Armin Ahmadianzadeh > Recent Status Updates

The first chapter was so captivating that hooked me from the first and made a strong first impression and left me thirsty.

و تمام...
نمی‌دانم، نمی‌دانم، نمی‌دانم...
واقعا نمی‌دونم چی بگم، در وصف این شاهکار. روح و روان و ذهن و بدنم درگیر شده!
استاد قلمش چه‌ها که با روح و روان انسان نمی‌کنه!
در خودم نمی‌بینم که ریویو بنویسم برای این کتاب، ولی سعی می‌کنم امروز، بعد استراحت دادن به‌ذهن و روانم، یه‌سری نکاتی رو بنویسم و شاید حتی مقایسه‌ای هم بین "برادران کارامازوف" و "جنایت و مکافات" انجام بدم.
الان فقط باید بخوابم.

ساعت ۱۵:۱۸
۱۴۰۳/۰۴/۲۵

-چی؟ کشیش؟...لازم نیست...پول زیادی که ندارید؟...من گناهی ندارم! خداوند بدون کشیش هم باید ببخشاید...خودش می‌داند چقدر رنج برده‌ام! اگر هم نبخشد، مهم نیست!...

- شما را چه می‌شود؟ چه می‌كنيد، در مقابل من!..
راسكلنيكف فورآ برخاست و در حالى كه به‌سوى پنجره می‌رفت با لحن خاصى گفت:
- من در برابر تو زانو نزدم، در برابر تمام رنج و عذاب بشرى زانو زدم.

و تمام...
سری گورستان کتاب‌های فراموش‌شده به‌پایان رسید و من هنوزم قراره تا آخر عمرم تو بارسلون، همراه با خانواده سمپره و اتفاقات و اسرار اونها زندگی کنم.
نوشتن ریویو این کتاب و در پایان این مجموعه رو موکول می‌کنم به‌بعد از امتحانات دانشگاه، تا با خیال راحت بتونم ریویویی درخور این مجموعه بنویسم.

کمتر از ۲۰۰ صفحه مونده که جلد دو آخرین کتاب مجموعه گورستان کتاب‌های فراموش شده رو تموم کنم و از همین الانم غم عجیبی رو دلم نشسته و می‌دونم که با‌ تک‌تک سلول‌های بدنم قراره دلتنگ قلم ثافون، خیابون‌های بارسلون، دانیِل، فرمین، داوید مارتین، خولین کاراکس و کلی شخصیت جذاب و تاریک این سری بشم...