Θοδωρής Γεωργακόπουλος's Blog, page 30

Αύριο Ξεκινά Το MOOC Του Μάικλ Σαντέλ. Έλα Να Γίνουμε Συμμαθητές.

Ο Μάικλ Σαντέλ είναι ένας πολύ διάσημος καθηγητής του Χάρβαρντ, τις διαλέξεις του οποίου περί δικαιοσύνης και ηθικής βλέπουν εκατομμύρια άνθρωποι στο YouTube, επειδή είναι πάρα πολύ ωραίες και ενδιαφέρουσες. Σου έχω ξαναγράψει γι' αυτόν.

Αύριο ξεκινά στο edX η online εκδοχή του "Justice", του διάσημου μαθήματός του, πράγμα που σημαίνει ότι για 12 εβδομάδες θα μπορείς κι εσύ, κι εγώ, και οποιοσδήποτε πολίτης της Γης να παρακολουθεί τις διαλέξεις, να διαβάζει το προτεινόμενο συνοδευτικό υλικό, να κάνει τα  τεστ και, αν θέλει, να συμμετέχει στα φόρουμ με τους υπόλοιπους συμμαθητές και τον καθηγητή. Στο τέλος θα έχουμε μάθει κάποια βασικά πράγματα (ή και πολλές λεπτομέρειες, ανάλογα πόσο χρόνο θα αφιερώσει ο καθένας) για τη φιλοσοφική σκέψη στα θέματα της ηθικής και της δικαιοσύνης και μπορεί, αν είμαστε επιμελείς και προσεκτικοί, να πάρουμε και το σχετικό certificate.

Εγώ θα κάθομαι στo πίσω μέρος της τάξης και θα ζωγραφίζω "Guns and Roses" στο θρανίο. Θα σ' αφήνω να αντιγράφεις στα διαγωνίσματα.

Γράψου εδώ.

Άνθρωποι Και Κτήνη

Τι είναι αυτό που κάνει κάποιον να γρονθοκοπήσει έναν άλλο;

Τι είναι αυτό που κάνει κάποιον να βγάλει τα νύχια κάποιου άλλου;

Είναι το ίδιο συναίσθημα; Είναι συγγενικό; Είναι δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα;

Αυτά σκέφτομαι τις τελευταίες ώρες με αφορμή ετούτο το ρεπορτάζ της Μαριάννας Κακαουνάκη από την Καθημερινή, που αφηγείται συνοπτικά το ιστορικό του βασανισμού και της δολοφονίας του κρατούμενου Ιλί Καρέλι πριν από λίγες ημέρες. Είναι μια φρικτή ιστορία, που ξεκίνησε από την εν ψυχρώ δολοφονία του σωφρονιστικού υπαλλήλου Γιώργου Τσιρώνη από τον Καρέλι στις φυλακές Μαλανδρίνου την 25η Μαρτίου. Ακολούθησε η μεταφορά του Καρέλι στο αστυνομικό τμήμα της Ιτέας και από εκεί στις φυλακές Νιγρίτας όπου και βρέθηκε νεκρός στο κελί του. Είναι πια καλά τεκμηριωμένο ότι ο Καρέλι έφτασε στη Νιγρίτα κακοποιημένος και ότι εκεί κακοποιήθηκε κι άλλο.

Ο Καρέλι μεταφέρεται στο δωμάτιο αναμονής – «το ψυγείο», όπως το αποκαλούν: 15 τ.μ. με ένα παράθυρο από πλεξιγκλάς και κάγκελα, που «βλέπει» στον εσωτερικό διάδρομο, αλλά δεν το «βλέπουν» οι κάμερες. Εκεί τις επόμενες δυόμισι ώρες θα μπουν τουλάχιστον 10 σωφρονιστικοί. Αλλοι κάθονται για λίγα λεπτά, άλλοι περισσότερο...

Μου είναι αρκετά σαφές ότι υπάρχει ένα όριο που χωρίζει τους κανονικούς ανθρώπους από τα "κτήνη". Είναι ένα όριο θολό, αφ' ενός γιατί δεν ορίζεται από τόσο από το αποτέλεσμα των ανθρώπινων πράξεων, όσο από τις προθέσεις και τις προϋποθέσεις, κι αφ' ετέρου γιατί είναι θολός ο ίδιος ο ορισμός του "κτήνος". Οποιοσδήποτε μπορεί να ασκήσει βία κάτω από εξαιρετικές συνθήκες, η οποία μπορεί να είναι ακόμα και φονική. Όλοι οι άνθρωποι ανεξαιρέτως διαθέτουν ένα απόθεμα επιθετικότητας το οποίο ελέγχουν λιγότερο ή περισσότερο. Αν κάποιος κάνει κακό σε άνθρωπο δικό μου, είμαι σίγουρος ότι θα έχω αρκετή οργή για να θέλω να τον σκοτώσω. Αν μου δοθεί η ευκαιρία να εκτονώσω αυτή την επιθετικότητα, ωστόσο, ποια θα είναι η έκφρασή της;

Κάπου εκεί νομίζω ότι τοποθετείται το όριο.

Ο φυλακισμένος Ιλί Καρέλι, βαρυποινίτης για ληστείες και τη δολοφονία ενός ζευγαριού στο Νέο Ηράκλειο, τοποθετείται προφανώς στην από εκεί πλευρά του ορίου, στα "κτήνη". Δεν δολοφόνησε τον Γιώργο Τσιρώνη πάνω σε νεύρα, μανία, ή διαπληκτισμό, αλλά με προμελέτη και σπουδή. Είχε γράψει και γραμματάκι το οποιο του παρέδωσε, πριν τον δολοφονήσει.

Αν  τη στιγμή της αιματηρής δολοφονίας έμπαινε στο κελί ένας συνάδελφος του Τσιρώνη και πυροβολούσε τον Καρέλι, ή αν προλάβαινε ο ίδιος ο φύλακας να αμυνθεί και να καταβάλει τον επιτιθέμενο, θα ήταν δύσκολο να τον χαρακτηρίσει κανείς "κτήνος". Θα ήταν δολοφόνοι και οι δύο, ο πρώτος θα είχε και άδικο, αλλά η συμπεριφορά του θα μπορούσε να αξιολογηθεί ως αναμενόμενη για τα μέτρα των ανθρώπινων όντων. Θα μπορούσε να είναι από την από εδώ πλευρά του ορίου.

Πού βρίσκονται όμως σωφρονιστικοί υπάλληλοι που βασάνιζαν διαρκώς και σε αλληλουχία τον κρατούμενο εκείνες τις δύο ημέρες; Σίγουρα κάποιοι -ίσως και όλοι- το όριο το ξεπέρασαν. Σε βρασμό ψυχής μπορείς να ξεσπάσεις με μια γροθιά, μια σωματική έκρηξη της οργής, μα τι άνθρωπος πρέπει να είσαι για να χαρακώσεις, να τρυπήσεις, να βγάλεις τα νύχια ενός ανθρώπου, κινήσεις αργές, λεπτομερείς, βασανιστήρια αργόσυρτα που δεν προκύπτουν από την στιγμιαία έκρηξη έντονων συναισθημάτων, αλλά από κίνητρα άλλα, λιμνάζοντα και βαθύτερα;

Το θέμα της βίας και της έκφρασής της είναι ένα θέμα σοβαρό και σπουδαίο και φλέγον για όλες τις κοινωνίες, από τις πιο καθυστερημένες μέχρι τις πιο προηγμένες. Έχω ξαναγράψει για το θέμα με αφορμή το σοβαρότερο σύγγραμα που έχει γραφτεί σχετικά, το "Rising Up and Rising Down" του Γουίλιαμ Βόλμαν. Σ' αυτό, ο Βόλμαν έχει συντάξει έναν "ηθικό λογισμό" που περιγράφει διάφορα είδη βίας και το πότε είναι ή δεν είναι δικαιολογημένες. Το συμπέρασμα ήταν πως η βία είναι τόσο πολύπλοκο και εγγενές κομμάτι της ανθρώπινης ύπαρξης, που η εξαγωγή γενικών και συνοπτικών συμπερασμάτων για τη φύση της είναι αδύνατη. Κάθε βίαια πράξη μπορεί να αξιολογηθεί διαφορετικά, ανάλογα με το είδος, τις προϋποθέσεις, ακόμα κι αυτόν που την αξιολογεί.

Το ότι στη δικιά μου αξιολόγηση και με βάση το ρεπορτάζ ο βαρυποινίτης Καρέλι μπορεί να βρίσκεται στην ίδια πλευρά της διαχωριστικής γραμμής με τους ανθρώπους που υποτίθεται ότι τον φυλούσαν, είναι ανησυχητικό και δυσάρεστο. Σε κάνει να σκέφτεσαι: Πόσοι άλλοι άνθρωποι που βρίσκονται σήμερα θα μπορούσαν υπό προϋποθέσεις να διαβούν τη διαχωριστική γραμμή, να γίνουν μοχθηροί, ανελέητοι, βασανιστές, κτήνη;

Η Ελλάδα Είναι Η 35η Καλύτερη Χώρα Του Κόσμου

Στα πλαίσια της διαρκούς αναζήτησης στοιχείων που μετράνε το πόσο καλές ή κακές είναι οι χώρες στους τομείς που έχουν σημασία για τη ζωή των ανθρώπων, διάβασα για μια μέτρηση καινούρια: Ένα πράγμα που λέγεται Social Progress Imperative έφτιαξε τον "Δείκτη Κοινωνικής Προόδου", μια βαθμολογία που λαμβάνει υπ' όψιν μια σειρά από στοιχεία που χαρακτηρίζουν χώρες του κόσμου και μετράει το πόσο καλό μέρος είναι η κάθε χώρα για να ζουν οι πολίτες της. Συγκεκριμένα μετράει:

...the capacity of a society to meet the basic human needs of its citizens, establish the building blocks that allow citizens and communities to enhance and sustain the quality of their lives, and create the conditions for all individuals to reach their full potential.

Τα στοιχεία που συμμετέχουν στην διαμόρφωση του δείκτη είναι τα εξής:

Από ό,τι φαίνεται, ο στόχος είναι μια ολιστική προσέγγιση της "ποιότητας ζωής" σε μια κοινωνία με έμφαση στα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα της ελευθερίας, της παιδείας, της ασφάλειας και προσωπικής και οικονομικής εξέλιξης. Η Ελλάδα παίρνει μια θέση σχετικά αναμενόμενη ανάμεσα στις 132 χώρες που συμμετέχουν: 35η, από τις τελευταίες της Ευρώπης, χαμηλότερα από αρκετές φτωχότερες χώρες όπως η Πολωνία, η Κόστα Ρίκα και η Ουρουγουάη. Τα αναλυτικά αποτελέσματα των πρώτων 44 χωρών είναι τα εξής (πάτα για μεγαλύτερη):

Όπως φαίνεται, η χώρα μας είναι ένα καλό μέρος όσον αφορά τα βασικά, την υγειονομική περίθαλψη, την πρόσβαση στη βασική εκπαίδευση και σε καθαρό νερό, αλλά πάσχει σοβαρά σε θέματα που έχουν να κάνουν με τα ατομικά δικαιώματα, την πρόσβαση σε ποιοτική ανώτερη εκπαίδευση και την ανοχή της διαφορετικότητας από την κοινωνία, μεταξύ άλλων. Η γενική εικόνα είναι πως, αν και από άποψη υποδομών και οικονομικής επιφάνειας είμαστε σε γενικά καλά επίπεδα, από άποψη βασικών πυλώνων της υγείας μιας κοινωνίας πάσχουμε. Ο μόνιμος φόβος μου είναι πως μέσα στην κρίση, που θα διαρκέσει πολλά πολλά χρόνια, η βελτίωση σ' αυτούς τους τομείς θα είναι πάρα πολύ αργή.

Διάβασε την έκθεση με όλα τα αποτελέσματα της έρευνας εδώ.

Moto G: Το Review

Σήμερα θα σας πω για ένα κινητό τηλέφωνο που δεν είναι πάρα πολύ καλό. Έχει οθόνη 4,5 ιντσών μόνο. Είναι σχετικά χοντρό και βαρύ. Έχει κάμερα πέντε μεγκαπίξελ μόνο. Δεν είναι πάρα πολύ γρήγορο. Μερικές φορές στο scrolling και στις δουλειές που κάνεις με τα apps εμφανίζει μικροκολλήματα και μικροκαθυστερήσεις. Το Moto G είναι ένα smartphone μέτριο. Δεν μου άρεσε πάρα πολύ.

Αλλά κοίταξε.

Κάνει 189 ευρώ.

Χωρίς συμβόλαιο. Σκέτα 189. Δίνεις 189 και το παίρνεις.

Κοίταξέ το πλάι στο Nexus 5, το κινητό τηλέφωνο που προτείνω πιο ανεπιφύλακτα απ' όλα:

Το Moto G είναι χειρότερο από το Nexus 5 από όλες τις απόψεις πλην μιας. Έχει λιγότερη μνήμη, είναι πιο αργό, πιο βαρύ, πιο χοντρό, πιο μικρό, πιο θολό -χειρότερο. Αλλά, ας πούμε, 30% χειρότερο. Γιατί είναι μια χαρά αξιοπρεπέστατο smartphone, με Android 4.4 σχεδόν πεντακάθαρο, ελάχιστα πειραγμένο από τη Motorola (που ανήκε μέχρι πρότινος στη Google), με οθόνη μικρή (4,5 ιντσών) μεν, αλλά 720p, με επεξεργαστή παλιότερης γενιάς μεν, αλλά τετραπύρηνο, το παίρνεις και τη δουλειά σου την κάνεις. Χειρότερα από ό,τι θα την έκανες με το Nexus, αλλά ας πούμε 30% χειρότερα. Με το 47% του κόστους. Γιατί το Nexus 5, ένα κινητό εξαιρετικά φτηνό για την ποιότητά του, κοστίζει 399 ευρώ, περισσότερο από τα διπλάσια λεφτά, και δεν είναι σε καμία περίπτωση δυο φορές καλύτερο αντικείμενο από το Moto G. Παρεμπιπτόντως, μιας και λέμε τέτοια, ας δούμε μια φωτογραφία με το Moto G δίπλα και σε ένα αντικείμενο που κοστίζει σχεδόν τέσσερις φορές περισσότερο:

Το Moto G, για να πούμε μερικές πληροφορίες ακόμα, το φέρνει η WIND και έχει 8GB εσωτερική μνήμη. Φτιαγμένο από μαλακό πλαστικό πολύ ευχάριστο στην αφή, κρατιέται μια χαρά στο χέρι αν και είναι λίγο βαρύ, και μοιάζει πολύ με κάποια προ διετίας κορυφαία smartphones, αλλά με καλύτερο λειτουργικό και περισσότερα διαθέσιμα apps. Φυσικά δεν έχει νόημα να το συγκρίνει κανείς με τα κορυφαία smartphones σαν τα προαναφερθέντα (ή σαν τα Samsung Galaxy S5 και τα HTC One αυτού του κόσμου), αλλά έχει νόημα να συγκρίνει ας πούμε με το Samsung Galaxy S3, που είναι προπέρσινο και κυκλοφορεί ακόμα (καινούριο κοστίζει 299 ευρώ) ή το Samsung Galaxy S3 Mini, που είναι σαφώς κατώτερο και κοστίζει 249. Βλέποντας αυτά και τα υπόλοιπα smartphones που υπάρχουν εκεί έξω συμπεραίνει κανείς ότι το Moto G είναι κάτι ιδιαίτερο και ξεχωριστό: Δεν κολλάει σε καμία κατηγορία. Είναι πολύ καλύτερο από τα "φτηνά" Androids, ας πούμε, και πολύ πολύ φτηνότερο από τα "ακριβά" Androids.

Εγώ έχοντας συνηθίσει να χρησιμοποιώ αυτά τα πανάκριβα smartphones που μου στέλνουν για να δοκιμάσω, τα τελευταίας τεχνολογίας με τις λαμπερές οθόνες και τα τοιαύτα, το Moto G δεν το συνήθισα. Μια χαρά κάνει τη δουλειά του, αλλά πιο αργά, πιο μέτρια από ό,τι τα μεγάλα και τα φανταχτερά. Κανονικά δεν θα είχε αρκετό ενδιαφέρον για να σας γράψω κουβέντες εδώ -κανονικά δεν θα είχα αρκετές κουβέντες για να γράψω. Ωστόσο το σημαντικότερο πράγμα που κοιτάω σ' αυτά τα αντικείμενα, και αυτό που πιστεύω ενδιαφέρει πιο πολύ και εσάς, είναι η τιμή, και η τιμή του Moto G είναι τόσο ελκυστική που για ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του κοινού το κάνει πολύ ενδιαφέρουσα επιλογή. Μπορείς ας πούμε να αγοράσεις ένα Moto G κι ένα iPad Mini Retina μαζί με λιγότερα λεφτά από όσα κοστίζει το καινούριο και καταγέλαστο iPhone 5C μόνο του. Μπορεί να μην είναι το καλύτερο smartphone του κόσμου, αλλά είναι οπωσδήποτε το καλύτερο smartphone για κάποιον που έχει ακόμα κινητό με κουμπιά. Αυτοί οι εναπομείναντες, λουδίτες ή ζορισμένοι οικονομικά, μπορούν πια να κάνουν ευκολότερα το άλμα.

Τα Φετινά Πρωταπριλιάτικα Του Google

΄Οπως κάθε χρόνο, φέτος η Google ανακοίνωσε μερικές ανύπαρκτες υπηρεσίες για την πρωταπριλιά, που κυμαίνονται από τις αδιάφορες (Gmail Shelfie) και τις παλαβές (Auto Awesome Photobomb) μέχρι τις ιδιοφυείς (Google Maps Pokemon). Βιντεάκια:

Αυτή είναι καταπληκτική ιδέα, ανοίγεις το Google Maps στο κινητό, πας στο search, πατάς το μπλε "Press Start" και σου βγάζει στο χάρτη κοντινά Πόκεμον. Τα οποία μπορείς να πας να "μαζέψεις" με το να μεταβείς στο σημείο του χάρτη που τα εμφανίζει. Δυστυχώς το κοντινότερο που μου βγάζει είναι στην Ελβετία, οπότε δύσκολο εμείς να συμμετάσχουμε.

UPDATE: Βεβαίως μπορείς να μην πας να τα βρεις επιτόπου, αλλά απλά να τα εντοπίσεις στο χάρτη. Εδώ έχουν ανεβάσει τις τοποθεσίες όλων. Όπως λέει ο πρώτος σχολιαστής, στην Ελλάδα υπάρχει ένα στο ηφαίστειο της Σαντορίνης.

 

Λινξ 139: Πράγματα Για Διάβασμα

1. Τι σχέση έχουν οι εκδότες του νέου Newsweek με μια θρησκευτική σέχτα ενός Νοτιοκορεάτη

Ένα πολύ ενδιαφέρον ρεπορτάζ του Mother Jones για το μυστηριώδες ποιόν της εταιρίας που αγόρασε το ταλαίπωρο περιοδικό και το επανέκδοσε.

IBT is hardly the first media company with close ties to a religious group. The Reverend Sun Myung Moon's Unification Church founded the Washington Times; the Christian Science Church has published the Christian Science Monitor for decades. But while those affiliations are formal and public, IBT's ties to the Community are neither. In one email, Davis went so far as to refer to his Community role as "inherently covert."

2. Πώς φτιάχτηκε το "Threes"

Αφού παρακάμψεις την (κακόπιστη και κάπως ανούσια) γκρίνια για τα αντίγραφα του δημοφιλούς παιχνιδιού για iOS που λέγεται "Threes" (ανάμεσά τους και το διαβόητο 2048 που με τυρρανούσε τις προηγούμενες ημέρες), μπορείς να δεις έναν καταιγισμό emails και μηνυμάτων και σχολίων που ανταλλάχτηκαν ανάμεσα στους δημιουργούς του παιχνιδιού κατά τους μήνες της ανάπτυξής του. Είναι πολύ ωραίο κι ενδιαφέρον, θα πιαστεί λίγο το χέρι από το σκρόλινγκ, αλλά δεν χαμπαριάζεις εσύ από αυτά, συνηθισμένη/ος είσαι.

3. Η ιστορία μιας φονικής φωτιάς 

Ένα καταπληκτικό ιστορικό μιας φωτιάς που πήρε τις ζωές 19 από τους 20 πυροσβέστες που έτρεξαν να τη σβήσουν.

4. Πώς είναι να επιστρέφεις από μια τεχνολογική καταστροφή

Το 1997, ξαφνικά μια νύχτα, ένας στου τέσσερις χρήστες του Hotmail έχασαν όλα τα email τους. Τα έχασαν, εξαφανίστηκαν για πάντα. Φαντάσου το μέγεθος της καταστροφής. Ο κύριος αυτός δούλευε στην εταιρεία (δεν την είχε αγοράσει ακόμα η Microsoft) και γράφει αυτή κι άλλη μία τέτοια παρόμοια εμπειρία.

Once we had pulled the plug on the extra “janitors”, it turned out that about 25% of our total users were affected. Not everyone, but holy shit, a quarter of our customers had lost everything. Understandably, they were pissed. CNET and ZDnet were both on the horn wanting to know what happened. Customer care was inundated with angry calls and (ironically) emails. We figured out how to restore a few thousand customers, but millions were completely unrecoverable. While the calls rolled in, we were trying to figure out how to fix things.

5. Εσείς το ξέρατε ότι στη Σίλικον Βάλεϊ οι επιχειρηματίες κάνουν πλαστικές για να μοιάζουν πιο νέοι; Ούτε εγώ.

Silicon Valley has become one of the most ageist places in America. Tech luminaries who otherwise pride themselves on their dedication to meritocracy don’t think twice about deriding the not-actually-old. “Young people are just smarter,” Facebook CEO Mark Zuckerberg told an audience at Stanford back in 2007. As I write, the website of ServiceNow, a large Santa Clara–based I.T. services company, features the following advisory in large letters atop its “careers” page: “We Want People Who Have Their Best Work Ahead of Them, Not Behind Them.”

Βυζαντινές Εικόνες Από Ένα Παράλληλο Σύμπαν

Καταπληκτική δουλειά από τον σχεδιαστή και χαράκτη Φώτη Βάρθη. Δείτε περισσότερα στη σελίδα του στο Behance. Ο καλύτερος είναι ο Λάιονο από τους Θάντερκατς:

Δυο Tweets, Μια Πρόταση Δυσπιστίας Και Το Επίπεδο Του Πολιτικού Λόγου

Πριν από λίγα λεπτά η αξιωματική αντιπολίτευση κατέθεσε πρόταση δυσπιστίας στο πρόσωπο του Υπουργού Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα, προκαλώντας έτσι την καθυστέρηση της συζήτησης και της ψηφοφορίας για το πολύκροτο πολυνομοσχέδιο που ανοίγει επαγγέλματα και καταργεί προστατευτισμούς. Η κίνηση μπορεί να μοιάζει βγαλμένη απ' το μυαλό κάποιου που παρακολουθούσε το House of Cards χωρίς υπότιτλους μεθυσμένος, αλλά αυτό που θέλω να σχολιάσω είναι κάτι άλλο. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας ανακοίνωσε την πρόταση δυσπιστίας στο Twitter με το εξής tweet:

Δεν έχουμε άλλη επιλογή. Kαταθέtουμε πρόταση δυσπιστίας κατά του κυρίου εκτελεστή του συμβολαίου θανάτου κ. Γιάννη Στουρνάρα.

— a.tsipras (@atsipras) March 30, 2014

Το οποίο ακολούθησε αμέσως μετά αυτό:

Συμβολαίου θανάτου της ελληνικής οικονομίας και των ελλήνων πολιτών.

— a.tsipras (@atsipras) March 30, 2014

Αξίζει να σημειώσει κανείς τη flamboyant χρήση του λατινικού t μέσα στη μέση του "καταθέτουμε", αλλά είναι επίσης αξιοσημείωτος ο χαρακτηρισμός που χρησιμοποιεί ο κύριος Τσίπρας για τον υπουργό οικονομικών της χώρας. Μπορεί να είναι ψιλά γράμματα αυτά για πολίτες χοντρόπετσους, σκληραγωγημένους από ένα πολιτικό προσωπικό γεμάτο Ναζί, ψεκασμένους και χολερικούς μηδενιστές, αλλά εμένα εξακολουθεί να με εκπλήσσει η ελεύθερη και ανερυθρίαστη χρήση εκφράσεων απίστευτης σκληρότητας, επικλήσεων θανάτου και φρίκης με στόχο αληθινούς ανθρώπους στα πλαίσια μιας κουβέντας πολιτικής. Ο κύριος Τσίπρας, που χαρακτηρίζει τον Υπουργό Οικονομίας πληρωμένο δολοφόνο -και της οικονομίας και των πολιτών, όλων των πολιτών, κάθε ενός, όπως διευκρινίζει στο επόμενο tweet, μήπως δεν το καταλάβαμε- μοιάζει να απευθύνεται στο ημιάγριο κοινό του κόσμου του Μαντ Μαξ, όχι στους πολίτες μιας δημοκρατίας του δυτικού κόσμου. Μα "πληρωμένος δολοφόνος"; Τι είναι, ο Μπόμπα Φετ της τρόικας; Ποιος μιλάει έτσι; Πού έμαθε να εκφράζεται μ' αυτό τον τρόπο; Τι είδους τρικυμία συμβαίνει στο μυαλό του;

Αυτός ο λόγος που ευτελίζει το νόημα των λέξεων και τις μεταχειρίζεται σαν οπλοστάσιο πυροδότησης συναισθημάτων είναι χαρακτηριστικό των πιο φτηνών από τους λαϊκιστές, των Καμμένων και των Ναζί. Θα περίμενε κανείς κάτι καλύτερο από κόμματα της "ευρωπαϊκής" αριστεράς, και βέβαια και από την αξιωματική αντιπολίτευση μιας ευρωπαϊκής δημοκρατίας, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ αυτές τις προσδοκίες τις διαψεύδει σταθερά τα τελευταία χρόνια της δημοσκοπικής του φούσκας.

Τέλος, ίσως θα ήταν χρήσιμο να σχολιάσουμε το φόντο που χρησιμοποιεί στο λογαριασμό του Twitter του ο Αλέξης Τσίπρας. Είναι λουλουδάτο:

Πράγματα Που Ψάχνουν Άνθρωποι Που Έρχονται Εδώ

Είναι περίεργο πράγμα το ίντερνετς, και θαυμάσιο, κυρίως επειδή δεν συνίσταται από ψυχρές μηχανές και σέρβερς μόνο, αλλά από αυτά κι από τις οθόνες και από τους ανθρώπους που το χρησιμοποιούν. Οι άνθρωποι είναι το σημαντικότερο. Κι οι άνθρωποι είναι πλάσματα ατελή, αλλόκοτα κι απρόβλεπτα.

Σε ετούτο το site έρχονται διάφοροι για λόγους ποικίλους και με κίνητρα ομιχλώδη. Μερικές από τις αναζητήσεις που τους φέρνουν είναι αναμενόμενες και λογικές (το όνομά μου, gadgets, "50 shades of grey") αλλά μερικές άλλες είναι κάπως, πώς να το πω. Περίεργες.

Αναπάντεχες.

Να μερικές αναζητήσεις που άνθρωποι έκαναν στο Google την τελευταία εβδομάδα και εξαιτίας τους οδηγήθηκαν εδώ για λόγους που μόνο ο μυστήριος αλγόριθμος της εκκολαπτόμενης ΑΙ που κάποτε θα μας κυβερνά τις τύχες ξέρει:

εχω καταστραφει οικονομικα

 

gay ιστοριες με ηλικιωμενους αντρες

 

δεν εχω πολιτική γνώμη

η συζήτηση του γεωργακόπουλου για το φθινόπωρο

 

βρήκα iphone 4 πως να το βάλω σε λειτουργία

 

μαλκι τσαξον

βιβλια λογοτεχνικα που διαδραματιζονται στην ιρλανδια

 

πρωταθλητης ελλαδος στην πυγμαχια ο θοδωρης

 

μετα απο ποσες μερες απο την συνεντευξη θα με καλεσουν για δουλεια. αν παρω τη θεση

 

ιστοριες με πορνες που βιαστικαν απο αλβανους

τροτα προβληματα της δημοκρατιας

 

οι ελληνες δεν ειναι ομιλιτικοι

 

να γραφω το προβλημα και να το λυνεται

 

Μπορεί κανείς νά διαβάσει ένα βιβλίο μέσω internet?

τα πιο τρομακτικα τσουναμια

 

πως μπορεις να βαλεις φατσες στο instagram

 

φθινόπωρο του θοδωρή γεωργακόπουλου ebook download

Είμαι πολύ προβληματισμένος. Γιατί ψάχνουν αυτά τα πράγματα αυτοί οι άνθρωποι; Κι έστω ότι τα ψάχνουν: Γιατί καταλήγουν σε εμενα; Και, το σημαντικότερο απ' όλα:

Τι είναι το "φθινόπωρο";

Λινξ 138: Πράγματα Για Διάβασμα

1. Τι ήξερε το Πακιστάν για τον Μπιν Λάντεν 

Μια μεγάλη έρευνα των NYT για την περίεργη σχέση της κυβέρνησης του Πακιστάν με τους Ταλιμπάν. Το άρθρο, που εμφανίστηκε στην πρώτη σελίδα των International New York Times, μυστηριωδώς εξαφανίστηκε από την έκδοση που τυπώθηκε στο Πακιστάν.

Breakfast in Islamabad, courtesy of photog Max Becherer @mlbecherer and @etribune pic.twitter.com/G2a3Drjj8X

— Carlotta Gall (@carlottagall) March 22, 2014

Κοίτα σύμπτωση.

2. Γιατί το "Google Flu" δε δουλεύει

Ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο για την τυφλή πίστη στα big data, που υποδεικνύει την παταγώδη επιτυχία του πολυσυζητημένου "Google Flu" της Google που, χρησιμποιώντας στοιχεία από τις αναζητήσεις του παγκόσμιου πληθυσμού, προσπαθεί να προβλέψει εξάρσεις της γρίπης ανά τον κόσμο.

Ironically, just a few months after announcing Google Flu, the world was hit with the 2009 swine flu pandemic, caused by a novel strain of H1N1 influenza. Google Flu missed it. The failures have continued. As Lazer et al. show in their Science study, Google Flu was wrong for 100 out of 108 weeks since August 2011.

3. Ένας δημοσιογράφος του New York παρακολούθησε τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το Upworthy. Δεν θα πιστέψεις τι ανακάλυψε. 

It’s one of the fastest-­growing media sites in internet history; in its two years of existence, it’s bent the fabric of the web to make itself chillingly ubiquitous, a level of success that presents as a cultural sore spot. The site is jealously, relentlessly obsessed over by everyone else fighting for online traffic, and it’s disdained or distrusted by a solid percentage of the human beings who are constantly offered links to its content. It publishes both some of the web’s most successful material and some of its most widely mocked and reviled.

4. Τελικά μπορεί οι δύο οθόνες να μη βοηθούν την παραγωγικότητα

Ετούτο το άρθρο υποστηρίζει το ότι να δουλεύεις με μία οθόνη είναι τελικά πιο παραγωγικό από το να δουλεύεις με δύο οθόνες. Είναι λίγο υποκειμενικό, αλλά υπογραμμίζει κάτι που δεν ήξερα: Οι γνωστές έρευνες που υποστηρίζουν το αντίθετο είναι χρηματοδοτημένες από εταιρείες όπως η Dell, που κατασκευάζουν οθόνες.

5. Η προσπάθεια της επιστήμης να αποδείξει ότι η αμφισεξουαλικότητα υπάρχει

Απ' ό,τι φαίνεται, σοβαρές επιστημονικές έρευνες συμφωνούν: Υπάρχει.

Though the men claimed to be turned on by men and women, in the lab their bodies told a different story. “Most bisexual men appeared homosexual in their genital arousal . . .” the authors wrote. “Male bisexuality appears primarily to represent a style of interpreting or reporting sexual arousal rather than a distinct pattern of . . . sexual arousal.”