Πάτρα, 1889. Δύο οικογένειες, δύο γυναίκες αντιμέτωπες με τη Μοίρα τους και την Ιστορία. Η οικογένεια του σταφιδέμπορου Καραμάνου υποδέχεται με χαρά το νέο, υιοθετημένο μέλος της. Η όμορφη Χρυσάνθη Καραμάνου και η παραμάνα φροντίζουν το μωρό με λατρεία. Όμως γρήγορα οι καιροί δυσκολεύουν. Οι καλές εποχές τελειώνουν· το εμπόριο της σταφίδας παρακμάζει· τα πριμαρόλια μένουν δεμένα στο λιμάνι· οι κυβερνήσεις, η μια μετά την άλλη, πέφτουν· οι ταραχές δεν έχουν τέλος· ο θάνατος της Χρυσάνθης βυθίζει την οικογένεια στο πένθος... Σ’ ένα χωριό λίγο έξω από την Πάτρα, η Μυγδαλιά και η οικογένειά της πασχίζουν να επιβιώσουν, καθώς η σταφίδα στην οποία στηρίζονται μένει στα αζήτητα. Θα δανειστούν από έναν τοκογλύφο, μα δεν θα μπορέσουν να ξεπληρώσουν το δάνειο, κι η ζωή τους θα αλλάξει ριζικά. Ενώ η αδελφή της Μυγδαλιάς, αποκομμένη από την οικογένεια εξαιτίας ενός νεανικού παραστρατήματος, θα παντρευτεί έναν άνθρωπο σκοτεινό κι αμφιλεγόμενο, και θα μπει σε έναν άλλο κόσμο — έναν κόσμο με τον οποίο η Μυγδαλιά έχει ήδη συγκρουστεί. Το πέρασμα του χρόνου φέρνει στην επιφάνεια μυστικά καθώς οι δύο οικογένειες άλλοτε συγκλίνουν κι άλλοτε αποκλίνουν στον ανελέητο χορό της μοίρας. Την τελική έκβαση της ιστορίας τους θα αποφασίσει η ζωή, έτσι όπως μόνο εκείνη ξέρει να αποφασίζει για τις ιστορίες των ανθρώπων — και πάντα στη σωστή ώρα, ούτε λεπτό νωρίτερα.
Αριστούργημα Εξαιρετική γραφή σε συνδυασμό με αριστουργηματική πλοκή. Το ενδιαφέρον παραμένει αμείωτο από την πρώτη ως την τελευταία σελίδα. Παρακολουθούμε μια ανθρώπινη ιστορία που εξελίσσεται στην Ελληνική επαρχία. Οι ήρωες θυμίζουν έντονα πραγματικά πρόσωπα και τα γεγονότα που βιώνουν είναι αξιοσημείωτα αληθοφανή. Οι περιγραφές απλές χωρίς να κουράζουν ενώ στιγμές της ελληνικής πολιτικής ιστορίας συνοδεύουν διακριτικά την πλοκή. Κρατώ την τελευταία συγκλονιστική παράγραφο που συνδιαζεται άψογα με τον στίχο της αγαπημένης Κικής Δημουλά ...καθήκον μας είναι να προχωράμε στο φως πάντα . Και όταν φθάσουμε ο καθένας στο τέλος της προσωπικής μας διαδρομής, να πούμε πως ήταν η σωστή ώρα για να δύσει ο ήλιος . Πως νύχτωσε, ας πούμε στην σωστή ώρα .....
Τίποτα αρνητικό δεν έχω να πω για αυτό το βιβλίο. Η γραφή της κ. Δημοπούλου είναι εξαιρετική, σωστά δομημένη, μεστή, γεμάτη εικόνες. Η ιστορία πολύ όμορφη, άλλες φορές χαριτωμένη και άλλες μαχαιριά στην καρδιά. Μου θύμισε ιστορίες που άκουγα από τη γιαγιά μου για μια εποχή λίγο πιο μετά από εκείνη που περιγράφει το βιβλίο.
Πολυπρόσωπο βιβλίο με ρεαλιστικούς,έντονους,αληθινούς χαρακτήρες που αναδεικνύονται μέσα από μία δυνατή πλοκή που την χαρακτηρίζουν κοινωνικά και ιστορικά γεγονότα.Ωραία γλώσσα με λεπτομέρειες και που ρέει γρήγορα και με στοιχεία ντοπιολαλιάς εκεί που χρειάζεται,πολλά λαογραφικά στοιχεία ,αλλά και χρήση της καθαρεύουσας σε μερικές επιστολές.Πυρήνας της ιστορίας οι ζωές δύο οικογενειών σε χωριστούς τόπους (πόλη - χωριό)και που κάποια στιγμή προσεγγίζονται σε δύσκολες εποχές με ενδιαφέροντα γεγονότα και πρόσωπα.Η συγγραφέας υφαίνει την πλοκή μέσα από οικονομικά και πολιτικά συμβάντα,όπως η σταφιδική κρίση που ξέσπασε το 1893 και έφερε επιθετικές κινητοποιήσεις αγροτών,αλλά και μορφές κοινωνικής διεκδίκησης καθώς επίσης και νεκρωμένες πόλεις λόγω απουσίας εμπορικών συναλλαγών.Ήρωες από την μία όπως σταφιδέμποροι που επιδεικνύουν τον πλούτο και έχοντας πολυέξοδη διαβίωση και από την άλλα ήρωες (αγρότες)που λόγω αδυναμίας καλλιέργειας κτημάτων αλλά και αποπληρωμής χρεών (υποθηκεύσεις,τοκογλυφίες στο φόρτε)είχαν μία σκληρή ζωή και όπου το κίνημα της μετανάστευσης είχε αυξηθεί.Παράλληλα με την καταγραφή της καθημερινότητας η συγγραφέας μας παρασέρνει με τον δικό της τρόπο και χειρισμό σε ένα ταξίδι εμπειριών με δημιουργίες εικόνων,γνωρίζοντας αξίες συναισθημάτων,συγκινήσεις ,αποκαλύψεις,λάθη,πάθη αλλά πάνω απ'όλα μας αναδεικνύει την δύναμη,το ψυχικό σθένος,την αντιμετώπιση με θάρρος απέναντι σε τραγικές καταστάσεις των πρωταγωνιστών,χωρίς να λυγίσουν,αντιθέτως πολεμούν με πείσμα και προχωρούν μπροστά.Φυσικά μέσα στο μπλέξιμο ζωής και μάλιστα μεταξύ συγγενών,έστω και εν αγνοία τους,υπάρχουν όνειρα,αμφιβολίες,προσωπικά λάθη,κρυμμένα μυστικά που οδηγούνται τελικά που?Μήπως στην σωστή ώρα που νυχτώνει?Ένα εξαιρετικό έργο που δεν θέλεις να το αφήσεις από τα χέρια σου άπαξ και το ξεκινήσεις και που προσλαμβάνεις πάμπολλα μηνύματα.Συγχαρητήρια στην κυρία Δημοπούλου που πρώτη φορά διάβασα βιβλίο της και σίγουρα θα την ακολουθήσω και στα επόμενά της,γιατί με κέρδισε στο σύνολο.
Το τρίτο κατά σειρά μυθιστόρημα της Σοφίας Δημοπούλου, από τις εκδόσεις Μεταίχμιο πλέον, είναι ένα δραματικό κοινωνικό μυθιστόρημα εποχής με αρκετά ιστορικά στοιχεία που δύσκολα ο αναγνώστης αφήνει από τα χέρια του. Μια ιστορία συγκλονιστική που παρασέρνει τον αναγνώστη σε έναν τυφώνα συναισθημάτων και σε πολλές διαπιστώσεις για το σήμερα.
Η Σοφία Δημοπούλου κατάφερε σε αυτό της το μυθιστόρημα να υφάνει ένα υφαντό με ζωές μοιρολατρικά πλεγμένες μεταξύ τους. Οι ήρωες της ρεαλιστικοί και ατόφιοι, άριστα ψυχογραφημένοι, ακολουθούν το νήμα της ζωής τους, βουτώντας στα όνειρά τους και δείχνοντας δύναμη απέναντι στις αναποδιές της ζωής.
Παράλληλα, η συγγραφέας αναπλάθει με μαεστρία και σαφήνεια όλο το κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι της εποχής, καταφέρνοντας με ευκολία να μεταφέρει τον αναγνώστη στην Πάτρα της εποχής μεταξύ 1889-1918 κάνοντας αναφορές σε ιστορικά γεγονότα αλλά και ζωγραφίζοντας σαν σε καμβά όλο το φόντο της πόλης εκείνης της εποχής με την περιγραφική δεινότητα που διακατέχει ο λόγος της.
Με λόγο που ρέει ευχάριστα, χωρίς περιττές περιγραφές αλλά με αρκετές επαναλήψεις σε σημεία, πλήθος καλολογικών στοιχείων και γλαφυρότητα σκιαγραφούνται σκέψεις, συναισθήματα, γεγονότα και τοπία που θα παρασύρουν τον αναγνώστη σε ένα ταξίδι μέσα στο χρόνο και θα του δώσουν τη δυνατότητα να γευτεί, να οσφρανθεί, να ακουμπήσει και να δει με τα ίδια του τα μάτια τα γεγονότα που έλαβαν χώρα την εποχή εκείνη.
Ο μύθος δραματικός και μοιρολατρικός ταυτόχρονα αγγίζει τα όρια της διαχρονικότητας μια και με ευκολία ο αναγνώστης θα συνειδητοποιήσει πως οι ιστορικές ανακατατάξεις και τα γεγονότα που καθόρισαν τη ζωή των ηρώων συμβαίνουν αυτή τη στιγμή στη χώρα μας.
Το ΣΕ ΣΩΣΤΗ ΩΡΑ ΝΥΧΤΩΝΕΙ της Σοφίας Δημοπούλου, πραγματεύεται μια ιστορία δραματική και συγκλονιστική μα ο αναγνώστης δεν πρέπει να σταθεί μόνο σε αυτήν, πρέπει να δει πίσω από τις λέξεις, να αποσαφηνίσει τα μηνύματα που τον βομβαρδίζουν και να βιώσει τα συναισθήματα των ηρώων γιατί διαπιστώνεται έντονα πως η ιστορία επαναλαμβάνεται και δεν λογαριάζει τίποτα στο διάβα της.
Ένα μυθιστόρημα ανατρεπτικό, συμπαγές και γρήγορο που δύσκολα το αφήνει κάποιος από τα χέρια του. Το συστήνω ανεπιφύλακτα!