roz_anthi

“Αυτό πάει να πει να 'σαι σιβιλάιζντ. Να πατάς στα σκατά με αψηλό τακούνι.”
― Δημοσθένης Παπαμάρκος, Γκιακ

“Πώς να περιγράψει κανείς το απερίγραπτο; Πώς μπορείς να μιλήσεις για κάτι που σε άφησε άφωνο από τρόμο; Υπάρχουν άλλοι, πολύ πιο ευφραδείς, που στάθηκαν ανίκανοι να βρουν τις κατάλληλες λέξεις, Πρόκειται για την σιωπή που γεννάει η ντροπή, αφού ακόμα και οι αθώοι είναι ένοχοι. Στερούμενος τα δικαιώματά του, ο άνθρωπος ξαναγίνεται ζώο. Οι πεινασμένοι κλέβουν απ' τους πεινασμένους. Η προσωπική επιβίωση αποτελεί την μόνη έγνοια. Μια έγνοια που καταπατά, ή και διαγράφει ακόμα, το οποιοδήποτε βίωμα. Σκοπός του Νταχάου ήταν να δουλεύεις μέχρι να καταστρέψεις την πνευματική σου υπόσταση. Ο θάνατος ήταν ένα αναπάντεχο υποπροϊόν. Για να επιβιώσεις εσύ, οι άλλοι έπρεπε να υποφέρουν για λογαριασμό σου. Όταν χτυπούσαν ή λιντσάριζαν κάποιον άλλο, εσύ ήσουν ασφαλής -έστω και για λίγο. Άλλοτε πάλι, για μερικές μέρες, έτρωγες την μερίδα του διπλανού σου, που είχε πεθάνει στον ύπνο του.”
― Philip Kerr, Berlin Noir: March Violets / The Pale Criminal / A German Requiem

“Of course it is happening inside your head, Harry, but why on earth should that mean that it is not real?”
― J.K. Rowling, Harry Potter and the Deathly Hallows

“Should I kill myself, or have a cup of coffee?”
― Albert Camus