Τρελαντώνης

by Penelope Delta, Πηνελόπη Δέλτα

Ο Αντώνης ήταν πολύ σκάνταλος και πολύ άτακτος, και κάθε λίγο έβρισκε τον μπελά του.
Δεν περνούσε μέρα που να μην έτρωγε δυο - τρεις κατσάδες, πότε από τη θεία του, πότε από τη μαγείρισσα, πότε από την Αγγλίδα δασκάλα και πότε από την τραπεζιέρα, και κάθε λίγο αναγκάζουνταν ν' ανακατώνεται ο θείος.
Σαν έφθανε απέξω ο θείος και άκουε την καινούρια αταξία του Αντώνη, το αγαθό του πρόσωπο αγρίευε όσο μπορούσε, σούρωνε τ' άσπρα του φρύδια και, κουνώντας το σταχτί του κεφάλι, έλεγε αυστηρά:
- Αντώνη, ακούω πάλι πως έκανες αταξίες ! Φοβούμαι πως, δε θα τα πάμε καλά!
Αυτές ήταν οι σοβαρές περιστάσεις. Άκουε η Αλεξάνδρα, η μεγάλη αδελφή, και ντρέπουνταν για τον αδελφό της. Άκουε η Πουλουδιά, η μικρότερη αδελφή, κι ένιωθε την καρδιά της να παίζει τούμπανο. Άκουε και ο μικρός ο Αλέξανδρος, καθισμένος στο πάτωμα, με το δάχτυλο στο στόμα, και αποφάσιζε μέσα του πως εκείνος δεν ήθελε να γίνει έτσι κακό παιδί σαν τον Αντώνη.

Genres: Classics, Fiction, Childrens, Literature, Young Adult, Greece, Classic Literature

286 pages, Hardcover

First published January 1, 1932

About the author

Penelope Delta (Greek: Πηνελόπη Δέλτα) was a Greek author.

Reviews

[Ian D · Rating 3 out of 5]

Προσωπικά βιώματα της παιδικής ηλικίας της συγγραφέως και, κυρίως, του αδερφού της Αντώνη Μπενάκη, του πολιτικού και ιδρυτή του ομώνυμου μουσείου.

Όμορφο, τρυφερό, γεμάτο παιδική αθωότητα, όχι όμως και γεμάτο υπόθεση. Πέρα από το γεγονός ότι το έχει γράψει η Πηνελόπη Δέλτα, δε βρίσκω κάτι ιδαίτερο όσον αφορά το περιεχόμενο (ένας από τους λόγους που δε συμπαθώ τις βιογραφίες).

3.5* γιατί η πένα της "Πουλουδιάς" είναι πάντα απολαυστική και γιατί το έργο παραμένει φρέσκο παρά τα 90 σχεδόν χρόνια του. Ένας ύμνος στην αδερφική αγάπη, άλλωστε, είναι πάντα επίκαιρος, πολύ περισσότερο όταν τον βλέπουμε από την οπτική γωνία ενός παιδιού.

[Νικολέττα · Rating 4 out of 5]

Παιδικά χρόνια, ανέμελες και ζωηρές στιγμές. Ακόμα ένα εξαιρετικό βιβλίο της συγγραφέως και από τα πιο προσωπικά της αφού αφηγείται τις σκανταλιές του αδερφού της Αντώνη.

[Dionisis Karachalios · Rating 5 out of 5]

Εκπληκτικό δημιούργημα της συγγραφέως μας.Είναι τυχεροί όσοι μεγάλωσαν έτσι σαν παιδιά,με θρύλους,παραμύθια,ήρωες και νεράιδες.

Κάποιες φορές εμείς οι ενήλικοι βρίσκουμε την ευκαιρία να νιώσουμε ξανά παιδιά.Θυμόμαστε εκ νέου το αλησμόνητο παιχνίδι της ανεμελιάς,τότε που όλα είχαν άλλες διαστάσεις από τις πραγματικές.Βρίσκουμαι την ευκαιρία και τη χαρά να επιστρέψουμε για λίγο στα χρόνια της χαμένης "αθωότητας" μας και να δούμε τα πάντα μέσα από το διαυγές και "αφιλτράριστο" παιδικό βλέμμα.

Ο Τρελαντώνης μου κέντρισε ευθύς αμέσως το ενδιαφέρον από το τίτλο και με κέρδισε διαπαντός μετά το τέλος του.Ο οκτάχρονος ήρωας κρύβει μια ευαίσθητη και ευγενική ψυχή,με μαγνήτισε εξαρχής με τις ασυνήθιστες "ιδιαιτερότητες" του,την έμφυτη περιέργεια του,την οξύνοια και τις πολλές "τολμηρίες" του,που αν το καλοσκεφτείς αφού τελειώσεις την ανάγνωση του βιβλίου πηγάζουν όλες από μια και μόνο αιτία,την πιο σημαντική,τη μικρή ζωή ενός παιδιού.

Αυτό όμως που κερδίζει το θαυμασμό όλων είναι η ακεραιότητα του χαρακτήρα,του Τρελαντώνης μας,όταν για χάρη της αλήθειας παραδέχεται κάθε του αταξία.

Το απογοητευτικό είναι ότι τα σημερινά παιδιά δεν διαβάζουν.Αυτή είναι η πραγματικότητα,θύματα της τεχνολογίας και της αποχαύνωσης,έχουν αποπροσανατολιστεί-έχοντας αναπτύξει επιθετικές και αντικοινωνικές συμπεριφορές.Η κλασική λοιπόν λογοτεχνία έρχεται να μας θυμήσει ότι καλλιεργεί και αναπτύσσει αρετές,στάσης,αξίες,για μια πιο ήρεμη και ευτυχισμένη συνέχεια ζωής.

Κλασικό και αγαπημένο πλέον βιβλίο το οποίο περιέχει αξία διαχρονική και πανανθρώπινη και για τις νέες γενιές.

[Kristina · Rating 4 out of 5]

Όταν το διάβαζα μικρή έλεγα ότι είναι το αγαπημένο μου βιβλίο και ήθελα όσο τίποτα άλλο να είμαι σαν τον Τρελαντώνη άλλα δεν μου άρεσε που δεν είχε σε εκτίμηση τα κορίτσια στις σκανταλιές.Τώρα, διαβάζοντάς το, μπορεί σε σημεία να μου φάνηκε αστείο και ξεπερασμένο όμως η αγάπη που έχω για τον Αντώνη και τα αδέρφια του είναι διαχρονική.

[Πάνος Τουρλής · Rating 5 out of 5]

Ο Τρελαντώνης είναι η μυθιστορηματική βιογραφία του αδελφού της συγγραφέως, Αντώνη Μπενάκη, ιδρυτή του ομώνυμου μουσείου. Ο Τρελαντώνης είναι ένα σκανταλιάρικο παιδί, ατίθασο, περίεργο, φιλέρευνο, που ζει και κινείται σε μια αστική οικογένεια των αρχών του 20ού αιώνα με καταγωγή από την Αίγυπτο. Οι χιλιάδες σκανταλιές του, οι αταξίες του, η νοοτροπία του θα θυμίσουν σε πολλούς μικρούς αναγνώστες τον δικό τους χαρακτήρα και αυθορμητισμό.

Μια τρυφερή ιστορία, γραμμένη από την αξεπέραστη Πηνελόπη Δέλτα, αχώριστο σύντροφο των παιδικών χρόνων πολλών αναγνωστών, είναι η νέα επιλογή για τη σειρά των Κλασικών Θησαυρών των εκδόσεων Μίνωας. Προσεγμένη διασκευή από τη Μαρία Δασκαλάκη, μεγάλη γραμματοσειρά, τονισμένες λέξεις, καταπληκτική εικονογράφηση από τους Θάνο Τσίλη και Ειρήνη Ζελέσκου, που αναπαριστά πιστά μια ξεχασμένη, περαστική εποχή. Η Αλεξάνδρα, η Πουλουδιά, ο Αντώνης είναι ένα υπέροχο παρεάκι πιαδιών που αδιάλειπτα από το 1932 που πρωτοκυκλοφόρησε το βιβλίο μέχρι και σήμερα είναι αγαπημένο ανάγνωσμα μικρών και μεγάλων!

Ένα υπέροχο κείμενο που ρέει σα νεράκι, γεμάτο μηνύματα, αστεία περιστατικά, διαολιές, ζημιές και πολλές αλήθειες, θα κρατήσει αχώριστη συντροφιά στους μικρούς αναγνώστες και θα τους εισαγάγει στον μοναδικό κόσμο της μεγάλης μας συγγραφέως. Αληθινά ιστορικά πρόσωπα, όπως ο Μπαρμπαγιάννης ο Κανατάς και ο Βασιλιάς δίνουν έμφαση και χαρακτηρίζουν την ανέμελη περίοδο της ζωής του μεγάλου εθνικού ευεργέτη.

[Ellie Spyridonidi · Rating 3 out of 5]

Ένα βιβλίο κατά κύριο λόγο για παιδιά. Η Πηνελόπη Δέλτα περιγράφει με αθωότητα και ανεμελιά τα παιδικά χρόνια της ίδιας και των αδερφών της με επίκεντρο τον μεγαλύτερο αδερφό της, Αντώνη, ένα παιδί πολύ σκανταλιάρικο και ζωηρό. Δεν υπάρχει κάποια υπόθεση, απλώς καταγράφονται οι περιπέτειές τους από ένα καλοκαίρι που φιλοξενήθηκαν στο σπίτι της θείας τους στην Αθήνα. Είναι ωραίο, όμως, ακόμα και εμείς οι ενήλικοι να αφήνουμε μερικές φορές τα κανονικά μας βιβλία και να επιστρέφουμε για λίγο στον παιδικό κόσμο, όπου όλα ήταν πιο ξένοιαστα και αθώα.

[Δήμητρα Κόμτσια · Rating 4 out of 5]

Ένα κλασσικό βιβλίο που όλοι οι μικροί μας αναγνώστες πρέπει να έχουν διαβάσει!Το χάρηκα πολύ και ας είμαι ενήλικας..Μέσα από την γραφή της η Πηνελόπη Δέλτα μας μεταφέρει σε μια άλλη εποχή άγνωστη στο σύγχρονο κόσμο.Μια εποχή αθώα και ανέμελη που τα παιδιά μας δεν πρόκειται να ζήσουν..Πολύ το χαρηκα!

[Anastasia · Rating 4 out of 5]

✨
Μια αστεία και συνάμα νοσταλγική ιστορία για τα ανέμελα, καλοκαιρινά χρόνια της συγγραφέως και των αδερφών της, με πρωταγωνιστή τον Τρελαντώνη, που ησυχία δεν είχε. Γέλασα και διασκέδασα αρκετά διαβάζοντας για τα παιδικές και ζαβολιάρικες στιγμές τους!

[νίκη κωνσταντίνου-σγουρού]

«η ανάγνωση του τρελαντώνη ήταν σαν μπωλ ζεστού τραχανά μετά από κουραστική μέρα: χαρμολύπη και φροντιστικότητα, γλυκόξινο άρωμα. ξεκουκούτσιασμα βύσσινων.»

🍒

https://dimartblog.com/2023/03/14/cra...

[Chinchilla_clouds · Rating 3 out of 5]

3,5, μην το αδικώ. Γλυκό βιβλιαράκι, σε πάει πίσω στην παιδική αφέλεια, στο ποσό μεγάλοι και τρομακτικοί σου φαίνονται οι μεγάλοι όταν είσαι παιδί, πόσο μεγάλη φαντασία και πόσο μεγάλα συναισθήματα έχεις τότε - και σκέφτεσαι, που πήγαν όλα αυτά, γιατί να μην τα έχω λιγάκι πάλι;

[Maria · Rating 3 out of 5]

Πολύ ωραία η γραφή της Πηνελόπης Δέλτα. Είναι το μόνο που σε κρατάει, μιας και το βιβλίο δεν έχει ιδιαίτερη πλοκή, απλώς διαβάζεις για την ζωή τεσσάρων παιδιών που περνάνε τις καλοκαιρινές τους διακοπές στην Καστέλλα. Θα την πω την αμαρτία μου, δεν είμαι πολυ φαν των βιογραφικών μυθιστορημάτων.

Θα είμαι ειλικρινής: μικρη δεν μου πολυαρεσε αυτό το βιβλίο, επειδή δεν μου άρεσε πόσο μισογύνης ήταν ο κεντρικός ήρωας, ο Αντώνης, αλλά τώρα που το ξαναδιαβάζω, ��ατέληξα να το απολαύσω. Πάρα αυτό το κακό χαρακτηριστικό του, ο Αντώνης έχει ένα σωρό άλλα προτερήματα: είναι φιλαληθης, γενναίος, περίεργος, πατριώτης, πάντοτε υποστηρίζει τους αδύναμους και έχει έντονη προσωπικότητα.

Μπορείς να καταλάβεις γιατί η Πηνελόπη έγραψε βιβλίο με αυτόν ως κύριο πρωταγωνιστή.

Υπήρχε επίσης και μια πάρα πολύ ωραία σκηνή όπου ο Αντώνης και τα αδέλφια του προσβάλουν τους Χορν επειδή είναι Εβραίοι, αλλά ο θείος του ο Ζωρζης τους εξηγεί γιατί δεν έπραξαν σωστά και, τις επόμενες μέρες, ο Αντώνης προσπαθεί να διορθώσει το λάθος του. Αν και δεν μου άρεσε ο τρόπος που το έκανε (ως κομπλιμέντο, λέει στους Χορν "εγώ δεν πιστεύω πως είστε Εβραίοι, εγώ πιστεύω πως είστε Έλληνες", που δεν ακούγεται τόσο προοδευτικό στην σημερινή εποχή, αλλά τον συγχώρεσαν και τέλος καλό όλα καλά).

Έμαθα και για τον Μπαρμπαγιάννη Κανάτα, που δεν τον είχα ακουστα πριν και έψαξα πληροφορίες για αυτόν. Το ξέρατε πως φημολογουταν πως ήταν κατάσκοπος; Και πως είχε προσελκύσει τις νεαρές Αθηναίες λόγω της ομορφιάς του (παρότι κανατας!);

Το μόνο πρόβλημα είναι, όπως και με τα άλλα βιβλία της Πηνελόπης, πως είναι υπερβολικά διδακτικό (οι χαρακτήρες παρουσιάζονται με συγκεκριμένες ηθικές αξίες που τις ακολουθούν πιστά, αγαπάνε την πατρίδα τους κτλ). Δεν είναι κακά διδάγματα, απλώς η Δέλτα σ'τα τρίβει κατάμουτρα και αυτό με ενοχλεί αρκετά, αν και κάποιος μπορεί να την δικαιολογήσει, επειδή απευθύνεται σε παιδιά.

Το προτείνω κυρίως επειδή είναι ένα από τα πιο εμβληματικά βιβλία της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας, γραμμένο από μια από τις πιο καταξιωμένες Ελληνίδες συγγραφείς.

[asimina ☽ · Rating 2 out of 5]

2.5/5 ****

Δεν ξέρω με τι κριτήρια «πρέπει» να σχολιασω ένα βιβλίο, ωστόσο θα ήθελα να το κάνω ετσι κι αλλιως.

Φέτος ήθελα να διαβάσω κλασικη ελληνική λογοτεχνία και είπα να ξεκινήσω με απλά πραγματακια και κάπως ετσι, καταπιάστηκα με τον Τρελαντώνη της Πηνελοπης Δέλτα. Δεν ήξερα την πλοκη, δεν είχα ακούσει τιποτα. Το μόνο που άκουγα ήταν από τον παππού μου και την γιαγιά μου να μου λένε τι ομορφο βιβλίο είναι αυτο. Δυστυχώς, δεν μπορώ να συμφωνήσω..

Ενώ με ενοχλούν αρκετά τα μισογυνιστικα και σεξιστικά σχόλια και συμπεριφορές, τα ρατσιστικά προς θρησκείες και εθνικότητες και η αγιοποίηση όλων των «δικών μας» πραγμάτων (θρησκεία, πατρίδα κλπ) θα μπορούσα να τα βάλω στην άκρη ΑΝ είχε πλοκη και ΑΝ ΔΕΝ ήταν τριτοπροσωπη αφήγηση.

Η ιστορία δεν έχει πλοκη (αργοτερα έμαθα πως είναι κάπως σαν αυτοβιογραφία). Απλώς μας λεει τον ψευτοηρωισμο του Αντώνη να τις τρώει και να νιώθει αντρας ετσι, και να περιφρονεί τα αδέλφια του που δείχνουν συναισθηματα. Ίσως το μοναδικό πραγμα που θαυμάζω στον Αντώνη, να είναι η ειλικρίνεια του (όταν τον ρωτάνε, γιατί καρφί από μόνος του δεν είναι).

Επίσης, οσων αφορά την τριτοπροσωπη αφήγηση, καλώς ή κακώς είναι πολύ πιο εύκολο να φανερώσει τις αληθινές σκέψεις και συναισθηματα του συγγραφέα ενώ στη περιπτωση πρωτοπροσωπης αφήγησης, θα μπορούσαν καλιστα να είναι στοιχεία του χαρακτήρα αυτα τα αισθήματα, οι σκέψεις και οι συμπεριφορές. Σε αυτο εννοείται πως υπάρχουν εξαιρέσεις, όπως και στα παντα. Η αλήθεια είναι πως, είτε είναι αφήγηση από χαρακτήρα (α’ πρόσωπο) ή συγγραφέα (γ’ πρόσωπο) φαινεται πότε τα γεγονότα περιγράφονται ΟΝΤΩΣ ουσιαστικά αντικειμενικά και πότε φαινομενικά αντικειμενικά (και ποτε εντελώς και χωρίς ντροπή υποκειμενικά).

Αν, λοιπόν, είχε πλοκη ή/και ήταν πρωτοπροσωπη αφηγηση, θα τα έβαζα στην άκρη, καθως καταλαβαίνω πως έχει γραφτεί σε διαφορετικές εποχές αυτο το βιβλίο και το σέβομαι.

Δυσκολεύομαι αρκετά να το τελειωσω για να είμαι ειλικρινης και ίσως το αφήσω τελικά. Μόνο για τον μικρό Αλέξανδρο το έχω φτάσει μέχρι την μέση, χαχαχ.

Αυτή είναι η δίκη μου υποκειμενικά αντικειμενική άποψη στο βιβλίο. Παρόλα αυτά, ο τροπος που γράφει η Δέλτα είναι πολύ όμορφος.

[Louiza · Rating 5 out of 5]

A very fun book that never gets old! This is another favorite childhood Greek classic story by Penelope Delta. The story of Trelantonis (Crazy Antoni) is based on the author's own childhood. We follow 4 wonderful and fun young siblings and their summer adventures at their uncle's and aunt's house in Athens. The main character, a mischievous but adorable 8 year old boy, Anthony, is based on the author's brother Anthony Benaki. Anthony Benaki is the founder of Museum of Culture known as the Museum Benaki in Athens, Greece.

[✧°･｡ leda ｡･°✧ · Rating 1 out of 5]

What a waste of time. I understand that this is a children's' book, but i thought children's' books are supposed to be enjoyable. The main character is completely annoying (so are his siblings, except maybe Alexandros) and all the trouble he gets into is way over the top. Apart from that, it was trying to hard to be something it couldn't (because different themes it presented weren't explored enough), and was overall boring.

[Dialecti Pangalou · Rating 3 out of 5]

Σε μια εποχή που όλα γίνονται αυτοματοποιημένα, το να διαβάζεις τις ιστορίες του Αντώνη, του Τρελλαντώνη, ενός παιδιού που δεν πήγαινε σχολείο, γιατί το σχολείο ήταν για λίγους τότε, που όλη μέρα έκανε σκανδαλιές και τρέλες με τα αδέλφια του και άκουγε τις κατσάδες της θείας, είναι τουλάχιστον απολαυστικό.
Διαβάζοντάς το στα παιδιά μου, άκουσα με πολύ ενδιαφέρον τις απορίες τους, καθώς δεν μπορούσαν να συλλάβουν τη διαφορετικότητα της εποχής.

[Mengrelaos · Rating 5 out of 5]

Άτομα που θυμούνται την παιδική τους ηλικία ή έχουν μικρά παιδιά κοντά τους θα το ευχαριστηθούν πολύ και ως ενήλικες.

[George K. · Rating 4 out of 5]

Δεύτερο κλασικό "παιδικό" βιβλίο που διαβάζω στη σειρά, μετά το υπέροχο "Τα ψηλά βουνά" του Παπαντωνίου. Και είναι μόλις το πρώτο βιβλίο της Δέλτα που διαβάζω! Άργησα πολύ να την γνωρίσω, κακώς, κάκιστα θα έλεγα, αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ. Πολύ μου άρεσε ο Τρελαντώνης, ο οποίος ήταν πραγματικά τρελός και διαόλου κάλτσα, όλο σκανταλιές και ζημιές, μου άρεσε η γραφή, η όλη ατμόσφαιρα, η νοσταλγική διάθεση για τα παιδικά χρόνια και για μια εποχή φαινομενικά πιο αθώα και πλέον πολύ μακρινή... όλα αυτά. Εντάξει, ίσως σε αρκετούς φανεί κάπως βαρετό, κάπως παρωχημένο, κάπως όχι τόσο ενδιαφέρον, εμένα όμως κατάφερε να με κρατήσει και να με κάνει να ξεχαστώ λιγάκι. Σίγουρα πέρασα τέλεια την ώρα μου διαβάζοντάς το. Πιστεύω ότι είναι ένα πολύ ωραίο βιβλίο για να διαβάσουν τόσοι οι μικροί όσο και οι μεγάλοι.

[ΛΕΣΧΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΚΟΠΑΝΟΥ · Rating 4 out of 5]

Ένα διαχρονικό κείμενο για την καθημερινότητα ενός παιδιού, με έμφαση φυσικά στο παιχνίδι και τις τρέλες!! Γι αυτό και το όνομα Τρελαντωνης 😃.
Στην Καστέλα στα τέλη του 19ου αιώνα, σε ένα πλούσιο σπίτι, περνάει τα καλοκαίρια του ο Αντώνης μαζί με τους θειους του και τα τρία αδέλφια του, την Αλεξάνδρα, την Πουλουδιά και τον Αλέξανδρο. Ζωηρός όσο δεν παίρνει, κάνει τη μία τρέλα πίσω από την άλλη, και κερδίζει τον θαυμασμό της Πουλουδιάς, η οποία πότε τον ακολουθεί και πότε προσπαθεί να τον γλιτώσει από τις τιμωρίες των μεγάλων.
Παρόλο που το μυθιστόρημα αναφέρεται σε περασμένες εποχές, κερδίζει το ενδιαφέρον μας και αγαπάμε τον ήρωα, τον Τρελαντώνη, όλο και περισσότερο μέχρι το τέλος της ιστορίας. Ίσως γιατί μας θυμίζει τον εαυτό μας.

[Lina P · Rating 5 out of 5]

Αγαπημένο βιβλίο των παιδικών μου χρόνων. Μέχρι και μια κούκλα μου με φουντωτές μπούκλες την είχα βαφτίσει Πουλουδιά!
Τότε, βέβαια, δεν είχα καταλάβει ότι πίσω από τις συναρπαστικές περιπέτειες του Αντώνη και των αδερφών του κρύβονταν και κοινωνικο-πολιτικά μηνύματα της εποχής.
Η ιστορία εκτυλίσσεται με βάση την ηλικία του Αντώνη Μπενάκη, το καλοκαίρι του 1881, στην Καστέλα. Κάθε είδους τρέλα κάνει ο Τρελαντώνης και παρασύρει τ' αδέρφια του σε ένα σωρό περιπέτειες, αλλά συγχρόνως μαθαίνουν από τα λάθη τους και ωριμάζουν.
Σίγουρα δεν αντικατοπτρίζει τη σημερινή κοινωνία αλλά είναι ένα σημαντικό ντοκουμέντο και με συγκίνηση το ξαναδιάβασα 25 χρόνια μετά. Υπέροχη η γραφή της Πηνελόπης Δέλτα, κυλάει σα νεράκι.

[Nelly · Rating 5 out of 5]

Το διάβασα κατευθείαν δύο φορές κι ευχαρίστως θα το ξαναδιάβαζα! Καταπληκτικό για παιδιά, αλλά και για μεγάλους που μπορούν να αντιληφθούν τη διαφορετικότητα της εποχής και της υπερβολικά αυστηρής πειθαρχίας με την οποία μεγάλωσαν τα παιδιά, βάσει της οποίας διαμορφώθηκε η ηθική και οι αντιλήψεις τους.

[Dadatyttyt.135 · Rating 3 out of 5]

Well Written novel. The setting is cleverly presented.However the themes are not fully explored.I do not believe it is a bad book.It is just the kind of book ,that tries too hard to be perfect. Certainly, an important novel for Greece.

[Helen · Rating 5 out of 5]

Παιδικό αριστούργημα. Το διάβασα πριν πολλά χρόνια.

[Mihela · Rating 1 out of 5]

Βαρετό .

[Georgia · Rating 4 out of 5]

Αχ, νοστάλγησα τα παιδικά μου χρόνια !

[Elektra Alexaki · Rating 4 out of 5]

Πολυαγαπημένο ανάγνωσμα των παιδικών μου χρόνων. Όταν είμαι αγχωμένη, το παίρνω στα χέρια μου και το ξεφυλλίζω, απλώς για να απολαύσω την εικονογράφηση και την "ατμόσφαιρα" ...

[Marianna Flessa · Rating 5 out of 5]

Το πιο αγαπημένο μου βιβλίο και ένα από τα πρώτα που διάβασα!

[booklover_ gr · Rating 2 out of 5]

Ένα απλό βιβλίο για να θυμηθεί κανείς τα παιδικά του χρόνια και να ξεχάσει την καθημερινότητά του. Παρ'όλα αυτά δεν είναι και από τα αγαπημένα μου της Πηνελόπη Δέλτα.

[Ζωή Παππά · Rating 4 out of 5]

Υπέροχο, πολύ γλυκό βιβλίο.

[Carpe diem · Rating 1 out of 5]

Το δεύτερο παιδικό βιβλίο της Πηνελόπης Δέλτα που δε με συγκινεί καθόλου.

[Βαλεντινα · Rating 4 out of 5]

Γέλασα πάρα πολύ. Σας το προτείνω ανεπιφύλακτα.