Barbara Pas's Blog, page 27

Anti-Vlaams taalracisme in Brussel opnieuw bestendigd

Het jaarverslag over het jaar 2021 van de Brusselse vicegouverneur over de (niet-)naleving van de taalwetgeving in Brussel toont eens te meer aan dat de taalwetgeving door de lokale besturen in Brussel-19 wordt aanzien als een waardeloos vodje papier. Vlaams Belang-fractievoorzitter in de Kamer Barbara Pas, en in het Brussels Hoofdstedelijk Parlement Dominiek Lootens, spreken van “een ware schande” en daarnaast van “onversneden anti-Vlaams taalracisme” en eisen dan ook dat de vernietigingsbevoegdheid van de besluiten onttrokken wordt aan de Brusselse regering en het College van de GGC (de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie), en zou worden toegekend aan de vicegouverneur zelf.

18%. Dat is het percentage aanwervingen en benoemingen door de Brusselse gemeenten en OCMW’s dat in 2021 conform de taalwetgeving verliep. “Studenten die vandaag met dat cijfer op hun rapport thuiskomen, krijgen minstens een donderpreek die hen de rest van het jaar zal heugen. In de hoofdstad is zo een abominabel cijfer al jaar en dag schering en inslag wanneer het over taalwetgeving gaat”, zo stellen Pas en Lootens vast.

Bij de 19 Brusselse gemeenten was amper 28.8% van de aanwervingen en benoemingen conform de taalwetgeving, zo blijkt uit de cijfers uit het jaarverslag 2021. Opgesplitst per gemeente is slechts 1 van de 19 gemeenten geslaagd, weze het met de hakken over de sloot. In Vorst waren 64 van de 114 aanwervingen en benoemingen conform de taalwetgeving: 56.1%. Het absolute dieptepunt vinden we bij de gemeente Sint-Joost-ten-Node van burgemeester Emir Kir, waar letterlijk geen enkele benoeming of bevordering in orde was met de taalwetgeving. 0% is zelfs geen tweede zit, maar met pek en veren van de school verjaagd.

“Wegens de niet-naleving van de taalwetgeving in Brussel: ontneem vernietigingsbevoegdheid aan Brusselse regering”

Bij de 19 OCMW’s is de situatie zo mogelijk nog dramatischer. In totaal waren de benoemingen en aanwervingen voor de OCMW’s voor 11,07% conform de taalwetgeving (237 van de 2.141). Opgesplitst per gemeente haalt geen enkel OCMW de 50%. 11 van de 19 OCMW’s slaagt er zelfs niet in om nog maar 10% van de aanwervingen en benoemingen conform de taalwetgeving te doen. Het absolute dieptepunt vinden we bij de OCMW’s van Ganshoren en opnieuw Sint-Joost-ten-Node waar letterlijk geen enkele benoeming of bevordering in orde was met de taalwetgeving. “Het OCMW van Sint-Lambrechts-Woluwe, niet toevallig de gemeente waar Vlamingenhater Olivier Maingain (DéFI) de plak zwaait, komt zelfs niet eens haar verplichtingen na om aanwervingen, bevorderingen en benoemingen te melden aan de vicegouverneur”, stelt Lootens vast.

De vicegouverneur schorste in 2021 ook 30 aanwervingen en benoemingen wegens de schending van de taalpariteit. Het gaat hierbij louter om Franstaligen. Iedere Brusselse gemeente of OCMW moet ook minstens 25% van de betrekkingen voorbehouden aan Nederlandstaligen. 7 van de 19 gemeenten slagen daar niet in. De OCMW’s doen het op dat vlak opnieuw merkelijk slechter: 10 van de 19 OCMW’s halen de norm niet, en bij 5 OCMW’s (Koekelberg, Oudergem, Sint-Pieters-Woluwe, Ukkel, Vorst en Watermaal-Bosvoorde) is het personeelsbestand zelfs voor de volle 100% Franstalig.

Voor wat betreft de leidinggevende functies stellen we vast dat slechts 3 van de 19 gemeenten en 5 van de 19 OCMW’s de pariteit of quasi-pariteit (een verschil van 1 bij oneven aantal functies) behaalt. “Intussen hebben alle Brusselse gemeenten een Nederlandstalige schepen. Maar blijkbaar is die enkel goed om Vlaams Lambermont-geld in het laatje te brengen”, stelt Lootens vast. “Misschien is het tijd dat Vlaanderen eens bekijkt of extra geld voor gemeentes in Brussel met een excuus-Vlaming in het schepencollege nog wel nuttig is.”

Tenslotte pleit het Vlaams Belang er ook voor om de vernietigingsbevoegdheid te onttrekken aan de Brusselse regering en het College van de GGC. “Niet alle stropers worden goede boswachters. De Brusselse regering laat reeds jaar en dag duidelijk verstaan dat de taalwet hen in de verste verte niet kan schelen. Het is dan ook hoog tijd om de vernietigingsbevoegdheid bij de vicegouverneur zelf te leggen”, zo besluit Pas, die hierover in de Kamer minister Verlinden zal interpelleren.

PS betoogde tegen eigen beleid

Het Vlaams Belang vindt het opmerkelijk en vooral veelzeggend dat PS-voorzitter Paul Magnette zondag ging betogen tegen het eigen PS-beleid. “Veel zotter moet het niet worden”, zegt fractievoorzitter in de Kamer Barbara Pas. “Magnette betoogde dus tegen de maatregelen en het beleid van minister van Werk Pierre-Yves Dermange, uitgerekend een partijgenoot. De PS moest niet aanwezig zijn op de manifestatie, maar aan het werk, aan maatregelen om de koopkracht te verhogen.”

“Het fenomeen van politici die twee petjes opzetten en tegen hun eigen beleid betogen is niet nieuw”, aldus Pas. “Een kwarteeuw geleden liep toenmalig eerste minister Jean-Luc Dehaene (cd&v) ook mee voorop in de Witte Mars. Maar het blijft telkens weer een eigenaardige aanblik geven. En in de betoging van zondag kwam dat ongepaste gedrag niet enkel van de PS. Er liepen ook van Vlaamse kant verscheidene politici van de meerderheidspartijen Groen en Vooruit mee.”

“De PS steekt meer werk in haar imago op Twitter dan in maatregelen voor de koopkracht”

Het Vlaams Belang kan de verontwaardigde MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez enkel bijtreden wanneer die in een reactie stelde dat regeringspolitici niet moeten betogen, maar de koopkracht moeten verhogen door de belastingen van werkende mensen te verlagen. “De breed lachende Magnette liet zich op de betoging zonder enige schaamte fotograferen tussen de slachtoffers van het PS-beleid”, vervolgt Pas. “Tussen de mensen die buiten het sociaal tarief vallen inzake energie en een lager loon ontvangen, waarbij indexeringen niet genoeg zijn om energiekosten te dekken.”

In plaats van te betogen en vrolijke fotootjes te twitteren stelt het Vlaams Belang voor dat Magnette en de andere politici uit de regeringspartijen zich in alle ernst met de noden van de mensen bezighouden. “Werk genoeg aan de winkel”, besluit Pas. “Als de PS en consoorten de koopkracht echt willen verhogen zouden ze bijvoorbeeld kunnen beginnen werken aan een permanente btw-verlaging naar 6 procent op brandstof, gas en elektriciteit, aan een plafondhoogte voor de prijzen aan de pomp van 1,60 euro per liter, aan het optrekken van de belastingvrije som tot het leefloon van 12.500 euro per jaar, aan het verlagen van de tweede belastingschijf van 40 naar 30 procent en aan een minimumpensioen van 1.640 euro.”

“IS-terroristen ter plekke berechten”

Het Vlaams Belang heeft met verontwaardiging kennis genomen van het feit dat de Belgische regering vannacht andermaal IS-gangsters – en hun kinderen – terug naar België heeft gehaald. “Het lijkt er op dat de veiligheid en zekerheid van onze mensen het laatste is waar de Belgische regering van Alexander De Croo (Open Vld) zich mee wil bezig houden. Een ezel stoot zich geen tweede keer aan dezelfde steen, maar De Croo en co zijn duidelijk geen ezels.” Het Vlaams Belang pleit ervoor om iedereen die wegtrok naar Syrië en Irak om tegen het Westen en haar bondgenoten te vechten aldaar te laten berechten, “en alwaar de straffen ook geen lachertje zijn”.

De Belgische regering heeft intussen al twee groepen IS-vrouwen gerepatrieerd. Eerder in 2021 werd ook een grote groep teruggehaald naar België zogezegd ‘opdat ze geen straf zouden ontlopen en onder controle zouden komen te staan’, maar van de 6 IS-vrouwen die toen werden gerepatrieerd, zouden slechts 2 nog maar vastzitten.

“Bij de gestelde voorwaarde dat ze ‘geen aanhangers meer mogen zijn van IS’, gaat over onverantwoorde naïviteit of verregaand cynisme”, stelt Barbara Pas in een reactie. De ervaring heeft immers geleerd dat het woord van IS-gangsters absoluut niets voorstelt. “Het zou dan ook niet de eerste keer zijn dat IS-gangsters beloven alle banden met islamistische groeperingen te verbreken, om vervolgens overtuigend het bewijs te leveren dat ze niet rehabiliteerbaar zijn en onze maatschappij ronduit haten.”

“Er moet in eerste plaats gedacht worden aan de veiligheid van onze mensen”

“Het is bovendien een wijd verspreid feit dat België niet alleen bijzonder laks is inzake strafuitvoering, maar ook zeer slecht is in het tegengaan van recidivisme”, vervolgt Pas. “De vorige groep IS’ers die is teruggehaald, is al grotendeels op vrije voeten. En van de tot voor kort 140 gerepatrieerde terroristen – mannen en vrouwen – zijn al meer dan 10% geschrapt uit de voormalige OCAD-lijst. Het is wachten tot dit misloopt.”

“Er wordt dan ook verkeerd gekeken naar het gevaar dat uitgaat van deze vrouwen”, gaat Pas verder. “We weten ook van moderne inlichtingendiensten dat in nieuwe jihadistische organisaties meer en meer vrouwen werden opgeleid om aanslagen te plegen. In de Koerdische gevangenkampen zoals Al-Hol fungeerden de vrouwen ook als een soort van fundamentalistische politie en voormalige gevangen Yezidi-vrouwen getuigden dat IS-vrouwen nog wreder waren dan de mannelijke IS-jihadisten waarmee ze gehuwd waren.” Een van de IS-vrouwen in kwestie, Nora Verhoeven, volgde dan ook militaire training en liet in eerdere telefoongesprekken weten ‘dat ze wil sterven voor de zaak’.

Het Vlaams Belang blijft bij zijn standpunt: “IS-gangsters moeten berecht en bestraft worden in de regio waar zij hun misdaden hebben begaan. Voor diegenen die openlijk onze samenleving de rug hebben toegekeerd en – letterlijk en figuurlijk – naar het leven hebben gestaan, is er geen plaats meer in dit land.”

Zoveelste Waals herstelplan: “zever in pakskes”

Het Vlaams Belang beoordeelt het‘ambitieuze herstelplan’ dat Waals minister-president Elio Di Rupo (PS) zondag ter sprake bracht op een congres van de Waalse socialisten, zondag in Namen als ‘praat voor de vaak’. “Di Rupo gaat naar eigen zeggen met zijn plan voor een gloednieuwe dynamiek en voor een rooskleurige Waalse toekomst zorgen”, zegt fractievoorzitter in de Kamer Barbara Pas. “Maar het enige waar zijn PS voor gezorgd heeft, is een economisch kerkhof, en een zoveelste herstelplan zal daar niets in veranderen.”

“Vlaanderen is een economische oase naast een Waalse woestijn”, aldus Pas. “Het armoede­risico is in Wallonië bijvoorbeeld dubbel zo groot en in Brussel zelfs drie keer zo groot. Kijken we naar de cijfers van 2020, dan bedraagt de werkgelegenheidsgraad in Vlaanderen 77,7 procent, in Wallonië in dat 68,4 procent en in Brussel amper 65,6 procent. En dan zwijgen we nog over het grote aantal overheidsjobs in het Franstalige landsgedeelte.” Paars-groen beloofde in haar regeerakkoord om de werkgelegenheid op te trekken naar de in Vlaanderen zo goed als gehaalde 80 procent richting 2024, maar dat zal dankzij de Franstaligen niet lukken.

“Anders dan Franstaligen hebben Vlamingen geen herstelplan met mooie woorden van doen”

“Onze Waalse vrienden hebben in het verleden al vele reddingsplannen opgestart, maar veel meer dan het opblinken van een grafzerk hield dat nooit in”, herinnert Pas zich. “In 1997 was er de ‘Déclaration de Politique régionale complémentaire’, in 1999 het ‘Contrat d’Avenir pour la Wallonie’, in 2002 het ‘Contrat d’Avenir actualisé’, in 2004 het ‘Contrat révisé’, in 2005 het‘Marshallplan’, in 2009 het ‘Groene Marshallplan’ en in 2012 het ‘Marshallplan 2022’. En vervolgens was er een plan met de mooie Franse naam ‘Get Up Wallonia’. Voor mij klonk dat laatste eerder als een nieuw dansproject van Sihame El Kaouakibi.”

“Di Rupo mag met zijn herstelplan zo optimistisch klinken als hij wil en de grote woorden niet schuwen, het is zijn PS die al decennialang absolute meerderheden heeft in alle industriële regio’s in Wallonië en daar overal economische ruïnes achterlaat”, besluit Pas. “Al de Marschallplannen voor Wallonië zijn bedrog, platte volksverlakkerij. Want in het collectivistische Wallonië zijn al die reddingsplannen gewoon ordinaire subsidiekorven voor Waalse bedrijven.”

Barbara Pas: “Vlamingen verdienen beleid waarvoor ze stemmen“

In De Ochtend op Radio 1 brak fractieleider in de Kamer Barbara Pas een lans voor Vlaamse zelfredzaamheid. Ze kondigde daarbij ook ‘Vlaams Vuur’ aan, onder die noemer wordt een campagne uitgerold en de Vlaamse autonomie in de kijker stelt. Ook zal Pas in september een boek lanceren over de eindeloze miljardentransfers van de Vlamingen naar Wallonië. “Als Vlaanderen haar welvaart en koopkracht wil veiligstellen, moet het uit de Belgische context treden.”

In De Ochtend lichtte Pas toe waarom de zogenaamde arbeidsdeal van de paars-groene regering van premier Alexander De Croo (Open Vld) een maat voor niks is: “Het zal niet zorgen voor het aan het werk zetten van de vele inactieven in Wallonië en een Belgische werkzaamheidsgraad van 80%. Er moet dan ook ingezet worden op meer nettoloon, knelpuntberoepopleiding en beperking van de werkloosheidsuitkering na 2 jaar voor -50’ers.” Essentieel is asymmetrisch beleid voor de totaal verschillende arbeidsmarkten in Vlaanderen en Wallonië.

Fundamenteler had Pas het dan ook over het pad naar Vlaamse autonomie: “Want Wallonië en Vlaanderen willen andere dingen en hebben radicaal andere behoeften.”

“Wij kiezen in 2024 voor de Vlamingen, wij kiezen voor Vlaams Vuur”

“Het Belgische systeem zit helemaal strop”, zo zei Pas op Radio 1. “Binnen die Belgische context kan je die zaken die vandaag verkeerd lopen: denk aan justitie, denk aan migratie… gewoonweg niet aanpakken. Een verhaal over confederalisme is weinig realistisch om dit op te lossen: omdat je hiervoor altijd een 2/3de meerderheid nodig hebt en altijd een meerderheid in beide taalgroepen: Vlamingen en Franstaligen.”

“Dus als zelfs al wil de PS meespelen in een echte hervorming – wat niet het geval is – dan moeten alle andere partijen nog mee”, zo ging Pas verder. “Wij willen een realistische strategie waarin Vlaanderen zelf initiatief neemt. Als we samen met N-VA een meerderheid kunnen vormen, dan kunnen wij in het Vlaams Parlement zelf een soevereiniteitsverklaring doen in 2024. Dan begint de ‘keukenwekker’ te lopen tot de onafhankelijkheidsverklaring in 2029. In die tussentijd kan er dan écht onderhandeld worden door de twee gemeenschappen onderling over de boedelscheiding.”

“Onder de naam Vlaams Vuur hebben we een volledige campagne klaar om het komende parlementaire jaar het communautaire terug op de agenda te zetten”, klonk het tot slot. “Nu kunnen Vlamingen massaal en gratis een leeuwenvlag aanvragen in het kader van de Vlaamse feestdag op 11 juli en dit via leeuwenvlag.vlaanderen. En in september komt er een boek uit van Lode Verreeck en mezelf over de doodgezwegen miljardentransfers naar Wallonië en Brussel. In 2024 hebben we dus een afspraak met de geschiedenis: modderen we verder aan in het Belgisch lamlendig kader, of kiezen we voor de Vlaamse kracht van verandering? Wij kiezen voor dat laatste; wij kiezen voor Vlaams Vuur!”

De arbeidsmarktdeal lost niets op

Het kernkabinet is vandaag tot eenieders verwondering geland met de ‘grote’ arbeidsdeal die in het regeerakkoord was aangekondigd. “Maar zoals gevreesd heeft de berg een muis gebaard”, zegt fractievoorzitter in de Kamer Barbara Pas (Vlaams Belang). “De doelstelling was de arbeidsgraad op te krikken naar 80 procent door een aantal maatregelen te nemen die de arbeidsmarkt zouden activeren. De betaalbaarheid van de sociale zekerheid staat op het spel.”

In februari van dit jaar was Minister van Werk Pierre-Yves Dermagne (PS) al naar buiten gekomen met een reeks maatregelen die binnen de regering na nachtenlang onderhandelen waren afgeklopt. Men zou een flexibeler invulling geven aan de werkweek waarbij men fulltime zou kunnen presteren in een vierdagenweek om de privé-werkbalans beter te kunnen garanderen. Er stond een pilootproject e-commerce aangekondigd, een individueel recht op opleiding die voor alle werknemers in 2024 vijf dagen per jaar zou bedragen, recht op deconnectie waarbij de werknemer na de werkuren niet meer bereikbaar hoeft te zijn via gsm of internet, avondwerk in de e-commerce tot 24u. “Maar binnen het arbeidsoverleg kwam er geen akkoord”, aldus Pas. “Werkgevers noch werknemers konden zich vinden in het voorstel van de regering.”

Daarop gaf Dermagne op 19 mei aan het akkoord te willen heronderhandelen maar dat stootte op een njet van Open Vld en cd&v. “Dat finaal eerste minister Alexander De Croo (Open Vld) de zaak er toch door heeft gekregen mag een wonder heten”, aldus nog Pas. “Maar het lijkt op eenpyrrusoverwinning aangezien er binnen het sociaal overleg waar deze vakbondsregering bij zweert, geen akkoord was. Als de liberalen denken op deze manier hiermee weg te komen bij de kiezer, zijn ze eraan voor de moeite.”

“De aangekondigde maatregelen van de arbeidsmarktdeal zijn borrelnootjes in vergelijking met wat er écht nodig is”

Voor het Vlaams Belang is het een illusie te denken dat we met die maatregelen de 80 procent- werkzaamheidsgraad zullen halen. “Er zijn geen maatregelen gericht op de activering van de zeer grote groep inactieven. Vandenbroucke heeft een klein beetje gedaan met zijn Terug-Naar-Werk-coördinatoren, maar hij kan dat nooit uitvoeren bij gebrek aan controle-artsen”, vult Kamerlid Hans Verreyt aan. “En evenmin worden er maatregelen genomen tegen de (zeer) langdurig werkloosheid (die vooral bestaat in Wallonië en waartegen het Vlaams Belang de sociale beperking van de werkloosheidsuitkeringen voor mensen jonger dan 50 wil invoeren). Dermagne sluist bovendien de kost van de opleiding volledig door naar de werkgevers die nu aankijken tegen een extra vijf dagen arbeidskost.”

Er zijn geen maatregelen voorgesteld die het verschil tussen werken en niet-werken kleiner maken, zodat het oninteressant blijft voor de lagere lonen te gaan werken. Het Vlaams Belang stelt de volledige afschaffing voor van de asociale Bijzondere Bijdrage Sociale Zekerheid en eist daarboven meer nettoloon voor werkenden door een algemene verlaging van de socialezekerheidsbijdrage. “De vierdagenweek kan al in sommige sectoren en is dus window-dressing”, aldus Verreyt. “Het is bovendien zeer lastig voor bedrijven om dat in alle gevallen te organiseren. Er moeten ondersteunde maatregelen komen om vooral de KMO’s daarbij te helpen.”

“Het recht op deconnectie kan in sommige gevallen nuttig zijn maar vinden wij zeer betuttelend naar bedrijven toe. Goeie afspraken maken werknemers en werkgevers best zelf”, merkt Verreyt vervolgens op. “Om echt vooruit te geraken moet de arbeidsmarkt volledig naar de regio’s overgeheveld worden. Vlaanderen heeft nood aan werknemers door het hoog aantal openstaande vacatures wat anders is in Wallonië. De zeer veel jobs die door Fransen in Wallonië worden ingevuld (bijvoorbeeld in de gezondheidszorg) kunnen door eigen Waalse mensen worden ingevuld. Het probleem in Brussel moet ook daar aangepakt worden. Daar worden het hoogst aantal arbeidskaarten uitgegeven, maar zitten ze met hoogste werkloosheid.

“Activeer 300.000 werkzoekenden vooraleer gastarbeid te importeren”

Ook wat de detachering aangaat van vooral Oost-Europese arbeiders is het Vlaams Belang niet enthousiast. “Laat de mensen die in België een wettelijk verblijf hebben werken en haal ze niet elders. En dus pleiten wij voor het inperken van het verlenen van arbeidskaarten en detachering door versneld hier opleidingen te voorzien voor knelpuntberoepen (desnoods opleiding bij de werkgever zelf met steun van de overheid, mits bepaalde condities).”

“Iedereen kan de studies kiezen die hij/zij wil, maar kan niet eeuwig aan de kant blijven staan want onze maatschappij is gebaseerd op onderlinge solidariteit”, besluit Pas. “Het hoog aantal inactieven is het resultaat van de verstrenging van de voorwaarden tot toetreding tot het brugpensioen en de verhoging van de pensioenleeftijd zelf. De besparing aldaar was een communicerend vat met die van de invaliditeit. Inzetten op part-time eindeloopbaanjobs voor de zware sectoren, pensioen na 40 jaar werken, werkbaar werk en dus inzetten op middelen die jobs fysisch en psychisch minder belastend maken. Daar staan wij voor.”

Ridderorden moeten worden afgeschaft

Voor het Vlaams Belang zijn de nationale orden en ridderorden niet meer van deze tijd. “Door hun aura van onmenselijk kolonialisme en misplaatste loyaliteit ten opzichte van één welbepaalde familie geven deze ordes alleen nog aanleiding tot schaamte en verlegenheid ten aanzien van de rest van de wereld”, zegt fractievoorzitter in de Kamer Barbara Pas. “Onze partij heeft dan ook reeds enige tijd geleden een voorstel van resolutie ingediend ter afschaffing van deze ordes.”

Op donderdag 30 juni vindt in de Kamer van Volksvertegenwoordigers een plechtigheid plaats ter gelegenheid van de uitreiking van eretekens in de nationale orden. Onder meer Kristof Calvo, Veli Yüksel, Els Van Hoof, Jean-Jacques Flahaux, Ahmed Laaouej en Özlem Özen zullen er benoemd worden tot ridder in de Leopoldsorde.

“En daardoor komen ze in een bedenkelijk lijstje te staan met de Ethiopische Keizer Haile Selassie, voornamelijk gekend om zijn vele schendingen van de mensenrechten en etnische zuiveringen, De Turkse president Recep Erdogan, verantwoordelijk voor de afbouw van de democratie in zijn land, en de Chinese president Xi Jinping, verantwoordelijk voor wandaden tegen etnische minderheden in het land”, aldus Pas.

“Wie graag koningen en ridderorden ziet, moet naar de Efteling gaan, niet naar een parlement”

“Het is bijna surreëel te moeten vaststellen dat in tijden van onder meer torenhoge inflatie, blijvend stijgende brandstofprijzen en ongeziene koopkrachtdalingen sommige politici veel aandacht hebben voor een koninklijke onderscheiding”, vervolgt Pas. “Ze zouden zich beter bezighouden met het oplossen van maatschappelijke problemen. Daarvoor zijn ze tenslotte verkozen, al is dat laatste voor vele excellenties in dit land minder en minder het geval.”

“Het is trouwens bijzonder frappant en dubbelzinnig dat sommige van deze Kamerleden oproepen voor excuses en herstelbetalingen aan Congo voor de misdaden van Leopold II”, merkt Pas tot slot op, “want allen zullen ze met trots hun ereteken van ridder in de Leopoldsorde in ontvangst nemen. En dat uitgerekend op de verjaardag van de onafhankelijkheid van Congo.”

Regeringsvormingen moeten legitiem en transparant zijn

Het Vlaams Belang heeft geen enkele verwachting bij de doorlichting van de spelregels van de federale regeringsvormingen, waarvoor de Kamercommissie Grondwet woensdag groen licht heeft gegeven. “Men wil in de toekomst blijkbaar nieuwe wereldrecords regeringsvormingen vermijden”, zegt fractievoorzitter in de Kamer Barbara Pas. “Al waren die records niet zozeer te wijten aan de spelregels, maar eenvoudig aan het feit dat niets in dit tot op de draad versleten land nog werkt.”

In 2007 duurde de federale regeringsvorming 194 dagen, in 2010 541 dagen en na de verkiezingen van 2019 net geen 500 dagen. “Het resultaat van anderhalf jaar ruzie maken aan de onderhandelingstafel was toen een coalitie van ruziemakers die het tot vandaag nergens over eens is”, aldus Pas. “In de dagbesteding van eerste minister Alexander De Croo (Open Vld) en zijn ploeg van al dan niet verkozen ministers moet de overgang van onderhandeling naar coalitie niet veel verschil hebben uitgemaakt.”

“Nog even en de regeringsvormingen duren tot de volgende verkiezingen”

Het Vlaams Belang is het met de initiatiefnemers eens dat niemand, en al zeker het land niet, gebaat is met ellenlange regeringsvormingen. “Maar daar bestaan effectieve oplossingen voor. Wij pleiten bijvoorbeeld voor het Spaanse model, waarbij men automatisch nieuwe verkiezingen moet uitschrijven wanneer de politieke partijen er binnen drie maanden niet in slagen een regering te vormen”, vervolgt Pas. “We hebben een voorstel tot wijziging van de Grondwet in die zin ingediend. Maar helaas is zulks in dit land, waar de zelfverklaarde democraten een panische angst hebben voor de stem van het volk, niet aan de orde.”

“En een andere oplossing bestaat erin voor meer legitimiteit en transparantie te zorgen”, besluit Pas. “Het Vlaams Belang stelde eerder al voor om, naar Nederlands voorbeeld, de formatiegesprekken door het parlement en niet door de koning te laten aansturen. Dat is veel democratischer, want in tegenstelling tot een koning zijn parlementsleden immers verkozenen des volks. Maar helaas valt het de andere partijen nog steeds heel erg zwaar om de achterkamertjes te verlaten.”

‘Eengemaakte federale kieskring is volslagen zinloos’ Paniek is een slechte raadgever

Deze column van mijn hand verscheen op Doorbraak.be :

Voorzitter van de Vlaams Belang-fractie in de Kamer Barbara Pas maakt brandhout van het voorstel dat Open Vld’ers Egbert Lachaert en Patrick Dewael recent lanceerden om te komen tot één federale kieskring.

Paniek is een slechte raadgever. In momenten van panische angst gaat men beven, zweten en hyperventileren. Soms vertalen angstgevoelens zich zelfs in vecht- of vluchtreacties en, wanneer het echt heel erg is, in een derealisatie. In dat geval verlies je eigenlijk je band met de realiteit. Voldoende slaap, yoga of rustgevende wandelingen kunnen hier veel aan verhelpen.

Het had volgens mij dus beter en gezonder geweest dat Egbert Lachaert en Patrick Dewael, na het aanschouwen van de recente peilingen van de Open Vld, een verkwikkend wandeltochtje of ritje te paard hadden gemaakt en zich niet onmiddellijk hadden beziggehouden met het formuleren van een onzinnig voorstel over een federale kieskring.

Ik kan het Open Vld-voorstel in kwestie enkel beschouwen als een angstige poging om het succes van onze brede volkspartij, het Vlaams Belang, aan te pakken. Sinds de als gerechtelijke procedure verpakte politieke afrekening met het Vlaams Blok in 2004, hebben de zelfbenoemde democraten daartoe ondertussen zowat alles geprobeerd. En de laatste tijd heeft men in dit kader vooral de kieswet in het vizier. De kiesgerechtigde leeftijd op 16 jaar brengen, het afschaffen van stemplicht… Iets moet toch kunnen helpen, niet? Als het bericht slecht is, moet men tenslotte kunnen afrekenen met de boodschapper, in dit geval de kiezer.

Zelf ben ik er nogal gerust in. Zolang mensen als Lachaert of Dewael ostentatief hun ogen blijven sluiten voor de relevante maatschappelijke problemen die het Vlaams Belang aankaart, zijn al deze pogingen bij voorbaat al tot mislukken gedoemd.

Het voorstel voor één federale kieskring is niet alleen tot mislukken gedoemd, het verdient ook zeker geen originaliteitsprijs. Het is een perpetuum mobile, een steeds weerkerend idee dat ondertussen al vijftien jaar geleden geïntroduceerd werd door de ‘Paviagroep’, die niet toevallig bestond uit Belgicistische academici, afkomstig uit beide landsdelen. En net als vijftien jaar geleden zijn er uiteraard argumenten te over die de zinloosheid en nutteloosheid van dit idee afdoende aantonen. Ik zal me tot enkele beperken.

Geen enkel nut

Vooreerst wil de Open Vld, zoals dat ook het geval is met haar idee om te gaan herfederaliseren, terug naar een onwerkbare Belgische toestand die men eerder net is ontvlucht. Het is overigens ook niet consequent van die partij om wel een federale kieskring te willen, maar geen unitaire liberale partij, samen met de MR van Georges-Louis Bouchez.

Bij Open Vld weten ze blijkbaar niet dat ze zich nu al in het hele land aan de kiezer kunnen aanbieden en dat elk landsdeel nu al over een ideologische waaier aan partijen beschikt

Het is daarnaast ten zeerste de vraag waarin het nut van zo’n federale kieskring voor de politieke partijen wel zou kunnen liggen. Bij Open Vld weten ze blijkbaar niet dat ze zich nu al in het hele land aan de kiezer kunnen aanbieden en dat elk landsdeel nu al over een ideologische waaier aan partijen beschikt.

Voorts zullen de communautaire tegenstellingen en scheeftrekkingen – ik denk onder meer aan de voortdurende miljardentransfers – niet verdwijnen met een eengemaakte federale kieskring. Wat wel sommigen zuur zou opbreken, tenminste als één burger zou tellen voor één stem, is dat het oneerlijke systeem van zetelverdeling zal wijzigen, waarbij een PS met 600.000 stemmen niet langer meer zetels zal kunnen bekomen dan het Vlaams Belang met 800.000.

En Dewael en Lachaert zouden van een onstellende naïviteit en een door paniek ingegeven ‘derealisatie’ getuigen mochten ze echt denken dat wie verkozen werd in een federale kieskring plots ‘Belgischer’ gaat handelen. Alsof een Paul Magnette voor die paar duizend stemmen die hij in Vlaanderen kan rapen plots zal ophouden enkel de Waalse belangen te verdedigen.

En dan heb ik het nog niet eens gehad over het feit dat één federale kieskring de natte droom is van iedere Fransdolle imperialist. Dewael en Lachaert maken met hun ondoordacht voorstel onmiddellijk een einde aan de onvoldragen ‘splitsing’ van Brussel-Halle-Vilvoorde en de herintroductie over heel het land. De Franstaligen staan al klaar om er ten volle stemmen te gaan oogsten.

Meelijwekkende nostalgie

Onder het mom iets te willen doen aan het democratisch deficit ondernamen Lachaert en Dewael een mislukte poging om naar eigen zeggen het Belgische pacificatiemodel nieuw leven in te blazen. Dat democratisch deficit is ontegensprekelijk een feit, maar beide heren hebben niet door dat dit juist te wijten is aan wat er nog overblijft van het Belgische pacificatiemodel. Eén federale kieskring zal juist bijdragen tot de bestendiging van het deficit en zal de kloof tussen burger en politiek alleen maar vergroten.

We mogen niet, zoals Open Vld, op een meelijwekkende manier in een of ander opgehemeld nostalgisch Belgisch verleden blijven hangen. Een vredig en eerlijk verleden dat nooit heeft bestaan. Het Vlaams Belang heeft meer realiteitszin dan dat en kijkt naar de toekomst. Onze collega’s in het Vlaams Parlement zullen dan ook de nodige voorstellen indienen tot eenmaking, niet van de Belgische maar van de vijf Vlaamse kieskringen voor de verkiezingen van het Vlaams Parlement.

Beide landsdelen in België hebben noch cultuur noch taal gemeenschappelijk en groeien alleen maar verder uit elkaar, een proces dat niet valt terug te draaien.

Hoog tijd voor een tweede coronablunderboek

Volgende maand zal het twee jaar geleden zijn dat de fractievoorzitters in respectievelijk de Kamer en het Vlaams Parlement, Barbara Pas en Chris Janssens, het coronablunderboek voorstelden.”Het was een oplijsting van de ergste en dodelijkste flaters vanwege de Belgische en de Vlaamse regering in de strijd tegen het virus”, zegt Kamerlid Dominiek Sneppe. “Helaas bleven de fouten en blunders zich sindsdien gewoon opstapelen.”

“De totale onderschatting van de pandemie, de vernietigde mondmaskers en het voorliegen van de bevolking hierover, de mensonwaardige toestanden in de rust- en verzorgingstehuizen, het vaak volkomen zinloos afnemen van grondrechten en vrijheden… Iedereen herinnert het zich nog terdege”, aldus Sneppe. “En de opvolger van Maggie De Block (Open Vld), de niet-verkozen minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke (Vooruit), is een even groot gevaar voor de volksgezondheid gebleken.”

Het Laatste Nieuws voerde een onderzoek uit over de recentere coronablunders van de overheid. “En de bevindingen zijn ontluisterend voor Vandenbroucke”, vervolgt Sneppe. “Zo werden 400.000 mensen getest met vervalst materiaal en werd deze informatie door de minister verzwegen. Daarnaast verstrekte hij aan ziekenhuizen bewust medicatie waarvan hij niet wist hoe deze bewaard was gebleven. Dat daardoor bijvoorbeeld verdovingsmiddelen bij operaties of bevallingen niet optimaal konden zijn, was blijkbaar geen zorg. En beschadigde vaccins waren voor Vandenbroucke nog goed genoeg om aan Vietnamezen te bezorgen.”

“De zogenaamde onderzoekscommissies toonden aan dat blunders in de aanpak van een pandemie zonder gevolg blijven, een nieuw coronablunderboek dringt zich op”

“Hoe ontluisterend of wraakroepend het allemaal ook is, Vandenbroucke hoeft zich geen zorgen te maken”, aldus nog Sneppe. “Ministeriële verantwoordelijkheid is in dit land zo goed als onbestaande. De dodelijke aanpak van het coronavirus resulteerde – ‘ontaarde’ is een beter woord – in iets wat voor een soort van onderzoekscommissie moest doorgaan en waarbij op voorhand al gesteld werd dat er zeker geen schuldigen zouden worden aangewezen. Zoals verwacht werd deze ‘commissie’ een lachertje waarbij de ‘resultaten’ reeds lang tevoren bedisseld waren door de paars-groene partijen.”

“Het Vlaams Belang zal echter niet ophouden de verantwoordelijken een spiegel voor te houden”, besluit Sneppe. “En de mensen hebben het recht op de hoogte te zijn van alle blunders, hoeveel het er ook zijn. Het is wellicht tijd om een vervolg te schrijven op het coronablunderboek uit 2020. Ook al zal er nooit een onderzoekscommissie die naam waard, of een rechtbank, oordelen over Vandenbroucke en consoorten, de getroffen burgers zullen dat wel doen.”