Με όλες τους τις δυνάμεις

by Θανάσης Παπαγεωργίου (Editor), Graham Masterton, Dawn G. Harris

Ο Θανάσης Παπαγεωργίου είχε ένα όνειρο που έγινε κάλεσμα, μέσω της ραδιοφωνικής διαδικτυακής εκπομπής του, “Αλλόκοσμες Ιστορίες”.
Δεκαέξι συγγραφείς ανταποκρίθηκαν, καταθέτουν εκπληκτικές ιστορίες Φαντασίας και Τρόμου και σας καλούν να ταξιδέψετε μαζί τους.
Τη δουλειά τους τη στηρίζουν κι άλλοι άνθρωποι –επιμελητές, μεταφραστές, γραφίστες, καλλιτέχνες, εκδότες– για να προκύψει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Αυτό που κρατάτε στα χέρια σας.
Αφιλοκερδώς.
Με όλες μας τις δυνάμεις.
Βυθιστείτε σε αλλόκοσμες, συγκλονιστικές διηγήσεις από την αφρόκρεμα του είδους στη χώρα μας. Και όχι μόνο.
Για όλα εκείνα τα παιδιά που δίνουν καθημερινά τη δική τους μάχη. Μάχη πιο επική από οποιαδήποτε μυθοπλασία.
Με όλες τους τις δυνάμεις.

Συμμετέχουν οι συγγραφείς:
Γκράχαμ Μάστερτον, Ντον Γκ. Χάρις, Μιχάλης Γεωργοστάθης, Γιώργος Δάμτσιος, Ευθυμία Ε. Δεσποτάκη, Μάριος Δημητριάδης, Μπάμπης Δρουκόπουλος, Π. Μ. Ζερβός, Κατερίνα Θεοδώρου, Ελευθέριος Κεραμίδας, Λένα Κικίδου, Γιώργος Κωστόπουλος, Γιώργος Λαγκώνας, Γιώργος Μεσολογγίτης, Γιώργος Μπελαούρης, Λευτέρης Μπούρος.

Ανταποκρίθηκαν:
Εκδόσεις Χρονικό- Ηλίας & Χρυσόστομος Φουντούλης, Άρτεμις Βελούδου-Απόκοτου, Νίκος Δεληγκάρης, Κιάρα Καλουντζή, Κωνσταντίνος Μίσσιος

Όλα τα έσοδα θα διατεθούν στον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων Παιδιών με Νεοπλασματική Ασθένεια «Η Πίστη».

Το βιβλίο απευθύνεται σε άτομα άνω των 18 ετών.
(από το οπισθόφυλλο)

Περιεχόμενα:

*Χαιρετισμός από τον σύλλογο η Πίστη
*εισαγωγικό σημείωμα
*Κόβοντας τη μουστάρδα- Ντον Γκ. Χάρις & Γκράχαμ Μάστερτον
*Το μαγικό σεντούκι του κυρίου Έλκτον- Μιχάλης Γεωργοστάθης
*Στο Στενό Πέρασμα- Γιώργος Δάμτσιος
*Όταν ανάβει η κουβέντα- (Μια ιστορία της Πικρής Στροφής) - Ευθυμία Ε. Δεσποτάκη
*Σάρκινη σφαίρα- Μάριος Δημητριάδης
*Μυρσίνη- Μπάμπης Δρουκόπουλος
*Με αγάπη που δεν έχει σβήσει- Π. Μ. Ζερβός
*Φωτεινή- Κατερίνα Θεοδώρου
*Εσωτερική σύγκρουση- Ελευθέριος Κεραμίδας
*Eilean a’ Cheò (το νησί της ομίχλης)
(οι τρεις Όψεις του νομίσματος)- Λένα Κικίδου
*Κόκκινο και Λευκό- Γιώργος Κωστόπουλος
*Ο Γίγαντας- Γιώργος Λαγκώνας
*ΔιαΓραΦΗ 17- Γιώργος Μεσολογγίτης
*(α)βρόχοις Καθέδραις Ποσί(ν)- Γιώργος Μπελαούρης
*Καθαρτήριο- Λευτέρης Μπούρος

Genres: Horror, Fantasy

375 pages, Paperback

Published December 21, 2020

Reviews

[Άρτεμις Βελούδου-Αποκότου · Rating 5 out of 5]

Οι ιστορίες είναι πραγματικά μία και μία, για κάθε γούστο... Τρόμου, κοινωνικές, μυστηρίου, αγάπης, επικές, σουρεαλιστικές... όλες, φυσικά, γραμμένες σε πλαίσιο φανταστικού.
Το ωραιότερο από όλα: έχουν όλες, αν όχι "καλό", ελπιδοφόρο τέλος. Γιατί το κοινό μήνυμα της συλλογής είναι η Ελπίδα πως κάθε μάχη κατακτιέται... όταν κανείς βάζει όλες του τις δυνάμεις!

***Όλα τα έσοδα θα δοθούν στον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων Παιδιών με Νεοπλασματική Ασθένεια "Η Πίστη". Επιπλέον της αναγνωστικής αξίας, λοιπόν, το βιβλίο αυτό έχει και μία σπουδαία αποστολή.

[Giannis · Rating 5 out of 5]

Δε μπορώ να βάλω μικρότερη βαθμολογία σε ένα βιβλίο που ο λόγος "ύπαρξης" του είναι φιλανθρωπικός! Η ποιότητα των ιστοριών παίζει δευτερεύοντα ρόλο. Αυτό που έχει πραγματική αξία είναι ότι όλοι αυτοί οι συντελεστές συνέβαλλαν ,αφιλοκερδώς, για να βοηθήσουν με το τρόπο τους τα παιδιά που δίνουν τη σκληρότερη μάχη της ζωής τους! Εύχομαι από καρδιάς κάθε τέτοιο παιδί να παλέψει με όλες του τις δυνάμεις και να βγει νικητής!

Αγοράστε το.-

[Χριστόφορος Γεωργίου · Rating 5 out of 5]

Πολλά συγχαρητήρια στον κύριο Παπαγεωργίου για την πρωτοβουλία και στις εκδόσεις Χρονικό για την αφιλοκερδή διεκπεραίωσή της. Ένα μεγάλο μπράβο στους συγγραφείς για την πολύτιμη συμβολή τους καθώς και σε όλους όσους εργάστηκαν πάνω σε αυτό το έργο. Μια κριτική από εμένα για κάθε διήγημα και μια ευχή προς κάθε παιδί του κόσμου που χρειάζεται δύναμη για να δώσει την δική του μάχη.

~Κόβοντας την Μουστάρδα~
Απλή γλώσσα με ελαφρός μυστηριακό ύφος ήταν όλα όσα χρειάστηκαν για να το διαβάσω σε μία ανάσα. Για αρκετά λεπτά προσπαθούσα να καταλάβω το κόψιμο της μουστάρδας και κάποια στοιχεία που μου έδινε ο συγγραφέας μου ξέφυγαν. Όταν άρχισα να παίρνω χαμπάρι την μεγαλύτερη εικόνα ανατρίχιασα.
Ένα ευκολοδιάβαστο διήγημα που πιάνει ένα πολύ λεπτό ζήτημα και το διαχειρίζεται με τον καλύτερο τρόπο. Ένας ιδιόρρυθμος πρωταγωνιστής παραγκωνισμένος από την κοινωνία που έρχεται αντιμέτωπος με έναν παραφυσικό δικαστή. Στο τέλος, η δικαιοσύνη αποφάνθηκε με τον πλέον κατάλληλο τρόπο παρ’ όλη την βαναυσότητα της.

~Το μαγικό σεντούκι του κύριου Έλκτον~
Ένα διήγημα που θύμιζε αρκετά θεατρική παράσταση καθώς όλοι οι πρωταγωνιστές ανέβαιναν ο ένας μετά τον άλλο στην σκηνή. Όλα έγιναν πολύ γρήγορα και θα προτιμούσα να είναι λίγο πιο μεγάλο για να προλάβω να αισθανθώ την αγωνία από το ticking clock. Ο κύριος χαρακτήρας είναι ένας μάγος απόγονος του Τσακ Νόρις που δουλεύει καλύτερα υπό πίεση όπως αποδείχθηκε.
Η γλώσσα του ήταν απλή και οι διάλογοι αρκετά διασκεδαστικοί. Υπήρχε περισσότερος χώρος για κοσμοπλασία και πλοκή. Το φινάλε ήταν κάπως ικανοποιητικό αν και πολύ σύντομο.

Στο Στενό Πέρασμα
Μια αλλόκοσμη ιστορία για δύο παιδιά που ακροβατούν ανάμεσα σε δύο κόσμους. Μια αποστολή και ένα μεγάλο δίλλημα που βάζει την ηθική κόντρα με τα συναισθήματά τους. Οι μικροί ήρωες στέκονται στο ύψος των περιστάσεων και γεμάτοι θάρρος βγαίνουν νικητές.
Η απλή γλώσσα καθιστά το διήγημα ευκολοδιάβαστο και η πλούσια φαντασία του συγγραφέα του δίνει ότι ακριβώς χρειάζεται για να γίνει μια όμορφη περιπέτεια γεμάτη ανατριχίλα αλλά και συγκίνηση.

~Όταν ανάβει η κουβέντα~
Μακράν το αγαπημένο μου διήγημα στο βιβλίο. Η πλοκή ήταν μυστηριακή και οι χαρακτήρες ζωντανοί, με έκαναν να ακολουθώ κάθε τους κίνηση παρ’ όλο που δυσκολεύτηκα αρκετά με την γλώσσα. Ήταν σαν μια ιστορία της γιαγιάς στο χωριό, αλλά πιο αληθινή. Σαν η φαντασία να είχε πάρει σάρκα και οστά σε μια τοπική ιστορία ενός κόσμου που έμοιαζε με τον δικό μας αλλά συνάμα ��ταν εντελώς διαφορετικός. Πίστεψα τα πάντα καθώς δίνονταν με βάρος και συνοχή. Ένα μεγάλο μπράβο στην Ευθυμία.

~Σάρκινη σφαίρα~
Μια τρομακτική αλληγορία για την μάχη που δίνουν χιλιάδες παιδιά στον κόσμο κάθε μέρα. Ένα τέρας βγαλμένο από εφιάλτη που όμως είναι πέρα για πέρα αληθινό. Ο Δημητριάδης μας το δίνει λιανά και ωμά μέσα από τα μάτια ενός παιδιού.
Με συγκίνησε το θάρρος και η πυγμή που ο πρωταγωνιστής είχε ως όπλα για να βγει νικητής. Το διάβασα με μια ανάσα και στο τέλος την άφησα να βγει ανακουφισμένος. Έτσι πρέπει να γράφονται οι ιστορίες ηρώων.

~Μυρσίνη~
Στην αρχή με μπέρδεψε πολύ αυτή η εναλλαγή κόσμων αλλά μετά άρχισα να το πιάνω το νόημα. Ένας εφηβικός έρωτας και ένα πάθος ενός νεαρούς που δίνει την πιο δύσκολη μάχη της ζωής του. Τα δύσκολα βιώματα του, τον κρατούν πίσω από μια φυσιολογική ζωή αλλά το τέλος γιατρεύει τον αναγνώστη με την αναπάντεχη τροπή του.
Δύο ιστορίες που τρέχουν παράλληλα. Ένα έπος και ένα δράμα. Ίσως αυτοί οι δύο χαρακτηρισμοί μπορούν να αντιστραφούν κιόλας, αλλά αυτό είναι στην κρίση του κάθε αναγνώστη. Πολύ καλή δουλειά, γεμάτη ερωτισμό και συναίσθημα.

~Με αγάπη που δεν έχει σβήσει~
Ένα υπέροχο αφήγημα με εκλεπτυσμένη γλώσσα και μακροπερίοδες προτάσεις που με έκαναν να το διαβάσω σαν να ήταν καλοπαιγμένη μουσική στα αυτιά μου. Ένας ψυχικός αγώνας μιας γυναίκας που παλεύει να ξεφύγει από τους δικούς της δαίμονες. Η ιστορία δεν έχει κάτι ιδιαίτερο από πλευρά πλοκής αλλά ο τρόπος που δίνεται είναι αξιοσημείωτος. Θα ήθελα κάτι παραπάνω για το τέλος, ίσως κάτι πιο πιπεράτο, αλλά και πάλι το απόλαυσα.

~Φωτεινή~
Η ομίχλη είναι ένα φαινόμενο που προκαλεί μυστήριο και ανατριχίλα στους ανθρώπους. Στην συγκεκριμένη περίπτωση γίνεται όπλο μέσα από τον φόβο ενός κοριτσιού και αποδίδει σκληρή δικαιοσύνη.
Μια όμορφη αναδρομή στην δύσκολη εποχή του μεσοπολέμου και μια ματιά στις βαναυσότητες που αυτός προκαλεί. Ένιωσα ότι σε κάποια σημεία πλάταινε πολύ αλλά και πάλι δεν του έλειπε η καλή πλοκή και η δράση.

~Εσωτερική σύγκρουση~
Ο τίτλος του διηγήματος το αντιπροσωπεύει και με το παραπάνω. Μια ματιά στον τρομακτικό κόσμο μιας βασανισμένης ψυχής από κάτι δαιμόνιο, αλλά ταυτόχρονα τόσο ανθρώπινο. Οι γλαφυρές περιγραφές και οι σοκαριστηκές λεπτομέρειες με δίψασαν και ήθελα κι΄ άλλο.
Θα μπορούσε κανείς να πει ότι ο συγγραφέας μας δίνει μια γεύση από αρκετά υποείδη της λογοτεχνίας τρόμου σε ένα διήγημα και το κάνει καλά. Με κράτησε σε αγωνία μέχρι το τέλος και αδιαμφισβήτητα το ευχαριστήθηκα. Η υπέρτατη θυσία από έναν πονεμένο άνθρωπο για να βοηθηθεί μια αθώα ψυχή. Πολύ καλή δουλειά φίλε, αλλά παρακαλώ, μείνε μακριά από τις φωλιές πουλιών.

~Eilean a’ Cheό(το νησί της ομίχλης)~
Διαβάζοντάς το, δίψασα για εκδίκηση μαζί με την πρωταγωνίστρια. Ήθελα να μπω μέσα στις σελίδες και να πάρω την κατάσταση στα χέρια μου. Αν και δεν κατατάσσετε στα διηγήματα φαντασίας αλλά σε αυτά με πιο ιστορικό υπόβαθρο, με συνάρπασε. Ένιωσα τον πόνο και την αδικία και ταξίδεψα στην Σκοτία εκείνου του αιώνα. Μου θύμισε ότι ο άνθρωπος μπορεί πολλές φορές να γίνει πιο τρομακτικός από το πιο σατανικό τέρας. Γιατί το ανθρώπινο προσωπείο μπορεί να κρύβει μια ζωντανή κόλαση. Πολύ όμορφη ιστορία, συγχαρητήρια.

~Κόκκινο και Λευκό~
Ο κόμπος που βασάνιζε τον λαιμό μου καθώς το διάβαζα μου έστειλε ξεκάθαρο μήνυμα αν ο συγγραφέας ήθελε να με κάνει να συγκινηθώ, το κατάφερε. Μυρωδιά χωριού και παλιών ιστοριών δίπλα από την θάλασσα που παίρνουν σάρκα και οστά δίνοντας δύναμη σε κάποια που το είχε τρομερή ανάγκη.
Όμορφη γραφή, απλή και αφήγηση κοντά στους χαρακτήρες που πιστέψτε με δεν σου αφήνει άλλη επιλογή από το να δεθείς συναισθηματικά. Ένας αγώνας για ζωή και ένας θρήνος που ψάχνει λύτρωση. Πολλά μπράβο!

~Ο Γίγαντας~
Μια ιστορία για την φιλία και τον δρόμο προς την ενηλικίωση ενός εφήβου που βρήκε έναν αδερφό στον πιο ενδιαφέρων άνθρωπο. Ένα αρκετά εσωτερικό διήγημα που αντικατοπτρίζει πολλές πτυχές της ζωής ενός νεαρού ανθρώπου. Συγκινητικό και ευκολοδιάβαστο, χωρίς ιδιαίτερες εναλλαγές. Θα μπορούσε πιστεύω να είναι και λίγο μικρότερο, μιας και την δουλειά του την είχε κάνει από αρκετά νωρίς. Βγαλμένο από έναν παράλληλο κόσμο που είναι σχεδόν ίδιος με τον δικό μας με μια διαφορά στο DNA. Δεν χρειάστηκα τίποτα παραπάνω για να δεθώ συναισθηματικά αλλά και να αναρωτηθώ εγώ τι θα έκανα στην θέση του πρωταγωνιστή.

~ΔΙΑΓΡΑΦΗ 17~
Ίσως η πιο περιπετειώδης ιστορία του βιβλίου. Ένα μήνυμα στον τηλεφωνητή που ξετυλίγει σιγά σιγά ένα κουβάρι αποκαλύψεων. Δύο φίλοι που νοιάζονται ο ένας τον άλλο ακόμα και κατόπιν εορτής. Ένα τρομερό μυστικό και ο αγώνας ενός ανθρώπου να βγάλει λογική μέσα από το παραφυσικό.
Μπορεί να το ήθελα λίγο μικρότερο αλλά και πάλι μου κάνει. Θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω και αστυνομικό-φαντασίας μιας και είχε σασπένς που μου έχουν δώσει αφηγήματα που ανήκουν σε αυτή την κατηγορία. Όσο ο πρωταγωνιστής πάλευε με νύχια και με δόντια να βρει απαντ��σεις, ήμουν δίπλα του και τον ακολουθούσα πιστά. Με κέρδισε και αξίζει ένα μπράβο.

~(Α)βρόχοις Καθέδραις Ποσί(ν)~
Τι να πω εγώ γι’ αυτό το έπος σουρεαλισμού! Καθώς το διάβαζα ένιωσα την ανάγκη να πιώ κάτι και να φάω ίσως. Γιατί μέσα μου η πραγματικότητα άδειασε και γέμισε από την αρχή με αυτόν τον παράξενο κόσμο που έφτιαξε ο Γιώργος. Και το λέω έτσι, γιατί πολλές φορές όταν η πραγματικότητα ισορροπεί στα όρια της λογικής και της τρέλας, τότε το αποτέλεσμα είναι φαντασμαγορικό.
Μια weird post-apocalyptic περιπέτεια που θα μείνει αξέχαστη σε κάθε αναγνώστη και σίγουρα μας δείχνει το εύρος της φαντασίας του συγγραφέα της.

~Καθαρτήριο~
Ένα συγκινητικό ταξίδι ανάμεσα στην ζωή και τον θάνατο από έναν ήρωα της διπλανής πόρτας. Ένα αφήγημα που σε παρασύρει με τον δικό του μοναδικό τρόπο και σε κρατάει σε αγωνία μέχρι να καταλάβεις τι γίνεται στην πραγματικότητα. Και ένα μήνυμα προς όλους αυτούς που ταξίδεψαν προσπαθώντας να βρουν έναν καλύτερο κόσμο.
Ο Λευτέρης μας έδειξε πως γίνεται, ακόμα και αν δεν ειδικεύεται στην φανταστική λογοτεχνία. Το διήγημά του μου άφησε την αύρα του «Μια Χριστουγεννιάτικη Ιστορία» και το απόλαυσα μέχρι το τέλος.

[Lefteris Bouros · Rating 5 out of 5]

Το βιβλίο αυτό, λόγω σκοπού και μόνο, αξίζει τα 5 αστέρια μας - όλα τα κέρδη από τις πωλήσεις του περνούν απευθείας στον σύλλογο «Πίστη» (ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΟΝΕΩΝ & ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΕ ΝΕΟΠΛΑΣΜΑΤΙΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ).

Βέβαια, τώρα που ολοκλήρωσα την ανάγνωση του, βάζω χωρίς κανέναν δισταγμό τα 5 αστέρια και για το περιεχόμενό του.
Μέσα στις σελίδες του θα βρείτε τα πάντα: συγκινητικές ιστορίες που καταπιάνονται απευθείας με την επάρατη νόσο, εύστοχους συμβολισμούς και παραλληλισμούς μέσα από διηγήματα φαντασίας, και επικές μάχες πάσης φύσεως.
Προσωπικά, η συμμετοχή μου στη συλλογή ήταν τιμή, ήταν χαρά, ήταν το λιγότερο που μπορούσα να κάνω.
Το βιβλίο αξίζει την στήριξη όλων μας!

[Θανάσης · Rating 5 out of 5]

Ειμαι στα ορια καταρρευσης λογω κουρασης αυτη την στιγμη. Να περιμενετε σεντονι πολυ συντομα 🙂

[Ευαγγελία Τσουκαλά · Rating 5 out of 5]

Τις περισσότερες από τις εκπομπές Αλλόκοσμες ιστορίες τις έχω ακούσει. Κάποιες και δύο και τρεις φορές. Ωραίες συζητήσεις και μουσικές επιλογές παρέα με μπυρίτσα.
Όταν ο Θανάσης Παπαγεωργίου, ανακοίνωσε αυτή τη συλλογή και τον φιλανθρωπικό σκοπό της, ήξερα ότι θα ενοχλήσω την βιβλιοπώλη μου σε βαθμό πρηξίματος (με την καλή έννοια) μέχρι να το φέρει. Κι ήταν τόση η χαρά μου που μπαίνοντας στο βιβλιοπωλείο είδα την κούτα με τα αντίτυπα μέσα. Είμαι σίγουρη ότι φώναζαν κι αυτά από την χαρά τους.

Όταν ξεκίνησα την ανάγνωση ένιωσα συγκίνηση, μα διήγημα το διήγημα τα συναισθήματά μου άλλαζαν και μεγάλωναν. "Έμπαινα" μέσα στη συλλογή. Έβλεπα τον εαυτό μου μέσα στις πλοκές, παρακολουθούσα τους χαρακτήρες. Η κάθε πρόταση γινόταν εικόνα μπροστά στα μάτια μου. Έβαζα χαρακτηριστικά στον κάθε ήρωα, ζωγράφιζα τα μέρη.
Μέσα σε δυο μέρες έκανα δεκαπέντε εξαιρετικά ταξίδια. Και στο τέλος συνειδητοποίησα ότι μου άρεσαν όλα πάρα πολύ, και ήθελα κι άλλα. Πρώτη φορά σε συλλογή δεν μπορώ να ξεχωρίσω ένα ή έστω δύο διηγήματα. Οι συγγραφείς που έχω ήδη γνωρίσει τη γραφή τους με συνεπήραν άλλη μια φορά με το ταλέντο τους και εκείνοι που δεν έχω γνωρίσει ακόμη μπήκαν στη λίστα μου κατευθείαν.

Φανταστικες ιστορίες με στοιχ��ία τρόμου, μυστηρίου, κοινωνικό, που σαν αναγνώστρια με κάλυψαν απόλυτα. Δεκαπέντε ιστορίες που το θέμα τους είναι η μάχη. Ιστορίες που δεν μοιάζουν μεταξύ τους. Και ιστορίες που θες να συζητήσεις μαζί με άλλους αναγνώστες. Για τη συγκίνηση που βγάζουν και για τα όμορφα μηνύματα που υπάρχουν. Να σχολιάσεις τα αγαπημένα σου σημεία. Ιστορίες που οι ήρωες βάζουν όλες τους τις δυνάμεις για να τα καταφέρουν. Γιατί, ναι, μετράει η προσπάθεια, να μη το βάζουμε κάτω. Όσο ζόρικη κι αν είναι η ανηφόρα, να κουνάμε τα πόδια μας προς τα εμπρός κι ας είναι τα μάτια μας δακρυσμένα.
Δεν θέλω να πω λεπτομέρειες για τα διηγήματα. Εγώ δεν ήξερα τίποτα και ήταν ένα ακόμα θετικό στην απόλαυση της ανάγνωσης.

Συγχαρητήρια σε όλους όσους συμμετείχαν. Συγχαρητήρια στις εκδόσεις Χρονικό για την τόσο όμορφη έκδοση. Τέλος, εκτός από συγχαρητήρια, εύχομαι στον Θανάση να γίνει πραγματικότητα το όνειρό του και να μπει στις βιβλιοθήκες μας βιβλίο με τίτλο Αλλόκοσμες ιστορίες.

Σας ευχαριστώ όλους, που λόγω εσάς διάβασα όμορφα διηγήματα, ξέχασα τα προβλήματά μου και βοήθησα σε έναν καλό σκοπό.

Όλα τα έσοδα του βιβλίου θα δοθούν στον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων παιδιών με νεοπλασματικές παθήσεις "Η Πίστη".

[Χαράλαμπος Δρουκόπουλος · Rating 5 out of 5]

Με όλες τους τις Δυνάμεις.....
Ένα βιβλίο σταθμός στην ελληνική λογοτεχνία του Φανταστικού.
Τα έσοδα θα πάνε σε φιλανθρωπικό σκοπό. Όλοι οι συμμετέχοντες και εργαζόμενοι δούλεψαν αφιλοκερδώς ή/και έβαλαν από την τσέπη τους. Τελεία. Πεντάστερο.
Πάμε στο δια ταύτα.
Αν περιμένετε κλασσική κριτική είστε γελασμένοι. Είναι ένα βιβλίο στο οποίο είναι τιμή μου που συμμετέχω.
Πλάι μου βρίσκονται μερικοί από τους καλύτερους συγγραφείς του είδους στην Ελλάδα.
Α, και ένας από τους καλύτερους συγγραφείς Τρόμου παγκόσμια. (Masterton ντε!)
Όλα αυτά οφείλονται στο μεράκι ενός από τους μεγαλύτερους και καλύτερους αναγνώστες του είδους στη χώρα, ιδιαίτερα όσον αφορά τον Τρόμο. Θανάσης Παπαγεωργίου λέγεται. Έκανε και κάτι εκπομπές με τίτλο Αλλόκοσμες Ιστορίες, ιντερνετικά. Σε αυτές είχε καλεσμένους κάποιους συγγραφείς και την αφεντιά μου πιο συχνά, μιας και ήταν αφορμή για γιορτή του Φανταστικού και άφθονη μπύρα. Όσοι δεν γνωρίζετε, απλά πρέπει να ακούσετε τον χαρακτηριστικό ήχο με τον οποίο σηματοδοτείται η έναρξη της εκπομπής.
Και εγέννετο «Με όλες τους τις δυνάμεις».
Δούλεψαν πολλά άτομα πέρα από τους συγγραφείς. Λεπτομέρειες στο ίδιο το βιβλίο το οποίο οφείλετε να το αγοράσετε, για να στηρίξετε τον σκοπό αλλά και γιατί αποτελεί μία από τις καλύτερες συλλογές διηγημάτων κάθε είδους στην Ελλάδα.
Κάθε συγγραφέας καταθέτει ψυχή σε ένα κείμενο με θέμα τη μάχη.
Μια μάχη που καθημερινά δίνουν πολλοί συνάνθρωποί μας, κάθε ηλικίας.
Το συγκεκριμένο βιβλίο θα βοηθήσει, με όλες του τις δυνάμεις τα παιδάκια.
Δεν θα επεκταθώ σε αυτό, πραγματικά με πλακώνει κι ας ανήκω στον χώρο της υγείας.
Πάμε στο ίδιο το βιβλίο.
Θα μπορούσα να γράψω διθύραμβους για το πόσο καλό είναι κάθε διήγημα ξεχωριστά. Και δεν θα είχα άδικο.
Είναι το πρώτο βιβλίο που ολοκλήρωσα το 2021 καθώς και το ενδέκατο έντυπο στο οποίο συμμετέχω.
Σαν αναγνώστης, το διάβασα χωρίς ανάσα. Άλλοτε χαμογελούσα, άλλοτε νοσταλγούσα, άλλοτε γελούσα. Κάποιες στιγμές δάκρυσα. Έχασα κι εγώ τη μητέρα μου από καρκίνο μαστού και ένα συγκεκριμένο διήγημα με μαχαίρωσε. Αυτό είναι η ανάγνωση. Να βιώνει κάποιος έντονα συναισθήματα, να δένεται, να συμπάσχει.
Κάθε διήγημα τα προσφέρει αυτά και κάθε διήγημα του βιβλίου θα βρει αποκούμπι στη φαντασία του εκάστοτε ανθρώπου που διαβάζει το βιβλίο.
Προσωπικά δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο και νομίζω δεν θα ήταν σωστό. Δεν υπάρχουν άνισα διηγήματα.
Το πιο δύσκολο πράγμα είναι η αυτοκριτική. Και το δικό μου διήγημα, όπως μου είπαν είναι καλό. Διαβάζοντας το βιβλίο με τα δικά μου μάτια, το δικό μου ωχριά μπροστά στα αριστουργήματα των άλλων.
Αλλά είναι κι αυτό μέσα, είναι κομμάτι του βιβλίου.
Αγκαλιάστε το βιβλίο, όπως θα κάνατε σε ένα παιδί.
Δεν θα το μετανιώσετε. Θα κάνετε πολλά παιδιά να χαμογελάσουν.
Το βιβλίο μιλάει για μάχες.
Στις άσχημες εποχές που όλοι ζούμε, αποτελεί μια σταγόνα αισιοδοξίας. Καμιά μάχη δεν χάνεται εφόσον υπάρχει έστω και ένας που έχει πίστη.
Ο ένας συναντά τον άλλο, ενώνονται και συνεχίζουν να μάχονται. Με όλες τους τις δυνάμεις.
Με όλες μας τις δυνάμεις.

Βαθμολογία: Δεν έχει 17βάθμια. Δεν έχει και νόημα. Το μόνο που μορώ να θέσω είναι τα αντικειμενικά κριτήρια βαθμολόγησης. 3/3 όσον αφορά το τι προσφέρει στην ελληνική λογοτεχνία καθώς και την απήχηση που μπορεί να έχει στον μέσο αναγνώστη. Οι λόγοι προφανείς. 3/3 η αξία έναντι της τιμής. Είναι 15 ευρώ και από αυτά, όταν αφαιρεθούν κόστη, φόροι κλπ, τα υπόλοιπα θα πάνε για τα παιδιά. Πέρα από αυτό είναι κοντά 400 σελίδες με καταπληκτικά, συγκλονιστικά διηγήματα. Κανείς δεν θα μετανιώσει για τα χρήματα που θα δώσει για να στολίσει τη βιβλιοθήκη του με το διαμάντι αυτό.

ΥΓ: Οι ιστορίες απευθύνονται σε ενήλικους. Είναι ζόρικες.
ΥΓ2: Έχει και τσόντα. +1

[Thymios Iakovakis · Rating 5 out of 5]

Κλείνοντας την τελευταία σελίδα σε αυτή την εκπληκτική προσπάθεια, θέλω να πω τις εντυπώσεις μου. Στη συλλογή αυτή θα συναντήσει κανείς μάχες κάθε είδους. Μάχες προσωπικές, μάχες πνευματικές, μάχες που πρέπει κανείς να πάρει δύσκολες αποφάσεις, κάθε τρόπο που έρχεται ο οποιοσδήποτε αντιμέτωπος κυρίως με τον εαυτό του για να μπορέσει να σταθεί όρθιος. Ένα αίσιο τέλος δε θα αλλάξει το γεγονός πως οι μάχες που δώθηκαν υπήρξαν σκληρές σε τεράστιο βαθμό. Η φαντασία όσο και ο ρεαλισμός των σκηνών που συναντάει κανείς στις ιστορίες αυτού του βιβλίου δικαιώνουν τις επιλογές των δημιουργών για τα έργα τους. Διαβάζοντας τις ιστορίες ξυπνάνε τόσα συναισθήματα και αναμνήσεις που σε κάνουν να σκεφτείς, να νοσταλγείς, να επιθυμείς ή και να εύχεσαι "να μη σου τύχει". Συγχαρητήρια σε όλους για το πνευματικό τους αγώνα διότι είμαι σίγουρος ότι έγινε με όλες τους τις δυνάμεις!

[Κεσκίνης Χρήστος · Rating 5 out of 5]

Πριν πούμε οτιδήποτε, πρέπει να πούμε πως ο σκοπός αυτού του βιβλίου είναι ιερός. Όλα τα κέρδη θα διατεθούν στον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων Παιδιών με Νεοπλασματική Ασθένεια "Η Πίστη". Όποτε, άσχετα με το τι λέω και γράφω εγώ, πρέπει ΟΛΟΙ μας να το στηρίξουμε ΜΕ ΟΛΕΣ ΜΑΣ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ. Αγοράστε το, χαρίστε το, προτείνετέ το σε φίλους σας, προωθήστε το. Αξίζει. Πολλά μπράβο σε όλους τους συμμετέχοντες, συγγραφείς, επιμελητές, εκδοτικό κτλ. Μα πάνω από όλα στον εμπνευστή της προσπάθειας Θανάση Παπαγεωργίου. Χαίρομαι που γνώρισα κάποιους από εσάς και σας θεωρώ φίλους μου.
Πάμε τώρα στην λογοτεχνική αξία του βιβλίου, μια και η ηθική του αξία είναι αδιαμφησβήτητη. Τα 15 κείμενα είναι γραμμένα από 14 Έλληνες συγγραφείς, που είναι ίσως οι κορυφαίοι στο είδος τους, και το δίδυμο Masteron-Dawn που πλέον μας απασχολεί συχνά σε ανθολογίες. Κάθε κείμενο έχει να δώσει πολλά στον αναγνώστη. Άσχετα με το είδος, καθώς τα κείμενα κινούνται σε τρόμο και φαντασία, το επίπεδο είναι αυτό που περίμενα όταν είδα τα ονόματα που συμμετέχουν. Δε θέλω να γράψω για κάθε διήγημα ξεχωριστά, μα θα πρέπει να αναφέρω ένα σημείο που με γονάτισε πραγματικά. και όχι μόνο εμένα. Λίγο η καραντίνα, λίγο η απόσταση, αποφασίσαμε να διαβάζουμε με την γυναίκα της ζωής μου διηγήματα ο ένας στον άλλο. Όταν έφτασα στο παρακάτω σημείο, η φωνή μου έσπασε και σταμάτησα για λίγο...
"Κάποτε είχε μαλλιά κόκκινα σαν τη φωτιά που έφταναν μέχρι το στήθος της. Τώρα δεν είχε τίποτα από τα δύο."
Αυτό έγραψε ο Γιώργος Κωστόπουλος στο διήγημά του "Κόκκινο και Λευκό" και σε δύο μόλις προτάσεις με περιέγραψε όλη την οδύνη που περνάει μία γυναίκα με καρκίνο του μαστού. Πραγματικά με έκανε να το σκέφτομαι για ώρα.
Σε αυτό το σημείο, οφείλω να αναφέρω πως το κεντρικό θέμα του βιβλίου είναι η Μάχη και πολλοί από τους συγγραφείς θέλησαν να αναδείξουν την μάχη ενάντια στην αγριότερη ίσως ασθένεια του αιώνα μας και όχι μόνο. Είναι ένα δύσκολο εγχείρημα τόσο για τους συγγραφείς, όσο και για τον αναγνώστη. Χρειάζεται αμφότεροι να δώσουν τις δικιές τους μάχες, Παρά τον σκοπό του, το βιβλίο δεν είναι για παιδιά. Με αυτό στα υπόψιν, επενδύστε άφοβα και σίγουρα θα σας αποζημιώσει το βιβλίο.

[Βιβή Κανάρη · Rating 5 out of 5]

Πρώτα θα αναφέρω την πολύ προσεγμένη έκδοση, το όμορφο εξώφυλλο, την προσεγμένη αισθητικά σελιδοποίηση. Αλλά και το περιεχόμενο είναι αντίστοιχο. Όλες οι ιστορίες ενδιαφέρουσες και ξεχωριστές. Κάποιες με έκαναν να βουρκώσω (ο γίγαντας), κάποιες άλλες απλά με άφησαν με ένα χαμόγελο στα χείλη (Μυρσίνη, το στενό πέρασμα), κάποιες άλλες με τρόμαξαν (κόβοντας τη μουστάρδα). Και αυτές είναι μόνο μερικές ενδεικτικά. Ένα βιβλίο που το αγόρασα αρχικά γιατί ήταν για καλό σκοπό και τελικά αποδείχτηκε μία από τις πιο ωραίες προσθήκες στη βιβλιοθήκη μου.

[Μάριος Μητσόπουλος · Rating 5 out of 5]

Αξιόλογες ιστορίες που δεν μπήκαν για να γεμίσουν απλώς καμιά εικοσαριά λευκές σελίδες η κάθε μια, άριστη επιμέλεια και πάνω από όλα ένας τόσο σπουδαίος σκοπός. Το όλο εγχείρημα στα μάτια μου είναι απόλυτα επιτυχημένο. Μακάρι όποιος έχει την οικονομική δυνατότητα και όρεξη να το στηρίξει και να δώσει μια ανάσα στους μικρούς μαχητές της ζωής.

[Geo Kwnstantinou · Rating 5 out of 5]

Ένα βιβλίο που αξίζει να βρίσκεται στις βιβλιοθήκες όλων,όχι μονάχα για τον καλό σκοπό για τον οποίο δημιουργήθηκε αλλά σίγουρα θα βρείτε μέσα ιστορίες που θα σας αρέσουν από τον κόσμο του φανταστικού.

[Σταύρος Θάνος · Rating 5 out of 5]

Πέντε αστέρια όχι μόνο για την πρωτοβουλία (για την πρωτοβουλία πρέπει να το αγοράσετε όλοι) αλλά και για τις ιστορίες! Τόσοι διαφορετικοί ταλαντούχοι συγγραφείς σε ένα δύσκολο και διαφορετικό θέμα έβαλαν τα δυνατά τους και δεν θα σας απογοητεύσουν!

[Γιώργος Μπελαούρης]

Ένα πραγματικά δυνατό δείγμα του εγχώριου φανταστικού! (κάποιες σκέψεις για την ανθολογία ‘’Με όλες τους τις δυνάμεις’’)
Ένας μικρός πρόλογος, για το πώς ‘’βρέθηκα’’ μέσα σε αυτή την ανθολογία:
Πριν από κάμποσο καιρό, ο φίλος Thanasis Papageorgiou με ρώτησε αν θα ήθελα να συμμετάσχω σε μία ανθολογία της οποίας τα έσοδα θα πάνε σε καλό σκοπό. Δίχως σκέψη είπα το ναι. Πέρασαν οι μήνες, έβαλε μπρος να πραγματοποιήσει το όνειρό του αυτό και … μόλις έμαθα ποιοι άλλοι θα συμμετείχαν μου κρέμασε το σαγόνι!
Μας έδωσε ένα deadline –το λοιπόν- και επηρεασμένος από το θέμα και τους συμμετέχοντες, ξεκίνησα να γράφω ένα από τα πιο βαριά μου κείμενα –αλά ‘’λειμώνας’’, καθώς σαν κλασσικός Έλληνας, σκέφτηκα ‘’έχεις την εντύπωση, μαύρα σαν τα βάφεις, ευθύς πώς είσαι ποιητής ο μέγιστος Καβάφης’’ που λέγανε και τα ημίζ- μα λέω: ‘’σκατοψυχιά δεν σημαίνει απαραίτητα επίδειξη ικανοτήτων’’ και ‘’αν όλα είναι πίσσα σκοτάδι, πότε θα πάρει μια ανάσα ο αναγνώστης;’’ και τέλος ‘’μην το σκέφτεσαι ανταγωνιστικά και γράφεις κάτι που στην παρούσα φάση δεν το νιώθεις, απόλαυσέ το και γράψε κάτι που θα το χαρείς πραγματικά!’’ (εφόσον σπάνια στην Τέχνη, άμα δεν είναι αγνά τα κριτήριά σου, το αποτέλεσμα αξίζει).
Οπότε, με ένα κείμενο που το απόλαυσα τρομερά –παρά την ευτράπελη φύση του- ανέμενα πώς και πώς να διαβάσω και τα διηγήματα των υπολοίπων! Πραγματικά δεν είχα λόγια… Και όταν είδα και το απίστευτο εξώφυλλο από τον Nick Deligaris το στόμα μου έμεινε ανοιχτό για μέρες! Ακόμα απορώ πώς είμαι κι εγώ μέσα στην συγκεκριμένη dreamteam, μα δεν μπορώ παρά να νιώσω ευγνώμων και συγκινημένος… για όλα!
Στο προκείμενο λοιπόν…
‘’Κόβοντας την μουστάρδα’’ του Γκράχαμ Μάστερτον: όσο περίεργο και αν φαίνεται, το πρώτο διήγημα της ανθολογίας μου θύμισε το πρώτο διήγημα ψυχοπλάνης που εξέδωσα ποτέ! Αν κάποιοι έχετε διαβάσει το ‘’Φάτε μάτια ψάρια’’ ίσως να σας θυμίσει κι εσάς λίγο την ‘’μουστάρδα’’. Δεν το λέω σαν κομπασμό ή ψωνηλίκι, μα όταν βλέπεις κάποιον συγγραφέα του βεληνεκούς του Μάστερτον να εκπέμπει σε ίδιο μήκος κύματος με εσένα… τσουτσουριάζεις κάπως. Μετά αλλάζει όμως αρκετά κατεύθυνση και το τέλος μου θύμισε λίγο ‘’τα βιβλία του αίματος’’ -το διήγημα- ενώ το ψύχος έφερε κάποιους απόηχους από το ‘’μανιτού’’. Κλασικός Μάστερτον, ωραίο.
‘’Το μαγικό σεντούκι του κύριου Σέλκτον’’ του Mihalis Georgostathis: κάθε φορά που διαβάζω κάποιο κείμενο του Μιχάλη, εντυπωσιάζομαι με το πόσο αναθεματισμένα καλά γράφει! Το ίδιο σοκ είχα πάθει και όταν μου είχε στείλει το γκεστ του για την ψυχοπλάνη και τώρα. Το χιούμορ, το λεξιλόγιο και οι χαρακτήρες του είναι πάντα κωμικοτραγικοί και συμπαθείς! Θα ήθελα να διαβάσω πολλές ακόμα περιπέτειες του Αυγούστου Μπρόντλεϋ καθώς μου θύμισαν Λάιμπερ και Γκρέι Μάουζερ σε αισθητική και κλίμα. Είθε να είναι αυτές το βιβλίο που θα βγάλει πρώτο!
‘’Στο Στενό Πέρασμα’’ του George Damtsios: Έχω διαβάσει σχεδόν όλα τα βιβλία του Γιώργου και μπορώ να πω ότι ανυπομονώ για κάθε κείμενό του. Ούτε αυτό λοιπόν μου έδωσε κάτι λιγότερο από αυτό που ήθελα. Η λεπτομέρεια του δαίμονα/άρχοντα του τόπου της λήθης με τα σβησμένα χαρακτηριστικά, μου θύμισε λίγο το Bly Manor του netflix, μα τι να κάνεις; Σημασία έχει ότι ήταν γεμάτο ψυχή και συναίσθημα και το απόλαυσα τρομερά. Το διττό τέλος ειδικά, αλά inception, ήταν συγκινητικό και μου άρεσε πολύ.
‘’Όταν ανάβει η κουβέντα’’ της Ευθυμία Ε. Δεσποτάκη: Όπως έχω πει και στο παρελθόν, νιώθω μια τρομερή συμπάθεια για την Ευθυμία γιατί αισθάνομαι ότι κυμαινόμαστε στο ίδιο μήκος κύματος στο φάνταζι, απλά εγώ τείνω πιο πολύ προς τον urban κι εκείνη πιο πολύ στο epic. Μα και οι δύο έχουμε πολυσύμπαντα και γράφουμε εκεί σχεδόν όλα μας τα κείμενα. Οπότε, όπως κάθε φορά, όρμησα με τα μούτρα! Τρομερό λεξιλόγιο, υπέροχες εναλλαγές και μία ατμόσφαιρα ελληνικού τοπ��κισμού σε φάντασι πλαίσιο! Πολύ όμορφο! Μου θύμισε κάπως το ‘’ιστορίες της φωτιάς’’ του Ζαφείρκου από τις ‘’Πολεμικές Ιαχές’’, μα έχοντας καλύτερη επίγνωση του κόσμου της Ευθυμίας από αυτή του Ζαφείρκου, το ένιωσα κάπως περισσότερο.
‘’Σάρκινη σφαίρα’’ του Marios Dimitriadis: Είμαι φαν του Μάριου. Ο Μάριος και ο Δαγκλής με κάνουν να ανυπομονώ για κάθε νέο βιβλίο τους και λατρεύω την ατμόσφαιρά τους. Με κάνουν να νιώθω και πάλι έφηβος όταν ερχόμουν για πρώτη φορά σε επαφή με τους άρχοντες του τρόμου. Το διήγημα ήταν τρο-με-ρό! Αν σκεφτούμε το περιεχόμενο και την ανθολογία, το τέλος ήταν συγκλονιστικό! Είμαι όμως βέβαιος, πως αν το έβαζε σε δική του συλλογή, το τέλος θα ήταν το ακριβώς αντίθετο χεχεχε
‘’Μυρσίνη’’ του Babis Drouk: Έπος! Το πρώτο διήγημα τις συλλογής που με άγγιξε όσο δεν πάει! Η εναλλαγή του ύφους και της αισθητικής ήταν στην πένα, καρδιοχτυπούσα και με τις δύο ιστορίες και φυσικά… ερωτεύτηκα την Μυρτώ! Το προηγούμενο κείμενο του Μπάμπη που είχα διαβάσει ήταν ο ‘’Κάλντρινγκ’’… ε, αυτό όχι μόνον ήταν άλλο λέβελ, μα πάρα πολλά επίπεδα πάνω. Εύγε, εύγε, εύγε!
Αλλά μωρέ, δε θέλω να σχολιάσω τα υπόλοιπα διηγήματα. Είναι όλα πολύ καλά, πιστέψτε με! Απλά, δεν ξέρω, νιώθω ότι ήδη είπα πολλά…
Χα! Πλακίζω. Συγχωράτε με για την μικροπρέπεια…
‘’Με αγάπη που δεν έχει σβήσει’’ του Panagiotis Zervos: Το μοναδικό κείμενο του συγγραφέα που είχα διαβάσει πριν από αυτό ήταν το ‘’ανάμεσα’’ και ήταν πραγματικά τρομερό! Ο πήχης ήταν πολύ ψηλά και… δυστυχώς δεν με τρέλανε. Θα αναζητήσω και άλλα κείμενα του συγγραφέα, φυσικά, μα ήταν το πρώτο της συλλογής που ήμουν κάπως… meh.
‘’Φωτεινή’’ της Katerina Theodorou: πολύ ενδιαφέρουσα τοποθεσία και περίοδος και πολύ γλυκιά η ανήλικη ηρωίδα. Συμπάθησα και την Φωτεινή και την ομίχλη της και η ιστορία είχε πολλή καρδιά! Η ψυχογράφηση όλων των χαρακτήρων, ο τρόμος και το μίσος είχαν αποτυπωθεί τόσο-όσο, δίχως να κουράζουν ή να το κάνουν μελό, μα κάνοντάς μας να δεθούμε και να νοιαστούμε για το παρακάτω. Πολύ καλοκεντημένο διήγημα! Σίγουρα θα αναζητήσω και τα υπόλοιπα βιβλία της συγγραφέως και να ευχηθώ και από εδώ καλοτάξιδο το ‘’τρένο’’ της.
‘’Εσωτερική σύγκρουση’’ του Eleftherios Keramidas: η πρώτη σελίδα –αν και μισή- ήταν χαστούκι στις προδιαθέσεις μου. Έχω έρθει σε επαφή με κείμενα του κυρίου Κεραμίδα και στο νου μου είναι όλα επικά, με ιστορική ατμόσφαιρα και βαριά γλώσσα. Ήταν μια ευχάριστη έκπληξη η εισαγωγή, την οποία φυσικά καλοδέχτηκα. Η δεύτερη σελίδα με ανατρίχιασε, γιατί μου θύμισε τρομερά το διήγημά μου ‘’Cogitatio genus papio’’, μα μετά οποιαδήποτε ομοιότητα χάθηκε εντελώς! Η σκηνή στο λεωφορείο ήταν (πραγματικά) ζηλευτά γραμμένη! Η τρικυμία εν κρανίω και ο πανικός του ήρωα ήταν όλα τα λεφτά και το τέλος αναπάντεχο, τραγελαφικό και έξυπνο. Θα σήκωνε άνετα και συνέχεια, ενώ το γερο-Ιορδάνης, σαν χαρακτήρα, θα ήθελα να τον δω σε δική του νουβέλα!
‘’Το νησί της ομίχλης’’ της Lena Kikidou: ανώμαλοι κληρικοί και αδικημένοι παγανιστές; Αυτό το θέμα είναι ευαίσθητο και έχει μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου. Από την πρώτη σελίδα το λάτρεψα και η γραφή της Κικίδου –όπως και από το προσωπικό της το οποίο ακόμα δεν έχω αξιωθεί να ολοκληρώσω- είναι απλά απίστευτη. Σε κάνει να νιώθεις τόσα πολλά, σε όποια εποχή και αν γράφει, ενώ οι μεταβάσεις της είναι απλά στο μήκος κύματος που λατρεύω! Υπέροχο και το τέλος πραγματικά με άγγιξε.
‘’Κόκκινο και λευκό’’ του George Kostopoulos: μετά την ‘’σάρκινη σφαίρα’’ και την ‘’Μυρσίνη’’, ήρθε αυτό και με γονάτισε. Είχα χρόνια να βουρκώσω τόσο έντονα και να νιώσω κόμπο στον λαιμό μου με κείμενο, ενώ το κλείσιμο με έκανε να γελάσω σαν κοπελίτσα που βλέπει πρώτη φορά κομεντί και με αγκαλιά ένα μάτσο χαρτομάντηλα χαίρεται για την έκβαση της ταινίας. Πραγματική κάθαρση αυτό το τέλος. Και για τον αναγνώστη και για τον ήρωα. Η γλώσσα του Κωστόπουλου και ο ρυθμός είναι πάντα στην πένα, τα θέματά του πάντα σκληρά, μα τόση ανθρωπιά και τόση ψυχή… δεν ξέρω πώς βρήκε τις λέξεις να το γράψει. Εύγε, εύγε, εύγε!
‘’Ο γίγαντας’’ του Giorgos Lagonas: και στα καπάκια μου σκάει αυτό. Και καταλήγω στο ότι τέσσερα κείμενα ξεχώρισα περισσότερο μέσα σε όλα αυτά τα διαμάντια. Οι αναφορές και τα συναισθήματα με άγγιξαν, ήταν εντελώς διαφορετικό από ό,τι είχα διαβάσει μέχρι στιγμής από τον συγγραφέα και οι εικόνες του θα μείνουν για πολύ καιρό μαζί μου. Η σχέση των ηρώων, η αλητεία και η φιλία, η φαντασία και η μουσική, το τέλος με τον γιο… Απίστευτο κειμενάκι.
‘’Διαγραφή 17’’ του George Mesolongitis: μια περιπέτεια στο σήμερα με ρυθμούς που δεν σε αφήνουν να το βάλεις στην άκρη. Ο Μεσολογγίτης είναι ένας συγγραφέας που πρέπει να βρει μεγαλύτερο κοινό, η πένα του είναι ευέλικτη και έχει ένα σπιντ και μία ποιότητα που δεν συναντάς συχνά. Εύχομαι το νέο του βιβλίο να αγαπηθεί και να βρει τον κόσμο που του πρέπει και αν αυτό και ο Λεμωνιάτης ήταν μία πρόγευση μόνον… περιμένουμε πολλά και ωραία.
‘’(Α)βρόχοις Καθέδραις Ποσί(ν)’’ δεν τον ξέρω τον κύριο. Δεν τον πολυπάω κιόλας. Επόμενο!
‘’Καθαρτήριο’’ του Lefteris Bouros: όπως και στο μυθιστόρημά του όπως και στα διηγήματά του, ο Λευτέρης πιάνει τον άνθρωπο που βρίσκεται δίπλα μας, τον αφανή ήρωα, τον περαστικό και στρέφει όλα τα φώτα πάνω του. Συγκινητικό, το ξεκίνημα μου θύμισε λίγο Μάστερτον και ήταν σα να κάνει ‘’σχήμα κύκλο’’ στο βιβλίο εν αγνοία –συν μαεστρία- του και με έκανε να νιώθω σαν τζάνκι για την ‘’καρμανιόλα’’. Ανυπομονούμε για 18/6.
Και θα μου πείτε: καλά ρε συ; Όλα πένα ήταν; Βλογάς τα μούσια σου γιατί συμμετέχεις;
Και θα απαντήσω: ναι και όχι.
Αρνητικά πραγματικά δεν βρήκα στην δεδομένη ανθολογία και ξέρετε ότι πάντα τα αναφέρω όταν τα βρίσκω. Σίγουρα ξεχώρισα τέσσερα σε σχέση με τα υπόλοιπα, μα αυτό είναι καθαρά θέμα αισθητήριο. Ακόμα και του Ζερβού ήταν ωραίο, απλά εμένα δεν μου έκατσε... Πιστεύω ότι ο ΚΑΘΕ αναγνώστης, πραγματικά, θα βρει κάτι που θα τον γεμίσει στην συγκεκριμένη συλλογή. Πόσο συχνά μπορούμε να το πούμε αυτό με το χέρι στην καρδιά.
Οπότε ΜΠΡΑΒΟ για άλλη μία φορά σε όλους.
Και όχι, δεν βλόγησα τα μούσια μου, αν και θα ήθελα να μακραίνουν με λίγο ταχύτερο ρυθμό.

[ΑΝΝΑ · Rating 5 out of 5]

Και κάπως έτσι κλείνει αναγνωστικά αυτή η χρονιά.
Εκεί που εκπρόσωποι της λογοτεχνίας συντάσσονται για έναν καλό σκοπό.
Με όλες τους τις δυνάμεις.
Και το αποτέλεσμα είναι δεκαέξι ιστορίες τρόμου και φαντασίας,ενίοτε και διασκεδαστικές με τον τρόπο τους. Όμως μέσα από την κάθε μία και το τρόμο που κρύβει,φυσικό και υπερφυσικό,αλλοκοσμο και χειροπιαστό αχνοφαινεται η ελπίδα που είναι πιο δυνατή από όλα.
Αξίζει να στηρίξετε και εσείς αυτήν την μάχη :)

[Γιώτα Καλαµαρά · Rating 5 out of 5]

Με όλες τους τις δυνάμεις!
Ένα βιβλίο που πρέπει όλοι να έχουν στη βιβλιοθήκη τους. Όχι μόνο γιατί περιέχει διηγήματα αξιόλογων Ελλήνων συγγραφέων, καθώς και του μεγάλου Masterton σε συνεργασία με την Harris. Ο λόγος είναι πολύ πιο μεγά��ος και ιερός.
Ο Θανάσης Παπαγεωργίου είχε μια υπέροχη ιδέα. Οραματίστηκε και το έπραξε! Και το αποτέλεσμα είναι μαγικό!
Όλα τα έσοδα από το βιβλίο πηγαίνουν στο σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων Παιδιών με Νεοπλασματική Ασθένεια "Η Πίστη". Ναι, σωστά! Οι συγγραφείς ένωσαν τις δυνάμεις τους, έβαλαν πραγματικά όλες τους τις δυνάμεις για αυτό τον ιερό σκοπό!
Όσο διάβαζα το βιβλίο ένιωσα τα πάντα. Πόνο, θλίψη, αγαλλίαση, χαρά, δύναμη. Χαμογέλασα και δάκρυσα. Κάποια διηγήματα έσφιξαν την καρδιά μου σαν τανάλια. Άλλα με γέμισαν ελπίδα.
Ένα βιβλίο εξαιρετικό! Όταν το πιάνω στα χέρια μου, γύρω πετούν αστραφτεροί κόκκοι μαγικής χρυσόσκονης!!!

[Ηλίας Τσιάρας · Rating 5 out of 5]

Το συγκεκριμένο βιβλίο ανήκει σε εκείνη την κατηγορία που η λογοτεχνική του αξία έρχεται σε δεύτερη μοίρα, αναλογικά πάντα με τον ιερό σκοπό που επιτελεί. Όμως, νιώθω πως η βαθμολογία μου δεν είναι χαριστική. Μονάχα ένα διήγημα δεν μου άρεσε κι αυτό ενδεχομένως να οφείλεται στο γεγονός πως περίμενα πολλά από τον συγγραφέα του, μιας που σε προηγούμενη εμπειρία μου μαζί του με είχε αφήσει με το στόμα ανοιχτό. Αν έπρεπε να ξεχωρίσω ένα αυτό θα ήταν το Μυρσίνη του Μπάμπη Δρουκόπουλου. Με συγκλόνισε η ωμότητα και η αληθοφάνειά του. Επίσης, λάτρεψα τον Γίγαντα του Γιώργου Λαγκώνα, για τον οποίο πίστευα πως, ενώ αναμφίβολα ξέρει να γράφει, δεν ταιριάζουμε λογοτεχνικά. Χαίρομαι πολύ που διαψεήτηκα. Όσοι αγαπάτε το Φανταστικό, το βιβλίο αυτό οφείλει να βρίσκεται στη βιβλιοθήκη σας

[Anna Baboura · Rating 5 out of 5]

Υπερφυσικές δυνάμεις και τρόμος, ενώ φυσάει πολύ από το σπασμένο μου το τζάμι. Μάγοι, λωποδύτες και ξεπεσμένοι λόρδοι μπλεγμένοι σε οικογενειακές ιστορίες (όχι τις τηλεοπτικές βεβαίως, βεβαίως!). Λάννυ και ψίθυροι μέσα στο χειμώνα, χαμένοι μέσα στης λήθης το πηγάδι, μα ήταν όμορφα θαρρώ εκείνο τον καιρό στο καπηλειό μου. Αγαπητέ Θεέ... πόσο σκληρή μπορεί να είναι μια συμφωνία ζωής;;

Ιστορίες φαντασίας και τρόμου, αλλά και με στοιχεία κοινωνικού χαρακτήρα, ενώθηκαν για καλό σκοπό και αποτέλεσαν αυτή τη συλλογή!!
Well done 🖤🖤

[Michalis Chalkias · Rating 5 out of 5]

Η μία ιστορία καλύτερη από την άλλη. Κάπου χαμογέλασα από χαρά και κάπου από ανακούφιση. Σε μερικές ένιωσα έναν κόμπο στο λαιμό όπως μόνο ένα καλογραμμένο κείμενο μπορεί να σε κάνει νιώσεις. Δεν θέλω να πω περισσότερα για να μην το χαλάσω στους μελλοντικούς αναγνώστες.

[Κωνσταντίνος Τσουρέκης · Rating 5 out of 5]

Κόβοντας τη Μουστάρδα *****
Το μαγικό σεντούκι του κυρίου Έλκτον *****
Στο Στενό Πέρασμα ***
Όταν ανάβει η κουβέντα ****
Σάρκινη σφαίρα***
Μυρσίνη*****
Με αγάπη που δεν έχει σβήσει***
Φωτεινή*****
Εσωτερική σύγκρουση*****
Eilean a' Cheό (το νησί της ομίχλης) *****
Κόκκινο και Λευκό *****
Ο Γίγαντας ****
Διαγραφή 17 *****
(Α)βρόχοις Καθέδραις Ποσί(ν)***
Καθαρτήριο ****

[Mistress of the Bleeding Sorrow · Rating 4 out of 5]

Το ''(Α)βρόχοις Καθέδραις Ποσί(ν)'' του Γιώργου Μπελαούρη ήταν μια ευχάριστη έκπληξη για μένα και σίγουρα ήταν η αγαπημένη μου ιστορία. Πρωτότυπη, γραμμένη με χιούμορ, λίγες δόσεις καφρίλας... άκρως απολαυστική!!! Σίγουρα θέλω να βρω κι άλλα διηγήματά του.

Οι άλλες δυο ιστορίες που ξεχώρισα ήταν το Κόκκινο και Λευκό (Γιώργος Κωστόπουλος) και ο Γίγαντας (Γιώργος Λαγκώνας). Ο λόγος που ξεχωρίζουν? Σε χτυπάνε στο συναίσθημα, πολύ απλά.

Υπήρξαν και κάποια διηγήματα που με άφησαν ασυγκίνητη, αλλά ποιος νοιάζεται. Ο καθένας με τα γούστα του εξάλλου... Αυτό που έχει σημασία είναι πως το βιβλίο δημιουργήθηκε για φιλανθρωπικό σκοπό και όλα τα κέρδη από τις πωλήσεις θα δοθούν στο σύλλογο ''Πίστη'' και με αυτόν τον τρόπο θα βοηθηθούν παιδιά που δίνουν τη δική τους μάχη με τον καρκίνο. Τέτοιες προσπάθειες αξίζει να τις στηρίζουμε!!

[Eleni · Rating 5 out of 5]

Πραγματικά πολύ καλή δουλειά όλες οι ιστορίες μου άρεσαν( αν και γενικά δεν συμπαθώ τα short stories) . Είναι πολύ ωραίο που ένα τόσο καλό βιβλίο έχει έναν τοσο καλό σκοπό! Τέλος λένε να μην κρίνεις ένα βιβλίο από το εξώφυλλο του μα το εξώφυλλο είναι πραγματικά και αυτό άξιο 5 αστεριών πραγματικά δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από βιβλία μεγάλων ξένων εκδόσεων ☺️

[Παναγιώτα Τσιμπαλίδη · Rating 4 out of 5]

Εξαιρετική συλλογή για έναν εξαιρετικό σκοπό.

Ολες οι ιστορίες έχουν κάτι προσωπικό να σου πουν κ να σε τσιγλίσουν με τρόπους ιδιαίτερους για ζητήματα που πραγματικά χρειάζεται κανείς δύναμη, όποιος κ να 'ναι, όποτε κ να 'ναι.

Το προτείνω ανεπιφύλλακτα.

[Kyriaki Gkourgkouli · Rating 3 out of 5]

"Κόβοντας την μουστάρδα", "Ο Γίγαντας" και "(Α)βρόχοις Καθέδραις Ποσί(ν)" >>>>

[Katerina Hatzitheohari · Rating 5 out of 5]

Μοναδικές Ιστορίες τρόμου και φαντασίας. Κύριο θέμα τους, τα παιδιά που βγαίνουν νικητές απέναντι σε όποια μάχη και σε όποιον φόβο τους στέκεται εμπόδιο. Δεν μπορώ να μην ξεχωρίσω βέβαια την ιστορία του μοναδικού Graham Masterton που περιλαμβάνεται. Συγχαρητήρια για αυτό το έργο σε όλους τους συντελεστές.