Armin Ahmadianzadeh > Recent Status Updates

Grief, grief, and grief...

Loved Toru's visit of Naoko at the mountain mental hospital.

Reiko's character and back story>>>>>>>>

Life was going on inside that hospital. Outside, just existing...

The way Murakami writes about the details is really dope.🔥🫠

اصلا نمی‌تونم جلو ببرمش، اولین کتابی هست که مجبور میشم دراپ کنم.
یکی از دلایلش اینه که دارم کتاب رو صوتی گوش میدم و طبیعتا صدای گوینده خیلی مهمه که صدای این خانم برام کابوس شده. و اینکه هر چی زور می‌زنم تمرکز کنم نمیشه.
دراپ می‌کنم که سر فرصت برم سراغ کتاب فیزیکی و مجدد بشینم بخونمش.
امیدوارم اولین و آخرین دراپ کردنم باشه.

"It's not that I don't believe in contemporary literature," he added, "but I don't want to waste valuable time reading any book that has not had the baptism of time. Life is too short."

Death exists, not as the opposite of life but as a part of life.

اولین کتاب از روت و تا اینجای کار با قلمش حال کردم...

چه‌اسم قشنگی آقای تورگنیف...
اولین کتابی که از تورگنیف می‌خونم و باهاش ارتباط خوبی برقرار کردم. هر چی بیشتر از ادبیات روس می‌خونم، متوجه میشم تک‌تک سلول‌های بدنم آغشته شدن به‌عطش بلعیدن کلمات و احساسات روسی.

دارم با تک‌تک کاراکترها عشق می‌کنم.

رفته رفته باید با تمرکز بیشتر خوند و بیشتر لذت برد.
با شروع بخش دوم گوته رسما دانش ادبیات کلاسیک یونان و اسطوره‌های یونان و رم رو به‌رخ می‌کشه.
انگشت‌به‌دهان فقط دارم می‌خونم و از جمله‌به‌جمله لذت می‌برم.
مثل بچه ۳ ۴ ساله‌ای که با همه چیز شگفت‌زده میشه، منم هر لحظه با قلم گوته شگفت‌زده میشم.
تکامل شخصیت فاوست>>>>>>>>>>

اتمام بخش اول فاوست...
مارگارت، چه‌سرنوشتی! این بخش‌های آخر به‌نظرم اوج بخش اول بودن.

و تمام...
۳ ۴ فصل آخر کتاب رو خیلی زیاد دوس داشتم چه‌به‌لحاظ فرم و چه محتوا.
ریویوی کتاب رو اگه تونستم شب می‌نویسم.

بخش رویای شب والپورگیس برای خودش یه‌درس‌گفتار غنی فلسفی اساطیری بود.🔥 لذت بردم به‌شدت!

فاوست:
تنها نگاهی از چشمان تو، تنها کلامی از دهانت، مفهوم خواهد داشت، بیش از همه علوم دنیا برایم.
(دست او را می‌بوسد.)

فاوست راه افتاده، یواش‌یواش داره یاد می‌گیره.😂😂

حضرت مفیستوفلس:
اما سرانجام.... همان خواهی بود که هستی؛
اگر کلاه‌گیس با هزاران حلقه بر سر نهی.
و پاها را بپوشانی با جوراب‌های شصت سانتی؛
باز ماهیت درونت همان خواهد بود که هستی.

حس‌و‌حال فاوست‌خوندنم تو کلمات نمی‌گنجن، واقعا نمی‌دونم چی بگم...

حس می‌کنم قراره تریاکی بشم بعد سووشون...