Barbara Pas's Blog, page 26

Vlaams Belang wil de Kroonraad afschaffen

België kent de oude en aftandse instelling van een Kroonraad, die wordt samengesteld door de Koning, de federale ministers en de zogenaamde ministers van Staat. De functie ervan is ‘de Kroon adviseren over buitengewone aangelegenheden’. “Deze raad dient afgeschaft te worden, want het past absoluut niet in een moderne democratie”, zegt fractievoorzitter in de Kamer Barbara Pas. “Bovendien heeft het geen enkel nut, gelet op de bevoegdheden van de Ministerraad.”

“In een normaal functionerende democratie zouden de verantwoordelijken en de gezagsdragers uitsluitend aangeduid moeten zijn door de bevolking”, aldus Pas. “Maar dat lukt in België zelfs al niet meer in de Ministerraad, met zeven niet-verkozen paars-groene excellenties. En in de Kroonraad is daar uiteraard al helemaal geen sprake van. Die wordt voorgezeten door het niet-verkozen staatshoofd en bestaat daarnaast onder meer uit ministers van Staat, die niet verkozen zijn maar officieel aangesteld worden door de Koning en de eerste minister.”

“De Kroonraad is niet van deze tijd en volstrekt ondemocratisch, zo bekeken past het wel bij België”

“In de realiteit komt de benoeming van ministers van Staat neer op een rondje postjes uitdelen door de traditionele partijen”, vervolgt Pas. “En betrokken geweest zijn in politieke schandalen, ervan verdacht worden zich schuldig gemaakt te hebben aan misdrijven als fraude, of zelfs gerechtelijke veroordelingen opgelopen hebben is daarbij niet het minste bezwaar. Figuren als Karel De Gucht (Open Vld), Jaak Gabriëls (Open Vld), Willy Claes (Vooruit) of geldverbrander Frank Vandenbroucke (Vooruit) maken allen als minister van Staat levenslang deel uit van de Kroonraad.”

“De Kroonraad, die geen formele rechtsgrond heeft maar louter berust op een gewoonte, is een totaal nutteloze instelling”, merkt Pas op. “Ze kwam tot op heden vijf keer bij elkaar, de eerste keer in 1870, bij het uitbreken van de Frans-Duitse oorlog, en de laatste keer in 1960, bij de onafhankelijkheid van Congo. Waarom er toen werd samengekomen is niet duidelijk, want er bestaat al een orgaan om het staatshoofd te adviseren, en dat is de Ministerraad.” “Hoog tijd dus om komaf te maken met het archaïsch vehikel van Kroonraad en ministers van Staat”, besluit Pas. “Onze partij diende eerder al een voorstel van verklaring in tot herziening van de Grondwet met het oog op het opheffen van de Kroonraad.”

Pas en Janssens: “België is op, tijd voor ander en beter”

In België valt niets meer te realiseren en is elke hervorming vastgeroest. Daarom moet het Vlaamse niveau op eigen kracht werken en de eigen bevoegdheden maximaal invullen enerzijds en anderzijds maximaal nieuwe bevoegdheden naar zich toe trekken. Dat is de conclusie van een interview in ‘t Pallieterke met Kamerfractieleider Barbara Pas en fractieleider in het Vlaams Parlement Chris Janssens.

Volgens Pas en Janssens is het nettoresultaat inzake Vlaamse ontvoogding van circa 20 jaar N-VA-bestuur pover. Het duo pleit dan ook om het over een andere boeg te gooien en te kiezen voor een ‘V-strategie’; waarbij N-VA en het Vlaams Belang in 2024 de handen in elkaar slaan en op eigen kracht een assertieve Vlaamse regering vormen die het laken naar zich toetrekt. En dat is nodig, luidt het, want België is opgebruikt en “chaos. Hoe langer je die situatie rekt, hoe erger die situatie is voor de Vlaming. […] Het is duidelijk dat in België niets meer kan.”

Gebrek aan pro-Vlaamse daadkracht bij Jan Jambon teleurstellend

“Vroeger stond er wél iets over de transfers in het Vlaamse regeerakkoord: het voornemen om ze af te bouwen”, zo illustreert Pas het gebrek aan pro-Vlaamse daadkracht binnen de VlaReg. “Sinds een N-VA’er minister-president is, komt het zelfs niet meer in de bijlage van het Vlaams regeerakkoord aan bod”.

“Ten tijde van [minister-presidenten] Leterme en Peeters waren er ten minste nog communautaire debatten in het Vlaams Parlement, omdat er inderdaad een communautair luik aan het regeerakkoord was toegevoegd”, vertelt ook Janssens in ‘t Pallieterke. “Op dit moment is dat er niet en heeft de N-VA dat communautaire debat op het Vlaamse niveau volledig gefnuikt. […] In het regeerakkoord staat dat men Vlaamse bevoegdheden maximaal zou invullen en waar nodig buiten de lijntjes zou kleuren. Helaas zie ik dat niet gebeuren en is dat een grijs gegeven, dat communautaire beleid. Kijk maar naar de coronacrisis. Toen men over belangrijke Vlaamse beleidsdomeinen zoals sport, cultuur of onderwijs moest beslissen, trok Jambon naar het Overlegcomité waar federaal beslist werd en het tegenovergestelde gebeurde van wat de Vlaamse regering wilde. Op dat moment had de Vlaamse regering zich als crisismanager kunnen tonen.”

Geen confederalisme, maar een V-meerderheid met V-kracht

Het huidige antwoord op de Belgische malaise dat de N-VA verkondigt in de media – confederalisme – kan Pas noch Janssens bekoren. “Die strategie is niet haalbaar”, zo legt Pas uit. “Om dat confederalisme te verwezenlijken heb je meerderheden nodig. Een tweederdemeerderheid in de Kamer met meerderheden in elke taalgroep. Zelfs al zou de PS van gedacht veranderen en plots wél een staatsverandering willen, dan zie ik het nog niet gebeuren met Ecolo en MR. Daar is [dus] gewoon geen meerderheid voor.”

“Het is ook allemaal heel onduidelijk, ook voor de N-VA-kiezer”, voegt Janssens eraan toe. Zeker “na twintig jaar communautair bochtenparcours, beginnende bij Vlaamse onafhankelijkheid, over confederalisme, maar zonder de PS, dan ‘een regering zonder de PS is al een staatshervorming op zich’, om vervolgens nu te gaan pleiten voor confederalisme mét de PS.”

Volgens het Vlaams Belang is er dan ook slechts één mogelijk antwoord op de permanente institutionele crisis die België is. “We moeten een V-meerderheid vormen om een V-regering te maken”, liet Van Grieken eerder al weten op de Sporenviering in Brugge. “En vanaf 2024 beginnen we te bouwen aan de V-onafhankelijkheid. Zo kunnen we terug baas worden over onze eigen grenzen, werken laten lonen en Vlaamse welvaart in Vlaanderen houden. Kortom: in 2024 nemen we onze toekomst in eigen handen!”

Om dit doel warm te houden zal Pas werken aan ‘Vlaams Vuur’. Onder die noemer wordt een campagne uitgerold die Vlaamse autonomie in de kijker stelt. Ook zal Pas in september een boek lanceren over de eindeloze miljardentransfers van de Vlamingen naar Wallonië.

De Wevers confederalisme is niet haalbaar

Het Vlaams Belang deelt de mening van politicoloog Dave Sinardet wanneer die in een weekendinterview met het Nieuwsblad stelt dat N-VA-voorzitter Bart De Wever nooit een meerderheid voor zijn beoogde confederalisme zal vinden. “Om tot dat besef te komen hoef je echt geen professor te zijn”, zegt fractievoorzitter in de Kamer Barbara Pas. “Het wordt tijd dat De Wever een einde maakt aan die volksverlakkerij.”

“Zelfs al zouden N-VA en PS tot een akkoord komen, dan heb je voor een staatshervorming nog een tweederdemeerderheid nodig plus een meerderheid binnen elke taalgroep. De liberalen en de groenen krijg je in dat scenario heel moeilijk mee”, zo stelt Sinardet.

“En voeg daar nog aan toe dat de zelfbenoemde democraten ons er niet bij willen en dan kom je dus nooit aan de nodige meerderheden”, zegt ook Pas. “De Wever mag dan door sommigen beschouwd worden als geniale meester-strateeg, zijn strategie heeft maar één probleem: ze is niet haalbaar.”

“Het confederalisme hoort bij het bochtenparcours van de N-VA”

“Tijdens de indrukwekkende beklimming van de Alpe d’Huez moesten de ronderenners onlangs 21 bochten maken”, merkt Pas op. “Het deed ongewild denken aan het traject dat de N-VA bewandelde onder het decennialange bewind van Bart De Wever. Eerst Vlaamse onafhankelijkheid, dan confederalisme zonder de PS, vervolgens was een regering zonder de PS al een staatshervorming op zich, en nu wordt een confederalisme met de PS bepleit. Straks wordt het gewoon een klassieke Belgische regering met de PS. De bodem komt in zicht.”

“Zoals onze voorzitter Tom Van Grieken het duidelijk stelde op onze Sporenviering in Brugge, is het confederalisme van De Wever niets anders dan een groteske leugen”, besluit Pas. “Maar met onze V-strategie kunnen we samen met de N-VA de Vlamingen eindelijk de verandering geven die ze willen: een rechts en pro-Vlaams beleid door de partijen die de verkiezingen en peilingen winnen. Om te denken dat dat samen met de PS kan gebeuren moet je ziende blind zijn. Die partij haar bestaansreden is juist een links en anti-Vlaams beleid.”

Erfpacht op luchtvolume loopbrug kost Kamer 200.000 euro extra

Sedert zowat een jaar beschikt de Kamer van Volksvertegenwoordigers over een loopbrug die twee gebouwen aan weerszijde van de Leuvenseweg met elkaar verbindt. “De blinkende constructie, die de naam ‘Tondo’ meekreeg, kostte al handenvol geld”, zegt fractievoorzitter in de Kamer Barbara Pas (Vlaams Belang), “maar nu ligt ook nog eens de stad Brussel op de loer om via een bijzondere erfpacht langs de kassa te kunnen passeren.”

De loopbrug, een scheef hangende zwevende rotonde met een binnenwand van glas en een buitenwand van spiegelend aluminium, werd in 2021 na heel wat vertraging opgeleverd. “Het aanvankelijk voorziene budget van 450.000 euro werd daarbij zeer ruim overschreden”, aldus Pas. “Naar verluidt uiteindelijk zelfs met een miljoen euro. Een enorm budget dus, voor wat eigenlijk niet meer is dan een loopbrug tussen twee gebouwen.”

“Erfpacht op luchtvolume; als het geld opbrengt kent de creativiteit geen grenzen”

Ook de stad Brussel rook geld. Reeds in 2016 gaf de stad groen licht aan het project, op voorwaarde dat er maandelijks – en dit voor 27 jaar lang – een erfpacht zou betaald worden op… het luchtvolume van de loopbrug. “Jaarlijks moet de Kamer van Volksvertegenwoordigers dus zowat 8.000 euro ophoesten. Dat is meer dan 200.000 euro over 27 jaar gespreid”, aldus nog Pas, die het Raadsbesluit van de stad Brussel opsnorde.

Daarenboven stelde Pas ook nog eens een fout vast in dat besluit. “Naar slechte gewoonte werd de straatnaam in het Nederlands verkeerd weergegeven”, zegt Pas. “Rue de Louvain werd vertaald naar ‘Leuvensestraat’, terwijl de correcte benaming ‘Leuvenseweg’ is. Misschien een goede reden om voorlopig niet te betalen, tot de stad Brussel er eindelijk eens in slaagt om haar teksten in foutloos Nederlands af te leveren.”

Hadja Lahbib: “onverkozen minister, maar gezagsgetrouwe journalist”

De Franstalige liberalen van MR hebben aangekondigd dat RTBF-journaliste Hadja Lahbib Sophie Wilmès zal vervangen als minister van Buitenlandse Zaken in de federale regering. “Nog maar enkele weken na de benoeming van Nicole De Moor is dit weeral een zoveelste onverkozen politicus die zijn opwachting maakt in de Vivaldi-regering”, zegt Barbara Pas, de fractieleider van het Vlaams Belang in de Kamer. “Bovendien bevestigt deze benoeming nog maar eens de innige band tussen de media en de traditionele politieke partijen.”

Na de aankondiging van Sophie Wilmès (MR) gisteren – dat ze omwille van de ziekte van haar echtgenoot definitief haar ontslag indient als federaal vicepremier en minister van Buitenlandse Zaken – moest haar partij noodgedwongen op zoek naar een vervanging. Hoewel de Brusselse Alexia Bertrand de gedoodverfde favoriet was om haar op te volgen, koos de MR enigszins verrassend voor de in Vlaanderen totaal onbekende Hadja Lahbib. Zij is een 52-jarige journaliste bij de RTBF die nog nooit eerder deelnam aan verkiezingen.

“De benoeming van Lahbib als minister van Buitenlandse Zaken is toch wel een verrassing te noemen en toont nog maar eens dat kennis en ervaring in de Vivaldi-regering minder van tel zijn dan andere zaken”, zegt Barbara Pas. “Door niet voor Alexia Bertrand te opteren, is er gelukkig wel afgestapt van de Belgische traditie om de hoogste diplomatieke post in dit land over te laten aan Franstalige bourgeoisie.”

“Gezagsgetrouwe journalisten worden in dit land schijnbaar makkelijker minister dan Vlaamse stemmenkanonnen”

Het Vlaams Belang hekelt evenwel de benoeming van de zoveelste excellentie in de Vivaldi-regering die niet verkozen is. “De Bleeker, Verlinden, Vandenbroucke en De Moor raakten dan wel niet verkozen, Lahjib heeft zelfs nog nooit eerder deelgenomen aan verkiezingen”, zegt Pas. “Zelfs dat minimum aan democratisch fatsoen wordt met deze benoeming niet gehaald. Laten we bovendien niet vergeten dat deze regering geen meerderheid heeft in Vlaanderen.”

Naast het totale gebrek aan ervaring en democratische reflex bij deze benoeming heeft Pas ook problemen met de makkelijke overstap van de media naar de politiek. “Het bevestigt nog maar eens het beeld van de innige relatie tussen de media en de traditionele machtspartijen in dit land. Wie hier geen probleem in ziet, kan en mag zichzelf niet een democraat noemen.”

Minister Verlinden ‘betreurt’ Brussels taalwetincivisme in plaats van er iets aan te doen

Enkele weken geleden verscheen het rapport voor het jaar 2021 van de Brusselse vicegouverneur over de niet-naleving van de taalwetgeving in Brussel. Vlaams Belang–Kamerfractievoorzitter Barbara Pas interpelleerde daarover minister van Binnenlandse Zaken Annelies Verlinden (cd&v). “Maar verder dan het betreuren van dit taalwetincivisme kwam Verlinden niet,” aldus Pas. “Zij zou er als bevoegd minister beter iets aan doen, want dit is ook haar verantwoordelijkheid.”

Elk jaar werven de Brusselse gemeenten en OCMW’s een paar duizend nieuwe ambtenaren aan. Die moeten volgens de wet tweetalig zijn. Het is de Brusselse vicegouverneur die daarover controle uitoefent en er elk jaar verslag over uitbrengt. “Zijn jaarrapport over 2021 brengt opnieuw de massale overtreding van de taalwet van de Brusselse besturen onder de aandacht”, aldus Pas, “en het is erger dan ooit tevoren. Slechts 18% van de aanwervingen verliep in dat jaar volgens de taalwet. Het is dan aan de Brusselse regering om die andere 82% aanwervingsdossiers te vernietigen, maar die doet dat nooit. Dat is puur incivisme, want de wet verplicht haar daar echter toe.”

“De minister van Binnenlandse Zaken is perfect bevoegd om de naleving van de taalwet in Brussel af te dwingen”

De regelgevende bevoegdheid over de taalwetgeving in Brussel is evenwel nog altijd federaal en ressorteert onder de minister van Binnenlandse Zaken. Het is vanuit die hoedanigheid dat Pas minister Verlinden ondervroeg. Zij drong er bij de minister op aan maatregelen te nemen om een einde te maken aan dat taalwetincivisme.

“Verlinden kwam evenwel niet verder dan de situatie te betreuren in plaats van er ook iets aan te doen,” stelt Pas. “Als minister van Binnenlandse Zaken kan zij dat nochtans, zelfs helemaal op haar eentje, zonder daarin iemand te moeten raadplegen. Zij kan perfect de vernietigingsbevoegdheid aan de Brusselse regering onttrekken en die aan de vicegouverneur overdragen. Het gaat hier immers enkel over de naleving, niet over de wijziging van de taalwet. En ervoor zorgen dat die wordt nageleefd, is dat niet net één van de taken van een minister? Maar net als haar voorganger, Jan Jambon (N-VA), weigert ook Verlinden hierin haar verantwoordelijkheden op te nemen. Daar is nochtans slechts vijf minuten politieke moed voor nodig, meer niet. Dat Verlinden die moed niet heeft, maakt haar dan ook meteen medeplichtig aan het Brusselse taalwetincivisme,” besluit Pas.

Vlaams Belang trekt kaart van onafhankelijkheid op Sporenviering: “Confederalisme is leugen”

Het Vlaams Belang heeft resoluut de kaart getrokken van Vlaamse onafhankelijkheid tijdens de jaarlijkse sporenviering van de partij, die steevast de zondag voor de Vlaamse feestdag op 11 juli plaatsvindt. Dit jaar blies de Vlaams-nationalistische partij verzamelen in Brugge, op de Kruisvest. “Er moet geen V-meerderheid gevormd worden als hefboom om België te redden”, zo zei Vlaams Belang-voorzitter Tom Van Grieken. “Confederalisme is een leugen. Er moet een V-meerderheid gevormd worden om België te ontmantelen, want België is het probleem en Vlaanderen de oplossing!”

Zo’n 1.000 nationalisten kwamen zondagnamiddag samen in Brugge voor de Sporenviering van het Vlaams Belang. Centrale gasten en sprekers waren Brugs kopstuk Stefaan Sintobin, die een lans brak voor “onze hardwerkende landbouwers”, Kamerfractieleider Barbara Pas die “het brakke federale Vivaldi-beleid” aanviel en natuurlijk Tom Van Grieken zelf. Terwijl Pas analyseerde dat “België volstrekt onwerkbaar” is geworden en “enkel nog met spuug en spinnendraad aan elkaar hangt”, pleitte Van Grieken onomwonden voor Vlaamse onafhankelijkheid en dit door middel van een unilaterale beslissing. “Wie wil scheiden, heeft ook geen toestemming van de ander nodig. Een iemand initieert, en dan start de ordelijke boedelscheiding en het onderhandelen.”

Sporenviering ontbloot communautaire ambitie Vlaams Belang: “V-meerderheid, V-regering, V-onafhankelijkheid”

In zijn toespraak was Van Grieken “diep teleurgesteld” over de recente demarches van de N-VA tegen het Vlaams Belang “en dus tegen Vlaamse gebundelde kracht”. Zo liet N-VA-voorzitter Bart De Wever via Radio 1 nogmaals weten dat hij een samenwerking met het Vlaams Belang niet wenst omdat het Vlaams Belang ‘niet werkelijk verandering kan brengen’. Later zei minister-president Jan Jambon (N-VA) dan weer dat een V-meerderheid (een meerderheid gevormd door Vlaams Belang en N-VA) wel interessant is, maar dan enkel om in te breken op Belgisch niveau, als drukkingsmiddel.

“Een V-meerderheid mag geen hefboom zijn om België te redden, meneer Jambon”, zo klonk het bij Van Grieken. “Wel integendeel! Een V-meerderheid moet dienen om België te ontmantelen. België is immers het probleem en Vlaanderen is de oplossing. Samen kunnen we eindelijk de Vlamingen geven wat ze willen: een rechts en pro-Vlaams beleid door de partijen die de verkiezingen en peilingen winnen. Dat kan en zal niet met de PS gebeuren: die partij haar bestaansreden is net het omgekeerde.”

In België ziet Van Grieken dus geen enkel soelaas, noch in de N-VA-strategie. “Confederalisme is dan ook een leugen”, besloot Van Grieken. “Het is de minst realistische optie van allemaal: want er is niet in de verste verte de 2/3de meerderheid te vinden die ervoor nodig is. Niet met Bouchez (MR), niet met Lachaert (Open Vld), niet met Rousseau (Vooruit) en zelfs niet met Magnette (PS) die recent publiekelijk de N-VA-piste afschoot. Neen, we moeten een V-meerderheid vormen om een V-regering te maken. En vanaf 2024 beginnen we te bouwen aan de V-onafhankelijkheid. In België zit alles vast: van belastinghervormingen, over het pensioendossier tot kordaat migratiebeleid voeren, het gaat niet. Maar in Vlaanderen kunnen we terug baas worden over onze eigen grenzen, werken laten lonen en Vlaamse welvaart in Vlaanderen houden. Kortom: in 2024 nemen we onze toekomst in eigen handen!”

Burgerbevraging is voorbeeld van censuur

“De zogenaamde burgerbevraging van ministers van Institutionele Hervormingen Annelies Verlinden (cd&v) en David Clarinval (MR) blijkt niet enkel een grandioze mislukking; maar ook een walgelijk potje censuur”, zegt fractievoorzitter in de Kamer Barbara Pas. “Zo mochten we vandaag in de pers vernemen dat de vraag over het koningshuis onder politieke druk werd geschrapt. De koning als ‘hij die niet genoemd mag worden’, het doet me denken aan Harry Potter en Voldemort.”

“Vragen over de transfers werden in de burgerbevraging niet weerhouden omdat ze volgens Verlinden zogezegd te ingewikkeld waren om aan de burger voor te leggen , en nu blijkt dat ook over de politieke rol van de koning geen vragen gesteld mochten worden”, aldus Pas. “Van de 30 vragen bleven er, zelfs tot grote verwondering van de betrokkenen bij de organisatie van de bevraging, plots nog 29 over. Waar bijvoorbeeld in Nederland het koningshuis geen rol mag spelen in regeringsonderhandelingen, mag die politieke rol hier zelfs niet eens in vraag gesteld worden.”

“De analyse van de antwoorden van de burgerbevraging wordt nu best ook gecensureerd”

“Deze censuur bewijst alleen maar hoezeer wij het bij het rechte eind hadden toen we al van bij aanvang van de burgerbevraging stelden dat het een rookgordijn en een schijnvertoning was en niets met inspraak te maken had”, vervolgt Pas, die hierover minister Clarinval zal ondervragen. “Op de 14.515 mensen die een begin van een poging deden het onding in te vullen na, had het volledige doelpubliek van ruim acht miljoen mensen dit door.”

“Clarinval heeft ondertussen nog steeds geen databedrijf gevonden om de weinige antwoorden te analyseren”, merkt Pas tot slot op. “Hij kan zich die moeite besparen. Enerzijds omdat met 2.100.000 euro of 145 euro per respondent al veel te veel belastinggeld werd verbrast, en anderzijds omdat de democratie met een dergelijke ‘analyse’ op basis van gestuurde antwoorden door een niet-relevant aantal mensen alleen maar kan geschaad worden. Wat aanvankelijk voorgesteld werd als een ‘hoogmis voor de democratie’ en een ‘antwoord op de achterkamertjespolitiek’ is een antwoord op de democratie en een hoogmis van de achterkamertjespolitiek geworden.”

Jaarlijks rapport in Brussel: de laatste Vlaming doet het licht uit

Lees hieronder mijn Vrije Tribune, verschenen in Doorbraak :

Jozef Ostyn, Brussels Vicegouverneur en voormalig Kabinetschef van CD&V-politica Brigitte Grouwels (rechts) tijdens de viering 20 jaar Vlaams Huis
foto: ©Michaël Vandamme

Het jaarverslag over het jaar 2021 van de Brusselse vicegouverneur over de (niet-)naleving van de taalwetgeving in Brussel toont eens te meer aan dat de taalwetgeving door de lokale besturen in Brussel-19 wordt aanzien als een waardeloos vodje papier, zegt Barbara Pas (VB) in deze vrije tribune; 

Hoog tijd dus dat de vernietigingsbevoegdheid van de besluiten onttrokken wordt aan de Brusselse regering en het College van de Brusselse Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie (GGC) en toegekend wordt aan de vicegouverneur zelf.

Donderpreek

18%. Dat is het percentage aanwervingen en benoemingen door de Brusselse gemeenten en OCMW’s dat in 2021 conform de taalwetgeving verliep. Studenten die dezer dagen met dat cijfer op hun rapport thuiskomen, krijgen minstens een donderpreek die hen de rest van het jaar zal heugen. Maar in de hoofdstad is zo een abominabel cijfer al jaar en dag schering en inslag wanneer het over taalwetgeving gaat.

Bij de 19 Brusselse gemeenten was amper 28.8% van de aanwervingen en benoemingen conform de taalwetgeving. Zo blijkt uit de cijfers uit het jaarverslag 2021. Opgesplitst per gemeente is slechts 1 van de 19 gemeenten geslaagd, weze het met de hakken over de sloot. In Vorst waren 64 van de 114 aanwervingen en benoemingen conform de taalwetgeving: 56.1%.

Het absolute dieptepunt vinden we bij de gemeente Sint-Joost-ten-Node van burgemeester Emir Kir, waar letterlijk geen enkele benoeming of bevordering in orde was met de taalwetgeving. 0% is zelfs geen tweede zit, maar met pek en veren van de school verjaagd.

Het probleem ligt vooral in de aanwerving en bevordering van contractuelen. Daar was amper 14.1% conform de taalwet – en bekijken we enkel de Franstalige dossiers dan gaat het maar om 12.5% dat in orde is.

Zelfs geen interesse

Bij de 19 OCMW’s is de situatie zo mogelijk nog dramatischer. In totaal waren de benoemingen en aanwervingen voor de OCMW’s voor 11.07% conform de taalwetgeving (237 van de 2141). Bij de contractuelen zelfs maar 6.2%. Opgesplitst per gemeente haalt geen enkel OCMW de 50%.

11 van de 19 OCMW’s slagen er zelfs niet in om nog maar 10% van de aanwervingen en benoemingen conform de taalwetgeving te doen. Het absolute dieptepunt vinden we bij de OCMW’s van Ganshoren en opnieuw Sint-Joost-ten-Node waar letterlijk geen enkele benoeming of bevordering in orde was met de taalwetgeving.

Hij heeft niet enkel lak aan de taalwetten én aan de Brusselse Vlamingen, ze interesseren hem zelfs niet eens

Het OCMW van Sint-Lambrechts-Woluwe, niet toevallig de gemeente waar de rabiate francofoon Olivier Maingain (DéFi) de plak zwaait,  komt zelfs niet eens haar verplichtingen na om aanwervingen, bevorderingen en benoemingen te melden aan de vicegouverneur. Hij heeft niet enkel lak aan de taalwetten én aan de Brusselse Vlamingen, ze interesseren hem zelfs niet eens.

Schorsing

De vicegouverneur schorste in 2021 ook 30 aanwervingen en benoemingen wegens de schending van de taalpariteit voor de hogere betrekkingen. Het gaat hierbij louter om Franstaligen. Voor wat betreft deze leidinggevende functies stellen we vast dat slechts 3 van de 19 gemeenten en 5 van de 19 OCMW’s de pariteit of quasi-pariteit (een verschil van 1 bij oneven aantal functies) behaalt.

Iedere Brusselse gemeente of OCMW moet ook minstens 25% van de lagere betrekkingen voorbehouden aan Nederlandstaligen. In 2021 slagen 7 van de 19 gemeenten daar niet in voor wat de nieuwe aanwervingen betreft. De OCMW’s doen het op dat vlak opnieuw merkelijk slechter: 10 van de 19 OCMW’s halen de norm niet, en bij 5 OCMW’s (Koekelberg, Oudergem, Sint-Pieters-Woluwe, Ukkel, Vorst en Watermaal-Bosvoorde) is het in 2021 nieuw aangeworven personeelsbestand zelfs voor de volle 100% Franstalig.

Men mag er evenwel van uitgaan dat op dat vlak vele honderden jobs de Vlamingen worden ontstolen

Hoe deze verhoudingen in de diverse gemeenten en OCMW’s liggen voor het globale personeelsbestand, eigenlijk het enige criterium dat volgens de wet telt, weten we niet omdat de vicegouverneur er geen cijfers over geeft. Men mag er evenwel van uitgaan dat op dat vlak vele honderden jobs de Vlamingen worden ontstolen.

Gulle Vlaamse centjes

Het Lombard- of Brusselakkoord uit 2001 voorzag in extra financiële middelen voor die Brusselse gemeenten die een Vlaamse schepen of OCMW-voorzitter zouden aanstellen. Intussen hebben alle 19 Brusselse gemeenten zo een schepen of voorzitter. De ene is een echte Brusselse Vlaming, de andere een excuus-Vlaming van het ergste soort. Maar de cijfers tonen aan dat hoe meer Nederlandstalige schepenen er in Brussel zijn – en hoe meer extra Vlaams geld er in het gemeentelijk laatje komt – hoe dramatischer het is gesteld met de cijfers.

Bij de uitwerking van het Lombardakkoord in 2001 waren nog 50.5% van de dossiers bij de gemeenten conform de taalwet en 18% bij de OCMW’s. Tien jaar later, in 2011, werd dat respectievelijk 30.9% en 14.9%. In 2021 dus nog slechts 28.8% en 11.1%. Misschien is het tijd dat Vlaanderen eens bekijkt of extra geld voor gemeentes met een excuus-Vlaming in het schepencollege nog wel nuttig is. De Brusselse gemeenten stellen in ruil voor de gulle Vlaamse centjes een Nederlandstalige schepen zonder echte bevoegdheid aan, en de schepen in kwestie danst naar het pijpen van de Franstaligen. Om toch maar zijn schepenlintje niet te verliezen.

Nul vernietigd

Vandaag is het de taak van de Brusselse regering voor wat betreft de gemeenten, en van het College van de GGC voor wat betreft de OCMW’s om de door de vicegouverneur geschorste benoemingen en bevorderingen om te zetten in vernietigingen. Van de bijna 3.000 uitgesproken schorsingen in 2021 werden er welgeteld… nul vernietigd. Dus ook de Brusselse gewestelijke overheid, met aan boord excellenties van de ‘Vlaamse’ partijen Groen, Vooruit en Open Vld – waar Sven Gatz nota bene minister bevoegd voor de Promotie van Tweetaligheid is! – trekken zich geen ene jota aan van de taalwet.

Dat is overigens puur incivisme. De Raad van State heeft immers al in meerdere arresten aangegeven dat deze vernietigingsbevoegdheid geen facultatief geven is, maar een verplichting. De Brusselse excellenties trekken er zich evenwel niets van aan en komen er ongestraft mee weg.

Als voogdijminister zou ook minister van Binnenlandse Zaken Annelies Verlinden (CD&V) hiertegen kunnen optreden, maar ook zij vertikt het om ook maar één initiatief te nemen om de taalwetten in dit land te laten naleven. Mag het trouwens iemand verbazen? Zelfs haar voorganger Jan Jambon, vandaag voor de N-VA Vlaams minister-president, weigerde hiertegen op te treden.

Meer nog: het was toenmalig commissievoorzitter Brecht Vermeulen – ook al N-VA – die er vanuit zijn functie voor zorgde dat in de bevoegde Kamercommissie voorstellen van het Vlaams Belang hierover zolang mogelijk werden geblokkeerd en tegengewerkt. De Franstaligen in Brussel lachen alvast in hun vuistje, met zoveel Vlaamse ruggengraat.

Omerta

Vanwaar komt die totale onverschilligheid van ‘onze’ Vlaamse politici voor deze brutale en massale verkrachting van de rechten van de Brusselse Vlamingen? Een deel van het antwoord op die vraag mag ongetwijfeld bij de Vlaamse media worden gezocht. Dat communautaire probleem interesseert hen geen bal en er wordt dan ook doorgaans niet over bericht. Men zou zich eens het omgekeerde moeten indenken.

Stel u even voor dat er in een of andere Brusselse gemeente een Vlaamse meerderheid aan de macht zou zijn en die het zou aandurven om ook maar een paar eentalig Nederlandstaligen aan te werven. Het kot zou in de Franstalige pers te klein zijn. Het zou voorpagina nieuws zijn in alle Franstalige media. Er zouden giftige editorialen aan gewijd worden en de Franstalige politici zouden erop springen alsof hun leven ermee op spel zou staan.

In de Vlaamse media daarentegen wordt deze schande al decennia gewoon doodgezwegen en worden de Vlaamse politici van de traditionele partijen er daardoor in genen dele toe aangezet om dat dossier ter harte te nemen. Het is geen excuus voor onze Vlaamse beleidsvoerders en parlementsleden van de traditionele partijen, maar het is wel tekenend.

De enige die in het dossier uiteindelijk vooralsnog zijn verantwoordelijkheid blijft opnemen, is de Brusselse vicegouverneur zelf. De oplossing ligt dan ook voor de hand. Ontneem de Brusselse regering en het GGC-College de bevoegdheid om de schorsingen om te zetten in vernietigingen en geef die bevoegdheid aan de vicegouverneur zelf.  Zo niet zal aan dit tempo de laatste Vlaming in Brussel binnen een paar jaar het licht uitdoen.

“Geen burgerbevraging maar een burgerbegraving”

De fameuze burgerbevraging is al enkele weken achter de rug, maar in de Kamer werd er, onder meer via vragen van voorzitter van de Kamerfractie Barbara Pas, nog eens over nagekaart en er een evaluatie van opgemaakt. “Daaruit blijkt dat het resultaat ervan nog bedroevender is dan aanvankelijk gecommuniceerd”, aldus Pas. “En dat de ministers van Institutionele Hervormingen, Annelies Verlinden (cd&v) en David Clarinval (MR), deze flop van de eeuw een overdonderend succes vinden. Il faut le faire.”

Aanvankelijk werd er gecommuniceerd dat zo’n 19.000 mensen hadden deelgenomen aan de burgerbevraging, maar dat blijkt nu een leugen te zijn. “Er waren inderdaad 18.833 mensen die een account hebben aangemaakt, maar daarna moest men nog zijn profiel invullen om te kunnen deelnemen, en dat deden slechts 14.515 mensen”, stelt Pas. “Dat is dus het werkelijke aantal burgers dat ertoe gekomen is om minstens één vraag te beantwoorden.”

In het licht van de barnumreclame die werd opgezet, is dat resultaat zonder meer onthutsend. Clarinval deelde immers mee dat 6 miljoen mensen (ouder dan 18) meermaals een TV-spot erover hebben gezien, 6,9 miljoen burgers erover meermaals op de radio hebben gehoord. Daarnaast hebben 6 miljoen mensen via sociale media er een advertentie over gezien. 278.000 burgers hebben via Twitter effectief ook doorgeklikt naar de webstek van de onlineburgerbevraging, 60.000 deden dat via Tiktok, 14.000 via Google en 132.000 via facebook en Instagram. “Van de in totaal 484.000 doorklikkers naar de webstek van de onlineburgerbevraging heeft uiteindelijk dus amper 3 procent beslist om effectief deel te nemen”, aldus nog Pas. “Voorwaar een afknapper van formaat. Dat weerhield Clarinval er niet van om die grandioze flop als ‘een groot succes’ te betitelen.”

“De enige echte instrumenten voor burgerinspraak zijn referenda en respect voor de verkiezingsuitslagen, geen burgerbevraging”

“Het zal wel aan mij liggen dat ik een keertje in het antwoord van Clarinval meende het woord ‘burgerbegraving’ te hebben begrepen in plaats van ‘burgerbevraging’”, vervolgt Pas. “Maar het woord ‘burgerbegraving’ is hier wel degelijk op zijn plaats. Het is duidelijk dat de burgers hier absoluut geen boodschap hebben. De burger gelooft niet dat de politiek met de resultaten daarvan ook maar iets zal aanvangen en vindt het dan ook terecht verspilling om er zijn tijd in te steken.”

“Dit soort burgerbevragingen zijn niets anders dan schijnvertoningen van democratische inspraak en de mensen hebben dat duidelijk door”, besluit Pas. “Als men de burger echt inspraak wil geven, dat men dan het bindend referendum invoert, daar zal de burger wel aan participeren omdat hij weet dat dit wel concrete politieke gevolgen heeft. En dat men vooral bij de regeringsvorming rekening houdt met de verkiezingsuitslag en de daarin uitgesproken wil van de kiezer in plaats van de verliezende partijen aan de macht te brengen. Dat is pas echte burgerinspraak.”