Ανδρέας Καπανδρέου's Blog, page 28

Ανεμόεσσα Αιμάσσουσα: ποίηση της Νέφης Ιωαννίδου

 

Ανεμόεσσα Αιμάσσουσα είναι ο τίτλος της πρώτης ποιητικήςσυλλογής της Νέφης Ιωαννίδου (Λευκωσία, 2022).

Μέσα στη συλλογή μπορεί κανείς να διαβάσει ποιήματα για τονέρωτα αλλά και την απώλειά του:

ΑΥΤΟΠΥΡΠΟΛΗΣΗ

Πύρρειος η νίκη της διαπάλης

τωνφλεγόμενων εραστών.

Γιατί, στον έρωτα

δεν έχει έξοδο κινδύνου

δεν έχει καν έξοδο.

Μόνο δαιδαλώδη

πύρινα μονοπάτια.

Ποιήματα εμπνευσμένα από την πατρίδα(Ελλάδα και Κύπρο) και τις ομορφιές τους (Πάφο, Ακάμα, Λετύμπου, Αιγαίο), αλλάκαι από τις πληγές που άφησε η τουρκική εισβολή στην ιδιαίτερή πατρίδα της συγγραφέως (ποιήματαγια Πενταδάκτυλο, Κερύνεια):

 ΑΡΣΗ – ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΕΝΤΑΔΑΚΤΥΛΟ

 

Όταν όλα μου τα στερήσεις

Τα μήλα, τον ήλιο, τα πράθυρα

Κι όταν όλα μου τα αρνηθείς

Όταν όλα μου τα σκοτώσεις

Υπάρχει εκείνη η χαμένη φωνή μέσα μου

Που θα συρθεί και θα αρθεί

πάνω απ’ την Κερύνεια

Στις ρεματιές και στα φαράγγια

Τις νύχτες και τ’ απομεσήμερα

Με στερήσεις και αρνήσεις

θα λευτερώσω τα όνειρα!

Η πλούσια ελληνική ιστορία καθώς και η μυθολογία αποτελούν, επίσης,  πηγές έμπνευσης για πολλά από τα ποιήματά της Νέφης Ιωαννίδου. Έμμεσες ή άμεσες αναφορές σε ποιήματα (αλλά και στις σημειώσεις που η συγγραφέας έχει για αυτά) γίνονται στους οδυσσέα Ελύτη, Αλέξανδρο Αλιέα, Ρήνα Κατσελή, Βάσο Λυσσαρίδη, τους  επτά απαγχονισθέντες ήρωες της ΕΟΚΑ).

Κλείνω την παρουσίαση με ένα από τα αγαπημένα μου ποιήματα:

ΣΤΡΑΤΟΚΟΠΩΝΤΑΣ

Εισρέουν οι Ηλιαχτίδες στις ρωγμέςτων ερώτων

με Τσίπουρο Τυρνάβου, κερνούν ταόνειρα σε αποδρομή.

ΜΕΘΥΣΙ

Ρήγμα στον Εφιάλτη

έρεισμα στον Εσταυρωμένο Απρίλη

στα ρυάκια του ουρανού, τα Φεγγάριανα ποντοπορήσει

τα «Ρω του Έρωτα να ενορχηστρώσει.

Η ακροφοβία φρενάρει.

Ιωαννίδου, Νέφη. Ανεμόεσσα Αιμάσσουσα: ποίηση. Λευκωσία: [χ.ο.], 2022

*Η φιλοτέχνηση του εξωφύλλου έγινε από τον Νίκο Νικολάου-Χατζημιχαήλ.

Ραδιοφωνικές προτάσεις βιβλίων για ανάγνωση

 

Προτάσεις βιβλίων για ανάγνωση από τον Ανδρέα Καπανδρέου.

Οι βιβλιοπροτάσεις μεταδίδονται καθημερινά μέσα από το ένθετο «Το βιβλίο της ημέρας», στη ραδιοφωνική εκπομπή της Δήμητρας Γεωργίου «Κάτι για τον δρόμο». Η εκομπή μεταδίδεται καθημερινά Δευτέρα - Παρασκευή (15:00-17:00), από το Πρώτο Πρόγραμμα του ΡΙΚ  (97.2 FM) . Η εκπομπή είναι διαθέσιμη και στο διαδίκτυο 

http://cybc.com.cy

Μεταδίδονται επίσης από τον Ραδιοφωνικό σταθμό του Πανεπιστημίου Κύπρου UCY Voice (92.5 FM), μέσα από το ένθετο «Λογοτεχνία στο Μικρόφωνο», καθημερινά (Δευτέρα - Παρασκευή στις: 07:00, 08:45, 12:15, 14:00, 16:45 και 18:30). Ο σταθμός είναι διαθέσιμος και στο διαδίκτυο https://www.ucyvoice.com/

Η παρουσίαση των ενθέτων γίνεται μέσα στο πλαίσιο συνεργασίας του Πανεπιστημίου Κύπρου με το ΡΙΚ.

Επίσης, από 3 Οκτ. 2023 και κάθε Τρίτη λίγο μετά τις 19:00  θα έχουμε την εκπομπή «Λογοτεχνία στα Ερτζιανά»:

Μια εκπομπή αφιερωμένη σε θέματα λογοτεχνίας καιπολιτισμού. 
Επιμέλεια παρουσίαση: Ανδρέας Καπανδρέου και ΜαρίαΚούβαρου.

Οι οικοδεσπότες φιλοξενούν συγγραφείς και ανθρώπουςτου πολιτισμού, παρουσιάζουν γνωστά βιβλία και σχολιάζουν την αλληλεπίδρασηλογοτεχνίας και μουσικής.

Λογοτεχνία στα ερτζιανά κάθε Τρίτη από τις 19:10 έωςτις 20:30 στη συχνότητα του Α’ Προγράμματος Ραδιοφώνου του ΡΙΚ (92.7fm) και στοδιαδίκτυο http://cybc.com.cy

Η εκπομπή θα αναμεταδίδεται και από τον ΡαδιοφωνικόΣταθμό του Πανεπιστημίου Κύπρου UCY Voice (95.2fm) και στοδιαδίκτυο  https://www.ucyvoice.com/

Η εκπομπή διεξάγεται μέσα στο πλαίσιο συνεργασίας του Πανεπιστημίου Κύπρουμε το ΡΙΚ.

Τα δόντια της βροχής: ποιητική συλλογή της Κλεοπάτρας Μακρίδου – Robinet

 

«Τα δόντια της βροχής» είναι ο ευφάνταστος τίτλος της νέας ποιητικήςσυλλογής της Κλεοπάτρας Μακρίδου – Robinet(εκδόσειςΜανδραγόρας, 2023).

Ποίηση που ξεχειλίζει από νοσταλγία για τα χρόνια πουπέρασαν, για τους αγαπημένους ανθρώπους που έφυγαν, για τους τόπους που δενείναι πια δικοί μας…

Κάποια από τα ποιήματα κάνουν αναφορές σε ιστορικά γεγονόταενώ πηγή έμπνευσης της ποιήτριας αποτέλεσαν εκτός από τους γονείς της (βλέπε ποιήματα«Ύμνος στον πατέρα» και «Αυτός ο πόνος»), ο ποιητής Παντελής Μηχανικός ( βλέπε ποίημα«Γράμμα στον Παντελή Μηχανικό», καθώς και αναφορές σε άλλα ποιήματα στονλογοτεχνικό ήρωα Ριμαχό) και η Ιρανή ακτιβίστρια Μαχσά Αμίνι (Στη μνήμη τηςΜάχσα Αμίνι (Mahsa Amini)).

Άλλα θέματα της επικαιρότητας όπως ο θάνατος της βασίλισσαςΕλισσάβετ και ο πόλεμος της Ουκρανίας, έχουν επίσης εμπνεύσει την ΚλεοπάτραςΜακρίδου – Robinet.

 

 

ΟΝΕΙΡΟ

Τότε

είχε κόκκινα μάτια.

άδειαζε την ουσία της

και πότιζε τα πουλιά

με χαμόγελο κι αυτό κόκκινο.

 

Όταν τη συνάντησα, ύστερα από χρόνια,

τη ρώτησα τι έγινε το κόκκινο

που κυριαρχούσε.

Το έφαγε ο χρόνος, μου απάντησε

η γνώση έγινε αίμα

και το έριξε στους υπονόμους.

Τότε φύσηξε ο αέρας

και πήρε τα μαλλιά της.

Στις ρίζες φάνηκε το άσπρο του χρόνου

σαν φως που φώτισε τα μάτια μου.

Υψιπετής ο μίτοοςο του χρόνου

κι η θέληση αρραγής.

 

Περιεχόμενα :

Θεοφάνεια

Υπάρχουν

Οδός Ελευθερίας

Το σάβανο του Λαέρτη

Κάποτε κρύβαμε τους ρόζους

Πήρε τη μνήμη της

Όλα τα μονοπάτια

Του Σεπτέμβρη

Με αφορμή την περιρρέουσα ατμόσφαιρα

Μνημόσυνο

Απόλλωνος Λύρα

Κάλιο που δεν...

Σε είχα νοιώσει άνθρωπε

Φταίει που...

Το σάβανο της Φύσης

Καρπασία

Μάθε με...

Γράμμα στον Παντελή Μηχανικό

Με αφορμή τον θάνατο της βασίλισσας...

Στη μνήμη της Μάχσα Αμίνι (Mahsa Amini)

Στα βαθιά

Αναμονή

Κόσμος κατασκευασμένος

Χάθηκα

Σιγά σιγά

Quo Vadis

Είχε τα μάτια λιονταριού...

Ακόμη και την οργή της

Όνειρο

Μούδιασε ο έρωτας...

Εκεί στον κάβο της Πατρίδας

Έγυρε ο Νοέμβρης

Αναζητώ

Αυτός ο πόνος

Το λάθος

Ύμνος στον Πατέρα

Πάρε με μαζί σου

Όπως...

Έξω χιόνιζε

Τα κεριά κρυφόσβηναν

Τόση θάλασσα

Τη γύρεψα

Πεπρωμένο

2021

Η μοναξιά του πεπρωμένου

 

 

 

Η ΚλεοπάτραΜακρίδου-Robinet γεννήθηκε στη Λευκωσία της Κύπρου. Τελείωσε το ΠαγκύπριοΓυμνάσιο. Σπούδασε με υποτροφία χημικός στη Grenoble και τη Lyon τηςΓαλλίας και είναι Διδάκτωρ Χημικός στην Ανόργανο Χημεία (Docteur deSpécialité). Διετέλεσε χρόνια στέλεχος του Γαλλικού ΥπουργείουΣυγκοινωνιών και Έργων καθώς επίσης και του Υπουργείου Οικολογίας καιΑειφόρου Ανάπτυξης όπου εξήσκησε τα καθήκοντα της Διευθύντριας τουΤμήματος «Υδάτινοι Πόροι» στην Ορλεάνη.

Είναιπαντρεμένη με τον Γάλλο ακαδημαϊκό Jean Claude Robinet και είναι μητέραδυο παιδιών.

Είναιπρόεδρος και ενεργό μέλος του συλλόγου «Οι Φίλοι της Κύπρου» στη Γαλλίααπ´ όπου συντελεί στο ν´ακουστεί η φωνή της Κύπρου.

Μοιράζειτον χρόνο της ανάμεσα στη Γαλλία και την Κύπρο.

To βιβλίοτης Άσμα ερωτικό και πένθιμο, έχει μεταφραστεί στα Αλβανικάκαι εκδοθεί τον Ιούλιο του 2016. Τα βιβλία Μνημόσυνο-Ιχνηλασία και Εντοπίαφωνή έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά και εκδοθεί από τις εκδόσεις«Variations» σε δίγλωσση έκδοση (Οκτώβριο του 2015 και Ιούνιο 2019).

Έργα τηςέχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και ανθολογίες ποίησης στηνΚύπρο, την Ελλάδα και Γαλλία. Το ποιητικό της έργο έχει βραβευθεί τονΙούνιο του 2017 από τη Διεθνή Ακαδημία Arts-Sciences-Lettres που εδρεύειστο Παρίσι με το Αργυρό μετάλλιο.

Εργογραφία:

Ποίηση

·      Ωδή για τηνΚύπρο, Λευκωσία 1992

·      Πάτεραπελθέτω απ´εμού το ποτήριον τούτο, Λευκωσία 1994

·      Σαλαμίνατε, Λευκωσία 1996

·      «Πρέσβυν αρ’εισδέξομαι πάτερ», Λευκωσία 1998

·      Ο νόστος τωνΗρακλείδων, Λευκωσία 2006

·      Το Κάππα τηςΚύπρου, Λευκωσία 2013

·      Μνημόσυνο(Ωδή στον χαμένο Υπαξιωματικό Κύπρο Γ. Ιωάννου) – Ιχνηλασία, Λευκωσία 2014

·      Ρε Αλέξης,Ο Ηγέτης μιας καταδικασμένης επανάστασης , Λευκωσία 2015

·      Άσμαερωτικό και πένθιμο, Εκδόσεις Κουκκίδα, Αθήνα 2015

·      Εντοπίαφωνή, Εκδόσεις Κουκκίδα Αθήνα 2017

·      Εάλω ηψυχή Κουκκίδα Αθήνα 2018
Ταξίδι Οδύσσειο Εκδόσεις Κουκκίδα Αθήνα 2019

Επιμελήθηκε την Ανθολογία τηςσύγχρονης κυπριακής ποίησης – δίγλωσση ανθολογία στα ελληνικά καιγαλλικά «Editions variations» 2016

Έτσι γεννήθηκε η Αφροδίτη: η κυπρολογική νουβέλα του Στέφαν Τσβάιχ

«Η Αφροδίτη λοιπόν γεννήθηκε σε ένα από τα μαγευτικάακρογιάλια της Κύπρου, του όμορφου αυτού ελληνικού νησιού που βρίσκεται στοσταυροδρόμι του κόσμου»

 

Ο Στέφαν Τσβάιχ (Stefan Zweig, 1881-1942) ήτανΑυστριακός συγγραφέας, δημοσιογράφος και βιογράφος. Στο απόγειο τηςλογοτεχνικής του καριέρας στις δεκαετίες 1920 και 1930, ήταν ένας από τουςδημοφιλέστερους συγγραφείς στον κόσμο.

Μια από τις νουβέλες που έγραψε ο Τσβάιχ καιμεταφράστηκε στα ελληνικά, έχει τίτλο «Η γέννηση της Αφροδίτης» ή «Έτσιγεννήθηκε η Αφροδίτη».

Έχω εντοπίσει τη συγκεκριμένη νουβέλα στο βιβλίο:

Zweig,Stefan.Νουβέλες / Στέφαν Τσβάιχ; μετ. Πολύβιου Βοβολίνη. Αθήνα: Αργώ, [χ.χ].

Καθώς και σε ψηφιακή έκδοση, στο βιβλίο:

 Πέντε διηγήματα ξένης κλασικής λογοτεχνίας» (γραμμένα σεγραφομηχανή) / Στέφαν Τσβάιχ,Αλβέρτος Μοράβια, Μαξίμ Γκόρκυ, Ουίλιαμ Σαρόγιαν; μετ. Βαγγέλης Γκάτζιας.

Αντιγράφω απόσπασμα από τη ψηφιακή έκδοση:

Αν εφτά πολιτείες στην αρχαία Ελλάδα διεκδικούσανπεισματικά την καταγωγή του Όμηρου, του πρώτου αυτού γέρου τροβαδούρου πουγέννησε ποτέ ο κόσμος, που με τα ποιήματά του ύμνησε τα κατορθώματα τόσων καιτόσων παληκαριών, είναι πολύ εύκολο να φανταστεί κανείς τι συμβαίνει με τηγέννηση της Αφροδίτης, της όμορφης αυτής θεάς που η καταγωγή της χάνεται στηναπεραντοσύνη του χρόνου.

Για τη γέννηση της Αφροδίτης ολόκληρο το ελληνικόαρχιπέλαγος βρίσκεται σε αναβρασμό και κάθε κύμα, από το Αιγαίο μέχρι τη Μεσόγειο,ανασαλεύει πάνω στους κάτασπρους αφρούς του στην ανάμνηση τούτης της όμορφηςστιγμής, της πιο σπουδαίας στιγμής που έζησε ποτέ ο κόσμος.

Αλλά ακόμα και αν δεν μπορεί να μιλήσει κανείς μεβεβαιότητα για την καταγωγή της όμορφης αυτής θεάς, το βέβαιο πάντως είναι πωςαυτή είναι δημιούργημα του αφρού της θάλασσας, όσο κι αν ξαφνιάζει κάπως τούτηη θεωρία.

[…]

ΗΑφροδίτη λοιπόν γεννήθηκε σε ένα από τα μαγευτικά ακρογιάλια της Κύπρου, τουόμορφου αυτού ελληνικού νησιού που βρίσκεται στο σταυροδρόμι του κόσμου. Γιατίτο όμορφο τούτο νησί δεν βρίσκεται σε κανένα από τα ελληνικά συμπλέγματα νησιών,αλλά βρίσκεται ολομόναχο στη θάλασσα ατενίζοντας την ανατολή.

Μάνα της Αφροδίτης υπήρξε το κύμα της Μεσογείου πουαπό τα σπλάχνα του μέσα. Βαθιά, γεννήθηκε τούτη η θεά, η ομορφότερη απ’ όλες πουσαν πήγε στον Όλυμπο, καλεσμένη από τον πατέρα της τον Δία, έκανε τις άλλες όμορφεςθεές να σκυλιάσουν από τη ζήλια τους.

[…]

Μπορείτε να ακούσετε το διήγημα από την ΑνοικτήΒιβλιοθήκη σε αφήγηση την Λίλας Πίττα https://www.openbook.gr/etsi-gennithike-i-afroditi/

Σην έντυπη έκδοση και τη μετάφραση του ΠολύβιουΒοβολίνη από τα γερμανικά στα ελληνικά, η νουβέλα μεταφράζεται ως «Η γέννηση της Αφροδίτης» και η συγκεκριμένηαναφορά έχει ως εξής:

[…]
Πάεικαιρός τώρα, αιώνες και αιώνες πέρασαν, από τότε που έγινε το γεγονός αυτό, σταμαγευτικά ακρογιάλια της Κύπρου, και θα ήθελα πολύ να σας δώσω να καταλάβετε,πόσο λεπτός ήταν ο συλλογισμός αυτός της Ειμαρμένης. Επειδή-και σημειώστε τοαυτό καλά-τοποθετημένη σε μιάν άκρη της Μεσογείου, σ’ έναν μεγάλο κόλπο καιζωσμένη στις τρείς πλευρές της από την Αίγυπτο, την Παλαιστίνη και τη ΜικράΑσία, η Κύπρος, βρίσκεται ολομόναχη στη θάλασσα, πρωτοπορεία στο αρχιπέλαγος,Ελληνική, αλλά και ποτισμένη από την Ανατολή, την πατρίδα της τραχειάς, της γόνιμηςκαι πολύμορφης Αστάρτης, της Ασιάτισσας ξαδέρφης της Αφροδίτης.

 *Η φωτογραφία είναι από τον γνωστό π

ίνακα του Ιταλού ζωγράφου Sandro Botticelli (1483-1485) με τίτλο "The birth of Venus"

Έτσι γεννήθηκε η Αφροδίτη, η κυπρολογική νουβέλα του Στέφαν Τσβάιχ

«Η Αφροδίτη λοιπόν γεννήθηκε σε ένα από τα μαγευτικάακρογιάλια της Κύπρου, του όμορφου αυτού ελληνικού νησιού που βρίσκεται στοσταυροδρόμι του κόσμου»

 

Ο Στέφαν Τσβάιχ (Stefan Zweig, 1881-1942) ήτανΑυστριακός συγγραφέας, δημοσιογράφος και βιογράφος. Στο απόγειο τηςλογοτεχνικής του καριέρας στις δεκαετίες 1920 και 1930, ήταν ένας από τουςδημοφιλέστερους συγγραφείς στον κόσμο.

Μια από τις νουβέλες που έγραψε ο Τσβάιχ καιμεταφράστηκε στα ελληνικά, έχει τίτλο «Η γέννηση της Αφροδίτης» ή «Έτσιγεννήθηκε η Αφροδίτη».

Έχω εντοπίσει τη συγκεκριμένη νουβέλα στο βιβλίο:

Zweig,Stefan.Νουβέλες / Στέφαν Τσβάιχ; μετ. Πολύβιου Βοβολίνη. Αθήνα: Αργώ, [χ.χ].

Καθώς και σε ψηφιακή έκδοση, στο βιβλίο:

 Πέντε διηγήματα ξένης κλασικής λογοτεχνίας» (γραμμένα σεγραφομηχανή) / Στέφαν Τσβάιχ,Αλβέρτος Μοράβια, Μαξίμ Γκόρκυ, Ουίλιαμ Σαρόγιαν; μετ. Βαγγέλης Γκάτζιας.

Αντιγράφω απόσπασμα από τη ψηφιακή έκδοση:

Αν εφτά πολιτείες στην αρχαία Ελλάδα διεκδικούσανπεισματικά την καταγωγή του Όμηρου, του πρώτου αυτού γέρου τροβαδούρου πουγέννησε ποτέ ο κόσμος, που με τα ποιήματά του ύμνησε τα κατορθώματα τόσων καιτόσων παληκαριών, είναι πολύ εύκολο να φανταστεί κανείς τι συμβαίνει με τηγέννηση της Αφροδίτης, της όμορφης αυτής θεάς που η καταγωγή της χάνεται στηναπεραντοσύνη του χρόνου.

Για τη γέννηση της Αφροδίτης ολόκληρο το ελληνικόαρχιπέλαγος βρίσκεται σε αναβρασμό και κάθε κύμα, από το Αιγαίο μέχρι τη Μεσόγειο,ανασαλεύει πάνω στους κάτασπρους αφρούς του στην ανάμνηση τούτης της όμορφηςστιγμής, της πιο σπουδαίας στιγμής που έζησε ποτέ ο κόσμος.

Αλλά ακόμα και αν δεν μπορεί να μιλήσει κανείς μεβεβαιότητα για την καταγωγή της όμορφης αυτής θεάς, το βέβαιο πάντως είναι πωςαυτή είναι δημιούργημα του αφρού της θάλασσας, όσο κι αν ξαφνιάζει κάπως τούτηη θεωρία.

[…]

ΗΑφροδίτη λοιπόν γεννήθηκε σε ένα από τα μαγευτικά ακρογιάλια της Κύπρου, τουόμορφου αυτού ελληνικού νησιού που βρίσκεται στο σταυροδρόμι του κόσμου. Γιατίτο όμορφο τούτο νησί δεν βρίσκεται σε κανένα από τα ελληνικά συμπλέγματα νησιών,αλλά βρίσκεται ολομόναχο στη θάλασσα ατενίζοντας την ανατολή.

Μάνα της Αφροδίτης υπήρξε το κύμα της Μεσογείου πουαπό τα σπλάχνα του μέσα. Βαθιά, γεννήθηκε τούτη η θεά, η ομορφότερη απ’ όλες πουσαν πήγε στον Όλυμπο, καλεσμένη από τον πατέρα της τον Δία, έκανε τις άλλες όμορφεςθεές να σκυλιάσουν από τη ζήλια τους.

[…]

Μπορείτε να ακούσετε το διήγημα από την ΑνοικτήΒιβλιοθήκη σε αφήγηση την Λίλας Πίττα https://www.openbook.gr/etsi-gennithike-i-afroditi/

Σην έντυπη έκδοση και τη μετάφραση του ΠολύβιουΒοβολίνη από τα γερμανικά στα ελληνικά, η νουβέλα μεταφράζεται ως «Η γέννηση της Αφροδίτης» και η συγκεκριμένηαναφορά έχει ως εξής:

[…]
Πάεικαιρός τώρα, αιώνες και αιώνες πέρασαν, από τότε που έγινε το γεγονός αυτό, σταμαγευτικά ακρογιάλια της Κύπρου, και θα ήθελα πολύ να σας δώσω να καταλάβετε,πόσο λεπτός ήταν ο συλλογισμός αυτός της Ειμαρμένης. Επειδή-και σημειώστε τοαυτό καλά-τοποθετημένη σε μιάν άκρη της Μεσογείου, σ’ έναν μεγάλο κόλπο καιζωσμένη στις τρείς πλευρές της από την Αίγυπτο, την Παλαιστίνη και τη ΜικράΑσία, η Κύπρος, βρίσκεται ολομόναχη στη θάλασσα, πρωτοπορεία στο αρχιπέλαγος,Ελληνική, αλλά και ποτισμένη από την Ανατολή, την πατρίδα της τραχειάς, της γόνιμηςκαι πολύμορφης Αστάρτης, της Ασιάτισσας ξαδέρφης της Αφροδίτης.

 *Η φωτογραφία είναι από τον γνωστό π

ίνακα του Ιταλού ζωγράφου Sandro Botticelli (1483-1485) με τίτλο "The birth of Venus"

Συνέντευξη στο Bookcafe_Tina της Τίνας Παπαναστασούλη

Συνέντευξη στην Τίνα Παπαναστασούλη και στο φιλόξενο  Βιβλιοκαφενείο Bookcafe_Tina :

Σήμερα φιλοξενώ στη σελίδα μου τον συγγραφέα Ανδρέα Καπανδρέου. Καλώς ήρθατε. - Καλώς σας βρήκα και ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία.1. Το πρώτο σας βιβλίο με όνομα "Το τρομακτικό μυστικό του Αϊνστάιν" ανήκει σε συλλογή διηγημάτων. Ακολουθεί επίσης μία συλλογή διηγημάτων "Ο γιος της μάγισσας". Συνεχίσατε τη συγγραφή με ένα ιστορικό μυθιστόρημα – επιστημονικής φαντασίας με τίτλο "Ο μυστικός σύντροφος του Ρήγα" και μία ποιητική συλλογή "Το τέλος της Χιονάτης". Μιλήστε μας με λίγα λόγια για τα έργα σας.- "Το τρομακτικό μυστικό του Αϊνστάιν” είναι το πρώτο μου βιβλίο που κυκλοφόρησε το 2010. Πρόκειται για μια συλλογή παράξενων διηγημάτων με κάποια στοιχεία από τη λογοτεχνία του φανταστικού. Στο ίδιο περίπου μοτίβο, των παράξενων διηγημάτων, με περισσότερη όμως δόση από φανταστικό και επιστημονική φαντασία, είναι και η δεύτερη συλλογή διηγημάτων μου με τίτλο "Ο γιος της μάγισσας". Ακολούθησε το μυθιστόρημα "Ο μυστικός σύντροφος του Ρήγα", το μεγαλύτερο σε έκταση βιβλίο μου μέχρι τώρα, στο οποίο συνδυάζω στοιχεία από τα δύο αγαπημένα μου λογοτεχνικά είδη, το ιστορικό μυθιστόρημα και την επιστημονική φαντασία."Το τέλος της Χιονάτης" είναι μια ποιητική συλλογή στην οποία συγκεντρώνω ποιήματα που χωρίζονται σε πέντε θεματικές κατηγορίες: Ιστορικά, Πολιτικά, Κοινωνικά, Ερωτικά και Διάφορα.2. Το τελευταίο σας βιβλίο έχει τίτλο "Η παράξενη ιστορία του Ευριπίδη Παπαδόπουλου και άλλα διηγήματα". Μιλήστε μας εν συντομία για το βιβλίο σας.- Με το βιβλίο "Η παράξενη ιστορία του Ευριπίδη Παπαδόπουλου και άλλα διηγήματα" κάνω ουσιαστικά έναν κύκλο και επιστρέφω από εκεί που ξεκίνησα την συγγραφική μου δραστηριότητα, στο διήγημα.Η θεματολογία των διηγημάτων μου μοιάζει με αυτήν των προηγούμενων συλλογών. Παράξενες ιστορίες, κάποιες με φανταστικά στοιχεία και ανατρεπτικό τέλος και κάποιες εμπνευσμένες από πραγματικά ιστορικά γεγονότα, ενώ σε κάποια διηγήματα είναι έντονο και το στοιχείου του μαύρου χιούμορ.3. Ο τίτλος του βιβλίου σας προϋπήρξε πριν τη συγγραφή ή ήταν αποτέλεσμα της;- Το βιβλίο μου "Η παράξενη ιστορία του Ευριπίδη Παπαδόπουλου και άλλα διηγήματα" πήρε τον τίτλο του πρώτου και μεγαλύτερου διηγήματος της συλλογής. Η απάντηση στην ερώτησή σας είναι «όχι», ο τίτλος δεν προϋπήρξε της συγγραφής. Αποφασίστηκε αφού γράφτηκαν πρώτα όλα τα διηγήματα, πήρε το καθένα τον τελικό του τίτλο και αποφασίστηκε η σειρά που θα έπαιρναν μέσα στο βιβλίο.4. Η έμπνευση του βιβλίου σας πώς προήλθε;- Επειδή πρόκειται για πολλές διαφορετικές ιστορίες, η έμπνευση κάθε φορά είχε διαφορετική προέλευση. Θα σας απαντήσω όμως για το ομώνυμο διήγημα «Η παράξενη ιστορία του Ευριπίδη Παπαδόπουλου». Η όλη ιστορία αναπτύχθηκε προσπαθώντας να φανταστώ πώς ένας συγγραφέας μπορεί να ταυτιστεί πλήρως με έναν λογοτεχνικό χαρακτήρα που ο ίδιος δημιούργησε, χάνοντας τη δική του ταυτότητα. Ή αν θέλετε, πως μπορεί ένας λογοτεχνικός χαρακτήρας να εισβάλει στο μυαλό του δημιουργού του και να ζωντανέψει μέσω αυτού, εις βάρος όμως της προσωπικότητας του συγγραφέα που τον δημιούργησε. 5. Εσείς είστε ο μικρός Θεός που κινείτε τους ήρωες των βιβλίων σας ή αντίθετα εκείνοι σας καθοδηγούν; Ποιος έχει εν ολίγοις τον πρώτο λόγο στα έργα σας;- Ο προβληματισμός που θέτετε έχει άμεση σχέση με την προηγούμενή μου απάντηση, όσον αφορά την αλληλεπίδραση του συγγραφέα και των λογοτεχνικών χαρακτήρων που ο ίδιος φτιάχνει. Για να απαντήσω όμως και σε αυτή σας την ερώτηση: Κατ’ αρχάς δεν θεωρώ ότι οι συγγραφείς είναι μικροί θεοί. Οι συγγραφείς είναι δημιουργοί, άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο επιτυχημένοι και αυτοί ευθύνονται για το όποιο αποτέλεσμα. Μπορεί όμως ένας πετυχημένος, πληθωρικός, λογοτεχνικός χαρακτήρας , στη ροή της γραφής, να παρασύρει τον συγγραφέα σε μονοπάτια και κόσμους που δεν είχε καν σκεφτεί πριν ξεκινήσει το γράψιμο. Για να είμαστε όμως ρεαλιστές, η κινητήρια δύναμη που καθοδηγεί τα πάντα σε αυτή τη διαδικασία είναι η φαντασία και φυσικά η ικανότητα του συγγραφέα.6. Ήταν εύκολη η μετάβαση από την συγγραφή διηγημάτων σε μυθιστόρημα και από μυθιστόρημα σε ποίηση;- Κάθε λογοτεχνικό είδος είναι διαφορετικό και χρειάζεται διαφορετικές δεξιότητες. Μερικοί υποστηρίζουν ότι το διήγημα είναι δυσκολότερο είδος επειδή ακριβώς πρέπει ο συγγραφέας να έχει την ικανότητα να συμπτύξει την ιστορία του και να διηγηθεί όσα θέλει σε λίγες σελίδες. Εμένα, πάντως αυτό το είδος μου βγαίνει ευκολότερα.Περισσότερο με δυσκόλεψε η συγγραφή του μυθιστορήματος αφού για να το γράψω χρειάστηκε να κάνω βαθιά έρευνα, ώστε να αντλήσω τις πληροφορίες που χρειαζόμουν. Για τη συγγραφή του μυθιστορήματος "Ο μυστικός σύντροφος του Ρήγα", διάβασα όσες βιογραφίες του Ρήγα Βελεστινλή κατάφερα να εντοπίσω, την ελάχιστη βιβλιογραφία για τον σύντροφό του, τον Κύπριο Ιωάννη Καρατζά, τα αρχεία από τη δικογραφία του Ρήγα και των συντρόφων από τα Αυστριακά αρχεία του 1798, βιβλία για τη ζωή στη Βιέννη του 18ου αιώνα, καθώς και δύο βιβλία κβαντικής μηχανικής που μιλούσαν για σκουλικότρυπες και τηλεμεταφορά. Η όλη διαδικασία μελέτης και συγγραφής μου πήρε περίπου τέσσερα χρόνια.Η τεχνοτροπία στην ποίηση, από την άλλη, είναι εντελώς διαφορετική. Το ίδιο και ο βαθμός δυσκολίας.Η εναλλαγή από το ένα είδος στο άλλο δεν αποτελεί πρόβλημα εφόσον ο συγγραφέας καταφέρνει να αφοσιωθεί σε αυτό που γράφει κάθε φορά.7. Η λογοτεχνία εσωκλείει πολλά είδη, ποίηση, μυθιστοριογραφία, διηγηματογραφία και πολλά άλλα. Πιστεύετε πως ένας συγγραφέας οφείλει να ασχολείται με όλες τις μορφές της λογοτεχνίας ή μόνο με εκείνες που νιώθει ασφαλής πως μπορεί να εκπροσωπήσει επάξια;- Κανένας δεν οφείλει σε τίποτα σε κανέναν! Ο καθένας γράφει αυτό που τον εκφράζει, αυτό που τον εμπνέει και τον κάνει να νιώθει καλά. Το πόσο επάξια εκπροσωπεί κάποιος μια μορφή τέχνης, είναι πολύ υποκειμενικό.8. Πώς νιώθετε όταν γράφετε τη λέξη ΤΕΛΟΣ σε ένα βιβλίο σας; Τι διαφορετικό σας προσφέρει η ολοκλήρωση του έργου και τι σας χαρίζει η έναρξη του;- Η ολοκλήρωση ενός έργου είναι μια πολύ όμορφη στιγμή για τον συγγραφέα, όπως και για κάθε καλλιτέχνη. Νοιώθει συναισθήματα που, τολμώ να πω ότι, πλησιάζουν αυτά της γέννησης ενός παιδιού. Η έναρξη, από την άλλη είναι η χαρά της πρόκλησης, η αδρεναλίνη που σου χαρίζει η σκέψη ότι ξεκινάς κάτι καινούργιο και η ευθύνη, όμως, ότι θα πρέπει να καταφέρεις να το ολοκληρώσεις επαρκώς… 9. Ποίηση ή πεζογραφία. Πού κλίνει η ζυγαριά της ψυχής σας; Κι αν έπρεπε να επιλέξετε μόνο μία εκ των δύο πού θα κλίνατε και γιατί;- Αν με ρωτούσες πριν μερικά χρόνια θα επέλεγα ξεκάθαρα την πεζογραφία και ειδικά το διήγημα. Μετά όμως έγραψα και μυθιστόρημα και είδα πόσο ωραία με έκανε να νιώθω και αυτό. Αργότερα έγραψα και ποίηση και ενώ νόμιζα πως με την έκδοση της πρώτης μου ποιητικής συλλογής είχα τελειώσει με αυτό το είδος, τώρα πιάνω τον εαυτό μου και πάλι να γράφει στίχους… Οπότε, δεν μπορώ και δεν θέλω να επιλέξω. 10. Θα θέλατε να μας αφιερώσετε κάποιο ποίημά σας ή κάποιο απόσπασμα που αγαπάτε πολύ;- Θα σας αφιερώσω με πολλή αγάπη κάποιους αδημοσίευτους στίχους μου, οι οποίοι μελοποιήθηκαν από τον Γρηγόρη Πολύζο και σύντομα θα κυκλοφορήσουν σε δίσκο με τη φωνή του ταλαντούχου τραγουδιστή Γιώργου Γρηγορίου Κινέζου:ΑΣΤΟΝ ΝΑ ΛΕΕΙ ΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗΜου λες εκείνο που αξίζει δεν είναι ό προορισμός. Μα εμένα αυτό που με ορίζει ειν’ ο δικός σου στοχασμός. Με Κύκλωπες και Λαιστρυγόνες δεν θέλω πια να πολεμώ. Ούτε η Κίρκη ούτε οι γοργόνες δεν θα απαλύνουν τον καημό. Τι να το κάνω το ταξίδι αν φτάσω και δεν είσ’ εκεί; Μες τη ψυχή μου είναι βαρίδι κι άστον να λέει τον ποιητή. Βαρέθηκα να ταξιδεύω να με παιδεύουν οι θεοί όσο με κύματα παλεύω φεύγει και χάνεται η ζωή. Ποθώ απάνεμο λιμάνι να ειν’ η δική μας η φωλιά. Τίποτε άλλο δεν μου φτάνει μόνο η δική σου αγκαλιά. Σας ευχαριστώ για την παρουσία σας στην σελίδα μου. Εύχομαι κάθε επιτυχία σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο!-Εγώ σας ευχαριστώ! Συνεχίστε την καλή δουλειά που κάνετε με την προβολή της λογοτεχνίας, των συγγραφέων και γενικά του πολιτισμού.

Πηγή: https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=pfbid02JqRE19PygBYNg5hfRErbG5o3EE5FD8GRCwxzGf4UDZ7rWbcNp9jCeiydZ5d16d8gl&id=100088215531736

Ανακρίνοντας τη συγγραφέα Μαρία Κούβαρου

 

Θα θέλαμε αρχικά να συστηθείτε στουςαναγνώστες του Βιβλιολογικού Ιστολογίου @Ανδρέας Καπανδρέου.
Ίσως η δυσκολότερηερώτηση που καλούμαστε να απαντήσουμε, καθώς η ζωή μας και ένδοθεν και έξωθενείναι πολυεπίπεδη και πολυδιάστατη. Πού να στρέψεις τον μεγεθυντικό φακό κάθεφορά; Θα παραμείνω στα εντελώς βασικά. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Κίτι, και απότότε που θυμάμαι τον εαυτό μου οι μεγάλες μου αγάπες ήταν η μουσική και ηλογοτεχνία. Την πρώτη την ακολούθησα σε ακαδημαϊκό επίπεδο, σε ωδεία στην Κύπροκαι σε πανεπιστήμια σε Ελλάδα και Αγγλία, και από το 2014 είμαι διδάκτωρμουσικολογίας, και συγκεκριμένα στο πεδίο της κοινωνιολογίας/αισθητικής της popular music. Η δεύτερη με«ακολούθησε», θα έλεγα, μέχρι που απαίτησε να γίνει, με κάποιο τρόπο, η βασικήμου ανάγκη και φωνή.

Πείτε μας λίγα λόγια για τα βιβλία σας που έχετε εκδώσειμέχρι σήμερα καθώς και ποιο είναι το κυριότερο χαρακτηριστικό τους.

 

Η πρώτη μουποιητική συλλογή Η Γέννηση της Σκύλας κυκλοφόρησε το 2017 από τιςΣυμπαντικές Διαδρομές. Αποτελεί ένα κύκλο από επιλογές ποιημάτων που είχανγραφτεί μεταξύ του 2004 και του 2016 και πραγματεύεται θέματα που έχουν νακάνουν με τις ανθρώπινες σχέσεις, την προδοσία, την ελπίδα, και τα μαθήματα μέσωαυτών.

 

Η δεύτερη μουποιητική συλλογή με τίτλο Ταξίδια Στασιμότητας κυκλοφόρησε το 2018 ξανάαπό τις Συμπαντικές Διαδρομές. Είναι άλλος ένας κύκλος ποιημάτων, με πιοαφαιρετική σύνδεση μεταξύ τους αυτή τη φορά, που όλα έχουν να κάνουν με τοταξίδι της ζωής και τη συνεχή αναζήτηση, τόσο κοιτώντας προς τα μέσα, όσο καιπρος τα έξω.

 

Η νουβέλα μου Σκιαμαχία,που έχει χαρακτηριστεί και ως λογοτεχνικό ψυχογράφημα, αφηγείται την ιστορίαενός Εκείνου και μιας Εκείνης, οι οποίοι μοιράζονται μια σχέση που παραμένειπάντα στο σχεδόν. Κοιτάει την ιστορία από διάφορες πλευρές,αναπτύσσοντας θέματα και προβληματισμούς που βιώνουν οι πρωταγωνιστές.

 

Ετοιμάζετε κάποια καινούργια δουλειά αυτό τον καιρό;

 

Στα σκαριά, μετάαπό τέσσερα χρόνια παρουσίας μόνο σε ανθολογίες και ζωντανέςπαρουσιάσεις/αναγνώσεις ποιημάτων, βρίσκεται η τρίτη μου ποιητική συλλογή, μετίτλο 33&3. Πρόκειται για 33 και 3 ποιήματα σχολιασμού καιαναζήτησης. Καλώς εχόντων των πραγμάτων θα την έχουμε στα χέρια μας τοφθινόπωρο του 2023.
Ποιος είναι ο αγαπημένος σας συγγραφέας, ποιο βιβλίο τουθα συστήνατε για ανάγνωση και γιατί;

 

Ακόμα μια πολύδύσκολη ερώτηση. Όσο συνεχίζουμε να διαβάζουμε και να ψαχνόμαστε, και όσοσυνεχίζουμε να εξελισσόμαστε και να «μεταβαλλόμαστε» σαν άνθρωποι, οιαγαπημένοι συγγραφείς «πάνε και έρχονται», εξαφανίζονται και επανέρχονται.Ενδεικτικά, θα πω μερικά ονόματα, αλλά αλλάζουν οι λίστες όπως αλλάζουν και οι«εποχές» μας.

 

George Orwell… οτιδήποτε από George Orwell αξίζει ναδιαβαστεί. Τώρα περιπλανιέμαι στις σελίδες του Down and Out in Paris and London.

Jean Rhys, WideSargasso Sea. Όχι μόνο γιατί η συγγραφέας προσφέρει ένα μεταποικιοκρατικό, φεμινιστικόπρίκουελ του Jane Eyre της CharlotteBrontë, αλλά και για τις εικόνες που ζωγραφίζει με τις λέξεις της, όπως και γιακάποια αποσπάσματα που μου έχουν αποτυπωθεί έντονα στο μυαλό.

Αγαπάω ιδιαίτερα,επίσης, τον Φερνάντο Πεσσόα, και προτείνω ανεπιφύλακτα για ανάγνωση Τοβιβλίο της ανησυχίας, για λόγους που κάθε αναγνώστης πρέπει να ανακαλύψεισε συνομιλία με το βιβλίο και τον εαυτό του.

 

Μια ενδεικτικήεπιλογή, είναι πολλές οι πένες που με «σημάδεψαν» και συνεχίζουν να μεσημαδεύουν…

 

Ποιος συγγραφέας / βιβλίο θεωρείτε ότι σας έχει επηρεάσει περισσότερο στον τρόπο σκέψης / έκφρασής/ θεματολογίας σας και γιατί;

 

Συνεχίζουν οιδύσκολες ερωτήσεις. Δεν έχω απάντηση, η επιρροή είναι πολυσυλλεκτική και ενίοτετόσο υποσυνείδητη που είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις. Ακόμα περισσότερο, αφού καιη ίδια ως συγγραφέας περιηγούμαι σε και πειραματίζομαι με διάφορα είδη καιστιλ. Πιθανόν να μπορεί να διαβαστεί στη δουλειά μου πιο έντονα η επιρροή απόΠεσσόα, Anaïs Nin, Sylvia Plath…

 

Επιλέξτε ένααγαπημένο σας τραγούδι που θα θέλατε να αφιερώσετε στους αναγνώστες αυτής τηςσυνέντευξης.

 

Αφιερώνω το “My tunnels are long and dark these days” από Asaf Avidan, το οποίο και μουσικά,και στιχουργικά, και ερμηνευτικά, βρίσκεται μόνιμα στη λίστα με τα αγαπημέναμου τραγούδια.

 

Μικρά αποσπάσματα για την αυτονομία, του Κορνήλιου Καστοριάδη

 

Ο Κορνήλιος Καστοριάδης (Cornelius  Castoriadis, 1922–1997) ήταν Έλληνας φιλόσοφος, κοινωνικόςκριτικός, οικονομολόγος, ψυχαναλυτής, συγγραφέας και ιδρυτής της ομάδαςSocialisme ou Barbarie (Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα).

Τα γραπτά του για την αυτονομία και τους κοινωνικούς θεσμούςείχαν επιρροή τόσο στους ακαδημαϊκούς όσο και στους ακτιβιστικούς κύκλους. Ηέννοια της αυτονομίας ήταν κεντρική στα πρώτα κείμενά του και συνέχισε ναεπεξεργάζεται το νόημα, τις εφαρμογές και τα όριά της μέχρι το θάνατό του,κερδίζοντας τον τίτλο του «Φιλόσοφου της Αυτονομίας».

Στο βιβλιαράκι με τίτλο «Μικρά αποσπάσματα για την αυτονομία»που εκδόθηκε το 2017 μπορεί κάποιος να διαβάσει ανθολογιμένα κάποια κείμενα ήαναφορές καλύτερα του Καστοριάδη στην αυτονομία. Τα κείμενα αυτά έχουνσυγκεντρωθεί από τους επιμελητές αυτής της έκδοσης και είναι αποσπάσματα απόομιλίες αλλά και έργα του συγγραφέα όπως:

Ακυβέρνητη Κοινωνία (εκδόσεις Ευρασία, Αθήνα 2010).

Ανθρωπολογία, Πολιτική, Φιλοσοφία (εκδόσεις ύψιλον, Αθήνα2001).

Χώροι του ανθρώπου (εκδόσεις ύψιλον, Αθήνα 2007).

Οι ομιλίες στην Ελλάδα (εκδόσεις ύψιλον, Αθήνα 2000).

Η φαντασιακή θέσμιση της κοινωνίας (εκδόσεις Κέδρος, Αθήνα1981).

Η ελληνική ιδιαιτερότητα (εκδόσεις Κριτική, Αθήνα 2008).

Η άνοδος της ασημαντότητας (εκδόσεις ύψιλον, Αθήνα 2000).

Europes:Els Intellectuals i la Qüestió Europea (Acta, Debat: Barcelona, 1993).

  

Από την περιγραφή του βιβλίου

Το 2017 είναι η χρονιά που συμπληρώνονται είκοσι έτη από τονθάνατο του σπουδαίου φιλοσόφου Κορνήλιου Καστοριάδη, ο οποίος πέθανε στο Παρίσιστις 26 Δεκεμβρίου του 1997. Όπως σημείωνε ο ίδιος, αναφερόμενος στη ΧάναΆρεντ, δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να τιμήσει κανείς έναν στοχαστή από τονα ασχοληθεί σοβαρά και ενεργά με το έργο του.

Είναι σαφές ότι η παρούσα μικρή ανθολόγηση δεν μπορεί ναυποκαταστήσει τη συστηματική μελέτη ενός έργου πολυσχιδούς, πρωτότυπου καιβαθυστόχαστου.

Ελπίζουμε, όμως, ότι τα αποσπάσματα, τα οποία επιλέχθηκαν μεστόχο να δίνουν μια πρώτη, αλλά σαφή, ιδέα για το πώς προσέγγιζε ο Καστοριάδηςτη δημοκρατία και την ελευθερία, μπορούν να λειτουργήσουν για τους αναγνώστεςσαν μικρά σπέρματα που προτρέπουν στην αναζήτηση της αυτονομίας, κοινωνικής καιατομικής. Κι ακόμη, να ωθήσουν σε διεξοδικότερη ενασχόληση με το έργο τουφιλοσόφου, και στη συνέχεια σε γόνιμο και κριτικό διάλογο μαζί του, ώστε νααναδειχθεί η μεγάλη σημασία και επικαιρότητα της καστοριαδικής σκέψης.

Το βιβλίο είναι διαθέσιμο και online από τη σελίδα του πολιτικού περιοδικού Βαβυλωνία που το εξέδωσε.

 

Χρονολόγιο της ζωής του Κορνήλιου Καστοριάδη

1922: Γέννηση του Κορνήλιου Καστοριάδη, στηνΚωνσταντινούπολη.

1937-1942: Σπουδάζει Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

1937: Εντάσσεται για πολύ μικρό διάστημα στην ΟΚΝΕ.

1940: Συγκροτεί λίγο μετά
την αρχή της Κατοχής μαζί μεάλλους νέους μιαν ομάδα η οποία εναντιώνεται στον "σωβινιστικόπροσανατολισμό" του ΚΚΕ.

1943: Προσχωρεί στον τροτσκιστική ομάδα του Σπύρου Στίνα.

1944: Πρώτη δημοσίευση γραπτών του στο περιοδικό"Αρχείο Κοινωνιολογίας και Ηθικής".

1945: Φεύγει από την Ελλάδα για τη Γαλλία μαζί με άλλουςδιακόσιους νέους, με υποτροφία μεταπτυχιακών σπουδών της γαλλικής κυβέρνησης·φθάνει στο Παρίσι, όπου και εγκαθίσταται μέχρι το τέλος της ζωής του.

1945: Συνεχίζει τις σπουδές του στο Παρίσι και αμέσωςεντάσσεται στο τροτσκιστικό κόμμα (PCI). Ας σημειωθεί, πάντως, ότι ήδη τότεείχε διαμορφώσει τις "βασικές ιδέες για την κριτική της γραφειοκρατίας τηςΣοβιετικής Ρωσίας".

1946: Συγκροτεί, μαζί με τον Κλοντ Λεφόρ και ορισμένα άλλαμέλη, μιαν τάση στο PCI. Τάση που, το 1948, θα αποχωρήσει τελικά από τοτροτσκιστικό κόμμα, κόβοντας τους δεσμούς της με τον τροτσκισμό.

1948: Ιδρύει με τον Κλοντ Λεφόρ την ιστορική πλέον ομάδα"Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα", η οποία λειτούργησε σχεδόν είκοσι χρόνιακαι της οποίας ήταν ο εμψυχωτής· η ομάδα διαλύθηκε με κοινή απόφαση στο τέλοςτου 1966.

1949-1965: Η ομάδα "Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα"εκδίδει το ομώνυμο περιοδικό, στο οποίο ο Κορνήλιος Καστοριάδηςς έχει συγγράψειτα βασικά κείμενα που καθόρισαν τον προσανατολισμό της ομάδας και τουπεριοδικού· κείμενα που προσφέρουν μιαν "καινούργια κατανόηση τηςανθρώπινης κοινωνίας και ιστορίας, ως δημιουργίας και όχι ως υποκείμενης σεαδήριτους ιστορικούς νόμους".

1948-1970: Εργάζεται ως οικονομολόγος στον διεθνή οργανισμόΟΟΣΑ.

1974: Αρχίζει να ασκεί επαγγελματικά την ψυχανάλυση,δραστηριότητα την οποία συνέχισε έως το τέλος της ζωής του.

1975: Έκδοση του κλασικού πλέον βιβλίου του, "L'institution imaginaire de la societe". 'Εξι χρόνια αργότερα, το βιβλίοεκδίδεται στα ελληνικά με τίτλο "Η φαντασιακή θέσμιση της κοινωνίας"(εκδ. Ράππα).

1979: Εκλέγεται διευθυντής σπουδών στην Σχολή ΑνωτάτωνΣπουδών για τις Κοινωνικές Επιστήμες (EHESS)· ονομάζει τον κύκλο των σεμιναρίωντου "Θέσμιση της κοινωνίας και ιστορική δημιουργία".

1997: (26 Δεκεμβρίου): Ο Κορνήλιος Καστοριάδης, πεθαίνει,στο Παρίσι.

Ανακρίνοντας τον συγγραφέα Μιχάλη Νικολάου

 

Πείτε μας λίγα λόγιαγια τα βιβλία σας που έχετε εκδώσει μέχρι σήμερα καθώς και ποιο είναι τοκυριότερο χαρακτηριστικό τους.

Καταρχάς, ευχαριστώ πολύ γι' αυτή την όμορφη συνέντευξη καιτη δυνατότητα που μου δίνετε να αναφερθώ στο συγγραφικό μου έργο. Μέχρι στιγμήςέχουν εκδοθεί δύο εφηβικά μυθιστορήματα μου: «Τρελά γατομπερδέματα» [εκδ.Συμπαντικές Διαδρομές] και «Πάρτι… Χάλιμπαμ!» [εκδ. Όστρια], δύο συλλογέςδιηγημάτων («Η Πανσιόν και άλλα διηγήματα» [εκδ. Συμπαντικές Διαδρομές] και«33ΜΚ και άλλα διηγήματα» [εκδ. Συμπαντικές Διαδρομές] κι ένα αστυνομικόμυθιστόρημα («Θανάσιμα Φεγγάρια» [εκδ. Συμπαντικές Διαδρομές]. Παράλληλα, έχωγράψει θεατρικά έργα που βραβευτήκαν κι ανέβηκαν από θεατρικούς θιάσους τηςΚύπρου, ενώ διηγήματα μου έχουν συμπεριληφθεί σε συλλογικούς τόμους. 

Ετοιμάζετε κάποιακαινούργια δουλειά αυτό τον καιρό;

Αυτή την εποχή δουλεύω ένα καινούριο μυθιστόρημα, το οποίοευελπιστώ σύντομα να βρίσκεται στα χέρια των αναγνωστών.  Πρόκειται για αστυνομικό μυθιστόρημα.

Ποιος είναι οαγαπημένος σας συγγραφέας, ποιο βιβλίο του θα συστήνατε για ανάγνωση και γιατί;

Αγαπημένοι συγγραφείς είναι η Άγκαθα Κρίστι, ο ΓιάννηςΜάρης  και οι κλασικοί συγγραφείς του20ου αιώνα. Σαφώς ένα από τα τελευταία βιβλία που διάβασα είναι η «Αυλαια» τηςΑγκάθα Κρίστι το οποίο και συστήνω λόγω του ότι εκεί βλέπουμε το τέλος του ήρωατης ο οποίος σε όλη του τη ζωή πάλευε για την έννομη τάξη. Σε αυτό το βιβλίοέρχεται αντιμέτωπος με τη δική του ηθική νομιμότητα την οποία καλείται ναπαραβιάσει για την αποτροπή ενός εγκλήματος.   

Ποιος συγγραφέας /βιβλίο θεωρείτε ότι σας έχει επηρεάσει περισσότερο στον τρόπο σκέψης / έκφρασής/ θεματολογίας σας και γιατί;

Η Άγκαθα Κρίστι με επηρέασε και επίδρασε στον τρόπο γραφήςγιατί με πολύ λιτό τρόπο καταφέρνει να μεταφέρει στους αναγνώστες το σκηνικόπερασμένων εποχών που μπορούν κάλλιστα να τοποθετηθούν και στο σήμερα. Είναιεκπληκτικός ο τρόπος που σκιαγραφόνται τα πρόσωπα,  η ψυχοσύνθεσης του και το σκηνικό.

Επιλέξτε ένααγαπημένο σας τραγούδι που θα θέλατε να αφιερώσετε στους αναγνώστες αυτής τηςσυνέντευξης.

Προσωπικά δεν έχω κάποιο αγαπημένο τραγούδι, ίσως το«Καλοκαιρινές Διακοπές» του Νίκου Καρβέλα γιατί πρέπει να ζούμε την κάθε στιγμήωσάν να είμαστε σε διακοπές!

Ασκητική: το φιλοσοφικό κείμενο του Νίκου Καζαντζάκη

 «Ήρθαμε από μια άβυσσο του σκότους· καταλήγουμε σε μιαάβυσσο του σκότους: το διάστημα του φωτός μεταξύ του ενός και του άλλουονομάζουμε ζωή»

 

H«Ασκητική»(στα αγγλικά μεταφράστηκε "Ascesis: The Saviors of God" και στα λατινικά "Salvatores Dei" [Ασκητική: ΟιΣωτήρες του Θεού]) είναι ένα από τα σημαντικότερα έργα του Νίκου Καζαντζάκη(1883-1957). Το βιβλίο ξεκίνησε να γράφεται μεταξύ των ετών 1922 και 1923, ενώο συγγραφέας διέμενε στη Βιέννη και το Βερολίνο, και στη συνέχεια δημοσιεύτηκετο 1927 στο αθηναϊκό περιοδικό Αναγέννηση. Το 1930 οι δικαστικές αρχές της Αθήνας άσκησαν δίωξη εναντίον του Νίκου Καζαντζάκη με την κατηγορία του αθεϊσμού, εξαιτίας των αποσπασμάτων της  «Ασκητικής» που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό. Η ημερομηνία της δίκης ορίστηκε στις 10 Ιουνίου 1930 αλλά δεν έγινε ποτέ. 

Το κείμενο αναθεωρήθηκε αργότερα σεδιάφορες περιπτώσεις και έφτασε στην τελική του μορφή το 1944. Ως βιβλίο εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1945 στην Αθήνα.

Πρόκειται για ένα φιλοσοφικό βιβλίο το οποίο ουσιαστικάείναι η προσωπική αναζήτηση του συγγραφέα πάνω σε ζητήματα πνευματικότητας,θρησκείας και ανθρώπινης ύπαρξης.

Στην Αισθητική ο Καζαντζάκης αναλύει την προσωπική τουπνευματική πορεία και τις αναζητήσεις του για μια βαθύτερη σύνδεση με το θείοκαι το πνευματικό. Εξετάζει με ποιητικό ύφος  τη σχέση του ανθρώπου με τον Θεό, την έννοιατης αγάπης, την αγωνία για την ανθρώπινη ύπαρξη και την αναζήτηση τηςπνευματικής εξέλιξης.

Ο συγγραφέας παρουσιάζει αρχικά έναν πρόλογο. Δεδομένου τουιερού τόνου του βιβλίου, που προσπαθεί να υπερβεί τη φιλοσοφία και τημεταφυσική, αυτή η εισαγωγή γίνεται καλύτερα κατανοητή ως προτροπή. Οι πρώτεςλέξεις συνοψίζουν το υπόγειο ρεύμα των Σωτήρων του Θεού: «Ήρθαμε από μια άβυσσοτου σκότους· καταλήγουμε σε μια άβυσσο του σκότους: το διάστημα του φωτόςμεταξύ του ενός και του άλλου ονομάζουμε ζωή».

Ο Καζαντζάκης πίστευε ότι υπάρχουν δύο ρεύματα στη ζωή: τοπρώτο τρέχει προς την άσκηση, τη σύνθεση, τη ζωή και την αθανασία, ενώ τοδεύτερο προς τη διάλυση, την ύλη, τον θάνατο. Ωστόσο, και τα δύο ρεύματα είναιμέρος του σύμπαντος, και όντας έτσι, ιερά. Καθώς η αντίθεση φαίνεται να είναιεγγενής στη ζωή και άπειρη, τα ανθρώπινα όντα θα πρέπει να προσπαθήσουν ναανέλθουν σε μια αρμονική άποψη αυτών των αντιθέσεων, για να αποτελέσουν οδηγόγια σκέψη και δράση.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου

Μία κρίσιμη βίαιη στιγμή είναιη ιστορική εποχή μας ετούτη, ένας κόσμος γκρεμίζεται, ένας άλλος δεν έχει ακόμαγεννηθεί. Η εποχή μας δεν είναι στιγμή ισορρόπησης, οπόταν η ευγένεια, οσυμβιβασμός, η ειρήνη, η αγάπη θα 'τανε γόνιμες αρετές.
Ζούμε τη φοβερή έφοδο, δρασκελίζουμε τους οχτρούς,δρασκελίζουμε τους φίλους που παραπομένουν, κινδυνεύουμε μέσα στο χάος,πνιγόμαστε. Δε χωρούμε πια στις παλιές αρετές κι ελπίδες, στις παλιές θεωρίεςκαι πράξεις. Ο άνεμος του ολέθρου φυσάει· αυτή είναι σήμερα η πνοή του Θεούμας· ας πάμε μαζί του!
Ο άνεμος του ολέθρου είναι το πρώτο χορευτικόσυνέπαρμα της δημιουργικής περιστροφής. Φυσάει πάνω από τις κεφαλές κι από τιςπολιτείες, γκρεμίζει τις ιδέες και τα σπίτια, περνάει από τις ερημιές, φωνάζει:"Ετοιμαστείτε! Πόλεμος! Πόλεμος!" Τούτη είναι η εποχή μας, καλή ήκακή, ωραία ή άσκημη, πλούσια ή φτωχή, δεν τη διαλέξαμε. Τούτη είναι η εποχήμας, ο αγέρας που αναπνέμε, η λάσπη που μας δόθηκε, το ψωμί, η φωτιά, το πνέμα!
Ας δεχτούμε παλικαρίσια την ανάγκη. Πολεμικός μάςέλαχε ο κλήρος, ας ζώσουμε σφιχτά τη μέση μας. ας αρματώσουμε το κορμί, τηνκαρδιά και το μυαλό μας! Ας πιάσουμε τη θέση μας στη μάχη!
Μην καταδέχεσαι να ρωτάς: "Θα νικήσουμε; Θανικηθούμε:" Πολέμα!

Διαβάστε επίσης:  Οι περιπέτειες και η λογοκρισία των βιβλίων του Νίκου Καζαντζάκη