இரா. எட்வின் [R.Edwin]'s Blog, page 76

சின்னியம்பாளையத்து தியாகிகள்

வரலாற்றில் அதிலும் குறிப்பாக இடதுசாரி தொழிற்சங்க வரலாற்றில் கோவை மாவட்டத்திற்கு பெரும் பங்கு உண்டுசெக்கிழுத்த செம்மல் வஉசி என்று பள்ளிக்கூடத்து பாடங்கள் சொல்லித் தரும்இதைப் படித்ததும் அவர் ஏதோ ஒரு மரச்செக்கை இழுத்திருப்பார் என்றுதான் அதை சொல்லித்தரும் ஆசிரியர்களே நினைத்துக் கொண்டிருப்பார்கள்ஆனால் அவர் இழுத்தது ஒரு கல் செக்கு என்று கேள்விபட்டபோது நான் அதிர்ந்து போனேன்அந்தக் கல் செக்கு இன்னும் கோவை மத்திய சிறையில் இருப்பதாக அறிகிறேன்ஆஷர்மில் அட்டூழியங்களை எதிர்த்து வீரத்துடனும் விவேகத்துடனும் போராடி உயிர்த்தியாகம் செய்து ஆஷர்மில் முதலாளிகளுக்கே கிட்டாத “ஆஷர்மில்” என்ற முன்னொட்டை தன் பெயரோடு பெற்றிருக்கும் ஆஷர்மில் பழனிசாமி வாழ்ந்த ஊர் ஒன்றுபட்டு இருந்த கோவை மாவட்டத்தில்தான் உள்ளதுஇதற்கெல்லாம் கொஞ்சமும் குறைவுபடாத இன்னொரு தியாக வரலாறும் கோவைக்கு உண்டுசின்னியம்பாளையத்தில் “ரங்க விலாஸ்” என்றொரு நூற்பாலை இருந்ததுமனிதத் தனத்தின் மிக சொற்பமான கூறுகளைக் கூட அங்கு காண முடியாதுஅப்போதெல்லாம் ஆலைகளில் வேலை பார்ப்பதற்கு ஊழியர்களையும் அவர்களை கட்டுப்பாட்டிற்குள் வைத்திருப்பதற்காக ரவுடிகளையும் வேலைக்கு வைத்திருப்பார்கள்இதற்கு ”ரெங்க விலாஸ்” ஆலையும் விதி விலக்கல்ல.ஒரு நாளைக்கு 18 மணி நேரம் வரைக்கும் வேலை வாங்குவார்கள்.என்ன கொடுமை என்றால் ஊழியர்களைக் காட்டிலும் ரவுடிகளை அதிக சம்பளத்தோடு முதலாளிகள் கவனித்துக் கொண்டார்கள்ஊழியர்கள் எழுச்சி பெறாமல் பார்த்துக் கொள்ள வேண்டியது அவர்களது வேலைஇத்தைக்கு மத்தியிலும் ஒவ்வொரு ஆலையிலும் கம்யூனிஸ்டுகள் சங்கம் அமைத்தும் முதலாளித்துவத்தின் அயோக்கியத்தனத்திற்கு எதிராகவும் போராடிக் கொண்டிருந்தார்கள்அந்த ரவுடிகள் அங்கு வேலை பார்க்கும் பெண்களை என்ன வேண்டுமானாலும் செய்துகொள்ளலாம் என்பது ஆலைகளின் எழுதப்படாத விதிஅதை எதிர்ப்பதையும் அவர்களின் காமப் பிடியில் இருந்து பெண் ஊழியர்களைப் பாதுகாப்பதையும் செங்கொடி சங்கங்கள் தங்களது செயல்பாடாக வைத்திருந்தார்கள்”ரெங்கவிலாஸ்” ஆலையில் வேலைபார்த்த பெண் ஊழியர்களை பொன்னான் என்ற ரவுடி சீண்டிக் கொண்டே இருக்கிறான்அதைத் தட்டிக் கேட்ட ராஜி என்ற பெண் ஊழியரை வெளியே வைத்து பலாத்காரம் செய்து கொன்றுவிடுகிறான் பொன்னான்அந்தப் பொன்னானை ராமையன், ரங்கண்ணன், வெங்கடாசலம், சின்னையன் என்ற நான்குபேரும் கொன்று போடுகிறார்கள்அதற்காக அந்த நான்குபேரும் 1946 ஆம் ஆண்டு ஜனவரி எட்டாம்நாள் அதிகாலை தூக்கில் இடப்பட்டனர்இதுபோன்ற வரலாறுகளை இளம் தோழர்களுக்கு கொண்டு சேர்க்க வேண்டும் என்று படுகிறது#சாமங்கவிய ஒரு மணி முப்பத்தி ஒன்பது நிமிடம்
08.01.2020

ஆயிரம் விழுக்காடு அநீதி

இந்தியஎல்லைக்கு உட்பட்ட நிலப்பரப்பில் சாதி, மதம், இனம் மற்றும் பாலின அடிப்படையில் எந்தவிதமான பாகுபாடும் இன்றி அனைவரும் சமமாக நடத்தப்பட வேண்டும் என்று  இந்தியஅரசமைப்புச் சட்டத்தின் பதினான்காவது பிரிவு கூறுகிறது. இதை மீறுவது குற்றம் ஆகும் என்றும் கூறுகிறது.
இந்திய அரசமைப்புச் சட்டத்தின் பதிநான்காவது பிரிவை மீறும் குற்றத்தை தற்போதைய பாரதிய ஜனதாக் கட்சி அரசு செய்யத் துவங்கி இருக்கிறது.
மதஅடிப்படையில் இந்திய மக்களை பாகுபடுத்தும் இந்தியக் குடியுரிமை திருத்தச் சட்டத்தின் முன்வடிவினை அது பாராளுமன்றத்தின் இரு அவைகளிலும் அது நிறைவேற்றி இருக்கிறது. இதற்காக அனைத்துவிதமான மரபொழுக்க நெறிமுறைகளையும் அது தமது கோரக் கால்களில் போட்டு  மிதித்திருக்கிறது.
தனதுதோழமைக் கட்சிகளையும் மாநிலக் கட்சிகளையும் ஆசைகாட்டியோ, மிரட்டியோ பணிய வைத்திருக்கிறது. தாங்கள் அரசின் ஒரு துணைச் செயலாளரின் உத்தரவிற்கிணங்கவே அந்த மசோதாவிற்கு ஆதரவாக வாக்களிக்க நேர்ந்ததாக அண்ணா திராவிட முன்னேற்றக் கழகத்தின் மாநிலங்களவை உறுப்பினர் திரு.S.R.பாலசுப்பிரமணியன் கூறுகிறார்.
இந்தமசோதாவை பாராளுமன்றத்தின் இரு அவைகளிலும் நிறைவேற்றிக் கொடுத்த பல கட்சிகள் அதன் பாதகமான போக்கை உணர்ந்தபின் தற்போது அந்த மசோதாவை எதிர்க்கத் தொடங்கியுள்ளன. அதை தங்கள் மாநிலத்தில் நடைமுறைப்படுத்த அனுமதிக்கமாட்டோம் என்று ஏறத்தாழ ஏழெட்டு மாநிலங்கள் பிரகடனப் படுத்தி விட்டன.
இந்தியக்குடியுரிமைத் திருத்தச் சட்ட முன்வடிவிற்கு எதிராக நாடே பற்றி எரிகிறது. அதிலும் குறிப்பாக மாணவர்களும் இளைஞர்களும் கொந்தளிப்போடு வீதியில் இறங்கியிருக்கிறார்கள். அரசின் கடுமையான அச்சுறுத்தலும், தாக்குதல்களும், உயிர்ச்சேதமும் அவர்களை முடக்கிப்போடவில்லை. இந்த மண்ணின் உயிர்ப்பான மதச் சார்பின்மையை காப்பதற்காக எந்தவிதமான தியாகத்திற்கும் பிள்ளைகள் தயாராக இருக்கிறார்கள்.
இத்தனைக்குப்பிறகும் இந்த மசோதா ஆயிரம் விழுக்காடு சரியானது என்கிறார் நமது பிரதமர் மோடி அவர்கள்.
இந்தமசோதா ஆயிரம் விழுக்காடு அநீதியானது, அயோக்கியத்தனமானது என்பதை தேசத்தின் எண்பது விழுக்காடு மக்கள் உணர்ந்திருக்கிறார்கள். இதற்கெதிராக ஏதோ ஒரு வகையில் அவர்கள் எதிர்வினையாற்றுகிறார்கள்.
மிச்சம்இருக்கிற இருபது விழுக்காட்டில் ஏறத்தாழ பத்துப் பதினைந்து சதம் இதன் ஆபத்து குறித்து புரிதல் இல்லாத நிலையில் இதை ஆதரிக்கிறார்கள். மிச்சம் இருக்கிற சிலர்தான் இதை மதவெறியோடு ஆதரிக்கிறார்கள்.
மதம், இனம் அல்லது மொழி அல்லது இதுபோன்ற ஏதோ ஒரு பாகுபாட்டால் தாக்குதலுக்கு உட்பட்டு, தங்கள் மண்ணில் தங்களால் உயிர்வாழ முடியாது என்கிற நிலையில் அகதிகளாக இந்தியாவிற்குள் வரும் மக்கள் இங்கு பதினோறு ஆண்டுகள் வாழ்ந்தால் அவர்கள் இந்தியக் குடியுரிமை பெறுவதற்கு தகுதி உடையவர்கள் ஆவார்கள் என்கிறது முந்தைய குடியுரிமைச் சட்டம்.
இப்படிஅகதிகளாக இந்தியாவிற்குள் குடியேறியுள்ள அகதிகள் இங்கு வந்து ஐந்து ஆண்டுகள் வாழ்ந்திருந்தாலே அவர்கள் இந்தியக் குடியுரிமை பெறுவதற்கு தகுதி உடையவர்கள் என்கிறது தற்போதைய குடியுரிமை திருத்தச் சட்டம்.
பதினோரு ஆண்டுகள் என்கிற நிபந்தனையை இப்போது ஐந்து ஆண்டுகள் என்று குறைத்ததில் எந்தப் பிழையும் இல்லை. இதை கொஞ்சமும் கஞ்சத் தனமின்றி மனதாரப் பாராட்டுகிறோம்.
இதைபதினைந்து ஆண்டுகள் என்று நீட்டித்திருந்தாலும்கூட இந்த அளவிற்கு அது குற்றமில்லை. இன்னும் கொஞ்சம் மனிதாபிமானத்தோடு பரிசீலியுங்கள் என்று கோரிக்கை வைத்திருப்போம், அவ்வளவுதான்.
இவ்வளவுஏன், இந்தியாவில் இருக்கும் அகதிகள் எவருக்கும் குடியுரிமை கிடையாது என்று சொல்லியிருந்தால்கூட, அருள் கூர்ந்து இந்தப் பிரச்சினையை கொஞ்சம் கருணையோடு பரிசீலியுங்கள் என்றுதான் கையேந்தி இருப்போம்.
ஆனால்பாக்கிஸ்தான், ஆப்கானிஸ்தான், பங்களாதேஷ் ஆகிய நாடுகளில் இருந்து குடிபெயர்ந்துள்ள இஸ்லாமியர்களைத் தவிர்த்த மக்களுக்கு குடியுரிமை வழங்கப்படும் என்று இந்தச் சட்டத்திருத்தம் கூறுகிறது. அதுதான் நமக்கு பெருங்கவலையைத் தருகிறது.
உண்மையைசொல்வதென்றால் “இஸ்லாமியர்களைத் தவிர” என்ற பதத்திற்காகத்தான் இந்த சட்டத் திருத்தமே கொண்டுவரப்படுகிறதோ என்ற அச்சமும் நமக்கு ஏற்படுகிறது.
இஸ்லாமியர்களைத் தவிரஏனையோருக்கு குடியுரிமை வழங்குவோம் என்ற அவர்களது சட்டத் திருத்தமானது, ”இந்திய எல்லைக்கு உட்பட்ட நிலப்பரப்பில் சாதி, மதம், இனம் மற்றும் பாலின அடிப்படையில் எந்தவிதமான பாகுபாடும் அனைவரும் சமமாகத்தான் நடத்தப்பட வேண்டும்” என்ற இந்திய அரசமைப்புச் சட்டத்தின் பதினான்காவது பிரிவிற்கு எதிராக இருப்பதால்தான் இந்தியாவே இன்று எரிந்துகொண்டிருக்கிறது.
இந்தியாவைப்பொறுத்தவரை பாக்கிஸ்தான், பங்களாதேஷ், ஆப்கானிஸ்தான், இலங்கை ஆகிய நாடுகளில் இருந்துதான் பெருமளவு அகதிகள் வந்திருக்கிறார்கள். மியான்மரில் இருந்தும் சன்னமான அளவில் அகதிகள் வந்திருக்கிறார்கள்.
மேற்சொன்னநாடுகளில் இருந்து வந்து இந்தியாவில் வாழ்ந்து கொண்டிருப்பவர்கள்,
1)   இந்துக்கள்2)   இஸ்லாமியர்கள் 3)   சீக்கியர்கள்4)   கிறிஸ்தவர்கள்5)   பார்சிகள்6)   சமணர்கள்7)   பௌத்தர்கள்
இவர்கள்இப்போது கொண்டு வந்திருக்கும் சட்டத் திருத்தம் பாக்கிஸ்தான், பங்களாதேஷ், மற்றும் ஆப்கானிஸ்தான் ஆகிய மூன்று நாடுகளிலும் இருந்து வந்துள்ள இஸ்லாமியர்களைத் தவிர ஏனைய ஆறு மதத்தவருக்கும் அவர்கள் இந்தியாவில் குடியேறி ஐந்து ஆண்டுகள் கடந்திருக்குமானால் அவர்களுக்கு இந்தியக் குடியுரிமை வழங்கப்படும் என்று கூறுகிறது.
ஏன்இஸ்லாமியர்களைமட்டும் தவிர்க்கிறீர்கள்? என்று கேட்டால் அந்த மூன்று நாடுகளிலும் இஸ்லாமியர்கள் பெரும்பான்மையினர். மற்ற ஆறு மதத்தவரும் சிறுபான்மையினர்.
அந்தந்தநாடுகளில் பெரும்பான்மையினரின் ஆதிக்க அரசியலால் பாதிக்கப் பட்ட சிறுபான்மை மக்கள் அங்கு வாழ வழியின்றி இங்கு வந்திருக்கிறார்கள். அவர்களை ஏற்கிறோம். ஆதிக்கம் செலுத்தும் பெரும்பான்மையினரை ஏற்க இயலாது என்று கூறுகிறார்கள்.
இதுவேதவறு. இது குறித்தும் உரையாடுவோம். ஆனால் அதற்கு முன்னால் இன்னொரு முக்கியமான விஷயம் இருக்கிறது.
பெரும்பான்மையினரால் தாக்குதலுக்கு ஆளாகிதஞ்சம் புகுந்துள்ள சிறுபான்மையினருக்கு குடியுரிமை வழங்குகிறோம் என்று கூறுகிறார்கள். இது உண்மை எனில் இலங்கையில் இருந்து இந்தியாவில் தஞ்சம் அடைந்துள்ள தமிழர்களுக்கு ஏன் குடியுரிமை தர மறுக்கிறார்கள்?
இலங்கையில்நடந்தது மற்ற நாடுகளில் நடந்ததைக் காட்டிலும் மிகக் கொடூரமான தாக்குதல் அல்லவா?
இலங்கையில்சிங்களர் பெரும்பான்மையினர். தமிழர்கள் சிறுபான்மையினர். அங்கு ஒரு இன அழிப்பு முயற்சியையே சிங்களவர்கள் முன்னெடுத்தார்களே. தங்களது உயிருக்குப் பாதுகாப்பே இல்லை என்ற நிலையில் நமது பூமியில் தஞ்சமடைந்த இலங்கையின் சிறுபான்மையினரான தமிழர்களுக்கு ஏன் குடியுரிமை மறுக்கப்படுகிறது?
இன்னும்சொல்லப்போனால்அப்படி அகதிகளாக இங்கு வந்துள்ளவர்களில் 95 விழுக்காடு இந்துக்கள்.
எனில்,
இஸ்லாமியர்கள் என்றாலே அவர்களுக்கு குடியுரிமை இல்லை. அகதிகளாக உயிரை மட்டுமே கையில் பிடித்துக்கொண்டு வந்தவர்கள் இந்துக்களே ஆயினும் அவர்கள் தமிழர்கள் என்றால் அவர்களுக்கும் குடியுரிமை இல்லை என்றுதானே ஆகிறது.
நாம் இஸ்லாமியர்களுக்கோ அல்லது தமிழர்களுக்கோ வாதாட வரவில்லை என்பதை இந்த இடத்திலேயே தெளிவு படுத்திவிட விரும்புகிறோம். ”காக்கைச் சிறகினிலே” அவருக்கு எடுத்திருந்த பாராட்டு விழாவிலே மக்கள் கவிஞர் இன்குலாப் மிகத் தெளிவாக கூறினார்,
“ஈழத் தமிழர்களுக்காக நான் எழுதுவது அவர்கள் தமிழர்கள் என்பதற்காக மட்டுமல்ல. ஒருக்கால் இலங்கையிலே தமிழர்கள் பெரும்பான்மையினராகவும் சிங்களர்கள் சிறுபான்மையினராகவும் இருந்து தமிழர்களால் சிங்களர்கள் தாக்கப்பட்டிருந்தால் நான் சிங்களருக்காகத்தான் எழுதி இருப்பேன்”
இதுதான் இப்போது இந்தக் குடியுரிமைச் சட்டத்திற்கு எதிராகப் போராடிக்கொண்டிருப்பவர்களின் நிலையும்.
இது ஒரு பக்கம் இருக்க நிறைய படித்த மேட்டுக்குடியினர் இது அகதிகளாக வந்துள்ள இஸ்லாமியர்களுக்கு மட்டும்தான் பொருந்தும் என்றும் இந்திய இஸ்லாமியர்களுக்கு இது பொருந்தாது என்றும் கூறுகிறார்கள்.
இன்னும் நுட்பமான மேட்டுக்குடியினர் சிலர் “இந்தியக் குடியுரிமைச் சட்டத் திருத்தத்திற்கும் தேசிய குடிமக்கள் பதிவேட்டிற்கும் யாதொரு தொடர்பும் இல்லை என்று கதறத் தொடங்கி இருக்கிறார்கள்.
இப்போது தேர்தல் பிரச்சாரத்தில் சுழன்றுகொண்டிருக்கும் பிரதமர் தாங்கள் ஒருபோதும் தேசியக் குடிமக்கள் பதிவேடு குறித்து குறிப்பிடவில்லை என்று கூறுகிறார்.
உள்துறை அமைச்சர் திரு அமித் ஷா அவர்கள் “தேசத்தின் பிற பகுதிகளோடு சேர்த்து அஸ்ஸாமிலும் தேசியக் குடிமக்கள் பதிவு மீண்டும் நடைபெறும்” என்று கூறியுள்ளதை 11.12.2019 நாளிட்ட“PEOPLE’S DEMOCRACY” யின் தலையங்கம் தெரிவிக்கிறது.
மேட்டுக்குடிகளும் பிரதமரும் கூறுவதை எல்லாம் எழுத்துக்கு எழுத்து நீர்த்துப் போகச் செய்கிறது மாண்புமிகு அமித் ஷா அவர்களின் கூற்று.
”பிற பகுதிகளோடு சேர்த்து அஸ்ஸாமிலும் தேசியக் குடிமக்கள் பதிவு மீண்டும் நடைபெறும்” என்றால் அஸ்ஸாமில் ஏற்கனவே இது நடைபெற்றுவிட்டதா என்ற கேள்வி இயல்பாகவே எழும். ஆம், ஏற்கனவே அது அங்கு நடைபெற்றுவிட்டது.
தேசியக் குடியுரிமைப் பதிவு என்பதுதானே பாஜகவின் வேலைத்திட்டம். அது ஏற்கனவே அஸ்ஸாமில் நடந்துவிட்டது என்றால் அதை ஏன் மீண்டும் செய்ய வேண்டும்?
1985 இல் அன்றைய பிரதமர் திரு ராஜீவ் காந்தி அவர்கள் அஸ்ஸாமோடு ஒரு ஒப்பந்தம் செய்துகொண்டார். அந்த ஒப்பந்தத்தின்படி1971 மார்ச் மாதத்திற்குப் பிறகு அஸ்சாமிற்கு வந்த எவருக்கும் குடியுரிமை கிடையாது.
இந்த ஒப்பந்த்த்தின் அடிப்படையில்தான் அஸ்ஸாமில் குடியுரிமைப் பதிவேடு 31.08.2019 அன்று முழுமையாக வெளியிடப்பட்டது. இதன்படி குறந்தபட்சம் பத்தொன்பது லட்சம் அஸ்ஸாம் வாழ் மக்கள் அகதிகளாக மாறவேண்டி வருகிறது. இவர்களில் வங்க தேசத்தில் இருந்து அஸ்ஸாமிற்குள் தஞ்சம் புகுந்த கணிசமான அளவு இந்துக்களும் உண்டு.
இந்த இந்துக்களுக்காகத்தான் ஏற்கனவே பதினோறு ஆண்டுகளாவது இந்தியாவில் வசித்திருந்தால்தான் இந்தியக் குடியுரிமை என்பதை மாற்றி 31.12.2014 வரை இந்தியாவிற்கு வந்த அகதிகளுக்கு குடியுரிமை வழங்கப்படும் என்று இவர்கள் எதிர்த்தது.
இதை எதிர்த்துதான் அஸ்ஸாம் எரிகிறது என்பது வேறு கதை.
”பிற பகுதிகளோடு சேர்த்து அஸ்சாமிலும் தேசிய குடிமக்கள் பதிவு இணைந்து நடைபெறும்” என்று மாண்புமிகு அமித் ஷா கூறியுள்ளதால் இந்தியா முழுக்க இது நடைபெறப் போகிறது என்பது தெளிவாகிறது.
தேசியக் குடிமக்கள் பதிவு முற்றுப் பெறும்போது பெருவாரியான இந்திய இஸ்லாமியர்கள் தங்களது குடியுரிமையை இழப்பார்கள். தான் ஒரு இந்தியன் என்று ஒவ்வொரு இந்தியனும் இந்தப் பதிவேட்டில் நிறுவிப் பதிய வேண்டும்.
இதற்காக நிறைய விஷயங்களை ஒவ்வொருவரும் நிறுவ வேண்டும். அவற்றில் ஒன்றிரண்டு குறித்து இங்கு உரையாடுவோம்
1)   நாம் இந்த மண்ணில்தான் பிறந்தோம் என்பதை 2)   நமது பெற்றோர் யார்3)   நமது பிறந்த தேதி4)   நமது பெற்றோர் இந்த மண்ணில்தான் பிறந்தார்கள்
இன்னும் நிறைய இருக்கிறது. ஆனால் மேற்சொன்னவற்றை நிறுவ இயலாமல் குடியுரிமை இழப்பவர்களே கணிசமாக இருப்பார்கள் என்பதால் இவற்றோடு நிறுத்திக் கொள்வோம்.
நமது பெற்றோர் இந்த மண்ணில்தான் பிறந்தார்கள் என்பதை நிறுவுகிற வேலையே மிகக் கடினம்.
இவர்கள்தான் நம் பெற்றோர் என நிறுவுவதில் ஏற்படும் சிக்கல்கள்கூட நிறைய மக்களை அகதிகளாக்கிவிடும்.
முன்பெல்லாம் பிறப்புப் பதிவு அவ்வளவு கட்டாயமாக இல்லாத காரணத்தால் பிறப்பு விவரங்கள் சரியாகப் பதியப் படவில்லை. அப்போதெல்லாம் பிரசவங்கள் மருத்துவச்சிகளால் வீடுகளிலேயே பார்க்கப்பட்டன. பள்ளியில் சேர்க்கும்பொழுதும் இப்போதுபோல பிறப்புச் சான்றிதழ்கள் அவசியமில்லை. சேர்க்கைக்கு வரும் மாணவர்களை வலது கையால் தலையைச் சுற்றி இட்து காதைத் தொடச் சொல்வார்கள். அல்லது வலது கையால் இடது காதைத் தொடச் சொல்வார்கள். தொட்டுவிட்டால் போதும் அனுமதி கிடைத்துவிடும்.
ஐந்து, ஐந்தரை, அல்லது ஆறு என்று வருகிற மாதிரி ஏதோ ஒரு பிறந்த நாளை தலைமை ஆசிரியரே பதிந்து கொள்வார்.
பல திருமணங்களுக்கு எந்த விதமான பதிவும் இருக்காது. அப்படிப் பதிவு இருந்தால் அதிலும்கூட சிக்கல் வரும்.
உதாரணமாக 1967 வாக்கில் ஒரு குழந்தையை பள்ளிக்கு அழைத்துச் செல்கிறார்கள் என்று கொள்வோம். அந்தக் குழந்தையும் தனது வலது கையால் இட்து காதைத் தொட்டுவிட்டான். அவனுக்கு பள்ளியில் அனுமதி கிடைத்துவிட்டது.
தலைமை ஆசிரியரும் தோராயமாக 01.06.1962 என்று பதிந்து கொள்கிறார் என்று கொள்வோம்.
அந்தப் பையனது பெற்றோருக்கு 01.07.1962 அன்றுதான் திருமணம் நடந்து 01.06.63 அன்றுதான் பிறந்திருக்கிறான். எந்தத் தேதியும் நினைவில் இல்லாமல் பள்ளிக்குப் போனவர்கள் எப்படியோ சீக்கிரமே பள்ளிக்குப் போனால் போதும் பள்ளியில் சேர்த்து விட்டார்கள் என்றும் கொள்வோம். கொள்வோம் என்ன, சேர்த்திருக்கிறார்கள். 
அவனது தந்தைக்கு இவன் பிறந்ததற்குப் பிறகு அரசுப் பணி கிடைக்கிறது என்று கொள்வோம். அவரது பணிப்பதிவில் பதிவில் சகலமும் பதிவாகும்.
இப்போது தேசியக் குடியுரிமைப் பதிவேட்டில் தன்னைப் பதிந்துகொள்ள அன்றைய அந்தக் குழந்தையும் இன்றைய ஐம்பதுகளின் அந்தியில் இருப்பவருமான அவர் முயல்கிறார்.
பள்ளிப் பதிவுகளின்படி இவரது பிறந்த தேதி 01.06.1962. ஆனால் அவர் தனது பெற்றோர் என்று கூறும் நபர்களுக்கு திருமணம் நடந்ததோ01.07.1962 இல். 01.06.1962 இல் பிறந்த இவருக்கு01.07.1962 இல் திருமணம் செய்து கொண்டவர்கள் எப்படி பெற்றோராக முடியும்?
ஆகவே அவர் தமது பெற்றோர் யாரென நிரூபிக்க முடியாதவராக மாறுகிறார். பெற்ரோர் யாரென நிரூபித்தல் அவசியம் என்பதால் அவர் தனது குடியுரிமைத் தகுதியை இழக்கிறார். வெளிப்படையாகக் கூறுவதெனில் அவர் அகதியாக மாறிவிடுகிறார்.
இப்படியாக,
1)   வரதராஜன்2)   முரளி3)   சபியுல்லா4)   ஜேம்ஸ்5)   சதக்கத்6)   மேரி
ஆகிய ஆறுபேரும் அகதிகளாக மாறிவிடுவதாகக் கொள்வோம்.
இப்போது குடியுரிமைத் திருத்தச் சட்டம் கூறுவதை மீண்டும் பார்ப்போம்.
இந்துக்கள், பார்சிகள், சமணர்கள், சீக்கியர்கள், பௌத்தர்கள், கிறிஸ்தவர்கள் ஆகிய ஆறு மதத்தைச் சார்ந்தவர்களும் குடியுரிமை பெறுவதற்கு தகுதி உடையவர்கள். எனவே மேலே நாம் பார்த்த பட்டியலில் இருந்து வரதராஜன், முரளி, ஜேம்ஸ், மேரி ஆகிய நால்வரும் குடியுரிமை பெறுவார்கள். சபியுல்லாவும், சதக்கத்தும் குடியுரிமை அற்றவர்கள் ஆவார்கள்.
பாக்கிஸ்தான், பங்களாதேஷ், ஆப்கானிஸ்தான் ஆகிய மூன்று நாடுகளில் இருந்து வந்தவர்களுக்குதானே குடியுரிமை இந்த நால்வருக்கும் எப்படி கிடைக்கும், இதெல்லாம் சுத்தப் பேத்தல் என்றுகூட சில மெத்தப் படித்த மேட்டுக்குடி அறிவாளிகள் வாதாடக் கூடும்.
இத்தனை செய்பவர்களுக்கு அங்கிருந்துதான் இவர்கள் வந்திருக்கக் கூடும் என்று நிறுவுவது எளிதானதுதான் என்பதை அந்த மெத்தப் படித்தமனித ரோபோக்களுக்கு சொல்லி வைப்போம்.
எவ்வளவு கவனமாக இந்தச் சதி வலையை நெய்திருக்கிறார்கள்.
அஸ்ஸாமில் இருந்து மட்டுமே பத்தொன்பது லட்சம் என்றால் இந்தியாவில் இருந்து எத்தனை கோடி?
1)   இவர்களை குடியுரிமை அற்றவர்கள் என்று கூறி என்ன செய்யப் போகிறது மைய அரசு?2)   இவர்களை அந்தந்த நாடுகளுக்கு கட்த்தப் போகிறதா?  3)   அப்படிச் செய்வதை ஐநா ஏற்குமா?4)   ஐநாவே ஏற்றாலும் அந்தந்த நாடுகள் இதை ஏற்குமா?5)   இப்படியாகப் புலம் பெயர்ந்து வந்தவர்களுக்கு இங்கே பிறந்த பிள்ளைகளும், பேரக் குழந்தைகளும்கூட அகதிகள்தானா?6)   நாடு கடத்த இயலாத பட்சத்தில் அவர்களை முகாம்களுக்குக் கொண்டுபோவதாக உத்தேசமா?7)   அத்தனை கோடி மக்களுக்கும் முகாம்கள் கட்டவும் அவர்களைப் பராமரிக்கவும் நிதிவசதி இருக்கிறதா?
போன்ற அய்யங்கள் நிறைய இருக்கிறது.
மதப் பாகுபாடுள்ள, செயல்படுத்தவே இயலாத, உலக மக்களின் சாபத்திற்கு உள்ளாக வேண்டிய நடவடிக்கை இது.
இது இஸ்லாமியர்களுக்கு, ஈழத் தமிழர்களுக்கு எதிரானது என்பதற்காக அல்ல நாம் கவலைப் படுவது. இந்த திருத்தச் சட்டம் இந்தியாவிற்கு எதிரானது.
இது ஆயிரம் விழுக்காடு சரியானது” என்கிறார் மாண்பமை பிரதமர்.
ஆயிரம் விழுக்காடு அநீதியானது இந்தக் குடியுரிமை திருத்த மசோதா.
இதை இந்தப் புள்ளியிலேயே கைவிடவேண்டும் என்று மத்திய அரசைக் கோருவோம்.
இதற்கான வன்முறையற்ற எந்த வடிவத்திலான எதிர்விணையோடும் கரம் கோர்ப்போம்.
நன்றி : காக்கை  ஜனவரி 2020

யார் இவரிடம் பெரியாரை மன்னிக்க வேண்டி விண்ணப்பம் வைத்தது ?

”ராட்சசி” திரைப்படம் குறித்து அப்படியும் இப்படியுமாக எழுத நிறைய இருக்கிறது. ஆனால் அந்தப் படத்தில் இடம்பெற்றுள்ள ஒரு காட்சி என்னை வெகுவாக ஈர்த்தது.
இந்த வாரத்தில்என்னை மிகவும் உலுக்கிப் போட்ட மூன்று செய்திகளோடு அந்தக் காட்சியை தொடர்புபடுத்திப் பார்க்கும்போது அந்தக் காட்சி நம்மை வெகுவாக நெகிழச் செய்கிறது.
முதலில்அந்தக் காட்சியைப் பார்க்கலாம்
அந்தஊரின் அரசுப் பள்ளிக்கு தலைமை ஆசிரியையாக ஜோதிகா வருகிறார்.
அவரதுதலைமை ஆசிரியர் நியமனமே புனைவுத்தன்மை உடையது. ராணுவத்தில் கமாண்டராக, ஏன் முப்படைத் தளபதியாக இருந்தவர் எனினும் அரசுப் பள்ளியில் நேரிடையாக தலைமை ஆசிரியராக பணியேற்க இயலாது. ஆனால் அதுபற்றியெல்லாம் பிரிதொரு சமயம் பேசலாம்
அவர்குப்பை மேடாகக் கிடந்த (சகல விதத்திலும்) அந்தப் பள்ளியை மேம்படுத்துகிறார். அது அந்த ஊரில் உள்ள மிகப் பெரிய மெட்ரிக் பள்ளியின் தாளாளருக்கு குடைச்சலைத் தருகிறது.
ஜோதிகாவைப்பலிவாங்க என்ன என்னமோ செய்கிறார். அவருக்கு அரசுப் பள்ளியின் உதவித் தலைமை ஆசிரியரும் உடந்தையாக இருக்கிறார்.
அந்தத்தாளாளர் அரசுப் பள்ளியின் ஆண்டுவிழா அன்று ஒரு பூங்கொத்தை அனுப்பி வைக்கிறார். அத்தோடு ஐந்து லட்ச ரூபாய் பணத்தையும் அனுப்பி வைக்கிறார்.
பணம்திரும்புகிறது.
அப்போதுஅந்த உதவித் தலைமை ஆசிரியர் கேட்கிறார்,
“அப்ப பூங்கொத்துல குண்டு வைக்கலையா?”
உடனேஜோதிகாவை எப்படியாவது வீழ்த்த வேண்டும் என்று நினைத்துக் கொண்டிருந்த அந்தத் தாளாளர் கிட்டத்தட்ட கெட்ட வார்த்தைகளாளேயே அவரைத் திட்டுவார்.
“”ஏண்டா, குழந்தைகளையா கொல்லச் சொல்கிறாய், நாசமாப் போறவனே. அவள நான் ஜெயிக்கனும். அதுக்காக குழந்தைகளைக் கொல்வதா. என் மூஞ்சியிலேயே முழிக்காதா, ஓடிப்போயிடு” என்பார்
அத்தோடுஅங்கிருப்பவர்களிடம், அவன் இருந்த இட்த்த பினாயில் ஊத்தி கழுவுங்க என்பார்
இப்போது கடந்த வாரத்து மூன்று விஷயங்களைப் பார்க்கலாம்
ஒன்று,
இந்தியாவை காக்க வேண்டுமானால் இந்து ஆண்கள் இஸ்லாமியப் பெண்களை கும்பலாக வல்லுறவு செய்ய வேண்டும் என்று பாரதிய ஜனதாக் கட்சியின் மளிர் அணித் தலைவர்களுள் ஒருவரான சுனிதா சிங் கவுர் சொன்னதாக வெளி வரும் தகவல்
இதை இல்லை என்று இன்னும் யாரும் மறுக்கவில்லை. மறுத்தால், அது உண்மையாக இருக்கும் பட்சத்தில் மகிழ்ந்து இந்தப் பகுதியை பதிவில் இருந்து  எடுத்துவிடலாம்
இரண்டு,
தேவதாசி முறையை சீர்குலைத்த பெரியாரை தம்மால் மன்னிக்கவே இயலாது என்ற திருமதி சின்மயி அவர்களின் தாயாருடைய நேர்காணல்
யார் இவரிடம் பெரியாரை மன்னிக்க வேண்டி விண்ணப்பம் வைத்தது என்பதை அம்மையார் சொல்லவில்லை என்பது வேறு
மூன்று,
கோலம் என்பதை தேர்தலுக்கான பிரச்சார யுக்தியாக முதன் முதலில் அண்ணா திராவிட முன்னேற்றக் கழகம்தான் பயன்படுத்தியது
“வாசலிலே ரெட்டை இலை கோலம் இடுங்கள்”
என்ற பாடல் ஒரு காலத்தில் பிரபலம்
இப்போது குடியுரிமை சட்டத் திருத்தத்திற்கு எதிரான வினையாற்றல் வடிவங்களில் கோலமும் இடம் பிடித்திருக்கிறது
தமிழக வாசல்களில் “NO TO CAA”, “NO TO NRC” என்ற முழக்கங்கள் இடம் பெருகின்றன. இதற்கு எதிர்வினையாற்றியுள்ள தமிழக அமைச்சர் மாண்புமிகு பாண்டியராஜன் அவர்கள்
“கோலம் போடும் பெண்களைப் பார்த்தால் குடும்பத் தலைவிகளைப் போலவே தெரியவில்லை”
என்று கூறியிருப்பதாக செய்திகள் வருகின்றன
இந்த மூன்றும் பெண்களை ஒரே நேர்கோட்டில் இழிவு செய்கின்றன.
என்ன தவறு செய்தேனும் அரசுப் பள்ளி தலைமை ஆசிரியையை வெற்றிகொள்ள வேண்டும் என்று காய்களை நகர்த்திய ராட்ச்சி பட்த்தின் மெட்ரிக் பள்ளி தாளாளர் அறத்தில் இவர்களைவிடவும் பெரிய ஆளாக தெரிகிறார்
மேற்சொன்ன மூவரிடமும் கேட்க ஒன்று இருக்கிறது,
ஒருபோதும் பெண்களை சக மனுஷியாகவே பார்க்கமாட்டீர்களா?
01.01.2020


    
 

அவனோட பேசனும்

மாலை சிறப்பு வகுப்புகள் நடந்துகொண்டிருக்கும்போதே நான் எனது அறையைவிட்டு வெளியே வந்து வேப்ப மரத்தடியில் நின்று கொள்வேன்வகுப்பு முடிந்து போகும் பசங்களை வம்பிழுத்து விளையாடுவதில் அப்படியொரு சுகம்இப்படி சொல்வதுகூட சரியில்லைஅவனவனும் என்னையும், சில நேரங்களில் தமிழாசிரியர் செல்வத்தையும் வம்புக்கிழுத்து விளையாடிவிட்டு செல்வார்கள்“சார், நீங்க கூட்டமெல்லாம் பேசுவீங்களாம்ல?”“அதுக்கென்ன இப்ப?”“அதுக்கு என்னவா? ஒன்னு கேக்கனும்”“ன்ன?”“நல்ல சாதிக்கு பொறந்தவனா இருந்தா ரேங்க் வாங்கிக்காட்டுங்கறார் எங்க அப்பா? சாதில நல்ல சாதி கெட்ட சாதின்னு இருக்கா சார்?”“மொதல்ல சாதின்னு இருக்காடா?”“இருக்கு சார். சாதின்னு இருந்தாதானே அவங்க அவங்க வேலைய அவங்க அவங்க செய்ய முடியும்”“அதாவது இன்ன இன்ன சாதி இன்ன இன்ன வேலை செய்யனும்னு””ஆமாம் சார். அதுக்குத்தான கடவுள் சரியா படச்சிருக்கார்?””கடவுள் நல்லவராடா?”“நல்லவர் எப்படி ஒருத்தர ஒசத்தியாவும் ஒருத்தர கீழயும் படைப்பாரா?”“ஆமாந்தானே அதுல அவருக்கு என்ன லாபம்?”“அப்ப யாருக்கு லாபமோ அவருதானே ஜாதிய படச்சிருக்கனும்?”“ஆமா சார்””அப்ப யாரு படச்சிருப்பா?”குழப்பத்தோடு நின்னான்.”ஒசந்த சாதி கக்கூசுக்குப் போகுது. ஒடுக்கப்பட்ட சாதி கக்கூச சுத்தம் செய்யுது.”“அப்ப ஒசந்த சாதிதான் கீழ் சாதிய உண்டாக்குச்சா சார்”“ஆமா. ஆனா கீழ் சாதி இல்ல. ஒடுக்கப்பட்ட சாதின்னு சொல்லனும்”அவனோட பேசனும்

வேணுன்டா எட்வின்

அரையாண்டுத் தேர்வு நடந்து கொண்டிருக்கிறதுஅறைகளைப் பார்வையிட சென்று கொண்டிருக்கிறேன்மரத்தடியில் மதியம் தேர்வெழுத வேண்டிய ஏழாம் வகுப்பு குழந்தைகளை படிக்க வைத்துக் கொண்டிருக்கிறார் செல்வகுமார்சிலர் அவரை சூழ்ந்துகொண்டுசிலர் அமர்ந்தபடிகுனிந்த தலையோடு அவர்களைக் கடக்கிறேன்சாஆஆர், சார் என்று கத்துகிறார்கள்அவர்களை நெருங்குகிறேன்என்ன சாமி?உங்கள யார் கூப்டா?இப்ப சார்னு கத்துனீங்களேசார்னா நீங்களா?
நாங்க எங்க சாரக் கூப்டோம்வேணுன்டா எட்வின்

நீங்களே ஒருமுறை நீதி கேட்டு தெருவிற்கு வந்தவர்கள்தானே

அழுதுகொண்டே வந்தவளை என்னடா என்று கேட்கிறேன்சயின்ஸ் சார் அடிச்சிட்டார்அய்யோ அவர் யாரையும் அடிக்க மாட்டாரே. ஏதாவது தப்பு செஞ்சிருப்பம்கும் சாரும் விசாரிக்காமயே அடிக்கிறாறு. நீங்களும் விசாரிக்காமலே நாந்தான் தப்புங்கறீங்கமுகத்துல அறையறமாதிரி கேட்கிறாள் குழந்தைஎட்டாம் வகுப்பு குழந்தை அவள்விசாரிக்காமலே தீர்ப்பை சொல்கிறீர்களே. என் அன்பிற்குரிய நீதியரசர்களேநீங்களே ஒருமுறை நீதி கேட்டு தெருவிற்கு வந்தவர்கள்தானே

மக்களின் கொதிநிலை அவர்களை அச்சப்படுத்துகிறது

இந்தியக் குடியுரிமைச் சட்டத்தை கிழிந்தப் பதாகையாக்கி தொங்க
விட்டிருக்கிறார்கள்பாராளுமன்றத்தில் எதிர்க் கட்சிகள் கொந்தளித்திருக்கிறார்கள்அவர்கள் வென்ற வடமாநிலங்களே கொதித்தெழுந்திருக்கின்றனஅவர்களை பாராளுமன்றத்தின் கொதிநிலை ஒன்றும் செய்யாதுஅவர்கள் அந்த நிறுவனத்தின்மீது நம்பிக்கை கொண்டவர்கள் அல்லஅவர்கள் இல்லையென்று மறுக்கலாம்ஆனால் மக்களின் கொதிநிலை அவர்களை அச்சப்படுத்துகிறது என்பதுதான் உண்மைஎனவே எதிர்க்கட்சிகள் குறிப்பாக இடதுசாரிகள் அந்த மக்களோடு கலப்பதும் சரியாக வழிநடத்துவதும் அவசியம்

எதற்கும்முதலில் நாம் தமிழைப் புழங்குவவோம்

அவனவனும் அவனவன் மக்களோடு அவனவன் மொழியைப் புழங்காமல்அவனவன் பிள்ளைகளுக்கு அவனவன் மொழியில் கல்வியைக் கொடுக்காமல்அலுவலகங்களில்
மருத்துவனையில்
நீதிமன்றத்தில்
பாராளுமன்றத்தில்
அவனவன் மொழியை புழங்காமல் நகர்ந்தால்பேச ஆளேயில்லாத மொழியை தேவ பாஷை என்றும்அந்த மொழியைப் பேசினால் நோய் அகலும் என்றெல்லாம்அந்த மொழி தெரியாதவரெல்லாம் ஆங்கிலத்திலும் இந்தியிலும் பேசத்தான் செய்வார்கள்எதற்கும்முதலில் நாம் தமிழைப் புழங்குவவோம்

சகிக்கவில்லையே மருத்துவர் அய்யா

இந்தச் சட்டம் குறைபாடுள்ளதுஎனவே இந்தத் திருத்தம் தவிர்க்க இயலாததுஆகவே இதை நாங்கள் ஆதரிக்கிறோம்என்று சொல்வதில்கூட ஒரு பொருள் இருக்கிறதுஅது குறித்து விவாதிக்கலாம்ஆனால்,கூட்டணி தரமம் என்று இருக்கிறது. அதைக் காப்பாற்ற வேண்டும். எனவேதான் இந்தியக் குடியுரிமை சட்டத்தில் கொண்டு வருகிறப் படுகிற திருத்தங்களை ஏற்கிறோம் என்கிறீர்களே மருத்துவர் அய்யாமீண்டும் சொல்கிறேன்,இந்தத் திருத்தம் அநியாயமானது ஆகவே எதிர்க்கிறோம் என்கிறோம்இந்த திருத்தம் நியாயமானது, ஆகவே ஆதரிக்கிறோம் என்று ஏன் உங்களால் கூற முடியவில்லைஎனக்குத் தெரியும் ,இந்த திருத்தத்தில் நியாயம் இல்லை என்பது உங்களுக்கும் தெரியும் என்றுஇளைய மருத்துவர் மேல் வழக்குகள் உண்டு என்பதும் கூட்டணித் தர்மங்களில் ஒன்றாஇந்திதான் தேசிய மொழி என்றாலும் ஏற்பீர்களா?சகிக்கவில்லையே மருத்துவர் அய்யா

நம்பிக்கை பிறக்கிறது

பத்துப் பதினைந்து வருடங்களுக்கு முன்னால் ஒரு விளம்பரம் தொலைக்காட்சிகளில் வரும்அநேகமாக ஏர்டெல் விளம்பரம் என்று நினைக்கிறேன்நமக்கும் பாக்கிஸ்தானிற்கும் இடையிலான கம்பி வேலிவேலிக்கு அந்தப்பக்கம் ஒரு பாக்கிஸ்தான் குழந்தைஇந்தப்பக்கம் ஒரு இந்தியக் குழந்தைஇந்தப்பக்கம் இருந்து உதைபந்தை அந்தப் பக்கத்திற்கு வேலியில் இருக்கும் இடைவெளி வழியாக உதைத்து அனுப்புவான்அந்தக் குழந்தை இன்னொரு இடைவெளி வழியாக திருப்புவான்அப்படி ஒரு நெகிழ்ச்சிஅந்த விளம்பரம் வரும் நேரங்களில் காத்திருந்து பார்த்த அனுபவம் உண்டுஆனால் அதை எடுத்து பத்திரப்படுத்தும் தொழில் நுட்பமெல்லாம் நமக்கு கைவராத நேரம்மனித நல்லிணக்கம் குறித்து ஏர்டெல் நமக்கு பாடம் எடுத்ததாகவே பட்டதால் ஏர்டெல் எண்ணிற்கு மாறிய அனுபவமும் உண்டுஅந்த விளம்பரம் நின்றுபோனது எதையோ இழந்தது மாதிரி இருந்ததுஆனால் பையப் பைய அதுவும் கடந்து போனதுஇன்று தம்பி தாஹிர் தனது பக்கத்தில் வைத்திருந்த இந்தப் படம் அப்படியே நெகிழ்த்திப் பிசைந்து விட்டதுஇந்தியக் குடியுரிமை குறித்த நம்பிக்கையில் தங்களது நகங்களால் சிலர் மகிழ்ந்து வெறித்து கீறத் துவங்கியப் பொழுதில் இந்தப் படத்தை வைத்திருக்கிறார் தம்பிநம்பிக்கை பிறக்கிறதுமுத்தம் Dhahir Batcha