Verbeelding Bookclub discussion

This topic is about
De zeer vermoeide man en de vrouw die hartstochtelijk van bonsai hield
2019: boek van de maand
>
Septemberboek: De zeer vermoeide man en de vrouw die hartstochtelijk van bonsai hield
date
newest »

Ik vind het boek jammer genoeg niet in een e-bookversie (tenzij als pdf via zeer louche websites, maar ik heb het liever niet dan op zo'n manier... :-) ), dus ik ga moeten wachten tot ik de volgende keer in België ben om het daar te kunnen kopen of te lenen in de bib.
Wie het wel heeft: veel leesplezier!
Wie het wel heeft: veel leesplezier!

Ik denk dat de illustraties zo belangrijk zijn voor het boek dat het moeilijk is om dat in een e-bookversie over te nemen...
Laat me gerust weten wanneer je terug in België bent, ik leen het je ook graag :-)
Cindy wrote: "Haaike wrote: "Ik vind het boek jammer genoeg niet in een e-bookversie (tenzij als pdf via zeer louche websites, maar ik heb het liever niet dan op zo'n manier... :-) ), dus ik ga moeten wachten to..."
Oh, ik had niet door dat het met illustraties was! Dan is het inderdaad eentje om zeker op papier te lezen :-)
Merci dat ik het zou mogen lenen! Ik laat het je nog weten; waarschijnlijk wordt het de kerstvakantie en zou ik meteen ook nog eens een boekenmeetup doen, maar misschien zit er tussenin nog een kort weekendje in :-)
Oh, ik had niet door dat het met illustraties was! Dan is het inderdaad eentje om zeker op papier te lezen :-)
Merci dat ik het zou mogen lenen! Ik laat het je nog weten; waarschijnlijk wordt het de kerstvakantie en zou ik meteen ook nog eens een boekenmeetup doen, maar misschien zit er tussenin nog een kort weekendje in :-)

Dun boek voor september, maar wel niet het makkelijkste formaat. Dus nestel je in een zetel, neem een lekkere tas thee of een glaasje wijn en neem dan je tijd om te genieten van de prachtige tekeningen van Kaatje Vermeire, tijd om je in te dompelen in de sfeer, tijd om zinnen te lezen en te herlezen,...
"Uiterst stil ademde ik een liedje uit dat wij al eeuwenlang in onze familie zingen om iemand te helpen sterven."
En de laatste zin van het boek, maar deze zal ik nu nog niet delen!
Ik weet echt niet meer waarom ik dit boek zo lang ongelezen in de kast heb laten staan. Maar ik weet wel dat ik het ondertussen al meerdere keren doorbladerd heb!
Vermoedelijk is dit boek ook niet aan iedereen besteedt, maar voor de illustraties alleen al is het een aanrader!
Benieuwd wie de volgende is die zal meelezen en wat jullie ervan vinden!

Terwijl ik aan het lezen was, dacht ik "Dit is nu echt slow reading, onthaasting in een boek."
Bijzonder vond ik het kleurgebruik van Kaatje Vermeire: eerst het zachte grijsgroene en later het kersenbloesemroze en dan het rood voor de warmte, heel symbolisch.
Favoriete zin: Ik hield mijn ogen een paar seconden toe, waarna ik verder las of verder naar muziek luisterde (viool voor de middag, cello na de middag, stemmen 's avonds).
Wat een rust. Ik hoor meteen de Partita No. 2 van Bach in mijn hoofd, daarna de Prelude uit zijn eerste cellosuite. En dan die stemmen voor 's avonds, in mijn oren klinkt al het Hilliard ensemble met Mille regretz van Josquin des Prez.

Terwijl ik aan het lezen was, dacht ik "Dit is nu echt slow reading, onthaasting in een boek."
Bijzonder vond ik het kleurgebruik van Kaatje..."
Blij dat je er van genoten hebt en ik ga je muziektips beluisteren!



Knap dat je beide boeken al uitgelezen hebt! Ik hoop "de keizer" ook nog deze maand te lezen, want toch wel benieuwd naar de stijl van illustrator Carll Cneut en ik vraag me ook wel af of dat dat invloed heeft op de stijl van de schrijver...
En nu weet je zeker welk genre je al niet meer moet lezen hè ;-)

Helemaal kandidaat om er eens over te praten, want ik weet nog steeds niet welke betekenis ik aan het einde moet geven!

Als ik op goodreads een aparte score zou kunnen geven voor tekst en illustraties, dan krijgen de illustraties van mij ruimschoots 4 sterren. Het verhaal, en dan vooral hoe het verhaal afgewerkt wordt, blijft echter steken op 3*. Hier en daar erg mooie zinnen. Af en toe een prachtige combinatie van een zin en een illustratie. Voor mij primeert uiteindelijk mijn appreciatie voor het verhaal, en op dat vlak bleef ik op mijn honger zitten. Wel blij dat ik dit boek ontdekt heb via deze selectie van het boek van de maand. Ondanks mijn niet zo’n hoge score heb ik genoten van de illustraties en heb ik het zelfs een tweede keer gelezen om nog wat te puzzelen aan de link die er al dan niet is tussen de teksten en de tekeningen.

Als ik op goodreads een apar..."
Geweldige primeur Dorien! Op zich doet de score er niet altijd toe vind ik. Ik merkte bij mezelf al dat ik van sommige boeken met hoge scores later amper nog iets weet terwijl boeken met lagere scores (en dus vaak een angeltje) veel langer bijblijven. Belangrijkste is dat je genoten hebt en zelfs twee keer gelezen :-) .

Ik ga bij gelegenheid Het geheim van de Keel van de Nachtegaal nog lezen. Benieuwd of deze hervertelling van een sprookje mij als verhaal uit de pen van Peter Verhelst beter zal bevallen.


Wel interessant, zo’n andere zienswijze, want zo had ik het zelf niet gelezen.
Voor mij ging dit boek vooral om toewijding: met dezelfde liefde en met hetzelfde geduld als waarmee ze voor haar bonsai boompjes zorgt, zo is ze toegewijd om de man bij te staan in zijn sterven.

Mikita, mijn gedachten gingen ook een beetje die richting uit, zonder te veralgemenen naar de boompjes die ze thuis al heeft. Het zoekertje is ook 'mn zkt vr om vr t strvn' en niet 'mn zkt vr om t strvn' wat voor mij inhoudt dat hij zich echt wil opofferen voor iemand. Meerdere keren in het boek wordt ook de nadruk gelegd op wat bonzai nastreeft: alles in evenwicht, alles in verhouding ('een bonzaiboompje is geen dwergboom'), volledig onder controle gehouden met behulp van een een hele reeks instrumenten. Maar inderdaad wel met een immense toewijding. Het stervensproces net zo gestuurd en begeleid zoals ze met haar bonzaiboompjes doet. Tot zo ver dacht ik mee te zijn, maar dan die laatste pagina's na het sterven van de man...

Ik had het ook nog niet zo luguber geïnterpreteerd Mikita, maar dat maakt die laatste zin wel duidelijker op een andere manier...



Hoewel ik het erg mooi vond, miste ik precies wat samenhang tussen tekeningen en tekst.
Ik had het gevoel dat ik te weinig aandacht besteedde aan de tekeningen, omdat ik de tekst wou verder lezen. Dus wat mij betreft, zouden de (werkelijk prachtige!) tekeningen beter tot hun recht komen zonder de afleiding van de tekst.
En omgekeerd, miste ik ook wat de diepte van Peter Verhelst in de tekst, omdat het nu eenmaal niet te veel tekst mocht zijn. Naar mijn gevoel viel ook daar nog wat meer van te maken. Maar dit kan perfect ook aan mezelf liggen, dus.
Wat de lugubere uitleg van Mikita betreft ;), ik heb het ook even gedacht (zeker met die rode druppels op het eind), maar ik denk dat een dergelijke uitleg wat afbreuk zou doen aan de poëzie van het verhaal. Ik denk dat het mooier is om te besluiten dat ze de man verzorgd heeft zoals ze haar Bonsai-boompjes verzorgt. Dat hij haar de liefde leert kennen, en dat ze uiteindelijk de pijn van het afscheid in een mooie vorm ("pijnboom") terug naar huis meeneemt.
Books mentioned in this topic
Het geheim van de Keel van de Nachtegaal (other topics)De zeer vermoeide man en de vrouw die hartstochtelijk van bonsai hield (other topics)
Het is natuurlijk maar een dun boekje, dus lees gerust ook Het geheim van de Keel van de Nachtegaal dat op de 2e plaats eindigde of één van de andere boeken!
Veel leesplezier en ik kijk uit naar jullie reacties :-)
En een goede start van dit nieuwe schooljaar!