دغدغه گردآورندگان و مترجمان این اثر آن بوده است که ادبیات جهان سوم و بالاخصّ ادبیات عرب هم در میان مترجمان جلوه ای و جذّابیتی پیدا کنند و در برابر ترجمه های روزافزون از ادبیات غرب و فرهنگ دوردست، خودی نشان بدهند، زیرا خویشاوندی ادبیات معاصر فارسی و عربی بسی بیشتر است. "نگاهی به خویش"، در واقع نگاهی به خویشان همسایه ماست که نگاه به خویشتن ما نیز می تواند باشد. خواننده علاقه مند در این دفتر می تواند تصویر بالنسبه واضحی از سیمای ادبیات معاصر اعراب را در ذهن تصویر کند و وجوه افتراق یا اشتراک ادبیات میهنمان را با یکی از هم جوارترین فرهنگ ها دریابد. ادونیس، سعدی یوسف، نجیب محفوظ، عبدالرحمن منیف و دوازده تن دیگر از ادیبان و شاعران عرب دربارة ادبیات معاصر عرب سخن گفته اند.
دکتر سید حسن حسینی (زاده ١ فروردین ۱۳۳۵ تهران – درگذشته ۹ فروردین ۱۳۸۳) شاعر، مترجم، نویسنده و پژوهشگر معاصر ایرانی بود.
از سال ۱۳۵۲ نوشتن و سرودن را در مطبوعاتِ قبل از انقلاب علی الخصوص مجلهٔ فردوسی آغاز کرد. در سال ۱۳۵۸، حوزهٔ اندیشه و هنر اسلامی را که به همراه استاد محمد رضا حکیمی، آقایان رخ صفت، تهرانی و آیت ا... امامی کاشانی، راهاندازی کرد که مسئولیت بخش ادبیات و شعر را به همراه قیصر امین پور بر عهده داشت. در دورهٔ آموزشی سربازی بود که جنگ شروع شد. بعد از اتمام دورهیآموزشی، با اینکه رَسته بهداری داشت، مسئولیت رادیو ارتش را به عهده گرفت تا چند سال بعد از آزادی خرمشهر، در رادیو ارتش ماند اما وقتی دید جنگ تمام شدنی نیست، به حوزههنری باز برگشت. در سال ۱۳۶۶ در اثر اختلافاتی که با مدیر وقت حوزههنری (حجه الاسلام محمدعلی زم) داشت، دسته جمعی استعفا کرده و به تدریس در دانشگاه الزهرا و دانشگاه آزاد روی آورد. او از سال ۱۳۷۸ در واحد ویرایش رادیو تا زمان مرگش حضور داشت. سال ۱۳۷۹ مجموعهیکامل غزلیات بیدل دهلوی را که نزدیک به سه هزار غزل را در بر میگیرد خواند. حوزه فعالیتهای دکتر حسینی شامل شعر، تحقیق، ترجمه و تألیف میباشد. او سالهای آخر عمرش را به سبکشناسی قرآن و زبانشناسی حافظ مشغول بود و در ۹ فروردین ۱۳۸۳ بر اثر سکته قلبی، درگذشت. در چهارمین همایش چهرههای ماندگار در سال ۱۳۸۳، از دکتر حسینی تقدیر شد