เลื่อมลวง

ผ้า #8

by พงศกร

แม้มีรอยยิ้มฉาบบนดวงหน้า หากภายในใจของเขาอาจถือมีดเตรียมทำร้าย
แม้ปากตอบตกลง หากใจอาจบอกปฏิเสธ
ไม่มีใครรู้ว่าคนที่อยู่ตรงหน้าเรา แท้จริงแล้วปากของเขาตรงกับใจหรือไม่
คำพูด การกระทำนั้นอาจลวงได้ แต่ออร่าของคนไม่เคยลวง

เมื่อหริศจันทร์มีความสามารถพิเศษ สามารถเห็นออร่าหรือรังสีของคน นั่นหมายความว่าเธอเห็นความจริงแท้ของมนุษย์
เธอเคยกลัดกลุ้มกังวล ไม่รู้จะจัดการกับความจริงที่ได้เห็นอย่างไร

แต่แล้ววันหนึ่ง ความสามารถมองเห็นออร่ามนุษย์ กลับกลายมาเป็นประโยชน์มหาศาล เมื่อหริศจันทร์ต้องเข้าไปเกี่ยวข้องกับความตายของรุศยา ไฮโซสาวเพื่อนสนิทและชุดปักเลื่อมโบราณที่เพื่อนทิ้งเอาไว้ให้ดูต่างหน้า

หริศจันทร์พบว่าทุกคนที่อยู่รอบกายรุศยา อาจเป็นฆาตกรได้ทั้งนั้น ไม่เว้นแม้แต่พ.ต.ต. บริพัตร นายตำรวจหนุ่มรูปหล่อที่เปี่ยมไปด้วยเสน่ห์แห่งความเป็นชาย...

448 pages, Paperback

First published October 1, 2016

About the author

พงศกร เป็นทั้งชื่อจริงและนามปากกาของ นายแพทย์พงศกร จินดาวัฒนะ
จบการศึกษาจาก คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น และอบรมเป็นผู้เชี่ยวชาญสาขา เวชศาสตร์ครอบครัวจาก Pennsylvanin State University ประเทศสหรัฐอเมริกา

เคยรับราชการเป็นแพทย์ ประจำอยู่ที่กลุ่มงานเวชกรรมสังคม โรงพยาบาลราชบุรี ปัจจุบันทำงานในตำแหน่ง Senior Director of Communication ประจำอยู่ที่ศูนย์การแพทย์ โรงพยาบาลกรุงเทพ

พงศกร ได้รับการสนับสนุนและส่งเสริมจากบิดามารดา จึงรักการอ่าน และชอบขีดเขียนมาตั้งแต่เรียนชั้นประถม ผลงานเรื่องสั้นเรื่องแรกชื่อ ปุกปุย ได้รับการตีพิมพ์ในนิตยสารสวิตา เมื่อตอนอายุ 11 ปี จากวันนั้นถึงวันนี้ ก็วนเวียนเขียนหนังสือมาโดยตลอด ไม่ว่าจะเป็นเรื่องสั้น เรื่องยาว สารคดี รวมทั้งบทความทางการแพทย์ และคอลัมน์ตอบปัญหาสุขภาพในนิตยสาร

ปัจจุบันยังคงมีผลงานตีพิมพ์เป็นตอน ๆ ในนิตยสาร สกุลไทย หญิงไทย พลอยแกมเพชร และ volume โดยมีสำนักพิมพ์เป็นของตนเองร่วมกับ นายอรรถรัตน์ จันทรวรินทร์ ในนาม groove publishing

Reviews

[Patrawan Dear]

#เลื่อมลวง / พงศกร

เป็นเรื่องออกแนวสืบสวนสอบสวนตามสไตล์ผู้เขียนค่ะ จัดอยู่ในชุดผีผ้าที่ติดตามมาโดยตลอด สนุกและได้ความรู้ดี

นางเอกเรื่องนี้มีความพิเศษ อยู่ในกลุ่มอาการที่เรียกว่า Synesthesia ซึ่งเป็นกลุ่มอาการที่ใช้เรียกคนที่มีความสามารถรับสัมผัสได้มากกว่าหนึ่งในเวลาเดียวกัน เช่น อ่านหนังสือแล้วได้กลิ่นต่างๆตามที่หนังสือบรรยาย โดยนางเอกเรื่องนี้จะมองภาพคนตรงหน้าแล้วเห็นรังสีหรือออร่าของคนคนนั้น ซึ่งจะทำให้เธอสามารถรับรู้ความรู้สึกที่แท้จริงของคน โดยดูจากสีของออร่าที่อยู่รอบตัว เช่น ออร่าสีแดงแปลว่าโกรธ สีม่วงแปลว่าเศร้า และเมื่อเพื่อนสนิทของเธอมาตายลงอย่างเป็นปริศนา พร้อมทิ้งชุดปักเลื่อมโบราณเอาไว้ให้ นางเอกจึงต้องใช้สัมผัสพิเศษนี้ เพื่อสืบหาตัวฆาตกร

อ่านแล้วก็สนุกดีค่ะ ค่อยๆคิดตาม แกะรอยคนร้ายไปกับนางเอกด้วย แม้เรื่องรักระหว่างพระนางจะไม่ทำให้เราอิน (เป็นมาทุกเรื่องของผู้เขียน) แต่ก็จัดว่าสนุกพอใช้ เรื่องราวไม่หนักเกินไป ไม่ชวนงง อ่านได้เพลินๆ ตามเรื่องตามราวไป ไม่หวือหวา ไม่ตื่นเต้น คิดว่าไม่ใช่งานที่พีคของผู้เขียนค่ะ

เพิ่มเติมอีกนิด เรื่องนี้พิมพ์โดยศรีสารา ราคาเลยหนักไปหน่อย คิดเสียว่าได้ดูภาพประกอบสีสันสวยงามก็พอจะรับไหวอยู่ มีโอกาสลองหามาอ่านกันค่ะ :)

[Miss Jan€Kim · Rating 4 out of 5]

นางเอกเป็น “Synesthesia” (ซินเนสทีเซีย)
มองเห็นรังสีออร่ารอบสรรพสิ่ง คน สัตว์ พืช
ในเรื่อง....
❤️ สีแดง คือ โกรธ
💛 สีเหลือง คือ อยากรู้อยากเห็น
......สีขาว คือ อารมณ์บริสุทธิ์
💚 สีเขียว คือ อารมณ์ปกติ
💜 สีม่วง คือ ความสับสน ลังเล
💖สีชมพู คือความรัก (ไม่รู้จำได้ถูกไหมแต่ก็ประมาณนี้คะ 555อ่านเพลินลืมจด)
ออร่ายังมีอีกหลายสีสันรอบตัวเราที่เปลี่ยนสี
ไปตามอารมณ์และความรู้สึกของเรา
(ความคิดเห็นส่วนตัว)
นิยายเรื่องนี้เป็นแนวสืบสวนสอบสวน
นางเอก..หริศจันทร์..ได้รับชุดโบราณจากเพื่อน
สนิทพร้อมจดหมายว่าหากนางเอกได้รับชุดนี้
นั่นคือเพื่อนของเธอได้ลาจากโลกนี้ไปแล้ว
นั่นเป็นจุดกำเนิดของการตามหาคนร้าย
เนื้อเรื่องอ่านได้เพลินๆ ลุ้นๆ ไปกับการตามรอย
ของปริศนาการฆาตกรรมรุศยา(เพื่อนนางเอก)
ว่าเธอตายได้ยังไง.. ถูกฆ่าด้วยวิธีไหน..
ใครบ้างที่ลงมืออย่างโหดร้าย.. และฆ่าเพราะอะไร..
ยิ่งอ่านยิ่งลุ้น และเรื่องราวชีวิตของรุศยาเพื่อน
นางเอกคนนี้ก็มีอะไรๆ ให้คนอ่านอึ้งและทึ้งได้หลายอย่าง
ในเรื่องไม่ได้เน้นบทรักหวานๆฟินๆ😍
แต่เน้นการสืบคดี ..สนุกดีคะอ่านเพลินดี
แต่ถ้าใครอยากได้บทกุ๊กกิ๊กจิกหมอนระหว่างพระ-นาง
คงต้องผิดหวังกันนิดหน่อย 😂😂😂😂😂

[Kamons · Rating 3 out of 5]

หนึ่งในซีรี่ย์ผ้าคราวนี้เกี่ยวข้องกับชุดปักเลื่อมของนางเอกละครร้องคนหนึ่ง
เรื่องมีอยู่ว่า หริศจันทร์เป็นคนที่สามารถเห็นออร่าของสิ่งมีชีวิตได้ เธอได้รับชุดปักเลื่อมจากรุศยาเพื่อนรักที่ระบุว่าเมื่อหริศจันทร์ได้รับชุดนี้ เธอคงตายไปแล้ว หริศจันทร์เลยได้รับหน้าที่เป็นผู้ปกครองบุตรชายของรุศยาร่วมกับตำรวจหนุ่มบริพัตร หริศจันทร์เชื่อว่าเพื่อนน่าจะถูกฆาตกรรมจึงค่อยๆ สืบหาความจริงเพื่อเปิดโปงคนร้าย

สำหรับเรื่องนี้เราจะได้เจอตัวละครเก่าๆ ที่เชื่อมโยงกับหนังสือเล่มอื่นของพงศกรโผล่มารับเชิญด้วย ส่วนจะเป็นใครนั้น..ไม่บอก
ส่วนตัวนางเอกก็เล่นบทเป็นนักสืบหาตัวคนร้าย เรื่อยๆ ไม่ตื่นเต้น หวือหวา หรือเข้มข้น แต่ก็ไม่ถึงกับง่วงจนน่าเบื่อ
เรื่องรักระหว่างพระ-นาง จู่ๆ ก็รักกันเลยจ้า โอเคไม่เป็นไร เหมือนถูกจับคู่มาแล้ว ไม่ใช่ส่วนสำคัญ ช่างมัน
สำหรับที่ไม่ชอบคือการแทรกภาษาอังกฤษมาตรงๆ เลยพอสมควร อ่านแล้วสะดุด ไม่ชอบ กับความพยายามใส่ความรวยของตัวละครมากเกินไป อันนี้อ่านแล้วหมั่นไส้ส่วนตัว

[Thunwarat · Rating 3 out of 5]

อ่านนิยายของหมอพงศกรมาเกือบหมดทุกเล่มแล้ว
เป็นเล่มที่รู้สึกว่า ไม่ละมุนเลย ทำไมอ่านแล้ว มันถึงดูไม่สัมพันธ์ ไม่ลื่นไหลเลย ใช้เวลาอ่านตั้ง4 วัน (เล่มเท่านี้อ่านวันเดียวก็จบ)

จะเล่นประเด็นพ่อจริงรึ..อ้าว ไม่ใช่ แทบไม่เกี่ยวกันเลย
จะบอกว่านางเอกมีดียังไง ให้พระเอกหลงรัก แทนคนรักเก่า ก็ไม่ได้รู้สึกว่ามีตรงไหน เป็นจุดที่ทำให้พระเอกประทับใจผู้หญิงคนนี้จริงๆ แต่ก็เป็นพระเอกนางเองอ่ะนะ ยังไงก็ต้องคู่กัน

มีความสามารถพิเศษเห็นออร่า ออร่าความกลัวนี่ก็น่าจะทำให้จับคนร้ายง่ายขึ้น คนทำผิดต้องมีความกลัว
ไม่น่าจะมาถูกคนร้ายจ่อปืนเลย

พ่อหนุ่มถุงมืออาร์มานี มาเป็นครูสอนในโรงเรียนการแสดง รวยขนาดนั้นเป็นเจ้าของโรงเรียนเองเลยไม่ดีกว่ารึ แล้วเป็นตัวประกอบที่ออกตัวมาแบบวิลิศมาหรา แต่แทบไม่มีบทบาทอะไรอื่นอีกเลย

ตัวละครเยอะจนล้น