Αργώ, Τόμος 2

Αργώ #2

by George Theotokas, Γιώργος Θεοτοκάς

Το πρώτο μέρος της "Αργώς" κυκλοφόρησε το φθινόπωρο του 1933. Το έργο ολοκληρώθηκε τρία χρόνια αργότερα σε δύο τόμους.
Στην εισαγωγή του πρώτου τόμου σημείωνε ο Γιώργος Θεοτοκάς: "Σαν άρχισα αυτό το βιβλίο, η μοναδική μου πρόθεση ήταν να ζωντανέψω μερικά ανθρώπινα πλάσματα που τριγυρνούσανε στη φαντασία μου και βασάνιζαν τις ώρες της σχόλης μου. Κατόπι, σαν προχώρησε η δουλειά, μου ήρθε η όρεξη να δώσω με αυτήν την ευκαιρία, μια γενική κάπως έκθεση της ελληνικής ζωής και των προβλημάτων της εποχής μας. Έτσι η "Αργώ" πήρε διαστάσεις που δεν τις περίμενα".
Το βιβλίο είναι μια τοιχογραφία της Ελλάδας του μεσοπολέμου, έτσι όπως συνταρασσόταν από ποικίλες ιδεολογίες, από τις συνέπειες της μικρασιατικής καταστροφής και από τα αλλεπάλληλα στρατιωτικά κινήματα. Tο πλήθος των ηρώων κινείται γύρω από τον ίδιο πόλο: τις τάσεις μιας γενιάς αισιόδοξης και δημιουργικής, που οι συνεχείς εθνικές καταστροφές την οδήγησαν σε βαθιά απογοήτευση.

Genres: Fiction, Greece, Classics

189 pages, Hardcover

First published January 1, 1936

About the author

Greek: Γιώργος Θεοτοκάς

Reviews

[Μαρία Γεωργιάδου · Rating 5 out of 5]

Πέντε αστέρια για τις τελευταίες 100 σελίδες που είναι εξαιρετικές. Σε ορισμένα σημεία μου θύμισε τη γραφή του Καραγάτση, που είναι και αδυναμία μου άλλωστε.

"Ένιωσε έξω στο δρόμο το απέραντο σπαρτάρισμα της ζωής, το ανεξάντλητο κυμάτισμα των πόθων, των ενστίκτων και των παθών, των απλών, των πρωτόγονων ορμών του ωραίου, βάρβαρου πλήθους. Ναι, ήξερε καλά, αυτή τη φορά, τι του συνέβαινε. Η μεγάλη ανθρώπινη θάλασσα τον καλούσε επιτακτικά να τον ξαναπάρει μέσα της για πάντα, μέσα στη μεγαλόπρεπη βαρβαρότητά της, χωρίς ιδέες, χωρίς ατομικότητα, χωρίς άλλο όνειρο από την ικανοποίηση των ορμών της ζωής - της ζωής για τη ζωή, δίχως κανένα άλλο σκοπό, καμμιάν άλλη υστεροβουλία, της ζωής, που του τη σκεπάσαν οι χίμαιρες τόσον καιρό."

[Katrin · Rating 4 out of 5]

Στον δεύτερο τόμο της Αργούς, η ιστορία επικεντρώνεται περισσότερο στα πρόσωπα και λιγότερο στα γεγονότα της περιόδου του Μεσοπολέμου. Δυνατό και συγκινητικό σε κάποιες περιπτώσεις, το βιβλίο αυτό ουσιαστικά είναι αφιερωμένο στη ματαιότητα.

[Νεκτάριος Καλογήρου · Rating 5 out of 5]

Είναι σίγουρο ότι αν ο Θεοτοκάς (όπως και πολλοί άλλοι εκφραστές της νεοελληνικής λογοτεχνίας) ζούσε σε μια μεγάλη χώρα, μια χώρα σαν τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, τότε στα σίγουρα ο πλανήτης όλος θα μιλούσε για έναν από τους μεγαλύτερους λογοτέχνες του 20ου αιώνα.
Ομως ο Θεοτοκάς έζησε στην Ελλαδίτσα και γι' αυτήν έγραψε. Εγραψε τόσο καλά, τόσο υπέροχα, ποιητικός και γλαφυρός, απέριττος και πλούσιος, με περιγραφές και συναισθήματα μοναδικά.
"Η γυναίκα στην άνοιξή της" η σκέψη της μάνας για την όμορφη κόρη και δε χρειάζεται να ειπωθεί κάτι άλλο.
Ο β' τόμος του έργου "Αργώ" αποτελεί τη συνέχεια και τη λύτρωση των ηρώων του πρώτου βιβλίου. Είναι αναπόσπαστο κομμάτι των ιστοριών και των εικόνων που ο Θεοτοκάς δημιούργησε με φόντο τις δεκαετίες του 1920 και του '30. Στο β' τόμο ο πόνος είναι πιο οξύς, καθώς ο αναγνώστης μπορεί εύκολα να αναγνωρίσει τον εαυτό του σε όλη του τη διάσταση, σ' ένα από τα πρόσωπα που περιγράφονται. Γιατί πόνος οξύς; Διαβάστε το και θα καταλάβετε τι εννοώ.

[Nikos Dunno · Rating 5 out of 5]

Όσο 'ξώκειλε το πρώτο βιβλίο, τόσο πετυχημένα μάζεψε τα ταξίδια του το δεύτερο. Κρίμα γιατί εκ του αποτελέσματος μοιάζει πως ο Θεοτοκάς δεν είχε καθόλου όραμα όταν ξεκίνησε να γράφει, και στην πορεία βρέθηκε με ένα σημαντικό διήγημα στα χέρια του. Του το συγχωρώ για τις υπέροχες τελευταίες σελίδες.

[D'Ailleurs · Rating 4 out of 5]

Αργώ, το μυθικό πλοίο με το οποίο ταξίδεψε ο Ιάσωνας στην Κολχίδα για να βρει το χρυσόμαλλο δέρας. Στο βιβλίο του Θεοτοκά η Αργώ παίρνει μια αλληγορική διάσταση καθώς είναι ο φοιτητικός σύλλογος μέσα από τον οποίο θα ταξιδέψουν οι ήρωες του βιβλίου στην ενηλικίωση. Τουλάχιστον κάπως έτσι το αντιλήφθηκα εγώ. Ο Θεοτοκάς ως γνήσιος εκπρόσωπος της γενιάς του '30 τοποθετεί τους ήρωες του σε ένα αστικό περιβάλλον μέσα στην δίνη των γεγονότων της εποχής. Έντονα πολιτικοποιημένος, πολύ περισσότερο από τον Καραγάτση και τον Τερζάκη και έντονα λυρικός, σχεδόν όσο ο Βενέζης, ο Θεοτοκάς δημιουργεί ένα βιβλίο που ακροβατεί ανάμεσα στο ελαφρύ ανάγνωσμα και στην βαριά λογοτεχνία. Αυτό είναι ίσως το "μειονέκτημα" του βιβλίου: μεταπηδάει από τον ένα ήρωα στον άλλο, αλλάζοντας ταυτόχρονα και ύφος κάτι που ίσως κουράσει μερικούς αναγνώστες. Αλλά ποτέ δεν γίνεται αδιάφορος.

Το "Αργώ" είναι ένα από τα πλέον αντιπροσωπευτικά έργα της εποχής, τόσο σαν αυθεντική απεικόνιση της αστικής κοινωνίας (που δεν άλλαξε και πολύ) όσο και σαν δείγμα της λογοτεχνικής παραγωγής του '30. Αναμφίβολα είναι ένα έργο που πρέπει να διαβάσει κανείς.

Υ.Γ. είναι πάντως κρίμα που στην σύγχρονη λογοτεχνία Ελλάδας - Εξωτερικού να κάνουν θραύση τα έργα για την κοινωνία, τους νέους, το χάσμα γενεών και λοιπά και η Ελληνική γενιά του 30' να παραμένει στο περιθώριο.

[Ειρήνη Χατζουδη · Rating 3 out of 5]

Νομίζω πως και στους δύο τόμους ο Θεοτοκάς αποτυπώνει την απογοήτευση και τη ματαιότητα. Όλα όσα ονειρεύεται ένας μέσος άνθρωπος, αλλά και συνολικά η κοινωνία, τελικά πάνε χαμένα. Κατανοητό το γιατί θεωρήθηκε επαναστατικό όταν γράφτηκε. Αφήνει μια πικρή γεύση στο τέλος.

[Nikolaos Papadakis · Rating 3 out of 5]

Μέτριο.

[Stauros Kallinikas · Rating 5 out of 5]

9