Χάθηκε σε ένα χάσμα πελώριο, τριακόσια μέτρα μήκος, σε βάθος μεγαλύτερο από το δικό του ύψος. Πολύς χρόνος μέχρι να συνέλθουν οι αυτόπτες μάρτυρες από το τρομερό συμβάν. Πολλά χρόνια μέχρι να ξανακτίσουν φάρο. Οι Έλληνες φυσικά, γιατί ο πόλεμος σταματημό δεν είχε. Τον νέο φάρο, στο Κουέρο, φυλάγω τώρα. Και αποφασίσαμε μαζί με τους συντρόφους μου να παραδώσουμε την εικόνα του Αγίου Νικολάου στην Υπηρεσία Φάρων του Πειραιά. Αυτήν που είχαν βρει οι ψαράδες να επιπλέει στη θάλασσα μετά την εξαφάνιση του φάρου, το μόνο πράγμα που σώθηκε από την καταστροφή και τη φυλάγαμε στο εικονοστάσι του φάρου. Λένε πως είναι μεγάλης αξίας, διότι ο Άγιος Νικόλαος είναι ζωγραφισμένος σε νεαρή ηλικία και μια φήμη λέει ότι γι’ αυτό έπεσε ο φάρος, γιατί ο νεαρός άγιος, όμορφος και άγιος όπως ήταν, σκανδάλιζε τις νεαρές πιστές που δίνονταν σε ηλιοκαμένους ψαράδες. Ή ήταν απλώς έργο του κυρ Μιχάλη, που τον φύλαγε από το άγνωστο του νερού;
Πρόσφατα ήρθα σε επαφή με πραγματικά καλή ελληνική πεζογραφία (π.χ. τις νουβέλες του Μακρόπουλου και τη "Γραμμή του Ορίζοντος" του Βακαλόπουλου) και η σύγκριση σίγουρα αδικεί αυτή τη συλλογή διηγημάτων η οποία μπορεί να μην είναι κακή αλλά σίγουρα μέτρια και κάποιες φορές άχρωμη.
Έχω την αίσθηση ότι το βιβλίο θα ήταν πολύ καλύτερο εάν η κεντρική ιδέα - ιστορίες με φάρους - γινόταν "ιστορίες για φάρους". Νομίζω ότι εκεί που χωλαίνει είναι η προσπάθεια να ενταχθούν οι ενδιαφέρουσες ιστορικές, μυθολογικές, λαογραφικές, γεωγραφικές και άλλες πληροφορίες για τους φάρους σε κάποια μυθοπλασία που να τις μετατρέπει σε "διήγημα". Άποψη μου είναι ότι θα λειτουργούσε καλύτερα αν απλώς οι πληροφορίες αυτές, οι θρύλοι και οι αφηγήσεις των ντόπιων για τους φάρους, απλώς γινόταν αυτόνομες αφηγήσεις.
Κανονικά θα έβαζα 2,5 αστέρια (αν μπορούσα) μόνο για το περιεχόμενο, αλλά το βιβλίο αξίζει το επιπλέον μισό αστέρι για την αρτιότητα και την αισθητική του τελικού αποτελέσματος. Εξαιρετική επιλογή εξωφύλλου. Η φωτογραφία το αδικεί.
Υ.Γ. Οι πολιτικορθές "πινελιές" στα διηγήματα (κάτι περιβαλλοντικές "ανησυχίες", κάτι έμφυλες γκρίνιες, κάτι οι λαθρομετανάστες που είναι όλοι "πολιτικοί πρόσφυγες" και δεν βρέθηκε χώρος για οικονομικούς γκλαντεστίνο όπως είναι το 99,99% όσων εισβάλουν παράνομα στη χώρα) μόνο με μειδίαμα μπορούν να αντιμετωπιστούν.
Πολύ ωραία συλλογή μικρών διηγημάτων για τους φάρους της Ελλάδας. Σε ξεναγεί σε ολόκληρη τη χώρα, έχοντας εκτός από ιδιαίτερα ποιητικά οδοιπορικά, και ιστορίες που αγγίζουν πολλά κοινωνικά ζητήματα, όπως η μετανάστευση και η προστασία του περιβάλλοντος. Σου ταξιδεύει πολύ όμορφα τον νου.