What do you think?
Rate this book
Vleugels Trilogie #1
Tweedehands Vleugels
Liefde kan je vleugels geven ... of nemen.
Max heeft nieuwe vleugels nodig. En als Kraai - een wezen dat deels mens, deels monster en deels machine is - kan dat alleen maar door ze te stelen van een ander gevleugeld wezen.
Een Beschermengel bijvoorbeeld.
Iemand zoals Lucy.
Lucy verliest alles met haar vleugels: haar vrijheid, haar carrière en mogelijk zelfs de ziel van haar Bestemmeling. Maar één veer blijkt genoeg om haar leven terug in handen te krijgen ...
Elk met een verborgen agenda, sluiten de Engel en de Kraai een ongewone alliantie. Er staan levens, harten en vleugels op het spel.
Maar wat win je als je verliest? En is het het waard?
Max heeft nieuwe vleugels nodig. En als Kraai - een wezen dat deels mens, deels monster en deels machine is - kan dat alleen maar door ze te stelen van een ander gevleugeld wezen.
Een Beschermengel bijvoorbeeld.
Iemand zoals Lucy.
Lucy verliest alles met haar vleugels: haar vrijheid, haar carrière en mogelijk zelfs de ziel van haar Bestemmeling. Maar één veer blijkt genoeg om haar leven terug in handen te krijgen ...
Elk met een verborgen agenda, sluiten de Engel en de Kraai een ongewone alliantie. Er staan levens, harten en vleugels op het spel.
Maar wat win je als je verliest? En is het het waard?
366 pages, ebook
First published December 1, 2013
About the author
Vanessa Gerrits
26 books116 followersVanessa Gerrits (°1989) is een Vlaamse auteur van feelgood en YA-fantasy. Eén ding hebben al haar verhalen gemeen: zwijmelen is toegestaan! Vanessa werkt als copywriter in een communicatiebureau en klust bij als creatieve freelancer. Verder houdt ze van Netflixen (veel), yoga (een beetje) en haar kat (héél veel).
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 64 reviews
Read
July 15, 2020Hey (toekomstige) lezers! Hierbij een woordje van uw sponsor, euh, uw auteur!
M'n eigen boek vijf sterren geven vond ik een beetje pretentieus, dus ben ik voor 4 gegaan. Of dat een eerlijke score is, laat ik graag aan jullie over :) Doe je zegje en rate!
Hoe dan ook, ik denk dat je dit boek misschien wel leuk zou kunnen vinden als je iemand bent die houdt van een stel star-crossed lovers in een wereld die compleet anders is dan de onze.
Ik omschrijf Tweedehands Vleugels zelf misschien nog het liefst (of toch op z'n minst gezegd het lekkerst) als "Urban fantasy van post-apocalyptisch deeg met een smeuïge kern van romantiek en een krokant steampunkkorstje".
Krijg jij hier al leeshonger van? Goed nieuws! De e-book en paperback zijn te koop op bol.com. Markeer het boek ook gerust als to read zodat je 'm niet uit het oog verliest.
Na mijn 'recensie' is het immers hoog tijd voor die van JOU!
M'n eigen boek vijf sterren geven vond ik een beetje pretentieus, dus ben ik voor 4 gegaan. Of dat een eerlijke score is, laat ik graag aan jullie over :) Doe je zegje en rate!
Hoe dan ook, ik denk dat je dit boek misschien wel leuk zou kunnen vinden als je iemand bent die houdt van een stel star-crossed lovers in een wereld die compleet anders is dan de onze.
Ik omschrijf Tweedehands Vleugels zelf misschien nog het liefst (of toch op z'n minst gezegd het lekkerst) als "Urban fantasy van post-apocalyptisch deeg met een smeuïge kern van romantiek en een krokant steampunkkorstje".
Krijg jij hier al leeshonger van? Goed nieuws! De e-book en paperback zijn te koop op bol.com. Markeer het boek ook gerust als to read zodat je 'm niet uit het oog verliest.
Na mijn 'recensie' is het immers hoog tijd voor die van JOU!
September 1, 2016
This review in is Dutch because it is a Dutch book.
Dit was zo'n boek waarvan de titel, de cover én, de achterflap me niet aanspraken. Maar Evelyn zei dat ik het geweldig zou vinden, en oh wat had ze gelijk.
Ik las de twee prologen (ja, twee) en ik zat al helemaal in het verhaal. Voordeel voor jullie: De auteur heeft de prologen op haar site staan! Hier kun je dat vinden. Waarschuwing: gevaar voor een sprint naar de boekhandel omdat je verder wilt lezen! (of de epub voor 4 euro op bol.com, daar is deel 2 ook al van beschikbaar..)
Nu ik het boek uit heb vind ik de cover en de titel wel goed passen bij het verhaal. Maar ze trokken me dus niet om te beginnen. Gelukkig voor deel 2 en 3 maakt me dat helemaal niets meer uit, ik wil meer meer meer!
Wat ik leuk vond aan het verhaal is dat ik me heel erg betrokken voelde bij beide hoofdpersonages. Meestal voel ik me betrokken bij 1, en ik voel me niet zo vaak betrokken bij een mannelijk hoofdpersonage, maar hier was dat wel het geval.
Ook de worldbuilding was erg goed. Niet té uitgebreid, maar k zag het wel voor me. En ik zie Max ook zo voor me. Heldergroene ogen, warrig groen haar, zwarte vleugels.. zucht ;)
Dit boek heeft mijn hart gestolen zoals Max Lucy's vleugels. Het boek begint dan, en mijn liefde voor dit boek begint gelukkig ook net pas want er is een deel 2 (epub dan) en er komt een deel 3!
Dit was zo'n boek waarvan de titel, de cover én, de achterflap me niet aanspraken. Maar Evelyn zei dat ik het geweldig zou vinden, en oh wat had ze gelijk.
Ik las de twee prologen (ja, twee) en ik zat al helemaal in het verhaal. Voordeel voor jullie: De auteur heeft de prologen op haar site staan! Hier kun je dat vinden. Waarschuwing: gevaar voor een sprint naar de boekhandel omdat je verder wilt lezen! (of de epub voor 4 euro op bol.com, daar is deel 2 ook al van beschikbaar..)
Nu ik het boek uit heb vind ik de cover en de titel wel goed passen bij het verhaal. Maar ze trokken me dus niet om te beginnen. Gelukkig voor deel 2 en 3 maakt me dat helemaal niets meer uit, ik wil meer meer meer!
Wat ik leuk vond aan het verhaal is dat ik me heel erg betrokken voelde bij beide hoofdpersonages. Meestal voel ik me betrokken bij 1, en ik voel me niet zo vaak betrokken bij een mannelijk hoofdpersonage, maar hier was dat wel het geval.
Ook de worldbuilding was erg goed. Niet té uitgebreid, maar k zag het wel voor me. En ik zie Max ook zo voor me. Heldergroene ogen, warrig groen haar, zwarte vleugels.. zucht ;)
Dit boek heeft mijn hart gestolen zoals Max Lucy's vleugels. Het boek begint dan, en mijn liefde voor dit boek begint gelukkig ook net pas want er is een deel 2 (epub dan) en er komt een deel 3!
January 28, 2016
Een heerlijk zwijmelverhaal waar ieder meisje bij kan wegdromen! Zeer benieuwd naar het vervolg, recensie komt maandag op la blog.
July 12, 2018
Re-read en nog steeds prachtig! Wel wat minder spannend, maar de poëtisch-filosofische schrijfstijl en het o zo mooie Engelenwereldje, de lekker pompeuze humor en het boeiende van Max’ bestaan als Kraai gaan nooit vervelen. Ik verbaas me nog steeds over de vernuftige originaliteit en het prachtige concept! Snel door met de re-read van deel twee zodat ik daarna eein-de-lijk het laatste boek kan gaan verslinden!
February 12, 2017
Aangezien de schrijfster a.s. vrijdag op de leesavond van Westerhof komt, moest ik dit boek natuurlijk nog even snel tussendoor lezen. Als ik eerlijk ben dan had ik er meer van verwacht. Het is zeker geen slecht verhaal, maar echt bijzonder is het nu ook niet. De hoofdpersonages doen me eigenlijk niet zo heel veel. Het enige wat ik me nu afvraag is waar mijn vleugels blijven aangezien ik elke dag minstens een halve liter melk drink.
May 12, 2015
De schrijfster, Vanessa, vroeg mij om uit te vogelen of dit boek wat voor mannelijke boekenwurmen is. Was dit het geval? Lees hier mijn recensie: http://nerdygeekyfanboy.com/recensie/...
August 24, 2016
De wolken in Tweedehands Vleugels verbergen gevleugelde geheimen…
Die gevleugelde geheimen zijn onder andere personages Lucy en Max. Lucy is een Beschermengel, met een hart van goud en soms een ietwat losbandig karakter, maar dat is wel wie Lucy is. Ze weet wat ze wil, en hoewel haar zus Maria-Clara (Claar) het beste met haar voor heeft, zou Lucy het allerliefst haar eigen leven willen leiden en alle liefde en energie die ze bij zich draagt aan haar Beschermlinge en de kleine Lukas willen schenken, omdat ze het verdienen.
Dit gaat over het algemeen 'goed', nou ja, goed op de Lucy-manier, welteverstaan, tot het moment dat haar eigen Plan (de uitgestippelde route voor het leven) roet in het eten gooit en Max in haar leven laat verschijnen. Max, de Kraai, de absolute tegenpool van een engel, die vleugels nodig heeft omdat zijn eigen vleugels haast gekortwiekt zijn. Op het moment dat hij de vleugels op het oog heeft die hij voor zichzelf gekozen heeft, is hij niet meer te stoppen. Met onverwachte gevolgen; Lucy dringt zonder dat zij het weet, en zonder dat hij het wil, zijn gedachten binnen en laat hem niet meer met rust. En hoewel Lucy kwaad is om het feit dat zij haar taak niet meer kan volbrengen en niet meer naar haar Beschermlinge kan vliegen - ze is nu tenslotte vleugelloos -, merkt ze ook dat ze nu precies weet, of beter gezegd: voelt, waar dit nieuwe leven haar heen wil laten gaan… maar is dat nieuwe leven wel mogelijk?
Beide personages kunnen uitstekend het bloed onder elkaars nagels vandaan halen, maar hoe meer ze met elkaar optrekken, hoe meer ze elkaar anders gaan zien. De spanning tussen hen is voelbaar, en wordt alleen maar tastbaarder als 'de verloren liefdes' (zoals ik ze noem) in beeld komen. Het voelt allemaal misschien als een deja vu - zo'n verhaal heb ik al eens gelezen, zit er dan echt niets vernieuwends in? - en ja, ik heb dat moment ook gehad. Het heeft wat weg van Twilight, maar dan met andere wezens. Zelfs het pianostuk Clair de Lune komt om een hoekje kijken. Maar dit verhaal is zo veel meer dan een 'volgende Twilight'. Het gaat over de liefde die op de meest onverwachte momenten op de meest vreemde plekken kan opduiken en je niet meer los wilt laten; het gaat over het vinden van rust in jezelf, het nadenken over je eigen toekomst. Maar het gaat ook over het accepteren van jezelf. Ondanks dat je je zwakke plekken hebt, of die nu door jezelf of door iemand anders zijn veroorzaakt maakt niet uit, je bent goed zoals je bent. Zodra je dat beseft, ben je krachtiger dan ooit en zal je dit naar de gehele wereld uitstralen. Dit besef vond ik zo tastbaar terwijl ik over de levens van Lucy en Max las!
De schrijfstijl van Vanessa Gerrits is prachtig, meeslepend en vol details. Ik merkte geregeld dat ik dacht dat ik een film aan het kijken was, het verhaal verschijnt op je netvlies en blijft zich afspelen, zelfs wanneer je gestopt bent met lezen. De spanningen tussen de engelen en Kraaien vond ik fascinerend: ik wilde alleen maar meer weten over de spanningen die er tussen hen in hangt en ik hoop hier in de nog komende delen in deze trilogie nog meer over te weten te komen!
De bijpersonages maken het verhaal geheel af; de grappen van medeKraai Raffyr maken het her en der wat luchtiger, de zussenpower tussen Lucy en Claar spat er van af en de grote 'verloren' liefdes aan de zijlijn... Daarvan verwacht je continu dat ze op zullen springen en de roze wolk van Lucy en Max aan diggelen zullen slaan, maar ze zijn nog sluwer dan dat...
Ik ben keihard voor dit boek gevallen, en ben meer dan blij dat Lucy - met behulp van Max - mijn val opgevangen heeft en mij heeft meegevoerd naar een wereld die ik nog niet kende... Een wereld waar ik geen afscheid van wil nemen en ik ben dan ook heel benieuwd hoe het verhaal nu verder gaat! Tot het moment waarop ik het vervolg open zal slaan, werp ik af en toe nog vluchtige blikken op de lucht, smachtend naar een teken van het koppel dat elkaar volledig gevonden heeft, ondanks hun ontzettend pijnlijke start.
Die gevleugelde geheimen zijn onder andere personages Lucy en Max. Lucy is een Beschermengel, met een hart van goud en soms een ietwat losbandig karakter, maar dat is wel wie Lucy is. Ze weet wat ze wil, en hoewel haar zus Maria-Clara (Claar) het beste met haar voor heeft, zou Lucy het allerliefst haar eigen leven willen leiden en alle liefde en energie die ze bij zich draagt aan haar Beschermlinge en de kleine Lukas willen schenken, omdat ze het verdienen.
Dit gaat over het algemeen 'goed', nou ja, goed op de Lucy-manier, welteverstaan, tot het moment dat haar eigen Plan (de uitgestippelde route voor het leven) roet in het eten gooit en Max in haar leven laat verschijnen. Max, de Kraai, de absolute tegenpool van een engel, die vleugels nodig heeft omdat zijn eigen vleugels haast gekortwiekt zijn. Op het moment dat hij de vleugels op het oog heeft die hij voor zichzelf gekozen heeft, is hij niet meer te stoppen. Met onverwachte gevolgen; Lucy dringt zonder dat zij het weet, en zonder dat hij het wil, zijn gedachten binnen en laat hem niet meer met rust. En hoewel Lucy kwaad is om het feit dat zij haar taak niet meer kan volbrengen en niet meer naar haar Beschermlinge kan vliegen - ze is nu tenslotte vleugelloos -, merkt ze ook dat ze nu precies weet, of beter gezegd: voelt, waar dit nieuwe leven haar heen wil laten gaan… maar is dat nieuwe leven wel mogelijk?
Beide personages kunnen uitstekend het bloed onder elkaars nagels vandaan halen, maar hoe meer ze met elkaar optrekken, hoe meer ze elkaar anders gaan zien. De spanning tussen hen is voelbaar, en wordt alleen maar tastbaarder als 'de verloren liefdes' (zoals ik ze noem) in beeld komen. Het voelt allemaal misschien als een deja vu - zo'n verhaal heb ik al eens gelezen, zit er dan echt niets vernieuwends in? - en ja, ik heb dat moment ook gehad. Het heeft wat weg van Twilight, maar dan met andere wezens. Zelfs het pianostuk Clair de Lune komt om een hoekje kijken. Maar dit verhaal is zo veel meer dan een 'volgende Twilight'. Het gaat over de liefde die op de meest onverwachte momenten op de meest vreemde plekken kan opduiken en je niet meer los wilt laten; het gaat over het vinden van rust in jezelf, het nadenken over je eigen toekomst. Maar het gaat ook over het accepteren van jezelf. Ondanks dat je je zwakke plekken hebt, of die nu door jezelf of door iemand anders zijn veroorzaakt maakt niet uit, je bent goed zoals je bent. Zodra je dat beseft, ben je krachtiger dan ooit en zal je dit naar de gehele wereld uitstralen. Dit besef vond ik zo tastbaar terwijl ik over de levens van Lucy en Max las!
De schrijfstijl van Vanessa Gerrits is prachtig, meeslepend en vol details. Ik merkte geregeld dat ik dacht dat ik een film aan het kijken was, het verhaal verschijnt op je netvlies en blijft zich afspelen, zelfs wanneer je gestopt bent met lezen. De spanningen tussen de engelen en Kraaien vond ik fascinerend: ik wilde alleen maar meer weten over de spanningen die er tussen hen in hangt en ik hoop hier in de nog komende delen in deze trilogie nog meer over te weten te komen!
De bijpersonages maken het verhaal geheel af; de grappen van medeKraai Raffyr maken het her en der wat luchtiger, de zussenpower tussen Lucy en Claar spat er van af en de grote 'verloren' liefdes aan de zijlijn... Daarvan verwacht je continu dat ze op zullen springen en de roze wolk van Lucy en Max aan diggelen zullen slaan, maar ze zijn nog sluwer dan dat...
Ik ben keihard voor dit boek gevallen, en ben meer dan blij dat Lucy - met behulp van Max - mijn val opgevangen heeft en mij heeft meegevoerd naar een wereld die ik nog niet kende... Een wereld waar ik geen afscheid van wil nemen en ik ben dan ook heel benieuwd hoe het verhaal nu verder gaat! Tot het moment waarop ik het vervolg open zal slaan, werp ik af en toe nog vluchtige blikken op de lucht, smachtend naar een teken van het koppel dat elkaar volledig gevonden heeft, ondanks hun ontzettend pijnlijke start.
November 5, 2016
Ik had een haat liefde relatie met dit boek. Ik vond hem op sommige stukken erg langdradig, ondanks dat was het verhaal wel interessant.
Read
April 3, 2019DNF
January 8, 2017
Gelezen op 29 - 31 mei 2016
Reread op 3 - 9 januari 2017
4*
Reread op 3 - 9 januari 2017
4*
August 2, 2016
Ein-de-lijk heb ik het eerste deel van de Vleugel Trilogie gelezen die geschreven is door ja-wel een schrijfster van Belgisch bodem. Genaamd Vanessa Gerrits. Wat voelt het zo goed om dit neer te typen. Belgische bodem…
Tweedehands vleugel was een boek dat ik al tijdje in het oog hield om het te lezen, en nu ik de kans ervoor kreeg, ben ik er dan ook onmiddellijk in begonnen.
Toen ik de eerste hoofdstukken las, viel het wel op dat er aardig wat moeilijk woorden waren gebruikt. Woorden die ik tijdens het lezen wel eens over struikelden waardoor het niet zo lekker las soms. Doorgaans het boek werd dit wel steeds beter en werd het aangenamer om door te lezen. Ik vertel dan ook geen leugen dat ik op de laatste dag dat ik het boek uitlas, er honderd pagina’s door gejaagd had.
Ik was heel aangenaam verast hoe ze het land België waar we beide in wonen, omgegoten heeft in een nieuw jasje. De namen Antwerpen en Brussel hebben nieuwe maar zeer leuke namen gekregen en stiekem vind ik de namen uit het boek veel leuker dan de originele.
En nu ik de recensie typ stond ik even stil bij het punt wat er nu precies zo speciaal maakt aan dit boek? Wel, het eerste waren voornamelijk de wezens die ze ontworpen heeft op haar eigen manier. Je hebt een engel, maar in haar boek zijn het geen gewone engelen maar namelijk beschermengelen. Dan heb je de kraaien, een gemuteerd wezen waar je liever niet mee aan de stok kreeg, maar als je dan tegen Max aanbotste, zwijmel je enkel maar weg.
Het tweede punt waren voornamelijk de personages. Lucy is een meisje dat je niet zal irriteren doorheen het verhaal en Max, de kraai, is de personage waarop je verliefd zal worden. Of je het nu wilt of niet. J.J. was dan weer de persoon waar ik me aan doodergerde. Vaak vergeleek ik hem met een stok. Even stijf en even saai.
Het extra puntje waardoor het boek volledig amazing maakten was het feit dat Tweedehands vleugels ook een boek is die je omarmt met zijn driehoeksverhouding. Voor sommige is het taboe. Maar ik blijf er steeds met volle teugen van genieten.
Wat ik dan wel weer jammer vond was het einde. Ik bleef met enkele vragen zitten waar ik geen antwoord op gekregen had maar omdat ik zie dat Tweedehands Vleugels een vervolg heeft genaamd Zilveren Vleugels, hoop ik toch vurig dat mijn antwoorden in dat boek klaarliggen.
Je hebt van mij een trotse Belg gemaakt!
Tweedehands vleugel was een boek dat ik al tijdje in het oog hield om het te lezen, en nu ik de kans ervoor kreeg, ben ik er dan ook onmiddellijk in begonnen.
Toen ik de eerste hoofdstukken las, viel het wel op dat er aardig wat moeilijk woorden waren gebruikt. Woorden die ik tijdens het lezen wel eens over struikelden waardoor het niet zo lekker las soms. Doorgaans het boek werd dit wel steeds beter en werd het aangenamer om door te lezen. Ik vertel dan ook geen leugen dat ik op de laatste dag dat ik het boek uitlas, er honderd pagina’s door gejaagd had.
Ik was heel aangenaam verast hoe ze het land België waar we beide in wonen, omgegoten heeft in een nieuw jasje. De namen Antwerpen en Brussel hebben nieuwe maar zeer leuke namen gekregen en stiekem vind ik de namen uit het boek veel leuker dan de originele.
En nu ik de recensie typ stond ik even stil bij het punt wat er nu precies zo speciaal maakt aan dit boek? Wel, het eerste waren voornamelijk de wezens die ze ontworpen heeft op haar eigen manier. Je hebt een engel, maar in haar boek zijn het geen gewone engelen maar namelijk beschermengelen. Dan heb je de kraaien, een gemuteerd wezen waar je liever niet mee aan de stok kreeg, maar als je dan tegen Max aanbotste, zwijmel je enkel maar weg.
Het tweede punt waren voornamelijk de personages. Lucy is een meisje dat je niet zal irriteren doorheen het verhaal en Max, de kraai, is de personage waarop je verliefd zal worden. Of je het nu wilt of niet. J.J. was dan weer de persoon waar ik me aan doodergerde. Vaak vergeleek ik hem met een stok. Even stijf en even saai.
Het extra puntje waardoor het boek volledig amazing maakten was het feit dat Tweedehands vleugels ook een boek is die je omarmt met zijn driehoeksverhouding. Voor sommige is het taboe. Maar ik blijf er steeds met volle teugen van genieten.
Wat ik dan wel weer jammer vond was het einde. Ik bleef met enkele vragen zitten waar ik geen antwoord op gekregen had maar omdat ik zie dat Tweedehands Vleugels een vervolg heeft genaamd Zilveren Vleugels, hoop ik toch vurig dat mijn antwoorden in dat boek klaarliggen.
Je hebt van mij een trotse Belg gemaakt!
July 8, 2016
4.5 stars!
February 25, 2019
2.5/5, in dit geval rond ik af naar 3 sterren
Fantasy is een genre dat me wat minder ligt. Ik merk ook wel dat het steeds moeizamer wordt om high-fantasy te lezen. Is mijn visie over dit boek objectief? Deels. Langs de ene kant laat ik me uiteraard beïnvloeden door wat ik zelf als lezer verkies.
Dit boek las ik samen met de Booklantis leesclub. Ik ben dan ook zeer benieuwd naar de meningen van de andere lezers.
Allereerst wil ik benadrukken dat de schrijfstijl ijzersterk was. Hoewel in veel recensies aangehaald werd dat de auteur Vlaams is en ze dit ook laat doorschijnen, vond ik dat dit zeer goed meeviel. Ik heb niet echt het idee gehad dat er teveel Vlaamse woorden in gebruikt werden. Ik merkte zelfs momenten waar de auteur net wat meer Nederlandse (die eerder in Nederland) gebruikte.
De structuren van een verhaal zitten hier wel goed. Verschillende spanningstechnieken zijn gebruikt, je merkt dat het meervoudige vertelperspectief zeer goed beheerst is en wat je ook merkt is dat er veel zorg in de schrijfstijl zit. Dat weer reflecteert op de passie die Vanessa heeft voor schrijven en deze ook deelt met de lezer.
Opmerkelijk vond ik ook hoeveel echtheid er in het boek verwerkt zat. Deels het gevoel van de auteur, die liefde voor schrijven, evenals herkenbare elementen. Anvers kwam bij mij gelijk over als Antwerpen. Zeker met die kaart erbij gaf dat toch een bepaald beeld. Overigens heeft Vanessa wel een mooie nieuwe wereld neergezet, met hier en daar een hint naar de wereld die wij kennen.
Ook een dikke pluim voor de vormgeving. Zowel de cover als het binnenwerk waren zeer netjes en paste bij de sfeer van het verhaal.
Waarom ik dan toch niet overtuigd ben? Het kwam me allemaal wat chaotisch over...
De personages, de perspectieven, de verhaallijn... Ik had eerlijk gezegd heel veel moeite met het ontdekken van de plot. Er gebeurde zoveel, op zo'n korte tijd. Sommige puntjes kwamen ook uit het niets, zonder enige aanleiding. Het kwam voor mij heel chaotisch over.
Met de wezens had ik ook enige problemen. Het was zeer verwarrend. Zeker voor iemand die niet vaak fantasy leest is het allemaal wat té. Vliegende weerwolven, engelen, feeën geloof ik ook,... Vooral bij de wezens 'kraaien' kon ik me geen beeld vormen. Het werd na een tijdje frustrerend om over personages te lezen die ik helemaal niet voor me zag.
Raad ik dit boek aan?
Zeker en vast, MAAR wel als je een fantasy lezer bent. Als je net zoals mij niet te vinden bent voor het genre, dan is dat allemaal nog een beetje teveel van het goede.
Overigens heeft Vanessa ook een boek in een ander genre. Als je kennis wilt maken met haar fantastische schrijfstijl, dan is dat zeker een aanrader. Bij mij staat ie alvast op mijn tbr lijstje.
Fantasy is een genre dat me wat minder ligt. Ik merk ook wel dat het steeds moeizamer wordt om high-fantasy te lezen. Is mijn visie over dit boek objectief? Deels. Langs de ene kant laat ik me uiteraard beïnvloeden door wat ik zelf als lezer verkies.
Dit boek las ik samen met de Booklantis leesclub. Ik ben dan ook zeer benieuwd naar de meningen van de andere lezers.
Allereerst wil ik benadrukken dat de schrijfstijl ijzersterk was. Hoewel in veel recensies aangehaald werd dat de auteur Vlaams is en ze dit ook laat doorschijnen, vond ik dat dit zeer goed meeviel. Ik heb niet echt het idee gehad dat er teveel Vlaamse woorden in gebruikt werden. Ik merkte zelfs momenten waar de auteur net wat meer Nederlandse (die eerder in Nederland) gebruikte.
De structuren van een verhaal zitten hier wel goed. Verschillende spanningstechnieken zijn gebruikt, je merkt dat het meervoudige vertelperspectief zeer goed beheerst is en wat je ook merkt is dat er veel zorg in de schrijfstijl zit. Dat weer reflecteert op de passie die Vanessa heeft voor schrijven en deze ook deelt met de lezer.
Opmerkelijk vond ik ook hoeveel echtheid er in het boek verwerkt zat. Deels het gevoel van de auteur, die liefde voor schrijven, evenals herkenbare elementen. Anvers kwam bij mij gelijk over als Antwerpen. Zeker met die kaart erbij gaf dat toch een bepaald beeld. Overigens heeft Vanessa wel een mooie nieuwe wereld neergezet, met hier en daar een hint naar de wereld die wij kennen.
Ook een dikke pluim voor de vormgeving. Zowel de cover als het binnenwerk waren zeer netjes en paste bij de sfeer van het verhaal.
Waarom ik dan toch niet overtuigd ben? Het kwam me allemaal wat chaotisch over...
De personages, de perspectieven, de verhaallijn... Ik had eerlijk gezegd heel veel moeite met het ontdekken van de plot. Er gebeurde zoveel, op zo'n korte tijd. Sommige puntjes kwamen ook uit het niets, zonder enige aanleiding. Het kwam voor mij heel chaotisch over.
Met de wezens had ik ook enige problemen. Het was zeer verwarrend. Zeker voor iemand die niet vaak fantasy leest is het allemaal wat té. Vliegende weerwolven, engelen, feeën geloof ik ook,... Vooral bij de wezens 'kraaien' kon ik me geen beeld vormen. Het werd na een tijdje frustrerend om over personages te lezen die ik helemaal niet voor me zag.
Raad ik dit boek aan?
Zeker en vast, MAAR wel als je een fantasy lezer bent. Als je net zoals mij niet te vinden bent voor het genre, dan is dat allemaal nog een beetje teveel van het goede.
Overigens heeft Vanessa ook een boek in een ander genre. Als je kennis wilt maken met haar fantastische schrijfstijl, dan is dat zeker een aanrader. Bij mij staat ie alvast op mijn tbr lijstje.
August 26, 2018
Wow... Weerwolven? Waarbij de huid door middel van een rits bij elkaar gehouden wordt? En o... Vleugels jatten? Van engelen? Whut? O, we noemen ze kraaien...
O, het houd niet op... niet vanzelf; enter onderdanige makkelijk te beïnvloedbare, onzekere tiener engel.
Hoewel grappige momenten en dialogen, nope.
Verhaal: 2/5
Karakters: 2/5
Schrijfstijl: 3/5
Herlezen: Waarschijnlijk niet.
July 28, 2020
Over het algemeen vond ik dit zeker een mooi boek met een ontroerend verhaal. Echter vond ik het op sommige momenten voorspelbaar en onrealistisch. In mijn ogen had de romance dan ook iets langzamer op gang mogen komen. Voor de rest vond ik de relatie tussen Max en Lucy leuk uitgewerkt. Ook de schrijfstijl vond ik creatief en sommige zinnen waren prachtig verwoord. Ondanks dat dit boek soms tegenviel, ben ik wel benieuwd naar het vervolg.
January 28, 2017
O wat ben ik blij dat ik niet lang moet wachten op het volgende boek.
October 3, 2016
Een boek van eigen, Nederlandse ( Belgische) bodem, YAY. Als YA-fantasy liefhebber kon ik dat niet aan mij voorbij laten gaan. En het is ook nog eens het eerste boek dat ik op vakantie las. (Vakantieboeken hebben gewoon iets speciaals).
Dan over op de recensie: aangezien ik normaal gesproken heel chaotisch allerlei dingen door elkaar type - mijn gevoelens bij boeken zijn altijd zo verwarrend - heb ik besloten om deze recensie op te breken in kopjes, want daardoor zit er toch een beetje structuur in.
WAARSCHUWING: Er komen milde spoilers in deze recensie voor.
De schrijfstijl:
Daar kan ik vrij kort over zijn; de schrijfstijl maakte dat het boek vlot weglas. Vanessa Gerrits had ervoor gekozen om het boek vanuit de ogen van Lucy & Max (in de Ik-vorm) te schrijven. Normaal gesproken hou ik er niet van, vooral niet als dit in de eerste persoon gedaan wordt, want ik vind de 'stemmen' dan altijd te veel op elkaar vond lijken, maar ik moet bekennen dat ik me er bij dit boek niet echt bij stoorde. Da's een pluspunt!
De personages:
Al vanaf de eerste pagina schemerde de persoonlijkheid van ieder personage duidelijk door de woorden heen. Tegelijkertijd vond ik ze een beetje... oppervlakkig? JJ is een gentleman, Lucy schattig en naïef, Max de badboy-die-eigenlijk-een-klein-hartje-heeft, enzovoorts. Meer waren ze niet. Waarschijnlijk kwam dat doordat er relatief weinig personages in het verhaal voorkwamen (waardoor er minder dynamiek is) en daarnaast werd er ook heel weinig achtergrondinformatie gegeven over ze. Zo is mij nog steeds niet duidelijk wat Max' geschiedenis nu is - waarom is hij Kraai geworden? Hoe is het gebeurd? - en hetzelfde geldt eigenlijk ook wel voor Luxy. Bij Lucy stoorde me ook wel een beetje hoe zoetig en naïef ze af en toe was. Van een engel die heel wat levensjaren heeft versleten, verwachtte ik toch meer. Ik begrijp wel dat engelen nu eenmaal langer nodig hebben om op te groeien, maar alsnog kwam ze soms als een veertienjarige op mij over.
Wordbuilding:
Sommige dingen vond ik heel leuk gedaan. Zo vond ik het leuk om te weten dat de Engelen in eivormige witte gebouwen leefden en dat er geen balkonnetjes waren, gezien ze zo in en uit het raam konden vliegen. Tegelijkertijd miste ik toch wel wat achtergrondinfo. Zo leek het mij interessant om meer te weten te komen over hoe de (bescherm)engelen opereerden. Welke organisaties zijn er allemaal? De raad van zeven kwamen op mij over als personen die zaken beslechten, zoals rechters, maar waren ze ook leiders die regeerden? En de kraaien, het zijn wildebrassen, maar zij zijn ook afhankelijk van bijvoorbeeld de dokters die de vleugels en dergelijke bij hen implanteren. Zijn er bepaalde organisaties bij hen? Vochten ze ooit samen tegen de engelen? Waren er eigenlijk ooit überhaupt fysieke conflicten geweest tussen de twee groepen?
Plotlijn:
Ik zal het eerlijk zeggen: ik vond de plotlijn net zo zoetig als Lucy. Op zich hoeft een verhaal ook niet donkere personages en oorlog te bevatten. Maar ik ben wel gewend dat YA-fantasy wat duisterder en complexer is, wat ik in dit boek een beetje mistte. Desondanks kan ik ook niet zeggen dat ik het slecht vond. Het was wel schattig.
Wel moet ik toegeven dat ik de misverstanden tussen Lucy en Max niet heel geloofwaardig vond. Max had het erover dat ze misschien maar hun relatie verborgen moeten houden, al reageert Lucy hier niet erg op. Als JJ hen ontdekt, liegt Lucy over Max (ze zegt dat ze hem niet kent) en hij gelooft dat? Ik bedoel maar.
Tot slot; de kraaien en engelen mogen elkaar absoluut niet - wat ik kan begrijpen - maar ik zie daar niet echt iets terug van als Lucy en Max een relatie hebben? De zus van Lucy was er vrij snel overheen en JJ ook wel, gezien zijn persoonlijkheid.
Eindoordeel:
3 sterren ! Al met al was het boek dus wel leuk en las het vlot weg, maar niet echt memorabel voor mij. :)
Dan over op de recensie: aangezien ik normaal gesproken heel chaotisch allerlei dingen door elkaar type - mijn gevoelens bij boeken zijn altijd zo verwarrend - heb ik besloten om deze recensie op te breken in kopjes, want daardoor zit er toch een beetje structuur in.
WAARSCHUWING: Er komen milde spoilers in deze recensie voor.
De schrijfstijl:
Daar kan ik vrij kort over zijn; de schrijfstijl maakte dat het boek vlot weglas. Vanessa Gerrits had ervoor gekozen om het boek vanuit de ogen van Lucy & Max (in de Ik-vorm) te schrijven. Normaal gesproken hou ik er niet van, vooral niet als dit in de eerste persoon gedaan wordt, want ik vind de 'stemmen' dan altijd te veel op elkaar vond lijken, maar ik moet bekennen dat ik me er bij dit boek niet echt bij stoorde. Da's een pluspunt!
De personages:
Al vanaf de eerste pagina schemerde de persoonlijkheid van ieder personage duidelijk door de woorden heen. Tegelijkertijd vond ik ze een beetje... oppervlakkig? JJ is een gentleman, Lucy schattig en naïef, Max de badboy-die-eigenlijk-een-klein-hartje-heeft, enzovoorts. Meer waren ze niet. Waarschijnlijk kwam dat doordat er relatief weinig personages in het verhaal voorkwamen (waardoor er minder dynamiek is) en daarnaast werd er ook heel weinig achtergrondinformatie gegeven over ze. Zo is mij nog steeds niet duidelijk wat Max' geschiedenis nu is - waarom is hij Kraai geworden? Hoe is het gebeurd? - en hetzelfde geldt eigenlijk ook wel voor Luxy. Bij Lucy stoorde me ook wel een beetje hoe zoetig en naïef ze af en toe was. Van een engel die heel wat levensjaren heeft versleten, verwachtte ik toch meer. Ik begrijp wel dat engelen nu eenmaal langer nodig hebben om op te groeien, maar alsnog kwam ze soms als een veertienjarige op mij over.
Wordbuilding:
Sommige dingen vond ik heel leuk gedaan. Zo vond ik het leuk om te weten dat de Engelen in eivormige witte gebouwen leefden en dat er geen balkonnetjes waren, gezien ze zo in en uit het raam konden vliegen. Tegelijkertijd miste ik toch wel wat achtergrondinfo. Zo leek het mij interessant om meer te weten te komen over hoe de (bescherm)engelen opereerden. Welke organisaties zijn er allemaal? De raad van zeven kwamen op mij over als personen die zaken beslechten, zoals rechters, maar waren ze ook leiders die regeerden? En de kraaien, het zijn wildebrassen, maar zij zijn ook afhankelijk van bijvoorbeeld de dokters die de vleugels en dergelijke bij hen implanteren. Zijn er bepaalde organisaties bij hen? Vochten ze ooit samen tegen de engelen? Waren er eigenlijk ooit überhaupt fysieke conflicten geweest tussen de twee groepen?
Plotlijn:
Ik zal het eerlijk zeggen: ik vond de plotlijn net zo zoetig als Lucy. Op zich hoeft een verhaal ook niet donkere personages en oorlog te bevatten. Maar ik ben wel gewend dat YA-fantasy wat duisterder en complexer is, wat ik in dit boek een beetje mistte. Desondanks kan ik ook niet zeggen dat ik het slecht vond. Het was wel schattig.
Wel moet ik toegeven dat ik de misverstanden tussen Lucy en Max niet heel geloofwaardig vond. Max had het erover dat ze misschien maar hun relatie verborgen moeten houden, al reageert Lucy hier niet erg op. Als JJ hen ontdekt, liegt Lucy over Max (ze zegt dat ze hem niet kent) en hij gelooft dat? Ik bedoel maar.
Tot slot; de kraaien en engelen mogen elkaar absoluut niet - wat ik kan begrijpen - maar ik zie daar niet echt iets terug van als Lucy en Max een relatie hebben? De zus van Lucy was er vrij snel overheen en JJ ook wel, gezien zijn persoonlijkheid.
Eindoordeel:
3 sterren ! Al met al was het boek dus wel leuk en las het vlot weg, maar niet echt memorabel voor mij. :)
October 2, 2016
Mijn mening: 8/10
Ik ga eerlijk zijn, ik werd niet meteen warm toen ik de beschrijving langs de achterkant van het boek las, maar dankzij de Dear Book Nerd Book club ben ik toch aan het boek begonnen. En wow, wat ben ik blij dat ik dat gedaan heb!
Meestal sta ik niet te springen bij verhalen die uit twee standpunten geschreven worden, maar hier was de afwisseling perfect. Het verhaal ging niet verloren tijdens de p.o.v.-wissel en je kreeg de kans een beter beeld te vormen van de twee personages.
Tweedehands Vleugels is de perfecte combinatie tussen verboden liefde en avontuur. En laat verboden liefde nu net mijn weak spot zijn. Ik zwijmelde al snel weg bij elk romantisch momentje tussen deze twee tortelduifjes en Max was zeker weten mijn nieuw oogsnoepje geworden. Jammer genoeg brokkelde het perfecte beeld van mijn nieuwe Adonis wel een beetje uiteen toen ik de cover zag van Zilveren Vleugels, maar dat zijn zorgen voor later.
Ik was een beetje bang dat Tweedehands Vleugels net Twilight in een vernieuwd jasje zou zijn en bijgevolg mij snel zou vervelen, maar niks was minder waar. Door de originele wezens die Gerrits heeft gebruikt, verveelde het boek mij geen enkel moment. Integendeel tijdens het lezen, werd mijn vragenlijst steeds maar langer en sloeg ik vol enthousiasme elke bladzijde om, op zoek naar de passende antwoorden, al kreeg ik die niet altijd. Gerrits je kan maar beter je best doen in boek 2!
Meestal heb ik er problemen mee hoe mensen veranderen door de liefde in boeken, maar de verandering die Lucy onderging, was alles behalve storend. Ze werd niet afhankelijk van de liefde, maar bloeide open en leerde zichzelf eindelijk kennen. Ik had ook niet het gevoel dat Max voor deze veranderingen zorgde, maar eerder J.J.. Ik had de indruk dat J.J. het gevoel had dat hij voor Lucy hoorde te zorgen en daarom beslissingen in haar plaats hoorde te nemen. Elke keer dat hij in beeld kwam, stoorde ik me daar immens aan. Hij maakte van Lucy een persoon die ze niet hoorde te zijn. Ik hoop dan ook van uit de grond van mijn hart dat zijn stoten uit dit boek geen gevolgen zullen hebben in Zilveren Vleugels.
Wat ik echt helemaal geweldig vond aan het boek is dat je als Belg duidelijk door hebt dat het verhaal zich situeert op eigen bodem. Eindelijk eens geen verhaal waar enkel de Verenigde Staten het enige land is dat niet is verwoest. 100 % genieten!
Ten slotte vond ik dat het einde helemaal niet door de beugel kon. Hoe gemeen van Gerrits om mij zo op mijn honger te laten zitten. Hoe kan je nu zoiets met Max doen zonder enige hint te geven over wat de gevolgen van zijn aanval zijn? Ik hoop dat er niks ernstigs met mijn nieuwe liefde zal gebeuren, want anders krijg ik waarschijnlijk een zenuwinzinking. Ik had zo met Max te doen, dat ik geen oog had voor het epiloog. Doe mijn honeypie alsjeblieft geen pijn in Zilveren Vleugels!?!
Tweedehands Vleugels is zeker een aanrader en ik kijk alvast uit naar deel 2!
June 20, 2016
Waar gaat Tweedehands Vleugels over?
Max heeft nieuwe vleugels nodig. En als Kraai – een wezen dat deels mens, deels monster en deels machine is – kan dat alleen maar door ze te stelen van een ander gevleugeld wezen. Een Beschermengel bijvoorbeeld. Iemand zoals Lucy. Lucy verliest alles met haar vleugels: haar vrijheid, haar carrière en mogelijk zelfs de ziel van haar Bestemmeling. Maar één veer blijkt genoeg om haar leven terug in handen te krijgen … Elk met een verborgen agenda, sluiten de Engel en de Kraai een ongewone alliantie. Er staan levens, harten en vleugels op het spel. Maar wat win je als je verliest? En is het het waard??
Cover en eerste indruk
Wauw. Wauw. Wauw. De cover is gewoon fantastisch! Ik vind het echt zo'n mooie magische engelachtige cover. Hij past wat mij betreft volledig bij het verhaal en ik vind het een geslaagde cover. De achterflaptekst spreekt mij ook aan. Ik ben zelf heel erg gek op verhalen over engelen, dus ik dacht: kom maar op!
Forbidden cuteness
Lucy en Max zijn echt zo super schattig samen. Juist het feit dat ze eigenlijk niet samen horen te zijn maakt dat het erg leuk is om over te lezen. Max heeft Lucy's vleugels gestolen, maar hoewel het normaal een eitje is, laat dit mooie engelachtige meisje hem niet los. Hij blijft aan haar denken als hij haar achterlaat in een steegje. Lucy is nu vleugelloos, maar krijgt onverwacht een kans om haar vleugeldief te zien. En ze heeft precies bedacht wat ze hem wil vertellen... Maar ja hè, dat gaat natuurlijk net even anders ;-)
"Lucy, ademde hij mijn naam als het zoetste parfum."
Fantasierijk en tóch origineel
Hoewel het engelen-en-demonen concept erg bekend is en al veel is nagedaan, weet Vanessa het toch origineel te houden. Communiceren via de aureool, niet demonen maar 'Kraaien', vleugels van elkaar stelen, Bestemmelingen. Dit maakt dat je heel geboeid en geamuseerd leest!
"Je naam is Max en je bent deels weerwolf. Je kunt me dus echt niet kwalijk nemen dat ik je verward met een pluizig schoothondje."
Lucy & Max
Hoewel het door het boek heen niet makkelijk voor ze is, en ze het elkaar ook vooral moeilijk maken, zijn ze geweldig samen. Max is helemaal niet zo'n Monster als Lucy dacht, hij is eigenlijk hartstikke lief. Aan het eind van het boek krijgt Lucy schokkend nieuws te horen. Ik ben zo ontzettend benieuwd naar het vervolg, waaaaaah!!
Dit boek krijgt van mij 4,5 sterren, welverdiend!
Tweedehands Vleugels is een must-read voor elke YA fan!
Recensie verscheen het eerst op: http://myperfectbooklife.blogspot.nl/...
Max heeft nieuwe vleugels nodig. En als Kraai – een wezen dat deels mens, deels monster en deels machine is – kan dat alleen maar door ze te stelen van een ander gevleugeld wezen. Een Beschermengel bijvoorbeeld. Iemand zoals Lucy. Lucy verliest alles met haar vleugels: haar vrijheid, haar carrière en mogelijk zelfs de ziel van haar Bestemmeling. Maar één veer blijkt genoeg om haar leven terug in handen te krijgen … Elk met een verborgen agenda, sluiten de Engel en de Kraai een ongewone alliantie. Er staan levens, harten en vleugels op het spel. Maar wat win je als je verliest? En is het het waard??
Cover en eerste indruk
Wauw. Wauw. Wauw. De cover is gewoon fantastisch! Ik vind het echt zo'n mooie magische engelachtige cover. Hij past wat mij betreft volledig bij het verhaal en ik vind het een geslaagde cover. De achterflaptekst spreekt mij ook aan. Ik ben zelf heel erg gek op verhalen over engelen, dus ik dacht: kom maar op!
Forbidden cuteness
Lucy en Max zijn echt zo super schattig samen. Juist het feit dat ze eigenlijk niet samen horen te zijn maakt dat het erg leuk is om over te lezen. Max heeft Lucy's vleugels gestolen, maar hoewel het normaal een eitje is, laat dit mooie engelachtige meisje hem niet los. Hij blijft aan haar denken als hij haar achterlaat in een steegje. Lucy is nu vleugelloos, maar krijgt onverwacht een kans om haar vleugeldief te zien. En ze heeft precies bedacht wat ze hem wil vertellen... Maar ja hè, dat gaat natuurlijk net even anders ;-)
"Lucy, ademde hij mijn naam als het zoetste parfum."
Fantasierijk en tóch origineel
Hoewel het engelen-en-demonen concept erg bekend is en al veel is nagedaan, weet Vanessa het toch origineel te houden. Communiceren via de aureool, niet demonen maar 'Kraaien', vleugels van elkaar stelen, Bestemmelingen. Dit maakt dat je heel geboeid en geamuseerd leest!
"Je naam is Max en je bent deels weerwolf. Je kunt me dus echt niet kwalijk nemen dat ik je verward met een pluizig schoothondje."
Lucy & Max
Hoewel het door het boek heen niet makkelijk voor ze is, en ze het elkaar ook vooral moeilijk maken, zijn ze geweldig samen. Max is helemaal niet zo'n Monster als Lucy dacht, hij is eigenlijk hartstikke lief. Aan het eind van het boek krijgt Lucy schokkend nieuws te horen. Ik ben zo ontzettend benieuwd naar het vervolg, waaaaaah!!
Dit boek krijgt van mij 4,5 sterren, welverdiend!
Tweedehands Vleugels is een must-read voor elke YA fan!
Recensie verscheen het eerst op: http://myperfectbooklife.blogspot.nl/...
July 15, 2016
wat een klapper van een boek! ik mag van ganser harte hopen dat dit verhaal zijn weg vindt op de internationale markt en Dóórbreekt met hoofdletter D. dit boek ademt de zwakheden en krachten van lucy, een engel, en max, een 'kraai'. Het is en verhaal van diepe schaduwen in het licht en een onverwacht heldere vlam in de duisternis van lucy's bestaan na het kwijtraken van haar vleugels. Het concept van de kraai als samengesteld wezen met gestolen lichaamsdelen en mechanische onderdelen is wat mij betreft zeer origineel een geeft het verhaal een griezelig randje, zeker zoals ze contrasteren met de goedheid van lucy. De vraag waarom de kraaien zo zijn zoals ze zijn blijft in dit boek nog vaag maar ik hoop dat lucy in de volgende delen van deze trilogie een bevredigend antwoord vindt. Chapeau, vanessa gerrits
September 26, 2014
Heerlijk boek dat ik met veel plezier gelezen heb. De setting, een soort post-apocalyptisch, steampunky België met Engelen en Kraaien, vond ik erg gaaf, en mooi en beeldend beschreven. De personages waren sympathiek en hun onderlinge relaties geloofwaardig. Er zijn nogal wat boeken waarin ik echt totaal niet snap wat de vrouwelijk hoofdpersoon in de (vaak bezitterige, overheersende en generally creepy) mannelijke hoofdpersoon ziet, maar dat was hier absoluut niet het geval.
Ik bleef aan het eind wel met wat vragen zitten, maar ik hoop dat die in deel 2 beantwoord gaan worden. Ben erg benieuwd naar het vervolg!
Ik bleef aan het eind wel met wat vragen zitten, maar ik hoop dat die in deel 2 beantwoord gaan worden. Ben erg benieuwd naar het vervolg!
March 18, 2017
As I was planning on going to the book release event at bookstore Westerhof in Zwolle for the new books by Jen Minkman and Vanessa Gerrits I figured it would be a good idea to have read at least one book by both authors. As such I purchased Vanessa Gerrits Tweedehands Vleugels.
I will be honest and say that I had low expectations of this book. It is paranormal romance and with angels so I had danced around this book for a while before. Angel books make me a little hesitant. However I have to say that I was actually pleasantly surprised by this book in places which might not be completely reflected in my rating. But I’ll get to that.
What really pleased me about this book is how it was written. There is such an ease in the words that you can’t help but be sucked in to a point. I was also struck by the humor that was in some places. Sometimes when something was a bit cliché there would be a bit of a wink in humor to that. I liked that. It shows that at least the author knows she has some clichés going on. It also made the characters more likeable.
Another thing I quite enjoyed about this book was the world. Or the idea of the world. It isn’t just angels. There are actually a lot of different creatures in this world. Vampires, werewolves, humans, elfs and so on. And then there are the crows. The crows are actually a sort of hybrid. Humans who have upgraded themselves with parts of these creatures. I enjoyed reading about the angel world with the guardian angels, the council, their sweet tooth. We get a bit of the crow world as well but not quite enough for me. I wish there was a bit more world building outside of the angel world. We get hints of these other creatures but we don’t see them. We don’t really know their place in the world and that is such a shame. It would make this world and this book so much richer.
This book starts with a crow stealing an angels wings. This crow, Max, and this angel fall in love. I knew that. It was clearly all over the synopsis. However the build up to the romance was way too quick for me. I did not understand, I still don’t understand. Sure Max is charming. He also took something from her by force. She only spend a short amount of time with him yet now she is in love. The jump was too quick. The forgiving too quickly even if that is in the nature of an angel.
Then there is the point that she is engaged to another angel. There are some complications around that but that this isn’t talked about during a date bothered me so much. How are you going on a date when this is yet another thing that stands between you. When there is someone else and you both know it?
So the romance wasn’t really my thing and that was a bit part of this book. However I did see something else happen nearing the ending that I hope will mean we will get more non-romance plot in the next book that I find interesting. Something happened to Max that was moved over because there was little time to reflect on it at the end. But I have hopes that there will be a continuation on that.
I will be honest and say that I had low expectations of this book. It is paranormal romance and with angels so I had danced around this book for a while before. Angel books make me a little hesitant. However I have to say that I was actually pleasantly surprised by this book in places which might not be completely reflected in my rating. But I’ll get to that.
What really pleased me about this book is how it was written. There is such an ease in the words that you can’t help but be sucked in to a point. I was also struck by the humor that was in some places. Sometimes when something was a bit cliché there would be a bit of a wink in humor to that. I liked that. It shows that at least the author knows she has some clichés going on. It also made the characters more likeable.
Another thing I quite enjoyed about this book was the world. Or the idea of the world. It isn’t just angels. There are actually a lot of different creatures in this world. Vampires, werewolves, humans, elfs and so on. And then there are the crows. The crows are actually a sort of hybrid. Humans who have upgraded themselves with parts of these creatures. I enjoyed reading about the angel world with the guardian angels, the council, their sweet tooth. We get a bit of the crow world as well but not quite enough for me. I wish there was a bit more world building outside of the angel world. We get hints of these other creatures but we don’t see them. We don’t really know their place in the world and that is such a shame. It would make this world and this book so much richer.
This book starts with a crow stealing an angels wings. This crow, Max, and this angel fall in love. I knew that. It was clearly all over the synopsis. However the build up to the romance was way too quick for me. I did not understand, I still don’t understand. Sure Max is charming. He also took something from her by force. She only spend a short amount of time with him yet now she is in love. The jump was too quick. The forgiving too quickly even if that is in the nature of an angel.
Then there is the point that she is engaged to another angel. There are some complications around that but that this isn’t talked about during a date bothered me so much. How are you going on a date when this is yet another thing that stands between you. When there is someone else and you both know it?
So the romance wasn’t really my thing and that was a bit part of this book. However I did see something else happen nearing the ending that I hope will mean we will get more non-romance plot in the next book that I find interesting. Something happened to Max that was moved over because there was little time to reflect on it at the end. But I have hopes that there will be a continuation on that.
August 19, 2019
het boek zelf is romantisch maar ook grappig en af en toe best spannend. de omgeving waar het zich plaats vond was erg origineel en leuk gedaan. het hele idee van de kraaien en engelen vond ik erg leuk en je leefde erg met Max en met Lucy mee. de andere personages leerde je ook iets beter kennen maar het draait voornamelijk om Max en Lucy. de hoofdstukken worden ook vanuit hun geschreven en aan het begin van ieder hoofdstuk staat netjes vermeld vanuit wie het geschreven is. er zaten ook een aantal onverwachte wendingen in en daar hou ik wel van. dit is absoluut geen saai en voorspelbaar boek. ik vind de cover ook heel erg mooi gedaan, ik heb gehoord dat ze die zelf heeft ontworpen nou dat heeft ze goed gedaan. een mooie eenvoudige cover. als ik die in de winkel zou zien liggen zou ik er zeker na kijken. ik vond geen van beiden personages saai of vervelend en had na het lezen van dit boek maar een gedachte en dat is dat ik niet kan wachten om het vervolg te kunnen lezen. ik kan in ieder geval zeggen dat ik dol ben op Max en Lucy.
April 18, 2017
Onderweg naar mijn eerste leesclub in Brugge ontmoette ik Vanessa op de trein. Ze vertelde me dat ze ook haar eigen boek geschreven had en dus zette ik dat meteen op mijn to-read list. Even buiten het verhaal beschouwd: hoe cool is het dat een Vlaamse haar eigen YA-boek publiceert?! Echt respect voor dat al alleen, Vanessa! Het verhaal zelf las lekker weg. Soms vond ik het wat braaf en hadden er voor mijn part meer gedurfdere plotwendingen in mogen zitten. De geschetste wereld en de karakters waren tegelijkertijd verrassend en herkenbaar. Veel klassieke, mythische wezens zonder dat het een overkill werd. De grootste lof moet naar de uitvinding van haar eigen mythische wezen gaan: de Kraai. Wat een cool wezen!
![Profile Image for Nessa [October Tune].](https://i.gr-assets.com/images/S/compressed.photo.goodreads.com/users/1680105259i/7750565._UX200_CR0,0,200,200_.jpg)
June 13, 2016
Disclaimer: Ik kreeg een gratis exemplaar van dit boek van de auteur. Dit heeft mijn mening over het boek in geen enkele manier veranderd.
Ik weet niet meer precies wanneer ik dit boek tegenkwam, waarschijnlijk ergens vorig jaar op een van de Nederlandse boekenblogs die ik volg. Ik weet nog wel dat ik gelijk verliefd was op de cover, want kijk nou eens naar die cover, wauw! Het feit dat het een Nederlands boek was, over engelen, maakte me een beetje aan het twijfelen (mede door de opkomst van al die boeken over Engelen ineens vond ik het een goed idee om die boeken zoveel mogelijk te mijden). Uiteindelijk heb ik toch maar op 'To Read' geklikt, want misschien - ooit - ga ik 'm toch maar wel lezen, dacht ik.
En dat is dus nu. Een paar weken terug maakte ik een Top Ten Tuesday post aan met de tien Nederlandse boeken die ik dit jaar graag zou willen lezen. Ik las namelijk niet tot nauwelijks een Nederlands boek en daar wilde ik wel een beetje verandering in maken. Vanessa liet een comment achter dat ik een exemplaar van het boek bij haar kon aanvragen, en dat heb ik ook gedaan. Ik heb wel gewacht tot het februari was met het lezen zodat ik me iig kon houden aan het 'Een Nederlands boek per maand' regeltje dat ik voor mezelf verzonnen had. Maar toen ik eenmal begon vroeg ik me af waarom ik zo lang gewacht heb.
Tweedehands Vleugels gaat over Max, een Kraai die nieuwe vleugels nodig heeft en persé die van een Engel wilt. Hij besluit ze te stelen van de tweede hoofdpersonage, Lucy - of Anna-Lucia voluit. Ik moet zeggen dat ik het een heel verrassend boek vond. Ten eerste omdat het zich in België afspeelt (gezien de auteur zelf ook uit dat land komt), en ten tweede vanwege de Kraaien. Die wezens deden me eigenlijk een beetje denken aan de robots uit Doctor Who (aflevering Deep Breath), omdat deze robots ook onderdelen van mensen stalen om zichzelf 'mooier' of beter mee te maken.
De Kraaien zijn heel erg mooi verzonnen en ik vond het ook leuk om over de Engelen te lezen. Ik had eerlijk gezegd verwacht dat Engelen net als de Elfen uit The Hobbit zouden zijn (in die ene scene waar de Dwergen in Rivendell eten en alleen maar groenten en sla voorgeschoteld krijgen, zo had ik me de Engelen in het algemeen voorgesteld). Maar Vanessa's Engelen zijn gek op zoet eten - pannenkoeken met stroop, suikerspinnen, etc etc..
Het verhaal heeft twee POV's (is daar uberhaupt een Nederlands woord voor?), die van Max en die van Lucy - en ik vond het totaal niet storend. Mede dankzij het feit dat hun namen telkens bovenaan het hoofstuk stonden, wat iedere schrijver van een Multiple POV verhaal zou moeten doen. Ik stoorde me ook niet heel erg aan het feit dat het Vlaams was en niet Nederlands; alhoewel ik bij sommige woordjes even moest nadenken (maar goed ik heb een klein zusje dat vroeger veel naar Ketnet keek dus dat is mooi meegenomen. Het las ook lekker vlot, dus was ik redelijk snel door het boek heen (toen ik er eenmaal in zat, het ging ietsjes moeizaam in het begin maar dat lag ook aan het feit dat ik gewoon een beetje in een dipje zat denk ik).
Het enige waar ik niet zo'n fan van was was de kind of love triangle in dit boek.
Uiteindelijk heb ik heel erg genoten van dit boek, en ben ik ook zeker van plan om Zilveren Vleugels te lezen, gewoon omdat ik wil weten hoe het verhaal verder gaat!
Ik weet niet meer precies wanneer ik dit boek tegenkwam, waarschijnlijk ergens vorig jaar op een van de Nederlandse boekenblogs die ik volg. Ik weet nog wel dat ik gelijk verliefd was op de cover, want kijk nou eens naar die cover, wauw! Het feit dat het een Nederlands boek was, over engelen, maakte me een beetje aan het twijfelen (mede door de opkomst van al die boeken over Engelen ineens vond ik het een goed idee om die boeken zoveel mogelijk te mijden). Uiteindelijk heb ik toch maar op 'To Read' geklikt, want misschien - ooit - ga ik 'm toch maar wel lezen, dacht ik.
En dat is dus nu. Een paar weken terug maakte ik een Top Ten Tuesday post aan met de tien Nederlandse boeken die ik dit jaar graag zou willen lezen. Ik las namelijk niet tot nauwelijks een Nederlands boek en daar wilde ik wel een beetje verandering in maken. Vanessa liet een comment achter dat ik een exemplaar van het boek bij haar kon aanvragen, en dat heb ik ook gedaan. Ik heb wel gewacht tot het februari was met het lezen zodat ik me iig kon houden aan het 'Een Nederlands boek per maand' regeltje dat ik voor mezelf verzonnen had. Maar toen ik eenmal begon vroeg ik me af waarom ik zo lang gewacht heb.
Tweedehands Vleugels gaat over Max, een Kraai die nieuwe vleugels nodig heeft en persé die van een Engel wilt. Hij besluit ze te stelen van de tweede hoofdpersonage, Lucy - of Anna-Lucia voluit. Ik moet zeggen dat ik het een heel verrassend boek vond. Ten eerste omdat het zich in België afspeelt (gezien de auteur zelf ook uit dat land komt), en ten tweede vanwege de Kraaien. Die wezens deden me eigenlijk een beetje denken aan de robots uit Doctor Who (aflevering Deep Breath), omdat deze robots ook onderdelen van mensen stalen om zichzelf 'mooier' of beter mee te maken.
De Kraaien zijn heel erg mooi verzonnen en ik vond het ook leuk om over de Engelen te lezen. Ik had eerlijk gezegd verwacht dat Engelen net als de Elfen uit The Hobbit zouden zijn (in die ene scene waar de Dwergen in Rivendell eten en alleen maar groenten en sla voorgeschoteld krijgen, zo had ik me de Engelen in het algemeen voorgesteld). Maar Vanessa's Engelen zijn gek op zoet eten - pannenkoeken met stroop, suikerspinnen, etc etc..
Het verhaal heeft twee POV's (is daar uberhaupt een Nederlands woord voor?), die van Max en die van Lucy - en ik vond het totaal niet storend. Mede dankzij het feit dat hun namen telkens bovenaan het hoofstuk stonden, wat iedere schrijver van een Multiple POV verhaal zou moeten doen. Ik stoorde me ook niet heel erg aan het feit dat het Vlaams was en niet Nederlands; alhoewel ik bij sommige woordjes even moest nadenken (maar goed ik heb een klein zusje dat vroeger veel naar Ketnet keek dus dat is mooi meegenomen. Het las ook lekker vlot, dus was ik redelijk snel door het boek heen (toen ik er eenmaal in zat, het ging ietsjes moeizaam in het begin maar dat lag ook aan het feit dat ik gewoon een beetje in een dipje zat denk ik).
Het enige waar ik niet zo'n fan van was was de kind of love triangle in dit boek.
Uiteindelijk heb ik heel erg genoten van dit boek, en ben ik ook zeker van plan om Zilveren Vleugels te lezen, gewoon omdat ik wil weten hoe het verhaal verder gaat!
May 24, 2016
Dat Vanessa haar boek zelf uitgaf kan je hier en daar wel merken aan de stijl- en schrijffoutjes, maar mij stoorde dit helemaal niet, omdat Vanessa erin slaagt een heel innemend, origineel en meeslepend verhaal te schrijven.
De wereld die wordt geschetst is zowel bekend als volledig nieuw. Dat Vanessa haar inspiratie vond in bestaande Vlaamse steden om haar wereld te benoemen vind ik heel goed gevonden. De post-apocalyptische wereld, waarin mensen samen leven met elk mythisch wezen dat ooit werd bedacht, kan je zo voor je ogen zien ontstaan bij het lezen. Alles wordt heel goed beschreven in weinig woorden, waardoor je als lezer direct in het verhaal zit.
Daarnaast creëert Vanessa een volledig nieuw soort wezen: de Kraaien.
Als mensen die tussen de mazen van het Beschermelingsprogramma van de Engelen glipten, krijgen ze het eeuwige leven. Hiervoor moeten ze wel hun menselijkheid opofferen. Hun mensenlichamen zijn niet bestand om zo lang te leven en ze moeten dus lichaamsdelen van andere wezens stelen om te kunnen blijven bestaan.
Wat een origineel concept is dat, jong? Ik denk niet dat ik ooit al over dergelijke wezens heb gelezen.
Het verhaal lijkt heel sterk door Twilight geïnspireerd te zijn, met dat verschil dat Lucy een vrouw met ballen is. Ze weet haar mannetje te staan en ze weet ook heel goed wat ze wil. Ze neemt haar eigen beslissingen, ook al zijn die niet gemakkelijk.
Ook al liet Vanessa zich inspireren, toch slaagt ze erin een heel origineel, eigen verhaal te schrijven. Het is en blijft een Young Adult, waarbij verschillende welbekende stijlfiguren van het genre de revue passeren. Maar eerlijk, dit hoort er toch gewoon bij?
Het verhaal is heel vlot geschreven. Ik las dat anderen de taal erg Vlaams vonden, maar zelf vond ik dat eerlijk gezegd niet. Ik ben natuurlijk zelf ook Vlaamse, dus ik weet niet in hoeverre ik hierover kan oordelen. Voor mij voelde het in ieder geval allemaal heel natuurlijk. Conversaties kon ik in exact die woorden voorstellen, wat ik in andere Nederlandstalige boeken of vertalingen vaak niet zo vind (één van de redenen waarom ik dus heel vaak in het Engels lees).
Tweedehandsvleugels eindigt een klein beetje op een cliffhanger, het is namelijk deel 1 uit een trilogie. Ik ben heel benieuwd naar het vervolg Zilveren Vleugels: wie zijn die tribalkraaien? Wat deden ze met Max? En hoe gaan die nieuwe vleugels werken?
Om te besluiten, Tweedehands Vleugels van Vanessa Gerrits is een heel meeslepend, origineel urban fantasy verhaal met het gigantische potentieel om de volgende Twilight te worden! Aanrader voor fans van het Young Adult genre die eens over originele wezens willen lezen.
De wereld die wordt geschetst is zowel bekend als volledig nieuw. Dat Vanessa haar inspiratie vond in bestaande Vlaamse steden om haar wereld te benoemen vind ik heel goed gevonden. De post-apocalyptische wereld, waarin mensen samen leven met elk mythisch wezen dat ooit werd bedacht, kan je zo voor je ogen zien ontstaan bij het lezen. Alles wordt heel goed beschreven in weinig woorden, waardoor je als lezer direct in het verhaal zit.
Daarnaast creëert Vanessa een volledig nieuw soort wezen: de Kraaien.
Als mensen die tussen de mazen van het Beschermelingsprogramma van de Engelen glipten, krijgen ze het eeuwige leven. Hiervoor moeten ze wel hun menselijkheid opofferen. Hun mensenlichamen zijn niet bestand om zo lang te leven en ze moeten dus lichaamsdelen van andere wezens stelen om te kunnen blijven bestaan.
Wat een origineel concept is dat, jong? Ik denk niet dat ik ooit al over dergelijke wezens heb gelezen.
Het verhaal lijkt heel sterk door Twilight geïnspireerd te zijn, met dat verschil dat Lucy een vrouw met ballen is. Ze weet haar mannetje te staan en ze weet ook heel goed wat ze wil. Ze neemt haar eigen beslissingen, ook al zijn die niet gemakkelijk.
Ook al liet Vanessa zich inspireren, toch slaagt ze erin een heel origineel, eigen verhaal te schrijven. Het is en blijft een Young Adult, waarbij verschillende welbekende stijlfiguren van het genre de revue passeren. Maar eerlijk, dit hoort er toch gewoon bij?
Het verhaal is heel vlot geschreven. Ik las dat anderen de taal erg Vlaams vonden, maar zelf vond ik dat eerlijk gezegd niet. Ik ben natuurlijk zelf ook Vlaamse, dus ik weet niet in hoeverre ik hierover kan oordelen. Voor mij voelde het in ieder geval allemaal heel natuurlijk. Conversaties kon ik in exact die woorden voorstellen, wat ik in andere Nederlandstalige boeken of vertalingen vaak niet zo vind (één van de redenen waarom ik dus heel vaak in het Engels lees).
Tweedehandsvleugels eindigt een klein beetje op een cliffhanger, het is namelijk deel 1 uit een trilogie. Ik ben heel benieuwd naar het vervolg Zilveren Vleugels: wie zijn die tribalkraaien? Wat deden ze met Max? En hoe gaan die nieuwe vleugels werken?
Om te besluiten, Tweedehands Vleugels van Vanessa Gerrits is een heel meeslepend, origineel urban fantasy verhaal met het gigantische potentieel om de volgende Twilight te worden! Aanrader voor fans van het Young Adult genre die eens over originele wezens willen lezen.
April 28, 2015
Ahhh wat leest dit boek heerlijk weg! Het was veel te snel uit naar mijn zin.
Tweedehands Vleugels vertelt het verhaal van Lucy, een Beschermengel, wiens leven nooit meer hetzelfde zal zijn nadat haar vleugels haar ontnomen worden door een Kraai.
De manier waarop alles beschreven wordt, maakt dat je het verhaal niet alleen leest, maar ook ZIET. Het is een verhaal dat wat mij betreft meteen op het witte doek mag verschijnen en ik zou er meermaals naar gaan kijken.
Vanessa schrijft heel duidelijk, vlot en vergeet geen enkel detail, maar beschrijft deze details niet op een manier waarop je denkt “dit is teveel info op te weinig regels”, zoals je dat wel vaker hebt. Haar schrijfwijze laat ook ruimte om je eigen fantasie de vrije loop te laten. Zo wordt het erg makkelijk om je in te leven in de personages en hun belevingen. Ik moet toegeven dat ik behoorlijk vaak met een krop in mijn keel zat, maar net zo vaak met een glimlach om mijn mond én zelfs met vlinders in mijn buik.
De spanning in het boek wordt goed opgebouwd en goed weergegeven. Niet zozeer dat je het boek even moet wegleggen vlak na een spannende scène, maar wel genoeg om je jezelf te laten verplaatsen naar het puntje van je stoel (of in mijn geval zetel).
Voor de mensen die weten dat Vanessa een Twi-hard is, merk je dat haar affectie voor die serie ook subtiel terugkomt in dit verhaal en ik vind de manier waarop ze dit gedaan heeft, enorm mooi.
Tweedehands Vleugels is een emotionele rollercoaster waar je maar niet af wilt. Naarmate ik dichter bij het einde van het boek kwam, ging ik telkens trager lezen om toch maar langer samen te kunnen zijn met Lucy en Max en alles daar omheen. En dat terwijl ik goed genoeg weet dat je hoe dan ook toch bij dat gevreesde einde komt… Het is maar goed dat ik het vervolg Zilveren Vleugels ook in mijn bezit heb, want ik ben er zowat 99,9% zeker van dat ik het niet ga kunnen laten om ook daarin heel snel te beginnen.
http://www.boekenvlinder.be
Tweedehands Vleugels vertelt het verhaal van Lucy, een Beschermengel, wiens leven nooit meer hetzelfde zal zijn nadat haar vleugels haar ontnomen worden door een Kraai.
De manier waarop alles beschreven wordt, maakt dat je het verhaal niet alleen leest, maar ook ZIET. Het is een verhaal dat wat mij betreft meteen op het witte doek mag verschijnen en ik zou er meermaals naar gaan kijken.
Vanessa schrijft heel duidelijk, vlot en vergeet geen enkel detail, maar beschrijft deze details niet op een manier waarop je denkt “dit is teveel info op te weinig regels”, zoals je dat wel vaker hebt. Haar schrijfwijze laat ook ruimte om je eigen fantasie de vrije loop te laten. Zo wordt het erg makkelijk om je in te leven in de personages en hun belevingen. Ik moet toegeven dat ik behoorlijk vaak met een krop in mijn keel zat, maar net zo vaak met een glimlach om mijn mond én zelfs met vlinders in mijn buik.
De spanning in het boek wordt goed opgebouwd en goed weergegeven. Niet zozeer dat je het boek even moet wegleggen vlak na een spannende scène, maar wel genoeg om je jezelf te laten verplaatsen naar het puntje van je stoel (of in mijn geval zetel).
Voor de mensen die weten dat Vanessa een Twi-hard is, merk je dat haar affectie voor die serie ook subtiel terugkomt in dit verhaal en ik vind de manier waarop ze dit gedaan heeft, enorm mooi.
Tweedehands Vleugels is een emotionele rollercoaster waar je maar niet af wilt. Naarmate ik dichter bij het einde van het boek kwam, ging ik telkens trager lezen om toch maar langer samen te kunnen zijn met Lucy en Max en alles daar omheen. En dat terwijl ik goed genoeg weet dat je hoe dan ook toch bij dat gevreesde einde komt… Het is maar goed dat ik het vervolg Zilveren Vleugels ook in mijn bezit heb, want ik ben er zowat 99,9% zeker van dat ik het niet ga kunnen laten om ook daarin heel snel te beginnen.
http://www.boekenvlinder.be
February 10, 2017
Wat een fantastisch boek! Ik werd helemaal meegenomen in de wereld van Lucy en Max. Je leert beide hoofdpersonages heel goed kennen doordat je het verhaal zowel vanuit het perspectief van Lucy als dat van Max beleeft. De schrijfstijl is bovendien zeer goed. Vaak heb ik enkele passages opnieuw gelezen, gewoon omdat ze zo mooi verwoord werden. Gelukkig is het verhaal nog niet ten einde. Een aanrader...
April 20, 2015
Verslavend, spannend en romantisch. 3 dingen die ik in een boek zoek en die dit boek heeft. Net voor de tweede keer uitgelezen. Absoluut een aanrader. Het romantische verhaal tussen een kraai en een engel. Is weer is wat anders dan vampieren boeken. Max en Lucy laten je dan ook wegdromen in het liefdesverhaal. Lucy is waarschijnlijk het meest 'vergeving-gezins' meisje dat ik ooit gelezen hebt waar zelfs rare 'ex-bitches' haar niet tegenhouden. Mooi boek om te lezen. Niet meer nodig gehad dat een dag lezen. Het scheelt dat ik een relatie heb met Vlaming, anders kan de schrijfwijze wel even wennen zijn. Dat maakt het boek alleen maar mooier!
This entire review has been hidden because of spoilers.
March 27, 2014
Een erg leuk boek! Een origineel verhaal wat me mee zoog en wat me tot diep in de nacht vast hield.
Het taalgebruik was wel een puntje. Het eerste wat ik dacht was dat er erg veel taalfouten instonden. Vreemde zinsbouw, rare vervoegingen van werkwoorden, maar toen las ik hier op goodreads dat een ander eraan moest wennen dat het vlaams taalgebruik was. Dat verklaart een hoop :)
Goed gedaan Vanessa! Ik kijk uit naar de volgende delen.
Het taalgebruik was wel een puntje. Het eerste wat ik dacht was dat er erg veel taalfouten instonden. Vreemde zinsbouw, rare vervoegingen van werkwoorden, maar toen las ik hier op goodreads dat een ander eraan moest wennen dat het vlaams taalgebruik was. Dat verklaart een hoop :)
Goed gedaan Vanessa! Ik kijk uit naar de volgende delen.
Displaying 1 - 30 of 64 reviews