شبهای روشن

[Sal]

من از مردم همین شهرم. همه آدمای این شهر رو هم دوست دارم چون تقریبا هیچکدومشون و نمیشناسم.
از آدمای بزرگ مجسمه ساختیم و دورشون و نرده کشیدیم. اگه کسی حرف این مجسمه ها رو باور کنه باید بین خودش و مردم نرده بکشه. من این حرفا رو باور کردم؛ اصلا باور کردنی هست؟ "توانا بود هر که دانا بود" واقعا؟
من با اینا غریبه ام؛ با مجسمه آدما، با آدمای مجسمه.
اینجا نمیشه به کسی نزدیک شد. آدما از دور دوست داشتنی ترند.شاید می ترسم شاید خیالاتیم و می ترسم با پیدا کردن دوست مجبورشم از خیالبافی دست بردارم. اما اگه دو نفر به قیمت دوستی مجبورشن تا آخر عمر به هم دروغ بگن بهتره تنهایی بشینن و به چیزایی فکر کنن که دوست دارن.

روزا پیاده روی فایده نداره. صدا و نور وشلوغی مزاحم خیالبافی آدمه باید صبر کرد تا شب بشه.
...



_متن آغازین فیلم شبهای روشن
ساخته ی فرزاد مؤتمن
نويسنده: سعيد عقيقي (بر اساس رمان شبهاي روشن اثر تئودور داستايوفسكي)

[Maria]

mohamad saleh wrote: "من از مردم همین شهرم. همه آدمای این شهر رو هم دوست دارم چون تقریبا هیچکدومشون و نمیشناسم.اینجا نمیشه به کسی نزدیک شد. آدما از دور دوست داشتنی ترند.
..."

محمدصالح عزیز، ممنون
این فیلم سراسر نوشته
و پُر از حَرفه
و این هم یکی از بامعناترین بخشهای اون

چندروز پیش با یکی از دوستان درمورد چهره های زمین صحبتی بود.
به اینجا رسیدیم که هر آدمی هم مثل بستر مادریش؛ زمین، چهره های گونه گونی داره، از زوایای مختلف متفاوت
بعضی ها از دور زیباترن و بعضی ها از درون
...

[MahtaBi KhaNooM]

گاهي بعضي جاها چيزهايي ميخوني يا از زبون بعضي افراد حرف هايي ميشنوي...که باعث ميشه با خودت فکر کني:
چقدر اين کلمات و جملات با درون من آشنايي داره....

ممنون محمدصالح...واجب شد اين فيلم رو ببينم... برام ملموس بود متنت .