Op haar achtentwintigste besloot sterrenchef en recherchepsycholoog Tamar Valkenier afstand te doen van al haar bezittingen en haar veilige leven. Ze koos voor het avontuur. Twee jaar lang fietste ze de wereld rond. Eerst in het 'veilige' Europa en daarna almaar verder. Ze reisde vier maanden door Mongolië met haar paard, kameel en hond en liep 600 kilometer door Jordanië.
Passionate about the wilderness and survival techniques, Tamar completed in 2018 her qualifications as a wilderness guide. In the Canadian Rockies she learned about the local edible plants, herbal medicine, animal tracking and survival-skills. She is qualified for Wilderness First Aid both under the International Wilderness Association and the Canadian Red Cross. She is an Interpretive Guide (IGA Canada), an International Wilderness Guide (WGA) and Canadian Woodsland travel and survival instructor. She just can't stop adventuring, doing a few major expeditions each year, and filling the gaps with small ones.
Top boek! Heel herkenbaar voor vele mensen denk ik - hoe omgaan met de dagdagelijkse westerse rush is niet evident. Hopelijk heb ik ooit de ballen om iets gelijkaardigs te doen!
Valkenier was niet altijd een avonturier. Ze was een hardwerkende student die later een succesvolle carrière had bij de recherche. Ze lijkt het helemaal naar haar zin te hebben, tot ze met een gebroken enkel letterlijk tot stilstand gedwongen wordt. Vanuit haar vaders zetel overdenkt ze haar leven en krijgt ze het gevoel dat er iets ontbreekt. Vanuit het niets besluit ze een fietsreis doorheen Europa te maken, een beslissing die haar vader versteld doet staan omdat ze nooit eerder een fietstocht heeft gemaakt. Die reis brengt haar opnieuw in contact met haar intuïtie en vloeit bijna naadloos over in andere reizen. Zonder huis en vaste baan reist ze grotendeels op haar eentje de wereld rond.
Het eerste dat opvalt is Valkeniers feitelijke stijl. Ze is erg down-to-earth en praktisch ingesteld en dat wordt weerspiegeld in haar schrijfstijl waarin niets verbloemd wordt of eindeloos wordt omschreven. Tegelijk spat het enthousiasme en de passie voor het reizen van de pagina’s. Het is een stijl die perfect bij de inhoud past en erg vlot leest. Ik werd helemaal meegenomen naar Valkeniers wereld, waardoor het boek lezen zelf al als een avontuur aanvoelde.
Het meest indrukwekkende vond ik het deel waarin ze zich aansloot bij een groep adelaarjagers in Mongolië. Door de manier waarop ze het verhaal brengt, begrijp je haar keuzes. Het is erg krachtig dat ze zich niet voordoet als een of andere heldin, maar ook de nadelen en twijfels van haar levensstijl op een realistische manier overdenkt. Dat zorgt ervoor dat de thema's die aan bod komen ook zeer herkenbaar zijn voor lezers (zoals ik) die geen grote avonturen maken.
- Angst: ik vond het erg bijzonder dat Valkenier uitgebreid schrijft over de angstaanvallen waarvan ze al haar hele leven last heeft. Ze geeft aan dat het best wel eng is om alleen te reizen en niet te weten waar ze ’s avonds zal slapen, of dat ze wel genoeg eten zal hebben. Haar manier om ermee om te gaan is om de angst niet weg te duwen, maar het toe te laten. Ze neemt haar angsten ernstig, houdt er rekening mee, maar laat er zich niet door tegenhouden. Op die manier neemt ze het positieve van haar angst op en blijft ze waakzaam voor gevaren, maar leert ze ook dat bang zijn vaak om een irreëel gevaar draait. Ik ga zeker nog verder op zoek naar wat ze over angst te zeggen heeft, want dit is duidelijk iets waarover ze veel heeft nagedacht.
- Vrijheid om zelf je tijd in te plannen: Valkenier maakt weinig concrete plannen. Zo had ze tijdens haar fietstocht geen bepaald dagdoel, wat haar in staat stelde om te stoppen wanneer ze daar zelf nood aan had, of om de tijd te nemen om met mensen te praten. Dat leidde tot veel interessante ontmoetingen en nieuwe avonturen. Ik vond haar visie op vrijheid enorm interessant, omdat ik de neiging heb om mijn tijd vol te plannen. Door de dingen meer op je af te laten komen, krijg je meer ruimte om verrast te kunnen worden.
- Egoïsme vs vriendschap: is het egoïstisch om het leven volledig te leiden zoals je dat zelf wilt? Het is een vraag die ze zich vaak stelt, vooral wanneer ze merkt dat haar vader of vrienden haar missen. Haar ervaring is dat vriendschap stand houdt wanneer je werkelijke aandacht aan mensen besteedt, eerder dan wanneer je iemand gewoon vaak ziet. Haar vader speelt daarin een erg belangrijke rol en het is prachtig hoe beschreven wordt hoeveel moeite het hem kost om zijn dochter los te laten en haar ten volle te steunen. Het wederzijdse respect versterkt hun relatie en het is duidelijk dat hij een grote krachtbron voor haar is.
Ik heb enorm van dit boek genoten en ben geïnspireerd door hoe Tamar Valkenier in het leven staat. Dat het boek bovendien goed geschreven is, is een enorme meevaller. Fulltime avonturier is een aanrader voor iedereen die van kleine en grote avonturen houdt.
Ik vond dit boek echt heerlijk. Ik zat op de fiets, voelde het ongemak en de terughoudendheid om bij iemand aan te bellen voor hulp. Ik waande me in Mongolië, voelde de liefde voor de dieren, de tweestrijd waar in een mens kan verkeren. Het avontuur in nieuw Zeeland, en heb een traan gelaten om yustra. Aanrader wat mij betreft!
A book that gave me mixed feelings. Admiration mixed with a bit of envy that Tamar (more or less) just got up and went, to do what she wanted to do, no matter the consequences.
And joy, that she shared some of her adventures, feelings, thoughts, plans. That she managed to let me travel with her through different parts of the world just by reading her book. Loved that the pictures were added in the ebook as well!
I must admit, that I want to get out of the treadmill as well. Partially we've managed to, but we still are rooted here. Decluttering, not buying things we don't need, enjoying the small things in life are things we do/have learned in the last years. Even at work I try to avoid the hectic as much as I can. Still learning, but getting better at 'not making small things as big as a real problem's.
Ik heb t boek met veel plezier gelezen, nadat Ik het interview met haar had gehoord bij Nooit meer slapen. Leuk om haar boekpresentatie te volgen hoe ze met kameel Einstein door Nederland trok. Veel bewondering voor deze vrouw. Wel vond ik dat een redacteur hier meer had mogen opzitten want het is zonde van het verhaal dat het niet zo goed is geschreven.
Ik leende dit boek van de bieb en moest het dus binnen een paar weken gelezen hebben. Gelukkig kostte dat geen moeite. Het leest makkelijk weg. Het gaat om de avonturen die de schrijfster beleeft, maar ook over wat haar drijft.
Inspirerend en interessant. Ik voel mezelf echt een laffe reiziger vergeleken met Tamar. Heel stoer wat ze allemaal doet. Stiekem droom ik wel een beetje van haar lef en vrijheid.
Ja, wat moet ik zeggen? Het hele boek voelde voor mij als één grote JA! Persoonlijk pakte de schrijfstijl mij juist extra door de duidelijke beschrijvingen en korte kopjes met verschillende avonturen in de volgorde waarin Tamar ze beleefde. Ik verlang zelf ook naar reizen en avontuur. Dit boek wakkert dat vuur in mij aan!
Luisterde dit boek in één ruk weg. Aanrader voor iedereen die zich graag laat inspireren door mensen die totaal het roer omgooien en het onmogelijke mogelijk maken.
Oh oh ik heb me weer helemaal laten inspireren… Wat een prachtige verhalen, over goede én slechte tijden. De meeste dingen zou ik zelf nooit durven, maar ik herken me wel in Tamar’s drang naar avontuur en haar liefde voor de natuur en haar dieren. Ben ik een beetje verliefd geworden op Mongolië? Misschien… :)
Prachtige en inspirerende verhalen. Leest makkelijk en elk avontuur is weer verrassend. Zet aan het denken over onze relatie met de natuur en met dieren, over vrijheid en (maatschappelijke) verantwoordelijkheid, over privileges, je eigen pad kiezen en angsten overwinnen. Wil zeker meer van de lessen die ik leerde uit dit boek in mijn eigen leven integreren.
Tamars Geschichte ist super inspirierend und macht Lust und Laune selbst auf Abenteuerreisen zu gehen! Den Schreibstil fand ich nicht übermäßig mitreißend, aber Spaß zu lesen hat es auf jeden Fall gemacht
Een van de weinige boeken die haar titel eer aan doet. Ik baal dat ik me niet meer kan herinneren hoe ik op dit boek gekomen ben, maar heb hem inmiddels al een aantal keer aangeraden aan andere met wie ik in gesprek raakte over het niet ervaren van vrijheid in onze huidige maatschappij.
Ik vond het een enorm fijne leeservaring en dit boekte maakte een einde aan mijn geslonken interesse voor lezen waar ik de afgelopen maanden tegenaan liep.
Het boek heeft me geïnspireerd en laten nadenken over het invullen van mijn eigen leven. In een passage halverwege het boek schreef Tamar dat een fulltime baan haar te veel kost. Hoewel zij dit vooral praktisch onderbouwde kwamen bij mij ook veel psychologische beperkingen op. Wat uiteindelijk ook letterlijke beperkingen oplevert dus in die zin klopt het volledig wat Tamar zegt.
Het boek gaat over Tamar dus. Ze heeft een baan bij de politie en besluit dat ze toch echt wil gaan handelen naar de drang die ze voelt voor avontuur. Haar werk besluit haar zes maanden onbetaald verlof te kunnen geven, maar dit is voor Tamar niet voldoende. Ze zegt haar baan op, verkoopt of vergeeft haar hebben en houden en stapt op een gammele fiets om zo haar weg naar China te vinden.
Zo vet. Wie doet dat nou. In het boek wordt ook met regelmaat stilgestaan bij de bizarre manier van leven die wij westerlingen elkaar hebben aangeleerd. De hoeveelheid prikkels en bijvoorbeeld een bladblazer. Tamar omschrijft een bladblazer precies zoals hij is. Het is een machine om de natuur de baas te willen zijn. Een machine wat enorme lawaai produceert, werkt op benzine, en wordt bestuurd door een mens die betaald wordt om tegen onze natuur in te werk te gaan.
Een simpel voorbeeld van iets wat maar een kleine schakel is van onze rare en onlogische samenleving. Mijn oplossing voor deze problemen waar ik ook met enige regelmaat mee kamp is door er zo min mogelijk mee confronteerd te worden. Ver weg van de stad wonen is daar een voorbeeld van. Dit boek heeft me wel nieuwe inzichten gegeven. Kan ik niet op een andere manier mijn leven invullen? In plaats van enkel weglopen van iets wat ik niet wil, ook in een richting lopen waar ik wel heen wil?
Bedankt Tamar, voor de warmte en liefde die je in dit boek en in je avonturen gestoken hebt. Ze zetten me aan het nadenken, ze bieden comfort en laten mij een wereld zien die ik nog niet eerder heb ervaren.
Ps. Het enige waar ik wel moeite mee had in dit boek was de hoeveelheid dieren die werden gedood. Het deed me goed om te lezen dat ook deze ethische kwestie bij Tamar en haar reisgenoot speelde en hoe ze dit heeft verwoord. Respectvol en nadenkend. Daarnaast is er voor mij een groot verschil tussen dieren in de bio industrie en de manier hoe er met de dieren wordt omgegaan in dit boek.
Ik zou willen dat meer mensen zo kunnen beredeneren.
This entire review has been hidden because of spoilers.
Ik heb fulltime genoten van dit reisboek en van het verhaal over haar innerlijke reis.
In het hoofdstuk Rijk in armoe schrijft ze “Ik vind het spannend om naar huis te gaan en mijn vrienden en familie weer te zien. Terug in een wereld die zo anders is dan de wereld waar ik nu in leef. De drukte. De stress. De afspraken ver van tevoren ingepland”. Na 20 jaar wonen in Georgië merk ik dat wanneer ik terug ben in Nederland dat ik in zo’n andere wereld leef, dat het moeilijk is om mijn gevoelens en ervaringen te delen, een ‘probleem’ is al van een totaal ander niveau.
This entire review has been hidden because of spoilers.
Het begin van het boek had met ontzettend te pakken. Ik ben getriggered door de vette dingen die ze heeft gedaan en zou graag hetzelfde doen. Misschien iets voor de toekomst. Je kan voelen dat ze heel veel verhalen heeft moeten schrappen voor dit boek en daarom vaak de kern vertelt alleen. De laatste 30 bladzijdes waren een beetje van hetzelfde maar alles daarvoor was geweldig.
Precies het soort boek waar ik dol op ben. Wat een stoere vrouw, wat een prachtige ontroerende verhalen. De dieren, de overweldigende natuur en het onderweg zijn fascineren me mateloos. Jammer dat het uit is…