داوود امیریان در تازهترین اثرش که یک رمان نوجوان با موضوع دفاع مقدس است به سرگذشت نوجوان سیزده چهارده سالهای به نام آیدین پرداخته است که در مسیر به اصطلاح مرد شدن تصمیم میگیرد به جبهه برود تا بتواند از رهگذر حضور در جبهه به مردانگی دست یابد. این رمان داستان مرد شدن آیدین نیست، بلکه دغدغه امروز تمامی نوجوانان ایرانی است که با بحران عدم استقلال شخصیت روبرو هستند و میتواند این داستان الگوی مناسبی در شکل دهی شخصیت این گروه باشد.
شخصیت آیدین در این کتاب که عنوان «مترسک مزرعه آتشین» برای نام آن انتخاب شده است، یک نوجوان لوس و نازپروردهای است که در خانه به خاطر تک پسر بودنش به شدت مورد توجه پدر و مادر قرار دارد و این مسئله صدای مهناز و لیلا خواهران آیدین را نیز درآورده است و همین مسئله کمی از استقلال آیدین کاسته، هرچند او سعی دارد با توجه به علاقمندی و تواناییهای خود در برق و رشته ورزشی پینگپنگ خود را اثبات کند اما در مقاطعی با مخالفت های خانواده و جدی گرفته نشدن روبرو میشود و همین در شخصیت وی تاثیر می گذارد و اجازه نمیدهد روی پای خود بایستد.
این کتاب یادآوری خاطرات کودکیها و اتفاقات دوران مدرسه مانند دعوا کردن با همکلاسیها، شیر و کیک خوردن در راه مدرسه و ... است و بازتاب حسی و تجربی آن در اتصال با رشادتهایی که در حساسترین وقایع روزهای سخت دفاع مقدس که بروز مردانگی شخصیت داستان از نوجوانی رنجور و ضعیف، مخاطب را متحیر و شیفته میسازد. پسرکی که اشکش دم مشکش است و به طرفة العینی زیر گریه میزند پس از اعزام به جبهه و اسارات به دست عراقیها، زیر شکنجههای سنگین افسر عراقی مقاومت میکند و عملیات نیروهای ایرانی را افشا نمیکند.
شبی از شبها که آیدین با اصرار فراوان مجوز خوابیدن به روی بام منزل را از پدر دریافت میکند در نیمههای شب در جریان دزدی از خانه همسایه قرار می گیرد و همین اتفاق، سیر داستان را جلو برده و مخاطب را با آیدین به جبهههای جنوب میکشاند.
«مترسک مزرعه آتشین» کتابی است که دارای جذابیتهای فراوان است و این از ویژگیهای قلم داوود امیریان است. آمیختگی با طنز که وجه بارز متنهای امیریان است در جایجای کتاب به چشم میخورد و مخاطب نوجوان را درگیر اتفاقات داستان مینماید. - See more at: http://www.farsnews.com/newstext.php?...
داوود امیریان،نویسنده معاصر. وی تاکنون بیش از 26 عنوان کتاب منتشر کرده و جوایز متعددی کسب نموده است. وی در حال حاضر در چند حوزه خاطره نویسى، ادبیات کودک و نوجوان، رمان ، طنز ، زندگینامه داستانى شهدا و فیلمنامه نویسى قلم مى زند. وی به سال ۱۳۴۹ در کرمان متولد شد. امیریان از سال ۶۹ نویسندگی اش را با نوشتن خاطراتش از جبهه آغاز کرد . از جمله فیلم هایى که نوشته و به مرحله تولید رسیده و به نمایش درآمده، فیلم سینمایى «آخرین نبرد» به کارگردانى حمید بهمنى و «بهشت منتظر مى ماند» به کارگردانى محمدرضا آهنج است.
«فرزندان ایرانیم»، «رفاقت به سبک تانک» و «دوستان خدا حافظى نمى کنند»، «داستان بهنام »، «داستان مریم»، «تولد یک پروانه» و «جام جهانى در جوادیه» از معروف ترین آثار داستانى وی است که تاکنون چهار دوره جایزه کتاب سال، ادبیات دفاع مقدس ، کانون پرورش فکرى کودکان و نوجوانان و ده ها جایزه دیگر را کسب کرده است.
«آخرین گلوله صیاد» زندگینامه داستانی شهید صیاد شیرازی «داستان مریم» زندگینامه داستانی شهید مریم فرهانیان خداحافظ کرخه (اولین اثر او) / 1369 بهشت برای تو / 1370 ایرج خسته است / 1373 مین نخودی / 1375 آخرین سوارسرنوشت / 1376 آقای شهردار / 1379 داستان بهنام (زندگینامه شهید بهنام محمدی) / 1381 دوستان خداحافظی نمیکنند / 1382 مترسک مزرعه آتشین / 1382 جام جهانی در جوادیه / 1383
کارهای امیریان در زمینه ادبیات نوجوان شناخته شده هستند، کارهایی که در مورد دفاع مقدس هستند ولی پر از صحنه های طنز. خیلی از قسمتهای کتاب بلند بلند می خندیدم. اما این کتاب برخلاف قبلی ها صحنه های تلخ هم داشت. خواهر کوچکم که در واقع خودش کتاب را خریده بود و من هم خواندمش، به فصل آخر که رسیده بود می گفت دیگه نمیخوام بقیه ش رو بخونم چون گریه ام میگیره!
در کل اگه برای نوجوان میخواین کتاب بخرین، پیشنهاد میشه.
آقا من این کتاب رو توی دوران جاهلیتم خوندم. اون زمان فاز دیگه ای داشتم تا اینکه دوباره خوندمش و دیدم نه! از قابل تحمل هم فراتره. داستان توصیفات خوبی داره و آدم با شخصیت اصلی ارتباط برقرار میکنه. و اینکه زیادم سفارشی به نظر نمیاد. خلاصه که برای من تجربه ی شیرینی توی کودکی بود.
یه قلم قوی، روان و لطیف با یه شخصیتپردازی عالی. قوس شخصیت خیلی خوب نشون داده شده و منِ خواننده کاملا تونستم تغییرات آیدینِ قبل و بعد از جبهه رو ببینم. در کل کتاب خیلی خوبیه و خواننده رو خسته نمیکنه. سریع هم سراغ جبهه و جنگ نمیره و حسابی از شخصیت اصلی، زندگیش، وضعیت خانوادگیش، مدرسه و... صحبت میکنه.
ابتدای رمان با پسری که عزیز دردونه پدرومادرش هست و در مدرسه به زورگوی کلاس باج میده مواجه میشیم ولی به جنگ رفتن پسر داستان و تغییرهاش خیلی خوب و جزیی نوشته شده بود.هم قسمتهای طنز داشت هم گریه دار. خوب بود.
کتاب های داوود امیریان یکی از یکی باحال تر هستش. این کتابم عالی بود شاید تا وسطاش یکم حوصلتون سر بره چون یکم روند داستان کنده ولی نصفه دوم خیلی قشنگه و می ارزه به خوندنش. https://taaghche.com/book/18858
قلم این کتاب مثل نوشتههای دیگۀ آقای امیریان، روان و دلنشینه. آیدین، شخصیت اصلی داستان رو دوست داشتم؛ خود داستان و فضاسازیش هم قشنگ بود و توی حال و هوای جبهه و دفاع مقدس. پیشنهاد میکنم بخونید. دریافت این کتاب از طاقچه: https://taaghche.com/book/18858