Status Updates From The Question Concerning Tec...

hmmmmm

"The essence of technology is by no means anything technological."

lendo só o ensaio "the word of nietzsche"

What a cool book.

The second essay on Nietzsche is really interesting and relevant.

I swear I never knew this was even philosophy until I was 1/3 through. I thought this were just yk, plain academic essays and not essentially philosophy. One can imagine how dumbfounded I was when it continuously referenced a lot of other philosophical works I am not even familiar with. It's a really interesting dip on the realm of philosophers tho. They think very differently with their dive on "fundamentals"

I am conscious of my chest tightening as I read the text for like a third of the sitting; they truly require concentration and re-reading, and although the heart rate relaxes overtime, it still is quite far from relaxing.

I've been feeling this before too, with Umi & To the Lighthouse, but it's only now I've realized the sensation. I'll take this feeling for the pursuit of knowledge--mayhap I'll be smarter for it

Reading this made me curious about other bits of information. So while I'm reading this book, I read articles about specific things I've always questioned about too. Knowledge is cool

Philosophy is so much harder than I thought wowowow

Uit de karigheid van de wereld van de techniek, waarin waarde afhangt van beschikbaarheid, kan de mens zichzelf voor het eerst ontdekken als de voorwaarde sine qua non waaruit een andere wereld mogelijk wordt. Bewust van die oorspronkelijke waarheid kan men zich verdiepen, zoals H. gedaan heeft, in de oorsprong van het begrip 'techniek' en dus haar wezen. Daarin wordt verwantschap met de kunst ontdekt.

Als de techniek zich als louter middel en de wereld zich als achtergrond van het beschikbaar bestand aandient, dan waant de mens zich meester. Hij is zo ingenomen door het gestel, dat hij zelf tot bestand wordt, en oog verliest op de mogelijkheid van het scheppen. Dat, en niet de atoombom, is het hoogste gevaar: hij raakt verwijderd van een vrije verhouding tot het schijnen en dus van wat het is om mens te zijn.

"Altijd wordt de mens beheerst door de toeschikking van ontberging [d.w.z. door de mettertijd mogelijk wordende manier om de wereld te zien, DZ]. Maar het is nooit de dwang van het noodlot. Want de mens wordt juist pas vrij in zoverre hij in het domein van de toeschikking [van het denkbaar-worden, DZ] thuishoort en zo een horende - maar geen horige - wordt."

Onze situatie is het ge-stel, namelijk: datgene wat in ons denken, praten en handelen aanleiding geeft om alles te behandelen als beschikbaar bestand. Die situatie is voorbereid in de vroegmoderne fysica. Zelfs als de nieuwste fysica ons leert dat de natuur zich niet laat onderscheiden in afgebakende deeltjes, de natuur blijft datgene wat zich in informatiesystemen aandient, d.w.z. wat zich welonderscheiden betoont.

Techniek brengt de natuur in stelling om een zaak tevoorschijn te brengen. Wat de moderne techniek echter in het bijzonder kenmerkt, is dat die "zaak" op bestelling beschikbaar moet zijn. Zo is de natuur niet leidinggevend (zoals landbouw eens van getijden afhing), maar wordt simpelweg gebruikt tegen de achtergrond van menselijke bedrijvigheid. Ook mensen zélf worden zo gebruikt (getuige Human Resources).

Techniek is misschien middel, maar verzamelt ook grondstoffen om zich heen waaruit het product tot stand moet worden gebracht en de vorm waarin, begrensd door de functie die het product zal dienen, allemaal onder toeziend oog van degene uit wiens behoefte de techniek voortkomt. Techniek is dus niet zomaar middel, maar een wijze van voortbrengen, met alles wat daarbij komt kijken.

Inderdaad, techniek is een verzameling middelen; de opvatting van techniek als instrument is correct. Maar wat betekent 'instrument'? In ieder geval dat techniek van de orde van oorzaken is. Maar zoals het woord 'instrument' is ook het woord 'oorzaak' vaag. Het doel zelf - dus niet alleen de middelen daartoe - is bijvoorbeeld een oorzaak, dat wil zeggen: draagt in zekere zin bij aan het totstandkomen van een zaak.

Overal blijven we onvrij vastgeketend aan de techniek, of we haar nu hartstochtelijk omarmen of afwijzen. *Maar het ergst zijn we aan de techniek overgeleverd als we haar als iets neutraals beschouwen*; want die opvatting, die men vandaag de dag bijzonder graag huldigt, maakt ons volslagen blind voor het wezen van de techniek.

Only to the extent that man for his part is already challenged to exploit the energies of nature can this ordering revealing happen. If man is challenged, ordered, to do this, then does not man himself belong even more originally than nature within the standing-reserve?

reading Question Concerning Technology
I have been avoiding reading this for so long out of intellectual laziness, and I still feel you gotta have a kink for self-harm to read Heidegger, but whatta genius though.

All the dense obfuscation and philosophical ropetrickery reveals another moment of utter clarity, when Heidegger argues against the scholarly life in World Picture in support of a much more appealing and active researcher. That is not to say that there won’t be a place for reflective knowledge-seeking of “more than a mere making conscious of something” (p. 180) beyond what our science has hypothesized.

Three innocuous words to sum up Nietzsche’s nihilism are under investigation, and the point where Heidegger explains how the will to will will will will will will nearly killed off my desire to make meaning from his inquiry. And it is not just the clumsy inflexibility of English translations, as Beständigung der Beständigkeit des Bestandes repeats an infinite loop of equivocation. The verdict? Humanity is guilty!

Good to be warned of the arduous journey an English reader faces in reading Heidegger, where every gerund and question mark signposts a tricky patch of thinking. Not sure that I got there with all the questioning, concerning, turning and being to keep track of, but slowly noticed I was getting somewhere. It may not help me design the killer app, but keeps me attuned to a world far away from smartphones and computers.

Samengevat: Techniek ont-bergt het verborgene; licht de werkelijkheid op (i.e. waarheid); bestaat uit verschillende modi. (Ik kan een berg of huis ont-bergen vanuit de poëzie, vanuit de bouwkunde, etc.)

V.a. Aristoteles is in toenemende mate het ge-stel - het op bestelling opvorderen van bestanden (energievoorraden) - leidend. Dit verandert het wezen van de mens én be-dekt de oorspronkelijke waarheidsvraag.

Heidegger lijkt zichzelf als een nieuwe profeet te beschouwen, die via het oorspronkelijke vragen terugkeert naar het ware vragen (ont-dekken) middels de schone kunsten.

De latere Heidegger:
- Het doodverklaren van God (1938 e.v.) en het afzweren van het christendom.
- De vervalgeschiedenis van het Avondland m.b.t. de Zijnsvraag.
- De nadruk op taal, als huis van de mens, en poëzie, als ont-dekker van waarheid.

De moderne techniek bedreigt de mens omdat ons het zicht op de waarheid wordt ontnomen. Hierbij verandert de techniek het wezen van de mens en wordt het oorspronkelijk vragen naar de waarheid steeds verder bedreigd.

"Maar waar gevaar is
Groeit het reddende ook."

Hoe dichterbij en groter het gevaar, hoe meer de wegen naar redding worden opgelicht. (En uiteraard is Heidegger degene die deze wegen ontdekt...)

Heidegger's centrale claim is dat de mens, op basis van het 'verzamelend schikken' een weg van ont-bergen opgestuurd wordt, die historisch wordt toe-geschikt. Deze toe-schikking bepaalt het wezen van de geschiedenis.

M.a.w. de westerse geschiedenis is een geschiedenis die noodzakelijk (noodlottig) leidt naar de moderne techniek en waarin zowel dichtkunst (ont-berging) én de ont-berging überhaupt wordt toe-gedekt.

De vroegmoderne fysica stelt de natuur in als "een op voorhand berekenbaar samenstel van krachten", en het experiment wordt "besteld" om de ingestelde natuur te ondervragen - te kijken hoe ze zich meldt.

De vroegmoderne fysica is "de wegbereider van het wezen van de moderne techniek", waarin de werkelijkheid op bestelling een bestand is dat opgevorderd wordt.

Sinds Aristoteles wordt het werkelijke begrepen volgens de vier oorzakenleer en het hylemorfisme.

Deze visie op techniek vordert de mens op én maakt van de mens een opvorderend wezen. D.w.z. dat de mens de natuur opvordert, als bestand, opslagplaats van energievoorraad. De mens wordt zelf ook opgevorderd, als materiaal dat getransformeerd wordt om energie te leveren.

In het klassieke Griekenland betekende techniek nog het ont-bergen van het verborgene; i.e. het oplichten van de werkelijkheid; i.e. waarheid.

Hier bestond techniek dus nog uit vele domeinen: de hoge kunsten, schone kunsten, etc. Poëzie was, net als de moderne conceptie van techniek, óók techniek.

Up to 'The Turning'