Moonstoey > Recent Status Updates

Co za sadysta piszę takie książki... Dlaczego przez prawie 350 stron wszystko idziesz pięknie, a potem już na samej końcówce rzucają taką pełną tragedii akcją.. Wszystko było świetnie do tej 350str, ale nie, przecież bez nie mogło się odbyć bez odblokowania u mnie nowej traumy. Super, zobaczymy co będzie dalej, tego wątku się nie da już naprawić, nigdy nie wybaczę tego autorowi, nie pozdrawiam. Jestem zła.

Absolutnie prześliczna książka, która wywołuje u mnie masę różnych emocji. Jest zdecydowanie dużo bardziej dorosła niż pierwsza część, bardziej poważna, a jednocześnie nadal urokliwa i ujmująca! Dużo rzeczy się zmieniło, bohaterowie też robią się inni... Dobrze się zapowiada, liczę, że będzie to 5 ⭐! Mam już pełno zaznaczonych momentów i cytatów ✨. Jest bardzo inteligentna i wzruszająca, love it 🖤

Vwbw

Czekałam na nią rok i wreszcie mogę zacząć
Jestem trochę zdziwiona, w jaką stronę idzie fabuła, ale jestem tego też ciekawa. Widać duża różnicę w wieku i zachowaniu chłopaków w porównaniu do pierwszej części, ale tak właśnie się dzieje, gdy nastolatki zaczynają dorosłość. Uwielbiam relację Arystytolesa i jego ojca! Trochę się zaczynam bać, co w tej książce się wydarzy.. Już mam kilka adnotacji, chyba będzie dobrze.

Nieeee wiem, co mam powiedzieć o niej. No za wiele się nie zmienia. Nie jest jakoś bardzo źle, że chcę porzucić tę książkę, ale nie wydarzyło się jeszcze coś, co sprawiłoby, że nie mogłabym się oderwać. Sporej części rzeczy nadal nie ogarniam, ale jest łatwiej. Zakończenie pierwszej części tej książki było akurat niezłe, jutro zaczynam kolejną. Dajcie trochę więcej akcji i smoków i będzie super, dziękuję.

Moja opinia za bardzo się od poprzedniego upadte'a nie zmieniła, przeczytałam zaledwie 55 stron, więc nie bardzo miała jak. Ale było to bardzo ciekawe 55 stron, jestem dobrej myśli co dla tej książki, tylko dajcie mi więcej smoków. Dziękuję za uwagę, jutro kolejny update.

Wzięłam się z nią!
Pierwsze stron jak to w fantastyce zwykle bywa, totalnie nie ogarniałam o co chodzi w tej książce, przez co mnie nie wciągnęła. Ale czyta mi się ją coraz lepiej i coraz płynniej, chociaż nie ukrywam, że zapowiada się na mocną fantastykę, której nie czyta się tak łatwo (coś w stylu Wojen Makowych). Na razie mało o smokach, ale liczę, że się pojawią, bo jestem tym tematem absolutnie oczarowana.

Trochę nudno i w zasadzie ciągle to samo. Ale wyśmienicie się bawię słuchając tego jak koty są zszokowane wszystkim co tak dobrze znamy, kocham zgadywać ich przyszłe klany. Trochę się niektórym poginęło. Liczyłam na trochę więcej faktycznego powstawania Klanów, ale może to jeszcze za wcześnie. Mogłobybyć trochę lepiej:(
Ale dużo się śmieje z bohaterów także duży plus. Są z nich takie starszne odklejki, kocham

(Agh, jak mnie irytuje to, że nie mogę dodać tej książki w polskim wydaniu...)
A więc tak,
Nie za wiele przeczytałam i na razie nie za wiele się dzieje. Jestem na momencie gdy Skrzydło Szare odnalazł Szczyt Szczerbty.
Nie ukrywam jednak, że mam do niej bardzo duże oczekiwania, ponieważ fascynuje mnie to, jak powstały klany, więc naprawdę liczę, że będzie to mocna książka, ale i seria.

Myślę, że jest to bardzo ciekawa książka i naprawdę mi się całkiem podoba, szczególnie wątek Przywrócenia i oczywiście moc Juliette.
Tylko ten wątek romantyczny...
Wiecie co, chciałabym, aby moc Juliette jednak działa na Adama..
Nie obraził abym się, gdyby ktoś go nie spodziewanie i po cichu sprzątnął.. 💀

Strona 150
Cieszę się, że w Polsce wydaje się książki z reprezentacją LGBT+, jednak ta póki co mocno mnie przynudza. Chyba nie bardzo pasuje mi taki klimat, jak tutaj mamy, a spodziewałam się, że będzie mi się podobał..

Na razie jestem trochę zawiedziona, już dwa opowiadania w pewnej części się pokryły lub są niemalże identyczne, jak te, które już czytałam. Mam nadzieję, że się to poprawi, co jak co, ale raczej słabo wydawać dwa opowiadania w dwóch książkach...

W zasadzie to przeczytałam nie wiele, czuję, że akcja dopiero się rozkręci, jednak mam już pewne przemyślenia, którymi chciałabym się podzielić.
Mianowicie moim pierwszym spostrzeżeniem jest to, że wydaje mi się, iż jest to książka raczej dla młodszych czytelników niż ja. Czuję w niej delikatną infantylność. Drugą kwestią jest to, że na razie z żadną postacią się nie polubiłam .

No nie powiem, idę jak burza. 50 stron dziennie, się postarałam...

Nie powiem za wiele, przeczytałam dopiero dwa opowiadania. Jedno mi się podobało, a drugie znałam już z poprzedniej książki Agathy Christie więc w sumie na razie nie jest źle.

Moja opinia za bardzo się nie zmienia. Nie wiem, wydaje mi się, że to wszystko jest trochę sztuczne, za szybkie, autorka na siłę próbuje przedstawić naszym oczom bohaterów jako ofiary losu, a co najgorsze nie daje nam ku temu powodów, omijając ważne kwestię. No i główny bohater jest trochę bardzo inspirowany Nathanielem Sheyem z Saf i to bardzo widać. Nie podoba mi się za bardzo ta książka, zobaczymy co będzie dalej.

Przepraszam. Ja wiem, że nie powinnam oceniać jej po zaledwie 50 stronach, ale nie brzmi to jak książka dla mnie. Skoro już po 50 stronach raczej mnie nie przekonuje to chyba nie będzie dobrej opinii. Jest taka nieprawdopodobna, typowa, usiłuje być słodka. Jakby urwała się z wattpada (w tym negatywnym znaczeniu), wątek bad boy x słodka dziewczynka. Dam jej szansę, ale nie widzę tego.

Jestem na stronie 160 chyba z 350.
Co mogę na razie o niej powiedzieć? Nie jest to "fajna" książka, bo czegoś takiego nie można określić takim słowem. Już po pierwszych stronach czułam dyskomfort, a im dalej tym gorzej. Chodzi mianowicie o temat tej historii - jest bardzo ciężki i ja już od samego początku widzę, że będzie to bardzo mocna, przerażająca książka, której na pewno nie zapomnę i da mi dużo do myślenia.

Jakby to wam powiedzieć.. Ja już wiem, że to będą conajmniej cztery gwiazdki :D Jest oo prostu genialna, nieprzewidywalna, szokująca, bardzo wciągająca, ma świetnych bohaterów i fabułę, mnóstwo zwrotów akcji, inteligentne zagadki... Jest jeszcze lepsza niż drugi tom. Nie mogę się doczekać aż będę czytać dalej, jestem ogromnie ciekawa, tego co się wydarzy..
Dla wtajemniczonych - nadal team Grayson i to coraz bardziej!

Zaczęło już troszkę przynudzać, w pojawił się ten wątek z Nero, który mnie bardzo interesuje i trochę rozwinął wątek Rekcjozonisty (jakoś tak miał, nie pamiętam)więc nie narzekam jak na razie.

Hm, nie jest źle, tworzę już tysiąc absurdalnych teorii, więc moje zainteresowanie i kretwyność na pewno udało się tej książce pobudzić. Nie jestem tylko pewna, czy podoba mi się ten wątek, który teraz się pojawił i prawdopodobnie na nim będzie się opierać reszta historii. - chyba nie jestem fanką teorii równoległych światów. Przed tym wątkiem chyba podobało mi się trochę bardziej.

Jestem dopiero na około 130 stronie, a o dziwo mam już bardzo dużo przemyśleń i "teorii spiskowych". Generalnie fabuła jest świetna, podoba mi się wątek tego, że" ta historia zaczyna się tam, gdzie wszystkie inne się kończą", podobają mi się też wątki psychologiczne, a także bardzo dużą tajemniczość tej książki. Co do głównej bohaterki jeszcze nie wiem czy ją lubię, jest bardzo specyficzną, ale fascynująca postacią!

Soooł, nie wiem co powiedzieć. Jest w porządku, ale "nie powala " niczym szczególnym.

W sumie to nie wiem co się dzieję, ale jest okej.
Jutro skończę

Nie ma to jak przez całe 5 dni wolnego nie czytać i zacząć dopiero dzień przed powrotem do szkoły...🥴
Ogólnie raczej nie mówię tego na pierwszych 100 stronach książki, w szczególności przy książkach Agathy Christie, ale ta zapowiada się naprawdę ciekawie i mnie interesuje!

Nie wiem co o niej myśleć, niby ma kilka ciekawych rzeczy, ale z drugiej strony jest tak cringowe'a, sztuczna i pozbawiona sensu 💀

Taaak, wszyscy już wiemy, jaka ta Caleana (tak ona się nazywa?) Jest wspaniałą, piękną, utalentowaną i w ogóle idealną bohaterką, ale niech juz coś zacznie się dziać.

Zaczęłam dopiero, ale już wyczuwam niezłą zabawę związaną ze moim śmiechem z zażenowania.
Na razie nie wiele rozumiem, jak to zwykle przez pierwsze 100 stron w fantastyce, ale już wyczuwam motyw pięknej bad girl, którą cały czas trzeba opisywać jako cudowną. I czuję tutaj już romans, który zapowiada się bardzo źle.
No będzie ciekawie 💀

Nie będę ukrywać, że główny wątek, czyli relacja Destiny i Alfiego na razie jakoś szczególnie mnie nie interesuje, czego zresztą się spodziewałam. Nie ukrywam też, że o BOŻE, ŻYJĘ DLA TYCH FRAGMENTÓW Z JOSE I CHASEM.
Podoba mi się, ma pełno nowych interesujących wątków, ale podobno zakończenie zwala z nóg, dlatego jak prawowita masochistka czekam, aż zakończenie złamie mi serce, nie mogę się doczekać. Jose i Chase ❤