داستان كوتاه discussion
مادرم هرگز نمی میرد
date
newest »
newest »
فرزان جان ممنون از نظرت ولی درست متوجه نشدم که منظورت چیست. اگر کمی شفاف تر بگویی خوشحال می شوم
والا خودم نفهمیدم اما فکر کنم به خط بریل بود
شعر خوبی سرودی اشکان عزیزنسبت به شعر نویی که قبلا از شما خوندم به مراتب بهتر بود
موفق باشی
آیاسخترازفکرکردنبه مرگ مادر
چیزی هم در دنیا وجود دارد؟
حتی فکرش هم کشنده است
و
البته که مادر هیچ وقت نمی میرد
آقای اشکان گرامی
بابت شعر خوبتان
متشکرم
صالح عزیز ممنونم از نظرت این حرف تو نشان می دهد که از سال 83 تا به کنون پسرفت داشته ام متاسفانه!؟غم انگیز است باید سعیم رابیشتر کنم
برادر خیلی به دل نگیر پیش میاد
گاهی پسرفت
گاهی پیشرفت
گاهی هم سکون
مرگ مادروای اصلا قابل تصور نیست
یه شب زبونم لال خوابشو دیدم
آنقدر تو خواب گریه کردم که نگو
شعر قبلیو نخوندم
ولی اینم شعر خوبیه
فرزان عزیزبه دل نگرفتم و خیلی خوشحال هم شدم که صالح اینقدر به دقت کارهای مرا می خواند. جای امیدواری دارد. از خودم دلسرد شدم که پس رفتم
سحر عزیز بسیار سپاسگزارم مسئله در این شعر از دست دادن مادر نیست، جاودانگی مادر است. شاید خوب نتوانسته ام منتقلش کنم
Ashkan wrote: "سحر عزیز بسیار سپاسگزارم مسئله در این شعر از دست دادن مادر نیست، جاودانگی مادر است. شاید خوب نتوانسته ام منتقلش کنم"
نه اتفاقا صریح گفته شده بود
آرزو خانم که که حرفش رو زده بود یه جوری شدم
و یه لحظه یاد خوابم افتادم
فکر اینکه یه روزی نباشه دیونه کننده هست
بازم بابت شعر خوبتون ممنونم
:)
شعرهات هميشه سبک خاص خودت رو دارند
نه ميتونم بگم شعرند...نه ميتونم بگم نثر اند
اما...دوستشون دارم.
خدا مادرهاي همه مارو سالم و سلامت نگه داره*
مهتابی خانم عزیز از نکته سنجیت ممنونممن هر سال دفترچه ای دارم که توی آن مطلب می نویسم تا خاطره ای شود برای آینده. در زیر اکثر نوشته هایی که شباهتی به شعر دارند اکثرا نوشته ام «چیزی که نمی دانم چیست» ویا «شعری که شعر نیست» و مثل اینها. در هر صورت انگار نظرمان در این خصوص همسو است
باز هم ممنون از نظری که دادی
Ashkan wrote: "صالح عزیز ممنونم از نظرت این حرف تو نشان می دهد که از سال 83 تا به کنون پسرفت داشته ام متاسفانه!؟غم انگیز است باید سعیم رابیشتر کنم"
البته من این مقایسه رو از جنبه ی "خیال انگیزی" و "شعر گونه" بودن ِدو نوشته انجام دادم.
مطمئنا این عاملی نیست که پسرفت داشته باشه. شاید ناشی از جو و حال و هوای متفاوت، هنگام سرودن بوده باشه
فکر کنم همین باشه. اون موقع شاید کمتر دچار روزمرگی بودم و حالا...!؟
شبها و روزگاران با او
ماندگارند.
مادرم هنوز پیش چشمانم شبها
داستان می خواند
برایم شعر می خواند
به روی شیطنت هایم
لبخند می پاشد
مادرم به جای ضرب خوردگی هایم
بوسه می مالد
موقع بیماری بالای سرم
در گلدان خالی
امید می کارد
***
مادرم هرگز نمی میرد و من
پیش چشمانش همیشه بچه ام
رنگ موهایم همیشه
همان است که بود
هنوز هم من کوچکتر از اویم
قدم رشد نخواهد کرد
من هنوز هم شیطانم
مادرم منتظر است که باز
از روی شیطنتم همه چیز را بشکنم
و من می شکنم در خیال
بارها می شکنم...!؟
مادرم هرگز نمی میرد
و من پیش چشمانش
همیشه بچه ام
22/امردادماه/83 - شهسوار (تنکابن) ؟