Θοδωρής Γεωργακόπουλος's Blog, page 31

Το Σημαντικότερο Πρόβλημα Της Παγκόσμιας Οικονομίας Σε Ένα Γράφημα

Αυτό είναι. Χρειάζεται εξήγηση; Δε νομίζω. Ο συγκεκριμένος πίνακας αφορά στις ΗΠΑ, αλλά το πρόβλημα είναι οικουμενικό. Όταν οι άνθρωποι παράγουν περισσότερο πλούτο, θα έπρεπε να γίνονται περισσότερο πλούσιοι κι οι ίδιοι. Αυτό τις τελευταίες δεκαετίες δεν συμβαίνει, κι αυτοί που παράγουν απολαμβάνουν όλο και μικρότερο ποσοστό από τα οφέλη της ραγδαίας ανάπτυξης σε όλες τις πτυχές της ανθρώπινης δραστηριότητας.

iPad Mini Retina - Το Review

Σου έχει συμβεί μερικές φορές να ξέρεις τι θέλεις; Να σκέφτεσαι "θα ήθελα ένα κάτι που είναι έτσι κι έτσι κι έτσι". Να το βλέπεις μέσα στο μυαλό σου με λεπτομέρειες, με προδιαγραφές συγκεκριμένες και ακριβείς. Σου 'χει τύχει; Εμένα σπάνια.

Πριν από περίπου ενάμιση χρόνο κυκλοφόρησε το iPad Mini, μια μικρότερη, λεπτότερη, ελαφρύτερη και φτηνότερη εκδοχή του καταπληκτικού τάμπλετ της Apple, και ήταν καλό. Τι καλό, θαυμάσιο ήταν. Το μόνο iPad που άξιζε να πάρει κανείς, ήταν. Μου άρεσε πολύ.

Μα είχε ένα ελάττωμα, ένα μόνο, κάπως σημαντικό: Την οθόνη. Η οθόνη του, αν και έδειχνε τα χρώματα ζωντανά και ήταν λαμπερή και καθάρια, δεν είχε πολύ υψηλή ανάλυση. Είχε μόνο 1024 επί 768 πίξελ, κάτι νούμερα πολύ μικρά για το 2013, τη χρονιά που το να βλέπεις με γυμνό μάτι πίξελ σε οθόνες έγινε επισήμως faux pas.

Οπότε το συμπέρασμα ήταν προφανές, η απάντηση στο ερώτημα "πώς πρέπει να είναι το καλύτερο τάμπλετ που μπορεί να πάρει κανείς" εύκολη: Έτσι. Σαν το iPad Mini. Αλλά με καλύτερη οθόνη, την επονομαζόμενη "retina" που έχει το μεγαλύτερο iPad και έχει τετραπλάσια πιξελ. Αυτό θα ήταν το ιδανικό τάμπλετ στη Γη και ίσως το σύμπαν, πίστευα.

Πριν από λίγους μήνες κυκλοφόρησε ακριβώς αυτό το πράγμα: το iPad Mini retina, το οποίο μου έστειλε η COSMOTE για να δοκιμάσω. Είναι ακριβώς αυτό που φανταζόμουν, και λίγο παραπάνω, καθώς έχει και ολοκληρωτικά ραγδαία ανανεωμένα σωθικά, θα τα πούμε παρακάτω.

Αλλά κοίτα τι γίνεται μερικές φορές όταν ξέρεις ακριβώς πώς πρέπει να είναι αυτό που θέλεις και περιμένεις:

Απογοητεύεσαι.

Τι θέλω να πω μ' αυτό: Απ' έξω

Στην εξωτερική εμφάνιση το νέο iPad Mini είναι σχεδόν ολόιδιο με το παλιό iPad Mini και εδώ η λέξη κλειδί είναι "σχεδόν". Υπάρχουν κάποιες μικροσκοπικές αλλαγές που δεν έχουν σημασία και υπάρχουν και κάποιες που, αναπάντεχα, έχουν. Το παλιό σκούρο-σχεδόν-μαύρο μεταλλικό χρώμα πάει, χάθηκε στη λήθη και αντικαταστάθηκε με το γκρι-ασημένιο που έχει και το iPhone 5S -αυτή είναι η αλλαγή που δεν έχει σημασία. To νέο iPad Mini, για να χωράει τη νέα μπαταρία, χόντρυνε κατά 1/3 του χιλιοστού (4%) και βάρυνε κατά 23 γραμμάρια (29 στην έκδοση με 3G που δοκίμασα εγώ -9%). Αυτές είναι επίσης μικρές αλλαγές, που υπέθετα ότι δεν θα τις καταλάβω στο χέρι καν.

Μα κοίτα να δεις τι έγινε.

Τις κατάλαβα.

Νομίζω ότι τις κατάλαβα. Αν και δεν είχα παλιό iPad Mini εύκαιρο να τα συγκρίνω δίπλα δίπλα, κάποια μυστήρια μυική μνήμη είχε κρατήσει την αίσθηση της απόλαυσης του να κρατάς εκείνη τη λεπτή και ελαφριά πλακέτα από αλουμίνιο και γυαλί, και τώρα τσινούσε. Διαμαρτυρόταν. Όχι, δεν είναι το ίδιο, έλεγε.

Το νέο iPad είναι κι αυτό πολύ λεπτό και αναπαυτικά ελαφρύ, αλλά δεν σου κάνει εντύπωση με τον ίδιο τρόπο. Είναι λιγουλάκι λιγότερο εντυπωσιακό, το πιάνεις και σου δίνει την αίσθηση ενός αδιανόητου θαύματος που λίγα χρόνια πριν μόνο στην επιστημονική φαντασία υπήρχε, αλλά όχι τόσο έντονη όσο το άλλο, το παλιό, πέρυσι. Μπορεί να φταίει που το είχα συνηθίσει. Μπορεί κανένας άλλος άνθρωπος στη Γη να μην μπορεί να καταλάβει τη διαφορά που περιγράφω, να είμαι ένας τρελός, να έχω παραισθήσεις.

Αλλά τι να κάνω, να μη το γράψω;

Το review του iPad Mini είναι, τι να γράψω, για το 3-0 του Ολυμπιακού από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ;

Το άλλο πράγμα που είναι αλλιώτικο, βέβαια, είναι το σημαντικότερο: Η οθόνη.

Είναι καλύτερη. Είναι πάρα πολύ ωραία. Δε βλέπεις πίξελ, είναι κρυστάλλινη και πεντακάθαρη. Αλλά, συγγνώμη σας ζητώ, πάλι κάτι στραβό μου φαίνεται. Είναι πάρα πολύ ωραία οθόνη, δε λέω, τα γράμματα φαίνονται υπέροχα, οι ιστοσελίδες, τα τουίτερ, αλλά κάτι συμβαίνει, κάτι λείπει, κάτι δεν είναι πάρα πολύ τέλειο, κάτι μου φαίνεται κάπως όχι ολόσωστο. Δεν είχα εύκαιρο ένα iPad Air να τα δω δίπλα δίπλα αλλά κάποια μνήμη στο οπτικό νεύρο είχε κρατήσει την αίσθηση της απόλαυσης του να κοιτάς μιαν οθόνη λαμπερή μ' εκατομμύρια χρώματα κι ανάλυση μεγαλύτερη απ' της πραγματικότητας, και τώρα τσινούσε. Διαμαρτυρόταν. Δεν είναι το ίδιο.

Εδώ εκ των υστέρων διαπίστωσα ότι υπάρχουν και νούμερα, μετρήσεις, δεδομένα, δεν μπορείτε να με βγάλετε τρελό, έχω αποδείξεις. To color gamut λέει είναι 63%, εξηντατρία τα εκατό, αν έχετε το στιβτζόμπς σας δηλαδή. Δεν ξέρω αν αυτή είναι η απειροελάχιστη ένσταση των ματιών μου, πολύ αμφιβάλλω, εδώ δε βλέπω τι χρώμα έχει ο ουρανός χωρίς γυαλιά, θα διακρίνω τα ποσοστά του γκαμούτ πως το λένε; Γιατί δεν του έβαλαν 100% όπως του iPad Air ή ό,τι άλλο πρέπει τέλος πάντων για να δείχνει τα χρώματα σωστά και να μην κάθομαι να αναρωτιέμαι και να προβληματίζομαι για την ισόβια κάθειρξή μου στη φυλακή του ανικανοποίητου;

Τέλος πάντων.

Μ' αυτά εννοώ ότι το εξωτερικό περίβλημα του μηχανήματος με άφησε μπουρδουκλωμένο και αμφιταλαντευόμενο, την ώρα που θα έπρεπε -που περίμενα- να λιώνω από τεχνολαγνικό πάθος. Και το μπουρδούκλωμα συνεχίστηκε κάπως όταν έζησα για λίγο καιρό μαζί με το μηχάνημα, το χρησιμοποίησα, το πήρα εκεί που το παίρνει κανείς, σε ομιλίες, σε δουλειές, στο κρεβάτι, στην τουαλέτα, δηλαδή κυρίως στην τουαλέτα. Ήταν μικρό, αλλά ήταν εκεί. Το μπουρδούκλωμα.

Τι θέλω να πω μ' αυτό: Από μέσα

H οθόνη του νέου iPad Mini είναι το σημαντικότερο φρέσκο πράγμα, αλλά δεν είναι το μόνο. Η Apple προς τιμήν της στούμπωσε μέσα στο μικρό της iPad την καλύτερη τεχνολογία που έχει, καινούριο επεξεργαστή, περισσότερη RAM, μεγαλύτερη μπαταρία, ό,τι έχει τέλος πάντων, και μ' αυτά και μ' αυτά ετούτη τη στιγμή και το iPad Air και το iPad Mini και το iPhone 5S έχουν τον ίδιο επεξεργαστή. Πολύ ευχάριστα και ωραία όλα αυτά, θα περίμενε κανείς ότι θα μεταφράζονταν σε απόδοση τόσο αδιανόητα γρήγορη που οι εφαρμογές θα άνοιγαν πριν να σκεφτείς να απλώσεις το χέρι στο κομοδίνο. Ότι το μηχάνημα θα πετάει, θα φυσάει.

Αλλά όχι.

Εκτός από ανεπαίσθητα μικροκολληματάκια εντελώς αδικαιολόγητα, το iPad Mini μου έβγαζε μιλιούνια force close στις εφαρμογές που έτρεχα, περισσότερα κι από το iPad Air. Το πρόσφατο update στο νέο iOS 7.1 μοιάζει να έχει βελτιώσει πάρα πολύ την κατάσταση, αλλά μικροκολληματάκια υπάρχουν ακόμα, και αν τα προσθέσει κανείς στα πιο διαχρονικά προβλήματα ενός λειτουργικού συστήματος που στο iPad μοιάζει μισοτελειωμένο, ε, αντιλαμβάνεσαι.

Μπουρδούκλωμα.

Μ' αυτά δε θέλω να σας τρομάξω.

Το iPad Mini με τη retina οθόνη είναι ένα καταπληκτικό μηχάνημα, είναι όπως πρέπει να είναι, είπαμε, έχει τικάρει όλα τα κουτάκια, τα κάνει όλα σχεδόν τέλεια.

Αλλά η λέξη κλειδί εδώ είναι το "σχεδόν".

Γιατί σχεδόν; Γιατί να μην υπάρχουν πράγματα που έχουνε τα πάντα; Γιατί ο κόσμος να μην έχει θύλακες απόλυτης τελειότητας που δεν επιδέχονται βελτίωσης και γκρίνιας, που είναι όπως πρέπει απ' την αρχή ως το τέλος, άρτια, αψεγάδιαστα διαλείμματα σε ένα σύμπαν γεμάτο μετριότητα;

Μήπως φταίω εγώ; Μήπως υπάρχουν και δεν τα βλέπω; Μήπως δε θα μπορέσω να τα δω ποτέ;

Σπαράζω.

Όπως έχουν τα πράγματα, το iPad Mini Retina είναι ένα θαυμάσιο tablet που κοστίζει από 419 ευρώ (το Wi-Fi μοντέλο με τα 16GB μνήμης -εγώ δοκίμασα το 4G με τα 16GB, που κοστίζει €549) που δεν είναι και λίγα. Μπορείτε να βρείτε εκεί έξω αρκετά φτηνότερο το Nexus 7, την τελευταία έκδοση του οποίου δεν έχω δοκιμάσει, ωστόσο. Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να πω σε κανένα να μην πάρει το iPad Mini retina επειδή είναι 0,3 χιλιοστά πιο παχύ κι έχει εξηντατρία τα εκατό γκαμούτ ή πως το λένε. Ολόκληρο το παραπάνω παραλήρημα περιέχει λεπτομέρειες. Πρόκειται για ένα θαυμάσιο μηχάνημα και θα περάσετε υπέροχα μαζί του και, ναι, εγώ το προτιμώ από το iPad Air που είναι μεγαλύτερο και 90 ευρώ ακριβότερο.

Σας αφήνω τώρα, έχω να πάω να σκεφτώ για την τελειότητα, την ανθρώπινη φύση και την ιχνηλάτηση ενός ατελούς κι ατέρμονου σύμπαντος.

Διάβασε ακόμα:

Το review του iPad

To review του iPad 2

Το review του iPad 3

To review του iPad 4

To review του iPad Mini

Το review του iPad Air

 

Ο Έντουαρντ Σνόουντεν Στο TED

Ο άνθρωπος που αποκάλυψε την έκταση των μυστικών παρακολουθήσεων των ψηφιακών επικοινωνιών απλών πολιτών από την NSA ζει κυνηγημένος στη Ρωσία, αλλά χτες μίλησε στο TED με τη μορφή ενός γελοίου ρομπότ. Είναι ένα σοβαρό θέμα, κι αυτή είναι μια σημαντική συνομιλία του με τον curator του TED Κρις Άντερσον και, αργότερα, με το δημιουργό του www Τιμ Μπέρνερς Λι.

Πράγματα Που Συνέβησαν Σήμερα (Ως Τώρα)

Μια πλαστική λέμβος γεμάτη μετανάστες βυθίστηκε τα ξημερώματα στα ανοιχτά της Λέσβου. Επτά άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, ανάμεσά τους δυο παιδάκια. Οκτώ μετανάστες σώθηκαν από ελληνικά και τούρκικα πλοία. Δύο ακόμη αγνοούνται.

Ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς δήλωσε ότι θα μοιράσει 500 εκατομμύρια ευρώ που βρήκε στο πρωτογενές πλεόνασμα (ενάμιση μήνα πριν από τις εκλογές, κοίτα σύμπτωση τώρα) στους πελάτ... ψηφοφ... πολίτες. Αυτό. Στους πολίτες. Συγκεκριμένα σε "φτωχούς και ένστολους". Έτσι το είπε. Αν δεν είστε φτωχοί, μην πετάξετε την αποκριάτικη στολή ακόμη.

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν δήλωσε ότι η Κριμαία πάντα ήταν Ρωσική, και ότι η προσάρτησή της μετά τις πρόσφατες ταραχές και το δημοψήφισμα επανορθώνει μια "ιστορική αδικία". Η χερσόνησος, μετά τη σημερινή υπογραφή της σχετικής συμφωνίας, ανήκει πλέον στη Ρωσία.

Η Βενεζουέλα χρωστάει περίπου 3,7 δισεκατομμύρια δολάρια σε 26 αεροπορικές εταιρείες, 11 από τις οποίες ανακοίνωσαν πως θα περιορίσουν τις πτήσεις προς την επαναστατημένη χώρα.

Η πτήση ΜΗ370 εξακολουθεί να αγνοείται.

στα τεχνολογικά νέα 

H Microsoft ανακοίνωσε πως το Xbox One θα κυκλοφορήσει στην Ελλάδα και άλλες 25 χώρες το Σεπτέμβριο. Του 2014.

To Google Music, η υπηρεσία μουσικής της Google που λειτουργεί σαν το iTunes και σαν το Spotify ταυτόχρονα, κυκλοφορεί και στην Ελλάδα.

Η Apple κυκλοφορεί μια λίγο φτηνότερη έκδοση του iPhone 5C με μόλις 8GB μνήμη, ενώ αντικαθιστά το iPad 2 με το μέχρι πρότινος καταργημένο  iPad 4. Κανένα από τα δύο προϊόντα δεν αξίζει να αγοράσει οποιοσδήποτε.

Η WIND παρουσίασε το Moto G της Motorola στην ελληνική αγορά, ένα αξιοπρεπές και γρήγορο smartphone που κοστίζει μόνο 189 ευρώ. Θα το δοκιμάσω και θα σας πω.

Εδώ, το Moto G της Motorola δίπλα στο Nexus 5. Το δεύτερο κανει €399. Το πρώτο €189.
Ναι, παίρνεις δύο με τα ίδια €. pic.twitter.com/hi4veHyRT0

— Th. Georgakopoulos (@tgeorgakopoulos) March 18, 2014

Κι είναι ακόμη μεσημέρι.

Γιατί Έχει Τόσους Φαρμακοποιούς Η Ελλάδα;

Όταν μια αγορά είναι ελεγχόμενη σε κάθε λεπτομέρεια της ύπαρξής της από το κράτος (από τις τιμές, τις άδειες, τις προδιαγραφές για τις άδειες, την τοποθεσία των σημείων πώλησης, τη σύσταση του εργατικού δυναμικού), το αποτέλεσμα είναι το εξής:

Η Ελλάδα, αναλογικά με τον πληθυσμό της, έχει 17 φορές περισσότερους φαρμακοποιούς από τη Δανία, και το περιθώριο κέρδους των Ελλήνων φαρμακοποιών είναι κατά μέσο όρο 4% μεγαλύτερο από των Ευρωπαίων συναδέλφων τους. Ταυτόχρονα, βέβαια, οι Έλληνες καταναλώνουν λιγότερα φάρμακα από αυτά που δεν χρειάζονται συνταγή γιατρού (και άρα θα μπορούσαν να πωλούνται από τα σούπερ μάρκετ ή άλλα σημεία) από τους περισσότερους Ευρωπαίους, πράγμα που δεν είναι κακό.

Σ' αυτό το άρθρο του Quartz όπου παρατίθενται τα παραπάνω στοιχεία, υπάρχει μεν η αναμενόμενη κριτική για τους παράλογους προστατευτισμούς της στρεβλής εγχώριας αγοράς, αλλά δίνεται εξίσου σημαντικό βάρος σε δύο σημεία που οι φιλελεύθεροι συχνά αγνοούν, και σ' αυτό και σε άλλα θέματα: Το κόστος των μεταρρυθμίσεων, και τα πιθανά δυσανάλογα οφέλη τους, όταν και αν υλοποιηθούν.

You could argue that artificially propping up profits at pharmacies is a legitimate policy choice Greece made to ensure access to medicine throughout the country, including in far-flung rural areas. Unfortunately, Greece essentially lost the right to make such choices when it turned to the troika—the European Commission, the International Monetary Fund (IMF) and the European Central Bank—in order to be bailed out of its debt crisis.

Το Καλύτερο Talk Show Του Κόσμου

Ένα από τα πράγματα που βλέπω στις οθόνες όποτε κάνω διάλειμμα από τα γράμματα, είναι βιντεάκια από αγγλόφωνα χιουμοριστικά talk shows. Πιο συχνά βλέπω στιγμιότυπα από τις εκπομπές του Τζον Στιούαρτ, του Στίβεν Κολμπέρ, του Τζίμη Φάλον και του Κρεγκ Φέργκιουσον, αλλά ετούτο το παρακάτω επεισόδιο, που προβλήθηκε ολόκληρο στις 14 του περασμένου Φεβρουαρίου, είναι το καλύτερο, πιο διασκεδαστικό επεισόδιο τέτοιας εκπομπής που έχω δει, και είναι από το BBC. Δες:

Είναι η εκπομπή του Γκραμ Νόρτον με καλεσμένους τον Χιου Μπόνεβιλ από το Downton Abbey, τον Μπιλ Μάρεϊ και τον Ματ Ντέιμον. Στα 36 λεπτά που κρατάει η εκπομπή πίνουν σαμπάνια, λένε ιστορίες, κλαίνε από τα γέλια (με δάκρυα), σχεδόν επιτίθενται σεξουαλικά σε μια τραγουδίστρια, στη μέση ο Μπόνεβιλ πάει για κατούρημα και, λίγο πριν τελειώσει, ο Ματ Ντέιμον παραδέχεται ότι είναι η πιο διασκεδαστική εκπομπή στην οποία έχει συμμετάσχει ποτέ.

Λινξ 137: Πράγματα Για Διάβασμα

1. Τι κάνουν τα παιδιά στα social media

Η ντέινα μπόιντ, μια συγγραφέας που γράφει το όνομά της , έχει γράψει ένα πολυσυζητημένο βιβλίο για τη σχέση των παιδιών με τα social media που λέγεται "It's Complicated". Σ' αυτήν εδώ τη συζήτηση αναλύει μερικά από τα βασικά πράγματα που έμαθε κατά τη διάρκεια της έρευνάς της για το βιβλίο.

The era of Facebook is an anomaly. The idea of everybody going to one site is just weird. Give me one other part of history where everybody shows up to the same social space. Fragmentation is a more natural state of being. Is your social dynamic interest-driven or is it friendship-driven? Are you going there because there’s this place where other folks are really into anime, or is this the place you’re going because it’s where your pals from school are hanging out? That first [question] is a driving function.

2. Ο Μπιλ Γκέιτς και το debugging του κόσμου

Μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο Rolling Stone στην οποία, μεταξύ άλλων, λέει μέσες-άκρες ότι ίσως, μπορεί και να πιστεύει στο Θεό (!).

I do worry about things like the war in Syria and what that means. You wouldn't have predicted that that country in particular would fall into horrific civil war where the suffering is just unbelievable, and it is not obvious to anybody what can be done to stop it. It raises questions for somebody who thinks they can fix Africa overnight. I understand how every healthy child, every new road, puts a country on a better path, but instability and war will arise from time to time, and I'm not an expert on how you get out of those things. I wish there was an invention or advance to fix that. So there'll be some really bad things that'll happen in the next 50 or 100 years, but hopefully none of them on the scale of, say, a million people that you didn't expect to die from a pandemic, or nuclear or bioterrorism.

Our modern lifestyle is not a political creation. Before 1700, everybody was poor as hell. Life was short and brutish. It wasn't because we didn't have good politicians; we had some really good politicians. But then we started inventing – electricity, steam engines, microprocessors, understanding genetics and medicine and things like that. Yes, stability and education are important – I'm not taking anything away from that – but innovation is the real driver of progress.

3. Οι Αμερικανοί υποστηρικτές του Πούτιν 

The demise of communism has left a void in the place where socialist fervor once animated the Soviet dupes. In the absence of any positive motivating force, Putin’s Russia, which has positioned itself as America’s main rival, has sponged up whatever motley collection of outsiders it can find. Russia is not the vessel for their ideological fantasies, but merely a placeholder for their accumulated discontent.

4. Ένα ρεπορτάζ για τους απλήρωτους Έλληνες "εργαζόμενους"

Από το NPR.

Unlike other European countries, Greece has never had a strong social safety net, so the poor have traditionally relied on family and friends. Four years into a crushing debt crisis, nearly half of the Greek labor force is either out of work or working without pay. Like many couples in Greece these days, Aivatzidis and Tsitoura have tapped out their savings since they stopped getting paychecks. They now rely on their parents' pensions to buy groceries and pay bills. They had to stop paying their mortgage.

5. Λίγα λόγια για την πολιτική κατάσταση στη Μαλαισία

Καθώς η πτήση MH370 παραμένει άφαντη, μερικά βασικά στοιχεία για την πολιτική κατάσταση στη Μαλαισία, όπου ένα κόμμα κρατά την εξουσία για 56 χρόνια, και όπου εμφανίζονται εικασίες περί σύνδεσης του πιλότου με την αντιπολίτευση.

Anwar is trying to defeat Malaysia’s authoritarian regime through elections—not terrorism, let alone revolution. So, to be clear, what we know is that the pilot of MH370 is a fanatical supporter of a nonviolent man who supports a pluralistic and democratic Malaysia.

Αυτά Δεν Είναι Πίνακες. Είναι Πλοία.

Αυτός εδώ ο φωτογράφος έχει φτιάξει μια σειρά από φωτογραφίες εμπορικων πλοίων, κοντινά πλάνα από την ίσαλο γραμμή και πάνω, που μοιάζουν με πίνακες του Ρόθκο. Δες παρακάτω. Και διάβασε μια συνέντευξή του επίσης.

Εκείνο Το Γλυκό Βιντεάκι Με Τα Φιλιά Των Ξένων Είναι Διαφήμιση Για Ρούχα

Το έχεις δει αυτό το βίντεο, προφανώς. Έκανε τη γύρα στα ίντερνετς σήμερα, και είναι γλυκύτατο. Το έχουν ήδη δει περισσότερα από πεντέμισι εκατομμύρια άνθρωποι.

Δείχνει ζευγάρια ανθρώπων που δε γνωρίζονται, βλέπονται για πρώτη φορά και οι οποίοι, για τις ανάγκες του βίντεο, φιλιούνται.

Αν θέλεις να μείνεις με τη γλυκιά αίσθηση του ανθρωπισμού και της τρυφερότητας που αποπνέει (και με κάποιο μυστήριο τρόπο δεν έχεις διαβάσει και τον τίτλο αυτού του άρθρου), μη διαβάσεις παρακάτω.

Το βίντεο, όπως ίσως πρόσεξες, είναι τόσο όμορφο επειδή όλοι οι άνθρωποι που συμμετέχουν είναι όμορφοι, άρα καταλαβαίνεις από την πρώτη στιγμή ότι δεν πρόκειται για τυχαίο δείγμα άσχετων από το δρόμο. Δεν είναι άσχετοι από το δρόμο. Είναι μοντέλα και  ηθοποιοί, κι επίσης καλλιτέχνες, ένας σεναριογράφος και η τραγουδίστρια που τραγουδάει το τραγουδάκι που παίζει. Είναι επαγγελματίες της εικόνας με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, κι αυτό όπως και να το κάνουμε κάνει τη δύναμη του βίντεο κάπως πιο ξεφουσκωμένη.

Και ξέρεις τι την κάνει ακόμα μικρότερη; Αυτό:

We asked 20 strangers to kiss for the first time for our Fall14 collection #FirstKissVideo http://t.co/M7Iae8KabJ

— WREN (@WRENSTUDIO) March 11, 2014

Είναι διαφήμιση για εταιρεία ρούχων. Όντως, δείχνει ζευγάρια ξένων που φιλιούνται. Αλλά είναι ηθοποιοί και μοντέλα, κι έχουν πάει στο στούντιο όχι για να συμμετάσχουν σε ένα πείραμα, αλλά για να δουλέψουν.

Αν στο χάλασα, σου ζητώ συγγνώμη.

Ο Μπαράκ Ομπάμα Με Το Ζακ Γαλιφιανάκη, Ανάμεσα Σε Δυο Φτέρες

Between Two Ferns with Zach Galifianakis: President Barack Obama from President Barack Obama

Ζήσαμε για να το δούμε κι αυτό.

Τον Πρόεδρο των ΗΠΑ να συμμετέχει στο παλαβό online σκετσάκι του Ζακ Γαλιφιανάκη, στην καρέκλα όπου έχουν καθίσει ονόματα όπως ο Τζάστιν Μπίμπερ και ο Μπράντλεϊ Κούπερ.

Περισσότερες Φτέρες:

Τζέιμς Φράνκο

Γουιλ Φέρελ

Μπρους Γουίλις

Στιβ Καρέλ 

Μπεν Στίλερ, Σαρλίζ Θέρον, Τζον Χαμ, Μάικλ Σέρα, Νάταλι Πόρτμαν -ανάμεσα στις φτέρες