De oorlog in Leiden gezien door kinderogen. Op de schouders van zijn vader zag de vierjarige kleuter Aad Jongbloed op 10 mei 1940 vanuit het zolderraam hoe Duitse parachutisten boven het vliegveld Valkenburg werden gedropt. Dezelfde zolder waar eerst hamsterwaren lagen opgeslagen en later een kist met geweren voor het verzet was verborgen. Vijf jaar later, kort na de bevrijding, was hij bijna dag en nacht op straat om de Canadezen te begroeten. In die tussentijd was het voor hem een kwestie van overleven in een strijd tegen honger en kou. De oorlog was voor hem een mengeling van spannende en gruwelijke gebeurtenissen. Zijn belevenissen worden in dit boek beschreven in elf boeiende hoofdstukken.
Een best goed boek over Aad Jongbloed en zijn jeugd tijdens de oorlog. Van lijken in een wak tot hout sprokkelen tot vaders die zich verborgen moesten houden tot slechte Nederlands en uiteindelijk dus de bevrijding. Het was interessant om te lezen. Ook de titel vond ik er goed, want die heeft geleid dat ik dit boek wilde lenen bij de bibliotheek. Ik moet wel zeggen dat het op punten iets beter had geschreven/nagekeken kunnen zijn, want soms waren er stukken niet duidelijk, woorden fout, en er waren zelfs zinnen herhaald op een andere pagina.