What do you think?
Rate this book
Το χρυσό κρεμμύδι είναι καλύτερο
Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε ένα σπίτι στη μέση του πουθενά. Ένα μικρό αγροτόσπιτο με ξύλινα μπαλκόνια και στρογγυλά κάγκελα. Με μερικά σπασμένα σκαλιά κι αχυρένια στέγη, περιτριγυρισμένο από έρημο. Ήταν η όαση του κάθε ταξιδιώτη, του κάθε περιπλανητή. Ή ίσως και όχι. Γιατί μέσα του έκρυβε ένα μυστικό, όχι ιδιαίτερα ευχάριστο. Εκτός κι αν αναζητούσες το θάνατο, τα βασανιστήρια και τον υπέρμετρο πόνο.
Σε έναν κόσμο γεμάτο, όχι και ιδιαίτερα ευχάριστες εκπλήξεις, εκείνη, με όπλο της το θράσος, την ειρωνεία και μερικά αυτόματα ψάχνει τρόπο να επιβιώσει. Μέρα με τη μέρα, ώρα με την ώρα. Γύρω της δολοφόνοι, βιαστές και τέρατα σε έναν κόσμο φριχτά δυστοπικό. Άραγε μπορεί να τους ξεφύγει ή θα χαθεί κι εκείνη όπως τόσοι άλλοι;
Ένα μικρό βιβλίο για λάτρεις της δυστοπικής φαντασίας, με στοιχεία σπλάτερ, τρόμου και κρύου χιούμορ. Βραδυφλεγές και απρόσμενο. Διαβάζεται στο δρόμο για τη δουλειά ή στο σκοτάδι με φακό, για όποιον είναι αρκετά θαρραλέος.
Η Ισαβέλλα Πρίτσα είναι πτυχιούχος του τμήματος Φιλοσοφίας-Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας, με ειδίκευση Ψυχολογίας, του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και νυν φοιτήτρια στην κατεύθυνση ζωγραφικής, του Εικαστικού Τμήματος της ΑΣΚΤ Αθηνών. Έχει πτυχίο πιάνου και ανώτερων θεωρητικών, ειδικού αρμονίας και αντίστιξης. Φοιτά παράλληλα στο ΠΜΣ Δημιουργικής Γραφής του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, σε συνεργασία με το ΑΠΘ.
Έχει εκδοθεί το βιβλίο της «η ανατομία ενός καλλιτέχνη» από τις εκδόσεις Ελκυστής το 2020, αλλά και το διήγημά της «Γαλάζιο Φως» σε συλλογή διηγημάτων, από τις Εκδόσεις Πηγή το 2021.Τέλος, έχει βραβευτεί στους διαγωνισμούς magic brush illustration contest 2020, διαγωνισμό φωτογραφίας του Ιανού 2020 και στο διαγωνισμό Larry Niven 2021, σε διάφορες κατηγορίες.
Ιστορίες της υπάρχουν στη στήλη Your Nightmares του περιοδικού Nyctophilia, στο περιοδικό Γλαρόλυκοι και στο κανάλι Greg Audiobooks.
Εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές
Αναγεννήσαμε τη λογοτεχνία του φανταστικού στην Ελλάδα και στην Κύπρο!
Στηρίζουμε τους συγγραφείς με πράξεις και έργα
Ελάτε και εσείς στη μεγάλη οικογένεια του εκδοτικού μας!
Σε έναν κόσμο γεμάτο, όχι και ιδιαίτερα ευχάριστες εκπλήξεις, εκείνη, με όπλο της το θράσος, την ειρωνεία και μερικά αυτόματα ψάχνει τρόπο να επιβιώσει. Μέρα με τη μέρα, ώρα με την ώρα. Γύρω της δολοφόνοι, βιαστές και τέρατα σε έναν κόσμο φριχτά δυστοπικό. Άραγε μπορεί να τους ξεφύγει ή θα χαθεί κι εκείνη όπως τόσοι άλλοι;
Ένα μικρό βιβλίο για λάτρεις της δυστοπικής φαντασίας, με στοιχεία σπλάτερ, τρόμου και κρύου χιούμορ. Βραδυφλεγές και απρόσμενο. Διαβάζεται στο δρόμο για τη δουλειά ή στο σκοτάδι με φακό, για όποιον είναι αρκετά θαρραλέος.
Η Ισαβέλλα Πρίτσα είναι πτυχιούχος του τμήματος Φιλοσοφίας-Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας, με ειδίκευση Ψυχολογίας, του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και νυν φοιτήτρια στην κατεύθυνση ζωγραφικής, του Εικαστικού Τμήματος της ΑΣΚΤ Αθηνών. Έχει πτυχίο πιάνου και ανώτερων θεωρητικών, ειδικού αρμονίας και αντίστιξης. Φοιτά παράλληλα στο ΠΜΣ Δημιουργικής Γραφής του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, σε συνεργασία με το ΑΠΘ.
Έχει εκδοθεί το βιβλίο της «η ανατομία ενός καλλιτέχνη» από τις εκδόσεις Ελκυστής το 2020, αλλά και το διήγημά της «Γαλάζιο Φως» σε συλλογή διηγημάτων, από τις Εκδόσεις Πηγή το 2021.Τέλος, έχει βραβευτεί στους διαγωνισμούς magic brush illustration contest 2020, διαγωνισμό φωτογραφίας του Ιανού 2020 και στο διαγωνισμό Larry Niven 2021, σε διάφορες κατηγορίες.
Ιστορίες της υπάρχουν στη στήλη Your Nightmares του περιοδικού Nyctophilia, στο περιοδικό Γλαρόλυκοι και στο κανάλι Greg Audiobooks.
Εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές
Αναγεννήσαμε τη λογοτεχνία του φανταστικού στην Ελλάδα και στην Κύπρο!
Στηρίζουμε τους συγγραφείς με πράξεις και έργα
Ελάτε και εσείς στη μεγάλη οικογένεια του εκδοτικού μας!
86 pages, Paperback
First published December 26, 2021
8 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 5 of 5 reviews
Read
June 12, 2022Ομολογώ πως στην αρχή δεν είχα τρελαθεί... δεν ήξερα πού το πήγαινε, τι σχέση είχε ο τίτλος με τη βίαιη μετα-αποκαλυπτική ιστορία που διάβαζα, τι φάση με τον παράξενα ανατριχιαστικό (με τον καλύτερο τρόπο) πρόλογο. Δεν τρελαίνομαι γενικά και με το κόνσεπτ του "κόλλησα σε ένα παιχνίδι εικονικής πραγματικότητας...
Ε, και μετά ήρθαν τα 3 τελευταία κεφάλαια και όλα έδεσαν. Όλα έβγαλαν νόημα. Μου 'φυγε το τσερβέλο, που λένε, ήταν εξαιρετικό τέλος και με έκανε να αναφωνήσω "ουάου".
Αν σας αρέσει το black mirror, το westworld, ή το love death and robots, θα σας αρέσει και το χρυσό κρεμμύδι. Για την ακρίβεια, διαβάζοντας τα τελευταία κεφάλαια τα είχα κάνει σκηνικό στο μυαλό μου με το animation του love death & robots, και πραγματικά πιστεύω ότι θα του πήγαινε άπειρα να γίνει 20λεπτη-30λεπτη animated ταινία!
Ε, και μετά ήρθαν τα 3 τελευταία κεφάλαια και όλα έδεσαν. Όλα έβγαλαν νόημα. Μου 'φυγε το τσερβέλο, που λένε, ήταν εξαιρετικό τέλος και με έκανε να αναφωνήσω "ουάου".
Αν σας αρέσει το black mirror, το westworld, ή το love death and robots, θα σας αρέσει και το χρυσό κρεμμύδι. Για την ακρίβεια, διαβάζοντας τα τελευταία κεφάλαια τα είχα κάνει σκηνικό στο μυαλό μου με το animation του love death & robots, και πραγματικά πιστεύω ότι θα του πήγαινε άπειρα να γίνει 20λεπτη-30λεπτη animated ταινία!
January 6, 2024
Εξαιρετικό!
March 2, 2022
https://vivliovamon.blogspot.com/2022...
https://dominicamat.blogspot.com/2022...
Βαθμολογία 3.5/5
ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ
Τη συγγραφέα Ισαβέλλα Πρίτσα συναντώ ξανά,μετά από αρκετό καιρό,μέσα από το νέο της δυστοπικό μυθιστόρημα φαντασίας,με τίτλο ''Το χρυσό κρεμμύδι είναι καλύτερο",που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές. Καί μην σας φανεί περίεργο,αυτό που θα πω,μα αρχικά έκανα τον συνειρμό με τα ''χρυσά βατόμουρα'' καί την απονομή των αντίστοιχων βραβείων στον αντίποδα των όσκαρ. Ξέροντας,βέβαια,πως η συγγραφέας πάντα προβαίνει σε επιλογές ιδιαίτερων τίτλων για τα έργα της,οι οποίοι κρύβουν ένα νόημα μέσα τους,δεν μου απέμενε κάτι άλλο απ΄το να διαβάσω το βιβλίο καί να καταλήξω στο αν του άξιζε το ''χρυσό βατόμουρο'',ή,όχι...
"Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε ένα σπίτι στη μέση του πουθενά. Ένα μικρό αγροτόσπιτο με ξύλινα μπαλκόνια και στρογγυλά κάγκελα. Με μερικά σπασμένα σκαλιά κι αχυρένια στέγη, περιτριγυρισμένο από έρημο. Ήταν η όαση του κάθε ταξιδιώτη, του κάθε περιπλανητή. Ή ίσως και όχι. Γιατί μέσα του έκρυβε ένα μυστικό, όχι ιδιαίτερα ευχάριστο. Εκτός κι αν αναζητούσες το θάνατο, τα βασανιστήρια και τον υπέρμετρο πόνο. Σε έναν κόσμο γεμάτο, όχι και ιδιαίτερα ευχάριστες εκπλήξεις, εκείνη, με όπλο της το θράσος, την ειρωνεία και μερικά αυτόματα ψάχνει τρόπο να επιβιώσει. Μέρα με τη μέρα, ώρα με την ώρα. Γύρω της δολοφόνοι, βιαστές και τέρατα σε έναν κόσμο φριχτά δυστοπικό. Άραγε μπορεί να τους ξεφύγει ή θα χαθεί κι εκείνη όπως τόσοι άλλοι; Ένα μικρό βιβλίο για λάτρεις της δυστοπικής φαντασίας, με στοιχεία σπλάτερ, τρόμου και κρύου χιούμορ. Βραδυφλεγές και απρόσμενο. Διαβάζεται στο δρόμο για τη δουλειά ή στο σκοτάδι με φακό, για όποιον είναι αρκετά θαρραλέος." (Περίληψη οπισθοφύλλου)
Είναι αλήθεια πως όταν άρχισαν να κυκλοφορούν παιχνίδια,βιβλία καί ταινίες φαντασίας,δυστοπίας καί θρίλερ,λίγο έως πολύ,όλοι κι όλες μας γοητευτήκαμε από το καινούργιο καί το διαφορετικό από την καθημερινότητά μας που φάνταζε πεζή καί αδιάφορη. Ο εθισμός αρκετής μερίδας κόσμου σε αυτά καλά κραττεί μέχρι σήμερα,καταναλώνοντας μεγάλο κομμάτι της ζωής καί της σκέψης τους. Δεν είναι,άλλωστε,λίγοι/ες εκείνοι/ες που θα επιθυμούσαν να αποτελούν μέρος αυτών. Άραγε,αντιλαμβάνονται πλήρως τι θα σήμαινε κάτι τέτοιο καί ποιες θα ήταν οι συνέπειες; Υπάρχουμε,όμως,κι εμείς που εξακολουθούμε να μας αρέσουν όλα τα παραπάνω,μα ταυτόχρονα ξέρουμε να κρατάμε ισορροπίες καί πότε να σταματάμε.
Ξέρετε,λοιπόν,τι συνειδητοποίησα διαβάζοντας το βιβλίο κι αντιλαμβανόμενη τα όσα ήθελε η συγγραφέας να μοιραστεί με εμάς το αναγνωστικό κοινό; Πως όλη αυτή η δυστοπική κατάσταση που βιώνουμε τα δύο τελευταία χρόνια,ο κορεσμός απέναντι σε οποιαδήποτε μορφή βίας καί άλλα αρνητικά που προκύπτουν,όχι μόνο έχουν καταφέρει να μειώσουν το ενδιαφέρον μας προς ό,τι έμοιαζε εκστατικό,μα τα αντιμετωπίζουμε ως αδιάφορα καί τίποτα δεν μπορεί να μας σοκάρει,ή,φοβίσει... Έχουμε χάσει κάποιο κομμάτι του εαυτού μας; Ή μήπως είναι ένα καυστικό σχόλιο της συγγραφέως απέναντι στα ήδη πολυειπωμένα καί στις αναμασημένες ιδέες;
Καί επανέρχομαι στον τίτλο του βιβλίου ''Το χρυσό κρεμμύδι είναι καλύτερο". Ναι,τώρα μπόρεσα να καταλάβω για ποιον λόγο επιλέχθηκε καί το νόημά του που δεν είναι άλλο από το πόσο σημαντικά καί ουσιαστικά είναι τα πιο απλά πράγματα,που υπάρχουν παντού γύρω μας καί δυστυχώς,τα θεωρούμε ως δεδομένα μέχρι που θα έρθει η στιγμή που θα παλεύουμε ο ένας με τον άλλο για να τα κατακτήσουμε. Για σκεφτείτε το λίγο...
Στα λοιπά θετικά στοιχεία του βιβλίου συγκαταλέγονται η καθαρή γραφή της συγγραφέως,οι παραστατικότατες περιγραφές των σκηνών,το γεμάτο λεξιλόγιο,καθώς καί η αρκετή δόση φαντασίας καί δυστοπίας. Το μόνο που ίσως να άλλαζα,-κι υπόκειται στο προσωπικό υποκειμενικό μου γούστο-,είναι η ύπαρξη περισσότερων στοιχείων τρόμου. Δεν ένιωσα καθόλου φόβου,παρά με προβλημάτισε μπορώ να πω σε κοινωνικό επίπεδο,που δεν είναι απαραίτητα κακό αυτό. Μάλιστα,εγώ πολλάκις έχω πει πως ανάλογα βιβλία μας προσφέρουν πολλά παραπάνω από απλή ψυχαγωγία. Καί για να ολοκληρώσω κάπου εδώ την αναφορά μου στο βιβλίο,να σας πω πως μου άφησε αρκετά καλές εντυπώσεις. Καί για να μην σας μείνει η απορία άλυτη,όχι! Δεν θα του έδινα το ''χρυσό βατόμουρο''. Αναζητήστε το!
Καλή ανάγνωση!
https://dominicamat.blogspot.com/2022...
Βαθμολογία 3.5/5
ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ
Τη συγγραφέα Ισαβέλλα Πρίτσα συναντώ ξανά,μετά από αρκετό καιρό,μέσα από το νέο της δυστοπικό μυθιστόρημα φαντασίας,με τίτλο ''Το χρυσό κρεμμύδι είναι καλύτερο",που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές. Καί μην σας φανεί περίεργο,αυτό που θα πω,μα αρχικά έκανα τον συνειρμό με τα ''χρυσά βατόμουρα'' καί την απονομή των αντίστοιχων βραβείων στον αντίποδα των όσκαρ. Ξέροντας,βέβαια,πως η συγγραφέας πάντα προβαίνει σε επιλογές ιδιαίτερων τίτλων για τα έργα της,οι οποίοι κρύβουν ένα νόημα μέσα τους,δεν μου απέμενε κάτι άλλο απ΄το να διαβάσω το βιβλίο καί να καταλήξω στο αν του άξιζε το ''χρυσό βατόμουρο'',ή,όχι...
"Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε ένα σπίτι στη μέση του πουθενά. Ένα μικρό αγροτόσπιτο με ξύλινα μπαλκόνια και στρογγυλά κάγκελα. Με μερικά σπασμένα σκαλιά κι αχυρένια στέγη, περιτριγυρισμένο από έρημο. Ήταν η όαση του κάθε ταξιδιώτη, του κάθε περιπλανητή. Ή ίσως και όχι. Γιατί μέσα του έκρυβε ένα μυστικό, όχι ιδιαίτερα ευχάριστο. Εκτός κι αν αναζητούσες το θάνατο, τα βασανιστήρια και τον υπέρμετρο πόνο. Σε έναν κόσμο γεμάτο, όχι και ιδιαίτερα ευχάριστες εκπλήξεις, εκείνη, με όπλο της το θράσος, την ειρωνεία και μερικά αυτόματα ψάχνει τρόπο να επιβιώσει. Μέρα με τη μέρα, ώρα με την ώρα. Γύρω της δολοφόνοι, βιαστές και τέρατα σε έναν κόσμο φριχτά δυστοπικό. Άραγε μπορεί να τους ξεφύγει ή θα χαθεί κι εκείνη όπως τόσοι άλλοι; Ένα μικρό βιβλίο για λάτρεις της δυστοπικής φαντασίας, με στοιχεία σπλάτερ, τρόμου και κρύου χιούμορ. Βραδυφλεγές και απρόσμενο. Διαβάζεται στο δρόμο για τη δουλειά ή στο σκοτάδι με φακό, για όποιον είναι αρκετά θαρραλέος." (Περίληψη οπισθοφύλλου)
Είναι αλήθεια πως όταν άρχισαν να κυκλοφορούν παιχνίδια,βιβλία καί ταινίες φαντασίας,δυστοπίας καί θρίλερ,λίγο έως πολύ,όλοι κι όλες μας γοητευτήκαμε από το καινούργιο καί το διαφορετικό από την καθημερινότητά μας που φάνταζε πεζή καί αδιάφορη. Ο εθισμός αρκετής μερίδας κόσμου σε αυτά καλά κραττεί μέχρι σήμερα,καταναλώνοντας μεγάλο κομμάτι της ζωής καί της σκέψης τους. Δεν είναι,άλλωστε,λίγοι/ες εκείνοι/ες που θα επιθυμούσαν να αποτελούν μέρος αυτών. Άραγε,αντιλαμβάνονται πλήρως τι θα σήμαινε κάτι τέτοιο καί ποιες θα ήταν οι συνέπειες; Υπάρχουμε,όμως,κι εμείς που εξακολουθούμε να μας αρέσουν όλα τα παραπάνω,μα ταυτόχρονα ξέρουμε να κρατάμε ισορροπίες καί πότε να σταματάμε.
Ξέρετε,λοιπόν,τι συνειδητοποίησα διαβάζοντας το βιβλίο κι αντιλαμβανόμενη τα όσα ήθελε η συγγραφέας να μοιραστεί με εμάς το αναγνωστικό κοινό; Πως όλη αυτή η δυστοπική κατάσταση που βιώνουμε τα δύο τελευταία χρόνια,ο κορεσμός απέναντι σε οποιαδήποτε μορφή βίας καί άλλα αρνητικά που προκύπτουν,όχι μόνο έχουν καταφέρει να μειώσουν το ενδιαφέρον μας προς ό,τι έμοιαζε εκστατικό,μα τα αντιμετωπίζουμε ως αδιάφορα καί τίποτα δεν μπορεί να μας σοκάρει,ή,φοβίσει... Έχουμε χάσει κάποιο κομμάτι του εαυτού μας; Ή μήπως είναι ένα καυστικό σχόλιο της συγγραφέως απέναντι στα ήδη πολυειπωμένα καί στις αναμασημένες ιδέες;
Καί επανέρχομαι στον τίτλο του βιβλίου ''Το χρυσό κρεμμύδι είναι καλύτερο". Ναι,τώρα μπόρεσα να καταλάβω για ποιον λόγο επιλέχθηκε καί το νόημά του που δεν είναι άλλο από το πόσο σημαντικά καί ουσιαστικά είναι τα πιο απλά πράγματα,που υπάρχουν παντού γύρω μας καί δυστυχώς,τα θεωρούμε ως δεδομένα μέχρι που θα έρθει η στιγμή που θα παλεύουμε ο ένας με τον άλλο για να τα κατακτήσουμε. Για σκεφτείτε το λίγο...
Στα λοιπά θετικά στοιχεία του βιβλίου συγκαταλέγονται η καθαρή γραφή της συγγραφέως,οι παραστατικότατες περιγραφές των σκηνών,το γεμάτο λεξιλόγιο,καθώς καί η αρκετή δόση φαντασίας καί δυστοπίας. Το μόνο που ίσως να άλλαζα,-κι υπόκειται στο προσωπικό υποκειμενικό μου γούστο-,είναι η ύπαρξη περισσότερων στοιχείων τρόμου. Δεν ένιωσα καθόλου φόβου,παρά με προβλημάτισε μπορώ να πω σε κοινωνικό επίπεδο,που δεν είναι απαραίτητα κακό αυτό. Μάλιστα,εγώ πολλάκις έχω πει πως ανάλογα βιβλία μας προσφέρουν πολλά παραπάνω από απλή ψυχαγωγία. Καί για να ολοκληρώσω κάπου εδώ την αναφορά μου στο βιβλίο,να σας πω πως μου άφησε αρκετά καλές εντυπώσεις. Καί για να μην σας μείνει η απορία άλυτη,όχι! Δεν θα του έδινα το ''χρυσό βατόμουρο''. Αναζητήστε το!
Καλή ανάγνωση!
May 10, 2024
Μία έντονη περιπέτεια με αρκετά στοιχεία τρόμου και αλλεπάλληλες ανατροπές που υπόσχεται να κρατήσει το ενδιαφέρον του αναγνώστη αμείωτο, μέχρι το απροσδόκητο τέλος, που δικαιολογεί και τον ευφάνταστο τίτλο του βιβλίου. Μία πολύ καλή επιλογή για τους λάτρεις της κατηγορίας του τρόμου.
May 9, 2025
Ένα υπέροχο σύντομο βιβλίο από μια ταλαντούχα δημιουργό που σε κρατάει σε αγωνία καθ' όλη τη διάρκεια!
Displaying 1 - 5 of 5 reviews