Nie dopniesz swego

Gabriela Sawicka #1

by Diana Brzezińska

Prokurator Gabriela Sawicka jeszcze nie rozpakowała rzeczy w nowym gabinecie, a już wezwano ją na miejsce zbrodni: w polickim lesie znaleziono męskie przedramię. Bardzo prawdopodobne, że to przedramię zaginionego Adama Zajączkowskiego – męża wysoko postawionej prokurator, która od początku zza kulis kontroluje śledztwo i ewidentnie nie chce rozwiązania sprawy.

Na drodze staje jej jednak Sawicka, która niespecjalnie przejmuje się pozycją miejscowej wygi. Do Sawickiej dołącza Rafał Michalski z dochodzeniówki. Są jak ogień i woda. Jedyne, w czym się zgadzają, to to, że winnego należy doprowadzić przed sąd.

Czy policjant z żelaznymi zasadami znajdzie wspólny język z prokurator, która dla dobra sprawy sprytnie nagina przepisy prawa? Czy demony dręczące Sawicką pozwolą jej pokazać swoją drugą, wrażliwszą stronę?

Nie dopniesz swego to pierwszy tom nowej serii kryminalnej Diany Brzezińskiej. Jej bohaterką jest bezkompromisowa i impulsywna prokurator Gabriela Sawicka, która nie boi się sięgać po niekonwencjonalne metody pracy, a niesubordynacja to jej druga natura. W życiu zawodowym prawniczka kieruje się zasadą: "Nie czyni bezprawia, kto spełnia swą powinność". Nie musisz jej lubić, ale na pewno nie będzie ci obojętna.

Genres: Crime

416 pages, Paperback

First published March 9, 2022

About the author

See also: Diane Rose

Reviews

[julia · Rating 2 out of 5]

2.4
Liczyłam na dobry thriller z silną postacią kobiecą, dostałam nietrzymające się kupy nie wiadomo co z prychającą co 2 strony frajerką. Nie będę już nawet wspominać o dialogach, które przyprawiają o zawroty głowy swoją sztucznością i brakiem pomysłu…

[teach_book · Rating 3 out of 5]

3,5 ⭐

Czekam na kolejne tomy!

[Góra Książek · Rating 5 out of 5]

Prokurator Gabriela Sawicka, kobieta idealna. Zawsze elegancka i zawsze skuteczna. Stukot jej szpilki rozchodzi się echem gdziekolwiek się nie znajdzie. Tak jak jej osobowość i każda wypowiedź. Gabi nie znosi porażek, a do celu dąży w swoich nienagannych szpilkach po trupach. Sprawa, którą jej właśnie przydzielono w nowym miejscu zamieszkania wydaje się prosta. Ale! Nie ma ciała, nie ma zbrodni! Są poszlaki i są domysły podszyte pewnością pani prokurator. Co zwiastuje skuteczne rozwiązanie sprawy. Ale czy do końca uczciwe i sprawiedliwe? O wyroku decyduje przecież sąd. 


Gabriela zaczyna nowe życie, lecz stare depcze jej po piętach. Czy nowe będzie lepsze? Czy sprawa sprzed lat, która zostawiła bliznę na jej ciele i bliznę w jej umyśle, będzie utrudniać życie w nowym miejscu? A może wreszcie duchy przeszłości odejdą w nieznane i przyniosą ukojenie i spokój? Ten kryminał to pierwszy tom nowej serii pani Diany Brzezińskiej. Nie otrzymamy odpowiedzi na wszystkie pytania. Niedosyt pozostanie. Czy Gabriela Sawicka da się lubić? Na pewno! Może nie każdy zapała do niej sympatią, ale trzeba przyznać, że do tej książki poczujecie pociąg :) To jak? Wsiadamy i czytamy? Wielbiciele kryminałów i thrillerów, koniecznie!

[Olga Kowalska (WielkiBuk) · Rating 5 out of 5]

Prokurator Gabrieli Sawickiej – postać ostra i silna, która stawia czoła nie tylko zbrodni, ale też własnym demonom w serii kryminałów Diany Brzezińskiej.

Diana Brzezińska wprowadza nas w świat bohaterki jedną – kluczową sceną – sceną morderstwa. Morderstwa z przeszłości. Sawicka, będąc jeszcze małą dziewczynką – zostaje świadkiem i niedoszłą ofiarą kogoś, kto zamordował jej starszą siostrę. Kim był? Nie wiadomo. Ale, zostawił po sobie ślad. I to jego widmo podąża za Sawicką, to jego widmo jest nieodłącznym elementem charakteru naszej bohaterki. Tamten człowiek sprawił, że Sawicka została prokuratorem. To on sprawił, że ona nie cofa się przed niczym i walczy do samego końca. To on sprawił, że Sawicka w walce o prawdę i sprawiedliwość potrafi sama zanurzyć się w największej ciemności. Tą jedną sceną Diana Brzezińska sprawiła, że nie możemy oderwać oczu od jej bohaterki i wiemy, że gdziekolwiek pójdzie, my pójdziemy za nią. Nawet do samego piekła.

„Nie dopniesz swego”, „Nie odpuszczę” i „Nie wygrasz ze mną” to zaledwie preludium, to pełen emocji wstęp do historii, o której rozmyślamy jeszcze długo po zakończeniu lektury. Książki Diany Brzezińskiej to kryminały w najlepszym tego słowa znaczeniu. Walka dobra ze złem, w której nawet dobro miewa swoje ciemniejsze strony. Przed czytelnikiem historie mroczne i drapieżne, w których niczego i nikogo nie można być do końca pewnym. Tylko prokurator Gabriela Sawicka pozostaje niezmienna – symbol siły (także tej kobiecej), bezlitosna tak dla siebie, jak i dla innych. Diana Brzezińska zostawiła ją na największym życiowym rozdrożu, czytelników natomiast na największym możliwym wdechu. Mam nadzieję, że nie będziemy musieli długo czekać na kontynuację.

[Donaam · Rating 3 out of 5]

Nie jest to wysokiej rangi kryminał, bo i jest przewidywalny i tak w sumie średnio napisany, ale wciągnął mnie 🤣

[Write or Lose · Rating 2 out of 5]

Przewidywalny do bólu "kryminał". Autorka nawet nie próbuje stworzyć ciekawej zagadki. Główna bohaterka przez 3/4 książki nic nie robi w sprawie poza chodzeniem na tańce i darciem mordy na podwładnych. Trzecia i ostatnia szansa dana autorce. O dwie za dużo.

[Rude Kadry · Rating 4 out of 5]

"Nie dopniesz swego" autorstwa Diany Brzezińskiej to kryminalna powieść, która wciąga czytelnika od pierwszych stron i nie pozwala mu oderwać się od lektury. Główną bohaterką tej historii jest prokurator Gabriela Sawicka, która od samego początku daje do zrozumienia, że nie jest osobą, z którą można łatwo nawiązać kontakt. To twarda, bezkompromisowa kobieta, która skrywa swoje emocje i nie potrafi nikomu zaufać, ze względu na traumę z dzieciństwa.

Fabuła powieści rozpoczyna się od znalezienia męskiego przedramienia w polickim lesie, co sugeruje, że może to być ciało zaginionego Adama Zajączkowskiego, męża wpływowej prokurator. Gabriela Sawicka, która ma nadzorować śledztwo, nie jest zainteresowana tym, by wszystko zakończyło się niewielkim skandalem. Z determinacją dąży do rozwiązania sprawy, choć nie jest to łatwe, biorąc pod uwagę pozycję, wpływy i próby mataczenia żony zaginionego, gwiazdy miejscowej palestry.

Na drodze Sawickiej staje Rafał Michalski, policjant z żelaznymi zasadami, który dołącza do dochodzenia. Ich relacja jest napięta, ale jedno mają wspólne – zależy im na doprowadzeniu sprawcy przed sąd. To konflikt osobowości, zasad i podejścia do pracy, który wciąga czytelnika jeszcze bardziej w świat tej kryminalnej zagadki. Między tą dwójką jest wyczuwalna chemia, powietrze aż iskrzy!

Fabuła książki jest świetnie wykreowana i wciąga od pierwszych stron. Autorce udało się doskonale zbalansować elementy kryminalne, intrygujące tajemnice oraz rozwijające się relacje między bohaterami. Krótkie, ale treściwe rozdziały przyspieszają tempo narracji, co sprawia, że książka czyta się ekspresowo. Atmosfera zagęszcza wraz z każdą stroną, a liczne zwroty akcji trzymają czytelnika w napięciu. Brzezińska postawiła na bardzo szybkie tempo a także zawiłą fabułę.

Należy docenić autorkę za stworzenie postaci Gabrieli Sawickiej, która z łatwością utożsamia się z ulubionymi typami bohaterek literackich wielu czytelników. Jej determinacja, siła charakteru i bezkompromisowość sprawiają, że trudno jest oderwać od niej wzrok. Jednocześnie autorka ukazuje jej wewnętrzne demony i trudności w nawiązywaniu relacji międzyludzkich, co nadaje postaci głębi. Dialogi w przypadku Sawickiej są jak szermierka słowna, pełne kąśliwości i sarkazmu, co nadaje książce dodatkowej pikantności. To świetnie oddaje jej postać i jej determinację, by osiągnąć sprawiedliwość.

"Nie dopniesz swego" to nie tylko znakomity kryminał, ale także poruszająca opowieść o wewnętrznych demonach i próbach pokonania własnych ograniczeń. To literatura, która angażuje emocje i zachęca do refleksji. Śmiało mogę polecić tę książkę jako moje prywatne kryminalne odkrycie tefo roku i nie mogę się doczekać lektury kolejnych tomów serii. Diana Brzezińska stworzyła niezwykle przekonującą powieść, która zapadnie w pamięć każdemu miłośnikowi gatunku. Gorąco polecam!

[Laurus · Rating 2 out of 5]

Może główna bohaterka jako kolejna wyląduje w areszcie.

[Jola (czytanienaplatanie) · Rating 5 out of 5]

Po przeczytaniu darmowego fragmentu pierwszej części cyklu kryminalnego z prokurator Gabrielą Sawicką, który mnie totalnie oczarował, zamówiłam od razu wszystkie dostępne części łącznie z piątą, która miała premierę w sierpniu. I mam nadzieję, że uda mi się je przeczytać, zanim wyjdzie szósta zapowiadana na listopad.

A co mnie tak zafascynowało?

Przede wszystkim postać głównej bohaterki, bezkompromisowej, wymagającej, złośliwej, budzącej postrach i podziw pani prokurator Gabrieli Sawickiej. Autorka stworzyła prawdziwie pełnokrwistą wielowymiarową postać kobiecą, która za fasadą nadmiernej pewności siebie i opryskliwości skrywa swą prywatność i wrażliwą dziewczynkę, której wyrzuty sumienia związane z traumą z dzieciństwa ukształtowały charakter i ukierunkowały karierę zawodową.

Już dla samych dialogów, w których ironia współgra z szokującą bezpośredniością po tysiąckroć warto sięgnąć po tę serię, a jak do tego dołożyć ciekawe wątki kryminalne, iskrzącą relację z prowadzącym śledztwo policjantem Rafałem Michalskim i zakończenie, którym autorka zwala z nóg nie tylko czytelnika, ale też pozornie gotową na wszystko Gabrielę, to od razu chce się poznać ciąg dalszy.

Nie mogłabym nie wspomnieć o głównym śledztwie prowadzonym w związku z zaginięciem męża słynnej w Szczecinie prokurator, które wrzuca Sawicką od razu na grząskie wody lokalnych układów. Dla niej liczy się jednak ukaranie winnego, choćby droga prowadząca do celu miała czasem zboczyć z legalnej ścieżki.

Dwie perspektywy i krótkie rozdziały tworzą dynamikę powieści i budują napięcie, które nie słabnie aż do samego końca. Bardzo ciekawi również wątek tragedii z dzieciństwa Sawickiej i kierunek, w jakim zostanie rozwinięty, bo nie wątpię, że i tu otrzymamy odpowiedzi.

Jeśli więc szukacie nowej, porywającej serii kryminałów, to proszę, podano na tacy. A nawet jeśli nie szukacie, to gwarantuję, że warto się skusić, przepadniecie bez reszty podobnie jak ja. I bardzo cieszy, że na kolejne cztery części już nie trzeba czekać.

[Ewa · Rating 5 out of 5]

Świetna pozycja, wciągająca od pierwszych stron, z rzetelnie przeprowadzoną akcją. Widać, że autorka wie, o czym pisze, doskonale zna się na pracy prokuratora śledczego i sędziego. A Gabriela okazuje się bardzo interesująca postacią, niepotrzebnie uwikłaną z dobrze znanym nam już lisem, a co najważniejsze, Wilczek, ten bardziej praworządny, czyli Przemek, też się pojawia i to nie tylko epizodycznie, wydaje się na dobre zagościć w kolejnym tomie, co bardzo mnie cieszy. No i zakończenie, oj, szykuje się równie dobry kolejny tom.

[Mozaika Literacka · Rating 4 out of 5]

Błyskotliwy, ekscytujący i charyzmatyczny niczym jego kontrowersyjna bohaterka! Nie dopniesz swego to kryminał intrygujący i szalony, nasycony dziką kąśliwością oraz nieustannie wyczuwalną lekkością. Ta kreacja to przede wszystkim Gabriela Sawicka – arogancka, impulsywna i niewyparzona prokurator, jednocześnie kobieta mocno tajemnicza i nieodgadniona w treści dyskretnie zaszytych wspomnień. Diana Brzezińska wdziera się tu zarówno w różne sprawy kryminalnie, jak również w wizualnie romantyczne uniesienia – pełne uszczypliwych tekstów oraz niemal filmowej soczystości. Ta historia to także osobliwa wycieczka po ulicach naruszonego fabularnie Szczecina – z pewnością odkrywcza i niepowtarzalna.

[Sun_with_luv · Rating 2 out of 5]

2.5⭐️

[kasia · Rating 4 out of 5]

4.5 | czemu ja to dopiero teraz odkryłam?😩

[Ewa · Rating 3 out of 5]

lekkie, niewymagające
fajna sprawa, uwielbiam prokuratorów i procesy sądowe w książkach!
Sawicka trochę mnie irytuje, to jest bycie bad bitch wychodzi trochę w przerysowany sposób...

[Gabs 🫧 · Rating 3 out of 5]

Ta książka jednocześnie była świetna i koszmarna. Świetna, bo przyjemnie się ją czytało i naprawdę byłam ciekawa, jak to się potoczy dalej. Koszmarna, bo była przewidywalna (chociaż fakt, zagranie wyższymi pionkami było ciekawym posunięciem) i... trochę słabo napisana. Były fragmenty, gdzie zdania nie były spójne czy dialogi nie miały żadnego sensu - lub były błędy ortograficzne czy rzeczowe, auć - albo były one za długie czy wręcz za krótkie. Krótkie rozdziały to fajne rozwiązanie, ale z drugiej strony rozwlekanie historii na ponad 100 części to przesada, w pewnym momencie to już po prostu męczy.
Jedyne, za co muszę pochwalić autorkę, to odwzorowanie charakteru Gabrieli. Jako imienniczka głównej bohaterki, często widziałam siebie na kartach książki. Widziałam opinię, że to jest baba drąca się na podwładnych, która robi z siebie winną czemuś, co zdarzyło się 30 lat temu, ale szczerze? Gabryśki takie już są, zawsze powtarzałam, że je się albo lubi i są wtedy najcudowniejszymi stworzeniami na świecie (Michalski, patrzę na ciebie), albo najgorszym złem, jakie można sobie wyobrazić (Madura, patrzę na ciebie). Nie ma nic pomiędzy.

[Justus228 · Rating 5 out of 5]

„Nie dopniesz swego” to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki. I wiecie co? Jestem nim zachwycona! Ale tę książkę się dobrze czytało! Choć tematy są ciężkie to autorka ma tak świetne pióro, że ta książka jest nieodkładalna, a czyta się ją niezwykle przyjemnie!

„Prokurator często działa w szarej strefie, na granicy prawa, taka już jego rola. Sumienie jest wykluczone. Jedyne, co ma robić, to doprowadzić do osiągnięcia sprawiedliwości. Nie istniało nic ważniejszego. Tak było i teraz…”

Prokurator Gabriela Sawicka wraca w rodzinne strony, bowiem jej plany życiowe niestety się pokomplikowały. Kobieta jeszcze dobrze nie rozpakowała rzeczy, a zostaje wezwana na miejsce zbrodni. Znaleziona zostaje ręka, najprawdopodobniej należąca do zaginionego Adama Zajączkowskiego – męża wysoko postawionej pani prokurator, która już od samego początku nie bardzo popiera działania zmierzające do rozwiązania sprawy. Wręcz można by stwierdzić, że jej rozwiązanie nie jest jej na rękę. Do dochodzenia dołącza Rafał Michalski, który tak samo jak Sawicka chce doprowadzić sprawę do końca. Jak potoczy się całe śledztwo?

Jestem pod ogromnym wrażeniem tego, w jaki sposób autorka poprowadziła całe dochodzenie. Z początku nie mogłam przyzwyczaić się do tych krótkich rozdziałów, bo dosłownie miałam wrażenie, że to krótkie klatki z jakiegoś filmu, ale ostatecznie ten zabieg bardzo mi się podobał. Nie trzeba było długo czekać na rozwój wypadków, a akcja nie była rozwleczona, przez co moje zainteresowanie rosło z każdą kolejną stroną. Dodatkowy plus za ukazanie samej pracy pani prokurator, która nie raz mnie zszokowała swoim zachowaniem! Nie mogłam uwierzyć, że ona potrafi być taka upierdliwa, stanowcza i konkretna. Az sama jej czasem zazdrościłam :P Bardzo podobały mi się również fragmenty na sali sądowej, przez co czułam się, jak w jakimś dobrym filmie sensacyjnym. Akcja ani na chwilę nie zwalnia, dochodzenie idzie do przodu, a każde kolejne poszlaki idealnie się ze sobą łączą, prowadząc nas do zaskakującego finału.

Świetnie wykreowani bohaterowie. Gabriela Sawicka to idealna pani prokurator, dla której nie ma rzeczy niemożliwych. Jest konkretna i do bólu szczera, jest okropnie irytująca i nie do przegadania. Nawet mogę powiedzieć, że empatii u niej za grosz, bo w niektórych momentach nawet nie myślała czy ktoś inny cierpi z powodu straty, tylko zadawała bezpośrednie i czasem bolesne pytania do podejrzanych. Ale żeby nie było, Sawicka ma też sporo dobrych cech, bo pomimo jej opryskliwości, jej działania są niezwykle skuteczne, a tego mogliby pozazdrościć jej co poniektórzy podwładni. Z kolei Michalski to jej przeciwieństwo. Jego działania są tak samo efektywne, ale wykonuje je zdecydowanie spokojniej niż Gabriela, a do tego trzyma się stricte zasad, nie nagina ich pod żadnym pozorem, co oczywiście nie jest mocną stroną pani prokurator. Kwestia tylko, czy oboje dojdą do porozumienia, wyznając trochę inne zasady :P

Co do zakończenia, oj zdenerwowałam się i to konkretnie. Z niecierpliwością wyczekuje kolejnego tomu, bo końcówka wprowadziła mnie w niemałe osłupienie :P Moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, uważam za udane! Będę musiała nadrobić inne książki pani Brzezińskiej :)

[Wystukanerecenzje · Rating 4 out of 5]

Diana Brzezińska to jedna z autorek polskich, po których książki sięgam z ogromną przyjemnością, ponieważ naprawdę zawsze czyta mi się bardzo dobrze, ekstremalnie szybko i mam problem z cierpliwym czekaniem na kolejne tomy. Tam było z serią z Wilkiem, a czy nowa seria, ze znaną już z tamtych powieści, Gabrielą Sawicką jest również godna uwagi?

Sawicką na pewno kojarzą osoby, które czytały o Wilkach i Adzie Czarneckiej. I ku ich uciesze, tutaj również pojawiają się tamci bohaterowie, ale spokojnie, można czytać bez znajomości innych książek autorki i się nie pogubić.

O czym zatem jest "Nie dopniesz swego"? Pani prokurator Sawicka przenosi się do zupełnie nowego miejsca żeby zacząć od nowa i nieco odpocząć. Nie jest jej to dane, bo zaraz po przyjeździe pojawia się problem, bo zostaje znaleziona czyjaś ręka. Cóż, przyjdzie szukać trupa? A może to w ramach okupu? Okazuje się, że ta część ciała należała do męża innej pani prokurator. Kontroluje ona każdy krok policji, każdy element śledztwa i na myśl przychodzi, że wcale nie chce aby zostało ono z sukcesem doprowadzone do końca...

Cóż, znów silna, kobieca postać i do tego opryskliwa, warcząca na wszystkich? Tak pomyślałam, a później Gabrielę polubiłam bardzo mocno, bo to faktycznie kobieta z przysłowiowymi jajami, ale jednak również po prostu osoba, której lekko nie jest. Tylko czy przez to nie wpakuje się w kłopoty i czy jej osądy są słuszne?

Muszę przyznać, że po raz kolejny nie zawiodłam się na Dianie Brzezińskiej. Świetni bohaterowie, dobrze poprowadzone śledztwo, zamęt, chaos, zakręcenie i w zasadzie można się na koniec nieźle zdziwić. Dla mnie to składniki na dobrą książkę i w zasadzie na całą serię.

Autorka pisze dość lekkim językiem. Mi jej styl przypadł do gustu już dawno i cieszę się, że wraz z nową serią się nie zmienił. Dla tych, którzy jeszcze nie czytali nic tej autorki szepnę, że zdecydowanie warto.

Jest klimatycznie, zaskakująco, zagadkowo i zagłębiamy się również w życie prywatne naszych bohaterów, co zdecydowanie jest na plus, bo możemy ich poznać poza pracą i sprawdzić co sprawiło, że są tacy, a nie inny.

Premiera już 9 marca, ale ja już czekam na drugą część...

Recenzja powstała we współpracy z Wydawnictwem Otwartym.

[Pola · Rating 4 out of 5]

Diana Brzezinska powraca z nową serią! Tym razem na tapecie jest Gabriela Sawicka, ostra pani prokurator, która pojawia się w Szczecinie. Pierwszy tom "Nie dopniesz swego" ma premierę już 09.03.2022!

Takiej prokurator to chyba nikt nie widział. Konkretna, bezpośrednia, ostra, bezkompromisowa, o ciętym języku. Jak angażuje się w dochodzenie to do końca i po trupach. W jej ręce wpada sprawa Aliny Madury - Zajączkowskiej, innej pani prokurator o nieposzlakowanej opinii. Podobno jej mąż zaginął, a po półtora miesiąca znajduje się jego ręka w lesie. Czy pani Sawicka rozwiąże zagadkę? Czy jej metody nie sprowadzą na nią kłopotów?

To była bardzo dobra książka. Styl autorki bardzo mi odpowiada. Poprzednia jej seria o Adzie i Krystianie z tomu na tom była coraz lepsza. Tutaj również akcja od razu się kręci. Gabriela jest bardzo wyrazistą postacią choć nie pozbawioną wad. Również ścigają ją demony przeszłości jednak stara sobie z nimi radzić. Koło pięknej pani prokurator kręcą się faceci a to zawsze kłopot. A szczególnie postać Lisa znana nam z poprzedniej serii. Niby Gabi wie co to za człowiek, ale mimo to tak naiwnie wpada w jego sidła. Bardzo jestem ciekawa jak to dalej się potoczy. Lubię takie silne postacie kobiece. Mam nadzieję, że kolejna sprawa którą rozwiąże pani prokurator Sawicka będzie równie ciekawa. Fajnie było spotkać się też z bohaterami poprzedniej serii. Nie tak łatwo pozbyć się Wilków. Tym razem Przemek występuje tutaj już w innej formie. Już nie prokurator a… sędzia! Uwielbiam takie zabiegi autorów. Książka na tym jeszcze bardziej zyskuje. Podobało mi się również, że poznajemy fabułę z różnych perspektyw. Nie tylko ze strony głównej bohaterki. Takie zabiegi sprawiają, że mamy szerszy pogląd na wydarzenia zawarte w powieści. Zdecydowanie czekam na kolejny tom, a was zachęcam do przeczytania.

[Jelenka · Rating 4 out of 5]

Przyznam, że to moje pierwsze spotkanie z piórem Diany Brzezińskiej i do jej nowej powieści kryminalnej "Nie dopniesz swego" podeszłam z dużym dystansem i nutką podejrzliwości. Ubzdurałam sobie, że książka ze szpilkami na okładce nie jest dobrą zapowiedzią kryminału. Jednak opis i obietnica, że pierwsze skrzypce gra charyzmatyczna bohaterka przyciągnęły mnie na tyle, że postanowiłam ją przeczytać.

"Nie dopniesz swego" okazało się być bardzo zgrabnie i intrygująco nakreślonym kryminałem. Diana Brzezińska wciągnęła mnie w dochodzeniową spiralę na tyle, że nie mogłam się od niej oderwać i porzucić dla bardziej przyziemnych obowiązków.

Po kilku latach pracy na wygnaniu prokurator Gabriela Sawicka wraca do Szczecina. Od razu musi ostro zabrać się do pracy - w polickim lesie znaleziono męskie przedramię. Bardzo prawdopodobne, że to przedramię zaginionego męża wysoko postawionej prokurator.

Obawiałam się tego, że historia będzie zbyt milusia ( nadal nie wiem dlaczego). Na szczęście nic takiego nie miało miejsca. Autorka dała poznać czytelnikom dość dobrze swoich bohaterów, choć czuję, ze skrywają przed nami jeszcze wiele tajemnic. Następnie wciąga w śledztwo, dążenie do prawdy i sprawiedliwości, czasem za wszelką cenę. Lawirowanie na granicy prawa, jak się okazuje, to chleb powszedni głównej bohaterki.

I faktycznie Gabriela Sawicka to postać zapadająca w pamięć, która momentami potrafi mocno zirytować. Nie wpisuje się w schematy, działa nieszablonowo i absolutnie z nikim i niczym zbytnio się nie certoli. Jest skuteczna i potrafi improwizować. Nie sposób odmówić jej determinacji i zaciętości w dążeniu do celu. A cel słuszny. Sprawiedliwości musi stać się zadość. Tylko czy za wszelką cenę...

Czy polecam? Jak najbardziej!👌
Czy mam ochotę na więcej? Oczywiście, czekam na kontynuację!

[Agata Górska · Rating 5 out of 5]

"Nie dopniesz swego" to książka, która już od pierwszych stron wciąga czytelnika w lekturę. Diana Brzezińska nie zmarnowała ani jednego zdania, żeby zawiązać akcję.

Czytelnik będzie patrzył na śledztwo oczami Sawickiej. Szybkie tempo, brak czasu na niepotrzebne rozważania, oczekiwanie na efekty. Tak, jak gnali bohaterowie, tak szybko posuwała się akcja. A im dalej w las, tym więcej niewiadomych się pojawia. Jednak Sawicka uparcie dąży do rozwiązania sprawy, nie przejmując się panującymi układami.

W powieści jest dość mocno rozbudowana warstwa obyczajowa. Mamy tutaj wydarzenia, w jakich brała udział Gabriela będąc dzieckiem, powrót do rodzinnego miasta, relacje z rodziną, współpracownikami i dawnymi znajomymi. Jednak tak naprawdę jest to tło dla wątku śledztwa i w żaden sposób go nie zakłóca.

Na szczególną uwagę zasługuje postać głównej bohaterki. Czytelnik nie będzie czekał długo, żeby przekonać się o jej charakterze. Bezczelna, opryskliwa i bezpośrednia. Nie liczy się z niczyim zdaniem, pomiata współpracownikami i nieustannie grozi przeniesieniem do Koziej Wólki. Ale przy tym jest skuteczna i jej charakter tak naprawdę pomaga jej w wypełnianiu zawodowych obowiązków. Na dodatek jest w niej coś takiego, że większości osób zależy na poprawnych stosunkach z nią.

Może się wydawać, że ta opryskliwość, ale i skuteczność to cechy charakterystyczne Gabrieli Sawickiej. Jaką jest osobą czytelnik przekona się tak naprawdę w ostatniej części oraz w ostatnich zdaniach książki.

"Nie dopniesz swego" Diany Brzezińskiej to początek nowej serii. Autorka zapowiada sześć części. Pierwsza z nich to kapitalne otwarcie – jest nieprzewidywalna, dynamiczna i z charakterem. A kapitalne zakończenie każe z niecierpliwością czekać na kontynuację.

[Kamila Biegańska · Rating 4 out of 5]

Nie dopniesz swego" to pierwszy tom nowej serii kryminalnej o bezkompromisowej i bezwzględnej prokurator Gabrieli
Sawickiej.

Prokurator Sawicka po powrocie do Szczecina nie zdąży się nawet dobrze rozpakować. Od razu dostaje sprawę, w której
będzie sporo niewiadomych. Znaleziona ręka w lesie nie świadczy o czymś dobrym. Prawdopodobnie należy do zaginionego 1,5 miesiąca wcześniej
męża znanej i wysoko postawionej prokurator. Głównym celem będzie odnalezienie reszty ciała choć nie będzie to lada gratka.
Na jaw wyjdą nowe fakty , które doprowadzą do żony zaginionego. Jest ona na celowniku Sawickiej i ta nie spocznie
dopóki nie znajdzie na nią dowodów.Wie,że będzie ciężko ale nigdy się nie poddaje nawet gdyby musiała nagiąć trochę prawa. Czy jej trop
będzie słuszny? A może jednak nie wszystko jest takie jak sądzi i tylko przysporzy sobie problemów?
Pewne jest jednak to,że problemów będzie miała wiele i to nie za sprawą prokurator. Ktoś j�� bacznie obserwuje i
nie dopuści by zaczęła mieszać i wtrącać się w nie swoje sprawy. Czy może czuć się bezpieczna?

Lubię książki tej autorki. Uwielbiam też to w jaki sposób kreuje swoich bohaterów. Tutaj mamy panią prokurator,która nie miała łatwego życia.
Demony przeszłości odbijają się na jej życiu i nie potrafi sobie z nimi poradzić.
Jest też świetna w udawaniu emocji i nie dopuszczaniu do siebie mężczyzn, chociaż się stara to czasami nie wychodzi.
Myślę,że ta seria będzie świetną i emocjonującą serią, która dostarczy nam wiele rozrywki oraz strachu. Strachu o główną bohaterkę,która potrafi bez
większego problemu wpaść w tarapaty.
Sięgajcie po nią bez zastanowienia bo czyta się szybko i bardzo przyjemnie. 

[Nina · Rating 5 out of 5]

Ciekawy prokuratorsko-policyjny kryminał, dobrze napisany, z wyrazistą pierwszoplanową bohaterką i interesującymi postaciami dalszego planu, wśród których jest parę osób znanych z poprzedniej serii Diany Brzezińskiej.

Gabriela Sawicka wraca z wygnania w Gorzowie Wielkopolskim do pracy w szczecińskiej prokuraturze wojewódzkiej. Pierwszą poszkodowaną, na którą się natyka jest ciężko pobita ukraińska dziewczyna, prawdopodobnie ofiara handlu ludźmi. Ale to nie jej sprawa jest w tym tomie głównym przedmiotem prowadzonych przez nią śledztw, choć na jej rozwiązaniu także Gabi bardzo zależy, a to z powodu traumy, jaką sama przeżyła w dzieciństwie. Sprawniej postępuje dochodzenie w sprawie zaginionego męża jej koleżanki po fachu, wysoko cenionej w szczecińskiej palestrze.

Prokurator Sawicka nie lubi przegrywać i w życiu zawodowym, w odróżnieniu od prywatnego, rzadko to się jej zdarza. Wierzy w sprawiedliwość, ale … Wątki z jej osobistego życia zręcznie wplecione są w kompetentne i niezmiernie ciekawe opisy przebiegu śledztwa i procesu sądowego, jak na autorkę, która nadal jest praktykującym prawnikiem, przystało. Jednocześnie potrafi Diana Brzezińska wydobyć na światło dzienne bardzo ludzkie cechy charakteru swych bohaterów, nie zawsze godne pochwały, ale nigdy nie pozostawiające czytelnika obojętnym.

Przynajmniej ja tak miałam, dlatego bardzo się cieszę, źe drugi tom cyklu z Gabrielą Sawicką jest juź w wydawnictwie. To może być kryminalna seria nawet ciekawsza niż debiutanckie opowieści autorki o braciach Wilk

[Agnieszka Staręga · Rating 1 out of 5]

Nic nie usprawiedliwia takiego chamstwa i buractwa jakie reprezentuje główna bohaterka.

[Martyna Chojnacka · Rating 5 out of 5]

Cięty język, sarkazm, wredoctwo, ale do tego seksapil i kobiecość…. kogo mam na myśli? oczywiście szanowną panią prokurator Gabrielę Sawicką. To właśnie ona ostatnio wspina się na sam szczyt popularności i przyznaję, że wcale się nie dziwię. To kobieta z charakterem i takich bohaterów właśnie lubię, konkretnych, silnych, z pazurem, mających trochę za uszami. Bywa, że człowiek staje się taki, kiedy nie potrafi do końca pogodzić się z niektórymi faktami, z przeszłością… i tak jest w przypadku Gabrieli. Pewne wydarzenia z dzieciństwa spowodowały, że teraz nie może sobie pozwolić na ani odrobinę słabości, ma określony cel w życiu, który zamierza osiągnąć nie bacząc na skutki i na to z czym będzie się musiała zmierzyć.

Jej misją życiową jest łapanie złoczyńców. Wraca do Szczecina, z którego niemalże została wcześniej „wygnana” i już pierwszego dnia wszyscy w mieście wiedzą, że Sawicka wróciła. Jaka sprawa stanie się tą pierwszą po powrocie i jakże ważną? W lesie znaleziono przedramię… do kogo należy? I gdzie jest reszta ciała? Wszystko wskazuje na to, że to „fragment” męża wysoko postawionej innej pani prokurator, która początkowo wręcz utrudnia prowadzenie śledztwa. Czy Sawicka razem z policjantem Michalskim znajdą wszystkie odpowiedzi?

Cała historia zaczyna się retrospekcją i to okrutną… aby chwilę później znaleźć się w pędzącym samochodzie razem z panią prokurator. Przyznaję przepadałam juz po pierwszych kilku stronach. Zapytacie dlaczego? Po pierwsze ciekawa sprawa i już na początku komplikacje, po drugie tu nie ma czasu w zasadzie na nic, akcja tylko się rozpędza, po trzecie myślę, że znalazłabym wspólny język z Sawicką mimo tego, że unikała ona jakichkolwiek rozmów prywatnych, nie dopuszczała ludzi do siebie, tworzyła wręcz mur, który trudno było przebić. To postać, którą od razu się lubi, albo wręcz nienawidzi, nie ma tu opcji na wersję poł na pół.

Dobrnęłam do ostatniego zdania i od razu chciałam więcej, na szczęście tom drugi #nieodpuszczę był tuż pod ręką.
To kolejna seria kryminalna, w którą czytelnik totalnie się wkręca. Ciekawa jestem jak to wszystko potoczy się dalej, na chwilę obecną jestem bardzo zaintrygowana!

[mag_rzska · Rating 5 out of 5]

Jestem pod wielkim wrażeniem. Kryminał o prostej fabule, nie ma przemocy, przestępstwo wydarzyło się wcześniej niż zaczyna się akcja. Świetna bohaterka, atrakcyjna trzydziestokilkulatka, zawsze w szpilkach. Kobieta o trudnym charakterze i sposobie bycia. Uważająca, że w relacjach służbowych dyplomacja to strata czasu. Po kilku latach zawodowego "wygnania" wraca do rodzinnego Szczecina. Jeszcze dobrze nie dojechała do miasta a na drodze pomaga młodej kobiecie, Ukraince, prawdopodobnie ofierze handlu ludźmi. Nim się dobrze rozpakuje już ma pierwszą sprawę, znaleziono odciętą rękę zaginionego męża znanej prokuratorki. Gdzie jest ciało? Czemu żona wpływała na przebieg poszukiwań zaginionego? I jeszcze drugi wątek, tej znalezionej dziewczyny, której zwłoki podrzucono Gabrieli pod drzwi.
Prowadząc śledztwo Sawicka wykorzystuje umiejętność manipulowania ludźmi, ci są winni przysługę, na tamtych ma haki. Uważa się za dobrego stratega, a jednak przedobrzy. Chcąc za wszelką cenę wygrać posunie się za daleko i wpadnie w pułapkę zastawioną przez znajomego od czasów studenckich, czasem kochanka, a równocześnie biznesmena balansującego na granicy prawa.
Nie mogę za dużo napisać, bo będzie spojler. Autorka to cudownie zebrala w spójną, dynamiczną fabułę. Nie w niej niczego zbędnego. Akcja, policjanci chodzą, rozpytując, prokurator na nich pokrzykuje, bo chce wyników. W sumie nic takiego, a jak wciąga! Wartość dodana w audiobooku to lektorka, znakomita Sylwia Gliwa chłodna, opanowana narratorką, która unika zbędnych emocji. Czekam z niecierpliwością na drugi tom!

[Ilona * ksiazka_w_kwiatach * · Rating 4 out of 5]

"Nie czyni bezprawia, kto spełnia swą powinność"

Bezkompromisowa i impulsywna, nie boi sie sięgać po niekonwencjonalne metody pracy a niesubordynacja to jej druga natura. Taka jest Gabriela Sawicka. Jej powrót do Szczcina zaczyna się z wielkim przytupem, jeszcze nie zdążyła zadomowić się w nowym biurze, a już wezwano ja do pierwszej sprawy. W polickim lesie znaleziono ludzkie przedramię. Wszystko wskazuje na to, że przedramię należy do zaginionego przed kilkoma tygodniami męża wysoko postawionej prokurator, Adama Zajączkowskiego. Alina Madura-Zajączkowska od początku kontroluje każdy ruch śledczych w związku z zaginięciem męża i wszystko wskazuje na to, że zależy jej by sprawa została nie rozwiązana.
Śledztwo przejmuje Sawicka, która za nic ma pozycję Madury. Wraz z Michalskim sprawdza wszystkie tropy i drąży tam, gdzie Madura chciała coś ukryć. Czy uda im się odkryć prawdę i doprowadzić winnego przed sąd?

Dla tej książki zarwałam noc. To już powinna być wystarczająca rekomendacja świadcząca o tym, że to początek genialnej i bardzo wciągającej serii o bardzo silnej i bezkompromisowej prokurator. Bardzo polubiłam się z główną bohaterką. To kobieta odważna, bezduszna i pewna siebie, ale jednocześnie bardzo wrażliwa.
Genialnie skonstruowana intryga, mnóstwo zwrotów akcji a do tego świetne dialogi sprawiły, że książkę przeczytałam na jednym wdechu. Razem z bohaterami próbowałam rozwikłać zagadkę i jednocześnie świetnie się przy tym bawiłam.
Jeżeli macie ochotę wziąć udział w ciekawym śledztwie, przy okazji trochę się pośmiać to szczerze Wam polecam tę książkę. Ja zabieram się za drugi tom i liczę na równie dobrą lekturę.

[Czytuszru · Rating 3 out of 5]

Czy czytając książki musimy lubić głównych bohaterów?
Nie!
Przynajmniej ja nie muszę i dobrze - bo dawno nie irytował mnie żaden bohater tak jak wkurzała Gabriela Sawicka i okładkowe hasło „ nie musisz jej lubić, ale na pewno nie będzie ci obojętna” sprawdziło się u mnie w 100%

„Nie dopniesz swego” jest jedną z tych książek, które wciągają bardziej z każdą kolejną stroną, na początku jednak nie poczułam mięty..

Gabriela Sawicka miała wiele cech, których nie lubię, niejednokrotnie przewracałam oczami czytając jaka to jest twarda a jednocześnie seksowna 🙄
No umówmy się - nikt nie jest seksowny 24/7, ale powiedzmy że przymkniemy na to oko 😉

Pod koniec książki Sawicka stała się jednak troszkę bardziej człowiecza dla mnie, co zdecydowanie dodało jej autentyczności i odpaliło iskierkę zainteresowania w dość potężne ognisko
Ostatnie kartki przekonały mnie, że chcę poznawać dalej historię Pani prokurator, bo coś czuję że sporo się będzie działo

Cała historia miejscami była przewidywalna, jednak były też fragmenty które mnie zaskoczyły - uznaję to więc za dość udany kryminał, brakowało mi trochę dreszczyku emocji, ale końcowa intryga naprawdę sprawiła ze wybaczyłam dużo!

[antoszalka · Rating 3 out of 5]

Nie było to złe, ale 3 gwiazdki to chyba odpowiednia ocena.

Zacznijmy od minusów:
• Kartonowe postacie,
• Gołe dialogi,
• Autorka zbytnio stroni od spójników, przez co niektóre zdania rozwinięte brzmią bardzo dziwnie,
• Skrajnie irytująca główna bohaterka i stosunek innych bohaterów do niej – ona jest dla nich po prostu wredna i nimi pomiata, a oni zamiast napisać na nią skargę, to się nią zachwycają (i jej rzekomą skutecznością, tylko że przez 80% czasu Gabriela Sawicka krzyczy na ludzi, a przez 20% pracuje)

Na plus na pewno jest sprawa przedstawiona w książce, która jest nieoczywista i bardzo ciekawa.

I mimo moich wielu problemów z tą książką (czasami czułam się, jakbym czytała fanfiction o Joannie Chyłce na wattpadzie), w jakiś sposób mi się podobała i ciągnie mnie do następnego tomu.

[dachova · Rating 3 out of 5]

-Hej, mogę odpisać od ciebie zadanie domowe?
- Jasne, tylko, plis, pozmieniaj trochę, żeby nikt nie ogarnął.

Ten krótki znany z memów dialog stanowi idealne podsumowanie całej tej książki.
Gabriela Sawicka, prąca do przodu niczym buldożer bezwzględna pani prokurator, nie może być bardziej zainspirowana znaną nam inną panią prawnik. IYKYK

Akcja dzieje się w Szczecinie, tam z Gorzowa zostaje przeniesiona główna bohaterka. Ma to być jej fresh start po zerwanych zaręczynach i dramie, która została owiana tajemnicą. Mniemam, że ta część historii zostanie przybliżona czytelnikom w następnych tomach, po które, szczerze mówiąc, nie wiem, czy sięgnę. Już na samym początku zaczynamy grubo - pani prokurator znajduje przy drodze skatowaną dziewczynę i wiezie ją do szpitala. Podejrzewa, że to jedna z ofiar handlu ludźmi, lecz nie ten temat stanowi myśl przewodnią tej książki. W lesie pod Szczecinem zostaje znalezione odcięte ramię zaginionego męża znanej w mieście pani prokurator. Rozwiązanie tej sprawy stanowi największy priorytet dla szczecińskiej policji, choć nie jest to łatwy orzech do zgryzienia. Ograniczony materiał dowodowy, osoby zatajające prawdę i Gabriela oczekująca efektów na już zdecydowanie nie ułatwiają policjantom pracy. Kto odpowiada za zaginięcie? A może to było zabójstwo z premedytacją? Czy odpowiada za nie sama pani prokurator? Co się stanie z dziewczyną znalezioną przy drodze? Odpowiedzi na te pytania poznacie, czytając książkę.

Ale czy warto w ogóle ją czytać? No nie wiem, mnie nie zachwyciła. Mimo że czytało mi się ją dosyć szybko, to nie bawiłam się wyśmienicie. Podobieństwo do innej książkowej bohaterki za bardzo raziło mnie w oczy. Poza tym rozwiązanie zagadki nie jest spektakularne. Dla wprawionych czytelników kryminałów połączenie faktów jest bułką z masłem. Na dodatek opryskliwe i bezczelne zachowanie głównej bohaterki często jest nie do przełknięcia. Czytając, często zadawałam sobie pytanie, "dżizas, czy ona musi być taka wredna? ogarnij, laska". Zdecydowanie wolałabym, by przyjemność pracy z panią Sawicką mnie ominęła.

[Karolina ▪️wtrzechslowach · Rating 3 out of 5]

3,5⭐
Całkiem zgrabnie napisany kryminał, z wyrazistą bohaterką (nie da się tu chyba uniknąć porównania do Chyłki 🫣 mogłoby być ciekawie gdyby spotkały się kiedyś na sali sądowej 😁). Króciutkie rozdziały sprawiają, że czyta się błyskawicznie i ciężko książkę odłożyć (przecież to tylko trzy strony, więc jeszcze tylko jeden rozdział). Bawiłam się dobrze, choć zakończenie mnie zdenerwowało. Będę kontynuować tę serię.