Σέργιος και Βάκχος, Β' τόμος

Σέργιος και Βάκχος #2

by Μ. Καραγάτσης, M. Karagatsis

Το «Σέργιος και Βάκχος» (1959), ιστορικό μυθιστόρημα ή καλύτερα μυθιστορηματική χρονογραφία, αντλεί την υπόθεσή του από το Βυζάντιο, εξιστορεί όμως συνολικά, άλλοτε σοβαρά και άλλοτε με ευτράπελο τρόπο, δεκατέσσερις αιώνες ζωής του Ελληνισμού, από το 250 μ.Χ. έως το 1948. Οι άγιοι Σέργιος και Βάκχος δεν ζουν αποσυρμένοι στη μακαριότητα του Παραδείσου αλλά αντίθετα, από τον περικαλλή ναό που έχτισε προς τιμήν τους ο Ιουστινιανός, παρακολουθούν με άγρυπνο μάτι την πορεία της Ρωμιοσύνης αλλά και ολόκληρης της Οικουμένης, τη συζητούν, την σχολιάζουν, την κρίνουν. Εν τω μεταξύ ο αναγνώστης ευφραίνεται και ξεκαρδίζεται.
Το μυθιστόρημα αυτό είναι μοναδικό μέσα στο έργο του Καραγάτση, όχι μόνο επειδή δεν υπάρχει άλλο που να εμπνέεται από το Βυζάντιο - εκτός από το διήγημα «Χριστούγεννα του 1448 μ.Χ.» - αλλά και για έναν ακόμη λόγο: ο συγγραφέας του έγραψε ο ίδιος και μια σύντομη επιτομή του με τον ελαφρώς διαφορετικό τίτλο: «Η θαυμαστή ιστορία των αγίων Σεργίου και Βάκχου».

Genres: Fiction, Literature, Classics, Historical Fiction, Novels

498 pages, Hardcover

First published January 1, 1959

About the author

(English: M. Karagatsis)

O M. Kαραγάτσης (πραγματικό όνομα Δημήτρης Pοδόπουλος) γεννήθηκε το 1908 στην Aθήνα. Tο αινιγματικό αρχικό M. λέγεται πώς προέρχεται από το όνομα Mίτια, έκφραση της αγάπης του για τον Fyodor Dostoevsky και ιδίως για τους Aδελφούς Kαραμαζώφ, ενώ το Kαραγάτσης οφείλεται στο καραγάτσι κάτω από το οποίο καθόταν μικρός και διάβαζε, κοντά στην εκκλησία της Pαψάνης.

Tο 1924 τελειώνει το Γυμνάσιο και πηγαίνει στην Γκρενόμπλ για να σπουδάσει νομικά τα οποία, από τον επόμενο χρόνο, θα τα συνεχίσει στο Πανεπιστήμιο Aθηνών. Tο 1927 παίρνει μέρος στον πρώτο λογοτεχνικό διαγωνισμό της "Nέας Eστίας" με το διήγημα "Kυρία Nίτσα", το οποίο θα αποσπάσει τον A' έπαινο και θα δημοσιευτεί το 1929 σε συλλογικό τόμο που περιελάμβανε τα βραβευμένα διηγήματα του διαγωνισμού ("Oι θεότητες του Kοτύλου", εκδ. Bιβλιοπωλείον της Eστίας). Mε το διήγημα αυτό ξεκινάει ο Kαραγάτσης τη λογοτεχνική σταδιοδρομία του και την μακρά συνεργασία του με τη "Nέα Eστία", δημοσιεύοντας σε αυτήν διηγήματα, μυθιστορήματα σε συνέχειες και μεταφράσεις.

Πεθαίνει στις 14 Σεπτεμβρίου 1960, σε ηλικία 52 χρόνων, αφήνοντας ανολοκλήρωτο "Tο 10", το μυθιστόρημα που έγραφε εκείνο τον καιρό. H τελευταία φράση που πρόλαβε να γράψει, η τελευταία φράση της ζωής του, ήταν "Aς γελάσω".

Reviews

[Dionisis Karachalios · Rating 3 out of 5]

Ένα ταξίδι πίσω στο χρόνο για να διαπιστώσεις πως ορισμένα πράγματα έχουν πάρα πολύ καιρό να ανανεωθούν και είναι ανενεργά στο χρόνο.Τα περισσότερα όμως από αυτά λιγότερο ή περισσότερο συνεχίζουν την πορεία τους,πιο μεστά και ώριμα έχοντας πια λόγο πιο έμπειρο και τεκμηριωμένο.

Όλοι βέβαια γνωρίζουμε πως κατά καιρούς υπάρχουν προσπάθειες φίμωσης της ελεύθερης γνώμης ακόμα και προσπάθειες να υποβαθμίστουν ορισμένες από αυτές.Ο διάλογος όμως είναι αυτός που θα δώσει λύσεις.Ο λόγος και ο διάλογος μεταξύ απλών καθημερινών ανθρώπων αλλά και η ανταλλαγή απόψεων πιθανολογείται πως ίσως είναι το καλύτερο εργαλείο που θα μπορέσει να σπρώξει την κοινωνία προς τα εμπρός.

Ο κόσμος,σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή της ιστορίας του,στηριζόταν για την πορεία και την εξέλιξή του σε τρεις κύριους πυλώνες,τις κοινωνικές,τις επιστημονικές και τις θρησκευτικές αξίες.Ανάλογα με τον ιστορικό χρόνο,κάποιος από τους τρεις αυτούς πυλώνες κυριαρχούσε με αποτέλεσμα οι κοινωνίες να διαβιούν με ανάλογο τρόπο κι ανάλογες συνθήκες.Στον πλανήτη έχουν δημιουργηθεί,καθεστώτα όλων των τύπων,θεοκρατικά,απολυταρχικά,προσωποπαγή αλλά και δημοκρατικά.Για κάθε χρονική στιγμή,αν κάποιος μελετήσει το σύστημα διακυβέρνησης θα εξάγει ασφαλές συμπέρασμα για το ποια φιλοσοφία,ποια επιστήμη αλλά και ποιο θεολογικό σύστημα υπήρχε κρυμμένο στο πίσω μέρος των παρασκηνίων και κινούσε τα νήματα.

Εκείνο το θεμελιώδες χαρακτηριστικό,το οποίο μαζί με τα θρησκευτικά,κοινωνικά και επιστημονικά ρεύματα διαδραμάτισε επίσης καίριο και καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη των κοινωνιών και στη διαμόρφωση της ιστορίας και το οποίο βρίσκεται βαθιά ριζωμένο μέσα σε κάθε άνθρωπο,είναι ο φόβος.Ο φόβος για το μέλλον το οποίο είναι έξω από τη δυνατότητα πρόβλεψής του.Και οποίος διαχειρίζεται το φόβο διαχειρίζεται και το μέλλον.

Ο Καραγάτσης δε παύει να είναι χαρισματικός,απολαυστικός,παρουσιάζει με απλότητα τα δρώμενα της ιστορίας υπό το πρίσμα μιας άλλης διάστασης (κωμικής) απαξιώνει ιερά και όσια,και διακωμωδεί την ιστορία που ταλαντεύεται ανάμεσα στο θαύμα και στο μυστήριο.Ξεπερνώντας την παθογένεια,σε κάνει να συλλογιστείς πόσο άσχημο πράγμα είναι να κλείνεται κάποιος και να περιχαρακώνεται πίσω απο τις παρωπίδες της στενομυαλιάς.

[Evdoxia Kinali · Rating 3 out of 5]

Ο δίτομος Σέργιος και Βάκχος διαφέρει από ο,τι άλλο του Καραγάτση έχω διαβάσει. Μου θύμισε περισσότερο Τσιφόρο.

Έχουμε και λέμε λοιπόν: Είναι ένα πολύ φιλόδοξο βιβλίο, καθώς απλώνεται από τους πρώτους μ.Χ μέχρι το 1948. Οι πρώτες 100 σελίδες είναι για τη ζωή των Αγίων, ενώ στο υπόλοιπο βιβλίο ο Σέργιος κι ο Βάκχος βρίσκονται στην Κωνσταντινούπολη, παρακολουθώντας αυτοκράτορες ν ανεβοκατεβαίνουν, τους Σταυροφόρους κι αργότερα τους Οθωμανούς. (Κι επεμβαίνοντας με κριτήρια περισσότερο ανθρώπινα παρά αγιακά😉)

Του διέκρινα κάποια επανάληψη και κάποια βιασύνη να χωρέσει τόσα ιστορικα γεγονότα στις σχεδόν 1000 σελιδες του. Δεν είναι Γιούγκερμαν ή Μεγάλη Χίμαιρα, δεν είναι καν Κίτρινος Φάκελος (τα τρία αγαπημένα μου από τον συγγραφέα). Έχει όμως το ενδιαφέρον του, όπως πάντα ο Καραγάτσης❤️

[Giorgos M. · Rating 5 out of 5]

Πολύ καλό !
Γενικώς όλο το βιβλίο πρέπει να διαβαστεί από καθένα μας που θελει να ξαναθυμηθεί ή να μαθει την ιστορία του βυζαντίου εως και σήμερα με μια άλλη ματιά , με τρόπο που δεν είναι καθόλου κουραστικος !
Το προτείνω σιγουρα προς ολους τους αναγνώστες !

[Nikos Dunno · Rating 5 out of 5]

Κρίμα που τα σχολικά εγχειρίδια δεν είναι γραμμένα όπως αυτό...

[mar · Rating 3 out of 5]

3.5 ⭐

[Χρονης Στογιαννους · Rating 4 out of 5]

Δείνει μια ωραία και διαφορετική ματιά στα γεγονότα της ιστορίας