انجمن شعر discussion
كارگاه شعر
>
پندار نامه
date
newest »
newest »
بسیار خواندنی بود به ویژه از جاری بودن زبان فردوسی در این نوشته بسیار لذت بردم
فکر می کنم دیدگاهی که در مورد شعر پیشین شما ( پندار نامه) نوشتم در این مورد هم صدق کنه.البته برداشتهایی هم در مورد محتوای این شعر دارم که به زودی در پیامی خدمتتون عرض می کنم.
به امید حضور بیشتر شما.
تنها طوفان کودکان ناهمگون می زاید.زیبا بود.
ممنون از همه ی دوستان که وقت گذاشتند و خواندند اشکان عزیز حق کاملا با شماست در این قسمت شعر بسیار تخت تاثیر فردوسی بودم چون لحن اینجا میبایست به اسطوره و حماسه همزمان نزدیک باشه خیلی ممنون که توجه کردید
ممنون از همه ی دوستان که وقت گذاشتند و خواندند اشکان عزیز حق کاملا با شماست در این قسمت شعر بسیار تخت تاثیر فردوسی بودم چون لحن اینجا میبایست به اسطوره و حماسه همزمان نزدیک باشد خیلی ممنون که توجه کردید
IVIáSOO wrote: "ماثمهدی اخوان ثالث"
مرسي از توضيح. :دي
آهان ازون لحاظ خب یکم بیشتر توضیح بده منظورت چیه یعنی شبیه اونه من واقعیتش متوجه نشدم
ساختاری شبیهن وزنش شبیهه؟
به نظرمیاداین ادبیات یه مقدارسخت میتونه باخواننده ارتباط برقرارکنه
افق نار و جهان تاریک و رنگ تار و پود روز دشتستان ویران شد
دمش غران
درایش دُرِ دُراب هزاران دف
بمش چونان فسوس و رازِ دانا کهنه مردی از دلِ دوران
که بر میچیند این گندیده بی آزار پخته میوه هایِ خفته بر خاکِ سنوبر راد دارِ عشق و شور و معنیِ انسان
ز زیرش فرّ و فریادِ بهار آتشین ففنوس
که ژرفِ ژاله یِ یاقوت چشمانش
شبِ اسپندگان را میشود فانوس
زمین شد آبنوس از گردش آن اژدها فش گردبادِ آسمانش گرز
گرازان همچو ماری گشت گرداگردِ این از بیم سرهاشان تهی کرده
یکایک آذرخشش هر یکش بخروشِ چرخِ چاچیِ گردونِ دیرنده
به کردارِ روان بیدار دستانِ نریمانِ خرد افروز
به پندارِ اهورا مزدِ این دوران
به گفتاری که شب را میکند چون روز
دژم رویی چو آتش از نهان زاده ی طوفان به ما رو کرد:
برخیزید
سرابی را نمیمانست کز هیچش
به لبخندی گذار خشم آن منان زاییده ز بیم و جهل را نادیده انگاری
برخیزید
نهیبش همچو شلاقی
.....