In deel 1 van de detectiveserie van Danila Comastri Montanari wordt senator Publius Aurelius ingeschakeld als twee zoons van een rijke koopman dood worden aangetroffen. Voor fans van Agatha Christie.
Hier waak ik, het eerste deel in de detectiveserie van Danila Comastri Montanari met senator Publius Aurelius in de hoofdrol, speelt zich af aan het meer van Avernus, 44 na Christus. Kort na elkaar worden twee zoons van een rijke koopman dood aangetroffen. De oudste in de visvijver, de middelste in de volière in de tuin, waar een reiger in zijn hoofdwond staat te pikken. Al snel gaan er geruchten rond over een oude drie kinderen zullen omkomen, een door vissen, een door vogels en een door insecten. Alleen de jongste dochter is nog in leven... voor nu.
Een perfecte zaak voor de charismatische Publius Aurelius, die zich nooit heeft laten tegenhouden door wat een bijgelovige menigte beweert.
In een wereld vol mythen en bijgeloof lost senator Publius Aurelius in het Rome van keizer Claudius mysterieuze moorden op. Hier waak ik van Danila Comastri Montanari is het eerste deel in dé klassieke detectiveserie voor fans van Sherlock Holmes en Agatha Christie.
Een detective in de Romeinse tijd. Dat klinkt interessant. De uitwerking valt wat tegen. Het is de schrijfster te prijzen dat het oude Rome zeer authentiek aanvoelt, zowel in taalgebruik als in beschrijving van de karakters en omgevingen. Veel geschiedkundige feiten uit die tijd passeren de revue… echter dringt dit het detectiveverhaal weliswaar naar de achtergrond. Daardoor voelt de ontknoping ook wat vlak en weinig verrassend.
Desondanks is het karakter Publius Aurelius interessant en charmant genoeg. Daarom leest het verhaal lekker vlot. Het is dan ook de auteur vergeven dat dit deel het vooral moet hebben van karakterbouw. Hopelijk geeft dit genoeg vruchtbare grond voor deel 2. En naar die ben ik toch wel nieuwsgierig.
Een moordmysterie a la Agatha Christie in de Oudheid: dat klinkt veelbelovend! Het idee is goed, de praktijk valt echter tegen. Als dit boek een gladiator was geweest in de arena zou de keizer met zijn duim naar beneden wijzen en het lot van dit boek beslissen met een snel einde!
De karakters hebben niet veel diepgang en worden ten tonele gebracht zonder introductie en worden daarna vaak na een hoofdstuk snel weer afgedankt zonder dat ze verderop terugkomen: dit resulteert in heel veel namen die je als lezer snel vergeet of door elkaar haalt.
Ook vind ik dat er te veel wordt uitgelegd over de historische context door het specifiek af te zetten tegen het heden. Daardoor leest het soms als een boek voor kinderen/middelbare school. Schrijf in de historische context "wie es gewesen ist" zoals de historicus Ranke lang gelden al beweerde.
Wel bonuspunten zijn er voor de hoofdpersoon: ondanks dat zijn persoonlijkheid niet veel gelaagdheid bevat (of tenminste waar de lezer inzicht in krijgt) is hij niet een standaard "good guy".
Being a fan of historical whodunnits I was very disappointed in this book. Its main character is both unsympathetic and dull. The book is poorly written and poorly researched. (Who has heard of 'church owls' en 'alarm bells ringing' in 44 AD Rome?) At times it is also in poor taste: A 40-something Publius lusting after a 16-year old girl and multiple mentions of 'women with meat on their bones'. The book consists almost entirely of dialogues which get tedious and offer the reader no insight in the inner workings of Aurelius' mind. The only bit of amusement and relief comes from his sassy, resourceful and slippery Greek slave. He would have made a more interesting protagonist. I'd rather skip a century and a bit to reread Ellis Peters'Cadfael series.
The book is a nice and easy read, but has several manco’s. If a writer wants to learn readers something, overloading them with info is not the way to go. It feels as if the writer hadn’t decided if this book was a non fiction book, a historical fiction book or a mystery. Sadly, this leads the book everywhere, but it doesn’t garantee a balanced book. I will read the next parts cause I am curious to see if the abundance of new names and facts gets better. Still despite these remarks, i enjoyed the book.
Een fijne ervaring om een detective roman te lezen met het oude Rome als setting. Sommige zinnen zijn wel een beetje lost in translation, maart dat stoort niet. Leest aangenaam en vlot, in het begin zijn al de Latijnse namen een beetje verwarrend, maar dat went wel. Ik ga zeker de volgende boeken in de reeks lezen.
Een moordmysterie in het Romeinse Rijk. Helaas valt het plot tegen en zijn de personages en conversaties niet echt geloofwaardig. De setting is wel goed en overtuigend, het is alleen jammer dat deze vooral tot stand komt doordat personages aan elkaar hun gezamenlijke wereld uitleggen.