The Letters of Cicero, Volume 1 the Whole Extant Correspodence in Chronological Order

by Marcus Tullius Cicero

The Letters of Cicero, Volume 1 The Whole Extant Correspodence in Chronological Order by Marcus Tullius Cicero The object of this book is to give the English-speaking public, in a convenient form, as faithful and readable a copy as the translator was capable of making of a document unique in the literature of antiquity. Whether we regard the correspondence of Cicero from the point of view of the biographer and observer of character, the historian, or the lover of belles lettres, it is equally worthy of study We are delighted to publish this classic book as part of our extensive Classic Library collection. Many of the books in our collection have been out of print for decades, and therefore have not been accessible to the general public. The aim of our publishing program is to facilitate rapid access to this vast reservoir of literature, and our view is that this is a significant literary work, which deserves to be brought back into print after many decades. The contents of the vast majority of titles in the Classic Library have been scanned from the original works. To ensure a high quality product, each title has been meticulously hand curated by our staff. Our philosophy has been guided by a desire to provide the reader with a book that is as close as possible to ownership of the original work. We hope that you will enjoy this wonderful classic work, and that for you it becomes an enriching experience.

Genres: Philosophy

176 pages, Paperback

First published January 1, 1949

About the author

Born 3 January 106 BC, Arpinum, Italy
Died 7 December 43 BC (aged 63), Formia, Italy

Marcus Tullius Cicero was a Roman philosopher, statesman, lawyer, political theorist, and Roman constitutionalist. Cicero is widely considered one of Rome's greatest orators and prose stylists.

Alternate profiles:
Cicéron
Marco Tullio Cicerone
Cicerone

Note: All editions should have Marcus Tullius Cicero as primary author. Editions with another name on the cover should have that name added as secondary author.

Reviews

[Jaer Mertens · Rating 4 out of 5]

In dit beroemde dialoog laat Cicero Cato de Oudere aan het woord over ‘de kunst van het ouder worden’. Hoewel het officieel een dialoog heet, kan het beter beschreven worden als een monoloog van Cato, waarbij slechts tijdens de opening ruimte is voor de twee andere sprekers Scipio Africanus en Gaius Laelius Sapiens.

De structuur van de monoloog bestaat uit vier weerleggingen van de vier hoofdredenen waarom aangenomen wordt dat ouderdom iets ellendigs is.

De argumenten luiden:

*Ouderdom ontzegt ons activiteiten
*Ouderdom verzwakt ons lichaam
*Ouderdom zorgt er voor dat we bijna alle genoegens kwijtraken
*Ouderdom brengt de dood dichterbij

Op iconische wijze weet Cicero in de derde weerlegging zijn onafgebroken afkeer jegens het epicurisme te etaleren. Bijvoorbeeld wanneer hij Archytas parafraseert:

“Stel je voor dat iemand in de greep is van een hevig lichamelijk genot, zo groot als een mens maar kan voelen. Dan is het toch voor iedereen glashelder dat zo iemand voor de duur van dat plezier niets voor elkaar kan krijgen met zijn geest, zijn verstand en zijn denkkracht? Daarom is niets zo verderfelijk als genot. Als het immers heviger was en langer duurde zou alle licht van de geest doven!“

In het rijk van het genot houdt deugd onmogelijk stand.
-Cato Maior volgens Cicero

Tegenover genot en begeertes staan bij Cicero altijd het verstand en deugden. Zie bijvoorbeeld deze twee voorbeelden:

*“Ja, ik ben de oude dag buitengewoon dankbaar, want die heeft mijn gretigheid naar goede gesprekken vergroot, en die naar eten en drinken weggenomen.”
*“Nee, in het rijk van het genot houdt deugd onmogelijk stand.”

Ouderdom brengt dus volgens Cicero geen fnuikend gebrek aan geneugten, maar juist een verminderd risico op de bedwelmende werking van de begeertes.

Ook de andere weerleggingen worden om Ciceroniaanse wijze bij Cato in de mond gelegd. Veel verwijzingen naar belangrijke (toen al) legendarische Griekse en Romeinse generaals, dichters en denkers.

Midden in het betoog schept Cato nog ruimte voor een hoofdstuk over zijn grote passie ‘landbouwkunde’ (zie zijn bekende boek De Argi Cultura). In deze passage vergelijkt hij het boerenbestaan met het leven van een wijze. Dit hoofdstuk raakte een fijne snaar bij mij, omdat ik ook een groot liefhebber van de natuur ben en overtuigd ben van de waarde die het ons kan brengen.

Het boek wordt afgesloten met een meer spiritueel hoofdstuk over de dood en de verdere bezigheden van de ziel na het afsterven van het lichaam.

Al met al een erg fijn boek om te lezen en een heerlijk document in de traditie van het Romeins humanisme; een combinatie van hoge idealen en fraai woordgebruik. Zoals de vertaler dr. Vincent Hunnink het beschrijft: “De nadruk op karakterdeugden en goed handelen, op waardige bezigheden en beschaafde omgangsvormen, op respect voor de traditie en het belang van natuurlijk gezag.” Cicero vat het zelf samen door te stellen dat de twee beste wapens tegen de ellende van de oude dag de vrije kunsten en de beoefening van de deugden zijn.

Alleen al om het bijbrengen van die waarden zou dit boek tot de verplichte kost moeten behoren.

[Sortior · Rating 4 out of 5]

Fascinating look into Roman life of nobles as the Republic ends. Must reading for Jan 6th crowd

[anuksha · Rating 3 out of 5]

senectutis stultitiā cicero ipse afflictabat