عجایب نامه نویسی از سنت های قدیمی ادبیات فارسی است و به قول خود احسان خان رضایی هر فانتزی ای که نوشته می شود بخشی از پشتوانه اس همین خیال پردازی های پیشینیان بوده است. حالا اینکه ما کلا حال نداریم ببینیم گذشتگانمان چه گفته اند خب خودش بحث دیگریست... کتاب با انتخاب تعدادی از عجایب المخلوقات کهن و قرار دادن آنها در فضایی امروزی به زبان طنز، رسالت جلب کردن نظر کتابخوان ها به سرمایه های کهن را به خوبی به انجام رسانده است. نمی دانم چرا ولی بخش هایی از طنز کتاب آنقدری که از قلم احسان رضایی انتظار داشتم نچسبید. شاید هم به خاطر اینکه عموما جدی تر از این قلم زده و یادداشت های همشهری جوانی اش بیشتر از آنکه طنز باشند نیشتر بیدار شدن بوده اند برایم. هر چه هم که باشد باز من یکی که کتاب را به عنوان یک پیشنهاد به دوستان کتاب دوستم در نظر میگیرم و ممنون از احسان رضایی بابت یادآوری شیرینش از سنت های خاک خورده ادبیاتمان.
برام دلچسب نبود! درواقع توقع بیشتری از آقای رضائی داشتم و بعضی قسمت های کتاب و جملات به نظرم ضعیف بود و تو ذوقم خورد برای آشنایی دانش آموزام با متن طنز نمونه خوبی بود و سر کلاس ازش استفاده کردم
اصلا فک نمی کردم این همه حرفای بی ربط و قر و قاطی کنار هم اینقد منطقی باشن😂😂نویسنده با زبان طنز داستان چند حیوان افسانه ای رو تعریف می کنه. توی متن از شخصیت ها و اتفاقات سیاسی و اجتماعی دوره حاضر استفاده کرده. ارزش خوندن داره
... مثلِ امیر معزّی، شرکتکنندهی خوب نیشابوری از قرن پنجم که وقتی مادرش صدایش کرد و گفت: «پسر بیا سر این کمد را بگیر ببرش آن طرف، آخه تو هم یک کم تو خونهتکونی کمک کن.» اینطوری جواب داد: «من گاوِ زمینم که جهان بردارم؟ یا چرخِ چهارمم که خورشید کشم؟» نقل است وقتی گاوِ زمین خبرِ این حاضرجوابی را شنید، حسابی کیفور شد، ماغی کشید و کره زمین را یک دور افتخاری حول محورِ شاخ چپش چرخاند که خب، متأسفانه زلزله شد و نصف نیشابور ریخت.
کتاب چند متن دربارهی برخی موجودات خیالی یا اسطورهای است، گاهی واقعاً بانمک و گاهی واقعاً بیمزه. نثر خوشخوان، به خواندنش میارزید.
در کل کتاب جالبی بود و ارزش یکبار خوندن داره بنظرم. داستان پردازی درباره اسطورههایی که خیلی وقتها فقط اسمشون رو شنیدیم جالب و حاوی اطلاعات مفیدی بود. ولی کیفیت همه داستانها یکی نبود. تعدادی از داستانها واقعا ضعیف و حوصلهسربر بودن. بیشتر هم بنظرم اومد میتونه متن خوبی برا کلاس ادبیات فارسی دبیرستان باشه. https://taaghche.com/book/25686
بخشهای اولیهش کمی لوس و بیمزه بود٬ اما با جلو رفتن طنزش و شوخیهاش قویتر میشد. ایدهی خیلی نویی داره ولی قوت قلمش به ابوالفضل زرویی نصرآباد نمیرسه.
× کلاً کتابُ دوست داشتم و دلم میخواد باز هم بخونمش. ×× خیلی دوست دارم شاهنامه رو هم بخونم بعد خوندن این کتاب.
تبلیغات غیرمستقیمی که برای این کتاب شده بود انتظارم رو خیلی بالا برده بود. کتاب بامزهای بود اما خیلی جاها هم لوس شده بود.ـ زیادهگویی و درازنویسی هم از مشکلات آزاردهنده کتاب بود که انگار با نزدیک شدن به پایان کتاب بیشتر و بیشتر میشد.ـ تصویرگریهای جناب خسروانجم کتاب رو جذابتر کرده بود اما ترجیح میدادم تصویرهای کتاب طنز کمی شادتر باشند نه چنین عبوس و گرفته.ـ
در این کتاب با زبان طنز با سی موجود افسانه ای و اسطوره ای آشنا میشید .خیلی ازین موجودات نقش پررنگی در زندگی روزمره ما دارند ولی شاید هیچ وقت بهش توجه نکردیم. امیدوارم بیشتر و بهتر از اسطوره ها و افسانه های مملکتمون بخونیم و ببینیم
کتاب برخلاف توضیح مقدمه، طنز نبود؛ یعنی بیان حدی و رسمی نداشت ولی طنز هم نبود. خود کتاب به تنهایی دانش زیادی به شما اضافه نمیکند ولی خواندنش برای ایجاد دغدغه نسبت به معرفی افسانهها و اسطورههای موجود در ادبیات کهن در این دورهی جولان دادن هری پاتر و کتابهای دارن شان مفید است.
نسخه جدیدی از عجایب نامه هایی است که خیلی وقت است که نوشته نمی شود. در این کتاب تعدادی از مخلوقات و موجودات خیالی فرهنگ ایرانی با زبان طنز نوشته شده، از آی آل بگیر تا ه هما. نویسنده که قبلا در مجله همشهری جوان قلم زده، سعی کرده این موجودات خیالی و اسطوره ای را با زبانی طنز به مخاطب امروز معرفی کند. طنز این کتاب بالا و پایین دارد و از بعضی جمله های برنامه «رادیو چهرازی» هم استفاده شده است. کتاب کوچک و کمحجم و البته خوشخوانی است که در یک مجلس میشود همه آن را خواند و کمی هم لبخند زد.
کتاب رو به خاطر نویسنده اش احسان رضایی تهیه کردم. نویسنده با اطلاع و یه جورایی تاریخی محور که نوشت هاش و دسته بندی های ارسطووارش همیشه تو همشهری جوان خواندنی بود. تو کتاب باغ وحش قراره با فهرست خوبی از موجودات افسانه ای باستانی ایران به طور خلاصه آشنا بشیم. اطلاعات اصلی از موجودات، خواستگاهشون و ارجاع به اونها در منابع ادبیات کامل تشریح شده؛ اما هجو نویسی برای ایجاد حس طنز در مورد هر موجود اصلا درنیومده و یه جورایی حوصله سربره. نکته دیگه اینکه ویژگی های فیزیکی هر یک از موجودات به خوبی بیان شده تو هر قسمت اما تصویر سازی های کتاب اصلا ربطی به توصیفات نداره. کاری که به راحتی میتونسته به درک کتاب کمک کنه! امتیاز اصلی این کتاب اینه که به پتانسیل بالای ادبیات کهنمون که ناشناخته باقی مونده ایمان میاریم و تشویق میشیم منابع اصلی که ارجاع شده به طور مستقل مطالعه کنیم.
کتاب طنز دوست داشتنی ای بود برای آشنایی با اساطیر و موجودات خیالی.. به نوشته های دکتر احسان رضایی علاقه دارم و از همشهری جوان پیگیر کارهای ایشون هستم در این کتاب هم به موجودات افسانه ای که در ادبیات عامه و کتب قدیمی بهشون اشاره شده و برای هممون آشناست با نگاهی طنز پرداخته و بیشتر معرفی شون کرده و کار با ارزشی هم انجام دادن و اون هم اینکه در انتهای کتاب همه آثاری که نام این موجودات در اونا آورده شده،درج شده «باغ وحش اساطیر» را از طاقچه دریافت کنید https://taaghche.com/book/25686
کتابی است که موجودات افسانهای و اساطیری را در قالب طنز شرح میدهد. طنز کتاب در حدی نبود که بخواد حتی لبخندی به روی لبم بیاره و کاملا احساس خب که چی؟» و «چه بینمک!» را داشتم». محتوای کتاب هم اطلاعات خاصی را بهم اضافه کرد. تصاویر کتاب هم اصلا برایم جالب نبود. اگر امکان داشت کمتر از یک ستاره بهش میدادم.
کتاب، مجموعهای از روایتهای کوتاه و طنز دربارهی موجودات اساطیری و افسانهایه؛ ایدهای بسیار خوب با اجرایی بسیار بد. طنزش اصلا درنیومده و خیلی ساده بخوام بگم «بیمزه و خنک»ه. نویسنده، آدم شناختهشدهای در زمینهی معرفی و نقد کتابه و یادداشتهاش در نشریههای مختلف در این حوزه واقعا خوب بودن، اما به نظرم در حوزهی داستان طنز حرفی برای گفتن نداره. یکی از ستارهها رو برای تصویرسازی خوب کتاب دادم.
این کتاب خیلی بامزهست، هم متنش هم تصاویرش. اگر به ادبیات و اسطوره علاقه دارید، احتمالاً از مطالعهش لذت میبرید. اگر علاقه ندارید هم باز بخونید، شاید خوشتون اومد ...
کلا دوست داشتنی بود قلم روان بود و همین باعث جذابیت ش شده بود و البته کاریکاتورهای خیلی خوبی داشت من قلم آقای رضایی را از زمان همشهری جوان خیلی دوست دارم
این کتاب طنز به شوخی با موجودات خیالی اساطیری می پردازد و با کاریکاتورهای که اثر مجید خسروانجم است کامل میشود «باغ وحش اساطیر» را از طاقچه دریافت کنید https://taaghche.com/book/25686
دو از پنج وسط کتاب فروشی یک آن به سرم زده بوده که بگردم دنبال یک کتابی درباره جانوران افسانهای و اساطیری بومی. طبیعتا هیچ کتابی پیدا نکردم الا همین نیمچه کتاب طنز (که لااقل به درد فهرست کردن اسامی و بعد گشتن دنبال تک تکشان میخورد). بد نبود. نکته خاصی هم نداشت. چند جایی هم بود که مرا خوب خنداند. همین. آها! یک نکته دیگر: حس میکردم نقاشیهای آقای خسرو انجم بعضی جاها خیلی بیارتباط با متن بود. یعنی انگار قرار بود چند تا هیولا اضافه هم بکشند برای اینکه جاهای خالی را پر کنند.