Από την αυτοεκτίμηση στον εγωισμό

by Jorge Bucay, Κωνσταντίνα Επισκοποπούλου (Translator)

"Όποιος λέει ότι αγαπάει πολύ τους άλλους και λίγο τον εαυτό του, απλώς λέει ψέματα σ' ένα από τα δύο: ή στο ότι αγαπάει πολύ τους άλλους, ή στο ότι δεν αγαπάει πολύ τον εαυτό του." "Δεν πάει πολύς καιρός από τότε που άρχισα να καταλαβαίνω την πραγματική αξία της βοήθειας και την αξία που έχει το να είσαι εγωιστής. Από τότε, λέω: "Είμαι τόσο, μα τόσο εγωιστής, που θα επιχειρήσω να βοηθήσω μόνο και μόνο επειδή μου δίνει χαρά. Θα το κάνω γιατί το θέλω εγώ και γιατί με ευχαριστεί. Θα το κάνω για μένα, όχι για σένα, οπότε δεν μου χρωστάς τίποτα"". Μια τυχαία συνάντηση του Χόρχε Μπουκάι με μια άγνωστή του γυναίκα που του κεντρίζει το ενδιαφέρον, καταλήγει σ' έναν μακρύ διάλογο κι ένα συνεχές παιχνίδι με τις αφηρημένες έννοιες του φόβου, της εκτίμησης, της αυτοεκτίμησης, του τρόμου, της αξίας, του εγωκεντρισμού, του εγωισμού και πολλές άλλες, που ο αργεντινός γιατρός χαίρεται να ανατρέπει και να επανακαθορίζει.

Genres: Psychology, Nonfiction, Self Help, Audiobook

224 pages, Paperback

First published January 1, 1999

About the author

Jorge Bucay is a gestalt psychotherapist, psychodramatist, and writer from Argentina. His books have sold more than 2 million copies around the world, and have been translated into more than seventeen languages.

He was born in a modest family. He started working at the age of thirteen. In the course of his life, he has worked as a traveling salesman selling socks, books and sports clothing, as well as an insurance agent, taxi driver, clown, warehouseman, educator, actor, doctor on duty, host of children's parties, psychiatrist, group coordinator, radio collaborator, and television host.

In 1973, he graduated as a doctor from the University of Buenos Aires, and specialized in mental illnesses at the Buenos Aires Pirovano Hospital and at the Santa Mónica clinic.

He currently defines his job as professional helper. He divides his attention between attending therapeutic teaching conferences, which have taken him around the world, and the writing of his books, which he considers therapeutic tools.


===


Jorge Bucay, célèbre auteur à succès sur le continent sud-américain, a écrit 12 best-sellers vendus à plusieurs millions d'exemplaires. Il réside entre Buenos Aires et l'Espagne où cette année - véritable phénomène - sept de ses livres étaient présents dans la liste des meilleures ventes.

Reviews

[Natalie · Rating 4 out of 5]

Σύνθετες έννοιες της ανθρώπινης ψυχολογίας "δοσμένες" περιεκτικά και κατανοητά στον απλό αναγνώστη. Κάθε βιβλίο του Bucay αποτελεί αφορμή για περεταίρω διερεύνηση και ανακάλυψη του εαυτού μας.

[roz_anthi · Rating 4 out of 5]

Μπήκα σ' αυτό το βιβλίο με τη συνήθη προκατάληψη, το σηκωμένο φρύδι του πολύξερου που δεν διαβάζει «τέτοια» βιβλία και με τα «σιγά τώρα, τι να μας πει ο Μπουκάι». Ευτυχώς όμως, διαβάζοντας, αναδύθηκε από μέσα μου η καλόπιστη αναγνώστρια, εκείνη που ζουλάει τις λέξεις για να βγάλει την ουσία ή εκείνη τέλος πάντων που θέλει από τα πάντα κάτι να μαθαίνει. Τούτο εδώ το βιβλιαράκι λοιπόν ήταν ωραιότατο, απλό, καθόλου φορτωμένο με εξυπνακισμούς και κοελισμούς, αλλά αντίθετα, προβληματίζει ουσιωδώς όποιους ενδιαφέρονται να καταλάβουν καλύτερα τις συνθήκες του φόβου, των ενοχών, της ανθρώπινης υπόθεσης γενικώς. Μην περιμένετε απαντήσεις, κι αν κάτι μου τη δίνει στα βιβλία αυτοβοήθειας ή στο μάρκετινγκ γύρω απ' αυτό σε αυτό ακριβώς έγκειται. Ο Μπουκάι προξενεί ερωτήματα ή προτρέπει στην αναδιατύπωσή τους, που με πολλή προσωπική δουλειά μπορούν να μας οδηγήσουν σε μια γόνιμη κατεύθυνση. Κοινώς, για να πάμε στο ζουμί, το βιβλίο αυτό μπορεί να δώσει μια καλή αφορμή για μία μη αυτοτιμωρητική, ειλικρινή ενδοσκόπηση.

Το μόνο που με ξένισε ήταν η συντριπτική παρουσία του Μπουκάι έναντι της συνομιλήτριάς του, θα μπορούσε ο διάλογος να τελεί υπό πιο ισότιμους όρους.

[Fani Tr Kem · Rating 4 out of 5]

Στο βιβλίο “Από την αυτοεκτίμηση στον εγωισμό” ο Μπουκάι καταπιάνεται με τρεις ξεχωριστές θεματικές: “Από την αυτοεκτίμηση στον εγωισμό”, “Φόβοι”, “Ενοχές”. Δίνει εμφανώς περισσότερη σημασία κι έκταση στην πρώτη, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν αναπτύσσει σημαντικά και μ’ επιχειρήματα τις άλλες δυο. Προσωπικά κράτησα πολλές σημειώσεις και βρέθηκα να συμφωνώ με πολλά απ’ όσα διάβασα, παρ’ όλο που ο Μπουκάι πολλές φορές έχει κατηγορηθεί πως απλοποιεί δραματικά πολλές έννοιες και καταλήγει με απόλυτο τρόπο σε κάποια συμπεράσματα. Στο βιβλίο του “Από την αυτοεκτίμηση στον εγωισμό” δε μπορώ να πω πως διαπίστωσα συχνά τα εν λόγω ατοπήματα. Το γεγονός δε ότι γράφει απλά – το απλοποιημένο είναι μια άλλη ιστορία – μου έδωσε την αίσθηση πως θέλει να τον κατανοούν οι πάντες, όχι μόνο οι έχοντες γνώσεις ψυχολογίας και ψυχοθεραπείας. Αν αυτό είναι το κίνητρο του τότε το πετυχαίνει σίγουρα. Αν τώρα όσοι μιλούν για υπερβολική απλοποίηση κάποιων εννοιών εννοούν πως ο υπερβολικός σημασιολογικός κατακερματισμός κάποιων ψυχολογικών φαινομένων με σκοπό την καλύτερη κατανόηση μοιραία αφήνει κάποια πράγματα απ’ έξω, τότε πράγματι κάτι τέτοιο μπορούμε να πούμε πως συμβαίνει. Όμως ποιος άραγε μπορεί στ’ αλήθεια να συμπεριλάβει όλα όσα αναλογούν σε περίπλοκες έννοιες όπως “αυτοεκτίμηση”, “εγωισμός”, “φόβος”; Ο Μπουκάι γράφει ένα βιβλίο και καταθέτει μια τίμια προσπάθεια να επικοινωνήσει σημαντικά ζητήματα. Δεν νομίζω πως όλοι εμείς πρέπει ν’ αναμένουμε από μοντέρνους θεραπευτές ψυχικής υγείας να γράψουν τη βίβλο του ανθρώπινου ψυχισμού, καθώς λογικά θα χρειαστεί να περιμένουμε αρκετούς αιώνες για ένα τέτοιου είδους επίτευγμα.

Συστήνω το βιβλίο “Από την αυτοεκτίμηση στον εγωισμό” σε όποιον έχει το χρόνο και τη συγκέντρωση να διαβάσει ένα βιβλίο που μιλάει γι’ ανθρώπινα καθημερινά ψυχολογικά συμπτώματα. Όλοι ξεκινάμε απ’ τη γέννηση μας και όσο μεγαλώνουμε ασχολούμαστε με την αυτοεκτίμηση μας (την έλλειψη ή την έντονη ύπαρξη της), τον εγωισμό μας (θεωρώντας τον ένα κακό που δε μπορούμε να αποτινάξουμε από πάνω μας), τους φόβους μας (που τους θεωρούμε εχθρούς), τις ενοχές (οι οποίες ακολουθούν συχνά πολλές απ’ τις επιλογές μας), μέχρι τη στιγμή που θα πεθάνουμε. Ο Χόρχε Μπουκάι γράφει για όλα τα παραπάνω προσπαθώντας να τα τοποθετήσει σε μια ρεαλιστική, ειλικρινή διάσταση, να λύσει κάποιες παρεξηγήσεις και κάποιες παρερμηνείες και θεωρώ πως το πετυχαίνει μέσα από παραδείγματα, ιστορίες δικές του ή φίλων του αλλά και μικρά παραμύθια. Αν είστε σε φάση ενδοσκόπησης κι έχετε διάθεση να σκεφτείτε και ν’ αναρωτηθείτε πάνω σε όσα διαβάζετε, αυτό το βιβλίο θα σας αρέσει πολύ!

[Fani *loves angst* · Rating 2 out of 5]

2.5 stars
Το βιβλίο του Μπουκάϊ που μου άρεσε λιγότερο από οποιοδήποτε άλλο, χωρίς να είναι κακό. Βασικά, το πρώτο μισό που μιλάει για την αυτοεκτίμηση και τον εγωϊσμό, ήταν πολύ καλό και εξαιρετικά ενδιαφέρον. Ισως γιατί όσο μεγαλώνω, τόσο απενοχοποιώ κι εγώ τον εγωϊσμό -όταν κινείται σε "φυσιολογικά" πλαίσια βεβαίως- τον οποίο οι νουθεσίες των γονιών μας έκαναν να φαντάζει συνώνυμο της αλαζονείας, του ναρκισσισμού και της αδιαφορίας για τους άλλους.
Παρότι όμως δεν είναι φανερό από τον τίτλο, το βιβλίο έχει άλλες 2 ενότητες: Το θέμα του φόβου -που ήταν σχετικά ενδιαφέρον, αλλά όχι ιδιαίτερα- και των ενοχών, που ειλικρινά, δε μου άρεσε καθόλου. Ο διαλεκτικός τρόπος ανάπτυξης, με ερωτήσεις που περισσότερο έμπλεκαν παρά ξεκαθάριζαν το θέμα, πολλές επαναλήψεις και διευκρινίσεις πάνω σε διευκρινίσεις, δεν (με) βοήθησε στην κατανόηση του θέματος, αλλά και δεν κάτάφερε τελικά να κρατήσει την προσοχή μου. Ενώ το πρώτο μισό το διάβασα μέσα σε μια βδομάδα, το δεύτερο μισό του βιβλίου μου πήρε πάνω από μήνα, αφού μετά από 2-3 σελίδες το άφηνα πάλι κάτω.
4/5 για το πρώτο μισό, 2/5 για το φόβο και 1/5 για τις ενοχές είναι η βαθμολογία μου.

[Dimitris Hall · Rating 3 out of 5]

Πώς να διατηρήσουμε την αυτοεκτίμηση μας: ένα σύντομο μνημονικό απ' τον κύριο Μπουκάι:

Verdadero (πραγματικός/η)
Autónomo (αυτόνομος/η)
Limitante (οριοθέτης/ρια)
Orgulloso (περήφανος/η--με την καλή έννοια!)
Receptivo (δεκτικός/η)

Όλα τα αρχικά μαζί VALOR: αξία.

Βιβλιαράκι δανεισμένο από τον Γιάννη τον Καταζά το συμφάνταρο στη Σαμοθράκη, τον ωραίο τύπο που πήραμε μαζί άδεια για camping εκεί. Ο ίδιος ήταν πολύ ενθουσιασμένος με το βιβλίο αυτό· εμένα από την αρχή μου κίνησε την περιέργεια το εξώφυλλο που είχε memes για να δείξει τις διαφορετικές συναισθηματικές και ψυχολογικές κατάστασεις και βρήκα ότι ήταν πετυχημένο.

Το βιβλίο ήταν βασικά για τις ενοχές, τον φόβο και τα όρια.

Δεν είχα ξαναδιαβάσει Μπουκάι και βρήκα ότι ο αφηγηματικός τρόπους που χρησιμοποίησε εδώ, που δεν ήταν άλλος από ένα πάρε-δώσε, μια συνεχής ερωταπάντηση με μια φανταστική ή και πραγματική---δεν ξέρω---γυναίκα με την οποία υποτίθεται είχε πιάσει κάποτε την κουβέντα, δεν με ικανοποίησε. Η γυναίκα έκανε διαφορετικές ερωτήσεις από αυτές που είχα εγώ στο μυαλό μου και έτσι συνεχώς είχα την εντύπωση ότι η συζήτηση έβγαινε εκτός πορείας. Όταν κατάφερνα να συντονιστώ πάντως με τον οιρμό είχε ενδιαφέρον και βρήκα ότι οι συμβουλές του, αν και τώρα μήνες μετά δεν θυμάμαι και πολλά (εκτός από το αρκτικόλεξο που έγραψα στην αρχή) εκείνη τη στιγμή που φαινόντουσαν σωστές.

[Ренета Кирова · Rating 3 out of 5]

"От самоуважението да егоизма" на Хорхе Буркай ми допадна. В нея разглежда стойността на самоуважението, какво е страх и вина. Много ми харесаха разсъжденията за страха, уточняване на разликата между уплаха, страх, паника. За вината също имаше добри разсъждения.
Това е книга за почитателите на психологията и за всеки, който иска да разбере какви мотиви понякога движат човека и защо сме такива, каквито сме.

[Μιχάλης Παπαχατζάκης · Rating 2 out of 5]

Ένα από τα δημοφιλή βιβλία αυτοβελτίωσης που έγραψε ο διάσημος Αργεντινός ψυχοθεραπευτής είναι ετούτο και ένας από τους λόγους βρίσκεται στην μορφή: είναι ένας επινοημένος διάλογος μεταξύ του ίδιου και μιας "φοιτήτριας", πάνω στα θέματα της αυτοεκτίμησης, του εγωϊσμού, των φόβων και των ενοχών. Μέσα από έναν ζωντανό διάλογο (που όμως ο συγγραφέας δείχνει να ελέγχει απόλυτα, χωρίς "δύσκολες" αντιρρήσεις) ξετυλίγεται η άποψη του Μπουκάι για την προέλευση αυτών των συναισθημάτων.

Ο δεύτερος λόγος είναι η φύση της θεώρησής του που μας την παρουσιάζει και στην αρχή και στο τέλος: φταίνε οι άλλοι (για τις ενοχές), φταίμε εμείς για την χαμηλή αυτοεκτίμηση (που ακούμε τους άλλους):

"Η ιδέα που μας έχει καλλιεργηθεί είναι ότι θα έπρεπε να σκεφτόμαστε πρώτα τον άλλον και μετά τον εαυτό μας, αλλιώς είμαστε εγωϊστές. Οπότε, όταν σκέφτομαι εμένα, τις επιθυμίες και τις προτεραιότητές μου, αισθάνομαι ενοχές γιατί βρίσκομαι αντιμέτωπος με τους προπατορικούς κανόνες που δημιούργησαν αυτήν την κουλτούρα" (σελ.202) και

Όσο μεγαλύτερη είναι η απόκλιση μεταξύ του Πραγματικού Εγώ με το Ιδεώδες Εγώ (ένα Εγώ που δεν επιδέχεται βελτίωση και είναι αυτό που θα ήθελαν- έτσι νομίζουμε- οι άλλοι να ήμασταν), τόσο πιο οδυνηρή είναι η συνειδητοποίηση του ελλείμματος.

Πως ξεπερνάει ο Μπουκάι το κοινωνικό συναίσθημα; Με τη θεώρηση μιας "φ υ σ ι κ ή ς επιθυμίας να κάνω τα πράγματα όλο και καλύτερα" (σελ.36). Εδώ θα προκύψουν πολλές αντιρρήσεις για το αν η και κατά πόσον υπάρχουν τέτοιου είδους "φυσικές επιθυμίες" στον άνθρωπο, ως είδος, ανεξάρτητα από το περιβάλλον του. Η συζήτηση δεν βολεύει γιατί αποκαλύπτει ιδεαλισμό. Και η "φοιτήτρια" δεν ρωτάει.

Η θεώρηση του είναι κ α τ α π ρ α ϋ ν τ ι κ ή, χωρίς να εξηγεί- έστω- τους μηχανισμούς συμπεριφοράς ενός ανθρώπου· παρά μόνο σκάβοντας λίγο την επιφάνεια, ώστε να βγει η κατεύθυνση που θέλει: κάνε αυτό που θες. Και κυνικά: μην σκέφτεσαι πως θα προσφέρεις ("Όχι. Είμαι πεπεισμένος ότι πρέπει να διδάξουμε στα παιδιά μας την χαρά να βοηθάνε- μόνο όμως στους νέους μας. Ως ενήλικες, θα μπορούσαμε να απαλλαγούμε απ' αυτό το βαρύ φορτίο και να αρχίσουμε να επιλέγουμε ελεύθερα τις πράξεις μας χωρίς να γεμίζουμε ενοχές επειδή, κάποιες φορές, διαλέξαμε με γνώμονα τη δική μας ευχαρίστηση." σ.203).

Πως θα ήταν όμως μια κοινωνία που όλοι οι άνθρωποι θα λειτουργούσαν χωρίς να λογαριάζουν άλλες γνώμες; (οι νόμοι πάντως είναι ένα ό ρ ι ο που δέχεται ο Μπουκάι). Ερώτημα που ασφαλώς δεν θα απασχολούσε τον Χ.Μπουκάι. Από κει και πέρα όμως, είναι ιδιαίτερα ελκυστικό το εγχείρημα της συγγραφής βιβλίων "ψυχοθεραπείας δια βιβλίων" (που, όπως όλοι οι ψυχαναλυτές προειδοποιούν, δεν αποτελούν αποτελεσματική μέθοδο).

[Cleito · Rating 4 out of 5]

Es un libro donde se usa la transcripción de 3 conferencias distintas de Jorge Bucay donde cada capítulo es uno de los temas: 'Autoestima y egoísmo, miedos y culpas'. Los temas de los que habla son muy interesantes y creo son una buena introducción para quien no tiene idea sobre nada como yo. Ahora estoy más interesada en entender estos temas puntualmente.
En ciertas partes se hace difícil de leer porque incluye las interrupciones propias de una conferencia. Capaz la idea de hacerlo de esta manera es que podamos sentirnos identificados con algunas preguntas que hace el público.

[AnnaRs · Rating 2 out of 5]

I liked the stories
But the style of this book is not my cup of tea 😶

[Jane · Rating 3 out of 5]

(To be edited later)

I can't say I have come to similar conclusions with Bucay (especially about superego, where I disagree with his conclusions with burning passion), or even like his approach of expressing his thoughts - I mean why does he have to make his "average person" asking such dumb questions? - but I did find a lot of merit in reading this book.

I particularly liked reading his understanding on egoism, love and guilt, because they were important concepts I have not taken an interest in analyzing until it was too late.

As it was intended by the author, the book gave me food for thought and statements to argue forth and against in my mind at a period when I needed such stimulation badly and could not find it in my close environment. At a time that my own moral system had crumbled down.

I also majorly appreciate his use of knowledge that he has acquired from psychology, since I am a psychology student myself and crave for relative information wherever I could find somebody to direct me to it for more elaborate reading.

I therefore gave this book 3.8 stars (rounded 4=very good), because I think that even if somebody blatantly disagrees on several points, there is a large pool of subjects and concepts being discussed for somebody to truly gain something valuable, if only they are open to follow through a statement made by made turning things over very differently from theirs.

[Maria · Rating 5 out of 5]

Νous sommes tous faits de nous-mêmes. Si nous n'aimons pas l'idée, il se peut que nous devions changer les choses.
Ce livre aborde différemment les raisons qui nous conduisent à la culpabilité, au remords et à l'oppression de nous-mêmes afin de satisfaire nos visages amicaux.
J'ai adoré les idées présentées à la fin du livre

Certains d'entre eux sont
Nous devons laisser nos émotions se manifester

Nous ne devrions pas souffrir pour des choses qui ne nous concernent pas.

Nous ne devrions pas vivre dans la colère avec nous-mêmes parce que nous avons peur de sacrifier ceux qui ont cultivé leurs attentes.

Nous devons assumer l'entière responsabilité de ce que nous faisons, de ce que nous disons et de ce que nous décidons de ne pas faire ou dire.

Donc, nous n'aurons plus à vivre avec la culpabilité. Et sans culpabilité, la vie sera très agréable.

[Rubi · Rating 2 out of 5]

Hay ocasiones en que no conecto con la historia o el autor, pero siempre me digo por algo llego a ti, tiene un mensaje para ti...
"Cada uno de nosotros es absolutamente responsable de todo lo que hace y también de lo que no hace. De lo que dice y de lo que se calla. Pero no por esto vamos a hacernos responsables de lo que el otro sienta con lo que uno haga".
Mensaje recibido!

[Lydia Tzigkie · Rating 3 out of 5]

Έξυπνο, κραταει το ενδιαφερον αμειωτο μέχρι το τέλος και το μυαλο σε διαρκη εγρηγορση κανοντας συσχετισμους μεταξυ αυτων που λεγονται και της ζωης του αναγνωστη.

[Evina · Rating 4 out of 5]

"Προτιμώ αυτό το παιχνίδι 'των λέξεων' από το άλλο, που με κάνει να νιώθω έρμαιο μιας ασυνείδητης δομής που ελέγχει τις ενέργειές μου χωρίς τη δική μου συμμετοχή, και με ρίχνει στα χέρια εκείνων που λένε πως ξέρουν περισσότερα για μένα από μένα τον ίδιο."
Αυτή η φράση συνοψίζει για εμένα τη σημασία του βιβλίου αυτού. Το έργο αυτό του Μπουκάι είναι για όσους προτιμούν τα παιχνίδια "των λέξεων", αυτά που φωτίζουν τον εσωτερικό μας κόσμο με τρόπο μοναδικό αρκεί να έχουμε τη θέληση να βρούμε τις "λέξεις κλειδιά".

Διάβασα αυτό το βιβλίο σε μια περίοδο που με απασχολούσαν ακριβώς τα θέματα τα οποία πραγματεύεται: η αυτοεκτίμηση, οι φόβοι, οι ενοχές. Ο Μπουκάι, μέσω απλού διαλόγου, δίνει τροφή για σκέψη θέτοντας ενδιαφέροντα ερωτήματα που συναντά ο καθένας στην καθημερινότητά του.
Κάποια κομμάτια που ξεχώρισα και κρατάω:
- Έννοια της αυτοεκτίμησης
- VALOR, τα συστατικά της υγιούς αυτοεκτίμησης
- Εγωισμός και η αγάπη για τον εαυτό μας
- Εγωισμός και η χαρά της προσφοράς
- Τρόμος vs. φόβος, αντίληψη vs. φαντασία
- Φόβος, δράση, παράλυση
- Τρεις θεμελιώδεις φόβοι (μοναξιά, αδυναμία, απώλεια ελέγχου)
- Η ιδιοκτησία των συναισθημάτων μας

[Fay · Rating 3 out of 5]

Το συγκεκριμένο βιβλίο, σε αντίθεση με αυτά που είχα διαβάσει έως τώρα (''Να σού πω μια ιστορία'', ''Ιστορίες να σκεφτείς'') πρόκειται για ένα καθαρά ψυχολογικό βιβλίο, στο οποίο πραγματεύεται σε τρεις θεματικές ενότητες τις εξής έννοιες: αυτοεκτίμηση και εγωισμός, φόβοι, ενοχές.
Θεωρώ σε γενικές γραμμές ενδιαφέρουσα την οπτική γωνία του Μπουκάι και σε πολλά σημεία ταυτίστηκα με αυτά που διάβασα. Παρόλα αυτά, δεν ενθουσιάστηκα με το βιβλίο, καθώς έπιανα τον εαυτό μου ανά διαστήματα να μην μπορώ να συγκεντρωθώ όσο θα ήθελα.
Ίσως να προτιμώ τον εν λόγω συγγραφέα έτσι όπως τον πρωτογνώρισα, μέσα από τις ιστορίες του δηλαδή!...

[Tatiana Styliari · Rating 4 out of 5]

Liked it but not my favorite from Bucay.

At times it read a bit academic; that much that I felt the need to note a few things down to be able to come back to them later! Referring to and unpacking feelings we all have like fear, guilt, and self respect/ egoism. There were times I really needed to read some parts and remind myself some basic principles, wake myself up and see things from another perspective. The first chapter was particularly interesting to me and I couldn’t put the book down. The second chapter a bit more complicated and not so engaging. Third chapter was insightful and made me think about and reflect on guilts.

[cecy · Rating 3 out of 5]

Este libro es una compilación de conferencias del terapeuta Jorge Bucay. Generalmente no me gustan los libros de autoayuda, no me sirven y casi siempre se me olvidan los “pequeños tips” que te dan para vivir una vida feliz.
Me gustó que con este libro aprendí mejor sobre conceptos como autoestima, egolatría, culpa, etc. lo recomiendo si quieres entender a profundidad estos conceptos, pero no mucho si te desesperas rápido con los conferencistas que creen tener toda la razón en todo momento.
No es que Bucay sea de esos, solo si no te gusta esa vibra, este libro se te va a hacer complicado de seguir.

[Katerina · Rating 3 out of 5]

3.5 ⭐️
Πολύ ενδιαφέρον βιβλίο , είναι σαν να είσαι και εσύ στον διάλογο τους . Μιλάνε τόσο απλοϊκά για να καταλάβεις κάθε θέμα. Ο λόγος που βάζω τέτοια βαθμολογία είναι διότι μερικά θέματα ένιωσα ότι τα τράβηξαν περισσότερο και δεν ”έπαιρνα“ κάτι από αυτό. Οι αγαπημένοι μου διάλογοι ήταν για τον εγωισμό, την αυτοεκτίμηση και για τις ενοχές. Οι διάλογοι για το φόβο και το τρόμο δεν μου κράτησαν τόσο πολύ το ενδιαφέρον

[Konstantinos Mirmigkos · Rating 3 out of 5]

Έχοντας διαβάσει κ άλλα βιβλία του Bucay στο συγκεκριμένο ανάγνωσμα ένιωσα πως ο συγγραφέας παρείχε πάρα πολύ πληροφορία συμπυκνωμένη χωρίς καλά δομημένα κεφάλαια. Κάτι που έκανε σχετικά "δύσκολη" την ανάγνωση του βιβλίου.

Ωστόσο, όπως κ να το κάνουμε, μέσα από τις ιστορίες του και τον τρόπο αφήγησης κάποιων ιδεών του, σου μένουν πράγματα. Θετικό το τελικό συμπέρασμα.

[Rocío E. · Rating 5 out of 5]

Es un librazo, así tal cual. No ha envejecido nada a pesar de tener 23 años. El autor te explica a través de cuentos, chistes y relatos algunos conceptos de psicología: autoestima, egoísmo, miedos, culpa, lastima, rabia, etc. Lo mejor de todo es la relación que puedes establecer con tu vida personal.

[Amal · Rating 5 out of 5]

Jorge Bucay es el descubrimiento de mi vida. Un libro que te transporta a un tipo de terapia interna, personal y reflexiva. Me encanta todo lo que escribe y como encuentra la manera de conectar con el lector.

[Eve Romero · Rating 5 out of 5]

"No hay nada más cercano al amor que el respeto mutuo a los espacios privados."

Este libro llegó a mi vida en una etapa muy difícil, pero creo que fue la ideal para comprender todo lo que enseña acerca del autoestima, el miedo y la culpa. 💖

[Martha Duran · Rating 4 out of 5]

La última parte de la culpa fue la que más me hizo pensar...vale la pena leerlo y tomar nota de ideas a seguir reforzando. Lo pongo como un "must" para quien busca el desarrollo e introspección personal.

[Viktoriya Chuchumisheva · Rating 3 out of 5]

Лежерно четиво.

[Vanesa Fernández · Rating 4 out of 5]

Un libro narrado en forma de charla o coloquio entre el autor y las personas que fueron a la reunión. Habla sobre la autoestima y el concepto negativo que le hemos asignado a la palabra egoísmo.

[Fran Mejias · Rating 4 out of 5]

Es bastante tecnico pero Bucay intenta explicarlo mas facilmente con ejemplos de cuentos, lo cual se agradece en la lectura.

[Mariana Caamaño · Rating 4 out of 5]

Muy buenos consejos. Siempre hay un mensaje que sientes que está escrito exclusivamente para ti.

[Camilo Navarrete - D-Propósito Humano · Rating 3 out of 5]

Aunque plantea ideas interesantes, Bucay cae en la divagación semántica como recurso expositivo, donde no siempre consigue su objetivo de plantear una idea que pueda conservar el lector.

[Sandy · Rating 2 out of 5]

No fue lo que esperaba…

[Maria’s books · Rating 5 out of 5]

Un poco técnico pero muy bueno