What do you think?
Rate this book
Bilinmeyen Adanın Öyküsü
"Bir adam kralın kapısını çalmış ve ona demiş ki, Bana bir tekne ver."
Bilinmeyen adaların kalmadığına inanılan bir dönemde bilinmeyen ada arama cesaretine sahip bir adamla böyle bir cesareti görüp hayatını değiştirebileceğine inanan bir kadının büyük usta Saramago'nun eşsiz anlatısında edebiyat tarihine geçen yolculukları böyle başlar. Emrah İmre'nin Portekizceden çevirisi ve Birol Bayram'ın desenleriyle okurun minör başyapıtlarından olacaktır Bilinmeyen Adanın Öyküsü.
Bilinmeyen adaların kalmadığına inanılan bir dönemde bilinmeyen ada arama cesaretine sahip bir adamla böyle bir cesareti görüp hayatını değiştirebileceğine inanan bir kadının büyük usta Saramago'nun eşsiz anlatısında edebiyat tarihine geçen yolculukları böyle başlar. Emrah İmre'nin Portekizceden çevirisi ve Birol Bayram'ın desenleriyle okurun minör başyapıtlarından olacaktır Bilinmeyen Adanın Öyküsü.
59 pages, Paperback
First published January 1, 1997
About the author
José Saramago
319 books14.5k followersNovels of especially noted Portuguese writer José Saramago, include
Country of Sin
(1947) and
The Stone Raft
(1986); people awarded him the Nobel Prize of 1998 for literature.
The most important among nations of the last century, he in his sixties then came to prominence with the publication of Baltasar and Blimunda . A huge body of work followed, translated into more than forty languages.
https://en.wikipedia.org/wiki/Jos%C3%...
The most important among nations of the last century, he in his sixties then came to prominence with the publication of Baltasar and Blimunda . A huge body of work followed, translated into more than forty languages.
https://en.wikipedia.org/wiki/Jos%C3%...
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 1,232 reviews
February 19, 2022
O Conto da Ilha Desconhecida = The Tale of the Unknown Island, José Saramago
The Tale of the Unknown Island is a short story by Portuguese author José Saramago. It was published in Portuguese in 1997, and British in 1999. A man requests the king of his country to give him a boat so he can go in search for "the unknown island". The king questions him about the existence of such an island and tries to convince the man that all islands already appear on maps. The man states that only the known islands do. This debate concludes with the king granting him a boat.
عنوانهای چاپ شده در ایران: «قصه ی جزیره ی ناشناخته»؛ «افسانه جزیره ناشناخته»؛ «داستان جزیره ناشناخته»؛ تاریخ نخستین خوانش: سال1998میلادی
عنوان: قصه ی جزیره ی ناشناخته؛ نویسنده: ژوزه (خوزه) ساراماگو؛ مترجم: محبوبه بدیعی؛ تهران، نشر مرکز، سال1379؛ در62ص؛ چاپ دوم 1381؛ چاپ چهارم سال1385؛ چاپ ششم سال1389؛ چاپ هفتم سال1392؛ شابک9789643055097؛ موضوع: داستانهای نویسندگان پرتقال - سده20م
عنوان: افسانه جزیره ناشناخته؛ نویسنده: ژوزه (خوزه) ساراماگو؛ مترجم: محمدرضا (رضا) پرهیزگار؛ تهران، نیم نگاه، سال1380؛ در58ص؛
عنوان: داستان جزیره ناشناخته؛ نویسنده: ژوزه ساراماگو؛ مترجم: رضا اسکندری؛ تهران، گهرشید، سال1391؛ در24ص؛
از آخرین نوشته های «ساراماگو»، که به سبک و قالب قصه ها، و حکایت‌های کهن، پرداخته شده؛ خوانشگر، در آغاز گمان میکند، انگار حکایتی کودکانه را می‌خواند، سرانجام درمی‌یابد، قصه ای عاشقانه خوانده است، قصه ای فیلسوفانه، که یادآور کارهای «ولتر»، یا «سویفت» است؛ تنها با درک استعاره های ظریف، و پرمعنای «ساراماگو»، می‌توان به ژرفای داستان پی برد
نقل از متن کتاب: (دوست داشتن احتمالا بهترین شکل مالکیت است، و مالکیت بدترین شکل دوست داشتن؛ برای دیدن کامل یک جزیره، باید از آن جدا شد، ما نمیتوانیم خود را کامل ببینیم، مگر آنکه از قید خود رها شویم؛ شعله همانند بالا آمدن مهتاب، آهسته آهسته گسترده تر شد، و چهره ی زن نظافتچی را روشن کرد؛ نیازی به گفتن نیست که مرد با خود چه اندیشید: چه زیباست؛ اما آنچه زن با خود اندیشید، چنین بود: چشمش فقط به دنبال جزیره ی ناشناخته است؛ و این تنها یک نمونه از مواردی ست که مردم نگاهی را در چشم دیگری به اشتباه تعبیر میکنند؛ به خصوص وقتی که یکدیگر را به تازگی ملاقات کرده باشند؛ خواب، شعبده باز ماهری ست؛ اندازه ی اشیا و فاصله ی میان آنها را تغییر میدهد، آدمهای کنار هم خوابیده را، از هم جدا میکند، و آنهایی را که از هم دورند، کنار هم قرار میدهد؛ زن در همین چندمتری او خوابیده است، اما مرد نمیتواند به او برسد، در حالیکه رفتن از کابین چپ به راست، هیچ کاری ندارد)؛ پایان نقل
تاریخ بهنگام رسانی 24/11/1399هجری خورشیدی؛ 29/11/1400هجری خورشیدی؛ ا. شربیانی
The Tale of the Unknown Island is a short story by Portuguese author José Saramago. It was published in Portuguese in 1997, and British in 1999. A man requests the king of his country to give him a boat so he can go in search for "the unknown island". The king questions him about the existence of such an island and tries to convince the man that all islands already appear on maps. The man states that only the known islands do. This debate concludes with the king granting him a boat.
عنوانهای چاپ شده در ایران: «قصه ی جزیره ی ناشناخته»؛ «افسانه جزیره ناشناخته»؛ «داستان جزیره ناشناخته»؛ تاریخ نخستین خوانش: سال1998میلادی
عنوان: قصه ی جزیره ی ناشناخته؛ نویسنده: ژوزه (خوزه) ساراماگو؛ مترجم: محبوبه بدیعی؛ تهران، نشر مرکز، سال1379؛ در62ص؛ چاپ دوم 1381؛ چاپ چهارم سال1385؛ چاپ ششم سال1389؛ چاپ هفتم سال1392؛ شابک9789643055097؛ موضوع: داستانهای نویسندگان پرتقال - سده20م
عنوان: افسانه جزیره ناشناخته؛ نویسنده: ژوزه (خوزه) ساراماگو؛ مترجم: محمدرضا (رضا) پرهیزگار؛ تهران، نیم نگاه، سال1380؛ در58ص؛
عنوان: داستان جزیره ناشناخته؛ نویسنده: ژوزه ساراماگو؛ مترجم: رضا اسکندری؛ تهران، گهرشید، سال1391؛ در24ص؛
از آخرین نوشته های «ساراماگو»، که به سبک و قالب قصه ها، و حکایت‌های کهن، پرداخته شده؛ خوانشگر، در آغاز گمان میکند، انگار حکایتی کودکانه را می‌خواند، سرانجام درمی‌یابد، قصه ای عاشقانه خوانده است، قصه ای فیلسوفانه، که یادآور کارهای «ولتر»، یا «سویفت» است؛ تنها با درک استعاره های ظریف، و پرمعنای «ساراماگو»، می‌توان به ژرفای داستان پی برد
نقل از متن کتاب: (دوست داشتن احتمالا بهترین شکل مالکیت است، و مالکیت بدترین شکل دوست داشتن؛ برای دیدن کامل یک جزیره، باید از آن جدا شد، ما نمیتوانیم خود را کامل ببینیم، مگر آنکه از قید خود رها شویم؛ شعله همانند بالا آمدن مهتاب، آهسته آهسته گسترده تر شد، و چهره ی زن نظافتچی را روشن کرد؛ نیازی به گفتن نیست که مرد با خود چه اندیشید: چه زیباست؛ اما آنچه زن با خود اندیشید، چنین بود: چشمش فقط به دنبال جزیره ی ناشناخته است؛ و این تنها یک نمونه از مواردی ست که مردم نگاهی را در چشم دیگری به اشتباه تعبیر میکنند؛ به خصوص وقتی که یکدیگر را به تازگی ملاقات کرده باشند؛ خواب، شعبده باز ماهری ست؛ اندازه ی اشیا و فاصله ی میان آنها را تغییر میدهد، آدمهای کنار هم خوابیده را، از هم جدا میکند، و آنهایی را که از هم دورند، کنار هم قرار میدهد؛ زن در همین چندمتری او خوابیده است، اما مرد نمیتواند به او برسد، در حالیکه رفتن از کابین چپ به راست، هیچ کاری ندارد)؛ پایان نقل
تاریخ بهنگام رسانی 24/11/1399هجری خورشیدی؛ 29/11/1400هجری خورشیدی؛ ا. شربیانی
March 4, 2022
[Edited 3/4/2022]
A tiny book; 51 tiny pages with illustrations. A fable to be read at one sitting. Boy meets girl. Boy chases girl. Pursue your dreams despite obstacles.
I wonder if this Nobel Laureate author wrote this work to compete with his linguistic countryman, Paulo Coelho, who is a megaseller of simple allegorical tales. (Saramago is Portuguese; Coelho is Brazilian.)
The search for the unknown island has particular resonance for a Portuguese author whose ancestors were responsible for the European discovery of half of the world. "Are there any unknown islands left?" is a theme of the book.
top photo: Netrani Island off of India in the Arabian Sea from wikimapia
middle photo: wallpapersafari.com
bottom photo of a typical Portuguese caravel used by explorers from nautarch.tamu.edu
A tiny book; 51 tiny pages with illustrations. A fable to be read at one sitting. Boy meets girl. Boy chases girl. Pursue your dreams despite obstacles.
I wonder if this Nobel Laureate author wrote this work to compete with his linguistic countryman, Paulo Coelho, who is a megaseller of simple allegorical tales. (Saramago is Portuguese; Coelho is Brazilian.)
The search for the unknown island has particular resonance for a Portuguese author whose ancestors were responsible for the European discovery of half of the world. "Are there any unknown islands left?" is a theme of the book.
top photo: Netrani Island off of India in the Arabian Sea from wikimapia
middle photo: wallpapersafari.com
bottom photo of a typical Portuguese caravel used by explorers from nautarch.tamu.edu
July 6, 2020
Inquiring
Real inquiry, all inquiry whether physical exploration or intellectual research, is necessarily blind, an act of faith in the unknown to reveal itself. Otherwise inquiry is merely repetition or review. So, paradoxically, there is no point to inquiry. The discovery which might result is per force entirely hidden and cannot be conceived in advance. Nor, therefore, can the obstacles which might be encountered, and consequently the eventual costs involved be assessed. Inquiry is, in other words, not just pointless, it is irrational since there are no criteria of success or profit or progress which can be applied to it. Unless of course one likes the people one is inquiring with. In which case one has already arrived at a conclusion. Saramago has condensed an entire philosophy of inquiry into a marvelous parabolic gem.
Real inquiry, all inquiry whether physical exploration or intellectual research, is necessarily blind, an act of faith in the unknown to reveal itself. Otherwise inquiry is merely repetition or review. So, paradoxically, there is no point to inquiry. The discovery which might result is per force entirely hidden and cannot be conceived in advance. Nor, therefore, can the obstacles which might be encountered, and consequently the eventual costs involved be assessed. Inquiry is, in other words, not just pointless, it is irrational since there are no criteria of success or profit or progress which can be applied to it. Unless of course one likes the people one is inquiring with. In which case one has already arrived at a conclusion. Saramago has condensed an entire philosophy of inquiry into a marvelous parabolic gem.
February 11, 2013
‘Liking is probably the best form of ownership, and ownership the worst form of liking.
Saramago had a gift for delivering such potent messages in such a simple manner, focusing a vast array of complex ideas into a simple parable that easily penetrates to your heart. His short story, The Tale of the Unknown Island is no exception, as is brought to even higher heights of fairytale-like beauty with the simple illustrations by Peter Sís. While it would have been best to include this in a collection of stories instead of sold on it’s own, this tale is a wonderful parable about looking for happiness and understanding the mysterious ways love works in our world.
This story is classic Saramago with all of his talents and motifs on displays. Right away the reader is immersed in the political satire that fleshes out much of his work, as a man comes knocking at the King’s Door for Petitions. ‘Since the king spent all his time sitting at the door for favors (favors being offered to the king, you understand), whenever he heard someone knocking at the door for petitions, he would pretend not to hear’. The story takes off into a wonderful parable about finding happiness as the Man and a runaway cleaning woman, the only one to believe in the man’s quest, embark to discover an Unknown Island. Saramago’s language seems so simple, like a story aimed to be understood and enjoyed by all ages, yet carries a powerhouse of ideas and meaning in his seemingly unthreatening words. A message of love seems best delivered in such a pleasant way. This story caresses the heart and makes one feel the subtle magic of the world that echoes in the beauty of life all around us.
The story, while being a joy to read, is a bit too short and feels as if it could have been much greater. There is a lengthy satirical buildup, yet, right when it seems the story could set off towards a wonderful adventure, the epiphany occurs and the story rapidly comes to an end. It is conclusive, but the message comes suddenly and made me wonder if it was originally intended to be a novella. Had he expanded on the ideas, I think this could have been a wonderful tale of double the length. Had this been included in a collection of short stories, the quick conclusion wouldn’t have felt so disappointing. Including this, perhaps, in Saramago’s The Lives of Things (that was a complete work, but I am unaware if Saramago had other short stories this could have been included with) would have given a more satisfactory feel to both that collection and this story. That said, this is still worth reading, and is very uplifting and enjoyable.
The world lost a wonderful storyteller when Saramago passed in 2010. He had a unique style, and a sweet simplicity that reminds me of a more intellectual and literary version of Paulo Coelho. This story is a bit too light to stand on it’s own, yet is a satisfying trip into the warm, soothing places in Saramago’s heart.
3.5/5
‘[W]e can’t see ourselves unless we become free of ourselves’
Saramago had a gift for delivering such potent messages in such a simple manner, focusing a vast array of complex ideas into a simple parable that easily penetrates to your heart. His short story, The Tale of the Unknown Island is no exception, as is brought to even higher heights of fairytale-like beauty with the simple illustrations by Peter Sís. While it would have been best to include this in a collection of stories instead of sold on it’s own, this tale is a wonderful parable about looking for happiness and understanding the mysterious ways love works in our world.
This story is classic Saramago with all of his talents and motifs on displays. Right away the reader is immersed in the political satire that fleshes out much of his work, as a man comes knocking at the King’s Door for Petitions. ‘Since the king spent all his time sitting at the door for favors (favors being offered to the king, you understand), whenever he heard someone knocking at the door for petitions, he would pretend not to hear’. The story takes off into a wonderful parable about finding happiness as the Man and a runaway cleaning woman, the only one to believe in the man’s quest, embark to discover an Unknown Island. Saramago’s language seems so simple, like a story aimed to be understood and enjoyed by all ages, yet carries a powerhouse of ideas and meaning in his seemingly unthreatening words. A message of love seems best delivered in such a pleasant way. This story caresses the heart and makes one feel the subtle magic of the world that echoes in the beauty of life all around us.
The story, while being a joy to read, is a bit too short and feels as if it could have been much greater. There is a lengthy satirical buildup, yet, right when it seems the story could set off towards a wonderful adventure, the epiphany occurs and the story rapidly comes to an end. It is conclusive, but the message comes suddenly and made me wonder if it was originally intended to be a novella. Had he expanded on the ideas, I think this could have been a wonderful tale of double the length. Had this been included in a collection of short stories, the quick conclusion wouldn’t have felt so disappointing. Including this, perhaps, in Saramago’s The Lives of Things (that was a complete work, but I am unaware if Saramago had other short stories this could have been included with) would have given a more satisfactory feel to both that collection and this story. That said, this is still worth reading, and is very uplifting and enjoyable.
The world lost a wonderful storyteller when Saramago passed in 2010. He had a unique style, and a sweet simplicity that reminds me of a more intellectual and literary version of Paulo Coelho. This story is a bit too light to stand on it’s own, yet is a satisfying trip into the warm, soothing places in Saramago’s heart.
3.5/5
‘[W]e can’t see ourselves unless we become free of ourselves’
July 7, 2016
* Bazı ilaçlar vardır, hemen kana karışmaz. Kademeli olarak çözünür ve kandaki yoğunluğu / konsantrasyonu bir sonraki ilaç vaktine kadar sabit kalır. Bu tür ilaçların etkisi uzun sürer. Bazı kitaplar da vardır, kısa sürede okunur ama akıldaki yoğunluğu/etkisi bir sonraki kitaba kadar hep aynı kalır; tıpkı "Bilinmeyen Adanın Öyküsü"nde olduğu gibi.
** Okuyan herkesin farklı şeyler bulduğu bir kitaptır; 9 yaşındaki yeğenime masal niyetine okumuştum, "bazen öyle güç hayallerin peşine düşeriz ki, burnumuzun ucundaki gerçeklerin farkına bile varmayız" demişti, temizlikçi kadının uzun süre adam tarafından fark edilmemesini kastederek. Bense farklı birşeyler yakalamıştım, "denizci olmayan cesur bir denizcinin, kendini arama cesareti" olarak algılamıştım, tüm olanaksızlıklara rağmen hayallerin peşinden gidilmesi gerektiğini düşünerek. Eminim okuduğunuzda siz de farklı birşeyler yakalayacaksınız; çünkü ucu açık bir masaldır.
*** Tüm algılarınız açıkken ve hayal gücünüz zirve yapmışken okumanızı öneririm, ve mümkünse henüz hiçbir biçim verilmemiş, sahibinden az kullanılmış bir beyne sahip bir ufaklıkla beraber okumanızı. Bitirince de kitaptan ne anladığınızı o ufaklıkla konuşun/tartışın. Aradaki fark, biçimlenmemiş bir benlikle, kendisi olmaktan uzak bir benlik arasındaki fark kadardır. İyi okumalar...
"Kendinden dışarı çıkıp kendine bakmadıkça kim olduğunu asla bilemezsin." (kitaptan bir alıntı)
** Okuyan herkesin farklı şeyler bulduğu bir kitaptır; 9 yaşındaki yeğenime masal niyetine okumuştum, "bazen öyle güç hayallerin peşine düşeriz ki, burnumuzun ucundaki gerçeklerin farkına bile varmayız" demişti, temizlikçi kadının uzun süre adam tarafından fark edilmemesini kastederek. Bense farklı birşeyler yakalamıştım, "denizci olmayan cesur bir denizcinin, kendini arama cesareti" olarak algılamıştım, tüm olanaksızlıklara rağmen hayallerin peşinden gidilmesi gerektiğini düşünerek. Eminim okuduğunuzda siz de farklı birşeyler yakalayacaksınız; çünkü ucu açık bir masaldır.
*** Tüm algılarınız açıkken ve hayal gücünüz zirve yapmışken okumanızı öneririm, ve mümkünse henüz hiçbir biçim verilmemiş, sahibinden az kullanılmış bir beyne sahip bir ufaklıkla beraber okumanızı. Bitirince de kitaptan ne anladığınızı o ufaklıkla konuşun/tartışın. Aradaki fark, biçimlenmemiş bir benlikle, kendisi olmaktan uzak bir benlik arasındaki fark kadardır. İyi okumalar...
"Kendinden dışarı çıkıp kendine bakmadıkça kim olduğunu asla bilemezsin." (kitaptan bir alıntı)
Read
August 25, 2017"Beğenmek, sahip olmanın en iyi şekli, sahip olmaksa beğenmenin en kötü şekli olsa gerek"
April 16, 2021
Eita, falar de Saramago para mim não é fácil, porque sei que vou ficar lançando um elogio atrás do outro. E sempre que vou recomendar algum livro desse gênio para alguém, eu já faço um alerta: a leitura é densa e exige tempo. Tempo para aproveitar e digerir a habilidade que Saramago tem com as palavras e com a língua portuguesa. E quando me perguntam por qual livro começar, falo sem dúvidas: “O conto da ilha desconhecida”.
O livro é curtinho, um conto, e, por isso, não vai te demandar tanto (mas não duvide da sua profundidade). Conheço pessoas que começam a ler Saramago, se assustam com aquelas frases longas e acabam deixando de lado. Por isso, “O conto da ilha desconhecida” vai te “assustar” menos. Mas não é para ter medo das obras de Saramago, até porque elas não são difíceis… A forma como o autor usa - ou deixar de usar - a pontuação pode causar certa estranheza, mas o leitor se acostuma. Na verdade, como já falei, basta paciência e atenção! Se você conseguir seguir assim, a experiência é muito enriquecedora.
E como o livro é tão curto, fica difícil de falar muito sobre o seu enredo. É, como a própria sinopse indica, uma parábola do senho realizado. O sonho de um viajante que pede ao rei um barco para conseguir chegar até uma ilha desconhecida. Se a história é simples, você vai se surpreender com a sensibilidade da escrita e das mensagens por trás do desejo desse viajante. No final, o que essa ilha desconhecida representa em nossas vidas?
"Que é necessário sair da ilha para ver a ilha, que não nos vemos se não saímos de nós…"
Nota: 9/10
Leia mais resenhas em https://www.instagram.com/book.ster/
O livro é curtinho, um conto, e, por isso, não vai te demandar tanto (mas não duvide da sua profundidade). Conheço pessoas que começam a ler Saramago, se assustam com aquelas frases longas e acabam deixando de lado. Por isso, “O conto da ilha desconhecida” vai te “assustar” menos. Mas não é para ter medo das obras de Saramago, até porque elas não são difíceis… A forma como o autor usa - ou deixar de usar - a pontuação pode causar certa estranheza, mas o leitor se acostuma. Na verdade, como já falei, basta paciência e atenção! Se você conseguir seguir assim, a experiência é muito enriquecedora.
E como o livro é tão curto, fica difícil de falar muito sobre o seu enredo. É, como a própria sinopse indica, uma parábola do senho realizado. O sonho de um viajante que pede ao rei um barco para conseguir chegar até uma ilha desconhecida. Se a história é simples, você vai se surpreender com a sensibilidade da escrita e das mensagens por trás do desejo desse viajante. No final, o que essa ilha desconhecida representa em nossas vidas?
"Que é necessário sair da ilha para ver a ilha, que não nos vemos se não saímos de nós…"
Nota: 9/10
Leia mais resenhas em https://www.instagram.com/book.ster/
May 22, 2012
This is such a positive short story, and although I realize that sailing in search of the Unknown Island is just a metaphor for self-discovery, it made me want to go sailing too.
There are about 1500 reviews that summarize the plot and, since The Tale of the Unknown Island is anyways an allegory, I'll simply skip to the meaning. What is great about José Saramago is that he never lets the reader wonder what he intended to say: "I want to find the unknown island, I want to find out who I am when I'm there on that island, Don't you know, If you don't step outside yourself, you'll never discover who you are."
So it all boils down to this: in a world in which most people take delight in believing that there is nothing left to be discovered, the greatest mystery and exploration of all is ourselves.
Just a great read, even if Mr. Saramago's writing style is not for everyone.
There are about 1500 reviews that summarize the plot and, since The Tale of the Unknown Island is anyways an allegory, I'll simply skip to the meaning. What is great about José Saramago is that he never lets the reader wonder what he intended to say: "I want to find the unknown island, I want to find out who I am when I'm there on that island, Don't you know, If you don't step outside yourself, you'll never discover who you are."
So it all boils down to this: in a world in which most people take delight in believing that there is nothing left to be discovered, the greatest mystery and exploration of all is ourselves.
Just a great read, even if Mr. Saramago's writing style is not for everyone.
December 7, 2021
Love is probably the best way to have; it is surely the worst way to love.
March 20, 2017
دوستان گرانقدر، هر خواننده ای ممکن است برداشتِ متفاوتی از این داستان داشته باشد، چراکه این داستان سرشار از استعاره و کنایه هایِ گوناگون است
به نظرِ من، پیامِ اصلی «ساراماگو» شناختِ خود و خواسته های درونی انسان میباشد و اینکه همیشه جایی برایِ رسیدن میباشد و نباید اسیرِ تکرار شد و باید زندگی را از یکنواخت بودن خارج نمود
نویسنده در کنارِ هدفِ اصلی که در داستان دنبال میکند، گوشه کنایه هایِ زیبا و زیرکانه ای به دین و مذهب نیز میزند... همانطور که هر انسانِ خردمندی میداند: داستانِ نوح و کشتی نوح، چیزی جزء خرافات و موهومات بچه گانه نیست.. <ساراماگو> نیز این داستان را خواب و خیال میداند
نویسنده در قسمتی از داستان از طرفِ مردی که خواستارِ کشتی بود به پادشاه میگوید: بدون آن کشتی ها شما چیزی نیستید، اما بدونِ شما کشتی ها میتوانند دریا را بنوردند... عزیزانم، به نظرم نویسنده با به کار بردنِ این جملات، کنایه ای به مذهبی ها و خرافاتی های موهوم پرست میزند و میگوید که انسان بدون دین میتواند زندگی را بگذراند، ولی دین و مذهب بدونِ انسان هیچ و پوچ است
البته عده ای سعی دارند که بگویند: نویسنده کشتی خودش را به کشتی نوح تشبیه کرده است تا همچون نوح از فساد و تباهی بگریزد... در پاسخ به این به اصطلاح مفسرانِ خرافه پرست و موهوم پرست و البته بیسواد باید بگویم: کجایِ داستان به فساد اشاره کرده است!؟؟، حتی در داستان اشاره دارد زنِ نظافتچی جدا خوابیده بود و مهمتر از همه این بود که مرد احساس میکرد عاشق زن شده است، و باید بگویم یک نادان و نفهم، <<عشق>> را با فساد یکی میداند
برده ها و بی خردانی که اسیرِ دین و خرافاتِ مذهبی هستند نه تنها از این داستان، بلکه از تمامی نوشته هایِ ابهام انگیز و پوشیده از استعاره، به نوعی برداشت میکنند که به نفعِ دین و مذهبشان و داستانهای خنده آور در کتبِ به اصطلاح مقدسشان باشد
پس دوستانِ آگاه و گرامی که این داستان را خوانده اند، باید بدانند که نویسنده به صورتِ مشخص با خرافات مبارزه میکند، نه اینکه با تعریف از یک داستانِ موهوم و مسخره و غیرِ علمی همچون داستانِ نوح، به این موهوماتِ دینی پر و بال بخشد
**************************
امیدوارم دوستانِ خردگرا و گرامی، این داستان را بخوانند و از آن لذت ببرند
<پیروز باشید و ایرانی>
به نظرِ من، پیامِ اصلی «ساراماگو» شناختِ خود و خواسته های درونی انسان میباشد و اینکه همیشه جایی برایِ رسیدن میباشد و نباید اسیرِ تکرار شد و باید زندگی را از یکنواخت بودن خارج نمود
نویسنده در کنارِ هدفِ اصلی که در داستان دنبال میکند، گوشه کنایه هایِ زیبا و زیرکانه ای به دین و مذهب نیز میزند... همانطور که هر انسانِ خردمندی میداند: داستانِ نوح و کشتی نوح، چیزی جزء خرافات و موهومات بچه گانه نیست.. <ساراماگو> نیز این داستان را خواب و خیال میداند
نویسنده در قسمتی از داستان از طرفِ مردی که خواستارِ کشتی بود به پادشاه میگوید: بدون آن کشتی ها شما چیزی نیستید، اما بدونِ شما کشتی ها میتوانند دریا را بنوردند... عزیزانم، به نظرم نویسنده با به کار بردنِ این جملات، کنایه ای به مذهبی ها و خرافاتی های موهوم پرست میزند و میگوید که انسان بدون دین میتواند زندگی را بگذراند، ولی دین و مذهب بدونِ انسان هیچ و پوچ است
البته عده ای سعی دارند که بگویند: نویسنده کشتی خودش را به کشتی نوح تشبیه کرده است تا همچون نوح از فساد و تباهی بگریزد... در پاسخ به این به اصطلاح مفسرانِ خرافه پرست و موهوم پرست و البته بیسواد باید بگویم: کجایِ داستان به فساد اشاره کرده است!؟؟، حتی در داستان اشاره دارد زنِ نظافتچی جدا خوابیده بود و مهمتر از همه این بود که مرد احساس میکرد عاشق زن شده است، و باید بگویم یک نادان و نفهم، <<عشق>> را با فساد یکی میداند
برده ها و بی خردانی که اسیرِ دین و خرافاتِ مذهبی هستند نه تنها از این داستان، بلکه از تمامی نوشته هایِ ابهام انگیز و پوشیده از استعاره، به نوعی برداشت میکنند که به نفعِ دین و مذهبشان و داستانهای خنده آور در کتبِ به اصطلاح مقدسشان باشد
پس دوستانِ آگاه و گرامی که این داستان را خوانده اند، باید بدانند که نویسنده به صورتِ مشخص با خرافات مبارزه میکند، نه اینکه با تعریف از یک داستانِ موهوم و مسخره و غیرِ علمی همچون داستانِ نوح، به این موهوماتِ دینی پر و بال بخشد
**************************
امیدوارم دوستانِ خردگرا و گرامی، این داستان را بخوانند و از آن لذت ببرند
<پیروز باشید و ایرانی>
December 7, 2016
Sonhar é preciso; para ganhar coragem e sair do conformismo, para ousar partir rumo à incerteza e no desconhecido nos encontrarmos a nós mesmos.
Uma deliciosa metáfora, numa narrativa bem ao jeito de Saramago.
Uma deliciosa metáfora, numa narrativa bem ao jeito de Saramago.
July 30, 2019
Saramago, kısacık bir öyküyle bir sürü şey anlatmış.
Çizimler ise apayrı bir tat katmış!
Çizimler ise apayrı bir tat katmış!
January 1, 2017
Kendini aramak amacıyla yazılmış, masalsı bir anlatıma sahip Bilinmeyen Adanın Öyküsü.
Düşünmeden okunduğunda sadece bir masal görecekken, alt metinlere dikkat edildiğinde Saramago'nun bilinmeyen adanın aslında ne olduğunu çok güzel bir dille anlattığını görüyorsunuz.
Kitapta beni zorlayan tek şey Saramago'nun nokta ve virgülden başka hiç bir imla kullanmayıp, karşılıklı konuşmalarda konuşma çizgisi yada tırnak yerine virgülden sonra büyük harf ile başlayıp yazması oldu. Alışınca güzel gitti ama kim kimdi anlamak için dikkatinizi toplamanızı istiyor.
Çok keyif aldım. Saramago'nun okuduğum ilk kitabıydı ve son olmayacak.
' Kendinden dışarı çıkıp kendine bakmadıkça kim olduğunu asla bilemezsin. '
Düşünmeden okunduğunda sadece bir masal görecekken, alt metinlere dikkat edildiğinde Saramago'nun bilinmeyen adanın aslında ne olduğunu çok güzel bir dille anlattığını görüyorsunuz.
Kitapta beni zorlayan tek şey Saramago'nun nokta ve virgülden başka hiç bir imla kullanmayıp, karşılıklı konuşmalarda konuşma çizgisi yada tırnak yerine virgülden sonra büyük harf ile başlayıp yazması oldu. Alışınca güzel gitti ama kim kimdi anlamak için dikkatinizi toplamanızı istiyor.
Çok keyif aldım. Saramago'nun okuduğum ilk kitabıydı ve son olmayacak.
' Kendinden dışarı çıkıp kendine bakmadıkça kim olduğunu asla bilemezsin. '
November 14, 2016
Pat diye bitiverdi.Arada böyle masalsı öyküler iyi geliyor bana.
Ancak;yazım dizilişi biraz rahatsız etti beni.Şöyle ki: Cümleler sürekli virgülle ayrılıyor,virgülden sonra büyük harfle devam ediyor karşılıklı diyaloglar.Yeni bir yazım türü mü,yoksa Türkçe esnedi de haberimiz mi olmadı,tam anlayamadım.
Yazar belki de orijinalinde bu şekilde yapılandırmış cümlelerini,diye düşündüm.
"Kendimizden çıkmadıkça kendimizi görmemiz mümkün değildir."
"Kendinden dışarı çıkıp kendine bakmadıkça kim olduğunu asla bilemezsin."
Ancak;yazım dizilişi biraz rahatsız etti beni.Şöyle ki: Cümleler sürekli virgülle ayrılıyor,virgülden sonra büyük harfle devam ediyor karşılıklı diyaloglar.Yeni bir yazım türü mü,yoksa Türkçe esnedi de haberimiz mi olmadı,tam anlayamadım.
Yazar belki de orijinalinde bu şekilde yapılandırmış cümlelerini,diye düşündüm.
"Kendimizden çıkmadıkça kendimizi görmemiz mümkün değildir."
"Kendinden dışarı çıkıp kendine bakmadıkça kim olduğunu asla bilemezsin."
August 12, 2017
Se lee en menos de media hora.
Los diálogos entre personajes están en un mismo párrafo separados por puntos, a veces por comas. Una forma distinta de exponerlos que te hace pensar más a la hora de identificar al portavoz de esas palabras. Sin duda, uno de los efectos que te conquistan del libro.
Pocas páginas, pero muy filosóficas. Arenas movedizas para mí, pues no soy la mejor interpretando, pero me quedo con la búsqueda de uno mismo, y que a veces es más importante el camino que haces hacia "la isla desconocida" que la propia isla.
Lo que más me ha gustado: la puerta de las decisiones. Aquella que una vez traspasada, no se puede volver atrás.
Los diálogos entre personajes están en un mismo párrafo separados por puntos, a veces por comas. Una forma distinta de exponerlos que te hace pensar más a la hora de identificar al portavoz de esas palabras. Sin duda, uno de los efectos que te conquistan del libro.
Pocas páginas, pero muy filosóficas. Arenas movedizas para mí, pues no soy la mejor interpretando, pero me quedo con la búsqueda de uno mismo, y que a veces es más importante el camino que haces hacia "la isla desconocida" que la propia isla.
Lo que más me ha gustado: la puerta de las decisiones. Aquella que una vez traspasada, no se puede volver atrás.
August 15, 2016
Saramago, aşığım.
April 16, 2017
كم بودن حجم كتاب و عنوان ساراماگو بر روي جلد آن، دست به دست هم دادند تا توي مسير برگشت، بتونم بخونمش.... خيلي تعريفي نداشت... ولي توش سه تا جمله ناب پيدا كردم كه خيلي زيبا و قابل تامل بودند. بعدا جملات رو اضافه ميكنم...
September 16, 2018
İnsan içindeyken kendini bildiğini sanır, ama denize açılıp kendini aramadıkça kendini bulamaz. 15 dakikada okunacak bir kitaptır ancak, okuyana kesinlikle vizyon kazandırır.
"...bilinmeyen ada nihayet denize açılmış, kendini aramak amacıyla."
"...bilinmeyen ada nihayet denize açılmış, kendini aramak amacıyla."
November 20, 2019
3,5 Masalsı bir anlatımı vardı. Ve kısacık bir öyküydü. Konuşmalar virgül ile ayrılmış olması ayrıca hoşuma gitti. Yazar belli ki dikkatimizi kitaba çekmek istemiş.
August 15, 2016
Zaten uzun öykü diye geçiyor ancak yinede o kadar uzun sayılmaz. 52sayfa. Bir çırpıda okunup bitiyor.
Oldukça sosyal mesaj içerikli bir kitap olmuş.
Özetle bir adam varmış. Saraya gitmiş. Sarayın 1000 tane kapısından "dilekler kapısının" önünde sıraya girmiş. Beklemeye başlamış. Sıra ona gelince kapıyı temizlikçi kadın açmış.
1.Devlet siz bişey istediğiniz zaman karşınıza en yetkisiz adamı çıkartır ki "beyfendi benim yapacak birşeyim yok desin.
Adam aslında bir tekne istiyormuş ama kapı açılınca temizlikçi kadına sadece krali görmek istediğini söylemiş.
2. Herkesin sorduğu soruyu sorarsan herkesin aldığı cevabı alırsın. Farklı olmalısın. Doğru soruyu sormalısın.
Temizlikçi kadın şefine o müdürüne, o amirine, o vezire aktarmış bu dileği. en son kral reddetmiş tabi ki kapıya inmeyi. hem o kim oluyor ki kralı ayağına çağırıyor değil mi?
3.Devlet size her zaman tepeden bakar.
Kralın red cevabı once vezire ordan ona ordan ona en son temizlikçi kadına ve ordanda bizim adama gelmiş.
4. Devletin klasik oyalama taktiği işte neyini açıklayayım.
Ama adam yımamış ve kral gelinceye kadar beklemiş kapıda yorgan döşek. Tabi böyle oluncada homurdanmalar başlamış. sırada bekleyen onlarca adam var daha. İşte bu homurdanmaları duyan Kral kendisine verilen hediyelerle ilgilenmeyi bırakıp dilekler kapısına inmek zorunda kalmış.
5. Birlik olun hep bir ağızdan tek bir ses çıkarın. Böylece Kral ayağınıza gelsin.
6. Küçük mesaj: Krallar bizden topladıklarıyla takılırken siz açlıktan ölürsünüz. Bu iş böyledir.
Adam Kral'dan tekne istemiş bi tane. Kral vermem demiş. Verirsin vermezsin darken kalabalık gene homurdanmaya başlamış. Sonuç gene olumlu. Yeter ki Kralın otoritesi sarsılmasın. Adam tekneyi koparmış kraldan.
Gitmiş rıhtıma. Donanma amirinden teknesini istemiş. Bu sırada da peşinde temizlikçi kadın. Almış teknesini. Hayali bilinmeyen, henüz keşfedilmemiş olan adayı bulmakmış. Ama bir kendisi birde temizlikçi kadın, koca gemiyle nasıl açılacaklar denize. Tayfa toplayayım demiş. Herkes buna gülmüş. Sen manyak mısın, ada keşfedecem diye denizemi açılınır diye. Böylece açılamamışlar.
7. Sen gene hayal kur, imkansızı iste, yolundan da dönme ama gerçekçi ol, insanlara ihtiyacın var. Öyle hadi be acaip bir fikrin peşinden gidiyorum diye yola çıkarsan yapayalnız kalırsın öyle. Hep bir adım öteyi hayal et, taaaaa kilometrelerce öteyi değil. En önemli maaç sırada ki maçtır.
Oldukça sosyal mesaj içerikli bir kitap olmuş.
Özetle bir adam varmış. Saraya gitmiş. Sarayın 1000 tane kapısından "dilekler kapısının" önünde sıraya girmiş. Beklemeye başlamış. Sıra ona gelince kapıyı temizlikçi kadın açmış.
1.Devlet siz bişey istediğiniz zaman karşınıza en yetkisiz adamı çıkartır ki "beyfendi benim yapacak birşeyim yok desin.
Adam aslında bir tekne istiyormuş ama kapı açılınca temizlikçi kadına sadece krali görmek istediğini söylemiş.
2. Herkesin sorduğu soruyu sorarsan herkesin aldığı cevabı alırsın. Farklı olmalısın. Doğru soruyu sormalısın.
Temizlikçi kadın şefine o müdürüne, o amirine, o vezire aktarmış bu dileği. en son kral reddetmiş tabi ki kapıya inmeyi. hem o kim oluyor ki kralı ayağına çağırıyor değil mi?
3.Devlet size her zaman tepeden bakar.
Kralın red cevabı once vezire ordan ona ordan ona en son temizlikçi kadına ve ordanda bizim adama gelmiş.
4. Devletin klasik oyalama taktiği işte neyini açıklayayım.
Ama adam yımamış ve kral gelinceye kadar beklemiş kapıda yorgan döşek. Tabi böyle oluncada homurdanmalar başlamış. sırada bekleyen onlarca adam var daha. İşte bu homurdanmaları duyan Kral kendisine verilen hediyelerle ilgilenmeyi bırakıp dilekler kapısına inmek zorunda kalmış.
5. Birlik olun hep bir ağızdan tek bir ses çıkarın. Böylece Kral ayağınıza gelsin.
6. Küçük mesaj: Krallar bizden topladıklarıyla takılırken siz açlıktan ölürsünüz. Bu iş böyledir.
Adam Kral'dan tekne istemiş bi tane. Kral vermem demiş. Verirsin vermezsin darken kalabalık gene homurdanmaya başlamış. Sonuç gene olumlu. Yeter ki Kralın otoritesi sarsılmasın. Adam tekneyi koparmış kraldan.
Gitmiş rıhtıma. Donanma amirinden teknesini istemiş. Bu sırada da peşinde temizlikçi kadın. Almış teknesini. Hayali bilinmeyen, henüz keşfedilmemiş olan adayı bulmakmış. Ama bir kendisi birde temizlikçi kadın, koca gemiyle nasıl açılacaklar denize. Tayfa toplayayım demiş. Herkes buna gülmüş. Sen manyak mısın, ada keşfedecem diye denizemi açılınır diye. Böylece açılamamışlar.
7. Sen gene hayal kur, imkansızı iste, yolundan da dönme ama gerçekçi ol, insanlara ihtiyacın var. Öyle hadi be acaip bir fikrin peşinden gidiyorum diye yola çıkarsan yapayalnız kalırsın öyle. Hep bir adım öteyi hayal et, taaaaa kilometrelerce öteyi değil. En önemli maaç sırada ki maçtır.
May 26, 2019
Kral adama sormuş, Ne istiyorsun,
Bana bir tekne ver demiş adam, Tekneyi ne için istiyorsun, anlat bakalım, Bilinmeyen adayı bulmak için, Saçma, bilinmeyen ada kalmadı artık, Bilinmeyen ada kalmadığını nereden biliyorsun, kral efendi, Haritalarda bütün adalar var, Haritalarda sadece bilinen adalar var, Peki bulmak istediğin bu bilinmeyen ada neyin nesi, Bunun cevabını bilseydim adı zaten bilinmeyen olmaktan çıkardı, Bu adayı kimden duydun, Kimseden, Öyleyse niçin var diye tutturuyorsun, Çok basit, bilinmeyen bir adanın varolmaması imkansız olduğu için, Buraya benden bir tekne istemeye geldin demek, Evet, buraya senden bir tekne istemeye geldim, Sen kim oluyorsun ki sana bir tekne vereyim, sen kim oluyorsun ki bana bir tekne vermeyeceksin, Ben bu krallığın kralıyım ve krallıktaki tüm tekneler bana aittir, Bu gidişle onlar sana değil sen onlara ait olacaksın, Ne demek istiyorsun, diye sormuş kral, huzursuzca, Tekneler olmasa sen bir hiçsin, Oysa tekneler sen olmasan da rahatlıkla denize açılabilirler, Benim emrimde, benim kaptanlarım ve benim denizcilerim sayesinde, Ben senden ne denizci istiyorum ne de kaptan, tek istediğim bir tekne, Peki şu bilinmeyen ada, oldu da bulursan benim olacak mı, Kral efendi, seni sadece bilinen adalar ilgilendirir, Bilinmez olmaktan çıktı mı her ada beni ilgilendirir, Belki bu ada bilinmeye yanaşmayan türdendir, O zaman ben de sana tekne mekne vermiyorum, Vereceksin (Kitabın en sevdiğim kısmı)
Jose Saramago'dan kısa, etkileyici, masalsı bir kitap. Alt metinleri derin felsefik anlamlar içeren, metaforlarla dolu güzel bir hikaye. Bilinmeyen Ada'yı keşfe çıkmak amacıyla Kral'dan bir tekne isteyen, normalde denizcilikten anlamayan bir adamın hikayesi. Kaptansız, tayfasız bir tekne ile denize açılacaktır, bilinmeyen adayı keşfetmek için. Bilinmeyen Ada'yı keşfetmek, insanın kendine olan keşfiydi oysa.
Saramago'nun, noktalama işaretlerinden bağımsız olarak yazdığı bir kitap bu. Alışık olduğumuz konuşma çizgileri, ayırma çizgileri olmasa da yazar kendine özgü akıcı, anlaşılır, bambaşka bir dil yaratmış adeta.
Bana bir tekne ver demiş adam, Tekneyi ne için istiyorsun, anlat bakalım, Bilinmeyen adayı bulmak için, Saçma, bilinmeyen ada kalmadı artık, Bilinmeyen ada kalmadığını nereden biliyorsun, kral efendi, Haritalarda bütün adalar var, Haritalarda sadece bilinen adalar var, Peki bulmak istediğin bu bilinmeyen ada neyin nesi, Bunun cevabını bilseydim adı zaten bilinmeyen olmaktan çıkardı, Bu adayı kimden duydun, Kimseden, Öyleyse niçin var diye tutturuyorsun, Çok basit, bilinmeyen bir adanın varolmaması imkansız olduğu için, Buraya benden bir tekne istemeye geldin demek, Evet, buraya senden bir tekne istemeye geldim, Sen kim oluyorsun ki sana bir tekne vereyim, sen kim oluyorsun ki bana bir tekne vermeyeceksin, Ben bu krallığın kralıyım ve krallıktaki tüm tekneler bana aittir, Bu gidişle onlar sana değil sen onlara ait olacaksın, Ne demek istiyorsun, diye sormuş kral, huzursuzca, Tekneler olmasa sen bir hiçsin, Oysa tekneler sen olmasan da rahatlıkla denize açılabilirler, Benim emrimde, benim kaptanlarım ve benim denizcilerim sayesinde, Ben senden ne denizci istiyorum ne de kaptan, tek istediğim bir tekne, Peki şu bilinmeyen ada, oldu da bulursan benim olacak mı, Kral efendi, seni sadece bilinen adalar ilgilendirir, Bilinmez olmaktan çıktı mı her ada beni ilgilendirir, Belki bu ada bilinmeye yanaşmayan türdendir, O zaman ben de sana tekne mekne vermiyorum, Vereceksin (Kitabın en sevdiğim kısmı)
Jose Saramago'dan kısa, etkileyici, masalsı bir kitap. Alt metinleri derin felsefik anlamlar içeren, metaforlarla dolu güzel bir hikaye. Bilinmeyen Ada'yı keşfe çıkmak amacıyla Kral'dan bir tekne isteyen, normalde denizcilikten anlamayan bir adamın hikayesi. Kaptansız, tayfasız bir tekne ile denize açılacaktır, bilinmeyen adayı keşfetmek için. Bilinmeyen Ada'yı keşfetmek, insanın kendine olan keşfiydi oysa.
Saramago'nun, noktalama işaretlerinden bağımsız olarak yazdığı bir kitap bu. Alışık olduğumuz konuşma çizgileri, ayırma çizgileri olmasa da yazar kendine özgü akıcı, anlaşılır, bambaşka bir dil yaratmış adeta.
March 20, 2021
Feitos ilusionistas a iludir a plateia com a sua caixa sem fundo, muitos escritores revestem as suas histórias em alegorias. Para estimular a mente imaginativa dos literatos de diferentes idades, exploram uma narrativa, sob diferentes perspectivas. Qual cebola com as suas camadas, escondem vários significados, revelados paulatinamente, consoante a época e as vivências, sempre subjugadas à matreira mente humana, que prega partidas.
Resultado da supremacia das experiências menos boas, lembro sempre "Memorial do Convento" como o primeiro livro lido de Saramago. Surpresa, surpresa - não foi! Esta foi a obra de estreia, quando ainda não passava de um pirralho, pouco dado às letras.
Num curto conto, o mestre apresenta um alguém com um sonho: navegar pelos mares revoltos e descobrir uma ilha desconhecida. Para tal, decidido e afoito, decidiu solicitar uma embarcação a um rei, narcisista na sua bajulação. Numa quase incongruência, acompanhamos este ser e os dilemas, com que se depara.
Ao trilhar este caminho, o leitor, maravilhado com a narrativa, vai criando atritos com as diferentes personagens, pelas suas posições, pela sua leviandade ou pela sua prepotência. E a mente continua a pregar partidas, com um fim que já não recordava (culpa da história nem ter sido iniciada!?). Na senda das descobertas, sede que flui no sangue lusitano, desmemoriamos as derradeiras pérolas reluzentes: as que se encontram aqui e agora. A moral? Olhar com atenção para o que nos rodeia, com a pujança do "Carpe diem".
Resultado da supremacia das experiências menos boas, lembro sempre "Memorial do Convento" como o primeiro livro lido de Saramago. Surpresa, surpresa - não foi! Esta foi a obra de estreia, quando ainda não passava de um pirralho, pouco dado às letras.
Num curto conto, o mestre apresenta um alguém com um sonho: navegar pelos mares revoltos e descobrir uma ilha desconhecida. Para tal, decidido e afoito, decidiu solicitar uma embarcação a um rei, narcisista na sua bajulação. Numa quase incongruência, acompanhamos este ser e os dilemas, com que se depara.
Ao trilhar este caminho, o leitor, maravilhado com a narrativa, vai criando atritos com as diferentes personagens, pelas suas posições, pela sua leviandade ou pela sua prepotência. E a mente continua a pregar partidas, com um fim que já não recordava (culpa da história nem ter sido iniciada!?). Na senda das descobertas, sede que flui no sangue lusitano, desmemoriamos as derradeiras pérolas reluzentes: as que se encontram aqui e agora. A moral? Olhar com atenção para o que nos rodeia, com a pujança do "Carpe diem".
July 17, 2023
"Para viajar, basta existir" - Fernando Pessoa
January 25, 2018
Ama ben bilinmeyen adayı bulmak istiyorum,
o adaya ayak bastığımda kim olduğumu öğrenmek istiyorum.
Bilmiyor musun ki, Kendinden dışarı çıkıp kendine bakmadıkça
kim olduğunu asla bilemezsin." .
✳️ José Saramago Körlük kitabıyla insanlığın var olan güncel duyarsızlık hastalıklığına darbe vuran muazzam insan Portekiz Edebiyatının en önde gelen Nobel ödüllü yazarı her ne kadar ben Fernando Pessoa etkisinde daha fazla kalsamda yazın ustalığında Saramago'yu daha çok beğeniyorum noktalama işaretlerindeki kullanım sadeliğinden sözleri kullanma becerisine kadar cidden çok başarılı bir yazar özellikle bu kitabındaki diyalogların iç metin halinde verilmesi çok hoş bunun en iyi fark edecek olanlar Oğuz Atay okurları olur düz yazı halindeki metinde karşılıklı konuşmaların akıcılığını sağlayabilmek bir edebiyat becerisidir kısa öykü kitabı olan bu kitap da pek sık olmasa da kitaplarda okura pay bırakmak ne güzel bir şey öykü kitabının var olan sade dili her okur kitlesine hitap etmekte basit sözcüklerle derin felsefeler yaratan yazarların çok okunmasının nedenlerinden biri de bu herkes kendi birikimine göre sonuç çıkarabiliyor ve kimse kitabı bitirdikten sonra anlam arayışı için manasız yorumlara gitmiyor kısa, hoş ve masalımsı kolay okunan bir hikaye sadece Jose Saramago'yu yeni okuyanlar için diyeceğim kendisi nokta ve virgül haricinde işaret kullanımını tercih etmez o yüzden bütün metinleri göze düz yazı gibi görünür o yüzden kitabın derinliklerinde kaybolmak için bundan sıkılmamak gerekir.
✳️
***Bu adayı kimden duydun, diye sormuş kral biraz ciddileşerek, Kimseden, Öyleyse niçin var diye tutturuyorsun, Çok basit, bilinmeyen bir adanın var olmaması imkansız olduğu için.***
o adaya ayak bastığımda kim olduğumu öğrenmek istiyorum.
Bilmiyor musun ki, Kendinden dışarı çıkıp kendine bakmadıkça
kim olduğunu asla bilemezsin." .
✳️ José Saramago Körlük kitabıyla insanlığın var olan güncel duyarsızlık hastalıklığına darbe vuran muazzam insan Portekiz Edebiyatının en önde gelen Nobel ödüllü yazarı her ne kadar ben Fernando Pessoa etkisinde daha fazla kalsamda yazın ustalığında Saramago'yu daha çok beğeniyorum noktalama işaretlerindeki kullanım sadeliğinden sözleri kullanma becerisine kadar cidden çok başarılı bir yazar özellikle bu kitabındaki diyalogların iç metin halinde verilmesi çok hoş bunun en iyi fark edecek olanlar Oğuz Atay okurları olur düz yazı halindeki metinde karşılıklı konuşmaların akıcılığını sağlayabilmek bir edebiyat becerisidir kısa öykü kitabı olan bu kitap da pek sık olmasa da kitaplarda okura pay bırakmak ne güzel bir şey öykü kitabının var olan sade dili her okur kitlesine hitap etmekte basit sözcüklerle derin felsefeler yaratan yazarların çok okunmasının nedenlerinden biri de bu herkes kendi birikimine göre sonuç çıkarabiliyor ve kimse kitabı bitirdikten sonra anlam arayışı için manasız yorumlara gitmiyor kısa, hoş ve masalımsı kolay okunan bir hikaye sadece Jose Saramago'yu yeni okuyanlar için diyeceğim kendisi nokta ve virgül haricinde işaret kullanımını tercih etmez o yüzden bütün metinleri göze düz yazı gibi görünür o yüzden kitabın derinliklerinde kaybolmak için bundan sıkılmamak gerekir.
✳️
***Bu adayı kimden duydun, diye sormuş kral biraz ciddileşerek, Kimseden, Öyleyse niçin var diye tutturuyorsun, Çok basit, bilinmeyen bir adanın var olmaması imkansız olduğu için.***
May 26, 2017
Masal dinlemeyi özleyenlere gelsin.
June 14, 2019
"Gostar é provavelmente a melhor maneira de ter, ter deve ser a pior maneira de gostar".
Só quando comecei a ler percebi a saudade que tenho das personagens tão marcantes de Saramago e da forma como dialogam umas com as outras. E que ironia fina condensada em tão poucas páginas.
Só quando comecei a ler percebi a saudade que tenho das personagens tão marcantes de Saramago e da forma como dialogam umas com as outras. E que ironia fina condensada em tão poucas páginas.
June 24, 2018
No man is an Island …
Un uomo bussa alla porta delle petizioni del palazzo del Re, ah beh, sì, beh «Voglio trovare l’isola sconosciuta, voglio sapere chi sono quando ci sarò, Non lo sapete, Se non esci da te stesso, non puoi sapere chi sei, Il filosofo del re, quando non aveva niente da fare, veniva a sedersi accanto a me, mi guardava rammendare le calze dei paggi, e a volte si metteva a ragionare, diceva che ogni uomo è un’isola, ma io, siccome la cosa non mi riguardava visto che sono una donna, non gli davo importanza, voi che ne pensate, Che bisogna allontanarsi dall’isola per vedere l’isola, e che non ci vediamo se non ci allontaniamo da noi, Se non ci allontaniamo da noi stessi, intendete dire, Non è la medesima cosa.» Il filosofo del re non era sicuramente John Donne … «No man is an island, Entire of itself, Every man is a piece of the continent, A part of the main. If a clod be washed away by the sea, Europe is the less. As well as if a promontory were. As well as if a manor of thy friend's Or of thine own were: Any man's death diminishes me, Because I am involved in mankind, And therefore never send to know For Whom the Bell Tolls; It tolls for thee.» ... ma, quando afferma che ogni uomo è un’isola non fa che invitarci a prendere una … caravella e far vela verso la conoscenza ... e così, con questa piccola, meravigliosa fiaba, Don José mi ha offerto nuove pillole di conoscenza. Lo sapevate perché Lyra Linguargentina e tutti gli altri personaggi di Queste oscure materie hanno un dáimōn? … Sapevatelo su … http://it.wikipedia.org/wiki/Conosci_...
Troverà il nostro protagonista l’Isola sconosciuta? Lo saprete leggendo queste splendide quaranta paginette. Io intanto ho riscoperto quella incantata di Francesco … http://www.youtube.com/watch?v=uVRTVr...
[anobii, Jun 2015]
Un uomo bussa alla porta delle petizioni del palazzo del Re, ah beh, sì, beh «Voglio trovare l’isola sconosciuta, voglio sapere chi sono quando ci sarò, Non lo sapete, Se non esci da te stesso, non puoi sapere chi sei, Il filosofo del re, quando non aveva niente da fare, veniva a sedersi accanto a me, mi guardava rammendare le calze dei paggi, e a volte si metteva a ragionare, diceva che ogni uomo è un’isola, ma io, siccome la cosa non mi riguardava visto che sono una donna, non gli davo importanza, voi che ne pensate, Che bisogna allontanarsi dall’isola per vedere l’isola, e che non ci vediamo se non ci allontaniamo da noi, Se non ci allontaniamo da noi stessi, intendete dire, Non è la medesima cosa.» Il filosofo del re non era sicuramente John Donne … «No man is an island, Entire of itself, Every man is a piece of the continent, A part of the main. If a clod be washed away by the sea, Europe is the less. As well as if a promontory were. As well as if a manor of thy friend's Or of thine own were: Any man's death diminishes me, Because I am involved in mankind, And therefore never send to know For Whom the Bell Tolls; It tolls for thee.» ... ma, quando afferma che ogni uomo è un’isola non fa che invitarci a prendere una … caravella e far vela verso la conoscenza ... e così, con questa piccola, meravigliosa fiaba, Don José mi ha offerto nuove pillole di conoscenza. Lo sapevate perché Lyra Linguargentina e tutti gli altri personaggi di Queste oscure materie hanno un dáimōn? … Sapevatelo su … http://it.wikipedia.org/wiki/Conosci_...
Troverà il nostro protagonista l’Isola sconosciuta? Lo saprete leggendo queste splendide quaranta paginette. Io intanto ho riscoperto quella incantata di Francesco … http://www.youtube.com/watch?v=uVRTVr...
[anobii, Jun 2015]
November 15, 2020
یک عاشقانه جمع و جور و بی ادعا و شیرین و خواندنی
فردا تولد ژوزه ساراماگوی بزرگ است. پیشنهاد می‌کنم بخریدش، بخوانیدش و به کسی که دوستش دارید هدیه بدهید
فردا تولد ژوزه ساراماگوی بزرگ است. پیشنهاد می‌کنم بخریدش، بخوانیدش و به کسی که دوستش دارید هدیه بدهید
June 3, 2018
Büyülü bir anlatım... Masalsı bir öykü.
January 1, 2021
#alerportugal ❤️
Displaying 1 - 30 of 1,232 reviews