What do you think?
Rate this book
มนตราอัญมณี #1
มายาไฟในดวงตา
เขาเห็นเธอเป็นเหยื่อ
เธอเองก็ไม่อาจพาหัวใจหลีกพ้นเงื้อมมือผู้ไล่ล่า
แล้วรักจะลงเอยเช่นไร... เมื่อทั้งคู่ ต่างอยู่บนหนทางแห่งไฟ !
ธารไฟค่อยๆ รินไหลจากริมขอบหน้าต่าง ก่อนจะก่อตัวเป็นรูปเสือตัวใหญ่ โจนขึ้นสู่เตียงที่ร่างบางนิทราสนิทอยู่อย่างเงียบกริบ กลิ่นผิวเนื้อหอมอ่อนๆ ผ่องละไมที่เผยออกอวดโฉม ร่างเสือไฟเลือนหาย กลายเป็นบุรุษงดงามกำยำด้วยพลังแกร่งไปทั้งเรือนร่าง อัคนิวราแสยะเขี้ยวขาวเรืองวาวในความมืด ก้มลงพิจารณาใกล้ชิด ถ้าข้ากลืนกินนาง จะทำให้หายหิวได้หรือเปล่า...
“ตื่น จงตื่นขึ้นมา” คำรามเรียกร้องที่ริมหู
“อืม...ใคร” เจ้าของร่างแน่งน้อยผู้ทอดกายระทดระทวยอยู่บนเตียงครางเบาๆ คล้ายว่ากำลังละเมอตอบใครสักคนที่มาปลุกเรียก มากกว่าจะถามคำนั้นออกมาด้วยสติ
อัคนิวรานึกฉุน
ดูสิ แม้แต่ตาก็ยังไม่ลืมขึ้นมองด้วยซ้ำ จะตายอยู่แล้วยังมัวนอนไม่ตื่นอีก พญาสมิงผู้เรืองไปด้วยพลังฤทธิ์ค่อยๆ เลื่อนมือไปกุมกำรอบคอบอบบางผะแผ่ว ปลายเล็บแหลมลากครูดผิวอ่อนบาง
สัมผัสที่ไม่ทำให้เจ็บปวดแต่เน้นย้ำในประสบการณ์โหดร้ายที่เพิ่งผ่านมาปลุกให้มัชฌิตาลืมตาโพลง
“อ๊ะ! ”
หญิงสาวตกใจแทบสิ้นสติ แต่กลับไม่กล้าร้องออกมา ยามรู้ว่ามีเงื้อมมือแกร่งเกร็งขยุ้มอยู่รอบลำคอ พร้อมบีบเธอให้ขาดใจตาย คลับคล้ายกับฝันเมื่อคืนก่อน แต่คราวนี้มันคือความจริง!!!
แม้เสือร้ายในร่างคนจะยังไม่ออกแรง แต่มัชฌิตาก็พยายามใช้ทั้งสองมือยกขึ้นแกะมือของผู้บุกรุกออก รู้สึกคล้ายง้างเหล็ก ยิ่งดิ้นหนี ชายดุร้ายแปลกหน้าที่ไม่รู้ว่าเป็นคนหรือสัตว์ปีศาจตนนี้ก็ยิ่งกดร่างลงมา คล้ายมีจุดประสงค์เพียงแค่กักขังเธอไว้ภายในอ้อมแขน แต่ดูเหมือนที่สุดแล้วเขาเองก็สัมผัสถึงความใกล้ชิดได้เช่นกัน ...และรู้ด้วยว่าเธอกำลังอาย
“ข้าไม่พิศวาสเจ้าสักนิด อยากบีบคอให้ตายคามือ ถ้าไม่ติดว่าเจ้ายังมีประโยชน์” อัคนิวราคำรามเบาๆ อย่างเย้ยเยาะ
“ป่าเถื่อนที่สุด” หญิงสาวขบฟันแน่น ถึงรู้ว่าไม่พ้นไปได้ แต่เธอก็ต้องดิ้น จะทนให้เจ้าปีศาจร้ายบ้าเลือดกกกอดอยู่อย่างน่าอายแบบนี้ได้ยังไง
อัคนิวราถึงกับหัวเราะในคอ เมื่อเห็นการพยายามต่อสู้ของลูกแมวที่สิ้นไร้หนทางอยู่ในอ้อมแขน
เธอเองก็ไม่อาจพาหัวใจหลีกพ้นเงื้อมมือผู้ไล่ล่า
แล้วรักจะลงเอยเช่นไร... เมื่อทั้งคู่ ต่างอยู่บนหนทางแห่งไฟ !
ธารไฟค่อยๆ รินไหลจากริมขอบหน้าต่าง ก่อนจะก่อตัวเป็นรูปเสือตัวใหญ่ โจนขึ้นสู่เตียงที่ร่างบางนิทราสนิทอยู่อย่างเงียบกริบ กลิ่นผิวเนื้อหอมอ่อนๆ ผ่องละไมที่เผยออกอวดโฉม ร่างเสือไฟเลือนหาย กลายเป็นบุรุษงดงามกำยำด้วยพลังแกร่งไปทั้งเรือนร่าง อัคนิวราแสยะเขี้ยวขาวเรืองวาวในความมืด ก้มลงพิจารณาใกล้ชิด ถ้าข้ากลืนกินนาง จะทำให้หายหิวได้หรือเปล่า...
“ตื่น จงตื่นขึ้นมา” คำรามเรียกร้องที่ริมหู
“อืม...ใคร” เจ้าของร่างแน่งน้อยผู้ทอดกายระทดระทวยอยู่บนเตียงครางเบาๆ คล้ายว่ากำลังละเมอตอบใครสักคนที่มาปลุกเรียก มากกว่าจะถามคำนั้นออกมาด้วยสติ
อัคนิวรานึกฉุน
ดูสิ แม้แต่ตาก็ยังไม่ลืมขึ้นมองด้วยซ้ำ จะตายอยู่แล้วยังมัวนอนไม่ตื่นอีก พญาสมิงผู้เรืองไปด้วยพลังฤทธิ์ค่อยๆ เลื่อนมือไปกุมกำรอบคอบอบบางผะแผ่ว ปลายเล็บแหลมลากครูดผิวอ่อนบาง
สัมผัสที่ไม่ทำให้เจ็บปวดแต่เน้นย้ำในประสบการณ์โหดร้ายที่เพิ่งผ่านมาปลุกให้มัชฌิตาลืมตาโพลง
“อ๊ะ! ”
หญิงสาวตกใจแทบสิ้นสติ แต่กลับไม่กล้าร้องออกมา ยามรู้ว่ามีเงื้อมมือแกร่งเกร็งขยุ้มอยู่รอบลำคอ พร้อมบีบเธอให้ขาดใจตาย คลับคล้ายกับฝันเมื่อคืนก่อน แต่คราวนี้มันคือความจริง!!!
แม้เสือร้ายในร่างคนจะยังไม่ออกแรง แต่มัชฌิตาก็พยายามใช้ทั้งสองมือยกขึ้นแกะมือของผู้บุกรุกออก รู้สึกคล้ายง้างเหล็ก ยิ่งดิ้นหนี ชายดุร้ายแปลกหน้าที่ไม่รู้ว่าเป็นคนหรือสัตว์ปีศาจตนนี้ก็ยิ่งกดร่างลงมา คล้ายมีจุดประสงค์เพียงแค่กักขังเธอไว้ภายในอ้อมแขน แต่ดูเหมือนที่สุดแล้วเขาเองก็สัมผัสถึงความใกล้ชิดได้เช่นกัน ...และรู้ด้วยว่าเธอกำลังอาย
“ข้าไม่พิศวาสเจ้าสักนิด อยากบีบคอให้ตายคามือ ถ้าไม่ติดว่าเจ้ายังมีประโยชน์” อัคนิวราคำรามเบาๆ อย่างเย้ยเยาะ
“ป่าเถื่อนที่สุด” หญิงสาวขบฟันแน่น ถึงรู้ว่าไม่พ้นไปได้ แต่เธอก็ต้องดิ้น จะทนให้เจ้าปีศาจร้ายบ้าเลือดกกกอดอยู่อย่างน่าอายแบบนี้ได้ยังไง
อัคนิวราถึงกับหัวเราะในคอ เมื่อเห็นการพยายามต่อสู้ของลูกแมวที่สิ้นไร้หนทางอยู่ในอ้อมแขน
562 pages, ebook
Published January 1, 2020
32 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 6 of 6 reviews
Read
January 29, 2021#มายาไฟในดวงตา / อสิตา
แม้ข้อเสียของการอ่านรอบสอง คือ รู้แล้วว่าใครเป็นพระเอก จะทำให้หมดลุ้นไปเรื่องหนึ่ง แต่อสิตาก็ยังคงเอาอยู่ในแง่ของการบอกเล่าเรื่องราวแนวแฟนตาซี เหนือจินตนาการ
เมื่อตัดเอาความสมจริงออกไป เพราะเป็นแนวเหนือจริง พบว่าทั้งการเล่าเรื่องและบทสนทนามีความน่าสนใจ ชอบการเปิดเรื่องแบบมางง ๆ แล้วค่อย ๆ เล่า ไปจนถึงการเคลียร์ปมในตอนท้าย นับว่าเป็นพล็อตที่ซับซ้อนกำลังดี ไกลตัวแต่อ่านเข้าใจ มีปริศนา มีฉากอลังการ มีหวาน มีดราม่า มีความแซบซ่าของพระเอก ที่ทำเอานางเอกแข็ง ๆ ละลายไปเลย
อ่านจบแล้วมีไฟจะอ่านเล่มต่อค่ะ :)
แม้ข้อเสียของการอ่านรอบสอง คือ รู้แล้วว่าใครเป็นพระเอก จะทำให้หมดลุ้นไปเรื่องหนึ่ง แต่อสิตาก็ยังคงเอาอยู่ในแง่ของการบอกเล่าเรื่องราวแนวแฟนตาซี เหนือจินตนาการ
เมื่อตัดเอาความสมจริงออกไป เพราะเป็นแนวเหนือจริง พบว่าทั้งการเล่าเรื่องและบทสนทนามีความน่าสนใจ ชอบการเปิดเรื่องแบบมางง ๆ แล้วค่อย ๆ เล่า ไปจนถึงการเคลียร์ปมในตอนท้าย นับว่าเป็นพล็อตที่ซับซ้อนกำลังดี ไกลตัวแต่อ่านเข้าใจ มีปริศนา มีฉากอลังการ มีหวาน มีดราม่า มีความแซบซ่าของพระเอก ที่ทำเอานางเอกแข็ง ๆ ละลายไปเลย
อ่านจบแล้วมีไฟจะอ่านเล่มต่อค่ะ :)
May 30, 2020
เป็นปฐมบทของชุดที่เปิดตัวได้อลังการและตื่นตาตื่นใจดี พล็อตหลักโดยรวมคือการเล่าถึงอัญมณี 3 ชนิดที่ย่าทิ้งไว้เป็นมรดกให้หลานสาว 3 คน ซึ่งเรื่องนี้เป็นเรื่องของพี่สาวคนโตที่ได้พลอยตาเสือเป็นมรดก เป็นตัวละครที่เป็นสาวสวยที่แกร่งและแข็งกว่าใครเพื่อน และต้องผจญภัยไปถึงป่าดงพญาไฟ แต่กลับพบเจอกับอุปสรรคหนุ่มหล่อที่ใช่เสน่ห์หลอกล่อเพื่อพยายามแย่งชิงพลอยของเธอไป
จัดเป็นเรื่องเล่าที่ตื่นเต้นและลุ้นระทึกได้กำลังดี พล็อตซับซ้อนและเล่าเรื่องได้น่าสนใจ ฝ่ายคู่พระนางก็ถึงเนื้อถึงตัวกันแบบหอมปากหอมคอ ตัวร้ายก็ร้ายได้สุดดี แต่ตอนอ่านครั้งแรกรู้สึกว่ามันจบแบบค้างๆคาๆ เหมือนทิ้งปมไว้เพื่อจะทำภาคต่อ แต่ตอนไปอ่านเล่ม 2 กับ 3 ของชุด ก็ไม่เห็นจับอะไรตรงจุดนี้มาเล่น จนหลังจากที่นักเขียนเขียนเรื่อง "โมรารัตติกาล" ต่อ จึงเข้าใจว่าทิ้งปมไว้เพื่อมาต่อในเรื่องนี้นั่นเอง
จัดเป็นเรื่องเล่าที่ตื่นเต้นและลุ้นระทึกได้กำลังดี พล็อตซับซ้อนและเล่าเรื่องได้น่าสนใจ ฝ่ายคู่พระนางก็ถึงเนื้อถึงตัวกันแบบหอมปากหอมคอ ตัวร้ายก็ร้ายได้สุดดี แต่ตอนอ่านครั้งแรกรู้สึกว่ามันจบแบบค้างๆคาๆ เหมือนทิ้งปมไว้เพื่อจะทำภาคต่อ แต่ตอนไปอ่านเล่ม 2 กับ 3 ของชุด ก็ไม่เห็นจับอะไรตรงจุดนี้มาเล่น จนหลังจากที่นักเขียนเขียนเรื่อง "โมรารัตติกาล" ต่อ จึงเข้าใจว่าทิ้งปมไว้เพื่อมาต่อในเรื่องนี้นั่นเอง
November 24, 2018
เรื่องนี้ออกแนวพารานอร์มอลปนๆ แฟนตาซี เป็นเรื่องของพระเอกที่โดนสาปด้วยมนตร์เก่าแก่ให้วิญญาณติดอยู่ในพลอยราชัน ต้องตกเป็นทาสรับใช้ของชามัลทั้งที่ใจมันสั่งว่าไม่ใช่ และนางเอกที่ได้รับพลอยราชินีเป็นสมบัติตกทอดจากย่าที่ตายไป เธอมีสัมผัสพิเศษว่าพลอยนี้จะนำอันตรายมาสู่เธอ ประจวบกับนึกคำย่าได้ว่าให้ไปตามหาถ้ำที่เป็นที่สุดแห่งดวงตา เธอและพลอยเลยรีบเดินทางไปที่นั่นเพราะไม่อยากตกเป็นเป้านิ่งรออันตรายมาหา ระหว่างทางนั่นเองที่ได้ปะทะกับเสือสมิงพญาที่โดนสั่งให้มาเอาชีวิตเธอและเอาพลอยราชินีคืนไป แต่สุดท้ายพระเอกเสือสมิงก็ไม่ได้ฆ่าเธอตามสั่ง เพราะได้ยินนางเอกพูดชื่อย่าอมินตาขึ้นมา ซึ่งเขารู้สึกคุ้นมาก แต่นึกอะไรไม่ออก เลยตัดสินใจปล่อยนางเอกไปเพราะเชื่อว่านางเอกน่าจะเป็นตัวช่วยที่ดีในการปลดปล่อยและนำความทรงจำกลับคืน สุดท้ายแล้วนางเอกจะช่วยพระเอกได้มั้ย แล้วเรื่องราวต่างๆ มันเกิดขึ้นได้ยังไงและจบลงยังไง ไปลองอ่านในหนังสือนะคะ
ก่อนอื่นเลยต้องขอชมสำนวนและจินตนาการเพริศแพร้วของนักเขียนค่ะ พล็อตใหญ่ แต่เขียนไปก็ยังไม่หลุดพล็อต เหตุและผลสอดคล้องกันดี อ่านแล้วก็ไม่ได้ชวนงงหรือติดใจสงสัยอะไร เรื่องราวก็มีทั้งค่อยเป็นค่อยไปและปรู๊ดปร๊าด อ่านแล้วก็เพลิดเพลินดีค่ะ แต่ไม่ได้ติดหนึบขนาดวางไม่ลงอะไร เพราะวิธีการเล่าเรื่องมันจะเหมือนตัดสลับไปมา มันเลยมีช่วงที่อ่านจบพาร์ทนี้แล้ว อะ วางก่อนได้ เดี๋ยวมาอ่านต่อ อะไรแบบนี้ แต่ช่วงที่เป็นดำเนินเรื่องยาวๆ ก็ยังน่าติดตามดีอยู่ ดราม่าก็เขียนดีนะคะ อ่านแล้วก็อินตามอยู่ ฉากผจญภัยก็สนุกดี ขี่เสือนี่คืออ่านแล้วอยากขี่บ้างเลย อยากจับขนฟูที่หูพี่เหมียวๆ บ้าง
ชอบอีกอย่างก็ตัวละคร พ่อเสือสมิงสุดซึนยิ้มยากของเรา ออกมาช้ากว่าตัวร้ายที่เด่นมากๆ เด่นตลอดเรื่องเลยด้วย แต่กลับไม่โดนรัศมีตัวร้ายกลบนะ เขาก็ยังเด่นในแบบของเขาอยู่ ฟิลเตอร์พระเอกเกาหลีที่ชอบเกรี้ยวกราดใส่นางเอก แต่จริงๆ ก็ชอบเขาอะไรแบบนั้น นอกจากนั้นชีวิตดราม่าส่วนตัวในตระกูลเขาก็ช่างชวนให้น่าเห็นใจเหลือเกิน รักพี่มาก แต่พี่ไม่รักซะงั้น ส่วนน้องนางเอกนี่ตอนก่อนเจอพระเอกกับหลังเจอพระเอกเหมือนเป็นคนละคน ก่อนหน้าดูห้าวๆ แข็งๆ สตรองๆ แต่พอเจอพระเอกแล้วเหมือนสาวน้อยมุ้งมิ้งไปเลย ส่วนเรื่องความหวานนั้นหวานแบบซึนๆ ค่ะ ตอนแรกก็ขอแค่ดูดปราณจากนางเอก หลังๆ มันก็จะเนียนๆ หน่อย อ้างขอปราณ แต่จริงๆ ขอจูบสาวอะไรประมาณนี้ และตอนท้ายที่นางเอกตามไปง้อคือแบบ กรี๊ดดด พระเอกเป็นคนร้ายๆ มากๆ ค่ะ น่าตีพี่อัคนิมากจริงๆ ร้ายกาจและเจ้าเล่ห์สุดๆ
คุณตัวร้ายนี่ก็ไม่พูดถึงไม่ได้ เล่นดีเหลือเกิน ทั้งเกลียดทั้งน่าสงสาร เหมือนทั้งโลกนี้อยู่ตัวคนเดียว ไว้ใจใครไม่ได้เลย ขนาดตอนท้ายที่นางเอกพยายามจะช่วยก็ยังไม่ยอมรับ อารมณ์แบบยอมตายดีกว่ายอมแพ้ อีกตัวละครที่สงสารในชะตากรรมคือคุณย่าอมินตา ตอนแรกๆ ที่คุณย่าออกมาคือ อะไรของย่าอะ งง ไม่เข้าใจ มาสั้นๆ จนมาอ่านเรื่องราวของคุณย่าตอนหลังๆ คือ สงสารคุณย่าจับใจเลย คุณย่าผ่านอะไรร้ายๆ มาใช่ย่อยเลย
ชอบที่ปิดท้ายไว้ว่า ไม่จำเป็นต้องมีญาณหยั่งรู้ใจคนเพื่อที่จะเรียนรู้ว่าจะไว้ใจคนๆ หนึ่งได้แค่ไหน แต่แค่ต้องเชื่อใจเขาคนนั้นด้วยหัวใจเท่านั้นเอง
รวมๆ แล้วเป็นนิยายที่อ่านสนุกค่ะ ใครเป็นสายแฟนตาซี พารานอร์มอล โรแมนติก ผจญภัย น่าจะชอบค่ะ
ก่อนอื่นเลยต้องขอชมสำนวนและจินตนาการเพริศแพร้วของนักเขียนค่ะ พล็อตใหญ่ แต่เขียนไปก็ยังไม่หลุดพล็อต เหตุและผลสอดคล้องกันดี อ่านแล้วก็ไม่ได้ชวนงงหรือติดใจสงสัยอะไร เรื่องราวก็มีทั้งค่อยเป็นค่อยไปและปรู๊ดปร๊าด อ่านแล้วก็เพลิดเพลินดีค่ะ แต่ไม่ได้ติดหนึบขนาดวางไม่ลงอะไร เพราะวิธีการเล่าเรื่องมันจะเหมือนตัดสลับไปมา มันเลยมีช่วงที่อ่านจบพาร์ทนี้แล้ว อะ วางก่อนได้ เดี๋ยวมาอ่านต่อ อะไรแบบนี้ แต่ช่วงที่เป็นดำเนินเรื่องยาวๆ ก็ยังน่าติดตามดีอยู่ ดราม่าก็เขียนดีนะคะ อ่านแล้วก็อินตามอยู่ ฉากผจญภัยก็สนุกดี ขี่เสือนี่คืออ่านแล้วอยากขี่บ้างเลย อยากจับขนฟูที่หูพี่เหมียวๆ บ้าง
ชอบอีกอย่างก็ตัวละคร พ่อเสือสมิงสุดซึนยิ้มยากของเรา ออกมาช้ากว่าตัวร้ายที่เด่นมากๆ เด่นตลอดเรื่องเลยด้วย แต่กลับไม่โดนรัศมีตัวร้ายกลบนะ เขาก็ยังเด่นในแบบของเขาอยู่ ฟิลเตอร์พระเอกเกาหลีที่ชอบเกรี้ยวกราดใส่นางเอก แต่จริงๆ ก็ชอบเขาอะไรแบบนั้น นอกจากนั้นชีวิตดราม่าส่วนตัวในตระกูลเขาก็ช่างชวนให้น่าเห็นใจเหลือเกิน รักพี่มาก แต่พี่ไม่รักซะงั้น ส่วนน้องนางเอกนี่ตอนก่อนเจอพระเอกกับหลังเจอพระเอกเหมือนเป็นคนละคน ก่อนหน้าดูห้าวๆ แข็งๆ สตรองๆ แต่พอเจอพระเอกแล้วเหมือนสาวน้อยมุ้งมิ้งไปเลย ส่วนเรื่องความหวานนั้นหวานแบบซึนๆ ค่ะ ตอนแรกก็ขอแค่ดูดปราณจากนางเอก หลังๆ มันก็จะเนียนๆ หน่อย อ้างขอปราณ แต่จริงๆ ขอจูบสาวอะไรประมาณนี้ และตอนท้ายที่นางเอกตามไปง้อคือแบบ กรี๊ดดด พระเอกเป็นคนร้ายๆ มากๆ ค่ะ น่าตีพี่อัคนิมากจริงๆ ร้ายกาจและเจ้าเล่ห์สุดๆ
คุณตัวร้ายนี่ก็ไม่พูดถึงไม่ได้ เล่นดีเหลือเกิน ทั้งเกลียดทั้งน่าสงสาร เหมือนทั้งโลกนี้อยู่ตัวคนเดียว ไว้ใจใครไม่ได้เลย ขนาดตอนท้ายที่นางเอกพยายามจะช่วยก็ยังไม่ยอมรับ อารมณ์แบบยอมตายดีกว่ายอมแพ้ อีกตัวละครที่สงสารในชะตากรรมคือคุณย่าอมินตา ตอนแรกๆ ที่คุณย่าออกมาคือ อะไรของย่าอะ งง ไม่เข้าใจ มาสั้นๆ จนมาอ่านเรื่องราวของคุณย่าตอนหลังๆ คือ สงสารคุณย่าจับใจเลย คุณย่าผ่านอะไรร้ายๆ มาใช่ย่อยเลย
ชอบที่ปิดท้ายไว้ว่า ไม่จำเป็นต้องมีญาณหยั่งรู้ใจคนเพื่อที่จะเรียนรู้ว่าจะไว้ใจคนๆ หนึ่งได้แค่ไหน แต่แค่ต้องเชื่อใจเขาคนนั้นด้วยหัวใจเท่านั้นเอง
รวมๆ แล้วเป็นนิยายที่อ่านสนุกค่ะ ใครเป็นสายแฟนตาซี พารานอร์มอล โรแมนติก ผจญภัย น่าจะชอบค่ะ
February 4, 2022
อยากมีเสือไว้กอดเล่นแบบนี้บ้าง~~~~~~~
หลังอ่านเพิ่มเติม → https://wp.me/p6yYEv-Fq
หลังอ่านเพิ่มเติม → https://wp.me/p6yYEv-Fq
February 16, 2016
#อำนาจลึกลับของพลอยตาเสือ #เนตรราชัน #เนตรราชินี อำนาจแห่งการมองเห็นของตาที่สาม อัญมณีตกทอดของตระกูลเมห์ฮราที่เหล่าผู้นำแต่ละรุ่นได้ผูกพันด้วยเลือด พลอยทั้งสองจะยังคงอยู่ ณ ที่นั้น หากไม่บางคนเพียรพยายามจะตั้งตนเป็นใหญ่แทนผู้นำที่แท้จริง #เนตรราชินี หายสาบสูญ เมห์ฮราถึงยุคมืดเพื่อรอเวลาผู้นำที่แท้จริง
.
>>> หูยยยยยยย เป็นไงล่ะ หลงเข้ามาใน #อสิตาแลนด์ อยากจิบอกว่าหาทางออกแทบไม่เจอเลยจ้า กว่าจะออกจากถ้ำได้ปาเข้าไป 3-4 วัน พระเจ้า!!!! เป็นนิยายที่อ่านแล้วคุ้มกับราคาจริงๆ นะคะ แอดมินนี่อ่านทุกตัว ทุกคำ ทุกประโยค อ่านข้ามแค่คำเดียวอาจจะต้องย้อนกลับไปอ่านประโยคนั้นใหม่ค่ะ (เกิดขึ้นกับตัวเองแล้วไงถึงบอกได้) งานของอสิตา คืองานแห่งจินตนาการที่อิงประวัติศาสตร์ ถึงจะอ่อนด้อยประวัติศาสตร์ก็อ่านเข้าใจได้ ว่ากันด้วยเรื่องนี้ ช่วงแรกแอดมินอ่านแล้วออกจะเนือยไปหน่อย อยากจ���อ่านข้ามๆ ไปแบบว่าถึงฉากพระ-นางเจอกัน แต่มันทำไม่ได้อะจิ เพราะเป็นการปูพื้นที่มาของตัวละครสำคัญ จนมาติดหนึบหนับก็ช่วงกลางเรื่องค่ะ ถือเป็นงานถนัดของนักเขียน ที่ร่ายมนตร์ตัวอักษรพาเราโลดแล่นไปกับการผจญภัย ตื่นเต้นกับการต่อสู้ ฟาดฟัน ระหว่างพญาสมิงและพญางู (ปู่กับหลาน 5555) อ๊ะ...เป็นนางเอกอสิตาต้องอึด ถึก ทน บุกน้ำ ลุยไฟ รถคว่ำไม่ตาย โอ้ย...เป็นแอดมิน ตายตั้งแต่โดนพายุครั้งแรกแล้วล่ะค่ะ อ้อ...ที่ไม่พูดถึงเลยคงจะไม่ได้ เพราะกลิ่นอายของนิยาย ยังไง๊...ยังไงก็ยังต้องมีความรัก คุณอัคนิเหมียวๆ กับหนูมัชฌิตามิ้งค์ๆ ก็ทำให้คนอ่านอิจฉาตาร้อนเพราะไฟ.... คุณสองคนนี้นอกจากจะสูบปราณกันแล้วเขายังชอบเล่นไฟเผาชุดกันบนเตียงอีกด้วยค่ะ
.
>>> หูยยยยยยย เป็นไงล่ะ หลงเข้ามาใน #อสิตาแลนด์ อยากจิบอกว่าหาทางออกแทบไม่เจอเลยจ้า กว่าจะออกจากถ้ำได้ปาเข้าไป 3-4 วัน พระเจ้า!!!! เป็นนิยายที่อ่านแล้วคุ้มกับราคาจริงๆ นะคะ แอดมินนี่อ่านทุกตัว ทุกคำ ทุกประโยค อ่านข้ามแค่คำเดียวอาจจะต้องย้อนกลับไปอ่านประโยคนั้นใหม่ค่ะ (เกิดขึ้นกับตัวเองแล้วไงถึงบอกได้) งานของอสิตา คืองานแห่งจินตนาการที่อิงประวัติศาสตร์ ถึงจะอ่อนด้อยประวัติศาสตร์ก็อ่านเข้าใจได้ ว่ากันด้วยเรื่องนี้ ช่วงแรกแอดมินอ่านแล้วออกจะเนือยไปหน่อย อยากจ���อ่านข้ามๆ ไปแบบว่าถึงฉากพระ-นางเจอกัน แต่มันทำไม่ได้อะจิ เพราะเป็นการปูพื้นที่มาของตัวละครสำคัญ จนมาติดหนึบหนับก็ช่วงกลางเรื่องค่ะ ถือเป็นงานถนัดของนักเขียน ที่ร่ายมนตร์ตัวอักษรพาเราโลดแล่นไปกับการผจญภัย ตื่นเต้นกับการต่อสู้ ฟาดฟัน ระหว่างพญาสมิงและพญางู (ปู่กับหลาน 5555) อ๊ะ...เป็นนางเอกอสิตาต้องอึด ถึก ทน บุกน้ำ ลุยไฟ รถคว่ำไม่ตาย โอ้ย...เป็นแอดมิน ตายตั้งแต่โดนพายุครั้งแรกแล้วล่ะค่ะ อ้อ...ที่ไม่พูดถึงเลยคงจะไม่ได้ เพราะกลิ่นอายของนิยาย ยังไง๊...ยังไงก็ยังต้องมีความรัก คุณอัคนิเหมียวๆ กับหนูมัชฌิตามิ้งค์ๆ ก็ทำให้คนอ่านอิจฉาตาร้อนเพราะไฟ.... คุณสองคนนี้นอกจากจะสูบปราณกันแล้วเขายังชอบเล่นไฟเผาชุดกันบนเตียงอีกด้วยค่ะ
August 21, 2015
เป็นนักเขียนรุ่นใหม่คนหนึ่งที่แค่เห็นนามปากกาก็ซื้อได้เลย ไม่ต้องกลัวเรื่องคุณภาพ เพราะแทบไม่เคยมือตก
อสิตาโดดเด่นเรื่องจินตนาการล้ำเลิศ และเธอมีความสามารถดึงคนอ่านให้ร่วมเดินทางไปกับโลกจินตนาการเธอได้อย่างง่ายดาย (แต่บางทีคนอ่านจะจินตนาการตามจนเหนื่อยไปหน่อยแค่นั้นเอง)
สำนวนภาษาการเล่า ชัดเจน เค้าโครงเรื่องซับซ้อนตามประสาวิสัยคนเขียนที่ช่างปั้นแต่ง (จนบางทีตามไม่ทันบ้าง) แต่ที่่ยังคงทำได้ดีคือเรื่องราวความรักของตัวละครที่อ่านแล้วมันใช่อยู่นะ คุณอัคนิที่มาทีหลังแต่แซงโค้งชามัลเนี่ย (เสียนิดเดียวไม่น่าฆ่าคนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างตัวประกอบในเรื่องเลย ไอ้เราก็ขี้สงสาร) แต่นอกนั้นคุณพี่อัคนิวราได้ใจคนอ่านอย่างเราไปเยอะอยู่ โดยเฉพาะวิธีดูดกินพลังงานของพี่แก (ถ้าจะกินซะขนาดนี้ ตกล่องปล่องชิ้นกันน่ะดีแล้ว)
ความจริงก่อนอ่านเราเคยอ่านรีวิวมาและรู้ว่าชามัลไม่ใช่พระเอก เลยไม่ตกหลุมพรางช่วงแรก แอบคิดว่าถ้าคนเขียนไม่สามารถสร้างอัคนิให้เหนือกว่าชามัลได้ โดนหมอนี่กลบแน่ เล่นเด่นเสียจนน่าหมั่นไส้
แต่ชามัลว่าแบดบอยแล้ว อัคนิแบดกว่า แบดแบบผู้ชายเถื่อนดิบ ได้ใจเลยพ่อเสือสมิง ไม่เสียแรงได้นางเอกไปครอง
อสิตาโดดเด่นเรื่องจินตนาการล้ำเลิศ และเธอมีความสามารถดึงคนอ่านให้ร่วมเดินทางไปกับโลกจินตนาการเธอได้อย่างง่ายดาย (แต่บางทีคนอ่านจะจินตนาการตามจนเหนื่อยไปหน่อยแค่นั้นเอง)
สำนวนภาษาการเล่า ชัดเจน เค้าโครงเรื่องซับซ้อนตามประสาวิสัยคนเขียนที่ช่างปั้นแต่ง (จนบางทีตามไม่ทันบ้าง) แต่ที่่ยังคงทำได้ดีคือเรื่องราวความรักของตัวละครที่อ่านแล้วมันใช่อยู่นะ คุณอัคนิที่มาทีหลังแต่แซงโค้งชามัลเนี่ย (เสียนิดเดียวไม่น่าฆ่าคนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างตัวประกอบในเรื่องเลย ไอ้เราก็ขี้สงสาร) แต่นอกนั้นคุณพี่อัคนิวราได้ใจคนอ่านอย่างเราไปเยอะอยู่ โดยเฉพาะวิธีดูดกินพลังงานของพี่แก (ถ้าจะกินซะขนาดนี้ ตกล่องปล่องชิ้นกันน่ะดีแล้ว)
ความจริงก่อนอ่านเราเคยอ่านรีวิวมาและรู้ว่าชามัลไม่ใช่พระเอก เลยไม่ตกหลุมพรางช่วงแรก แอบคิดว่าถ้าคนเขียนไม่สามารถสร้างอัคนิให้เหนือกว่าชามัลได้ โดนหมอนี่กลบแน่ เล่นเด่นเสียจนน่าหมั่นไส้
แต่ชามัลว่าแบดบอยแล้ว อัคนิแบดกว่า แบดแบบผู้ชายเถื่อนดิบ ได้ใจเลยพ่อเสือสมิง ไม่เสียแรงได้นางเอกไปครอง
Displaying 1 - 6 of 6 reviews