吸血鬼

明智小五郎事件簿 #7

by 江戸川 乱歩

内容紹介
美貌の柳倭文子（しずこ）を巡り、三谷青年と中年紳士岡田は決闘を行っていた。
決闘の舞台装置は二つのワイングラスの片方のなかに入れられた毒薬。
その毒を二人のどちらが飲むことになるのか……。

結果、三谷青年は毒の入っていないグラスを引き当てて決闘に勝った。
毒杯をあおろうとして三谷青年に制止された岡田だが、その後、彼は失踪した。

その頃から、唇のない怪人が倭文子の周囲に出没するようになった。
この世の者とは思えないおぞましい風貌の男に倭文子は恐怖する。
しかし、それだけでは終わらずに彼女の回りで次々と人が殺されていくのであった。
憔悴する彼女を見かねた三谷は、事件の解決を名探偵・明智小五郎に依頼した。
しかし、唇のない怪人は挑発するかのような行動で明智を翻弄する。
明智も負けじとその推理力を駆使して、少しずつ事件の真相に迫るのだが……。

のちに明智小五郎の名パートナーとなる小林少年が初登場するミステリー長編。

Genres: Japanese Literature, Mystery

Audible Audio

First published March 24, 1931

About the author

see EDOGAWA Rampo

Reviews

[Supakorn · Rating 4 out of 5]

เป็นเล่มที่ชอบนะแต่แบบรู้สึกว่ามันไม่สุดแต่ก็เป็นไปตามมาตรฐานของรัมโปะ บรรยากาศในเรื่องค่อนข้างให้อารมณ์นิยายสืบสวนยุคเก่า คล้ายๆคินดะอิจิ อ่านก็เพลินๆดี

[Жанна Пояркова]

Удалое японское джалло с убийцей-инвалидом, трупами в статуях, ниндзя-убийствами, тайными ходами и прочими вычурными элементами палпа Рампо.

[Angel 一匹狼 · Rating 3 out of 5]

6.5/10

(Original Japanese)

[J · Rating 5 out of 5]

โอ้โห
โอ้โหหหหห

โอ้โหแบบลากเสียงยาวๆให้ดังไปถึงญี่ปุ่น
ให้เสียงมันย้อนไปกลับในสมัยที่รัมโปะยังมีชีวิต
ให้คุณเขารู้ว่างานเขียนของคุณเขามันเก่งกาจ
มันบ้าดีเดือดและมันอัจฉริยะสุดๆไปเลย (โว้ย!!)

คิดได้ไงอะ
แต่ละฉากแต่ละตอน พล็อตแต่ละจุดแต่ละบทที่เขียนขึ้นมานี่คิดได้ไงอะ
สุโก้ยมาก อย่าว่าแต่เป็นพล็อตเรื่องที่คิดและเขียนขึ้นมาเมื่อนานมาแล้วเลย
เปรียบเทียบกับในยุคสมัยนี้ก็ยังคิดว่าหาเล่มอื่นๆงานอื่นๆมาเทียบได้ยากอะ

เป็นพล็อตที่เหมือนย้อนอดีตไปเขียนขึ้นมา
อย่าว่าแต่ไม่ล้าสมัยเลย นี่ว่าต่อให้ผ่านไปอีก 10 ปีหรือ 20 ปี
ได้มานั่งอ่านงานเขียนของรัมโปะอีก ก็จะยังรู้สึกเหมือนเป็นงานที่เขียนขึ้นมาใหม่ในยุคนั้นๆ

ความพลิกแพลง ความช่างสรรหาแต่ละวิธีมาสร้างเป็นคดี
แต่ละวิธีมาคลี่คลายคดี แต่ละตัวบุคคลหรือแต่ละสถานที่
อ่านแล้วมีแต่คำว่า 'สุโก้ย' เด้งออกมาจากแต่ละบทไม่หยุดจนกระทั่งอ่านจบ

ถ้ามีออสการ์สาขานักเขียนนิยายสืบสวนที่จีเนียส
ต่อให้เขียนผ่านไปกี่ยุคกี่สมัย งานเขียนก็ยังตะโกนคำว่า 'จี๊เนียสสส' ออกมาได้
เอาไปเลย...ยกให้รัมโปะไปเลยสัก 10 ตัว
ไม่รู้คุณเขาช่างคิดช่างสรรหาช่างสร้างสรรค์แต่ละฉากแต่ละตอนขึ้นมาได้ยังไง
เอาจริงๆเล่มนี้เหมือนเฉลยตัวฆาตกร (แบบเนียนๆ) มาตั้งแต่แรกๆละ
แต่ก็ยังมีการเขียนหลอก เหมือนตบหัวแล้วลูบหลังแล้วตบหัวอีกที
ที่รู้ว่าการเขียนหลอก สุดท้ายมันลิงค์เป็นวิธีการแก้แค้นและการฆ่าอย่างเลือดเย็นทั้งหมด

จะชมว่าเจ๋งก็เหมือนจะโหดร้าย (เพราะนี่คือหนังสือสืบสวนที่มีการฆาตกรรม)
แต่ก็นั่นแหละ

เจ๋งฉิบ!


ปล. ตัวละครค่อนข้างเยอะและชื่อค่อนข้างจำยากและชวนสับสน
ถึงอย่างนั้นก็ไม่่ได้ทำให้สนุกน้อยลงหรือน่าเบื่อเลยแม้แต่น้อย
ดีเหลือเกิน จี๊เนียสสสส

[Fai RuRiKo · Rating 4 out of 5]

งานของรัมโปเป็นอะไรที่กาวมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว ตัวเอกจะเก่งเว่อร์เลย ซึ่งคดีนี้อ่านแล้วตื่นเต้นเร้าใจ เดาตัวคนร้ายได้ตั้งแต่กลางๆเล่ม แต่ช่วงท้ายที่เฉลยทริค กลับเป็นทริคที่ซับซ้อนพอสมควรเลย

[KunPunnawat · Rating 5 out of 5]

เล่นนี้ก็เน้นอีโรติกเหมือนเดิม
ชอบแนวทางการหนีของคนร้ายในนิยายของรัมโบมาก
วิ่งไปกลางที่สาธารณะแล้วไม่โดนจับ
ที่ชอบมากคือเหยื่อในเรื่องนี้ก็ดันมี stockholm syndrome ซะงั้น
เนื้อเรื่องยาก แต่ครบทุกรสดี

[Boon · Rating 4 out of 5]

สำนวนการเขียนแบบรัมโปะที่อ่านแล้วต้องติดตาม ลุ้น ระทึก วางไม่ลง

แต่ผมว่ามันออกจะเกินจริงไปนิดนึง สำหรับตรรกะที่เอามาใช้

อ่านสนุกดีครับ

[Iggyizzy2000 · Rating 3 out of 5]

โดยรวมมันอ่านสนุกแบบนิยายแฟนตาซีหรือมังงะเด็กโตมากกว่า
พักหลังๆสารภาพเลยว่าเริ่มอ่านงานของ รัมโปะ ในซีรี่ส์เซ็ตของ อะเกะชิ โคโงะโร ไม่สนุก มันอ่านแล้วไม่สุด
ใช้มุกเดิมๆคือมีฆาตกรรม มีคดี แล้วก็ไล่ล่ากันสักพักโดยใส่น้ำหนักไปที่การชิงไหวชิงพริบของสองฝ่ายมากกว่าว่าใครจะพลาดท่าเสียทีก่อน เบรคด้วยปมของตัวละครหรือฆาตกรรมต่อแล้วก็มาไล่ล่าอีกที แล้วมาสรุปที่พระเอกทริกเก่งกว่าประมาณนั้น