Αυγής χρώματα: ποίηση του Γιώργου Αρέστη - 3 ποιήματα από τη συλλογή

 

ΣΤΗ ΜΙΚΡΗΜΑΣ ΠΟΛΗ. ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ’60

«ΗΑμμόχωστος. Πόσο την πεθύμησα. Τίποτα δεν υπάρχει στον κόσμο που να μου

δίδει τηναίσθηση της Γυναίκας όσο η Αμμόχωστος. Είναι απ’ τα ωραιότερα μέρη

της γης. Δεθά ’θελα να πεθάνω πριν ξαναπάω στην Αμμόχωστο.»

ΝίκοςΚαζαντζάκης

 

Ταελληνοπρεπή με κίονες της Ιωνίας προπύλαια στο γυμνάσιο,

σκηνικόεπιβλητικό για την Μήδεια.

Τέλειο γιατην εξ ύψους εμφάνιση του από μηχανής θεού.

Το εωθινόκαι η γαλανόλευκη στο στάδιο

και ύστερα ηπρωινή παρέλαση στους έρημους δρόμους,

με τιςαγουροξυπνημένες κυράδες στα μπαλκόνια

να φωνάζουνζήτω. Ζήτω η Ελλάδα.

Υπάρχουνακόμη τα λευκά στους δρόμους και στους τοίχους

συνθήματαπου λίγο πριν τα κυνηγούσαν οι αποικιοκράτες.

Και συμβάντακαθημερινά στη μικρή μας πόλη.

Οι γάτοιστην αυλή μιας σεβάσμιας δέσποινας,

όταν τουςκαλούσε για γεύμα, και οι φωνές

κάτι παιδιώνστη δίπλα αυλή, όταν τραβούσαν τον αετό όλο ψηλότερα

να φτάσουντους μακρινούς αιθέρες.

Οιθαλασσινοί περίπατοι μελαμψών καλλίγραμμων κοριτσιών,

με μάτιαμελιά ή στο χρώμα τ’ ουρανού και του αιγιαλού.

Αυτά τ’ απλάκαι άλλα τόσα μικρά και ασήμαντα

στην μικρήμας πόλη του ’60.

Και ακόμη τακρίνα τα λευκά που ανάδινε

η καυτήάμμος και τ’ ανάσταινε η δρόσος της αλμυρής θάλασσας.

 

Και κάτιακόμα. Η ευωδία λεμονανθών στον Άγιο Μέμνονα,

εκεί στοπατρικό σπίτι στη μικρή μου πόλη του ’60.

Αυτά τ’ασήμαντα και ωραία σήμερα μ’ ευφραίνουν, και με κρατάνε

στουςχαλεπούς καιρούς που μας πρόλαβαν.

Ο απόμηχανής θεός δεν εμφανίζεται πια στα προπύλαια.

Τοναφανίσαμε ή ίσως αυτός μας εγκατέλειψε.

Τα προπύλαιαδεν είναι πλέον σκηνικό ελκυστικό.

Οι κίονεςγυμνοί και μόνοι παρέμειναν ορθοί

ν’ ατενίζουντην άδεια πόλη σε μια απέλπιδα αναμονή.

Στη μικρήμας πόλη του ’60 περιφέρονται τώρα αρουραίοι,

οχιές,φαντάσματα και οι ερινύες

μαζί με τιςερπύστριες και τα πολυβόλα.

 

Πρωταράς

Απρίλιος2021

 

 

 

ΑΥΓΗΣΧΡΩΜΑΤΑ

Μ’ευφραίνουν της αυγής τα χρώματα

όταν ο ήλιοςπολύχρωμα τα σύννεφα ζωγραφίζει

Χρώματα τηςφωτιάς και των ρόδων χρώματα.

Όταν ταγιορτινά της η φύση ενδύεται

Αγαλλίασηπροσφέροντας στην οικουμένη

και τουςανθρώπους καλεί

την μιζέριανα λησμονήσουν

για λίγο τοθείο ν’ αγγίξουν.

Μ’ ευφραίνεινα βυθίζομαι στην πανδαισία των χρωμάτων

της αυγήςμιας καινούργιας

ευέλπιδαςμέρας.

Όταν ο μέγαςήλιος αναδύεται θεός, φωτοδότης

για νέοταξίδι, στους ανοιχτούς, πλατιούς ουρανούς,

όπου το φωςτου αστείρευτο μένει, εσαεί ζωοποιόν, μεγαλειώδες.

 

Πρωταράς

20 Οκτωβρίου2023

 

 

 

ΖΗΣΕ ΟΣΟΜΠΟΡΕΙΣ

Μηχαραμίζεσαι στα μικρά και ευτελή.

Μη σπαταλάςτη ζωή σου σε ασήμαντα και ανούσια.

Σε αστείεςμικροϊστορίες της στιγμής.

Βυθίσου στονατέρμονα χρόνο.

Ταξίδευεμαζί του σε ωραία και γενναία.

Στη μουσική,στην ποίηση, στις τέχνες.

Την αλήθειακυνήγα ώς το τέρμα.

Μηχαραμίζεσαι σε δόγματα, τυπολατρίες, ανούσιες θεωρίες

περίθρησκείας, περί κολάσεως και παραδείσου.

Τα δεσμάλύσε του σκοταδισμού, του φτιαγμένου

από τονάνθρωπο θεού.

Τίμα τηνανθρώπινη φύση του,

μην τηστρεβλώνεις.

Αγάπησε,λάτρεψε τον άνθρωπο,

την ομορφιάτου, την ωραία ψυχή του, τον εντός σου Θεό.

Την εντόςσου φλόγα άσβεστη κράτα,

καλύτεροκτίσε τον κόσμο ξανά...

 

Κυνήγα τονέρωτα, ζήσε με πάθος τη ζωή.

Στιγμέςεξαίσια ευδαίμονες μην απορρίπτεις,

ευκαιρίεςμοναδικών απολαύσεων βίωσε.

Βυθίσου στονχρόνο και άφησε να ταξιδεύεις μαζί του,

σε πελάγηπλατιά, σε ορίζοντες μακρινούς.

Στο τέρμαφτάσε δικαιωμένος,

όχι γι’ αυτάπου δεν έζησες μετανοιωμένος.

Εκεί το άυλοφως και ο δικός σου αιώνιος Θεός.

 

Doha, Qatar

6 Μαρτίου2023