What do you think?
Rate this book
معماری و موسیقی
مجموعه مقالاتی از منصور فلامکی، غلامحسین نامی، حسینعلی ملاح، محمدرضا حائری، امانوئل ملک اصلانیان، حسین دهلوی، خسرو سینایی، فرهاد مشیری، علی اکبر صارمی، اسماعیل طلائی، شیما صمیمی و کوروش متین در باب ارتباط معماری و موسیقی
376 pages, Paperback
First published January 21, 1991
2 people are currently reading
29 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 3 of 3 reviews
January 24, 2021
در فضای معماریای زندگی میکنیم که از هر گونه ظرافت و زیباییِ شکل خالی است، چنان که اگر عکسها و یادبودها و مصداقهای خانوادگی و فرهنگِ اجتماعیِ مان را به تزئینِ دیوارهایش نگیریم، توانِ تحملش را نتوانیم داشت.
———————————————
بسیاری از هنرمندانی که دیدگاههای ایدئولوژیک و فلسفی مشابه دارند و در اهدافِ هنری و مسائلِ زیباییشناسانه مشترکاند، در شیوههای آفرینشِ هنری اختلافِ چشمگیر دارند. هرگز دو هنرمند را نمیتوان یافت که جهان را کاملاً یکسان دریافت و احساس کنند؛ و از این رو است که عنصرِ اصالت در آفرینشِ هنری مطرح میشود.
———————————————
موضوع در هر آفریدهی هنری فقط وسیلهی ابرازِ محتوا به شمار میرود؛ و از این روی محتوا از موضوع یا مضمونِ یک اثر بسیار باارزشتر و مهمتر است. هر اثری که دارای موضوع باشد، با محتوا تلقی نمیشود. به عبارتِ دیگر، بسیاری از آثار دارای مضمون و موضوع هستند اما فاقدِ محتوا میباشند.
———————————————
شوپنهاور معتقد است که «معماری بک نوع مصالحه میانِ زیبایی و سودبخشی است». گوته گفته است «معماری یعنی موسیقیِ جامد شده».
———————————————
در هیچ کجای خاطرهی هزاران سالهی معماری و شهرسازیِ ایران، چنین تودههای خشنی از احجامِ فاقدِ هر گونه کیفیت، حسِ فضایی را در جامعهی معاصرِ ایران مخدوش نکرده، همه میخواهند امور بگذرد... واردِ اتاقها، سرسراها، سالنها و خیابانها میشویم بی آن که انگیزه یا هیجانی عارض شود، ذائقهی فضایی سالهاست که سرکوب شده ...
———————————————
موسیقی زمانِ عادی را به حالتِ تعلیق درمیآورد و به عنوانِ یک جایگزینِ مطلوب و همارزش با زمان، خود را عرضه میکند.
———————————————
بسیاری از هنرمندانی که دیدگاههای ایدئولوژیک و فلسفی مشابه دارند و در اهدافِ هنری و مسائلِ زیباییشناسانه مشترکاند، در شیوههای آفرینشِ هنری اختلافِ چشمگیر دارند. هرگز دو هنرمند را نمیتوان یافت که جهان را کاملاً یکسان دریافت و احساس کنند؛ و از این رو است که عنصرِ اصالت در آفرینشِ هنری مطرح میشود.
———————————————
موضوع در هر آفریدهی هنری فقط وسیلهی ابرازِ محتوا به شمار میرود؛ و از این روی محتوا از موضوع یا مضمونِ یک اثر بسیار باارزشتر و مهمتر است. هر اثری که دارای موضوع باشد، با محتوا تلقی نمیشود. به عبارتِ دیگر، بسیاری از آثار دارای مضمون و موضوع هستند اما فاقدِ محتوا میباشند.
———————————————
شوپنهاور معتقد است که «معماری بک نوع مصالحه میانِ زیبایی و سودبخشی است». گوته گفته است «معماری یعنی موسیقیِ جامد شده».
———————————————
در هیچ کجای خاطرهی هزاران سالهی معماری و شهرسازیِ ایران، چنین تودههای خشنی از احجامِ فاقدِ هر گونه کیفیت، حسِ فضایی را در جامعهی معاصرِ ایران مخدوش نکرده، همه میخواهند امور بگذرد... واردِ اتاقها، سرسراها، سالنها و خیابانها میشویم بی آن که انگیزه یا هیجانی عارض شود، ذائقهی فضایی سالهاست که سرکوب شده ...
———————————————
موسیقی زمانِ عادی را به حالتِ تعلیق درمیآورد و به عنوانِ یک جایگزینِ مطلوب و همارزش با زمان، خود را عرضه میکند.
Want to read
December 2, 2019سلام چطور میشه کتابارودانلود کرد و یا خوند؟
Read
February 19, 2020Music
Displaying 1 - 3 of 3 reviews