Ανδρέας Καπανδρέου's Blog, page 116

Αγαπημένε μου Ζαρατούστρα (οι επιρροές του Παλαμά από τον Νίτσε)

Αγαπημένε μου Ζαρατούστρα : Παλαμάς, Νίτσε / Παντελής Βουτουρής. Αθήνα : Εκδόσεις Καστανιώτη, 2006

Στο βιβλίο αυτό, ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Κύπρου Παντελής Βουτουρής ιχνηλατεί την πνευματική σχέση του Κωστή Παλαμά με τον μεγάλο Γερμανό φιλόσοφο Φρίντριχ Νίτσε.

Το βιβλίο αποτελείται από δύο μέρη: 
1. Από τον Ζαρατούστρα στον Αδάκρυτο – 2. Οι αγωγοί των Νιστεϊκών ιδεών. Τα περιοδικά «Τέχνη» και «Διόνυσος». Στο παράρτημα παραθέτονται «Ανέκδοτες σημειώσεις του Παλαμά για τον Νίτσε».

Ο τίτλος του βιβλίου είναι εμπνευσμένος από τη μαρτυρία της κόρης του Παλαμά, Ναυσικάς, η οποία αποδεικνύει και την επιρροή που είχε ο Νίτσε στον Έλληνα ποιητή: «Ο Πατέρας αγάπησε, εθαύμαζε, εδιάβαζε τον Nitz[sche] – ήταν μια εποχή που κατήχετο ολόκληρος από τη σκέψη του και τα σημάδια αυτής [της] επιρροής θα μπορούσαμε να τα βρούμε στο Έργο του. Η ανάγνωση του Zarathustra του είχε κάνει μεγάλη εντύπωση εκείνον τον καιτό –ήμουνα μικρή- μας μιλούσε αδιάκοπα γι’ αυτό το βιβλίο και γι’ αυτό τον αποκαλούσα Zarathoustra – σε γράμματά μου εκείνης της εποχής του έγραφα: «Mon cher Zarathoustra».

Από το οπισθόφυλλο:

Ο Φρειδερίκος Νίτσε, ο "γιγάντιος μεθυστής" -όπως τον αποκάλεσε ο Παλαμάς- ο πολέμιος όλων των αξιών πάνω στις οποίες είχε ως τότε θεμελιωθεί ο ευρωπαϊκός πολιτισμός και ο προφήτης του υπερανθρώπου, θα προβληθεί στα τέλη του 19ου αιώνα ως αντίδοτο στο τραυματικό σύνδρομο του 1897. Η ιδεολογική ρευστότητα της εποχής, η οποία σηματοδοτείται αφενός από την αίσθηση κοινωνικής αποσύνθεσης και αφετέρου από την προσδοκία της εθνικής αναγέννησης, θα αποτελέσει γόνιμο έδαφος για τις αριστοκρατικές ιδέες τού γερμανού φιλοσόφου, οι οποίες μεταφυτεύονται στον ελληνικό χώρο διαμέσου της Γαλλίας.

Τα πυκνά ίχνη του Νίτσε αποτελούν, από το 1899 και εξής, οδοδείκτες στο έργο του Παλαμά. Η προσέγγιση του ποιητικού του έργου με γνώμονα και τη φιλοσοφία του Νίτσε είναι δυνατόν να απαντήσει σε απορίες, να φωτίσει σκοτεινές περιοχές και να αναδείξει παντελώς άγνωστες (και απρόβλεπτες) όψεις του.


Διαβάστε επίσης: 

-  Ο Κωστής Παλαμάς και η Κύπρος

Ένα βιβλίο για τα βιβλία που δεν θα διαβάσουμε ποτέ…

Το βιβλίο των χαμένων βιβλίων: Η ιστορία των σπουδαίων βιβλίων που δε θα διαβάσουμε ποτέ / Stuart Kelly ; μετάφρ. Ρίτα Κολαΐτη Αθήνα : Εκδόσεις Πατάκη, 2009.[Τίτλος πρωτοτύπου: The books of lost books]
Με ευανάγνωστο τρόπο ο συγγραφέας μας δίνει λεπτομέρειες για την ιστορία μερικών από τα σπουδαιότερα βιβλία όλων των εποχών, τα οποία δυστυχώς, δεν θα έχουμε την τύχη να διαβάσουμε ποτέ.
Από τον Αριστοτέλη στη Σύλβια Πλαθ, από τον Όμηρο στον Χεμινγουέυ, από τον Δάντη στον Έζρα Πάουντ, μεγάλοι συγγραφείς έγραψαν έργα που δυστυχώς δεν μπορούμε να αποκτήσουμε. Ολόκληρη η ιστορία της λογοτεχνίας είναι και η ιστορία της απώλειάς της. Ο Τζέραρντ Μάνλεϋ Χόπκινς έκαψε όλα τα πρώιμα ποιήματά του όταν αφιέρωσε τη ζωή του στην ομορφιά του Θεού, και ο Μιχαήλ Μπαχτίν, εξόριστος στο Καζακστάν, χρησιμοποίησε το έργο του για τον Ντοστογιέφσκι ως χαρτί για τσιγάρα, αφού προηγουμένως είχε καπνίσει και ένα αντίτυπο της Βίβλου. Μερικά γραπτά λείπουν, θεωρούμε πως καταστράφηκαν: το δεύτερο βιβλίο της "Ποιητικής" του Αριστοτέλη χάθηκε, και ακόμη και το πρώτο είναι φτιαγμένο από σημειώσεις μαθητών. Ο Βιργίλιος άφησε εντολή να καεί η "Αινειάδα", αφού δεν κατάφερε να τη φτάσει στην τελειότητα.Στο πρωτότυπο αυτό βιβλίο, ο συγγραφέας, άλλοτε ως ιστορικός, άλλοτε ως ντετέκτιβ και άλλοτε ως δοκιμιογράφος, αφηγείται την πραγματική ιστορία όλων εκείνων των βιβλίων που θα υπάρχουν μονάχα στη φαντασία μας. Μεταξύ πολλών άλλων, αναζητά την τύχη των χαμένων ποιημάτων της Σαπφώς και του εξαφανισμένου δεύτερου μυθιστορήματος της Σύλβια Πλαθ, καθώς και τους λόγους για τους οποίους ο εκδότης των απομνημονευμάτων του λόρδου Βύρωνα αποφάσισε να κάψει το χειρόγραφο του έργου.

"Το βιβλίο των χαμένων βιβλίων" είναι μια εναλλακτική ιστορία της λογοτεχνίας, ένας επιτάφιος και ένας θρήνος, μια υποθετική βιβλιοθήκη και μια ελεγεία για αυτό που θα μπορούσε να υπάρχει... Τα χαμένα βιβλία γίνονται απείρως πιο θελκτικά, απλώς επειδή μπορεί να είναι τέλεια μόνο στη φαντασία...

"Ο Στούαρτ Κέλυ είναι βιβλιομανής: από παιδί καιροφυλακτούσε στα παλαιοβιβλιοπωλεία για ξεχασμένα αντίτυπα των χαρτόδετων μυθιστορημάτων της Αγκάθα Κρίστι, θέλοντας παθιασμένα να συμπληρώσει «όλη τη σειρά». Εφηβος παραδόθηκε στην εμμονή της απόκτησης όλων των έργων των αρχαίων κλασικών, ώς τη στιγμή που, έχοντας πλουτίσει τη βιβλιοθήκη του με τους δύο τόμους του Αισχύλου, τους δύο του Σοφοκλή, τους τρεις του Αριστοφάνη, τους τέσσερις του Ευριπίδη και τον έναν του Μενάνδρου, συνειδητοποίησε ότι όλοι τους είχαν γράψει πολύ περισσότερα. Διαβάζοντας μια σημείωση από τις «Θεσμοφοριάζουσες» του Αριστοφάνη, που αναφερόταν στον «φημισμένο τραγωδό» Αγάθωνα και τα απολεσθέντα του κείμενα, θα αποφασίσει να «διορθώσει την κατάσταση», συντάσσοντας ένα κατάλογο των Χαμένων Βιβλίων, των ανέφικτων και των άγνωστων, όσων δεν θα κατάφερνε ποτέ να βρει και πολύ περισσότερο να διαβάσει. Αυτό το πάθος για τους καταλόγους, τις χρονολογίες και τις λεπτομέρειες, αποτελεί και το καύσιμο (για να επιστρέψω στην επίφοβη λέξη) του έργου, που θα αναλάβει στο εξής: να συνθέσει μια υποθετική βιβλιοθήκη, που φέρνει στον νου, με τις άπειρες διαστάσεις της και την εξωφρενική της καθολικότητα, τη «Βιβλιοθήκη της Βαβέλ», του Μπόρχες. Είναι μια βιβλιοθήκη που θα περιλαμβάνει τα πάντα· αν όχι «τη λεπτομερή ιστορία του μέλλοντος, τις αυτοβιογραφίες των καταλόγων, τους πιστούς καταλόγους της Βιβλιοθήκης, εκατοντάδες επί εκατοντάδων πλαστών καταλόγων, την απόδειξη της πλαστότητας αυτών των καταλόγων, την αληθινή ιστορία του θανάτου σας, τη μετάφραση κάθε βιβλίου σε όλες τις γλώσσες», πάντως, σίγουρα όλα εκείνα τα βιβλία, που γίνονται απείρως θελκτικά για τον φιλαναγνώστη, επειδή, έχοντας χαθεί, μπορούν να είναι τέλεια μόνο στη φαντασία." (Απόσπασμα από το άρθρο της Κατερίνας Σχινά "Βιβλία έξω από τη σκόνη του χρόνου", Ελευθεροτυπία, 11 Δεκ. 2009)

Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης τραγουδά για τον Edgar Alan Poe

(Στίχοι, μουσική και ερμηνεία: Αλκίνοος Ιωαννίδης. Συμπεριλαμβάνεται στους δίσκους: "Ο δρόμος, ο χρόνος και ο πόνος", 1997 και "Εκτός τόπου και χρόνου", 2000).
Οι στίχοι του τραγουδιού:
Edgar Alan Poe
Φωτογραφία στον τοίχο, κραυγή με δίχως ήχο.Κοράκι πεθαμένο, σοκάκι στοιχειωμένο.
Τα μάτια του δυο δρόμοικι όσο κοιτάει νυχτώνει.Κατάμαυρη θητεία, κλεμμένη αμαρτία.
Φωνή και δυναμώνει, ο χρόνος που τελειώνει.Γιορτή που αγριεύει.Δωμάτιο που στενεύει.
Τη σκοτεινή τη μαύρη μουτην όψη χάρισε μουκι αν δεν την αγαπήσωπώς θες να τη νικήσω;
Με τις φωνές που άκουγεςστον ύπνο μίλησέ μουΚαταραμένε φίλε μουκι άγιε αδελφέ μου.
Σ’ ένα σκυλί πνιγμένοτο μυστικό κρυμμένο.Δυο λίρες η αλήθειακαι τρεις τα παραμύθια.
Εφιάλτες τα όνειρά τουμηνύματα θανάτου.Δυο μαύρα περιστέριατου μάτωσαν τα χέρια.
Αίμα και τα γραφτά τουμα πότισαν κρυφά τουτης ομορφιάς τη γλάστραγια να φυτρώσουν τ’ άστρα.
Τη σκοτεινή τη μαύρη μουτην όψη χάρισέ μουκι αν δεν την αγαπήσωπώς θες να τη νικήσω;
Με τις φωνές που άκουγεςστον ύπνο μίλησέ μουΚαταραμένε φίλε μουκι άγιε αδελφέ μου.

Εικονογραφίες ιστορικών προσώπων από τους Γιάννη Γίγα και Παναγιώτα Κούβαρη

Η Παναγιώτα Κούβαρη και ο Γιάννης Γίγας, παρουσιάζουν στην ιστοσελίδα τους 25 εικονογραφίες προσώπων της σύγχρονης ελληνικής αλλά και παγκόσμιας  ιστορίας. Ο υπαρχηγός της ΕΟΚΑ Γρηγόρης Αυξεντίου και από πάνω του η Ελλάδα για την οποία έδωσε τη ζωή του
Οι πίνακες είναι επηρεασμένοι από την Ελληνορθόδοξη - Βυζαντινή εικονογράφηση και μέχρι  σήμερα έχουν δημιουργηθεί  εικόνες για τα ακόλουθα πρόσωπα:  Ερνέστο (Τσε) Γκεβάρα, Αργεντινή (1928 - 1967): Ο σπείρας τον σπόρο τον καλό, διοικητής Ερνέστος Γκεβάρας.
Σιμόν Μπολιβάρ, Λατινική Αμερική (1783 - 1830): O ωραίος σαν Έλληνας, Σιμόν Μπολιβάρ, ο υμνηθείς υπό του δασκάλου του Γένους Ν. Εγγονόπουλου.
Ρόλντ Αμούνδσεν, Νορβηγία (1872‚ 1928): Εξερευνιτής του Νότιου Πόλου.
Ερρίκος Φορντ, ΗΠΑ (1863 - 1947): O πατέρας της εκβιομηχάνισης, ο επανεφευρέσας τον τροχό προς όφελος των εργατών, ο προστάτης των τεχνών και δικαιώσας τον Ντιέγκο Ριβέρα, Ερρίκος Φορντ.
Τέρρυ Φοξ , Καναδάς (1958 - 1981): Ο μαραθωνοδρόμος της Αγάπης και των ωκεανών εραστής, του εσχάτου αδελφού συμπαραστάτης, Τερέντιος Φοξ.
Μαχάτμα Γκάντι (1869 - 1948) - - Φουλάν Ντέβι(1968 - 2001), Ινδία: Ο πράος διδάσκαλος και μεγάλη ψυχή της Ινδίας, Μαχάτμα Γκάντι και η θυγατέρα της οργής και ταπεινή του κόρη, βασίλισσα των ληστών Φουλάν Ντέβι.
Χοκουσάι, Ιαπωνία (1760 -1849): Ο τους ταπεινούς αγαπήσας και των ηδονών του βίου απόσχων, το ιερό όρος της Ιαπωνικής ζωγραφικής, γέρων Χοκουσάι ο εκ Κατσουσίκας.
Γεώργιος Καστριώτης (Σκεντέρμπεης), Αλβανία (1403 [?] - 1486): Ο Ισκαντάρ μπέης και ήρως των Βαλκανίων, αγωνιστής της Ελευθερίας και Κυρίαρχος της Αρμπερίας, Γεώργιος Καστριώτης.
Πατρίς Λουμούμπα, Κονγκό (1925 - 1961): Της τιμής και της αξιοπρέπειας του Ανθρώπου υπερασπιστής, ο μάρτυς Πατρίκιος Λουμούμπα, ελευθερωτής του Κονγκό.
Χοσέ Μαρτί, Κούβα (1853 - 1895): Ο γεννήτορας της πατρίδος Κούβας και ποιητής της συμπόνιας, ο πολεμιστής που ζωή δε στέρησε ποτέ, ηρωικός Ιωσήφ Μαρτί.
Κιού Τζιν, Κίνα (1875 - 1907): Η των αγώνων του Δικαίου υπηρέτης και της ιστορίας μαθήτρια, η ποιήτρια και διδασκάλισσα, υπό των βαρβάρων αποκεφαλισθείσα, Κιου Τζιν.
Σαλαντίν, Τέκνο του Ισλάμ (1137 - 1193): Το ξίφος του Ισλάμ και κόσμημα της Οικουμένης, Σαλαντίν ο Δίκαιος, προστάτης των γραμμάτων και των τεχνών, πολεμιστής και του καλού αγώνος διδάσκαλος.
Αλβέρτος Σβάιτσερ, Αλσατία (1875 - 1965): Ο το πρότυπο του Αγίου Λουκά τιμήσας, ανάργυρος Αλβέρτος Σβάιτσερ, ιατρός ψυχών και σωμάτων.
Οι δέκα Ιρλανδοί Μάρτυρες (... - 1981): Οι την κουβέρτα ως σάβανο ενδεδυμένοι και νηστευτές της Ελευθερίας, δέκα Ιρλανδοί Μάρτυρες του H-Block, οι αποθανώντες το 1981.
Λέων Τολστόι, Ρωσία (1828 - 1910): Ο αδαμάντινος διδάσκαλος της Αρετής, ο της αμαρτίας ελεγκτής και των βαθέων της ρωσικής ψυχής ξεναγός, κόμητας Λέων Τολστόι.
Τρουγκανίνι, Ωκεανία (1812 - 1876): Η επιζήσασα της σφαγής των ιθαγενών της Τασμανίας, καλή και αγαθή Τρουγκανίνι, τo πέλαγος της μακροθυμίας.
Μαρκ Τουαίην (Σαμουήλ Κλέμενς), ΗΠΑ (1835 - 1910): Ο των γραμμάτων και της Ελευθερίας υπηρέτης, ο των λαών και των ταξιδιών μαθητής, Σαμουήλ Κλέμενς, ο και Μαρκ Τουαίην καλούμενος.
Αιμιλιανός Ζαπάτα, Μεξικό (1879 - 1919): Το φως του Μεξικού, το ανατείλαν στο Ανενεκουίλκο και ανά τον κόσμο λάμψαν, φωτίζον τους της γης και της ελευθερίας αγώνες, Αιμιλιανός Ζαπάτα.
Φρανκ Ζάππα, ΗΠΑ (1940 - 1993): Ο Αριστοφανικός γέρων του Ροκ εν Ρολ και της πατρίδος του επ’ ωφελεία κριτής αυστηρός, Φραγκίσκος Ζάππα, ο φερόμενος ως απόγονος Ελλήνων.Ιωάννης Κας, ο μελωδός (1932‚ 2003), ΗΠΑ: Ιωάννης Κας, ο μελωδός. Ο άνθρωπος με τα μαύρα, φωνή του λαού του.
Καμίλο Σενφουέγος, Κούβα (1932 - 1959): Καμίλο Σενφουέγος, ο χαρισματικός ηγέτης της επανάστασης του λαού της Κούβας.
Κυριάκος Μάτσης, ο Πυρηφόρος, Κύπρος (1926 - 1958): «Δεν νοιάζομαι αν τη γη αυτή τη ζουν Τούρκοι, Έλληνες, Εβραίοι… Εκείνο που έχει αξία είναι να τη ζουν αυτοί που την ποτίζουν με τον ιδρώτα τους και να περπατούν πάνω της ελεύθεροι, διαφεντευτώ της, κυρίαρχοί της».
Οι εννεα απαγχονισθέντες μαρτυρες του αντι-αποικιοκρατικού Αγώνα, Κύπρος (... - 1956-7): Νόμοις ενθέοις, δυναμούμενοι σθένει του Πνεύματος, ανομούντων τας βουλάς και τας ενέδρας καθείλετε• νομίως δ᾽ αθλήσαντες, δόξης ετύχετε.
Γρηγόρης Αυξεντίου, Κύπρος (1928 - 1957): ο δολοφονημένος μάρτυρας του αντι-αποικιοκρατικού Αγώνα.
Τάσσος Παπαδόπουλος, (1934  -2008): ο ηρωϊκός πρόεδρος της Κύπρου που έσωσε την Κυπριακή Δημοκρατία από το Σχέδιο Αναν. 
Ο Ρώσος συγγραφέας Λέων Τολστόι
Οι ίδιοι οι καλλιτέχνες εξηγούν τις επιλογές τους:
«Σχετικά με τα "Πρόσωπα"Ο παγκόσμιος ενωτικός χαρακτήρας συγκεκριμένων Προσώπων, ως προτύπων, ηρώων, αξίων τιμής και μίμησης, η σημασία της απεικόνισης τέτοιων προσώπων στις περισσότερες παραδόσεις των λαών της γης, οι οποίοι τίμησαν τους άξιους όλων των εποχών κι όλης της οικουμένης ιστορώντας τα πρόσωπά τους, τα δάνεια και αντιδάνεια των πολιτισμών στα οποία ο κόσμος ανακαλύπτει ξανά και ξανά την Ελληνικότητα και άρα Οικουμενικότητά του, η μεγάλη παράδοση που τίμησαν οι Έλληνες καλλιτέχνες, με πιο πρόσφατα παραδείγματα τον Φώτιο Κόντογλου, το Νίκο Καζαντζάκη και το Νίκο Εγγονόπουλο, γίναν η πηγή της δημιουργίας τους και οι αιτίες για την ιστόρηση μιας σειράς προσώπων, που αγωνιζόμενοι πρώτευσαν στους Καλούς Αγώνες, ως εκφραστές των αρετών των λαών τους.Η δημιουργία αυτής της αλυσίδας που γεννά την περηφάνια και τον πολιτισμό των λαών, δε σταματά στα πρόσωπα που εμφανίζονται στην σελίδα. Η πρόβλεψη είναι για περισσότερα από εκατό πρόσωπα, και οι εμπνευστές της σειράς επιθυμούν να καλέσουν όσους υπηρετούν τις αξίες της ελληνικής εικαστικής παράδοσης να συμμετάσχουν σε αυτή τη γιορτή του οικουμενικού της χαρακτήρα.»
Ο Αμερικανός συγγραφέας Μαρκ Τουαίην


Περισσότερα για τη δουλειά των δύο καλλιτεχνών εδώ: http://prosopa.eu

Εικονογραφίες ιστορικών προσώπων από τους Γιάννη Γίγα και Παναγιάωτα Κούβαρη

Η Παναγιώτα Κούβαρη και ο Γιάννης Γίγας, παρουσιάζουν στην ιστοσελίδα τους 25 εικονογραφίες προσώπων της σύγχρονης ελληνικής αλλά και παγκόσμιας  ιστορίας. Ο υπαρχηγός της ΕΟΚΑ Γρηγόρης Αυξεντίου και από πάνω του η Ελλάδα για την οποία έδωσε τη ζωή του
Οι πίνακες είναι επηρεασμένοι από την Ελληνορθόδοξη - Βυζαντινή εικονογράφηση και μέχρι  σήμερα έχουν δημιουργηθεί  εικόνες για τα ακόλουθα πρόσωπα:  Ερνέστο (Τσε) Γκεβάρα, Αργεντινή (1928 - 1967): Ο σπείρας τον σπόρο τον καλό, διοικητής Ερνέστος Γκεβάρας.
Σιμόν Μπολιβάρ, Λατινική Αμερική (1783 - 1830): O ωραίος σαν Έλληνας, Σιμόν Μπολιβάρ, ο υμνηθείς υπό του δασκάλου του Γένους Ν. Εγγονόπουλου.
Ρόλντ Αμούνδσεν, Νορβηγία (1872‚ 1928): Εξερευνιτής του Νότιου Πόλου.
Ερρίκος Φορντ, ΗΠΑ (1863 - 1947): O πατέρας της εκβιομηχάνισης, ο επανεφευρέσας τον τροχό προς όφελος των εργατών, ο προστάτης των τεχνών και δικαιώσας τον Ντιέγκο Ριβέρα, Ερρίκος Φορντ.
Τέρρυ Φοξ , Καναδάς (1958 - 1981): Ο μαραθωνοδρόμος της Αγάπης και των ωκεανών εραστής, του εσχάτου αδελφού συμπαραστάτης, Τερέντιος Φοξ.
Μαχάτμα Γκάντι (1869 - 1948) - - Φουλάν Ντέβι(1968 - 2001), Ινδία: Ο πράος διδάσκαλος και μεγάλη ψυχή της Ινδίας, Μαχάτμα Γκάντι και η θυγατέρα της οργής και ταπεινή του κόρη, βασίλισσα των ληστών Φουλάν Ντέβι.
Χοκουσάι, Ιαπωνία (1760 -1849): Ο τους ταπεινούς αγαπήσας και των ηδονών του βίου απόσχων, το ιερό όρος της Ιαπωνικής ζωγραφικής, γέρων Χοκουσάι ο εκ Κατσουσίκας.
Γεώργιος Καστριώτης (Σκεντέρμπεης), Αλβανία (1403 [?] - 1486): Ο Ισκαντάρ μπέης και ήρως των Βαλκανίων, αγωνιστής της Ελευθερίας και Κυρίαρχος της Αρμπερίας, Γεώργιος Καστριώτης.
Πατρίς Λουμούμπα, Κονγκό (1925 - 1961): Της τιμής και της αξιοπρέπειας του Ανθρώπου υπερασπιστής, ο μάρτυς Πατρίκιος Λουμούμπα, ελευθερωτής του Κονγκό.
Χοσέ Μαρτί, Κούβα (1853 - 1895): Ο γεννήτορας της πατρίδος Κούβας και ποιητής της συμπόνιας, ο πολεμιστής που ζωή δε στέρησε ποτέ, ηρωικός Ιωσήφ Μαρτί.
Κιού Τζιν, Κίνα (1875 - 1907): Η των αγώνων του Δικαίου υπηρέτης και της ιστορίας μαθήτρια, η ποιήτρια και διδασκάλισσα, υπό των βαρβάρων αποκεφαλισθείσα, Κιου Τζιν.
Σαλαντίν, Τέκνο του Ισλάμ (1137 - 1193): Το ξίφος του Ισλάμ και κόσμημα της Οικουμένης, Σαλαντίν ο Δίκαιος, προστάτης των γραμμάτων και των τεχνών, πολεμιστής και του καλού αγώνος διδάσκαλος.
Αλβέρτος Σβάιτσερ, Αλσατία (1875 - 1965): Ο το πρότυπο του Αγίου Λουκά τιμήσας, ανάργυρος Αλβέρτος Σβάιτσερ, ιατρός ψυχών και σωμάτων.
Οι δέκα Ιρλανδοί Μάρτυρες (... - 1981): Οι την κουβέρτα ως σάβανο ενδεδυμένοι και νηστευτές της Ελευθερίας, δέκα Ιρλανδοί Μάρτυρες του H-Block, οι αποθανώντες το 1981.
Λέων Τολστόι, Ρωσία (1828 - 1910): Ο αδαμάντινος διδάσκαλος της Αρετής, ο της αμαρτίας ελεγκτής και των βαθέων της ρωσικής ψυχής ξεναγός, κόμητας Λέων Τολστόι.
Τρουγκανίνι, Ωκεανία (1812 - 1876): Η επιζήσασα της σφαγής των ιθαγενών της Τασμανίας, καλή και αγαθή Τρουγκανίνι, τo πέλαγος της μακροθυμίας.
Μαρκ Τουαίην (Σαμουήλ Κλέμενς), ΗΠΑ (1835 - 1910): Ο των γραμμάτων και της Ελευθερίας υπηρέτης, ο των λαών και των ταξιδιών μαθητής, Σαμουήλ Κλέμενς, ο και Μαρκ Τουαίην καλούμενος.
Αιμιλιανός Ζαπάτα, Μεξικό (1879 - 1919): Το φως του Μεξικού, το ανατείλαν στο Ανενεκουίλκο και ανά τον κόσμο λάμψαν, φωτίζον τους της γης και της ελευθερίας αγώνες, Αιμιλιανός Ζαπάτα.
Φρανκ Ζάππα, ΗΠΑ (1940 - 1993): Ο Αριστοφανικός γέρων του Ροκ εν Ρολ και της πατρίδος του επ’ ωφελεία κριτής αυστηρός, Φραγκίσκος Ζάππα, ο φερόμενος ως απόγονος Ελλήνων.Ιωάννης Κας, ο μελωδός (1932‚ 2003), ΗΠΑ: Ιωάννης Κας, ο μελωδός. Ο άνθρωπος με τα μαύρα, φωνή του λαού του.
Καμίλο Σενφουέγος, Κούβα (1932 - 1959): Καμίλο Σενφουέγος, ο χαρισματικός ηγέτης της επανάστασης του λαού της Κούβας.
Κυριάκος Μάτσης, ο Πυρηφόρος, Κύπρος (1926 - 1958): «Δεν νοιάζομαι αν τη γη αυτή τη ζουν Τούρκοι, Έλληνες, Εβραίοι… Εκείνο που έχει αξία είναι να τη ζουν αυτοί που την ποτίζουν με τον ιδρώτα τους και να περπατούν πάνω της ελεύθεροι, διαφεντευτώ της, κυρίαρχοί της».
Οι εννεα απαγχονισθέντες μαρτυρες του αντι-αποικιοκρατικού Αγώνα, Κύπρος (... - 1956-7): Νόμοις ενθέοις, δυναμούμενοι σθένει του Πνεύματος, ανομούντων τας βουλάς και τας ενέδρας καθείλετε• νομίως δ᾽ αθλήσαντες, δόξης ετύχετε.
Γρηγόρης Αυξεντίου, Κύπρος (1928 - 1957): ο δολοφονημένος μάρτυρας του αντι-αποικιοκρατικού Αγώνα.
Τάσσος Παπαδόπουλος, (1934  -2008): ο ηρωϊκός πρόεδρος της Κύπρου που έσωσε την Κυπριακή Δημοκρατία από το Σχέδιο Αναν. 
Ο Ρώσος συγγραφέας Λέων Τολστόι
Οι ίδιοι οι καλλιτέχνες εξηγούν τις επιλογές τους:
«Σχετικά με τα "Πρόσωπα"Ο παγκόσμιος ενωτικός χαρακτήρας συγκεκριμένων Προσώπων, ως προτύπων, ηρώων, αξίων τιμής και μίμησης, η σημασία της απεικόνισης τέτοιων προσώπων στις περισσότερες παραδόσεις των λαών της γης, οι οποίοι τίμησαν τους άξιους όλων των εποχών κι όλης της οικουμένης ιστορώντας τα πρόσωπά τους, τα δάνεια και αντιδάνεια των πολιτισμών στα οποία ο κόσμος ανακαλύπτει ξανά και ξανά την Ελληνικότητα και άρα Οικουμενικότητά του, η μεγάλη παράδοση που τίμησαν οι Έλληνες καλλιτέχνες, με πιο πρόσφατα παραδείγματα τον Φώτιο Κόντογλου, το Νίκο Καζαντζάκη και το Νίκο Εγγονόπουλο, γίναν η πηγή της δημιουργίας τους και οι αιτίες για την ιστόρηση μιας σειράς προσώπων, που αγωνιζόμενοι πρώτευσαν στους Καλούς Αγώνες, ως εκφραστές των αρετών των λαών τους.Η δημιουργία αυτής της αλυσίδας που γεννά την περηφάνια και τον πολιτισμό των λαών, δε σταματά στα πρόσωπα που εμφανίζονται στην σελίδα. Η πρόβλεψη είναι για περισσότερα από εκατό πρόσωπα, και οι εμπνευστές της σειράς επιθυμούν να καλέσουν όσους υπηρετούν τις αξίες της ελληνικής εικαστικής παράδοσης να συμμετάσχουν σε αυτή τη γιορτή του οικουμενικού της χαρακτήρα.»
Ο Αμερικανός συγγραφέας Μαρκ Τουαίην


Περισσότερα για τη δουλειά των δύο καλλιτεχνών εδώ: http://prosopa.eu

Ροκ μουσικοί ύμνοι στον Χ. Φ. Λάβκραφτ και τη λογοτεχνία του

Αφιέρωμα του μουσικού περιοδικού Heavy Metal
στον H.P. Lovecraft (τ.χ. Οκτ. 1979)
Ο Αμερικανός συγγραφέας ιστοριών τρόμου, Χ. Φ. Λάβκραφτ (H. P. Lovecraft, 1890-1937), αναμφισβήτητα επηρέασε με το έργο του, όχι μόνο τη λογοτεχνία αλλά και διάφορους άλλους τομείς του πολιτισμού όπως για παράδειγμα η μουσική.Οι λογοτεχνικοί μύθοι που έφτιαξε ο Λάβκραφτ και ιδιαίτερα η μυθολογία των Κθούλου επηρέασαν και ενέπνευσαν αρκετούς μουσικούς, ειδικά από το χώρο της ροκ. 
- Το 1967 δημιουργήθηκε στο Σικάγο των ΗΠΑ  το ψυχεδελικό ροκ συγκρότημα με την ονομασία H. P. Lovecraft (αργότερα μετονομάστηκε για συντομία σε Lovecraft και στα τέλη της δεκαετίας του 1970 σε Love Craft).Το συγκρότημα έβγαλε το μουσικό άλμπουμ H. P. Lovecraft (1967) και το H. P. Lovecraft II (1968). Στον πρώτο τους δίσκο περιλαμβάνεται και το τραγούδι "The White Ship" το οποίο είναι εμπνευσμένο από το ομώνυμο διήγημα του Χ.Φ. Λάβκραφτ.
- Στο δεύτερό του δίσκο που έχει τίτλο "Ride The Lightning" (1984), το Αμερικανικό heavy metal συγκρότημα Metallica έχει συμπεριλάβει και το ορχηστρικό κομμάτι "The Call of Ktulu" εμπνευσμένο από το διήγημα του Λάβκραφτ "The Call of Cthulhu". Επίσης, στο δίσκο του "Master of Puppets" (1986) συναντούμε το τραγούδι "The Thing That Should Not Be" το οποίο είναι βασισμένο στη νουβέλα “The Shadow Over Innsmouth”. Εξάλλου το τραγούδι τους "All Nightmare Long" (συμπεριλαμβάνεται στον ομώνυμο δίσκο του 2008), βασίζεται στην ιστορία του αμερικανού συγγραφέα Frank Belknap Long με τίτλο "The Hounds of Tindalos", η οποία αναφέρεται στον μύθο των Κθούλου (πατέρας του οποίου είναι ο Λάβκραφτ).
 - Το Βρετανικό heavy metal συγκρότημα Black Sabbath, στον πρώτο ομώνυμο δίσκο του που κυκλοφόρησε το 1970, συμπεριέλαβε το τραγούδι "Behind the Wall of Sleep" το οποίο αναφέρεται στο διήγημα του Λάβκραφτ "Beyond the Wall of Sleep".
- Το Καναδέζικο ροκ συγκρότημα The Darkest of the Hillside Thickets δημιουργήθηκε το 1992 και έχει αφιερωμένο όλο το ρεπερτόριο του στον Λάβκραφτ. Το όνομα του συγκροτήματος είναι εμπνευσμένο από μια φράση που συναντούμε στο διηγήματος του Λάβκραφτ “The Tomb”: «I will tell only of the lone tomb in the darkest of the hillside thickets». Μεταξύ άλλων έχουν βγάλει τους δίσκους "Cthulhuriffomania!" (1994) και "Cthulhu Strikes Back" (1995) οι οποίοι είναι επηρεασμένοι από τη μυθολογία των Κθούλου. 
- Το Αμερικανικό συγκρότημα The Black Dahlia Murder το οποίο ιδρύθηκε το 2000 και παίζει μελωδική death metal μουσική έγραψε τα τραγούδια "Throne of Lunacy" and "Thy Horror Cosmic" τα οποία είναι βασισμένα στη μυθολογία των Κθούλου.
- Οι Dream Theater, ένα Αμερικανικό  progressive metal συγκρότημα που δημιουργήθηκε το 1985 έχουν το τραγούδι "The Dark Eternal Night" το οποίο είναι βασισμένο στο διήγημα  του Λάβκραφτ "Nyarlathotep".

- Το Βρετανικό αναρχο-πάνκ συγκρότημα Rudimentary Peni το οποίο ιδρύθηκε το 1980 έκανε επανειλημμένα αναφορά στον Λάβκραφτ μέσω των τραγουδιών του. Στο άλμπουμ τους με τίτλο "Cacophony" (1989) και τα 30 τραγούδια είναι αφιερωμένα στη ζωή και τα έργα του Χ.Φ. Λάβκραφτ.
- Στο εξώφυλλο του δίσκου των Iron Maiden με τίτλο "Live After Death" (1985), ο Eddie, η μασκότ του συγκροτήματος βγαίνει από ένα τάφο στον οποίο είναι χαραγμένο το όνομα "H. P. Lovecraft" καθώς και μια φράση από το διήγημα "The Nameless City": "That is not dead which can eternal lie yet with strange aeons even death may die" (η οποία υποτίθεται ότι είναι γραμμένη στο βιβλίο "Νεκρονομικον".
 - Το Γερμανικό μέταλ συγκρότημα Mekong Delta(δημιουργήθηκε το 1985) έφτιαξε ένα δίσκο τον οποίο ονόμασε "The Music of Erich Zann" (όπως και ο τίτλος του διηγήματος του Λάβκραφτ που γράφτηκε το 1921).

- Το Αυστραλιανό death metal συγκρότημα Portal (δημιουργήθηκε το 1994) αντλεί όλους τους στίχους των τραγουδιών του από τα γραπτά του Λάβκραφτ.
- Το πρώτο τραγούδι στο δίσκο "Communion" (2008) του Ελληνικού death metal συγκροτήματος Septic Flesh, έχει τίτλο "Lovecraft's Death" (ο θάνατος του Λάβκραφτ).
- Το Αμερικάνικο μέταλ συγκρότημα  Catacombs(δημιουργήθηκε το 2001) έχει βγάλει ένα άλμπουμ αφιερωμένο στον Λάβκραφτ με τίτλο “In the Depths of R'lyeh”.
- Το Σουηδικό death metal συγκρότημα Paganizer έχει ένα τραγούδι που ονομάζεται "Total Lovecraftian Armageddon" στο άλμπουμ τους "Into The Catacombs" (2011).
- Το επίσης Σουηδικό doom metal συγκρότημα Draconian έχει ένα τραγούδι με τίτλο "Cthulhu Rising" στο demo άλμπουμ του "Dark Oceans We Cry" (2002).
- Τα τραγούδια του Βρετανικού μέταλ συγκροτήματος Cradle of Filth: "Cthulhu Dawn" (από το άλμπουμ "Midian", 2000), καθώς και τα "The Abhorrent" και "Siding with the Titans" (από το άλμπουμ "The Manticore and Other Horrors", 2012) έχουν αναφορές στον τρόμο του Λάβκραφτ. Το ίδιο συγκρότημα έβγαλε το 2002 ένα συλλεκτικό δίσκο με τον τίτλο "Lovecraft & Witch Hearts". Επίσης, στην εισαγωγή του τραγουδιού τους "Mother of Abominations" (από το άλμπουμ Nymphetamine, 2004) επαναλαμβάνονται οι στίχοι "ia, ia Cthulhu Fhtagn".
- Ο Καναδός παραγωγός electro house μουσικής, deadmau5, στο δίσκο του 2010 με τίτλο "4x4=12" έχει γράψει ένα τραγούδι με τίτλο "Cthulhu Sleeps".
- Οι Nox Arcana, ένα Αμερικάνικο ντουέτο που τραγουδά dark κομμάτια, έχει ένα άλμπουμ με τίτλο "Necronomicon" (2004), εμπνευσμένο από τα κείμενα του X. Φ. Λάβκραφτ. Τo άλμπουμ περιλαμβάνει τα ακόλουθα τραγούδια: "Mythos", "The Nameless City", Alhazred’s Vision", "Necronomicon", "Ancient Shadows", "Azathoth", “The Black Throne", "Nyarlathotep", "Temple of The Black Pharaoh”, "Eldritch Rites", "The Haunter of The Dark", "The Awakening", "Yog-sothoth", "Guardian of The Gate", "Lords of Darkness", "Dagon", “The Stars Align", "Cthulhu", "Ritual Of Summoning", "Cthulhu Rising", "The Great Old Ones".   
- Το Βρετανικό punk συγκρότημα The Fall έχει διάφορα τραγούδια εμπνευσμένα από τον Λάβκραφτλ, όπως το "Spectre Vs Rector" από το άλμπουμ  "Dragnet" (1979) το οποίο περιέχει τον στίχο "Yog-Sothoth, rape me lord".

- Το Βρετανικό μέταλ συγκρότημα Electric Wizard (δημιουργήθηκε το 1993) έχει αφιερώσει ένα πολύ μεγάλο μέρος της μουσικής και των στίχων του στα κείμενα του Λάβκραφτ.
 - Στο άλμπουμ του "Nyarlathotep" (2006) ο Γάλλος παραγωγός industrial μουσικής Flint Glass επηρεάστηκε πολύ από τον Λάβκραφτ αφού οι περισσότεροι τίτλοι των τραγουδιών του είναι βγαλμένοι από έργα του συγγραφέα.
- Τον Οκτώβριο του 2013 η οργάνωση H.P. Lovecraft Historical Society εξέδωσε ένα άλμπουμ με τίτλο  "Dreams in the Witch House - A Lovecraftian Rock Opera". Το άλμπουμ βασίζεται στη νουβέλα του Λάβκραφτ  "The Dreams in the Witch House" και σε αυτό συμμετέχουν μεταξύ άλλων ο πρώην κιθαρίστας των Kiss και τώρα των Grand Funk Railroad Bruce Kulick, το μέλος των W.A.S.P. Doug Blair καθώς και ο μουσικός καλλιτέχνης του Alaine Kashian. - Το Ισπανικό μέταλ συγκρότημα Dark Moor που δημιουργήθηκε το 1993 έχει ένα τραγούδι με τίτλο “The Silver Key subtitulado al español”, το οποίο είναι εμπνευσμένο από τις Dreamlands, τις φανταστικές ονειρικές χώρες του Λάβκραφτ.
- Στη Γερμανία υπάρχει ένα ροκ συγκρότημα το οποίο δημιουργήθηκε το 1983 και ονομάζεται Necronomicon, από το φανταστικό βιβλίο που αναφέρει ο Λάβκραφτ στις ιστορίες του.
- Το Αμερικανικό death metal συγκρότημα Morbid Angel(δημιουργήθηκε το 1984) έχει ένα τραγούδι με τίτλο “The ancient ones” το οποίο παραπέμπει στους μύθους του Λαβκραφτ.
- Το Συριακό μέταλ συγκρότημα Innzmouth  το οποίο δημιουργήθηκε το 2010 έχει πάρει το όνομά του από το διήγημα του Λάβκραφτ "The Shadow over Innsmouth” και αντλεί τη θεματολογία των τραγουδιών του από τα έργα του Λάβκραφτ (π.χ. το τραγούδι “Lovecraft dreams”).
- Ο Σουηδός Oskarius έγραψε ένα μέταλ κομμάτι με τίτλο “Sinister Lore (Lovecraft)”.
- Οι Ουρουγουανοί Ossuary (δημιουργήθηκαν το 1992) τραγουδούν το “Return To Dunwich (Howard Philips Lovecraft Tribute)” το οποίο αναφέρεται στη φανταστική πόλη Dunwich που αναφέρεται στο διήγημα του Λάβκραφτ "The Dunwich Horror" (1929).

- To Αμερικανικό black death metalσυγκρότημα Evangelist (δημιουργήθηκε το 2010) έχουν ένα τραγούδι που ονομάζεται “Cthulhu Rising”.

- Τραγούδι με τίτλο “Cthulhu” έχει και το επίσης Αμερικάνικο συγκρότημα Zombeast.

- Οι Αμερικανοί Unaussprechlichen Kulten  πήραν το όνομά τους από το ομώνυμο φανταστικό βιβλίο της μυθολογίας Κθούλου.

- To Αυστραλέζικο συγκρότημα The Uncreation έχει επιρροές από την λογοτεχνία του Λάβκραφτ. Ένα από τα τραγούδια του έχει τον τίτλο “Dreaming in R'lyeh” και αναφέρεται στην φανταστική χαμένη πόλη R'lyehτην οποία ο Λάβκραφτ αναφέρει στα κείμενά του.

- Οι Ιταλοί Evol τραγουδούν επίσης για την χαμένη πόλη R'lyeh στο τραγούδι τους “Dark Stairs of R'Lyeh (The Grey Temple of Leng)”.

- Οι Σουηδοί Death Breath στο άλμπουμ τους “Stinking Up the Night” (2006) έχουν το τραγούδι  “Cthulhu Fhtagn”.

- Για την Λαβκραφτική πόλη R'Lyeh  τραγουδά και το Γαλλικό συγκρότημα Adagio στο δίσκο του “Dominate”, 2005 στον οποίο συναντούμε το τραγούδι “R'Lyeh Of The Dead”.

- Οι Γάλλοι Archam έχουν ένα τραγούδι toy1999 που ονομάζεται “Dreams in the Witch House” και είναι εμπνευσμένο από το ομώνυμο διήγημα του Αμερικανού συγγραφέα.

- Στο άλμπουμ Jobe Bellsτου Αφροαμερικανού ράπερ Afroman, το οποίο περιέχει παρωδίες χριστουγεννιάτικων τραγουδιών συμπεριλαμβάνεται και το τραγούδι “Death to the world” οι στίχοι του οποίου λένε:  “Death to the world! Cthulhu's come … Cthulhu's time has come”

- Το Αμερικάνικο συγκρότημα Mortician στο άλμπουμ του “Domain of Death”, 2001, έχει ένα τραγούδι που ονομάζεται “Necronomicon Exmortis”.

- Άλλα μέταλ συγκροτήματα τα οποία χρησιμοποίησαν θεματική εμπνευσμένη από τον Λάβκραφτ και τη λογοτεχνία του είναι οι Αμερικανοί Morbid Angel, και Nile, οι Σουηδοί Runemagick, οι Ούγγροι Without Face, οι Γερμανοί Ctulu καθώς και οι Φιλλανδοί Fall of the Idols.

+ κάποια που μου έχουν στείλει φίλοι αναγνώστες:

- Το Αμερικανικό power metal συγκρότημα Iced Earth έχει το τραγούδι “Cthulh” από το άλμπουμ "Plagues Of Babylon" (2014).

- Το Φινλανδικό doom/death συγκρότημα Thergothon που είναι επηρεασμένο στιχουργικά από τον Λάβκραφτ. Το πρώτο τους demo μάλιστα ονομάζεται Fhtagn-nagh Yog-Sothoth.
Μερικά από τα τραγούδια που έχουν επιρροές από τον Λάβκραφτ και τη λογοτεχνία του:

Η μυθιστορηματική βιογραφία του Ρήγα (Φεραίου) Βελεστινλή από τον Τάσο Βουρνά

Ο πολίτης Ρήγας Βελεστινλής: μια βιογραφία τού γραμμένη σα μυθιστόρημα, αφιερωμένη στα διακόσια χρόνια από τη γέννησή του (1757-1957) / Τάσος Βουρνάς.  Αθήνα: Πυξίδα, 1956.
Μια μυθιστορηματική βιογραφία του Ρήγα στην οποία ο Τάσος Βουρνάς ακολουθεί τα γνωστά ιστορικά δεδομένα αλλά επιστρατεύει και τη φαντασία του προκειμένου να περιγράψει τα άγνωστα παιδικά και εφηβικά χρόνια του ήρωα.

Το βιβλίο περιλαμβάνει  κείμενα του Ρήγα (όπως το Σύνταγμα και τον Θούριο), αποσπάσματα από τα πρακτικά της δίκης του ιδίου και των συντρόφων του, την Πατρική Διδασκαλία (κείμενο που γράφτηκε από εκκλησιαστικούς κύκλους ενάντια στον Ρήγα), την πατριαρχική επιστολή εναντίων των κειμένων του Ρήγα, αλλά και την Αδελφική Διδασκαλία του Κοραή (κείμενο υποστήριξης στον Ρήγα και τον αγώνα του).  
Διαβάστε επίσης: 
- «Κόψτε το ρόδο πριν μαραθεί»: Ο Ρήγας του Γιώργου Καραμπελιά
-  Η βιογραφία του Ρήγα Φεραίου από τον Χριστόφορο Περραιβό

Malleus Maleficarum «Σφυρί Μαγισσών»: το εγχειρίδιο για το κυνήγι μαγισσών

Το βιβλίο Malleus Maleficarum εκδόθηκε για το 1487 στην Γερμανία και πραγματεύεται το διωγμό των μαγισσών. Είναι γραμμένο στα λατινικά και συγγραφείς του βιβλίου είναι οι Δομινικανοί μοναχοί - ιεροεξεταστές Ερρίκος Κραίμερς [Heinrich Kramer,  (c. 1430 – 1505)] και Ιάκωβος Σπρέγκερ [Jacob Sprenger, (1436/1438 – 1495)].
Οι συγγραφείς ισχυρίζονταν μέσα στο βιβλίο ότι είχαν εξουσιοδοτηθεί από τον Πάπα Ιννοκέντιο Η΄ να ασκήσουν διώξεις κατά των μαγισσών σε όλη τη Γερμανία. Αργότερα αποδείχτηκε ότι η δήλωση –έγκριση του βιβλίου από την επίσημη Καθολική Εκκλησία, την οποία συμπεριέλαβαν και στο βιβλίο, ήταν ψευδής.
Παρόλο που η επίσημη Καθολική εκκλησία καταδίκασε το βιβλίο και το ενέταξε στη λίστα απαγορευμένων βιβλίων  Index Librorum Prohibitorum, αυτό επανεκδόθηκε πολλές φορές και μεταφράστηκε σε διάφορες γλώσσες.Κύριος σκοπός του βιβλίου ήταν να αντικρούσει και να καταρρίψει το επιχείρημα «ότι δεν υπάρχει μαγεία», να υποστηρίξει ότι οι γυναίκες, σαν πιο αδύναμες, είναι πιο ευάλωτες στη μαγεία και να εκπαιδεύσει τους δικαστές σχετικά με τις διαδικασίες που θα έπρεπε να ακολουθούσαν ώστε να ανακαλύψουν και να καταδικάσουν αυτούς που ασχολούνταν με τη μαγεία.
Το βιβλίο χωρίζεται σε τρεις ενότητες:
2.         Το δεύτερο μέρος του Malleus Maleficarum περιγράφει τις μορφές της μαγικής τέχνης καθαυτές. Αυτή η ενότητα εκθέτει λεπτομερώς πώς οι μάγισσες δένουν με μάγια και τους τρόπους με τους οποίους αυτές οι πράξεις μπορούν να προληφθούν ή να θεραπευθούν. Σημαντική έμφαση δίνεται στη Συμφωνία με το Διάβολο, ενώ η ύπαρξη των μαγισσών παρουσιάζεται ως γεγονός. Πολλές από τις αναφορές του βιβλίου σε ξόρκια, συμφωνίες, θυσίες και συνουσία με το Διάβολο αποκτήθηκαν από ιεροεξεταστικές ανακρίσεις εκτελεσμένες από τους Σπρένγκερ και Κράμερ.
3.         Το τρίτο μέρος περιγράφει με λεπτομέρεια τις μεθόδους για τον εντοπισμό, τις δοκιμασίες και την καταδίκη ή την εξόντωση μαγισσών. Τα βασανιστήρια για τον εντοπισμό των μαγισσών θεωρούνται αυτονόητα• αν η κατηγορούμενη μάγισσα δεν ομολογούσε με τη θέλησή της την ενοχή της, θα έπρεπε να βασανιστεί ώστε τελικά να ομολογήσει. Αν μια  γυναίκα κατά τη διάρκεια της δίκης δεν έκλαιε τότε  αυτό αποτελούσε ένδειξη ότι ήταν μάγισσα! Σύμφωνα με το βιβλίο οι φήμες αρκούν για να οδηγήσουν ένα άτομο σε δίκη και αν ο κατηγορούμενο υπεράσπιζε σθεναρά τον εαυτό του αυτό θα αποτελούσε ένδειξη ότι βρισκόταν κάτω από μαγική επιρροή. Τέλος, αναφέρονται κανόνες για να αποτρέπεται η μαγική επιρροή των αρχών και δίνεται η διαβεβαίωση ότι, ως αντιπρόσωποι του Θεού, οι ιεροεξεταστές είναι θωρακισμένοι από όλες τις μαγικές δυνάμεις.
* Το βιβλίο αυτό ήταν ένας από τους λόγους που συνέβαλαν στην έξαρση του κυνηγιού μαγισσών κατά την περίοδο του μεσαίωνα στη Δυτική Ευρώπη. Η σεξιστική του προσέγγιση οδήγησε στη θανάτωση πολύ περισσότερων γυναικών απ’ ότι αντρών με την κατηγορία της άσκησης μαγείας. Σύμφωνα με στοιχεία, από την έκδοση του βιβλίου και μετά τρεις στους τέσσερεις καταδικασθέντες σε θάνατο με αυτή την κατηγορία ήταν γυναίκες (υπάρχουν βέβαια και εξαιρέσεις όπως π.χ. στην Ισλανδία όπου οι πληοψηφεία των εκτελεσθέντων ήταν άντρες).
Και μια σύγχρονη αγγλική έκδοση του βιβλίου:
The Malleus Maleficarum / Heinrich Kramer και Jakob Sprenger,  μετάφρ. Montague Summers. New York: Dover Publications, 1971.
(O Montague Summers (1880-1848), ένας εκκεντρικός βρετανός κληρικός και συγγραφέας ήταν ο υπεύθυνος για την πρώτη αγγλική μετάφραση και έκδοση του Malleus Maleficarum. Στην έκδοση αυτή υπάρχει δική του εισαγωγή, σημειώσεις και βιβλιογραφία)
Από την περιγραφή του βιβλίου:
Full text of most important witchhunter's "bible," used by both Catholics and Protestants. First published in 1486, the book includes everything known at the time about cults, illicit sex, dealings with the devil, and more.

[Η συγκεκριμένη έκδοση περιλαμβάνει το πλήρες κείμενο του πιο σημαντικού βιβλίου που γράφτηκε για το κυνήγι των μαγισσών και χρησιμοποιήθηκε από καθολικούς και προτεστάντες. Εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1486 και περιλαμβάνει όλη τη γνώση της εποχής σχετικά με τις λατρείες, το παράνομο σεξ, συναλλαγές με τον Διάβολο κ.ά.]

Όταν ο Στίβεν Κινγκ έστειλε την Ρίτα Χέιγουορθ στις φυλακές του Σάοσανκ

Το 1982 εκδόθηκε, από τον εκδοτικό οίκο Viking Press στις ΗΠΑ, το βιβλίο του Στίβεν Κινγκ (Stephen King) «Different Seasons». 

Το βιβλίο περιλάμβανε τέσσερεις νουβέλες: 1. Rita Hayworth and Shawshank Redemption: Hope Springs Eternal2. Apt Pupil: Summer of Corruption3. The Body: Fall From Innocence4. The Breathing Method: A Winter's Tale.
Οι τρεις πρώτες νουβέλες έγιναν κινηματογραφικές ταινίες στο Χόλυγουντ:η Rita Hayworth and Shawshank Redemption – έγινε η ταινία: The Shawshank Redemption (1994),η Apt Pupil – έγινε η ταινία: Apt Pupil (1998) καιη The Body – έγινε η ταινία: Stand by Me (1986).
Από τις πιο πάνω ταινίες ξεχωρίζει το The Shawshank Redemption. Παρά την απογοητευτική εμπορική της πορεία, η ταινία  έλαβε εξαιρετικές κριτικές και προτάθηκε για 7 βραβεία Όσκαρ (από τα οποία, τελικά,  δεν κέρδισε κανένα). Στο Internet Movie Database (IMDb), πάντως,  η ταινία βρίσκεται στην πρώτη θέση του Top 250 και θεωρείται μία από τις κορυφαίες όλων των εποχών.
Βιβλίο στα ελληνικά:Η νουβέλα Rita Hayworth and Shawshank Redemption  κυκλοφόρησε σαν βιβλίο και στα ελληνικά με τίτλο  «Η Ρίτα Χαίηγουωρθ στις φυλακές Σάοσανκ» (Επιλογή / Θύραθεν, 1990). Το βιβλίο επανεκδόθηκε στην Ελλάδα από τον ίδιο εκδοτικό οίκο και το 2009, με τον τίτλο: «Τελευταία έξοδος: Ρίτα Χέιγουορθ».
Η ιστορία διαδραματίζεται στις ΗΠΑ του 1947 όπου ο μεγαλοτραπεζίτης Άντι Ντιφρένς καταδικάζεται σε δις ισόβια για τη δολοφονία της συζύγου του και του εραστή της και στέλνεται στις φυλακές Σάοσανκ για να εκτίσει την ποινή του.  Εκεί γίνεται φίλος με τον Ρεντ, έναν άλλο κατάδικο ο οποίος εξειδικεύεται  στο να προμηθεύει τους φυλακισμένος με προϊόντα από τον έξω κόσμο.
"Τα μόνα πράγματα που αρνούμαι να εμπορευτώ εδώ μέσα είναι τα όπλα και τα σκληρά ναρκωτικά. Δεν έχω σκοπό να βοηθήσω κανέναν να πεθάνει ή να σκοτώσει κάποιον άλλον. Έχω τόσους θανάτους μέσα μου, που μου φτάνουν για όλη μου τη ζωή...", ισχυρίζεται  ο Ρεντ.

Ο Άντι, πάντως, του ζητά ένα σφυρί ώστε να συνεχίσει το χόμπι του να δημιουργεί μικρά πέτρινα αγαλματάκια σκαλίζοντας πέτρες που βρίσκει στην αυλή της φυλακής , ενώ αργότερα του ζητάει και μία αφίσα της Ρίτα Χέιγουορθ...



Το επίσημο τρέιλερ της κινηματογραφικής ταινίας:



Διαβάστε επίσης:
-  Περί συγγραφής, του Stephen King – Ο Βασιλιάς του τρόμου μιλά για τη συγγραφή!
-  22/11/63 του Stephen King

Οι τρεις Έλληνες Νομπελίστες (Σεφέρης, Ελύτης, Πισσαρίδης)

Τα Βραβεία Νόμπελ είναι ετήσια διεθνή βραβεία που δίνονται από το 1901 για επιτεύγματα στην Ιατρική, στην Χημεία, στην Φυσική, στην Λογοτεχνία και για την Ειρήνη. Το 1968 η Σουηδική Τράπεζα καθιέρωσε την απονομή βραβείου στις Οικονομικές Επιστήμες στη μνήμη του ιδρυτή τους, τον Σουηδό επιστήμονα Άλφρεντ Νόμπελ (Alfred Nobel, 1833-1896). Κάθε βραβείο απαρτίζεται από ένα μετάλλιο, ένα σημαντικό χρηματικό ποσό και ένα δίπλωμα. Θεωρείτε η ύψιστη τιμή παγκοσμίως για την κάθε επιστήμη.   Μέχρι σήμερα βραβείο Νόμπελ κέρδισαν τρείς Έλληνες (δύο Νόμπελ Λογοτεχνίας: Γιώργος Σεφέρης, 1963 και Οδυσσέας Ελύτης, 1979, καθώς και ένα Νόμπελ στις Οικονομικές Επιστήμες: Χριστόφορος Πισσαρίδης, 2010).1.    Γιώργος Σεφέρης (1900-1971) Γιώργος Σεφέρης είναι το φιλολογικό όνομα του διπλωμάτη Γεώργιου Σεφεριάδη. Ο πρώτος Έλληνας που κέρδισε οποιοδήποτε βραβείο Νόμπελ το 1963
Εργογραφία:
Ποιητικές συλλογέςΣτροφή, Εστία, Αθήνα 1931Πάνω σ' έναν ξένο στίχο, Εστία, Αθήνα 1931Η Στέρνα, Εστία, Αθήνα 1932Σχέδια στο περιθώριο, ανάτυπο από Τα Νέα Γράμματα, Αθήνα 1935Μυθιστόρημα, Κασταλία, Αθήνα 1935Γυμνοπαιδία, ανάτυπο από Τα Νέα Γράμματα, Αθήνα 1936Τετράδιο Γυμνασμάτων (1928-1937), τυπ. Ταρουσοπούλου, Αθήνα 1940Ημερολόγιο καταστρώματος Α΄, τυπ. Ταρουσοπούλου, Αθήνα 1940Ημερολόγιο καταστρώματος Β΄, ιδιωτική έκδοση, Αλεξάνδρεια 1944Ημερολόγιο καταστρώματος Β΄, Ίκαρος, Αθήνα 1945Τελευταίος σταθμός, ανάτυπο από Το Τετράδιο, 1947Κίχλη, Ίκαρος, Αθήνα 1947Ημερολόγιο καταστρώματος Γ΄ (με τον τίτλο Κύπρον, οὗ μ'ἐθέσπισεν), Ίκαρος, Αθήνα 1955Τρία κρυφά ποιήματα, τυπ. Γαλλικού Ινστιτούτου, Αθήνα 1966Τετράδιο Γυμνασμάτων Β΄, Ίκαρος, 1976 (μεταθανάτια έκδοση)Επί Ασπαλάθων..., "Le Μonde", Αθήνα 1971 (μεταθανάτια έκδοση)
ΜυθιστορήματαΈξι νύχτες στην Ακρόπολη, Ερμής, Αθήνα 1974 (μεταθανάτια έκδοση)Βαρνάβας Καλοστέφανος, Μ. Ι. Ε. Τ., Αθήνα 2007 (μεταθανάτια έκδοση, ημιτελές)
ΔοκίμιαΔοκιμές, τυπ. Γιούλη, Κάιρο 1944Δοκιμές, Φέξης, Αθήνα 1962Εκλογή από τις Δοκιμές, Γαλαξίας, Αθήνα 1966Δοκιμές, Ίκαρος, Αθήνα 1992 (μεταθανάτια έκδοση)
ΜεταφράσειςΘ. Σ. Έλιοτ, Η έρημη χώρα και άλλα ποιήματα, Ίκαρος, Αθήνα 1949Θ. Σ. Έλιοτ, Φονικό στην Εκκλησιά, Ίκαρος, Αθήνα 1963Αντιγραφές, Ίκαρος, Αθήνα 1965Άσμα Ασμάτων, χ.ε., Αθήνα 1965Η Αποκάλυψη του Ιωάννη, Ίκαρος, Αθήνα 1966
2.    Οδυσσέας Ελύτης (1911-1996) Οδυσσέας Ελύτης είναι το φιλολογικό ψευδώνυμο του Οδυσσέα Αλεπουδέλλη. Κατέκτησε το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1979.
Εργογραφία:
Ποιητικές συλλογές και μεμονωμένα ποιήματαΠροσανατολισμοί, περιοδικό «Νέα Γράμματα», Αθήνα 1936 - Πυρσός, Αθήνα 1940Οί κλεψύδρες του αγνώστου’’, περιοδικό «Μακεδονικές Ημέρες», Θεσσαλονίκη 1937Ήλιος ο Πρώτος, Μαζί με τις παραλλαγές πάνω σε μιαν αχτίδα, Γλάρος, Αθήνα 1943Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας, περιοδικό «Τετράδιο», τ. 2, Αθήνα 1945· Ίκαρος, Αθήνα 1962Ποίημα Ωδή στον Πικασσό, περιοδικό «Επιθεώρηση Τέχνης», έτος Η', τόμος ΙΕ', αρ. 85, 1948Το Άξιον Εστί, Ίκαρος, Αθήνα 1959Έξι και μία τύψεις για τον ουρανό, Ίκαρος, Αθήνα 1960Ποίημα Μικρόν Ανάλογον για τον Ν. Χατζηκυριάκο Γκίκα, περιοδικό «Ζυγός», τ. 58, 1960Ποιήματα Ψαλμός και Ψηφιδωτό για μιαν άνοιξη στην Αθήνα, Δώδεκα Νήσων Άγγελος και Της Σελήνης της Μυτιλήνης, περιοδικό «Εποχές», τ. 24, 1965Ο Ήλιος ο Ηλιάτορας, Ίκαρος, Αθήνα 1971Το Φωτόδεντρο και η Δέκατη Τέταρτη Ομορφιά, Ίκαρος, Αθήνα 1971Ποίημα Θάνατος και ανάστασις του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, τυπωμένος στο εξωτερικό, σε 111 αριθμημένα αντίτυπα, 1971Το Μονόγραμμα, Ίκαρος, Αθήνα 1972Τα Ρω του Έρωτα, Αστερίας, Αθήνα 1972Ποίημα Villa Natacha, τυπωμένο σε 111 αριθμημένα αντίτυπα, Τραμ, Θεσσαλονίκη 1973Φυλλομάντης, στη σειρά «Ένας Ποιητής, ένα Ποίημα», Αστερίας, 1973Ποίημα Αιώνος Είδωλον, περιοδικό «Η Συνέχεια» αρ. 3, Αθήνα 1973Τα Ετεροθαλή, Ίκαρος, Αθήνα 1974. Περιέχει όλα τα ως τότε ποιήματα - δημοσιευμένα ή ανέκδοτα - που είχαν μείνει έξω από τις ενότητες των άλλων ποιητικών συλλογώνΗ καλωσύνη στις λυκοποριές, περιοδικό «Τετράδιο», Αθήνα 1/1947Μαρία Νεφέλη, Ίκαρος, Αθήνα 1978Τρία ποιήματα με σημαία ευκαιρίας, Ίκαρος, Αθήνα 1982Ωδή στην Σαντορίνη, Αρχείο Θηραϊκών Μελετών - Συλλογή Δημήτρη Τσίτουρα, Αθήνα, 1984Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου, Ύψιλον/Βιβλία, Αθήνα 1984Ο μικρός ναυτίλος, Ίκαρος, Αθήνα 1985Ιουλίου Λόγος, Αθήνα 1991Τα ελεγεία της Οξώπετρας, Ίκαρος, Αθήνα 1991Η ποδηλάτισσα, Βιβλιοπωλείο της Εστίας, Αθήνα 1991Δυτικά της λύπης, Ίκαρος, Αθήνα 1995Εκ του πλησίον, Ίκαρος, Αθήνα 1998 (μεταθανάτια έκδοση)
ΔοκίμιαΗ αληθινή φυσιογνωμία και η λυρική τόλμη του Ανδρέα Κάλβου, Νέα Εστία, Αθήνα 1946Ο ζωγράφος Θεόφιλος, Αστερίας, Αθήνα 1973Ανοιχτά χαρτιά, Αστερίας, Αθήνα 1974Η μαγεία του Παπαδιαμάντη, Ερμείας, Αθήνα 1976Σηματολόγιον, Ερμείας, Αθήνα 1977Αναφορά στον Ανδρέα Εμπειρίκο, Τραμ, Θεσσαλονίκη 1978Ιδιωτική οδός, Ύψιλον/Βιβλία, Αθήνα 1989Τα δημόσια και τα ιδιωτικά, Ίκαρος, Αθήνα 1990Εν λευκώ, Ίκαρος, Αθήνα 1992Ο κήπος με τις αυταπάτες, Ύψιλον/Βιβλία, Αθήνα 1995
ΜεταφράσειςΠωλ Ελυάρ, Ποιήματα, περιοδικό «Τα Νέα Γράμματα», Αθήνα 3/1936Πωλ Ελυάρ, Δημόσιο Ρόδο, περιοδικό «Τα Νέα Γράμματα», Αθήνα 11/1936Pierre Jean Jouve, Ποιήματα Ι-ΧΧVΙΙ, περιοδικό «Τα Νέα Γράμματα», Αθήνα 12/1938Ζαν Ζιρωντού, Νεράιδα - Ονειρόδραμα σε τρεις πράξεις, Εταιρία Σπουδών Σχολής Μωραΐτη, Αθήνα 1973Μπέρτολτ Μπρεχτ, Ο κύκλος με την κιμωλία, Εταιρία Σπουδών Σχολής Μωραΐτη, Αθήνα 1974 (Επανακυκλοφορεί από Ύψιλον/θέατρο, Αθήνα 2010)Δεύτερη γραφή (Αρτύρ Ρεμπό, Κόμης του Λοτρεαμόν, Πωλ Ελυάρ, Pierre Jean Jouve, Giuseppe Ungaretti, Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, Μαγιακόφσκι), Ίκαρος, Αθήνα 1976Σαπφώ, Ίκαρος, Αθήνα 1984Απόστολος Ιωάννης, Η Αποκάλυψη, Ύψιλον/Βιβλία, Αθήνα 1985Κριναγόρας, Ύψιλον/Βιβλία, Αθήνα 1987Ζαν Ζενέ, Οι Δούλες, Ύψιλον/Βιβλία, Αθήνα 1994
Συνεντεύξεις - ΛευκώματαΣυν τοις άλλοις, 37 συνεντεύξεις, επιμέλεια : Ηλίας Καφάογλου, Ύψιλον/Βιβλία, Αθήνα 2011Οδυσσέας Ελύτης: Ο ναυτίλος του αιώνα, επιμέλεια: Ιουλίτα Ηλιοπούλου, Ίκαρος, Αθήνα 2011Το δωμάτιο με τις εικόνες, εικονογράφηση Οδ. Ελύτη, κείμενο Ευγένιος Αρανίτσης, Ίκαρος, Αθήνα 1986
Μελοποιημένα έργα / ποιήματα του Ελύτη(Σημαντικός αριθμός ποιημάτων του Οδυσσέα Ελύτη έχει μελοποιηθεί και τραγουδηθεί από πολλούς καλλιτέχνες. Μερικά έργα αναφέρονται παρακάτω):«Άξιον Εστί», Μίκης ΘεοδωράκηςΤης δικαιοσύνης Ήλιε νοητέΈνα το χελιδόνιΜικρές ΚυκλάδεςΤου μικρού Βοριά, Μίκης ΘεοδωράκηςΗ Μάγια, Μίκης ΘεοδωράκηςΤα Ρω του ΈρωταΤο θαλασσινό τριφύλλι, Λίνος ΚόκκοτοςΗ πεντάμορφη στον κήπο, Γιώργος ΚουρουπόςΗ νεροσταγόνα, Θόδωρος ΑντωνίουΜε την πρώτη σταγόνα της βροχής, Μάνος ΧατζιδάκιςΟ Ήλιος ο ηλιάτορας, Δημήτρης Λάγιος«Προσανατολισμοί», Ηλίας Ανδριόπουλος - Οδυσσέας Ελύτης, δίσκος (1984)Ο Ήλιος ο ηλιάτορας, Ζαράνης ΠέτροςΟ Αύγουστος, Ζαράνης Πέτρος
3.    Χριστόφορος Πισσαρίδης (1948- ) Έλληνας -  Κύπριος οικονομολόγος. Κατέκτησε το βραβείο Νόμπελ Οικονομικών το 2010 (μαζί με τους Αμερικανούς Πίτερ Ντάιαμοντ και Ντέιλ Μόρτενσεν για τις «αναλύσεις των αγορών με αναζήτηση τριβών» ενώ ήταν καθηγητής στο LondonSchool of Economics. Σήμερα εργάζεται ως καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κύπρου.
Επιλεγμένη βιβλιογραφία:"Job Matchings with State Employment Agencies and Random Search". Economic Journal 89 (356): 818–833. 1979. JSTOR 2231501."Short-Run Equilibrium Dynamics of Unemployment, Vacancies, and Real Wages". American Economic Review 75 (4): 676–690. 1985. JSTOR 1821347."Unemployment and Vacancies in Britain". Economic Policy 1 (3): 499–559. 1986. JSTOR 1344583."Job Creation and Job Destruction in the Theory of Unemployment". (with Dale Mortensen). Review of Economic Studies 61 (3): 397–415. 1994. doi:10.2307/2297896.Equilibrium Unemployment Theory (Second ed.). Cambridge, MA: MIT Press. 2000. ISBN 0-262-16187-7. Description and chapter-preview links.
"Structural Change in a Multi-Sector Model of Growth". (with L. Rachel Ngai). American Economic Review 97 (1): 429–443. 2007. JSTOR 30034402.