Julia > Recent Status Updates

Rowan got my heart przez to jaki jest dla Ani, sam z siebie, dla Ani i jej chłopaka, I LOVE IT

„-Chcesz powiedzieć,że dla „Życia” nie ma rozwiązania?
- Chcę powiedzieć, że dla „Życia” jest kilka rozwiązań, a więc nie ma żadnego.
- A ja myślę, ciociu, że dla życia nie ma innego rozwiązania niż żyć.”

„Ludzie boją się umierać, bo odczuwają lęk przed nieznanym. Ale właśnie, co to jest nieznane?”

„Bo są dwa rodzaje bólu, Oskarku. Cierpienie fizyczne i cierpienie duchowe. Cierpienie fizyczne się znosi. Cierpienie duchowe się wybiera.”
Kurczę, jest w tym trochę prawdy (odnosnie cierpienia duvhowego)

„Zawsze jest jakieś rozwiązanie, Oskarze, zawsze jest gdzieś jakiś worek mąki.”

„ Zapominamy, że życie jest kruche, delikatne, że nie trwa wiecznie. Zachowujemy się wszyscy, jakbyśmy byli nieśmiertelni.”

„Bo jaka broń poza żartem pozwala śmiać się z tego, co nie jest śmieszne, i stawiać czoło temu, co jest nie do zniesienia?”

„Potem wyjął rewolwer i strzelił mi w pierś” CO?!

Ale jestem tym podjarana

Wyspa : „Czy musimy rozumieć to, co widzimy? Czy musimy być pewni znaczenia, jakie niesie ze sobą znak?”

Przeczytałam opowiadanie „Profesor Andrews w Warszawie”
To jak złożone i filozoficzne są Jej opowiadania podbija moje serce

Niesamowita lektura. Napisane w formie wywiadu, jak reportaż. Bardzo ważna książka. Daje dużo do myślenia, poszerza wiedzę o realiach życia Żydów podczas wojny, powstania w getcie warszawskim, mówi o tym jakie były możliwości i że teraz to bez znaczenia czego się wtedy nie zrobiło, nie ma co na ten temat gdybać, bo to się by po prostu nie wydarzyło

„Bo dzieło zniszczenia w dobrej sprawie jest święte jak dzieło tworzenia”

Jedyne co rozumiem to że każdy z nich chce mieć stosunek z Książną ( ja to ujełam bardzo ładnie)

Jakie to jest dziwne i brutane obrzydliwe i popaprane, popierdolne

Co tu się odpierdala?!

Bardzo czuć tu kryminał noir, ten gatunek jest mega dziwny mega specyficzny

Mega dziwne to, ale jakże intrygujące

Boze mam lzy w oczach

Biedna, kochana Anita

No teraz to takie średnie jest

„Nie czuję się piękny
Nie czuję się odważny”
Neither do I 💀

Ta adaptacja (nie)pierwszchy ludzi w Edenie jako Michaela i Kierana bardzo mi się podoba, szczególnie to zniknięcie węża i zgniłe jabłko:)

Uwielbiam ich, uwielbiam Aleksa, Benia też, ale Aleks, po prostu mam go blisko serca, Anitę chciałabym przytulić, a sama nie lubię takiego dotyku i kontaktu, i jej pomóc, bardzi chciałabym jej pomóc
Niespodziewałam się, że tak pokocham tę książkę