Zahra Heidari’s Reviews > کشتن مرغ مینا > Status Update

اتیکوس می گفت آدم نمی تواند کسی ا بشناسد مگر اینکه واقعا در کالبد او جای بگیرد و از نظر گاه او به دنیا نگاه کند

گاهی آدم هایی پیدا می شوند که باید به جای سلام و علیک یک گلوله خرجشان کرد ، حتی لایق گلوله هم نیستند

من در دنیای پدرم راحت تر بودم . کسانی نظیر اقای تیت با سوالات معصومانه تله درست نمی کردند تا آدم را دست بیندازند

متحیر بودم چرا هانم ها فقط برای عبور از عرض خیابان کلاه به سر می گذارند در جمع خانم ها همیشه تشویشی مبهم به من دست می داد و به شدت دلم می خواست جای دیگری باشم و درست همین بود که عمه الکساندرا آن را ( خراب شدن ) می نامید

اکر همه ی مردم یک جورند پس جرا نمی تونند باهم بسازند؟ اگه همه باهم مساوی اند چرا فکر و ذکرشون فقط اینه که همدیگر را تحقیر کنند؟اسکات مثل اینکه کم کم یه سری برام فاش میشه
می دونی بو رادلی چرا تو خونه است واسه اینکه می خواد تو خونه بمونه

جیم خندید و گفت : فکرش را بکن عمه به خودش می بالد که جد بزرگش خواندن و نوشتن بلد بوده
زن ها چه چیز های مضحکی واسه اینکه به خودشون ببالند پیدا می کنند

دیل گفت فکر می کنم وقتی بزرگ شدم دلقک بشم
من و جیم ایستادیم.
تو این دنیا با این مردم هیچ کاری نمی تونم بکنم جز اینکه بهشون بخندم
(این صحبتا بعد از محکوم شدن تام نه به خاطر جرم بلکه بع دلیل سیاه پوست بودنش گفته شد)

جیم با صدایی سرد و‌بی روح گفت: اتیکوس… چطور تونستند این کار را بکنند؟
اتیکوس گفت : نمی دونم اما کردند این کار راقبلا کرده بودند امشب کردند و باز هم خواهند کرد و ظاهرا هر بار فقط بچه ها هستند که به گریه می افتند

(برای دفعه ی اول تو زندگیم خوندن یه کتاب بی اختیار چشمام رو خیس کرد)