פּלאָנטער

צווישן איך און דו,שטייט אַ פרעמדער אירלאָזט אונדז ניט אַריין צו זיך.דורך דער וואָכעדיקער טיר
און ער שטעלט־צו אַ קאַלטן אויער,צווישן דו און איךמ'זאָל רק ביים פּאַראַדנעם טויער.אויסטאָן זיך די שיך
,און אַז מע גייט אַריין שוין – באָרוועסאיך, און איר, און דוווערן אַלע דריי פאַרפרוירן.אין אַ טויטער רו
,ווערן אַלע דריי פאַרלוירן,מיד און מאָדנע פרייאַלע דריי שטאַרק ניט לאַגאָדנע.כאָטש גיי שריי: חי־וקיי