İlk firar, ilk korku, ilk öpüşme, ilk kayıp, ilk gözaltı, ilk açılım, yetmiş yaşında yaptırılan ilk dövme, hacizden sonra eve alınan ilk eşya, ilk suç ortaklığı, ilk itiraf...
Sadece kadın yazarlar ve çizerler olarak Rağmen kitap dizisinin İlkler sayısı için bir araya geldik.
Son derece renkli ve karanlık, hepimizin başına gelecek kadar sıradan ve enteresan bu hikâyeleri okurken patlayan havai fişekler sırasında hiçbir canlıya zarar gelmemiştir.
Bu kitabın telif geliri, tüm yazar ve çizerler tarafından Kadın Cinayetlerini Durduracağız Platformu'na bağışlanmıştır.
19 Eylül 1987'de, ki yılıyla ilgili çeşitli söylentiler var; ailede iç savaşın olduğu yıllarmış doğumu fark edilmemiş, İstanbul'da hayata başladı.
2010'da Lakuna, 2012'de Anekta ve 2014'te Yine de Âmin kitaplarını Dünya'ya postaladı. Afili Filintalar ve Ot Dergi'de yazıyor.
Şiirlerinde ve hikâyelerinde olmayacak işlerin, ütopyanın, ironinin, kalbe varmanın türlü yollarıyla muhatap. Kadıköy'ün sokak çaycılarında kâinata dair büyük bir ipucu bulduğu gün şükredecek.
İlk gülüşünüzü hatırlayın. İlk içten kahkahanızı. Hani yılların yorgunluğundan mıdır bilinmez yüzünüzde oluşan acı gülümseme değil. . İlk sevginizi hatırlayın. Bir anneyi,bir erkeği,bir kadını,bir kediyi,bir kitabı..Sizi sevdiği için değil, karşılık beklemeden tüm duvarlarınızı yıktığınız sevgiyi. . Ve ilk gözyaşınızı hatırlayın. İster bağırarak ister susarak..Her süzülen yaş için sonradan minnettar kalacağınız o an’ı hatırlayın. . Şimdi tüm bu anıları sandıktan çıkarıyor kadınlar. Kapının ardında giden’e bakan bir kadın, gecenin orta yerinde halaya duran bir kadın, yazarken parçalanan ve yazdıklarıyla çoğaltan bir kadın.. O sandık küf kokmuyor. O sandıkta el emeği neler var görseniz..Patlaması mümkünlerin sınırında bir silah, kandan kırmızı yazma, motifi yaşamdan danteller, pembecik bir topuk bekleyen patikler.. Sandığı yapan da, açan da susmuyor. Susuşlar uzadıkça kararıyor etraf,biliyorlar. Her bir kadın bir tuğla koyuyor, her kadın bir türkü çığırıyor, her kadın ilk’lerini anlatıyor.. . Tüm olanlara rağmen. Kışa inat açıyor çiçekler. Yaz geliyor. Tüm olanlara rağmen. Kadınlar var. . Rağmen, dergi formatında. Pek çok söz var ‘ilk’lere dair. Emeğini koyan her yazar/her çizer/her hisseden pek güzel. Düğüm düğüm de yapıyor boğazınızdan geçenleri, karnınıza kelebekleri de salıyor.. Altını çizdiklerim oldu, etimi çizenler de.. . Bu güzel kadınlar, Rağmen’in telif gelirini ‘Kadın Cinayetlerini Durduracağız Platformu’na bağışlıyor ve yitirilen yaşamları unutmadan, yeni can’ların yanmasını/ ışıklarının sönmesine karşı dağ gibi duruyorlar~ Her kötülüğe rağmen iyilikle..
Öykü aşığı bir okuyucu olarak bayıldım. Kadın yazarlardan ve çizerlerden olması ve gelirinin Kadın Cinayetlerini Durduracağız Platformu’na bağışlanacak olması da başlı başına bir güzellik. İllüstrasyonlar da harikaydı. Serinin geri kalanını da seve seve okuyacağım.
Adem’in Tanzimi ve Anneyi Affetmek daha altı çizilesiydi benim için. Bir de illüstrasyonlar şöleni kitabın içi. . . Her şey bir yana, bu kitabın telif geliri Kadın Cinayetlerini Durduracağız Platformuna bağışlanmış. 🙏🏻 . . Kısa öykü severlere tavsiyemdir.