“Σ'αγαπώ. Πρώτα πρώτα, καλά θα κάναμε να φυλάξουμε αυτή τη φράση σ'ένα ψηλό ράφι, σ'ένα τετράγωνο κουτί, πίσω από ένα τζάμι που πρέπει να σπάσουμε με τον αγκώνα μας, στην τράπεζα. Δεν πρέπει να την αφήνουμε όπου να'ναι στο σπίτι, σαν ένα σωληνάριο βιταμίνη C. Αν την έχουμε πρόχειρη, θα τη χρησιμοποιήσουμε χωρίς δεύτερη σκέψη, δεν θ'αντέξουμε στον πειρασμό. Λέμε βέβαια πως δεν θα το κάνουμε, αλλά θα το κάνουμε. Θα είμαστε μεθυσμένοι ή θα νιώθουμε μοναξιά ή -το πιθανότερο απ'όλα- θα θέλουμε να τρέφουμε ελπίδες, που να πάρει, και τότε η φράση θα χαθεί, θα καταναλωθεί, θα μαγαριστεί.”