Θοδωρής Γεωργακόπουλος's Blog, page 40
December 6, 2013
December 5, 2013
December 3, 2013
Η Επόμενη Γενιά Δεν Τα Παίρνει Και Πολύ Τα Γράμματα
Το σημαντικότερο πράγμα σε μια κοινωνία είναι οι νέοι, τα παιδιά της, η ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον, οι γενιές οι καινούριες, οι επόμενες, αυτές που τώρα μεγαλώνουν και ωριμάζουν και οπλίζονται με εφόδια για να παραλάβουν τον κόσμο του αύριο και να τον πάνε παρακάτω, σε ένα λαμπρότερο μεθαύριο.
Εδώ στην πτωχευμένη Ελλάδα δε μπορούμε παρά να ελπίζουμε στις επόμενες γενιές, τι άλλο να κάνουμε, είδαμε πώς τα κατάφεραν οι προηγούμενες.
Είμαστε μια χώρα πτωχευμένη, εξαρτημένη από την ελεημοσύνη των ξένων, αναγκασμένη να εκχωρήσει μέρος της ανεξαρτησίας και της αξιοπρέπειάς της σε συμμάχους για να μη βουλιάξει στην απόλυτη φτώχια. Μα η νέα γενιά θα έρθει και θα φέρει μια καινούρια πνοή, σωστά; Δεν βρήκαν τις λύσεις οι γενιές των τελευταίων 40 χρόνων, αλλά τόσα πολλά πλήρωναν σε φροντιστήρια, δε μπορεί, οι επόμενες θα είναι καλύτερες, όχι;
Ε.
Πώς να το πω.
Μάλλον όχι.
Εχτές δόθηκε στη δημοσιότητα η έκθεση του ΟΟΣΑ για την παιδεία, η οποία διεξάγεται κάθε τρία χρόνια και μετρά τις επιδόσεις εκατοντάδων χιλιάδων 15χρονων και 16χρονων από 65 χώρες/περιοχές του κόσμου σε τρία πράγματα, την κατανόηση κειμένου, τις φυσικές επιστήμες και, κυρίως, τα μαθηματικά. Τα 15χρονα και τα 16χρονα από την Ελλάδα για μια ακόμη φορά δεν τα πήγαν και πάρα πολύ καλά. Βαθμολογήθηκαν κάτω από το μέσο όρο και στα τρία, στη θέση 42 στα μαθηματικά, στη θέση 39 στην κατανόηση κειμένου και στη θέση 42 στις φυσικές επιστήμες, σημειώνοντας απειροελάχιστη βελτίωση σε σχέση με τους Έλληνες 15χρονους που είχαν κάνει το ίδιο τεστ τις προηγούμενες φορές. Στα μαθηματικά, όπου η μελέτη έδωσε μεγαλύτερη βάση, το 35,7% των ελληνόπουλων τα πήγαν χάλια, και μόνο 3,9% των παιδιών πήραν άριστα ή πολύ καλά. Αντίθετα, ας πούμε, μόνο το 12,3% των παιδιών από τη Φινλανδία πήγαν χάλια, ενώ 15,3% πήραν άριστα. Πιο καλά από όλες πήγαν οι τέσσερις διακριτές περιοχές τις Κίνας, η Σιγκαπούρη, η Κορέα και η Ιαπωνία (πράγμα που κάποια ρατσιστικά στερεότυπα θα υποδαυλίσει, το δίχως άλλο), και μετά μερικές ευρωπαϊκές χώρες. Εμείς πήραμε βαθμολογία παρόμοια με της Σερβίας και της Ρουμανίας. Η μόρφωση των παιδιών μας σ’ αυτά τα επίπεδα βρίσκεται.
Η έρευνα του ΟΟΣΑ έχει πολύ ενδιαφέρον και μπορείς να τη διαβάσεις ολόκληρη εδώ (PDF link).
Το site με τις πληροφορίες και τις επιμέρους εκθέσεις είναι αυτό.
Μπορείς, δε, να δοκιμάσεις να απαντήσεις σε όσες από τις ερωτήσεις του τεστ θέλεις εδώ (είσαι πιο έξυπνος από ένα 15χρονο;)
Η μελέτη περιλαμβάνει και πολλά παράπλευρα δεδομένα τα οποία τοποθετούνται δίπλα στις επιδόσεις των παιδιών, δίνοντας μια εικόνα για την ποιότητα της παρεχόμενης παιδείας σε κάθε χώρα. Ένα γράφημα που βρήκα ενδιαφέρον είναι το εξής:
Εδώ βλέπουμε τις χώρες τοποθετημένες στον πίνακα ανάλογα με δύο δεδομένα: Το βαθμό που πήραν τα παιδιά στα μαθηματικά (κάθετος άξονας) και το ποσοστό του μέσου μισθού των εκπαιδευτικών ως προς το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της εκάστοτε χώρας (οριζόντιος άξονας). Είναι ένα θαυμάσιο γράφημα το σημαντικότερο αποτέλεσμα του οποίου είναι οι δύο αποκλίνουσες γραμμές: Η γαλάζια είναι η γραμμή που προκύπτει αν μελετήσει κανείς τις χώρες που έχουν κατά κεφαλήν ΑΕΠ πάνω από 20 χιλιάδες δολάρια, και είναι αύξουσα (όσο πιο ακριβοπληρωμένοι οι καθηγητές, τόσο καλύτερες οι βαθμολογίες των παιδιών). Η γκρίζα γραμμή, αντίστοιχα, είναι παραδόξως φθίνουσα: Στις χώρες με κατά κεφαλήν ΑΕΠ μικρότερο από 20 χιλιάδες δολάρια, όσο πιο ακριβοπληρωμένοι είναι οι καθηγητές, τόσο πέφτει η βαθμολογία των παιδιών. Δεν είναι ασφαλές το συμπέρασμα, βέβαια, καθώς δεν υπάρχει άμεση σχέση αίτιου-αιτιατού ανάμεσα στα δύο, αλλά έχει ενδιαφέρον ως προς τις επιμέρους περιπτώσεις. Οι καθηγητάδες της Ιορδανίας, ας πούμε παίρνουν μισθό πάνω από δύο φορές μεγαλύτερο του κατά κεφαλήν ΑΕΠ της χώρας τους, αλλά τα παιδιά βγάζουν μια από τις χειρότερες βαθμολογίες στον κόσμο. Αντίθετα τα παιδιά στην Εσθονία είναι κοντά στη δεκάδα των καλύτερων, αλλά οι καθηγητές τους παίρνουν κάτω από το 70% του κατά κεφαλήν ΑΕΠ της χώρας.
Τα Ελληνόπουλα έχουν τη δεύτερη χειρότερη επίδοση ανάμεσα στις χώρες με κατά κεφαλήν ΑΕΠ πάνω από 20 χιλιάδες δολάρια (μόνο το Κατάρ είναι παρακάτω) την ώρα που οι Έλληνες καθηγητές πληρώνονται αναλογικά (έμφαση στο "αναλογικά") καλύτερα από τους Νορβηγούς, τους Σουηδούς, τους Γάλλους ή τους Αμερικανούς συναδέλφους τους.
Νομίζω ότι έχουν ενδιαφέρον όλα αυτά, αξίζει να ρίξετε μια ματιά στην έκθεση, θα βρείτε κι άλλα ωραία.
Το γενικότερο συμπέρασμα είναι όμως ότι μέσα στη μεγαλύτερη οικονομική και κοινωνική κρίση της νεότερης ιστορίας, και με ένα χρεωκοπημένο κράτος που δεν έχει ούτε λεφτά ούτε και ικανό πολιτικό προσωπικό για να διορθώσει ή να ανασχηματίσει οτιδήποτε, το ότι η επόμενη γενιά Ελλήνων έρχεται με πολύ χειρότερα εφόδια ακόμα και από το μέσο όρο των χωρών του αναπτυγμένου ή του αναπτυσσόμενου κόσμου είναι, όπως και να το κάνουμε, κάπως απελπιστικό.
Θυμήσου: Τα τούβλα
Πετώντας Πάνω Από Τη Γη - Ένα Timelapse
Στο 0:16 ο ISS περνά πάνω απ' την Ελλάδα και το Αιγαίο της. Στο 2:03, ένας κομήτης κι η ουρά του. Τι ωραίο βίντεο.
Θυμήσου άλλο ένα.
Τα Δημοφιλέστερα Τραγούδια Στο Ελληνικό Spotify Για Το 2013
Εδώ μια ενδιαφέρουσα και καλοφτιαγμένη (αν και λίγο buggy) παρουσίαση-ρετροσπεκτίβα της χρονιάς για το Spotify. Το έχουμε και στα δικά μας μέρη εδώ και λίγες εβδομάδες. Σύντομα θα γράψω μερικές σκέψεις σχετικά με το Spotify Premium όπως το χρησιμοποιώ εγώ.
iPad Air: To Review
Πολλά μπορεί να πει κανείς για την εξέλιξη της εταιρείας Apple -ακουστά την έχετε θαρρώ, φτιάχνει γκάτζετς στην Καλιφόρνια-, και μ' αυτό εννοώ πολλά αρνητικά, πολύ ψόγο μπορείς να της προσάψεις, πολλά σχόλια σκωπτικά μπορείς να κάνεις. Μπορείς να πεις, ας πούμε, ότι έχει να παράξει κάτι νέο και καινοτόμο από το 2010, ότι αρκείται σε μικρές βελτιώσεις των προϊόντων της κάθε χρόνο, ότι είναι νωθρή, ότι ο ανταγωνισμός την ξεπερνά, ότι σα να χάθηκε εκείνη η μαγική δύναμη να φτιάχνει μαραφέτια που εκπλήσσουν και εμπνέουν και πλέον ενδιαφέρεται μόνο για τη διατήρηση των τερατωδών profit margins που την έχουν κάνει μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες του κόσμου.
Και θα έχεις δίκιο. Έχω και εγώ πει πολλά από αυτά τα πράγματα, και τα λέω συχνά.
Αλλά, από την άλλη, υπάρχει και μια εξαίρεση. Ένα θέμα στο οποίο δεν είμαι σίγουρος ότι ισχύει η θεωρία της νωχελικapple. Το iPad.
Το iPad είναι το τελευταίο επαναστατικό μαραφέτι που έφτιαξε η Apple, μια καινούρια, καινοτόμα υλοποίηση μιας παλιάς ιδέας, που γέννησε μια νέα αγορά εκατομμυρίων. Ήταν τόσο νέο και ρηξικέλευθο προϊόν που πολλοί, συμπεριλαμβανομένου και εμού, στην αρχή δεν καταλάβαμε τι κάνει, ποια είναι η χρησιμότητά του. Μα είχε -ω, είχε- και έγινε ένα πολύ πετυχημένο αντικείμενο που βρήκε τη θέση του σε σπίτια και τσάντες κι αγκαλιές, και γέννησε και ανταγωνιστές ολοένα και καλύτερους. Αυτό που έχει πολύ μεγάλη σημασία, όμως, είναι ότι στα 3,5 χρόνια που μεσολάβησαν η Apple το μαραφέτι τούτο το εξέλιξε με πολύ μεγαλύτερη ταχύτητα από ό,τι, ας πούμε, το iPhone. Σύμφωνα με τη συνηθισμένη πρακτική της στο άλλο επαναστατικό της προϊόν, θα είχε κυκλοφορήσει σ' αυτό διάστημα τρία μοντέλα, το ένα λίγο καλύτερο από το προηγούμενο. Έχει κυκλοφορήσει επτά. Και το τελευταίο είναι τόσο πιο εξελιγμένο και ώριμο αντικείμενο από το πρώτο, που μοιάζουν να έχουν μεσολαβήσει επτά χρόνια ανάμεσά τους, όχι τα μισά.
Κυρίες και κύριοι, αυτό είναι το iPad Air.
Απ' έξω
Το iPad Air είναι μια λεπτή φλοίδα από αλουμίνιο και γυαλί. Αυτή η φράση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να περιγράψει οποιοδήποτε iPad, βέβαια, αλλά δεν είναι όλα ίδια, υπάρχουν διαφορές, όχι τεράστιες αλλά ουσιαστικές. Το πρώτο iPad ήταν ένα κάπως βαρύ και στρουμπουλό αντικείμενο. Το δεύτερο ήταν πιο λεπτό και λίγο πιο ελαφρύ, με επίπεδη πλάτη. Το τρίτο ήταν λιγουλάκι πιο παχύ, καθώς είχε τη νέα, θεαματική και ρηξικέλευθη retina οθόνη. Το τέταρτο ήταν σχεδόν πανομοιότυπο με το τρίτο. Το iPad Mini που ήρθε μετά ήταν άλλο φρούτο: Με πιο μικρή οθόνη, πολύ πιο μικρό μέγεθος, αδιανόητα λεπτό, και με μικρότερο περίγραμμα στα πλάγια της οθόνης. Το iPad Air, το πέμπτο στη σειρά "μεγάλο" iPad, είναι εμφανισιακά το μεγεθυμένο διδυμάκι του iPad Mini. Είναι εξαιρετικά λεπτό, αναπάντεχα ελαφρύτερο από το iPad 4, με λεπτά περιθώρια δεξιά και αριστερά, την ίδια θεαματική retina οθόνη και ραγδαία αναβαθμισμένα σωθικά.
Είναι ένα πολύ εντυπωσιακό αντικείμενο, ένα πράγμα που με κάποιον τρόπο μου θυμίζει το iPod Touch ή το Macbook Air: Το πιάνεις και σκέφτεσαι, "αυτό είναι". Αυτό το design μοιάζει να μην επιδέχεται βελτιώσεων. Μοιάζει τετελεσμένο, ολοκληρωμένο, μια λεπτή, επίπεδη πλακέτα που δεν χωράει άλλες αλλαγές. Τι άλλο να του κάνουν δηλαδή; Λίγο πιο λεπτό; Να του προσθέσουν και τον αισθητήρα για τα δακτυλικά αποτυπώματα από το iPhone 5S (που, παραδόξως, λείπει); Τι άλλο; Είναι σκέτο γυαλί και αλουμίνιο, τι διαφορετικό να κάνεις σ' αυτό το πράγμα;
Είναι, θα μπορούσε να πει κανείς, σχεδόν αψεγάδιαστο.
έχω χρησιμοποιήσει όλα τα μοντέλα του iPad από τότε που κυκλοφόρησε μέχρι σήμερα και, όπως έγραψα εδώ, όταν κυκλοφόρησε το iPad Mini συνειδητοποίησα ότι αυτό είναι το σωστό μέγεθος που πρέπει να έχει ένα tablet. Το νέο iPad Air είναι λίγο πιο μικρό και υπολογίσιμα πιο ελαφρύ από όλα τα προηγούμενα "μεγάλα", και είναι πιο εύκολο να το κουβαλάς μαζί ή να το κρατάς για πολλή ώρα ακόμα και με το ένα χέρι. Αλλά εξακολουθεί να είναι μεγάλο, υπερβολικά μεγάλο για τις περισσότερες δουλειές που κάνω εγώ, τουλάχιστο, με μια τέτοια συσκευή. Το μέγεθος της οθόνης, που έχει διαγώνιο 9,7 ίντσες, είναι κάπου ανάμεσα σε μια σελίδα περιοδικού και μια σελίδα βιβλίου. Είναι μεσοβέζικη. Είναι αχρείαστα μεγάλη για να διαβάζει κανείς κείμενα στο Kindle, στο Instapaper ή στο web, ας πούμε. Πολύς κόσμος χρησιμοποιεί το iPad ως αντικατάστατο του λάπτοπ, βέβαια, κι αυτοί μπορεί να χρησιμοποιούν τη μεγαλύτερη οθόνη με κάποιον τρόπο που δεν ξέρω, αλλά για εμένα η μόνη χρησιμότητά της που μπορώ να σκεφτώ είναι το να διαβάζεις κόμιξ, που στη μικρή οθόνη του iPad Mini δεν φαίνονται πολύ καλά.
Αλλά θα μιλήσουμε περισσότερο γι' αυτό το θέμα όταν με το καλό μου έρθει το νέο iPad Mini retina.
Από μέσα
Το νέο iPad Air έχει μέσα του το νέο Α7 επεξεργαστή της Apple, σε μια λίγο πιο γρήγορη εκδοχή από το τσιπάκι που βρίσκεται στο iPhone 5S, και έχει και το νέο συνεπεξεργαστή Μ7 που χρησιμοποιείται από apps που χρησιμοποιούν τα γυροσκόπια και τα άλλα τέτοια παραφερνάλια της συσκευής, πράγμα περίεργο, καθώς δεν μπορώ να φανταστώ ποιος θα πάει για τζόγκινγκ κουβαλώντας ένα iPad. Επίσης διαθέτει μια μπαταρία μικρότερη από του iPad 4, η οποία όμως προσφέρει την ίδια 10ωρη διάρκεια. Κάτι ενδιαφέρον που παρατήρησα: Το iPad Air ζεσταίνεται πολύ λιγότερο από τα δύο προηγούμενα μοντέλα κατά τη χρήση. Του παίρνει όμως το ίδιο πολύς χρόνος να φορτιστεί.
Πολύς χρόνος.
Όπως όλες οι φρέσκιες συσκευές της Apple, έχει το νέο iOS 7, το πολύχρωμο και φανταχτερό λειτουργικό σύστημα με τις διαφάνειες και τα animations, το οποίο έχω αρχίσει να συνηθίζω. Ωστόσο, στο iPad είναι λίγο πιο προβληματικό από ό,τι στο iPhone. Αν και η συσκευή είναι ιλλιγγιωδώς γρήγορη και όλα σκρολάρουν και ανοιγοκλείνουν ακαριαία, διαπίστωσα ότι τα force close στις εφαρμογές είναι πολύ πιο συχνά από ό,τι θα περίμενε κανείς. Το καρτουνίστικο design του iOS 7 είναι, δε ακόμα πιο γκροτέσκο στη γιγάντια οθόνη του iPad, και πολύ πιο αδέξιο (δες, ας πούμε, τα folders, που και στην οθονάρα του iPad μόνο 9 ταυτόχρονα icons χωράνε πια). Είναι αρχή ακόμα, βεβαίως, και η Apple αλλάζει πράγματα στο iOS 7 αναπάντεχα και ευπρόσδεκτα γρήγορα, οπότε υποθέτω θα διορθωθούν σιγά σιγά.
Αυτό που παραμένει δεδομένο είναι η καταπληκτική ποικιλία των εφαρμογών για το iOS (και) στο iPad. Αντίθετα σε ό,τι συμβαίνει στα κινητά τηλέφωνα, όπου πλέον το Android έχει εφάμιλλη ποικιλία ποιοτικών apps με το iOS, στις ταμπλέτες η διαφορά παραμένει πολύ μεγάλη. Το iPad έχει μια τεράστια, αχανή ποικιλία εφαρμογών φτιαγμένων ειδικά για τη μεγάλη του οθόνη, κι αυτό το κάνει εργαλείο ακαταμάχητο για πολλές κατηγορίες καταναλωτών.
Μια κουβέντα περί τιμής
Το iPad που δοκίμασα (δανεικό από την COSMOTE) είναι το μοντέλο 16GB + cellular και κοστίζει 639 ευρώ. Αυτό είναι κάτι που πάντα μου προξενούσε μεγάλη εντύπωση. Έχεις εδώ ένα αντικείμενο από αλουμίνιο και γυαλί, πρόσβαση στα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας, με επεξεργαστή Α7, γιγάντια μπαταρία και οθόνη retina 9,7 ιντσών, και το τιμολογείς 639 ευρώ. Κι έχεις ένα άλλο αντικείμενο από αλουμίνιο και γυαλί, με πρόσβαση στα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας, με επεξεργαστή Α7, πολύ μικρότερη μπαταρία, πολύ μικρότερη οθόνη retina 4 ιντσών, και το τιμολογείς 739 ευρώ. Γιατί είναι πιο ακριβό το iPhone από το iPad; Πάντα είχα την απορία. Η σμίκρυνση των εξαρτημάτων και η δυσκολία της συναρμολόγησης θα έπρεπε να εξισορροπούνται από το ασφαλώς μεγαλύτερο κόστος της μεγαλύτερης μπαταρίας και της οθόνης. Πράγματι, σύμφωνα με τις αναλύσεις που εμφανίζονται κάθε φορά μετά την κυκλοφορία τέτοιων μαραφετιών, υπολογίζεται ότι η κατασκευή κάθε iPhone 5S κοστίζει στην Apple $199, ενώ η κατασκευή κάθε iPad Air $274. Γιατί είναι πιο φτηνό στα μαγαζιά ένα αντικείμενο που κοστίζει περισσότερο στην κατασκευή; Ξέρω γω; Επειδή καπιταλισμός.
Υποθέτω πως η Apple, εισάγοντας το iPad το 2010, επειδή γέννησε μια ολοκαίνουρια κατηγορία, τιμολόγησε το πρώτο iPad χαμηλά (σε σχέση με τη συνήθη τιμολογιακή πολιτική της) για να φτουρήσει το πείραμα. Αντίθετα, μπαίνοντας στην ήδη ώριμη αγορά των κινητών τηλεφώνων το 2007, πήγε καρφί για την αγορά των ευκατάστατων τσιμπώντας την τιμή όσο χρειάζεται για να διατηρήσει ένα γιγάντιο profit margin. Όχι ότι το iPad δεν έχει σεβαστό profit margin (ειδικά στην τελευταία του μορφή το iPad Air, λέει, κοστίζει λιγότερο στην Apple από ό,τι το iPad 4), βέβαια, αλλά το αποτέλεσμα αυτής της διαφοράς ήταν το ότι σήμερα το iPhone είναι το ακριβότερο smartphone της κατηγορίας του, και πολύ ακριβότερο κι από μεγαλύτερα smartphones, ενώ το iPad είναι ένα μηχάνημα με τιμή πολύ πιο λογική. Με 639 ευρώ μπορείς να πάρεις ένα κορυφαίο tablet που μπαίνει και στα 4G δίκτυα ή, αν δεν σε νοιάζει αυτό το τελευταίο, μπορείς με 509 ευρώ να την πάρεις με σκέτο Wi-Fi. Το θέμα είναι αν αξίζει.
Το συμπέρασμα
Εν ολίγοις, ναι, αξίζει. Το iPad Air είναι ένα θαυμάσιο πράγμα, μια συσκευή πολύ όμορφη και εξαιρετικά χρήσιμη για πολλούς ανθρώπους. Όχι για όλους, βεβαίως. Εγώ, ας πούμε, έχω μειώσει κατά πολύ τη χρήση του iPad για τους λόγους που είχα περιγράψει εδώ. Πολύς κόσμος όμως βρίσκει στο iPad ένα εύκολο και εύχρηστο εργαλείο για να κάνουν δουλειές που παλιά έκαναν στον υπολογιστή ή σε βιβλία και περιοδικά, ή καθόλου. Γι' αυτούς το iPad είναι καλύτερη επιλογή, καθώς είναι τεχνικά σχεδόν αψεγάδιαστο, και έχει πολύ περισσότερες εφαρμογές από τον ανταγωνισμό.
Οπότε το μόνο δίλημμα που τίθεται, όπως έγραψα και παραπάνω, έχει να κάνει με το μέγεθος. Πριν από λίγες ημέρες κυκλοφόρησε και στην Ελλάδα το iPad Mini με retina display, το οποίο δεν είναι απλά ένα iPad Mini με καλύτερη οθόνη: Είναι ένα iPad Air, μικρότερο και φτηνότερο. Έχει τον ίδιο επεξεργαστή, τον ίδιο συνεπεξεργαστή, την ίδια ανάλυση οθόνης με αυτό εδώ που σου δείχνω, απλά είναι μικρότερο. Κι όπως είχα γράψει εδώ, κατά τη γνώμη μου εκείνο είναι το ιδανικό μέγεθος για ένα tablete, όχι το κάπως άβολο μέγεθος του iPad Air. Θα το τεκμηριώσω καλύτερα όταν δοκιμάσω κι εκείνη τη συσκευή, βέβαια, αλλά η συμβουλή μου είναι να τις δείτε και τις δύο σε κάποιο κατάστημα, να τις πιάσετε στα τρυφερά μα στιβαρά σας χέρια, να τις ζυγίσετε με μύες και με συναισθήματα, και να διαλέξετε αυτό που σας ταιριάζει.
Διάβασε ακόμα:
Το review του iPad
To review του iPad 2
Το review του iPad 3
To review του iPad 4
To review του iPad Mini
December 2, 2013
Τα Πιο Φωτογραφημένα Μέρη Του Κόσμου
Σ' αυτόν εδώ τον interactive χάρτη μπορείς να βρεις τα μέρη όπου κόσμος τραβάει τις περισσότερες φωτογραφίες -ή τουλάχιστον αυτές που έχουν τις περισσότερες ανεβασμένες στο Panoramio του Google Maps. Είναι τα κίτρινα:
Η Βαρκελώνη είναι στο #3, η Ρώμη στο #2 και στο #1, ποια άλλη;
Η Αθήνα είναι #35, καθόλου άσχημα, παρεμπιπτόντως.
December 1, 2013
Σε Λίγα Χρόνια Τα Πακέτα Του Amazon Θα Τα Παραδίδουν Ιπτάμενα Ρομπότ
Το Amazon ανακοίνωσε ότι δοκιμάζει ένα σύστημα παράδοσης πακέτων με μη επανδρωμένα ιπτάμενα σκάφη, μικρά drones, άκακα αδερφάκια αυτών που σκοτώνουν Ταλιμπάν (και όχι μόνο) στο Αφγανιστάν δηλαδή. Θα μπορούν να μεταφέρουν ένα πακέτο στην πόρτα του σπιτιού (εφόσον ζεις σε ισόγειο, υποθέτω) μέσα σε μισή ώρα από την παραγγελία. Η εταιρεία κάνει τώρα δοκιμές και θα ζητήσει τις απαραίτητες άδειες στο επόμενο διάστημα για να αρχίσει τις παραδόσεις σε προορισμούς των ΗΠΑ μέσα στα επόμενα 4-5 χρόνια.
Δυστοπικές προβλέψεις μπορείς να αφήσεις στα σχόλια.
Αυτά Τα Χαμόγελα
Εδώ, ένας κύριος με κραγιόν και εσώρουχα (και, σε συγκεκριμένες σκηνές, μόνο με κραγιόν) χορεύει σαν κοπελίτσα καθώς παίζει η μπαλάντα κοπελίτσας, μπροστά στην κάμερα του υπολογιστή, logged-in στο Chatroulette, το οποίο προφανώς υπάρχει ακόμα και σου επιτρέπει να κάνεις video chat με τυχαίους ανθρώπους.
Τα βλέμματα στο αριστερό τετραγωνάκι. Είναι τα πρόσωπα τον ανθρώπων που πέτυχαν τον κύριο τυχαία.
Αγνό γέλιο, ατόφια χαρά.
November 28, 2013
CGI: Αρχαία Αθήνα
Ένα βιντεάκι που σκοπό έχει κυρίως να δείξει πώς φτιάχτηκε το βιντεάκι που θα θέλαμε να δούμε ολόκληρο, του οποίου όμως μόνο δευτερόλεπτα βλέπουμε εδώ. Η "κάμερα" πετά πάνω από τη φωτορεαλιστική 3D αρχαία Αθήνα και λες, "πέτα, ζούμαρε πιο κοντά, προχώρα πιο μακριά, προχώρα, πέτα, κάμερα, πέτα, μη σταματάς", αλλά σταματάει.
:(
Σχετικά άσχετο: Η Αθήνα στο Instagram
