Łódź, lata osiemdziesiąte XIX wieku. Trzej przyjaciele: polski szlachcic Karol Borowiecki, Maks Baum – syn niemieckiego fabrykanta – oraz Żyd – Moryc Welt – próbują odnieść sukces w świecie rozkwitających jak ryby po deszczu fabryk. Każdym z nich kierują inne pobudki, każdy kieruje się innymi wartościami. Czy ich życiowe wybory okażą się trafne? Reymont w "Ziemi obiecanej" kreśli wielowymiarową panoramę przemysłowego miasta, jakim w drugiej połowie XIX wieku była dynamicznie rozwijająca się Łódź. Przesycona autentyzmem atmosfera, drapieżna codzienność, barwne tło obyczajowe – oto atuty tej powieści.
Polski pisarz, prozaik i nowelista, jeden z głównych przedstawicieli realizmu z elementami naturalizmu w prozie Młodej Polski. Niewielką część jego spuścizny stanowią wiersze. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za czterotomową „epopeję chłopską” Chłopi. Jeden z najwybitniejszych i najważniejszych pisarzy w dziejach literatury polskiej.
Władysław Stanisław Reymont (7 May 1867 – 5 December 1925) was a Polish novelist and the laureate of the 1924 Nobel Prize in Literature. His best-known work is the award-winning four-volume novel Chłopi (The Peasants).
Born into an impoverished noble family, Reymont was educated to become a master tailor, but instead worked as a gateman at a railway station and then as an actor in a troupe. His intensive travels and voyages encouraged him to publish short stories, with notions of literary realism. Reymont's first successful and widely praised novel was The Promised Land from 1899, which brought attention to the bewildering social inequalities, poverty, conflictive multiculturalism and labour exploitation in the industrial city of Łódź (Lodz). The aim of the novel was to extensively emphasize the consequences of extreme industrialization and how it affects society as a whole. In 1900, Reymont was severely injured in a railway accident, which halted his writing career until 1904 when he published the first part of Chłopi.
Władysław Reymont was popular in communist Poland due to his style of writing and the symbolism he used, including socialist concepts, romantic portrayal of the agrarian countryside and toned criticism of capitalism, all present in literary realism. His work is widely attributed to the Young Poland movement, which featured decadence and literary impressionism.
mogę z czystym sercem pochwalić Reymonta za opisy, bo malowanie opisów wychodzi mu świetnie, jednak mógłby się zainspirować powyżej wspomnianym i zgłębić nieco jakąś psychoanalizę, bo coś takiego u niego kuleje, a postaci kobiecych to (przynajmniej w tej książce) nie nauczył się kreować.
mój mózg najbardziej ożywał przy wątku Maksa i Anki (winię za to "Pestkę") i jestem bardzo ciekawa wcielenia Seweryna w tę postać, ogólnie przeczytałam to dla ekranizacji Wajdy. i dla Łodzi, nie ukrywam.
This entire review has been hidden because of spoilers.
Jeszcze więcej Łodzi, jeszcze więcej postaci i jeszcze więcej przekrętów. Pan Borowiecki niezmiernie mnie rozczarował, podobnie jak Mela Grünspan, Moryc Welt (od początku go nie lubiłam) a nawet pan Wysocki (trochę zdecydowania by mu nie zaszkodziło). To jest ten realizm, jaki mogę czytać. Gratulacje, panie Reymont.