What do you think?
Rate this book
Mutluluğun Sakıncaları
Mutluluğun Sakıncaları’nda doyumsuz bir tüketim toplumuyla karşı karşıyayız...
Aynı zamanda göz alabildiğine uzanan beton yığınlarının, asfaltların ve reklam panolarının arasına serpiştirilmiş, mantar gibi bitiveren muazzam ve şaşaalı alışveriş merkezlerinin, geniş arabalarla süslü kocaman evlerin diyarındayız. İnsanların gitgide daha da miskinleşip televizyon karşısında pineklediği bir dünya burası...
Peki, bolluk içinde yüzen bu insanlar neden mutlu değiller? Muazzam zenginliğimiz neden bizi tatmin etmek yerine daha da büyük beklentilere yol açıyor? Ebeveynlerimizin kuşağıyla karşılaştırıldığında bile aşırı müsrif gözüken bir yaşam tarzını neden istiyoruz? Gezegenimize verdiği zarar ortadayken, neden “hakkımız” olarak gördüğümüz şeyleri talep etmeyi sürdürüyoruz? Estetikten etiğe, siyasetten tasarıma kadar birçok konuya yakınlığı nedeniyle “Rönesans kadını” olarak tanımlanan ödüllü eleştirmen Elizabeth Farrelly, dünya üzerinde bıraktığımız devasa ayak izlerimizi inceleyerek sayısız hasara yol açan alışkanlıklarımızdan niçin kopamadığımızı, neden küçük ölçekli, insani boyutlarda mekânlar yaratamadığımızı ve doğaya saldırmaktan vazgeçemediğimizi sorguluyor.
“Arjantinli şair Jorge Luis Borges şöyle diyor: ‘İnsan yaşadığı yeri yıllar boyunca şehirlerin, krallıkların, dağların, körfezlerin, gemilerin, adaların, balıkların, odaların, aletlerin, yıldızların, atların ve insanların resimleriyle doldurur. Ve ölümünden kısa bir süre önce fark eder ki, sabırla oluşturduğu bu labirentin çizgileri aslında kendi yüzünü resmetmektedir.’
Bu semiz kalelerin, rahatlık kozasına sarınmış bu imparatorlukların içinde hızla köreliyoruz. Yeterince uyarılmadığımız için, bir kafesin içindeki şempanzeler gibi davranmaya başlıyoruz. Mızmız, bezgin ve depresif bir hal alıyoruz. Alışveriş yapıyor, satın alıyor, yiyoruz. Ya da ikame benliklerimizi –yani arabalarımızı, çocuklarımızı ve evlerimizi– besleyip büyütüyoruz. Tüm bunlar, gezegenimizin yakın gelecekte bile altından kalkamayacağı ölçüde, ekolojik ayak izimizi genişletiyor. Çocuklarımızın geleceğini tüketiyoruz. Geleceği yağlarla ve koruyucu maddelerle yeniden yapılandırılmış bir şekilde, önceden ısıtılmış ve suçluluk duygusuyla işlenmiş bir tabakta sunuyoruz onlara.”
Aynı zamanda göz alabildiğine uzanan beton yığınlarının, asfaltların ve reklam panolarının arasına serpiştirilmiş, mantar gibi bitiveren muazzam ve şaşaalı alışveriş merkezlerinin, geniş arabalarla süslü kocaman evlerin diyarındayız. İnsanların gitgide daha da miskinleşip televizyon karşısında pineklediği bir dünya burası...
Peki, bolluk içinde yüzen bu insanlar neden mutlu değiller? Muazzam zenginliğimiz neden bizi tatmin etmek yerine daha da büyük beklentilere yol açıyor? Ebeveynlerimizin kuşağıyla karşılaştırıldığında bile aşırı müsrif gözüken bir yaşam tarzını neden istiyoruz? Gezegenimize verdiği zarar ortadayken, neden “hakkımız” olarak gördüğümüz şeyleri talep etmeyi sürdürüyoruz? Estetikten etiğe, siyasetten tasarıma kadar birçok konuya yakınlığı nedeniyle “Rönesans kadını” olarak tanımlanan ödüllü eleştirmen Elizabeth Farrelly, dünya üzerinde bıraktığımız devasa ayak izlerimizi inceleyerek sayısız hasara yol açan alışkanlıklarımızdan niçin kopamadığımızı, neden küçük ölçekli, insani boyutlarda mekânlar yaratamadığımızı ve doğaya saldırmaktan vazgeçemediğimizi sorguluyor.
“Arjantinli şair Jorge Luis Borges şöyle diyor: ‘İnsan yaşadığı yeri yıllar boyunca şehirlerin, krallıkların, dağların, körfezlerin, gemilerin, adaların, balıkların, odaların, aletlerin, yıldızların, atların ve insanların resimleriyle doldurur. Ve ölümünden kısa bir süre önce fark eder ki, sabırla oluşturduğu bu labirentin çizgileri aslında kendi yüzünü resmetmektedir.’
Bu semiz kalelerin, rahatlık kozasına sarınmış bu imparatorlukların içinde hızla köreliyoruz. Yeterince uyarılmadığımız için, bir kafesin içindeki şempanzeler gibi davranmaya başlıyoruz. Mızmız, bezgin ve depresif bir hal alıyoruz. Alışveriş yapıyor, satın alıyor, yiyoruz. Ya da ikame benliklerimizi –yani arabalarımızı, çocuklarımızı ve evlerimizi– besleyip büyütüyoruz. Tüm bunlar, gezegenimizin yakın gelecekte bile altından kalkamayacağı ölçüde, ekolojik ayak izimizi genişletiyor. Çocuklarımızın geleceğini tüketiyoruz. Geleceği yağlarla ve koruyucu maddelerle yeniden yapılandırılmış bir şekilde, önceden ısıtılmış ve suçluluk duygusuyla işlenmiş bir tabakta sunuyoruz onlara.”
252 pages, Paperback
Published January 1, 2015
About the author
Elizabeth Farrelly
5 books13 followersElizabeth Farrelly is a Sydney-based author and columnist who is trained in architecture and philosophy and holds a PhD in urbanism from the University of Sydney. She is a former Associate Professor (Practice) at UNSW Graduate School of Urbanism and a former City of Sydney Alderman and Councillor. A weekly columnist for the Sydney Morning Herald she is the author of several books including Glen Murcutt: Three Houses, Blubberland; the dangers of happiness and Killing Sydney; the fight for a city’s soul. She is a Walkley-shortlisted writer, an internationally awarded critic, a former Assistant Editor of The Architectural Review, London and a regular commentator on urban affairs in Sydney and internationally. Her portrait by Mirra Whale was a finalist in the 2015 Archibald Prize and she is currently building an off-grid dwelling in rural NSW.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 8 of 8 reviews
April 7, 2018
Pek çok fikirle dolu ilginç bir kitap. Yaklaşık 200 sayfalık bu kitabı bir-iki gün içinde okur bitiririm diye elime aldım ve ancak iki haftada bitirebildim. Hızlı okumak yerine, kitapta verilen fikirler üzerinde düşünerek ve bazı bölümleri tekrar okuyarak hakkını vermeye çalıştım. Kitapla ilgili iki eleştirim var: Türkçe baskısının çok itici ve anlamsız kapağı ve (dizin ve kaynakça hariç) 200 sayfaya "tıkıştırılmış" duygusu veren aşırı fikir yoğunluğu. (Elbette bu bir eleştiri konusu kabul edilirse..)
October 12, 2021
İlginizi ve dikkatinizi çeken bir kitap size her zaman istediginiz şeyi sunmaz. Sunmayabilir. Sunmak zorunda da değildir aslına bakarsanız. Kitaplara yüklediğimiz anlamlar ve beklentilerimiz her zaman karşılık bulmayabilir. Bu kitabın okunabilir değerini ne derece etkiler bilemiyorum. Bazı yorumlarda çok doğru tespitler gördüm aşağıda bazıları da inanılmaz öfkelenmis gibiydi. Herkesin kendi okuma deneyimi tabi ki ve çok değerli.
Yazar mimari kökenini çokça gösteriyor anlatisinda. Yoğun bir bilgi birikimi olduğu inkar edilemez çok yönlü biri olduğu ilgi alanının çok geniş olduğu biceminden ve yazılarındaki geniş anlatı yelpazesinden hemen belli oluyor. Bazı teorileri çok temelsiz geldi özellikle feminist teoriye yönelik kulaktan dolma bilgilerle ya da çok az bir bilgiyle yazıyormuş hissi beni çok rahatsız etti. Bu konuda öyle iyi bir değerlendirme potansiyeli vardı ki harcamış gibi. Böyle anlatıların sıkıştırılmış bir yoğunlukta olmasının sorunlu görülmesi sanırım çok katmanlı olması. Çeşitli kavramlar ve konular kendi içinde ciddi ve derinlemesine tartışma ve araştırmayı gerekli kılıyor. Bence sorun değil çünkü çok çeşitli kavramların ve unsurların birbirleriyle bağlantılı olduğunu ortaya koyması açısından kıymetli hatta. Geri kalanı okurun ilgisini çeken bir kavramı ya da tartışmayı başka okumalarla derinlestirmesine kalıyor. Yazar buna başka bir katkıda bulunamaz. Neden böyle diyorum çünkü kendi yazdığım tezinde üç yüz elli sayfa bile yetmemisti anlatımı tamamlamaya cesitli kavramların gündelik yaşam pratiklerimizi teorik alt yapımızı nasıl etkilediğini birbirlerine zincir misali nasıl bağlı olduğunu ortaya koymaya çalışırken kendi alanında çok derin tartışmalar içeren sekiz dokuz kavramı tartışmaya açmıştım çünkü. Böyle bir yoğunluğun altına giren bir metin ister istemez eksik kalacaktır çünkü yoğunluğu çok fazladır. bence Farrelly'in de yapmaya çalıştığı bu gibi. İçinde çok kayda değer tartışmalar var. Yazar bazılarında fikrini ortaya koymakta muğlak bir tavır takinmis olsa da sorunun soruyu actigi derinleştirdigi bir metin koymuş ortaya. Çoğu zaman sorular cevaplardan daha önemlidir.
Yazar mimari kökenini çokça gösteriyor anlatisinda. Yoğun bir bilgi birikimi olduğu inkar edilemez çok yönlü biri olduğu ilgi alanının çok geniş olduğu biceminden ve yazılarındaki geniş anlatı yelpazesinden hemen belli oluyor. Bazı teorileri çok temelsiz geldi özellikle feminist teoriye yönelik kulaktan dolma bilgilerle ya da çok az bir bilgiyle yazıyormuş hissi beni çok rahatsız etti. Bu konuda öyle iyi bir değerlendirme potansiyeli vardı ki harcamış gibi. Böyle anlatıların sıkıştırılmış bir yoğunlukta olmasının sorunlu görülmesi sanırım çok katmanlı olması. Çeşitli kavramlar ve konular kendi içinde ciddi ve derinlemesine tartışma ve araştırmayı gerekli kılıyor. Bence sorun değil çünkü çok çeşitli kavramların ve unsurların birbirleriyle bağlantılı olduğunu ortaya koyması açısından kıymetli hatta. Geri kalanı okurun ilgisini çeken bir kavramı ya da tartışmayı başka okumalarla derinlestirmesine kalıyor. Yazar buna başka bir katkıda bulunamaz. Neden böyle diyorum çünkü kendi yazdığım tezinde üç yüz elli sayfa bile yetmemisti anlatımı tamamlamaya cesitli kavramların gündelik yaşam pratiklerimizi teorik alt yapımızı nasıl etkilediğini birbirlerine zincir misali nasıl bağlı olduğunu ortaya koymaya çalışırken kendi alanında çok derin tartışmalar içeren sekiz dokuz kavramı tartışmaya açmıştım çünkü. Böyle bir yoğunluğun altına giren bir metin ister istemez eksik kalacaktır çünkü yoğunluğu çok fazladır. bence Farrelly'in de yapmaya çalıştığı bu gibi. İçinde çok kayda değer tartışmalar var. Yazar bazılarında fikrini ortaya koymakta muğlak bir tavır takinmis olsa da sorunun soruyu actigi derinleştirdigi bir metin koymuş ortaya. Çoğu zaman sorular cevaplardan daha önemlidir.
October 29, 2016
Yorum yapmayı unutmuşum tamamen ama bu kitaptan aklımda kalan yegane şey, üzerine araştırma yapacak çok fazla cümle olmasına binaen işe girme arifesindeki bir insan yoğunluğunda okunmaması gerektiği. Korkunç karışık bir cümle oldu ama olaylar zaten tam da böyle karmaşık bir şekilde başlamıştı ve aynen öyle devam etti.
April 9, 2023
Çok fazla şey anlatıyormuş gibi görünüp aslında pek de bir şey anlatmayan kitap.
February 1, 2017
Kesinlikle okunmaya degmeyecek bir kitap.
Ilk bolumdeki tuketim cilginligini ve bunun arkasindaki nedenlerin sorgulanisini sevmistim aslinda. Ama ilk bolumde bile yazarin net bir gorus savunamadigini, boluk porcuk konularda diger sanatci, yazar ve filozoflardan alintilar yaptigini hissetmistim.
Ikinci bolumde fark ettim ki aslinda yazarin hicbir gorus savunmadigi dogru degil, yazar yeryuzunde yer alan butun gorusleri benimsemiscesine okuyucuya satmaya calisiyor. Bir yazar olarak objektifligini korumak istemesini anlayabilirim belki ama siyah ve beyaz gibi iki farkli sonucu ayni bakis acisindan sundugu zaman benim icin en azindan inanilirligini da enteresanligini da yitirdi.
Ilk bolumdeki tuketim cilginligini ve bunun arkasindaki nedenlerin sorgulanisini sevmistim aslinda. Ama ilk bolumde bile yazarin net bir gorus savunamadigini, boluk porcuk konularda diger sanatci, yazar ve filozoflardan alintilar yaptigini hissetmistim.
Ikinci bolumde fark ettim ki aslinda yazarin hicbir gorus savunmadigi dogru degil, yazar yeryuzunde yer alan butun gorusleri benimsemiscesine okuyucuya satmaya calisiyor. Bir yazar olarak objektifligini korumak istemesini anlayabilirim belki ama siyah ve beyaz gibi iki farkli sonucu ayni bakis acisindan sundugu zaman benim icin en azindan inanilirligini da enteresanligini da yitirdi.
June 25, 2017
Arada felsefe ve mitolojiye çok girmesi dışında başarılı bir kitap olduğunu düşünüyorum. Ayrıca yazarın kadın bir mimar olduğu bariz bir şekilde hissediliyor.
December 16, 2018
Bol tüketim toplumu, postmodernizm eleştirisi ve bir miktar mimarlık, mistisizm içeriyor. Dikkatimi çeken kentsel yayılma, siyaset, adalet, çocuk yetiştirme ve feminizm temellendirmeleri çok zayıf.
October 6, 2019
Okurların sadece Avustralyalılar olacağını düşünen yazar yer yer sıkıcı olsa da mutluluğun kapitalist düzende geldiği son noktayı gözümüzün içine sokmakta oldukça başarılı olmuş diyebiliriz.
Displaying 1 - 8 of 8 reviews